Psyche
alle pijlers
Cursussen, trainingen en respect voor de deelnemers.
dinsdag 11 december 2018 om 19:19
Ik geef zelf regelmatig trainingen aan mensen voor mijn werk. Dit gaat over het onderwerp dat mij interesseert, en ik voel me thuis bij die trainingen omdat ik de training heb opgezet volgens een benadering die ik steun en ik er voor het overgrote deel zeer positieve feedback op krijg en ik het leuk vind om te geven.
Natuurlijk kun je personen nooit dwingen om iets te doen, maar ik vraag mij af hoe jullie denken over wat een juiste benadering is van personen die deelnemen, en hoe jullie daar zelf tegenaan kijken. Ben je meer van ''zeur niet zo, kom uit je comfort zone, en doe mee'' of vind je dat de deelnemer zowel feitelijk als gevoelsmatig volledige vrijheid zou moeten krijgen of hij/zij aan de case wil meedoen, met de mogelijkheid dat vervolgens niemand zich vrijwillig aanbiedt? Ik ben erg benieuwd naar jullie mening.
Natuurlijk kun je personen nooit dwingen om iets te doen, maar ik vraag mij af hoe jullie denken over wat een juiste benadering is van personen die deelnemen, en hoe jullie daar zelf tegenaan kijken. Ben je meer van ''zeur niet zo, kom uit je comfort zone, en doe mee'' of vind je dat de deelnemer zowel feitelijk als gevoelsmatig volledige vrijheid zou moeten krijgen of hij/zij aan de case wil meedoen, met de mogelijkheid dat vervolgens niemand zich vrijwillig aanbiedt? Ik ben erg benieuwd naar jullie mening.
anoniem_367446 wijzigde dit bericht op 14-06-2020 10:42
57.80% gewijzigd
woensdag 12 december 2018 om 09:34
Ja, als het voor jou nuttig is om een cursus presenteren te doen, dan kan ik me dat voorstellen. Ik presenteer zelf voortdurend, dus dat weet ik nu wel.
Ik heb allerlei cursussen gedaan, van omgaan met data privacy tot design thinking workshops, overtuigen en beïnvloeden, dingen over de waarden en normen binnen een bedrijf, cultural bias, storytelling, business developmentcursussen, difficult conversations, helder communiceren, allerlei Myers Briggs MBTI en andere persoonlijkheidsworkshops en hoe je dan als team samenwerkt en ga zo maar door.
Ik wil nu eigenlijk alleen nog maar dingen doen die echt een formele opleiding zijn en waarmee ik echt hogerop kan komen.
woensdag 12 december 2018 om 10:03
Ik presenteer ook veel, ik weet hoe je een verhaal opbouwt enzovoort, maar vind dat ik altijd bij kan leren. Ik zou nu bijvoorbeeld meer willen weten over lichaamstaal.
O geweldig. Noteer mij maar voor de eerste 10. Al denk ik dat daar wel een enkele bij zit die ik zelf zou kunnen geven.Ik heb allerlei cursussen gedaan, van omgaan met data privacy tot design thinking workshops, overtuigen en beïnvloeden, dingen over de waarden en normen binnen een bedrijf, cultural bias, storytelling, business developmentcursussen, difficult conversations, helder communiceren, allerlei Myers Briggs MBTI en andere persoonlijkheidsworkshops en hoe je dan als team samenwerkt en ga zo maar door.
woensdag 12 december 2018 om 10:08
Toch eigenlijk best zonde... dat jij die cursussen krijgt terwijl je ze niet wilt, en dat ik er zo nog wel 10 zou willen doen terwijl ik in mijn (zzp)omgeving de meeste cursussen op mijn cv heb (een stuk of 12). Net zo ongelijk verdeeld als kerstpakketten.
Zou een groot bedrijf nou niet een zzp'er kunnen adopteren, die een of meer cursussen gratis mee mag lopen?
Zou een groot bedrijf nou niet een zzp'er kunnen adopteren, die een of meer cursussen gratis mee mag lopen?
woensdag 12 december 2018 om 10:10
Of de bedrijven regelen opleidingen en curcussen die hun werknemers ook echt willen en kunnen gebruiken.stroman schreef: ↑12-12-2018 10:08Toch eigenlijk best zonde... dat jij die cursussen krijgt terwijl je ze niet wilt, en dat ik er zo nog wel 10 zou willen doen terwijl ik in mijn (zzp)omgeving de meeste cursussen op mijn cv heb (een stuk of 12). Net zo ongelijk verdeeld als kerstpakketten.
Zou een groot bedrijf nou niet een zzp'er kunnen adopteren, die een of meer cursussen gratis mee mag lopen?
woensdag 12 december 2018 om 10:31
Nou, de zzp’ers die wij inhuren zitten er meestal voor een fortuin en lang niet iedereen levert goed werk.stroman schreef: ↑12-12-2018 10:08Toch eigenlijk best zonde... dat jij die cursussen krijgt terwijl je ze niet wilt, en dat ik er zo nog wel 10 zou willen doen terwijl ik in mijn (zzp)omgeving de meeste cursussen op mijn cv heb (een stuk of 12). Net zo ongelijk verdeeld als kerstpakketten.
Zou een groot bedrijf nou niet een zzp'er kunnen adopteren, die een of meer cursussen gratis mee mag lopen?
Maar je hebt gelijk, een mens kan altijd bijleren. Toch heb ik van dit soort trainingen lang niet altijd iets nieuws geleerd. Deels misschien omdat de niveauverschillen in zo’n groep te groot zijn.
woensdag 12 december 2018 om 11:30
Op zich kan het een (hele legitieme) motivatie van vrijwilligers zijn om niet alleen dat werk te gaan doen, maar om ook andere vrijwilligers te ontmoeten. En op zich is het leuk om dan één keer (!!!) te horen wie die andere mensen dan allemaal zijn.stroman schreef: ↑12-12-2018 09:02Interessant... ik moet straks ook vrijwilligers aan het werk gaan zetten, en ik zou denken dat het juist aantrekkelijk is als je de gelegenheid krijgt om andere vrijwilligers te ontmoeten, uit te wisselen en jezelf bij te scholen. Maar voor jou hoeft dat dus niet? Misschien moet ik me dan ook niet in bochten wringen om het te organiseren.
Als je er iets over wilt zeggen, ben ik wel benieuwd wat voor jou de reden was om voor dit werk te kiezen?
In dit geval diende het geen enkel doel dat ieder van de 11 docenten (ná die eerste avond) zo nodig opnieuw een voorstelrondje ging doen.
De cursisten kenden elkaars verhaal na die eerste uitgebreide voorstelavond wel en die docenten zag je allemaal maar één avond.
Maar om hun kennis tentoon te kunnen spreiden vonden zij het allemaal blijkbaar noodzakelijk om precies te weten wie zij voor zich hadden....om elkaar daarna nooit meer terug te zien.
Als cursisten onderling ken je elkaar onderling nog niet voldoende om de langdradige verhalen -elke keer opnieuw- van bepaalde "collega's" af te kappen, dus je blijft beleefd.
Maar het was echt zonde van de tijd: zonder die overige 11 totaal overbodige voorstelrondjes had de lesstof in 5 avonden gekund.
Of was het voldoende geweest om alleen het laatste uurtje aanwezig te zijn...
Als jij zelf scholing voor vrijwilligers gaat organiseren, zou je bijvoorbeeld ook kunnen overwegen eerst een (eenvoudige) kennismakings lunch of iets dergelijks te organiseren. De cursisten (volwassen mensen?) kunnen elkaar dan een beetje leren kennen en jij kunt en passant de opleidings- en trainingbehoefte inventariseren.
Dat is al een stuk beter dan bij voorbaat X bijeenkomsten organiseren - waarbij dan soms ook nog wordt ingestoken op het allerlaagste niveau zodat je al snel je doel voorbij schiet.
Of vooraf een belronde doen naar de potentiële cursisten. Ligt er ook een beetje aan wat het werk is/wordt en wat de doelgroep is.
woensdag 12 december 2018 om 11:34
Ik ben het helemaal met je eens dat verplicht (en tegen je zin in) leren totaal contraproductief is. Veel mensen hier hebben slechte ervaringen met cursussen waar ze helemaal niet op zaten te wachten, en waar ze dus ook weinig nuttigs geleerd hebben. Dit model is vooral van toepassing als mensen iets wel graag willen leren, maar dat nog wel eng vinden. Dan is het belangrijk dat ze niet in hun comfort zone blijven, oftewel: dat ze dingen doen die ze normaal niet durven/doen. Maar ik vind het nog veel belangrijker dat je ze niet de panic zone in dwingt, want dat is juist een negatieve ervaring die maakt dat het in het vervolg moeilijker wordt om uit de comfort zone te stappen. Daarom zie ik het creëren van veiligheid (bijvoorbeeld in de vorm van een opbouwende sfeer en duidelijkheid over wat er precies verwacht wordt) als een randvoorwaarde om überhaupt mensen uit te dagen om iets nieuws te doen.Gebruna schreef: ↑12-12-2018 02:00Vraagje: waarom is het zo bealngrijk dat mensen (op een bedrijfscursus) uit hun comfort zone komen?
Is dit nu ter meerdere eer en glorie van de tainers - die dan zelf vinden dat zij "toch echt wel iets bereikt hebben" of denkt de trainer dan echt dat zo iemand blij naar huis toe gaat omdat de cursist zo trots op zichzelf is dat hij uit zijn comfort zone is gekomen. Lees "moest komen / er niet onderuit kon" (want anders staat hij voor schut tegenover zijn collega's)?
Het staat er zo een beetje bot, maar kan iemand een voorbeeld geven van een cursus waarbij het voor de functie van betrokkene wenselijk of zelfs nodig was om uit zijn comfort zone te komen. En waarbij een collectieve bijeenkomst met collega's daar dan een geschikt middel voor geacht werd?
Ik heb vaak ervaren dat mensen die een bepaalde vaardigheid graag wilden leren (!) dat deden door dingen te doen die ze best spannend vonden, maar niet té eng. En dat ze daardoor zekerder werden en nieuwe technieken leerden gebruiken. Door bepaalde vaardigheden te oefenen in een veilige setting wordt het een stuk makkelijker om ze toe te passen in andere settings. Dat is wat ik bedoel met de learning zone en het oprekken van de comfort zone. Ik denk trouwens dat veel trainingen geen veilige setting vormen, en dat vind ik heel jammer. Dan komen mensen al snel in de panic zone terecht, of ze blijven liever in hun comfort zone. Dat laatste vind ik overigens helemaal terecht. Het is in mijn ogen ook een belangrijke taak voor de trainer om de training aan te passen aan het niveau van veiligheid in de groep. Als je merkt dat de sfeer niet veilig is, bijvoorbeeld omdat er sprake is van ongelijke machtsverhoudingen de training volgen, is het i.m.o. juist belangrijk om te zorgen dat mensen de mogelijkheid hebben om in hun comfort zone te blijven.
Ik heb heel wat cursussen gegeven en gevolgd over presentatievaardigheden, en heb daarbij zelf ervaren en zien gebeuren dat het enorm bekrachtigend kan zijn om over je eigen angst heen te stappen. Daarbij zijn zelf graag willen leren en je veilig voelen dus wel belangrijke voorwaarden. Een cursus waarin je regelrecht je panic zone in gesleurd wordt voor iets wat je überhaupt al niet wilde leren, slaat nergens op en heeft geen enkel nut. Als trainer zie ik dat dan ook niet bepaald als een verdienste.
woensdag 12 december 2018 om 12:02
Nog een aanvulling/idee;
tevoren een lijst rond mailen naar de potentiële cursisten/vrijwilligers met onderwerpen (of competenties) waar men op kan aangeven voor welke onderwerpen (en ongeveer op welk niveau) men interesse heeft.
Je kunt daarin ook vragen naar de gevolgde opleiding en cursussen, zodat je daar het lesaanbod op kunt afstemmen.
Misschien ook een idee: (tyijdens een kennismakingsbijeenkomst of via een mail):
onderwerpen/lesavonden noemen (met een korte omschrijving van lesinhoud en niveau) en dan aan de cursisten vragen voor welke van deze bijeenkomsten zij zich zelf ('als vrijwilliger' ;- ) willen aanmelden.
woensdag 12 december 2018 om 12:07
stroman schreef: ↑12-12-2018 08:15Ik ben verbaasd over hoeveel mensen er negatief zijn over cursussen... Als zzp’er moet ik mijn cursussen zelf betalen en ik wou dat ik ze gratis van mijn baas kreeg.
Ik ben zelf echt introvert, naar ik zie het probleem met een voorstelrondje niet. Dat is toch wel het minste, dat je je fatsoenlijk voorstelt aan de mensen met wie je bent. Je zit niet in de tram.
Ik ben ook verbaasd. Met name over dat voorstelrondje. Die 2 zinnen 'ik ben x en ik werk bij y (en evt ik woon in z en ik mijn vrije tijd doe ik dit en dat)', is dat echt iets om tegenop te zien?
Rollenspellen of voor de groep iets vertellen, dat snap ik wel, dat dat een drempel kan zijn. Zelf zeg ik liever iets in een groep onbekenden dan bekenden, die onbekende mensen zie je toch niet weer dus hoe erg is een afgang dan.
woensdag 12 december 2018 om 12:19
Top, daar heb ik wat aan.Gebruna schreef: ↑12-12-2018 12:02Nog een aanvulling/idee;
tevoren een lijst rond mailen naar de potentiële cursisten/vrijwilligers met onderwerpen (of competenties) waar men op kan aangeven voor welke onderwerpen (en ongeveer op welk niveau) men interesse heeft.
Je kunt daarin ook vragen naar de gevolgde opleiding en cursussen, zodat je daar het lesaanbod op kunt afstemmen.
Misschien ook een idee: (tyijdens een kennismakingsbijeenkomst of via een mail):
onderwerpen/lesavonden noemen (met een korte omschrijving van lesinhoud en niveau) en dan aan de cursisten vragen voor welke van deze bijeenkomsten zij zich zelf ('als vrijwilliger' ;- ) willen aanmelden.
woensdag 12 december 2018 om 12:30
nerdopviva schreef: ↑11-12-2018 21:09Ik heb nu al een paar keer gelezen dat mensen uit hun comfort zone moeten stappen om te kunnen leren. Dat wordt bijna alleen gezegd tegen introverte mensen. Ze moeten uit hun comfort zone, actiever meedoen, etc. Probeer eens een cursus samen te stellen waarbij extraverten uit hun comfort zone moeten komen. Ik denk dat de introverten veel meer op hun gemak zijn.
Als introverte heb ik bij zo'n training of cursus meestal ook eigen doelstellingen, naast wat je gaat leren, en die zijn dan bijvoorbeeld: 2x wat zeggen of van 1 iemand de naam onthouden en later contact mee opnemen. Dat vind ik dan wel voldoende.
TO, zet in de vragenlijst vooraf een vraag over hoe de deelnemer zichzelf inschat qua introversie/extraversie. Wie weet helpt dat bij het aanpakken van je vooroordeel over wie er wel extravert zal zijn.
woensdag 12 december 2018 om 12:32
Oh, dat heb ik ook. Erger nog, ik leer eigenlijk pas echt tijdens het doen. Ik ben dan ook blij met duidelijke, korte instructies die je tijdens het uitvoeren van een opdracht nog kunt zien. Dus op een projectiescherm of als uitdraai.Nitflex schreef: ↑11-12-2018 22:12Het is ook vreselijk. Ik betrap me er soms op dat ik probeer de trainer een beetje probeer te helpen als niemand mee wil doen, maar dat is natuurlijk de omgekeerde wereld! Wij zijn er niet om de trainer te faciliteren.
Een ander probleem dat ik al sinds mijn schooltijd en studietijd heb is dat ik slecht gesproken informatie tot mij neem. Ik heb veel meer aan een set goede slides, want ik droom volledig weg tijdens instructies voor de volgende oefening. Dus ik weet meestal niet wat nu weer de bedoeling is.
Laatst moesten we een soort spel doen waarvan de spelregels waren uitgelegd. Ik had natuurlijk weer niet opgelet, dus ik had weer eens geen idee. Welja. Ik ben de dag weer doorgekomen.
woensdag 12 december 2018 om 12:52
En wel eens opgevallen dat de vrouwen altijd vinden dat het nodig is te vermelden hoeveel kinderen ze hebben? Mannen vindend at een stuk minder belangrijk voor het werk.3thee schreef: ↑11-12-2018 20:20Ik heb laatst een cursus gedaan zonder voorstelrondje. Prima! Er werden gewoon antwoorden gegeven als de cursusleider iets vroeg, en vragen gesteld. Weten hoe iedereen precies heette en wat ze vertegenwoordigden was helemaal niet nodig. Bij andere gelegenheden waar wel een rondje was, bleek het ook helemaal niet nodig te zijn. Waarom wordt het dan veel gedaan? Een naambordje volstaat toch eventueel ook?
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
woensdag 12 december 2018 om 15:52
Ik ben zelf niet zo dol op cursussen. Nu is het zo dat ik zo goed als altijd alleen (zonder collega's) op pad ben, het komt voor dat ik maanden niet op het bedrijf kom.
Helemaal eronder uit kom ik niet altijd. Jaren geleden hadden we een cursus, geen idee meer wat de bedoeling was. Ik weet alleen nog dat er op een gegeven moment een test kwam om te kijken hoever mensen willen gaan om iets te bereiken. Het ging er om dat je een spel moest winnen, de winnaar was degene die de meeste kleren durfde uit te doen! Geen flauwekul, dat is echt gebeurd.
En het was een gemengde groep, vrouwen, mannen, jong, oud.
Toevallig was ik als eerste en mijn "tegenstander" was een jonge vrouw. Ik heb dus op voorhand gezegd dat ik daar niet aan mee wenste te doen, sterker nog ik weigerde en ben weggegaan.
Later hoorde ik dat het er best wel heftig aan toe is gegaan, en toeval of niet maar vooral mannen gingen heel ver. Mijn tegenstandster is trouwens direct na mij ook vertrokken. Ik heb haar later nog gesproken en ze bedankt me omdat ze door mijn reactie genoeg lef had gekregen om ook nee te zeggen.
Wat een idiote training was dat!!! En het bedrijf betaalde daar nog grof geld ook voor. Maar ik geloof wel dat er daarna geen vervolg meer is geweest.
Helemaal eronder uit kom ik niet altijd. Jaren geleden hadden we een cursus, geen idee meer wat de bedoeling was. Ik weet alleen nog dat er op een gegeven moment een test kwam om te kijken hoever mensen willen gaan om iets te bereiken. Het ging er om dat je een spel moest winnen, de winnaar was degene die de meeste kleren durfde uit te doen! Geen flauwekul, dat is echt gebeurd.
En het was een gemengde groep, vrouwen, mannen, jong, oud.
Toevallig was ik als eerste en mijn "tegenstander" was een jonge vrouw. Ik heb dus op voorhand gezegd dat ik daar niet aan mee wenste te doen, sterker nog ik weigerde en ben weggegaan.
Later hoorde ik dat het er best wel heftig aan toe is gegaan, en toeval of niet maar vooral mannen gingen heel ver. Mijn tegenstandster is trouwens direct na mij ook vertrokken. Ik heb haar later nog gesproken en ze bedankt me omdat ze door mijn reactie genoeg lef had gekregen om ook nee te zeggen.
Wat een idiote training was dat!!! En het bedrijf betaalde daar nog grof geld ook voor. Maar ik geloof wel dat er daarna geen vervolg meer is geweest.
woensdag 12 december 2018 om 15:57
Wow.F1823 schreef: ↑12-12-2018 15:52Ik ben zelf niet zo dol op cursussen. Nu is het zo dat ik zo goed als altijd alleen (zonder collega's) op pad ben, het komt voor dat ik maanden niet op het bedrijf kom.
Helemaal eronder uit kom ik niet altijd. Jaren geleden hadden we een cursus, geen idee meer wat de bedoeling was. Ik weet alleen nog dat er op een gegeven moment een test kwam om te kijken hoever mensen willen gaan om iets te bereiken. Het ging er om dat je een spel moest winnen, de winnaar was degene die de meeste kleren durfde uit te doen! Geen flauwekul, dat is echt gebeurd.
En het was een gemengde groep, vrouwen, mannen, jong, oud.
Toevallig was ik als eerste en mijn "tegenstander" was een jonge vrouw. Ik heb dus op voorhand gezegd dat ik daar niet aan mee wenste te doen, sterker nog ik weigerde en ben weggegaan.
Later hoorde ik dat het er best wel heftig aan toe is gegaan, en toeval of niet maar vooral mannen gingen heel ver. Mijn tegenstandster is trouwens direct na mij ook vertrokken. Ik heb haar later nog gesproken en ze bedankt me omdat ze door mijn reactie genoeg lef had gekregen om ook nee te zeggen.
Wat een idiote training was dat!!! En het bedrijf betaalde daar nog grof geld ook voor. Maar ik geloof wel dat er daarna geen vervolg meer is geweest.
woensdag 12 december 2018 om 16:01
We hebben ook een keer een cursus gehad waarbij iedereen een naamkaartje had. We moesten toen ons naamkaartje op tafel zetten, en de rest moest dan hun naamkaartje eromheen schikken waarbij de afstand van hun naamkaartje tov het naamkaartje van de persoon een indicatie was hoe ze over die persoon dachten. Dus heel dichtbij betekende dat je die persoon wel mocht.
Er was ook een irritante vent die altijd ten koste van iemand anders leuk wilde zijn. Dus toen het naamkaartje van een nogal verlegen man op tafel werd gezet vond hij nodig om zijn eigen kaartje op te pakken en net te doen alsof hij zijn autosleutels zocht, dus alsof hij zijn kaartje kilometers ver wilde brengen. Hij zelf vond het ontzettend grappig, als enige!
Maar er werd door de cursus leider niet ingegrepen, heel apart.
Er was ook een irritante vent die altijd ten koste van iemand anders leuk wilde zijn. Dus toen het naamkaartje van een nogal verlegen man op tafel werd gezet vond hij nodig om zijn eigen kaartje op te pakken en net te doen alsof hij zijn autosleutels zocht, dus alsof hij zijn kaartje kilometers ver wilde brengen. Hij zelf vond het ontzettend grappig, als enige!
Maar er werd door de cursus leider niet ingegrepen, heel apart.
woensdag 12 december 2018 om 17:10
Nooit. Echt nog nooit. Ik ken echt NUL vrouwen die dat doen.
En ik heb al heel wat voorstelrondjes meegemaakt.
woensdag 12 december 2018 om 19:23
Ik heb jarenlang in de corporate advocatuur gewerkt, daar zal een vrouw zich nooit voorstellen met aantal kinderen erbij, maar tot mijn verbazing doet men dat bij mijn huidige werk dus wel. Is een iets softere sector wel.
woensdag 12 december 2018 om 19:29
Dat doe ik ook op borrels! Als ik één persoon een hand gegeven heb, mag ik naar huis.
