Psyche
alle pijlers
De biechtstoel
donderdag 16 oktober 2008 om 22:38
Hierbij alweer een gloednieuw biechttopic!
Om het biechtaccount goed te laten werken, gelden de volgende regels:
- het account is van iedereen, dus je mag geen wachtwoorden of avatars wijzigen. Dit is alleen voorbehouden aan Angels.
- het account mag alleen gebruikt worden op dit biechttopic. Mocht het toch ergens anders bewust gebruikt worden, dan volgt een officiële waarschuwing.
- je biecht mag niet over forummers of topics op het Viva forum gaan. Gebeurt dat wel dan volgen er maatregelen!
- je mag geen postings van anderen die onder Vivabiecht hebben gepost aanpassen of verwijderen
- postings die echt niet door de beugel kunnen, zoals een
zelfmoordaankondiging, postings over illegale activiteiten of het enorm afzeiken van een medeforummer, zullen wel worden
gecontroleerd op IP adres en eventueel Nick. Voor de rest blijven postings volledig anoniem.
- je mag onder je eigen nick biechten, maar alleen serieus en niet met off-topic berichten vermomd als biecht.
- het is niet de bedoeling dat er wordt gereageerd op een biecht. Niettemin kan een posting een forummer soms aangrijpen of kan iemand in staat zijn hulp te bieden. In dat geval willen we wel eens een oogje dicht knijpen bij nette korte reacties waar geen discussie uit ontstaat.
- off-topic geklets kan in het topic op Overige dat over het biechtforum gaat:
Discussie over de biechtstoel, ook kun je in dit topic verder praten over de biechts.
- wij kunnen de regels op elk moment aanpassen als blijkt dat ze niet het gewenste effect hebben.
Het account:
Nick: Vivabiecht
Wachtwoord: password
Succes, enneh, hou het leuk!
Om het biechtaccount goed te laten werken, gelden de volgende regels:
- het account is van iedereen, dus je mag geen wachtwoorden of avatars wijzigen. Dit is alleen voorbehouden aan Angels.
- het account mag alleen gebruikt worden op dit biechttopic. Mocht het toch ergens anders bewust gebruikt worden, dan volgt een officiële waarschuwing.
- je biecht mag niet over forummers of topics op het Viva forum gaan. Gebeurt dat wel dan volgen er maatregelen!
- je mag geen postings van anderen die onder Vivabiecht hebben gepost aanpassen of verwijderen
- postings die echt niet door de beugel kunnen, zoals een
zelfmoordaankondiging, postings over illegale activiteiten of het enorm afzeiken van een medeforummer, zullen wel worden
gecontroleerd op IP adres en eventueel Nick. Voor de rest blijven postings volledig anoniem.
- je mag onder je eigen nick biechten, maar alleen serieus en niet met off-topic berichten vermomd als biecht.
- het is niet de bedoeling dat er wordt gereageerd op een biecht. Niettemin kan een posting een forummer soms aangrijpen of kan iemand in staat zijn hulp te bieden. In dat geval willen we wel eens een oogje dicht knijpen bij nette korte reacties waar geen discussie uit ontstaat.
- off-topic geklets kan in het topic op Overige dat over het biechtforum gaat:
Discussie over de biechtstoel, ook kun je in dit topic verder praten over de biechts.
- wij kunnen de regels op elk moment aanpassen als blijkt dat ze niet het gewenste effect hebben.
Het account:
Nick: Vivabiecht
Wachtwoord: password
Succes, enneh, hou het leuk!
anoniem_30197 wijzigde dit bericht op 18-12-2009 20:38
Reden: Link aangepast
Reden: Link aangepast
% gewijzigd
zondag 17 januari 2010 om 11:37
quote:tijgermeisje schreef op 17 januari 2010 @ 11:08:
Hoe je er ook uitziet, draag jezelf met trots, rechtop, je uiterlijk is toch aan verval onderhevig, en iemand als Marilyn Monroe, Dalida, Romy Schneider, Karen Mulder, van die echte superschoonheden, leden ook onder allerlei psychische zaken, als je morgen wakker wordt met het uiterlijk waar je van droomt ben je nog steeds dezelfde, echt hoor, je moet iets in je hoofd veranderen en niet focussen op de buitenkant.
Een aantrekkelijk uiterlijk is wat het is, aantrekkelijk, maar hoe je over jezelf denkt maakt het verschil in hoe zeer je 'last' van je uiterlijk hebt.
Aan de ene kant ben ik het met je eens, maar het is een stuk moeilijker om jezelf met trots te dragen als je veel te zwaar bent. Ik was veel te zwaar en was zeker niet trots op mezelf. Ik had echt het gevoel dat ik niet meer kon leven met wie ik was.
Inmiddels ben ik al het gewicht kwijt (45 kilo) en ben ik wel een beetje meer trots, maar nog steeds niet heel erg tevreden. Ik zie nog steeds een dik iemand voor me.. maar ik voel me wel echt 100 keer beter. Ik kan meer, durf meer, ga meer naar buiten (ik bleef in het weekend vaak binnen omdat ik mezelf niet toonbaar genoeg kon maken), ben weer spontaan, ben niet meer zo hard, durf me open te stellen (en zo kan ik nog wel even verder gaan)..
Overigens is dik zijn wel echt ongezond, dus is het wel verstandig om op een gezonde manier iets aan je lichaam te doen..
Hoe je er ook uitziet, draag jezelf met trots, rechtop, je uiterlijk is toch aan verval onderhevig, en iemand als Marilyn Monroe, Dalida, Romy Schneider, Karen Mulder, van die echte superschoonheden, leden ook onder allerlei psychische zaken, als je morgen wakker wordt met het uiterlijk waar je van droomt ben je nog steeds dezelfde, echt hoor, je moet iets in je hoofd veranderen en niet focussen op de buitenkant.
Een aantrekkelijk uiterlijk is wat het is, aantrekkelijk, maar hoe je over jezelf denkt maakt het verschil in hoe zeer je 'last' van je uiterlijk hebt.
Aan de ene kant ben ik het met je eens, maar het is een stuk moeilijker om jezelf met trots te dragen als je veel te zwaar bent. Ik was veel te zwaar en was zeker niet trots op mezelf. Ik had echt het gevoel dat ik niet meer kon leven met wie ik was.
Inmiddels ben ik al het gewicht kwijt (45 kilo) en ben ik wel een beetje meer trots, maar nog steeds niet heel erg tevreden. Ik zie nog steeds een dik iemand voor me.. maar ik voel me wel echt 100 keer beter. Ik kan meer, durf meer, ga meer naar buiten (ik bleef in het weekend vaak binnen omdat ik mezelf niet toonbaar genoeg kon maken), ben weer spontaan, ben niet meer zo hard, durf me open te stellen (en zo kan ik nog wel even verder gaan)..
Overigens is dik zijn wel echt ongezond, dus is het wel verstandig om op een gezonde manier iets aan je lichaam te doen..
zondag 17 januari 2010 om 11:39
quote:Vivabiecht schreef op 17 januari 2010 @ 11:36:
Ik biecht op dat ik er heel veel moeite mee heb als ik hier lees over vrouwen die een kind willen terwijl ze zware psychiatrische problematiek hebben, doodswensen, depressie. Wat heb je dan een kind te bieden?eens, ook omdat uit onderzoek blijkt dat het hebben van een depressieve moeder een ernstige risicofactor is voor kinderen..
Ik biecht op dat ik er heel veel moeite mee heb als ik hier lees over vrouwen die een kind willen terwijl ze zware psychiatrische problematiek hebben, doodswensen, depressie. Wat heb je dan een kind te bieden?eens, ook omdat uit onderzoek blijkt dat het hebben van een depressieve moeder een ernstige risicofactor is voor kinderen..
zondag 17 januari 2010 om 11:46
Ik snap wat je bedoelt, en ben blij dat het je gelukt is om met gewichtsverlies echt beter in je vel te zitten. Waar ik op doel is dat als je n negatief zelfbeeld op je uiterlijk afreageert, bij gebrek aan n beter woord, je wel eens van n koude kermis thuis kan komen als je erachter komt dat je je met n prima bmi/gecorrigeerde neus/borstvergroting whatever, er weer iets anders is om mee te zitten.
Afvallen uit gezondheidsoverwegingen is uiteraard alleen maar toe te juichen!
(Overigens heb ik n bmi van 19 gehad en nu zal het iets rond de 30 zijn en ik voel me nu beter, niet over mijn lijf, maar wel over mezelf, als persoon, met al mn hang-ups.)
Afvallen uit gezondheidsoverwegingen is uiteraard alleen maar toe te juichen!
(Overigens heb ik n bmi van 19 gehad en nu zal het iets rond de 30 zijn en ik voel me nu beter, niet over mijn lijf, maar wel over mezelf, als persoon, met al mn hang-ups.)
zondag 17 januari 2010 om 11:49
Het klopt wat je zegt hoor.. het is alleen heel dubbel.. ik voelde me slecht over mezelf, maar had het gewichtsverlies wel nodig om me beter te gaan voelen.. maar goed, je moet je ook goed voelen om de kracht te hebben om iets aan jezelf te doen (goed voor jezelf te gaan zorgen)
Ik heb nu een BMI van 20, maar goed.. ik kan mezelf (nog) niet zien zoals anderen mij zien.. ik doe mijn best, hoop dat het komt (en dat kost tijd denk ik)
Ik heb nu een BMI van 20, maar goed.. ik kan mezelf (nog) niet zien zoals anderen mij zien.. ik doe mijn best, hoop dat het komt (en dat kost tijd denk ik)
zondag 17 januari 2010 om 12:11
quote:tijgermeisje schreef op 17 januari 2010 @ 11:13:
Ik ben groot voorstander van blijven denken aan wat je allemaal WEL hebt, steeds weer, er is altijd wel wat te vinden en het maakt het leven zoveel zonniger om zoveel mogelijk daar je aandacht naar te verleggen dan naar wat je niet hebt en wel zou willen. Das dagelijkse kost, geen knop die 1X om gaat. En het blijft dagelijkse kost voor mensen met n start in het leven met n fundament met zwakke plekken.
Dat ligt eraan. Er zijn veel mensen die jarenlang kunnen overleven door vooral de zonnige kant te bekijken. Want je moet wel, toch? Dan kan het een enorme doorbraak zijn om eindelijk te erkennen dat het niet alleen maar zonnig is, maar dat er diep van binnen iets speelt waar je ook mee aan de slag kan. Dat 'diep van binnen' is heel kwetsbaar (niet zwak) en niet voor niets al die jaren ver weg gestopt, dus als het eenmaal erkenning krijgt vind ik niet dat je dan, op dat moment, 'andere kanten' moet gaan bekijken.
Ik weet niet goed waarom ik reageer, misschien omdat ik zelf ervaring heb met reacties die op de jouwe lijken en ik er niet goed tegen kan. Ook al weet ik dat je het goed bedoelt hoor, dat wel. Misschien komt het omdat de laatste verhalen mij raken, dat zal het wel zijn, door de herkenning. Niet gewichtsgewijs maar wel je-lichaam-niet-belangrijk-vinden-gewijs.
Zoiets. Sterkte voor de mensen die ermee worstelen
Ik ben groot voorstander van blijven denken aan wat je allemaal WEL hebt, steeds weer, er is altijd wel wat te vinden en het maakt het leven zoveel zonniger om zoveel mogelijk daar je aandacht naar te verleggen dan naar wat je niet hebt en wel zou willen. Das dagelijkse kost, geen knop die 1X om gaat. En het blijft dagelijkse kost voor mensen met n start in het leven met n fundament met zwakke plekken.
Dat ligt eraan. Er zijn veel mensen die jarenlang kunnen overleven door vooral de zonnige kant te bekijken. Want je moet wel, toch? Dan kan het een enorme doorbraak zijn om eindelijk te erkennen dat het niet alleen maar zonnig is, maar dat er diep van binnen iets speelt waar je ook mee aan de slag kan. Dat 'diep van binnen' is heel kwetsbaar (niet zwak) en niet voor niets al die jaren ver weg gestopt, dus als het eenmaal erkenning krijgt vind ik niet dat je dan, op dat moment, 'andere kanten' moet gaan bekijken.
Ik weet niet goed waarom ik reageer, misschien omdat ik zelf ervaring heb met reacties die op de jouwe lijken en ik er niet goed tegen kan. Ook al weet ik dat je het goed bedoelt hoor, dat wel. Misschien komt het omdat de laatste verhalen mij raken, dat zal het wel zijn, door de herkenning. Niet gewichtsgewijs maar wel je-lichaam-niet-belangrijk-vinden-gewijs.
Zoiets. Sterkte voor de mensen die ermee worstelen
zondag 17 januari 2010 om 12:25
Tijgermeisje ik geef slechts aan dat ík wéét waarom ik dik ben. En ik vertel daar over. Dat heeft niks met positief of negatief naar het leven of naar jezelf kijken. Ik kijk heel positief naar het leven én naar mezelf.
Ik begrijp heel goed dat de reden waarom iemand niet 'gewoon' even af gaat vallen dieper kan zitten dan slechts gebrek aan inzet, doorzettingsvermogen of het halfvolle glas zien in plaats van een halfleeg glas. Ik probeerde wat meer info te krijgen over het waarom van het overgewicht.
Daar ging mijn laatste posting over.
Ik begrijp heel goed dat de reden waarom iemand niet 'gewoon' even af gaat vallen dieper kan zitten dan slechts gebrek aan inzet, doorzettingsvermogen of het halfvolle glas zien in plaats van een halfleeg glas. Ik probeerde wat meer info te krijgen over het waarom van het overgewicht.
Daar ging mijn laatste posting over.
anoniem_12394 wijzigde dit bericht op 17-01-2010 12:27
Reden: aangevuld
Reden: aangevuld
% gewijzigd
zondag 17 januari 2010 om 12:31
Eleonora sorry, spraakverwarring, ik las iets anders in je post van 8.08. Reakties zeggen m.i. vaak meer over de reageerder dan over het bericht waarop gereageerd is, dat was dan in mijn geval vast de reden dat ik die reaktie gaf, ik zit ZELF met die dagelijkse 'struggle'. Excuse me hoop dat je t begrijpt, waar het vandaan kwam.
zondag 17 januari 2010 om 12:37
Dat van die kinderwens terwijl er sprake van psychische problematiek is, oef, daar brand ik mijn vingers niet aan... Ben alleen maar blij dat ik geen kinderwens heb en het mijn vriend steeds duidelijker wordt dat het voor mij een heel slecht idee is om het moederschap op me te nemen (ivm mijn angst/stemming/borderline klachten)
zondag 17 januari 2010 om 12:40
Mijn vriend woont aan de andere kant van de wereld, en ik wil niks lievers dan emigreren zodat ik voor altijd bij hem kan zijn (het is ook mogelijk zonder al te veel gedoe, dat hebben we al uitgezocht)
Ik wil niks liever, daar is mijn toekomst samen met hem...
Het enige wat me tegenhoud, is de reactie van mijn ouders en mijn zusje, en mijn opa en oma...
Ik denk dat ik niet tegen de hartverscheurende verhalen kan over hoe veel ze me zullen gaan missen, ik heb echt het gevoel dat ik hun hart breek als ik ga
Ik weet niet meer wat ik aan moet :/ Ik hou heel veel van die mensen, maar ik kan niet heel mijn leven heen en weer blijven reizen tussen nederland en mijn vriend...
Tuurlijk, hij kan ook hierheen emigreren, maar ik emigreer liever daarheen omdat dat een mooier land is waar ik me best thuis zal voelen
Met mijn toekomst plannen kwets ik de mensen die om mij geven
Ik wil niks liever, daar is mijn toekomst samen met hem...
Het enige wat me tegenhoud, is de reactie van mijn ouders en mijn zusje, en mijn opa en oma...
Ik denk dat ik niet tegen de hartverscheurende verhalen kan over hoe veel ze me zullen gaan missen, ik heb echt het gevoel dat ik hun hart breek als ik ga
Ik weet niet meer wat ik aan moet :/ Ik hou heel veel van die mensen, maar ik kan niet heel mijn leven heen en weer blijven reizen tussen nederland en mijn vriend...
Tuurlijk, hij kan ook hierheen emigreren, maar ik emigreer liever daarheen omdat dat een mooier land is waar ik me best thuis zal voelen
Met mijn toekomst plannen kwets ik de mensen die om mij geven
zondag 17 januari 2010 om 12:42
Sorry nog heel even: bij mij was het dus andersom, ik zag alleen maar negatief, niets was goed of kon ooit goed genoeg zijn, tenzij ik alles overnieuw kon doen.
En ja ik speel nog vaak happy go lucky, lach dingen weg. Is zeker van alles op af te dingen maar ik denk tenminste niet meer zo vaak aan het verleden/als->dan/hoe het had kunnen zijn als ik geen psychische klachten had gehad, waardoor ik van 18 tot 28 min of meer heb stilgestaan.
En ja ik speel nog vaak happy go lucky, lach dingen weg. Is zeker van alles op af te dingen maar ik denk tenminste niet meer zo vaak aan het verleden/als->dan/hoe het had kunnen zijn als ik geen psychische klachten had gehad, waardoor ik van 18 tot 28 min of meer heb stilgestaan.
zondag 17 januari 2010 om 12:43
quote:tijgermeisje schreef op 17 januari 2010 @ 12:31:
Eleonora sorry, spraakverwarring, ik las iets anders in je post van 8.08. Reakties zeggen m.i. vaak meer over de reageerder dan over het bericht waarop gereageerd is, dat was dan in mijn geval vast de reden dat ik die reaktie gaf, ik zit ZELF met die dagelijkse 'struggle'. Excuse me hoop dat je t begrijpt, waar het vandaan kwam.
Ik snap het helemaal.
Misschien is het een goed idee om er een topic over te openen.
We zijn vast niet de enigen die 'struggelen' ondanks de positieve levenskijk
Eleonora sorry, spraakverwarring, ik las iets anders in je post van 8.08. Reakties zeggen m.i. vaak meer over de reageerder dan over het bericht waarop gereageerd is, dat was dan in mijn geval vast de reden dat ik die reaktie gaf, ik zit ZELF met die dagelijkse 'struggle'. Excuse me hoop dat je t begrijpt, waar het vandaan kwam.
Ik snap het helemaal.
Misschien is het een goed idee om er een topic over te openen.
We zijn vast niet de enigen die 'struggelen' ondanks de positieve levenskijk
zondag 17 januari 2010 om 12:44
quote:Vivabiecht schreef op 17 januari 2010 @ 12:40:
Mijn vriend woont aan de andere kant van de wereld, en ik wil niks lievers dan emigreren zodat ik voor altijd bij hem kan zijn (het is ook mogelijk zonder al te veel gedoe, dat hebben we al uitgezocht)
Ik wil niks liever, daar is mijn toekomst samen met hem...
Het enige wat me tegenhoud, is de reactie van mijn ouders en mijn zusje, en mijn opa en oma...
Ik denk dat ik niet tegen de hartverscheurende verhalen kan over hoe veel ze me zullen gaan missen, ik heb echt het gevoel dat ik hun hart breek als ik ga
Ik weet niet meer wat ik aan moet :/ Ik hou heel veel van die mensen, maar ik kan niet heel mijn leven heen en weer blijven reizen tussen nederland en mijn vriend...
Tuurlijk, hij kan ook hierheen emigreren, maar ik emigreer liever daarheen omdat dat een mooier land is waar ik me best thuis zal voelen
Met mijn toekomst plannen kwets ik de mensen die om mij geven
Maar de mensen die om jou geven willen dat je gelukkig bent en als je daarom moet emigreren..
Maar ik snap dat het k*t is hoor
Mijn vriend woont aan de andere kant van de wereld, en ik wil niks lievers dan emigreren zodat ik voor altijd bij hem kan zijn (het is ook mogelijk zonder al te veel gedoe, dat hebben we al uitgezocht)
Ik wil niks liever, daar is mijn toekomst samen met hem...
Het enige wat me tegenhoud, is de reactie van mijn ouders en mijn zusje, en mijn opa en oma...
Ik denk dat ik niet tegen de hartverscheurende verhalen kan over hoe veel ze me zullen gaan missen, ik heb echt het gevoel dat ik hun hart breek als ik ga
Ik weet niet meer wat ik aan moet :/ Ik hou heel veel van die mensen, maar ik kan niet heel mijn leven heen en weer blijven reizen tussen nederland en mijn vriend...
Tuurlijk, hij kan ook hierheen emigreren, maar ik emigreer liever daarheen omdat dat een mooier land is waar ik me best thuis zal voelen
Met mijn toekomst plannen kwets ik de mensen die om mij geven
Maar de mensen die om jou geven willen dat je gelukkig bent en als je daarom moet emigreren..
Maar ik snap dat het k*t is hoor
maandag 18 januari 2010 om 09:46
Ik biecht op dat ik mijn leven ontzettend saai vind. Ik studeer, maar ik vind het niet boeiend. Ik woon samen met mijn vriend, maar elke dag lijkt wel hetzelfde... Ik wil hier weg, als ik het geld ervoor zou hebben zou ik in het eerste beste vliegtuig gaan zitten en ergens anders gaan leven.
Maarja, dat kan niet... Dus gaan we maar door en door en door.
Pfff, ik snap niet dat ik me zo kan voelen, zo leeg en verveeld. Ik ben nog zo jong..
Maarja, dat kan niet... Dus gaan we maar door en door en door.
Pfff, ik snap niet dat ik me zo kan voelen, zo leeg en verveeld. Ik ben nog zo jong..
maandag 18 januari 2010 om 11:32
maandag 18 januari 2010 om 14:53
Pff... Hoe zeg je tegen een vriendin dat je de vriendschap wil verbreken? Ik vind het zo moeilijk... Ik ken haar al lang, maar er zijn dingen voorgevallen waardoor ik geen vrienden met haar meer kan zijn. Als ik haar vertel wat er op mijn hart ligt, dan kwets ik haar. Het klinkt cru, maar is een vriendschap laten verwateren misschien niet het beste? Is dat de vriendelijkste manier? Ik weet het even niet meer...
maandag 18 januari 2010 om 15:02
Ik wil opbiechten dat ik al 3 jaar samenwoon en al sinds die tijd af en toe seks heb met de beste vriend van mijn vriend. En dat de seks met hem eigenlijk beter is, maar een relatie met hem nooit beter zal zijn. Dus dat ik mezelf wegcijfer, alleen maar omdat ik heel graag bij mijn vriend en bij zijn familie ben. En ik zie mezelf wel met mijn vriend oud worden, maar de connectie die ik met minnaar heb is zooo veel beter dan met mijn vriend.
Minnaar is niet op de hoogte van mijn gevoelens, krijg ook niet de indruk dat dat ook maar op enige manier wederzijds is. Daarom praat ik daar met hem niet over, maar ik fantaseer wel eens over een relatie met hem.
Minnaar is niet op de hoogte van mijn gevoelens, krijg ook niet de indruk dat dat ook maar op enige manier wederzijds is. Daarom praat ik daar met hem niet over, maar ik fantaseer wel eens over een relatie met hem.
maandag 18 januari 2010 om 15:07
@ vivabiecht 09:46 uur: heel herkenbaar! Elke dag lijkt hetzelfde. De dagen, wat zeg ik, maanden vliegen voorbij zonder dat er veel gebeurd. Net als jij zou ik het liefst naar een ander land gaan en een nieuw leven beginnen (al weet ik ook wel dat dat weglopen is en uiteindelijk niks zal veranderen, het idee is gewoon erg verleidelijk). Sterkte!
maandag 18 januari 2010 om 15:21
Ik biecht op dat ik het lekker vind om mijn snot uit mijn neus te peuteren en het daarna lekker op te eten. Vooral zoute, harde stukken vind ik heerlijk. Ik kan er van genieten als ik stukjes hard geworden snot niet in een keer eruit krijg, maar dat ik met mijn nagels moeite moet doen om het eraf te pulken. Ik vind het zalig als ik lang op een hard stukje kan kauwen, maar vind het wel minder als het tussen mijn tanden blijft zitten. Meerdere malen per dag snoep ik uit mijn neus. Ik merk dat mijn neus na een dag in de buitenlucht te zijn geweest, vol met grote stukken zoutsnot zit. Zodra ik de kans heb om even wat tijd voor mezelf te nemen, kan ik daar minutenlang mee zoet zijn. Heerlijk!
maandag 18 januari 2010 om 16:44
Wat vivabiecht van 15.21 heeft met snot, heb ik met puistjes. Heerlijk om die uit te knijpen. Zo'n dikke puist met een gele kop er op, voor de spiegel staan, zakdoekje op je wijsvinger en drukken maar. PATS! Of met een onderhuidse puist. Meeeters net zo. Ik geniet er van. Kan me er zelfs op verheugen op mijn werk om ze savonds uit te knijpen.
