Psyche
alle pijlers
De biechtstoel
donderdag 16 oktober 2008 om 22:38
Hierbij alweer een gloednieuw biechttopic!
Om het biechtaccount goed te laten werken, gelden de volgende regels:
- het account is van iedereen, dus je mag geen wachtwoorden of avatars wijzigen. Dit is alleen voorbehouden aan Angels.
- het account mag alleen gebruikt worden op dit biechttopic. Mocht het toch ergens anders bewust gebruikt worden, dan volgt een officiële waarschuwing.
- je biecht mag niet over forummers of topics op het Viva forum gaan. Gebeurt dat wel dan volgen er maatregelen!
- je mag geen postings van anderen die onder Vivabiecht hebben gepost aanpassen of verwijderen
- postings die echt niet door de beugel kunnen, zoals een
zelfmoordaankondiging, postings over illegale activiteiten of het enorm afzeiken van een medeforummer, zullen wel worden
gecontroleerd op IP adres en eventueel Nick. Voor de rest blijven postings volledig anoniem.
- je mag onder je eigen nick biechten, maar alleen serieus en niet met off-topic berichten vermomd als biecht.
- het is niet de bedoeling dat er wordt gereageerd op een biecht. Niettemin kan een posting een forummer soms aangrijpen of kan iemand in staat zijn hulp te bieden. In dat geval willen we wel eens een oogje dicht knijpen bij nette korte reacties waar geen discussie uit ontstaat.
- off-topic geklets kan in het topic op Overige dat over het biechtforum gaat:
Discussie over de biechtstoel, ook kun je in dit topic verder praten over de biechts.
- wij kunnen de regels op elk moment aanpassen als blijkt dat ze niet het gewenste effect hebben.
Het account:
Nick: Vivabiecht
Wachtwoord: password
Succes, enneh, hou het leuk!
Om het biechtaccount goed te laten werken, gelden de volgende regels:
- het account is van iedereen, dus je mag geen wachtwoorden of avatars wijzigen. Dit is alleen voorbehouden aan Angels.
- het account mag alleen gebruikt worden op dit biechttopic. Mocht het toch ergens anders bewust gebruikt worden, dan volgt een officiële waarschuwing.
- je biecht mag niet over forummers of topics op het Viva forum gaan. Gebeurt dat wel dan volgen er maatregelen!
- je mag geen postings van anderen die onder Vivabiecht hebben gepost aanpassen of verwijderen
- postings die echt niet door de beugel kunnen, zoals een
zelfmoordaankondiging, postings over illegale activiteiten of het enorm afzeiken van een medeforummer, zullen wel worden
gecontroleerd op IP adres en eventueel Nick. Voor de rest blijven postings volledig anoniem.
- je mag onder je eigen nick biechten, maar alleen serieus en niet met off-topic berichten vermomd als biecht.
- het is niet de bedoeling dat er wordt gereageerd op een biecht. Niettemin kan een posting een forummer soms aangrijpen of kan iemand in staat zijn hulp te bieden. In dat geval willen we wel eens een oogje dicht knijpen bij nette korte reacties waar geen discussie uit ontstaat.
- off-topic geklets kan in het topic op Overige dat over het biechtforum gaat:
Discussie over de biechtstoel, ook kun je in dit topic verder praten over de biechts.
- wij kunnen de regels op elk moment aanpassen als blijkt dat ze niet het gewenste effect hebben.
Het account:
Nick: Vivabiecht
Wachtwoord: password
Succes, enneh, hou het leuk!
anoniem_30197 wijzigde dit bericht op 18-12-2009 20:38
Reden: Link aangepast
Reden: Link aangepast
% gewijzigd
zondag 14 februari 2010 om 22:12
VB van 14.01: ik heb je biecht niet gelezen, maar zet hem hier nog een keer neer ok? Of open een eigen topic zoals MV suggereert! Er wordt hier veel geschreven waarop niet gereageerd wordt en zelf heb ik hier ook nog nooit gereageerd tot nu. Waarom nu wel en zo specifiek? Omdat iets in de 14.30 post me triggerde en ik denk dat het heel dringend nodig is dat ze hulp zoekt...
Voor jou: erg jammer als je je niet gehoord voelt, maar geef het ajb nog een kans. Er zijn hier veel fantastische vrouwen die graag naar je luisteren als het nodig is.
Voor jou: erg jammer als je je niet gehoord voelt, maar geef het ajb nog een kans. Er zijn hier veel fantastische vrouwen die graag naar je luisteren als het nodig is.
Dat zeg ik....
zondag 14 februari 2010 om 22:26
He verdorie Vivabiecht, wat vervelend dat je niet de aandacht en adviezen krijgt waar je op gehoopt had. Durf je je eigen nickname bekend te maken? Dan kom ik op je topic. Ik hoop dat het geen babyvraag is want daar heb ik niet zoveel kaas van gegeten.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zondag 14 februari 2010 om 22:39
Nou mocht je ooit je ei kwijt willen, dan kan je mij mailen hoor. Op nickname en dan @hotmail.com erachter.
Doe rustig aan. En onthou 1 ding, ik heb ook wel eens dat ik iets zeg en dat niemand er antwoord op geeft. Dat heeft iedereen hier wel eens, doordat er zoveel topics en reacties zijn, wil een topic soms wel snel zakken en dan minder gezien worden.
En zelf heb ik wel eens, als je zelf niet lekker in je vel zit, dan komt alles ook harder binnen. Een opmerking die dan niet negatief bedoelt is lijkt dan wel een k.t opmerking. En elk wissewasje lijkt ook wel tegen te zitten. En weinig dingen hoeven te gebeuren of je hebt het idee dat er een waterballet aan het uitbarsten is achter je ogen.
Neem dat mee, dat we het "gelukkig" allemaal wel een keer kennen.
Doe rustig aan. En onthou 1 ding, ik heb ook wel eens dat ik iets zeg en dat niemand er antwoord op geeft. Dat heeft iedereen hier wel eens, doordat er zoveel topics en reacties zijn, wil een topic soms wel snel zakken en dan minder gezien worden.
En zelf heb ik wel eens, als je zelf niet lekker in je vel zit, dan komt alles ook harder binnen. Een opmerking die dan niet negatief bedoelt is lijkt dan wel een k.t opmerking. En elk wissewasje lijkt ook wel tegen te zitten. En weinig dingen hoeven te gebeuren of je hebt het idee dat er een waterballet aan het uitbarsten is achter je ogen.
Neem dat mee, dat we het "gelukkig" allemaal wel een keer kennen.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zondag 14 februari 2010 om 23:00
Lieve VB 14.01, mijn ervaring is dat als je aandacht voor iets wilt, je die aandacht moet vragen. Als jij net de pech hebt dat jouw kwestie ondergesneeuwd raakt door meer aandachtvragende dingen, vraag dan duidelijker. Nòg een keer. Het is niet zo dat jij en dat waar jij mee zit minder belangrijk is dan een ander, maar sommige dingen trekken nou eenmaal meer aandacht zodat jij en jouw bericht wellicht aan de aandacht ontsnapt. En misschien gaf jouw bericht niet direct aanleiding om op te reageren. Ik gok maar wat....
Ik vind het jammer dat je hier wèl aangeeft dat je het gevoel hebt genegeerd te worden, maar tegelijk hetgeen je vraagt weghaalt.
Je wilt graag gehoord worden VB, dat heb je duidelijk gemaakt. En je hebt de moed om dat kenbaar te maken. Zou je ons alsnog willen laten weten wat het is waar je mee zit? Dat zou ik fijn vinden.
Voor jou.
Ik vind het jammer dat je hier wèl aangeeft dat je het gevoel hebt genegeerd te worden, maar tegelijk hetgeen je vraagt weghaalt.
Je wilt graag gehoord worden VB, dat heb je duidelijk gemaakt. En je hebt de moed om dat kenbaar te maken. Zou je ons alsnog willen laten weten wat het is waar je mee zit? Dat zou ik fijn vinden.
Voor jou.
zondag 14 februari 2010 om 23:30
wil ook wat opbiechten,voel me zelf regelmatig een loser omdat ik geen werk sociale contacten en vrienden heb,hierdoor voel ik me regelmatig waardeloos en ik schaam me voor mijn eigen geisoleerdheid,ben nog hartsikke jong en mooi,maar ik krijg mn leven niet van de grond in de zin van werken en "meedoen" met de maatschappij..
ik voel me gewoon een outsider maar voel me niet in staat daar verandering in te brengen
ik voel me gewoon een outsider maar voel me niet in staat daar verandering in te brengen
dinsdag 16 februari 2010 om 00:28
lemon lime,
Sociale contacten lukt niet door mn verleden ik heb 2 jaar opgenomen gezeten in een psych kliniek,heb armen die onder de littekens zitten(doe ik al meer dan 5 jaar niet meer overigens)
maar mn armen zien er niet uit.
In mn jeugd heb ik heel geisoleerd geleefd,had weinig vriendinnen en werd thuis mishandeld en gekleineerd er kwamen nooit mensen bij ons thuis en mn ouders hebben me geen sociale vaardigheden geleerd.Ik ben bang dat ik ook nu in mn huidige leven weer gepest of gekleineerd word en vermijd daarom sociale contacten.
Een goede opleiding heb ik net kunnen afmaken maar daarna werd ik op mn 16e het huis uit gezet (ben zelf weggegaan omdat mn vader me dagellijks sloeg)
Ook werd ik echt letterlijk genegeerd door mn ouders allebei, en mn broer ook.
Poe wat heftig zeg wat ik nu net allemaal schreef.
Maar nu heb ik een wajong uitkering,omdat ik vanaf mn 16e tot mn 18e overal en nergens heb geleefd,ik ben meerdere malen aangerand en verkracht geweest in die periode.
Nu blijf ik maar thuis hangen binnen 4 muren daar voel ik me eigelijk alleen nog maar veilig
Sociale contacten lukt niet door mn verleden ik heb 2 jaar opgenomen gezeten in een psych kliniek,heb armen die onder de littekens zitten(doe ik al meer dan 5 jaar niet meer overigens)
maar mn armen zien er niet uit.
In mn jeugd heb ik heel geisoleerd geleefd,had weinig vriendinnen en werd thuis mishandeld en gekleineerd er kwamen nooit mensen bij ons thuis en mn ouders hebben me geen sociale vaardigheden geleerd.Ik ben bang dat ik ook nu in mn huidige leven weer gepest of gekleineerd word en vermijd daarom sociale contacten.
Een goede opleiding heb ik net kunnen afmaken maar daarna werd ik op mn 16e het huis uit gezet (ben zelf weggegaan omdat mn vader me dagellijks sloeg)
Ook werd ik echt letterlijk genegeerd door mn ouders allebei, en mn broer ook.
Poe wat heftig zeg wat ik nu net allemaal schreef.
Maar nu heb ik een wajong uitkering,omdat ik vanaf mn 16e tot mn 18e overal en nergens heb geleefd,ik ben meerdere malen aangerand en verkracht geweest in die periode.
Nu blijf ik maar thuis hangen binnen 4 muren daar voel ik me eigelijk alleen nog maar veilig
dinsdag 16 februari 2010 om 10:02
quote:Vivabiecht schreef op 12 februari 2010 @ 18:57:
Het lijkt wel of mijn moeder steeds een wedstrijdje met me wil spelen. "Ik had op jouw leeftijd meer vrienden dan jij.", "Ik heb ook een moeilijke jeugd gehad maar ik gebruikte tenminste geen drugs.", "Ik was niet zo fors toen ik zo oud was als jij." zijn voorbeelden van uitspraken van haar die ik regelmatig moet aanhoren. Waarom zegt ze dit? Geeft dit haar een goed gevoel? Moet ze per se boven me staan? Ik doe alsof het me niks uitmaakt, maar het doet me wel zeer. Ik weet dat ik nooit goed genoeg voor haar zal zijn en ik hoop dat ik me daar ooit bij kan neerleggen.
Sterkte
Ik herken het. Mijn moeder maakt ook kutopmerkingen richting mij (, mijn broertje en mijn vader). Ook ik doe alsof het me niks doet, ik ben het wel gewend van haar, zeg maar. Maar ik vraag me af: Beseft ze nou echt niet hoe pijn ze me doet met die opmerkingen?
Het zijn gewoon echt snerende opmerkingen.
En ook ik heb het gevoel dat ik niks goed doe.
Vriendinnetje van mijn broertje is altijd meer dan welkom. Mijn moeder doet heel aardig tegen haar. Mag zelfs mee op vakantie. Mijn vriendjes daarintegen zijn nooit goed. Altijd heeft ze wel een rotopmerking over hen.
En dan vinden ze het gek dat ik niet meer zoveel vertel (waar ik ben geweest en wat ik heb gedaan).
Laatst geprobeerd uit te leggen dat ik dus gewoon niet attent ben (kan he, we zijn niet allemaal hetzelfde), maar dat kan (wil??) ze gewoon niet begrijpen. Want zij is wel heel erg attent. dus moet ik het ook kunnen zijn.
Het lijkt wel of mijn moeder steeds een wedstrijdje met me wil spelen. "Ik had op jouw leeftijd meer vrienden dan jij.", "Ik heb ook een moeilijke jeugd gehad maar ik gebruikte tenminste geen drugs.", "Ik was niet zo fors toen ik zo oud was als jij." zijn voorbeelden van uitspraken van haar die ik regelmatig moet aanhoren. Waarom zegt ze dit? Geeft dit haar een goed gevoel? Moet ze per se boven me staan? Ik doe alsof het me niks uitmaakt, maar het doet me wel zeer. Ik weet dat ik nooit goed genoeg voor haar zal zijn en ik hoop dat ik me daar ooit bij kan neerleggen.
Sterkte
Ik herken het. Mijn moeder maakt ook kutopmerkingen richting mij (, mijn broertje en mijn vader). Ook ik doe alsof het me niks doet, ik ben het wel gewend van haar, zeg maar. Maar ik vraag me af: Beseft ze nou echt niet hoe pijn ze me doet met die opmerkingen?
Het zijn gewoon echt snerende opmerkingen.
En ook ik heb het gevoel dat ik niks goed doe.
Vriendinnetje van mijn broertje is altijd meer dan welkom. Mijn moeder doet heel aardig tegen haar. Mag zelfs mee op vakantie. Mijn vriendjes daarintegen zijn nooit goed. Altijd heeft ze wel een rotopmerking over hen.
En dan vinden ze het gek dat ik niet meer zoveel vertel (waar ik ben geweest en wat ik heb gedaan).
Laatst geprobeerd uit te leggen dat ik dus gewoon niet attent ben (kan he, we zijn niet allemaal hetzelfde), maar dat kan (wil??) ze gewoon niet begrijpen. Want zij is wel heel erg attent. dus moet ik het ook kunnen zijn.
dinsdag 16 februari 2010 om 10:55
Lieve Supershiva,
Allereerst vind ik het onwijs knap van je dat je hier je verhaal neerzet. Daar is echt moed voor nodig en misschien wel de eerste stap in de richting van hulp zoeken? Ik weet niet hoe je hier tegenover staat en misschien heb je al wel hulp gezocht maar ik denk dat iemand als een psycholoog je wel degelijk kan helpen om uit je isolement te komen. Natuurlijk ben je niet ineens van de ene op de andere dag een andere supershiva maar ik weet zeker dat je niet alleen hoeft te zijn. Beetje raar geformuleerd misschien maar ik denk dat je wel begrijpt wat ik bedoel.
Misschien is dit een te directe vraag (je hoeft hem niet te beantwoorden hoor) maar wat houdt je tegen om sociale contacten aan te gaan? Je geeft aan dat je armen onder de littekens zitten en je een hele heftige jeugd hebt gehad. Ben je bang dat mensen je daarom veroordelen?
Nogmaals, je hoeft geen antwoord te geven hoor en als je dat liever wil, mag je me ook een prive bericht sturen...
Sterkte.
Allereerst vind ik het onwijs knap van je dat je hier je verhaal neerzet. Daar is echt moed voor nodig en misschien wel de eerste stap in de richting van hulp zoeken? Ik weet niet hoe je hier tegenover staat en misschien heb je al wel hulp gezocht maar ik denk dat iemand als een psycholoog je wel degelijk kan helpen om uit je isolement te komen. Natuurlijk ben je niet ineens van de ene op de andere dag een andere supershiva maar ik weet zeker dat je niet alleen hoeft te zijn. Beetje raar geformuleerd misschien maar ik denk dat je wel begrijpt wat ik bedoel.
Misschien is dit een te directe vraag (je hoeft hem niet te beantwoorden hoor) maar wat houdt je tegen om sociale contacten aan te gaan? Je geeft aan dat je armen onder de littekens zitten en je een hele heftige jeugd hebt gehad. Ben je bang dat mensen je daarom veroordelen?
Nogmaals, je hoeft geen antwoord te geven hoor en als je dat liever wil, mag je me ook een prive bericht sturen...
Sterkte.
dinsdag 16 februari 2010 om 16:16
Lieve meiden,
Loop al vanaf mn 17e bij het riagg,en het gaat ook al veel beter dan ooit vroeger zat ik zwaar aan de alcohol speed wiet en pillen van de dokter,ben nu al meer dan 5 jaar clean van dit alles het enige wat ik nog doe is koffie en roken,en heel af en toe een kalmeringsmiddel als het me teveel wordt.
Ik schaam me inderdaad voor mn armen ik kan er zelf nog niet naar kijken met niet veroordelende gedachtes...
Ik ga ook met EMDR therapie beginnen ergens dit jaar en hopen dat het helpt.
Het gaat eigenlijk dus op alle gebieden wel redelijk alleen op sociaal gebied en werkgebied gaat het niet zoals ik wil...
Ik vind jullie reacties erg lief en stimulerend! ben toch blij dat ik gebiecht heb.ik hoop echt dat het EMDR verhaaltje gaat helpen
Loop al vanaf mn 17e bij het riagg,en het gaat ook al veel beter dan ooit vroeger zat ik zwaar aan de alcohol speed wiet en pillen van de dokter,ben nu al meer dan 5 jaar clean van dit alles het enige wat ik nog doe is koffie en roken,en heel af en toe een kalmeringsmiddel als het me teveel wordt.
Ik schaam me inderdaad voor mn armen ik kan er zelf nog niet naar kijken met niet veroordelende gedachtes...
Ik ga ook met EMDR therapie beginnen ergens dit jaar en hopen dat het helpt.
Het gaat eigenlijk dus op alle gebieden wel redelijk alleen op sociaal gebied en werkgebied gaat het niet zoals ik wil...
Ik vind jullie reacties erg lief en stimulerend! ben toch blij dat ik gebiecht heb.ik hoop echt dat het EMDR verhaaltje gaat helpen
dinsdag 16 februari 2010 om 16:19
Tja wat houdt me tegen om sociale contacten aan te gaan goeie vraag ik denk dat ik gewoon zo gewend ben mn eigen boontjes te doppen dat ik niemand meer toelaat,ook heb ik een issue met mensen vertrouwen wat het geheel niet bepaald makkelijk maakt...ik probeer er wel aan te werken en misschien als ik beter leer omgaan met mn traumas dat het daarna ook beter gaat we hopen maar het beste ervan
dinsdag 16 februari 2010 om 17:14
Ik denk dat je het heel goed verwoord supershiva. Soms moet je eerst zelf goed in je vel zitten en jezelf kunnen accepteren voordat je anderen in je leven kan toelaten. Aan de andere kant kunnen die anderen er juist voor zorgen dat het beter met je gaat, door er voor je te zijn om een arm om je heen te slaan als je het moeilijk hebt. Maar dat kan niet als je niemand toelaat en dan ontstaat er dus een circel waar je niet direct uitkomt. Ik hoop dat je hier uiteindelijk uitkomt en wel mensen toelaat. Een post hier is in ieder geval een goede start
dinsdag 16 februari 2010 om 21:58
Mijn collega is a-modieus. En dan bedoel ik niet gewoon dat ze niet hip is, maar dat ze echt hele foute kleding aan heeft. Ze is echt héél lang,foute spencers, hoogwaterbroeken, dat soort dingen.Ze is niet moeders mooiste ( en dan druk ik me voorzichtig uit) maar vindt zichzelf heel wat. Als ze weer eens op maandag vertelt hoeveel sjans ze nu wel weer heeft gehad het weekned kan ik bijna mijn lachen niet laten. Het arme mens denkt dat ze echt goed in de markt ligt, maar weet niet hoe ze daadwerkelijk wordt gezien. Ik laat het maar zo, maar soms heb ik de neiging om haar de waarheid te zeggen. Wat ik natuurlijk niet doe, zo ben ik dan ook wel weer.
woensdag 17 februari 2010 om 10:26
Ik biecht op dat ik, secretaresse, een uur met een client aan de telefoon heb gezeten. Zij zat alleen maar te klagen (met alle reden daartoe) maar ik zit helemaal niet op haar problemen te wachten, omdat ik me er dan zelf ook druk om ga maken! Toch heb ik niet 'de ballen' om haar af te kappen. Gelukkig kwam er een telefoonlijn tussen, zodat ik kon zeggen dat ik nu echt op moest hangen, zonder te liegen! Nu is dit niet de eerste keer, en probeer ik zelfs collega's de telefoon opte laten nemen als ik zie dat zij het is! Ik schaam me echt dat ik niet eens een luisterend oor kan zijn, terwijl zij met zoveel problemen zit!
woensdag 17 februari 2010 om 10:35
IK heb momenteel een hekel aan mezelf omdat ik me weer mee laat slepen door mijn gedachte. Het ging de laatste weken goed om dingen los te laten ,maar het voelde leeg om niets te hebben om over te piekeren. Weet dat dit tijdelijk is ,maar baal van mezelf dat ik niet de baas ben over mijn gedachte en mijn dag verpest met piekeren over iets wat de ander al lang vergeten is.
woensdag 17 februari 2010 om 14:28
quote:Vivabiecht schreef op 17 februari 2010 @ 10:26:
Ik biecht op dat ik, secretaresse, een uur met een client aan de telefoon heb gezeten. Zij zat alleen maar te klagen (met alle reden daartoe) maar ik zit helemaal niet op haar problemen te wachten, omdat ik me er dan zelf ook druk om ga maken! Toch heb ik niet 'de ballen' om haar af te kappen. Gelukkig kwam er een telefoonlijn tussen, zodat ik kon zeggen dat ik nu echt op moest hangen, zonder te liegen! Nu is dit niet de eerste keer, en probeer ik zelfs collega's de telefoon opte laten nemen als ik zie dat zij het is! Ik schaam me echt dat ik niet eens een luisterend oor kan zijn, terwijl zij met zoveel problemen zit!
Klinkt me bekend in de oren, VB. Ik raak wat afgestompt door de problemen van cliënten, zit vaak iets makkelijks tegelijkertijd te doen.
Lukt het je wel om 's avonds de deur van kantoor achter je dicht te doen en de problemen van de cliënten daar te laten?
Ik biecht op dat ik, secretaresse, een uur met een client aan de telefoon heb gezeten. Zij zat alleen maar te klagen (met alle reden daartoe) maar ik zit helemaal niet op haar problemen te wachten, omdat ik me er dan zelf ook druk om ga maken! Toch heb ik niet 'de ballen' om haar af te kappen. Gelukkig kwam er een telefoonlijn tussen, zodat ik kon zeggen dat ik nu echt op moest hangen, zonder te liegen! Nu is dit niet de eerste keer, en probeer ik zelfs collega's de telefoon opte laten nemen als ik zie dat zij het is! Ik schaam me echt dat ik niet eens een luisterend oor kan zijn, terwijl zij met zoveel problemen zit!
Klinkt me bekend in de oren, VB. Ik raak wat afgestompt door de problemen van cliënten, zit vaak iets makkelijks tegelijkertijd te doen.
Lukt het je wel om 's avonds de deur van kantoor achter je dicht te doen en de problemen van de cliënten daar te laten?
