Depressie, wat proberen?

14-05-2018 13:41 31 berichten
Diagnose is depressief met maniache uitschieters en hallucinaties. 5 anti depressiva geprobeerd. De cliches zoals gezond eten, veel water drinken, sporten, sociaal blijven ook allemaal. Psygiater heeft zelfs gezegd dat ik het beter maar kan accepteren dat ik altijd zo zal voelen. Maar ik wil en kan het niet accepteren. Ik wil mij helemaal niet zo voelen! Jarenlang in de uitkering met geen zicht om er spoedig uit te komen. Ik wil óók werken net als de rest om mij heen, ik wil ook studeren, ik wil ook een stabiel gezin kunnen creeeren later.

Ik weet echt niet wat ik nog meer kan proberen om verlichting te geven aan mijn depressie of om tenminste als een normaal persoon te functioneren. Ik weet niet wat ik met dit topic wil..even van mij afschrijven ofzo..bedankt voor het lezen
Ik weet dat er ook een soort 'rouw' therapie bestaat. Vraag daar eens naar. Dan kunnen ze misschien werken met je aan acceptatie.

Het is er en het gaat niet weg. Hoe moet je daarmee omgaan? Hoe leer je afstand te doen van bepaalde toekomstplannen of wensen die misschien niet uitkunnen komen ect.

Maar ook wat lukt wel, wat is wel binnen bereik en wat moet ik daar voor doen en laten.
xdestiny schreef:
15-05-2018 08:06
Daarom dat ik niet erop reageerde..laat me denken aan wat mijn moeder zegt en denkt over depressie..
Dan wil je de oplossing gewoon niet zien of ben je blind voor de oplossing. Kijk als je wilt horen hoe zwaar je het hebt en hoe goed je het doet etc dan kan ik dat ook wel zeggen maar vraag dat dan. En vraag niet om de oplossing. Zelfmedelijden...
Verstandig xdestiny. Het is inderdaad helaas geen kwestie van 'maar een knop omzetten en positiever gaan denken'. Als dat de oplossing was geweest was ik al lang beter geweest, want ik ben voor een chronisch depressief persoon eng positief ;-D

Voor mij helpen globaal dezelfde dingen als bij Vixxen: veel structuur, echt binnen mijn grenzen blijven (anders komt het meteen terug en kan ik weer even veel minder), goed en regelmatig eten, op tijd gaan slapen en op tijd weer opstaan. Dat en AD zorgen dat het hanteerbaar is, en dat ik een positieve depri persoon kan blijven.
Het stuk dat mij zoveel last bezorgd is misschien het niet accepteren maar ook het feit dat niks lukt. Jarenlang waardeloos voelen in de uitkering bijvoorbeeld of geen school hebben kunnen afmaken. Ik vind het een eng gedachte dat ik de komende 10 jaar nog steeds in de uitkering zit
Ik begrijp goed hoe je je voelt en ik loop hier ook tegen aan. Ik heb geen advies hoe je er mee om kan gaan maar alle dingen die genoemd worden helpen of niet of maar tijdelijk.
Ik weet alleen van mijzelf dat binnen zitten averechts werkt. Misschien bij jou ook? Even rondje lopen, buurtsuper, in de tuin zitten kan je uit je gedachten helpen.

Ik weet niet of je er behoefte aan hebt maar als je wilt, kunnen we wel ervaringen uitdelen?
Santaaa schreef:
14-05-2018 18:17
Nee geen lulkoek.
Meeste mensen die depri zijn hebben vaak maar slecht controle over hun gedachtes. Positief denken kan er wel degelijk aan bijdragen.

Voor de rest zie ik jou niet helpen, enkel kritiek leveren ;-)
Een depressie is wel wat anders dan een beetje depri zijn. Positief denken is nu net hetgeen niet zo goed gaat als je in een depressie zit (understatement ).

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven