Psyche
alle pijlers
Depressietopic - deel 2
zondag 31 mei 2020 om 19:28
Veel mensen op het forum (en daarbuiten) kampen met (de gevolgen van) depressie.
Een depressie is iets anders dan een dip of een paar dagen niet lekker in je vel. Depressie is een ziekte die je hele leven kan beheersen. Hoe ga jij ermee om? Hoe kom je je dagen door?
Dit topic is voor iedereen die een depressie heeft of heeft gehad, en voor iedereen die iemand kent met een depressie en daarover wil praten.
Voel je welkom!
Dit is deel 2. We komen hier vandaan: viewtopic.php?f=16&t=437997&p=29631642&start=#p29631642
Een depressie is iets anders dan een dip of een paar dagen niet lekker in je vel. Depressie is een ziekte die je hele leven kan beheersen. Hoe ga jij ermee om? Hoe kom je je dagen door?
Dit topic is voor iedereen die een depressie heeft of heeft gehad, en voor iedereen die iemand kent met een depressie en daarover wil praten.
Voel je welkom!
Dit is deel 2. We komen hier vandaan: viewtopic.php?f=16&t=437997&p=29631642&start=#p29631642
maandag 9 november 2020 om 14:44
Hai iedereen, ik meld mij ook weer, de afgelopen periode veel gebeurd. Er was iets ontdekt bij mijn partner maar gelukkig is het behandelbaar.
Ik heb vorige week afscheid genomen van mijn vaste behandelaar omdat ik een ander traject inga. Het afscheid en een ander traject ingaan zorgt voor veel tranen en onrust. Vind het onbekende verschrikkelijk.
2 weken geleden flink uitgevallen tegen mijn arbeidsdeskundige, al dat getrek en gedoe ik krijg er de zenuwen en hartkloppingen van.
Vandaag mail gekregen over mijn aanvraag wia van de UWV met een tijdsdruk dat het binnen 5 dagen ingevuld moet zijn. Zit hier op de bank en heb geen idee wat ik met die mail moet doen, loop zo vast hierin. Zo bang dat ik iets verkeerds invul. Paniek alom, ik sta te trillen op mijn benen.
Sorry dat ik even niet op andere post reageer maar ben mezelf al teveel. Kan wel huilen.
Ik heb vorige week afscheid genomen van mijn vaste behandelaar omdat ik een ander traject inga. Het afscheid en een ander traject ingaan zorgt voor veel tranen en onrust. Vind het onbekende verschrikkelijk.
2 weken geleden flink uitgevallen tegen mijn arbeidsdeskundige, al dat getrek en gedoe ik krijg er de zenuwen en hartkloppingen van.
Vandaag mail gekregen over mijn aanvraag wia van de UWV met een tijdsdruk dat het binnen 5 dagen ingevuld moet zijn. Zit hier op de bank en heb geen idee wat ik met die mail moet doen, loop zo vast hierin. Zo bang dat ik iets verkeerds invul. Paniek alom, ik sta te trillen op mijn benen.
Sorry dat ik even niet op andere post reageer maar ben mezelf al teveel. Kan wel huilen.
maandag 9 november 2020 om 19:32
@pompoen. Wat ontzettend heftig zeg. En wat gaat dat extreem op en neer!
Snap dat het moeilijk te verdragen is al je emotie je zo overspoelt en dat je dan je zelf de schuld gaat geven. Maar her is geen keuze om je zo naar te voelen hoor. Het maakt je zeker geen slechter mens. Het is meer heel erg naar voor je.
Ik snap dat het onderzoek zwaar was. Dat is ook pittig.
Heel veel sterkte en hopelijk word het snel iets rustiger al is het maar een beetje.
Snap dat het moeilijk te verdragen is al je emotie je zo overspoelt en dat je dan je zelf de schuld gaat geven. Maar her is geen keuze om je zo naar te voelen hoor. Het maakt je zeker geen slechter mens. Het is meer heel erg naar voor je.
Ik snap dat het onderzoek zwaar was. Dat is ook pittig.
Heel veel sterkte en hopelijk word het snel iets rustiger al is het maar een beetje.
maandag 9 november 2020 om 19:35
@vlinder. Jemig wat is er veel gebeurd. Heftig van je partner. Godzijdank is het behandelbaar zeg. Sterkte daarmee.
Ook zwaar hoor afscheid nemen van je behandelaar.
En over die lijst. Kan je niet iemand om hulp vragen. Iemand die even samen met je gaat zitten.
Soms helpt het mij al als er iemand bij is als ik iets moet doen.
Sterkte
Ook zwaar hoor afscheid nemen van je behandelaar.
En over die lijst. Kan je niet iemand om hulp vragen. Iemand die even samen met je gaat zitten.
Soms helpt het mij al als er iemand bij is als ik iets moet doen.
Sterkte
maandag 9 november 2020 om 19:39
Hier gaat het nog wel moeizaam.
Ik heb veel last van achterdocht naar de psychiatrie. Ik analyseert me een slag in de rondte.
Zaterdag sloeg ik ook echt weer door richting psychose.
Gelukkig belt mijn psychiater mij nu twee keer per week. En morgen komt mijn woonbegeleider. Ik heb wel moeite met achterdocht richting hem. Maar we gaan het toch proberen.
Het gaat wel beter dan vorig weekend dus dat is al wat.
Vandaag ben ik gaan werken en ik had een discussie met mijn baas. Ik klapte ineens helemaal dicht en kon even niet meer praten. Ken dat wel van mezelf maar altijd lastig. Ik ervaar dan geen controle.
Het is wel Goed gekomen weer uiteindelijk.
Ik heb veel last van achterdocht naar de psychiatrie. Ik analyseert me een slag in de rondte.
Zaterdag sloeg ik ook echt weer door richting psychose.
Gelukkig belt mijn psychiater mij nu twee keer per week. En morgen komt mijn woonbegeleider. Ik heb wel moeite met achterdocht richting hem. Maar we gaan het toch proberen.
Het gaat wel beter dan vorig weekend dus dat is al wat.
Vandaag ben ik gaan werken en ik had een discussie met mijn baas. Ik klapte ineens helemaal dicht en kon even niet meer praten. Ken dat wel van mezelf maar altijd lastig. Ik ervaar dan geen controle.
Het is wel Goed gekomen weer uiteindelijk.
dinsdag 10 november 2020 om 22:51
Ook ik kom me hier weer even melden.
Allereerst een knuffel voor iedereen hier die het kan gebruiken. Ik lees verdrietige verhalen maar vooral stuk voor stuk hele dappere mensen die open zijn met wat ze worstelen.
Knuffel voor jullie.
Ik zak steeds verder weg, voel alsof ik verdrink. Zo moedeloos en zo uitzichtloos.
Het voelt alsof mn keel dichter en dichter word geknepen en ik voel me zo ellendig en alleen.
Weet niet meer waar ik het zoeken moet. Wil schreeuwen maar er komt niets uit. Ik wil iemand bellen of appen maar ik bevries. En eerlijk gezegd zou ik ook niet weten wie.
Lekker vaag verhaal allemaal maar ik moest t kwijt
Allereerst een knuffel voor iedereen hier die het kan gebruiken. Ik lees verdrietige verhalen maar vooral stuk voor stuk hele dappere mensen die open zijn met wat ze worstelen.
Knuffel voor jullie.
Ik zak steeds verder weg, voel alsof ik verdrink. Zo moedeloos en zo uitzichtloos.
Het voelt alsof mn keel dichter en dichter word geknepen en ik voel me zo ellendig en alleen.
Weet niet meer waar ik het zoeken moet. Wil schreeuwen maar er komt niets uit. Ik wil iemand bellen of appen maar ik bevries. En eerlijk gezegd zou ik ook niet weten wie.
Lekker vaag verhaal allemaal maar ik moest t kwijt
woensdag 11 november 2020 om 12:02
Dank je wel chocoballetjes, dat geen controle hebben dat herken ik wel, ik klap dan ook dicht en een dag later na gepieker en gedachten dat er over mijn grens wordt gegaan, kan ik eenzijdig bijna emotioneel hysterisch een gesprek aangaan. Hoe is het bezoek met je woonbegeleider gegaan, komt de achterdocht door een overbelasting van prikkels?
Jixxy, ik begrijp je bericht volkomen. Het is of dat je gedachten vast zitten en de angst dat er totaal geen lichtpuntje is. Ik heb geen gerichte advies maar schrijf hier van je af, er is altijd wel een luisterend oor.
Ik heb mij de afgelopen maanden zo sterk gehouden en half toneelspelend positief t.o.v mijn therapeut arbeidsdeskundige omdat ik dacht ik zeur het duurt al zo lang. De zorg en bezorgdheid voor mijn partner had prioriteit en nu merk ik dat mijn emoties zo de overhand hebben. Om het minst geringste kan ik wel huilen, ik dacht dat ik de nieuwe ik geaccepteerd had maar ik heb zo een verdriet om de simpelste dingen dat ik daar overstuur van raak.
Jixxy, ik begrijp je bericht volkomen. Het is of dat je gedachten vast zitten en de angst dat er totaal geen lichtpuntje is. Ik heb geen gerichte advies maar schrijf hier van je af, er is altijd wel een luisterend oor.
Ik heb mij de afgelopen maanden zo sterk gehouden en half toneelspelend positief t.o.v mijn therapeut arbeidsdeskundige omdat ik dacht ik zeur het duurt al zo lang. De zorg en bezorgdheid voor mijn partner had prioriteit en nu merk ik dat mijn emoties zo de overhand hebben. Om het minst geringste kan ik wel huilen, ik dacht dat ik de nieuwe ik geaccepteerd had maar ik heb zo een verdriet om de simpelste dingen dat ik daar overstuur van raak.
woensdag 11 november 2020 om 17:56
Het is wat stil hier, ik hoop dat dat een goed teken is.
@Vlinder, ik krijg tranen in m'n ogen van je update. Je bent jezelf zo voorbijgelopen... alsjeblieft, wees in ieder geval t.o. je therapeut eerlijk. Alleen daar kan dat zonder dat je veroordeeld wordt. Toch? Je bent wel een goede toneelspeler trouwens, als je je peut zo kunt overtuigen dat het beter met je gaat. Niet meer doen hoor!
O, en zoek zsm een goede advocaat die gedpecialiseerd is in WIA. Je kunt dit niet alleen.
@Jixxy, hoe voel je je vandaag? Is het mogelijk dat je met iemand afspreekt dat hij/zij je elke dag even belt om te checken hoe het met je gaat? Heb je een CPAP?
@Choco, godsamme wat k.t. dat je weer zo de hoogte in schiet. Wel goed dat je het kan benoemen. Hopelijk word je snel weer stabiel en donder je niet in het zwarte gat. Welk antipsychoticum slik je (gewoon belangstelling).
@Vlinder, ik krijg tranen in m'n ogen van je update. Je bent jezelf zo voorbijgelopen... alsjeblieft, wees in ieder geval t.o. je therapeut eerlijk. Alleen daar kan dat zonder dat je veroordeeld wordt. Toch? Je bent wel een goede toneelspeler trouwens, als je je peut zo kunt overtuigen dat het beter met je gaat. Niet meer doen hoor!
O, en zoek zsm een goede advocaat die gedpecialiseerd is in WIA. Je kunt dit niet alleen.
@Jixxy, hoe voel je je vandaag? Is het mogelijk dat je met iemand afspreekt dat hij/zij je elke dag even belt om te checken hoe het met je gaat? Heb je een CPAP?
@Choco, godsamme wat k.t. dat je weer zo de hoogte in schiet. Wel goed dat je het kan benoemen. Hopelijk word je snel weer stabiel en donder je niet in het zwarte gat. Welk antipsychoticum slik je (gewoon belangstelling).
woensdag 11 november 2020 om 20:08
Dankjewelchocoladeballetjes schreef: ↑09-11-2020 19:32@pompoen. Wat ontzettend heftig zeg. En wat gaat dat extreem op en neer!
Snap dat het moeilijk te verdragen is al je emotie je zo overspoelt en dat je dan je zelf de schuld gaat geven. Maar her is geen keuze om je zo naar te voelen hoor. Het maakt je zeker geen slechter mens. Het is meer heel erg naar voor je.
Ik snap dat het onderzoek zwaar was. Dat is ook pittig.
Heel veel sterkte en hopelijk word het snel iets rustiger al is het maar een beetje.
het is nu de laatste paar dagen ietsje rustiger, maar voel me nu voornamelijk leeg...Dat is het ook gewoon, ik voel me echt schuldig dat ik me zo 'gedraag'.
woensdag 11 november 2020 om 23:16
@jixxy. Oef ik kan de beklemming en somberheid voelen als je het schrijft.
Gewoon een idee maar misschien kan je met sensoor (luisterlijn) bellen of chatten. Dat kan in principe dag en nacht en zelfs meerdere keren per dag.
En misschien een mail sturen naar de je boekhandelaren? (Ik weet even niet meer hoe je situatie daarmee nou was).
Heel veel sterkte.
@vlinder. Lastig om zo op je tenen te lopen. Logisch ook dat je dan tegen jezelf oploopt. Ook met de zorg voor ie partner! Dat is super zwaar.
En klaar zijn met accepteren is vaak wel lastig. Vaak zijn dat soort dingen een proces waarin je af en toe beland. Het leven is maar een rommelige aangelegenheid.
Geef jezelf vooral de ruimte hiervoor. Er zijn geen regels over hoe jij je moet voelen. Dat is nu eenmaal iets wat je voor een deel gewoon overkomt.
En dat huilen is misschien een goed signaal om dichter bij jezelf te komen. En dan ook minder op je tenen te lopen. En hopelijk ook iets meer bij jezelf te kunnen blijven.
@fade. Nou dat stille zou best een goeed teken kunnen zijn lijkt mijn. Nu duimen dat dit klopt.
Ik gebruik haldol als antipsychoticum.
Gewoon een idee maar misschien kan je met sensoor (luisterlijn) bellen of chatten. Dat kan in principe dag en nacht en zelfs meerdere keren per dag.
En misschien een mail sturen naar de je boekhandelaren? (Ik weet even niet meer hoe je situatie daarmee nou was).
Heel veel sterkte.
@vlinder. Lastig om zo op je tenen te lopen. Logisch ook dat je dan tegen jezelf oploopt. Ook met de zorg voor ie partner! Dat is super zwaar.
En klaar zijn met accepteren is vaak wel lastig. Vaak zijn dat soort dingen een proces waarin je af en toe beland. Het leven is maar een rommelige aangelegenheid.
Geef jezelf vooral de ruimte hiervoor. Er zijn geen regels over hoe jij je moet voelen. Dat is nu eenmaal iets wat je voor een deel gewoon overkomt.
En dat huilen is misschien een goed signaal om dichter bij jezelf te komen. En dan ook minder op je tenen te lopen. En hopelijk ook iets meer bij jezelf te kunnen blijven.
@fade. Nou dat stille zou best een goeed teken kunnen zijn lijkt mijn. Nu duimen dat dit klopt.
Ik gebruik haldol als antipsychoticum.
woensdag 11 november 2020 om 23:31
Het terugvallen is inderdaad klote zoals @fade zegt. Maar ergens kan ik dat niet voelen. Mijn psychiater probeerde daar ook wat gevoel bij mij over los te krijgen en mijn moeder vandaag ook. Maar ik zit in mijn hoofd.
Ik ga dan redeneren in hoeverre ik niet dan mee zou moeten/mogen zitten. En dan wil ik eigenlijk een getal. Omdat ik anders niet weer wat mijn gevoel zou kunnen doen. Teveel onduidelijkheid. Dus daar kom ik niet uit en dan sla ik het maar over.
Wel voel ik mij onheilspellend alsof er iets gevaarlijks aan de hand is. Het gaat wel steeds beter.
Ik heb een beetje ingeschat dat ik hier drie weken in het totaal (nu nog ong 2) mee bezig ben. En dat ik dan de opgaande lijn waarin ik zit kan voortzetten.
Ik geeft elke dag een kleur met hoe het gaat. En die kleuren zetten ik per jaar in een diagram. En niet ver voor mijn terugval heb ik de tussenstand van mijn diagram van dit jaar gemaakt. En die liet een enorme vooruitgang zien.
Zelfs als ik drie weken negatieve kleuren heb, zelfs dan gaat het diagram van dit jaar nog een enorme vooruitgang laten zien.
Het past dus prima in het model.
Verder moet ik besluiten of ik morgen naar mijn werk ga of thuis blijf. Ze weten niet dat ik wil komen op mijn werk en ik ben maandag ook geweest. Ofwel er staat geen druk op de keuze. Alleen vind ik het wel lastig wat ik moet kiezen.
Ik neig nu naar niet gaan.
Ik voel me volgens mij ook een beetje somber. In elk geval niet fijn ik weet het niet zo goed te benoemen.
Morgen belt wel mijn psychiater. We gaan oa besluiten of ik ga afbouwen met mijn slaapmedicatie. Wat wel mijn idee is. Voordat ik er verslaafd aan raak.
Nu belt ze me twee keer per week. Maar het gaat nu wel beter. Super lief dat ze me zoveel gebeld heeft.
Ik heb geen zin om te gaan slapen. Maar ik ga nu maar.
Ik ga dan redeneren in hoeverre ik niet dan mee zou moeten/mogen zitten. En dan wil ik eigenlijk een getal. Omdat ik anders niet weer wat mijn gevoel zou kunnen doen. Teveel onduidelijkheid. Dus daar kom ik niet uit en dan sla ik het maar over.
Wel voel ik mij onheilspellend alsof er iets gevaarlijks aan de hand is. Het gaat wel steeds beter.
Ik heb een beetje ingeschat dat ik hier drie weken in het totaal (nu nog ong 2) mee bezig ben. En dat ik dan de opgaande lijn waarin ik zit kan voortzetten.
Ik geeft elke dag een kleur met hoe het gaat. En die kleuren zetten ik per jaar in een diagram. En niet ver voor mijn terugval heb ik de tussenstand van mijn diagram van dit jaar gemaakt. En die liet een enorme vooruitgang zien.
Zelfs als ik drie weken negatieve kleuren heb, zelfs dan gaat het diagram van dit jaar nog een enorme vooruitgang laten zien.
Het past dus prima in het model.
Verder moet ik besluiten of ik morgen naar mijn werk ga of thuis blijf. Ze weten niet dat ik wil komen op mijn werk en ik ben maandag ook geweest. Ofwel er staat geen druk op de keuze. Alleen vind ik het wel lastig wat ik moet kiezen.
Ik neig nu naar niet gaan.
Ik voel me volgens mij ook een beetje somber. In elk geval niet fijn ik weet het niet zo goed te benoemen.
Morgen belt wel mijn psychiater. We gaan oa besluiten of ik ga afbouwen met mijn slaapmedicatie. Wat wel mijn idee is. Voordat ik er verslaafd aan raak.
Nu belt ze me twee keer per week. Maar het gaat nu wel beter. Super lief dat ze me zoveel gebeld heeft.
Ik heb geen zin om te gaan slapen. Maar ik ga nu maar.
donderdag 12 november 2020 om 20:18
Ik voel me steeds meer somber worden. En ook mijn suicidaliteit stijgt.
Ik ben zo klaar met dit leven met deze ziekte. Ik heb geen zin meer in constructieve keuzes.
Ik weet niet of iemand redelijkerwijs kan verwachten dat ik al die terugvallen blijf volhouden.
Ik heb zin mezelf te isoleren. Ik kijk even of ik dat ook daadwerkelijk ga doen.
Ik ben zo klaar met dit leven met deze ziekte. Ik heb geen zin meer in constructieve keuzes.
Ik weet niet of iemand redelijkerwijs kan verwachten dat ik al die terugvallen blijf volhouden.
Ik heb zin mezelf te isoleren. Ik kijk even of ik dat ook daadwerkelijk ga doen.
vrijdag 13 november 2020 om 13:24
Chocoballetjes, ik sluit mij bij de woorden van Fade aan. Je bent altijd zo begripvol en attent naar andere toe op dit topic. Ik begrijp het ook volkomen dat het bijna niet draagbaar is als je gedachten en gevoel zo met je aan de haal gaan. Vandaag goed je rust pakken, en als je er aan toe bent een wandeling doen met iemand waarbij jij je veilig voelt. Lieve choco leef en voel met je mee 
vrijdag 13 november 2020 om 23:49
Dank dames.
@Choco, hoe ging het vandaag?
En met de anderen hier?
Kennen jullie dat: het gaat al een tijdje weer best goed, maar dan gebeurt er weer iets... het was vandaag feitelijk iets kleins, maar ik voel me dan gelijk zo verdrietig en kwetsbaar. Vanavond mezelf weer flink pijn gedaan.
Gaat het nooit over? Waar is mijn vroegere ik gebleven, de sterke vrouw? Of was dat alleen masker en hypomanie? Vragen, vragen...
@Choco, hoe ging het vandaag?
En met de anderen hier?
Kennen jullie dat: het gaat al een tijdje weer best goed, maar dan gebeurt er weer iets... het was vandaag feitelijk iets kleins, maar ik voel me dan gelijk zo verdrietig en kwetsbaar. Vanavond mezelf weer flink pijn gedaan.
Gaat het nooit over? Waar is mijn vroegere ik gebleven, de sterke vrouw? Of was dat alleen masker en hypomanie? Vragen, vragen...
zondag 15 november 2020 om 13:34
Fade, heel herkenbaar, en dan word ik weer verdrietig omdat het zo confronterend is en gedachten die dan met mij aan de haal gaan. Ik probeer dan vanuit mijn tenen het woord acceptatie naar boven te halen, wie ik nu ben, maar dat lukt niet altijd. Ik heb daarin geen advies maar wil wel aangeven dat ik het herken en dat je hier niet alleen instaat.
Choco, hoe gaat het vandaag met je, heb je een beetje kunnen slapen?
Ik had gisteren aardig wat stress ook door iets kleins, paniek alom en naderhand viel het mee. En dan baal ik zo erg dat ik wel 30 beren op de weg zag en het er maar 1 bleek te zijn, bij wijze van.
Choco, hoe gaat het vandaag met je, heb je een beetje kunnen slapen?
Ik had gisteren aardig wat stress ook door iets kleins, paniek alom en naderhand viel het mee. En dan baal ik zo erg dat ik wel 30 beren op de weg zag en het er maar 1 bleek te zijn, bij wijze van.
vlin02der wijzigde dit bericht op 15-11-2020 13:40
Reden: Toevoeging
Reden: Toevoeging
4.93% gewijzigd
zondag 15 november 2020 om 15:20
@vlinder. Ik zie het voor mij, die 30 beren met zijn allen op de weg.
Maar het is wel heel erg menselijk horen. Boos zijn hierom op jezelf is dan eigenlijk weer een fantasie beer.
Gelukkig bleek het toch maar 1 beer.
Ik heb het erg zwaar hier. Ik heb wel weer meer controle over mijn suicidaliteit en proberen stappen te zetten. Zoals naar de supermarkt en contact leggen met mijn beste vriendin. Dat is allemaal positief maar ik voel me nog zo ellendig.
Maar het is wel heel erg menselijk horen. Boos zijn hierom op jezelf is dan eigenlijk weer een fantasie beer.
Gelukkig bleek het toch maar 1 beer.
Ik heb het erg zwaar hier. Ik heb wel weer meer controle over mijn suicidaliteit en proberen stappen te zetten. Zoals naar de supermarkt en contact leggen met mijn beste vriendin. Dat is allemaal positief maar ik voel me nog zo ellendig.
maandag 16 november 2020 om 08:08
Goedenmorgen allen,
Ik heb het topic doorgelezen en wat een herkenning pfff. Ik zit nu 3 weken thuis. Dit is helaas al de 5de keer dat ik weer terug gevallen ben. Waar ik ook heel naar van word ik dat ik van die electrische schokjes is mijn hoofd heb, weet het niet anders te verwoorden... dan lijkt het ook of dingen gaan bewegen of op mij afkomen. Ook heb ik momenten dat als ik buiten achter in de tuin sta dat het lijkt of het heel onwerkelijk is, Ik weet dat het de tuin is maar het komt heel anders bij mij binnen, heel onwerkelijk, anders dan anders zeg maar. Heel moeilijk uit te leggen. Misschien is er iemand die dit herkent?
Groetjes Bogie
Ik heb het topic doorgelezen en wat een herkenning pfff. Ik zit nu 3 weken thuis. Dit is helaas al de 5de keer dat ik weer terug gevallen ben. Waar ik ook heel naar van word ik dat ik van die electrische schokjes is mijn hoofd heb, weet het niet anders te verwoorden... dan lijkt het ook of dingen gaan bewegen of op mij afkomen. Ook heb ik momenten dat als ik buiten achter in de tuin sta dat het lijkt of het heel onwerkelijk is, Ik weet dat het de tuin is maar het komt heel anders bij mij binnen, heel onwerkelijk, anders dan anders zeg maar. Heel moeilijk uit te leggen. Misschien is er iemand die dit herkent?
Groetjes Bogie
maandag 16 november 2020 om 09:53
@bogie. Je zou kunnen zoeken op depersonatie/derealisatie. Heb je een behandelaar? Want uiteraard het beste om het daaraan te vragen.
Heel naar dat het al de 5de keer dat je terug bent gevallen. Ik weet zelf hoe vermoeiend dat repetitieve juist is.
Heel veel sterkte.
@fade. Vandaag ga ik een paar uurtjes werken en woensdag ga ik met een vriendin haar nieuwe camper busje uitproberen. Allebei is wel ambitieus maar niets doen is nu zeker geen optie.
Verder heb ik zondag een leuk plan maar dat beschrijf ik later. Als ik dat leuk vind om te doen.
Jij leuke plannen nog?
Heel naar dat het al de 5de keer dat je terug bent gevallen. Ik weet zelf hoe vermoeiend dat repetitieve juist is.
Heel veel sterkte.
@fade. Vandaag ga ik een paar uurtjes werken en woensdag ga ik met een vriendin haar nieuwe camper busje uitproberen. Allebei is wel ambitieus maar niets doen is nu zeker geen optie.
Verder heb ik zondag een leuk plan maar dat beschrijf ik later. Als ik dat leuk vind om te doen.
Jij leuke plannen nog?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
