Psyche
alle pijlers
Depressietopic - deel 2
zondag 31 mei 2020 om 19:28
Veel mensen op het forum (en daarbuiten) kampen met (de gevolgen van) depressie.
Een depressie is iets anders dan een dip of een paar dagen niet lekker in je vel. Depressie is een ziekte die je hele leven kan beheersen. Hoe ga jij ermee om? Hoe kom je je dagen door?
Dit topic is voor iedereen die een depressie heeft of heeft gehad, en voor iedereen die iemand kent met een depressie en daarover wil praten.
Voel je welkom!
Dit is deel 2. We komen hier vandaan: viewtopic.php?f=16&t=437997&p=29631642&start=#p29631642
Een depressie is iets anders dan een dip of een paar dagen niet lekker in je vel. Depressie is een ziekte die je hele leven kan beheersen. Hoe ga jij ermee om? Hoe kom je je dagen door?
Dit topic is voor iedereen die een depressie heeft of heeft gehad, en voor iedereen die iemand kent met een depressie en daarover wil praten.
Voel je welkom!
Dit is deel 2. We komen hier vandaan: viewtopic.php?f=16&t=437997&p=29631642&start=#p29631642
zondag 28 juni 2020 om 09:49
@Dacities, goed bezig! Hopelijk kan je dat doorzetten.
@IBI, wat bijzonder
Fijn dat je een goede dag gehad hebt. Het klinkt ook als leuke dagen.
Met mij gaat het vanaf vrijdag gelukkig weer iets beter. Ik ben een stuk minder gespannen. Gister heb ik ook wel een goede werkdag gehad en vandaag ga ik barbecueën met vrienden.
@IBI, wat bijzonder
Fijn dat je een goede dag gehad hebt. Het klinkt ook als leuke dagen.
Met mij gaat het vanaf vrijdag gelukkig weer iets beter. Ik ben een stuk minder gespannen. Gister heb ik ook wel een goede werkdag gehad en vandaag ga ik barbecueën met vrienden.
zondag 28 juni 2020 om 13:25
Het gaat hier wat beter omdat het weekend is. En in de weekend hoef ik niet te stressen over een mail, want dan komt er geen mail.
Ik kan de dingen door de lagere spanning (de spanning is niet weg) weer wat meer in perspectief zien.
Maar ik voel ook dat het morgen weer erg spannend gaat worden. Als ik aan morgen denk voel ik gelijk een steek spanning in mijn buik.
Ik probeer de zaken nu ik water beter na kan denken ook wat beter te zien. Zoals dat ik wel meer vertrouwen in mezelf kan hebben dat ik dit kan dragen en hier niet van terug ga vallen (dit was een jaar geleden wel gebeurd). Ik ben ook sterker geworden.
Verder kan ik het ook niet helpen dat onduidelijkheid een trigger voor mij is.
Gelukkig heeft dit weekend wel wat geholpen en begin ik deze week weer met lagere spanning...
Ik kan de dingen door de lagere spanning (de spanning is niet weg) weer wat meer in perspectief zien.
Maar ik voel ook dat het morgen weer erg spannend gaat worden. Als ik aan morgen denk voel ik gelijk een steek spanning in mijn buik.
Ik probeer de zaken nu ik water beter na kan denken ook wat beter te zien. Zoals dat ik wel meer vertrouwen in mezelf kan hebben dat ik dit kan dragen en hier niet van terug ga vallen (dit was een jaar geleden wel gebeurd). Ik ben ook sterker geworden.
Verder kan ik het ook niet helpen dat onduidelijkheid een trigger voor mij is.
Gelukkig heeft dit weekend wel wat geholpen en begin ik deze week weer met lagere spanning...
maandag 29 juni 2020 om 13:05
Ik heb nog steeds niks gehoord van mijn vertrouwenspersoon werk. Heb een app gestuurd, gebeld maar er wordt niet opgenomen. Ik heb wel een formulier binnen gekregen voor een handtekening dat ik akkoord ga om in de toekomst geleidelijk aan weer te gaan werken. Het is een formulier voor de UWV dat mijn werkgever mij goed "begeleidt". Als ik handtekening zet, dan ga ik akkoord. Nu komt het euvel, de zaak waar ik werkte is gesloten en ik moet dan 3 uur reizen ,met bus en trein, als ik weer aan het werk kan. Nou dat zie ik niet zitten en ik kan dat ook niet aan. Ik had 4 weken geleden met mijn vertrouwenspersoon nog wat opties besproken maar ik hoor niks. Zoveel onduidelijkheid, zo niet goed voor mij. Morgen een afspraak met mijn bedrijfsarts wat ook weer spanning geef.
Ik moet goed op mezelf letten dat ik door dit alles nu niet wegzak in emoties.
Ik moet goed op mezelf letten dat ik door dit alles nu niet wegzak in emoties.
maandag 29 juni 2020 om 19:31
Spannend chocoladeballetjes veel succes en plezier morgen.
Ik ben vooral erg moe kan klokje rond slapen en zelfs dan nog overdag 2 uur. Ik geef er maar aan toe zal het nodig hebben. Voor de rest komt er niet zoveel uit mijn handen. Maar we denken positief
ook deze periode gaat weer over (hoop ik)
Gelukkig reageert mijn man positief en zegt als je het nodig hebt dan heb je het nodig en hij doet gelukkig meer in het huishouden nu omdat het mij niet lukt.
Ik ben vooral erg moe kan klokje rond slapen en zelfs dan nog overdag 2 uur. Ik geef er maar aan toe zal het nodig hebben. Voor de rest komt er niet zoveel uit mijn handen. Maar we denken positief
ook deze periode gaat weer over (hoop ik)Gelukkig reageert mijn man positief en zegt als je het nodig hebt dan heb je het nodig en hij doet gelukkig meer in het huishouden nu omdat het mij niet lukt.
dinsdag 30 juni 2020 om 11:48
Chocoballetjes, succes vandaag met het bezichtigen van je studio.
Iboviva, heb je inmiddels al iets vernomen van je begeleider wat de dagbesteding betreft.
Grietje, wat fijn dat zoveel begrip en steun van je man. Dat geeft ook rust.
Hebben jullie ook wel is last van schuldgevoel naar je partner daarin?
Hope, fijn om te lezen dat het iets beter met je gaat. Hou dat gevoel vast.
Hier spannend vanmiddag ga ik aan de bedrijfarts vragen dat ik aan dagbesteding.
Fijne dag iedereen.
Iboviva, heb je inmiddels al iets vernomen van je begeleider wat de dagbesteding betreft.
Grietje, wat fijn dat zoveel begrip en steun van je man. Dat geeft ook rust.
Hebben jullie ook wel is last van schuldgevoel naar je partner daarin?
Hope, fijn om te lezen dat het iets beter met je gaat. Hou dat gevoel vast.
Hier spannend vanmiddag ga ik aan de bedrijfarts vragen dat ik aan dagbesteding.
Fijne dag iedereen.
dinsdag 30 juni 2020 om 23:22
@Dacities en @Hope19, goed om in jullie berichtjes te lezen dat het beter gaat. Hou dat vast, en als het niet lukt dan is dat niet erg. Herstellen van depressie is een lang en moeizaam proces van vallen en opstaan!
@Ibi, ik weet dus echt niet wat SWT is.... maar het is i.d.d. wel kwalijk dat (bel)afspraken niet nagekomen worden. Dat vreet energie en dat kun je niet gebruiken. Hopelijk hebben ze al iets laten horen?
@Choco, tuurlijk ben ik blij voor je dat je je huisje hebt gekregen. Maar ik hou mijn hart vast voor je.... al die stress. Ik schrok toen ik las dat je (weer) mensen zag staan die er niet waren. Maar je hebt gelijk, je bent enorm gegroeid sinds vorig jaar, het lijkt ook wel of je beter kunt prioriteren. Hopelijk krijg je veel praktische hulp en goede begeleiding rond je verhuizing. Kan de hulpverlening eventueel tijdelijk opgevoerd worden?
@Grietje, wat een lieverd is die man van jou! Heeft hij genoeg afleiding voor zichzelf, dingen met vrienden doen b.v.?
@Vlinder, hoe was het gesprek met de bedrijfsarts? Om jouw vraag te beantwoorden: ik voel me vaak schuldig ja. Vandaag ook weer, omdat ik moe en verdrietig van de eerste VERS-training terugkwam. Ik wil vrolijk en opgewekt zijn voor hem. Hij heeft daar ook last van, we zijn allebei bang dat de ander zich nog rotter gaat voelen. We hebben allebei een bipolaire stoornis en zijn momenteel allebei depressief.
@Ibi, ik weet dus echt niet wat SWT is.... maar het is i.d.d. wel kwalijk dat (bel)afspraken niet nagekomen worden. Dat vreet energie en dat kun je niet gebruiken. Hopelijk hebben ze al iets laten horen?
@Choco, tuurlijk ben ik blij voor je dat je je huisje hebt gekregen. Maar ik hou mijn hart vast voor je.... al die stress. Ik schrok toen ik las dat je (weer) mensen zag staan die er niet waren. Maar je hebt gelijk, je bent enorm gegroeid sinds vorig jaar, het lijkt ook wel of je beter kunt prioriteren. Hopelijk krijg je veel praktische hulp en goede begeleiding rond je verhuizing. Kan de hulpverlening eventueel tijdelijk opgevoerd worden?
@Grietje, wat een lieverd is die man van jou! Heeft hij genoeg afleiding voor zichzelf, dingen met vrienden doen b.v.?
@Vlinder, hoe was het gesprek met de bedrijfsarts? Om jouw vraag te beantwoorden: ik voel me vaak schuldig ja. Vandaag ook weer, omdat ik moe en verdrietig van de eerste VERS-training terugkwam. Ik wil vrolijk en opgewekt zijn voor hem. Hij heeft daar ook last van, we zijn allebei bang dat de ander zich nog rotter gaat voelen. We hebben allebei een bipolaire stoornis en zijn momenteel allebei depressief.
dinsdag 30 juni 2020 om 23:29
Mijn man is dus vorige week thuisgekomen na 8 dagen opname op de PAAZ. Ergens ben ik heel trots op hem, omdat hij zelf voelde dat het weer misging (richting psychose) en zelf aan de bel heeft getrokken. Maar het is moeilijk allemaal, dat geef ik toe. De IHT komt een paar keer per week, donderdag heeft hij een afspraak met zijn SPV'er (bij de GGZ voor bipolair) en diezelfde dat komt zijn autismecoach hier thuis. En ik ben voorlopig bij elke afspraak, ze willen ook van mij horen wat ik eventueel bij hem signaleer. En ik wil er ook bij zijn omdat mijn man nogal afwezig is momenteel.
Zelf heb ik vrijdag weer een afspraak met de psychiater, en vandaag had ik de eerste VERS-training.
Het is veel op het moment, maar wel nodig. Het gaat gewoon klote en ik heb geen idee of het ooit weer helemaal goedkomt. Jullie weten wel wat ik bedoel; dat je gewoon weer echt kan genieten van dingen, zonder dat overal die grauwsluier overheen hangt.
Zelf heb ik vrijdag weer een afspraak met de psychiater, en vandaag had ik de eerste VERS-training.
Het is veel op het moment, maar wel nodig. Het gaat gewoon klote en ik heb geen idee of het ooit weer helemaal goedkomt. Jullie weten wel wat ik bedoel; dat je gewoon weer echt kan genieten van dingen, zonder dat overal die grauwsluier overheen hangt.
woensdag 1 juli 2020 om 20:32
Fadetoblack, wat heftig en voor jezelf zorgen en voor elkaar. Complimenten van mij want je doet het hartstikke goed als ik het zo lees. Probeer ook momenten voor jezelf in te lassen en of het nu een uurtje onder de deken liggen is of met een kop thee in de tuin. Ik herken je schuldgevoel t.o.v je partner, 9 van de 10 keer blijf ik ook thuis. Ik weet gewoon dat het voor dat moment de beste keus is. Het gesprek met mijn bedrijfarts ging goed, heb geuit wat mij dwars zit en wat ik denk dat goed is voor mij. Hij begreep mij volkomen en het wordt teruggekoppeld aan mijn werk. Hoop dat die mail wel gelezen wordt 
. Sterkte met jezelf en je man 
Chocoballetjes, misschien een idee als je eraan toe bent om stap voor stap op te schrijven wat je plannen zijn voor de verhuizing etc. Om de dag wat noteren om zo het wat overzichtelijk te houden.
. Sterkte met jezelf en je man Chocoballetjes, misschien een idee als je eraan toe bent om stap voor stap op te schrijven wat je plannen zijn voor de verhuizing etc. Om de dag wat noteren om zo het wat overzichtelijk te houden.
woensdag 1 juli 2020 om 20:56
@fade. Pfoeh dat klinkt heel erg zwaar. Jemig ja zo is het wel heel moeilijk stabiel worden!
Ik snap wel dat je bij die gesprekken wil zijn, maar zo belastend natuurlijk. Denken ze in dat soort gesprekken ook nog hoe jij overeind moet blijven in de situatie? Dat is natuurlijk ook belangrijk voor iedereen.
Heftig, dat gevoel van hoop verliezen. Het enige wat ik daarop weet te zeggen dat ik je ook weleens anders heb gelezen.
Maar ik snap je gevoel wel. Ik heb dat namelijk ook een hele tijd gehad.
Heel veel sterkte.
Ik snap wel dat je bij die gesprekken wil zijn, maar zo belastend natuurlijk. Denken ze in dat soort gesprekken ook nog hoe jij overeind moet blijven in de situatie? Dat is natuurlijk ook belangrijk voor iedereen.
Heftig, dat gevoel van hoop verliezen. Het enige wat ik daarop weet te zeggen dat ik je ook weleens anders heb gelezen.
Maar ik snap je gevoel wel. Ik heb dat namelijk ook een hele tijd gehad.
Heel veel sterkte.
woensdag 1 juli 2020 om 20:58
@fade. Pfoeh dat klinkt heel erg zwaar. Jemig ja zo is het wel heel moeilijk stabiel worden!
Ik snap wel dat je bij die gesprekken wil zijn, maar zo belastend natuurlijk. Denken ze in dat soort gesprekken ook nog hoe jij overeind moet blijven in de situatie? Dat is natuurlijk ook belangrijk voor iedereen.
Heftig, dat gevoel van hoop verliezen. Het enige wat ik daarop weet te zeggen dat ik je ook weleens anders heb gelezen.
Maar ik snap je gevoel wel. Ik heb dat namelijk ook een hele tijd gehad.
Heel veel sterkte.
Ik snap wel dat je bij die gesprekken wil zijn, maar zo belastend natuurlijk. Denken ze in dat soort gesprekken ook nog hoe jij overeind moet blijven in de situatie? Dat is natuurlijk ook belangrijk voor iedereen.
Heftig, dat gevoel van hoop verliezen. Het enige wat ik daarop weet te zeggen dat ik je ook weleens anders heb gelezen.
Maar ik snap je gevoel wel. Ik heb dat namelijk ook een hele tijd gehad.
Heel veel sterkte.
woensdag 1 juli 2020 om 21:01
Vandaag was een dag van bijkomen. Eindelijk geen spanning meer.
@fade je hebt wel gelijk het liep flink verkeerd, maar ik hoop dat ik nu wel weer een beetje tot mezelf kom.
Ik voel wel dat ik flink over grenzen heen gegaan ben. Ik voel het van binnen. Morgen wel weer een rustige dag.
Het wordt echt bijkomen en hopen dat ik niet al teveel over mijn grenzen heen ben gegaan. Want dat is op dit moment niet helemaal te zeggen.
@vlinder. Vandaag al een planning gemaakt en een lijst met wat ik nodig heb
Maar nu op mijn benen komen is een grotere zorg.
@fade je hebt wel gelijk het liep flink verkeerd, maar ik hoop dat ik nu wel weer een beetje tot mezelf kom.
Ik voel wel dat ik flink over grenzen heen gegaan ben. Ik voel het van binnen. Morgen wel weer een rustige dag.
Het wordt echt bijkomen en hopen dat ik niet al teveel over mijn grenzen heen ben gegaan. Want dat is op dit moment niet helemaal te zeggen.
@vlinder. Vandaag al een planning gemaakt en een lijst met wat ik nodig heb
Maar nu op mijn benen komen is een grotere zorg.
donderdag 2 juli 2020 om 08:26
Even geen puf om op de rest te reageren, sorry.
Het ging eigenlijk allemaal heel goed tot en met maandagmiddag. De zorg van mijn oma heeft gebeld dat ze een gelige kleur had op haar rug en oogwit. Ook had ze donkere urine. Dus er moest bloed worden geprikt. Maar er is dus een hele grote kans dat het leverkanker of iig uitzaaiingen naar de lever zijn. We hebben nog niet de officiële bevestiging, maar mijn ouders denken dat het weinig anders kan zijn. Dat zou ook de rest van haar symptomen kunnen verklaren. Alleen ik ben weer helemaal in paniek want zometeen gaat ze dus wel dood. En daar kan ik (nog steeds) niet mee omgaan. Ik voel me echt verdrietig en in paniek. Gelukkig heb ik wel mn rustgevende medicatie.
Hopelijk hebben we gauw de definitieve uitslag. Ik ben wel heel blij dat ik zondag mijn verjaardag heb gevierd en een leuke foto van mijn oma en mij heb laten maken. Maar stel het is dus kanker, er valt niks meer aan te doen wss. Want ze is zo zwak, dat de behandelingen te zwaar zullen zijn. Ik heb ergens nog de hoop dat het "gewoon" een ontsteking is of wat anders minder ergs.
Ik heb ook niet het idee dat ik gelijk terugval in mijn depressie, maar wel veel verdriet en paniek. Heel raar om uit te leggen. Want ik word nu wel even beperkt in mijn doen en laten. Want met deze medicatie mag ik dus geen auto rijden etc.
Maar serieus, elke keer als het even goed gaat, dan gebeurt er zoiets. Dit is in 2014 ook gebeurt toen ik bijna alles weer kon voor een paar maanden. Toen werd mijn andere oma ziek en is korte tijd daarna overleden.
Edit: Ik voel me vandaag wel beter dan gisteren en minder paniek. Daarnaast bedacht ik me ook, iedereen is toch verdrietig bij dit nieuws? Waarom zou het gelijk een hele erge terugval moeten zijn. Dat het bij mij iets heftiger en met paniek komt oke, maar misschien val ik wel niet zo diep terug. Want voor dit moment voelt het niet alsof ik gelijk terug bij af ben.
Het ging eigenlijk allemaal heel goed tot en met maandagmiddag. De zorg van mijn oma heeft gebeld dat ze een gelige kleur had op haar rug en oogwit. Ook had ze donkere urine. Dus er moest bloed worden geprikt. Maar er is dus een hele grote kans dat het leverkanker of iig uitzaaiingen naar de lever zijn. We hebben nog niet de officiële bevestiging, maar mijn ouders denken dat het weinig anders kan zijn. Dat zou ook de rest van haar symptomen kunnen verklaren. Alleen ik ben weer helemaal in paniek want zometeen gaat ze dus wel dood. En daar kan ik (nog steeds) niet mee omgaan. Ik voel me echt verdrietig en in paniek. Gelukkig heb ik wel mn rustgevende medicatie.
Hopelijk hebben we gauw de definitieve uitslag. Ik ben wel heel blij dat ik zondag mijn verjaardag heb gevierd en een leuke foto van mijn oma en mij heb laten maken. Maar stel het is dus kanker, er valt niks meer aan te doen wss. Want ze is zo zwak, dat de behandelingen te zwaar zullen zijn. Ik heb ergens nog de hoop dat het "gewoon" een ontsteking is of wat anders minder ergs.
Ik heb ook niet het idee dat ik gelijk terugval in mijn depressie, maar wel veel verdriet en paniek. Heel raar om uit te leggen. Want ik word nu wel even beperkt in mijn doen en laten. Want met deze medicatie mag ik dus geen auto rijden etc.
Maar serieus, elke keer als het even goed gaat, dan gebeurt er zoiets. Dit is in 2014 ook gebeurt toen ik bijna alles weer kon voor een paar maanden. Toen werd mijn andere oma ziek en is korte tijd daarna overleden.
Edit: Ik voel me vandaag wel beter dan gisteren en minder paniek. Daarnaast bedacht ik me ook, iedereen is toch verdrietig bij dit nieuws? Waarom zou het gelijk een hele erge terugval moeten zijn. Dat het bij mij iets heftiger en met paniek komt oke, maar misschien val ik wel niet zo diep terug. Want voor dit moment voelt het niet alsof ik gelijk terug bij af ben.
donderdag 2 juli 2020 om 18:21
@shiverr. Wat erg voor je!
Natuurlijk is het 'normaal' dat dit je zo van streek raakt zeg.
Het leven kan soms zo'n achtbaan zijn inderdaad. Ik kan dat gevoel ook als intens vermoeiend voelen.
Natuurlijk zijn heftige gevoelens wel normaal maar het is ook wel normaal dat jij in zo'n situatie een beetje extra op jezelf moet letten. Goed dat je niet angstig ben voor een terugval, dat hoeft ook niet. Maar het is altijd goed om alert te blijven, eigenlijk zoals altijd.
Nou en verder kan ik je alleen maar heel veel sterkte toewensen in deze nare tijd. Knuffel!
Natuurlijk is het 'normaal' dat dit je zo van streek raakt zeg.
Het leven kan soms zo'n achtbaan zijn inderdaad. Ik kan dat gevoel ook als intens vermoeiend voelen.
Natuurlijk zijn heftige gevoelens wel normaal maar het is ook wel normaal dat jij in zo'n situatie een beetje extra op jezelf moet letten. Goed dat je niet angstig ben voor een terugval, dat hoeft ook niet. Maar het is altijd goed om alert te blijven, eigenlijk zoals altijd.
Nou en verder kan ik je alleen maar heel veel sterkte toewensen in deze nare tijd. Knuffel!
donderdag 2 juli 2020 om 19:22
@fade, wat heftig allemaal. Heel veel sterkte! @shiverr, voor jou ook veel sterkte. @chocoladeballetjes, wat fijn dat de studio een mooi huisje is! Hopelijk kom je snel wel weer wat tot rust.
Ik ben vandaag laat opgestaan. Half elf pas. Maar ik voel me nu wel goed. Het is net of de sombere deken weggetrokken is. Zou dat het effect van de antidepressiva kunnen zijn?
Ik ben vandaag laat opgestaan. Half elf pas. Maar ik voel me nu wel goed. Het is net of de sombere deken weggetrokken is. Zou dat het effect van de antidepressiva kunnen zijn?
donderdag 2 juli 2020 om 21:39
@Choco & Dacities: Bedankt! Ik heb vandaag eigenlijk gewoon oprecht een goede dag. Eigenlijk snap ik het zelf ook niet helemaal hoe dit kan. Gisteren zo in paniek en verdrietig en opeens die omslag. Natuurlijk als ik er veel aan denk word ik nog verdrietig, maar dat is gewoon wel normaal. Maar ik blijf idd wel heel alert op een terugval, al weet ik ook dat ik dan eigenlijk weinig anders kan doen dan gewoon doorgaan.
De uitslag van het bloed was al binnen en morgen kan mijn moeder naar de dokter bellen voor de uitslag. De assistente kon alleen zeggen dat haar leverwaarden wat te hoog waren, maar meer ook niet. Al lees ik ook veel op internet dat ze ook nog echo en scan willen maken en dan pas iets kunnen zeggen, dus ben erg benieuwd wat er morgen uitkomt.
@Dacities: Het kan goed dat je AD begint te werken hoor! Vooral als je opeens een verschil gaat merken. Hoelang slik je ze al?
@Fade: Heftig hoor, zelf een depressie hebben en je man opgenomen geweest en weer thuis met een zware depressie. Heel veel sterkte! Ik heb dat gevoel ook heel lang gehad dat ik een leven wilde zonder die sluier erover. Maar ik heb dit nu al ongeveer 2,5 maand denk ik. En het kan dus wel gewoon en dat na 14 jaar tijd, dat nu heb ik dat punt bereikt dat ik weer gewoon functioneer als een gezond iemand. Geef de moed niet op!
@Vlinder: Fijn dat je het idee had dat de bedrijfarts je iig snapte! Weet je al wat de vervolg stappen worden?
@Choco: Wat spannend dat het allemaal doorgaat met de verhuizing! Let wel goed op jezelf he, want zoiets is ingrijpend. Maar aan je verhalen te lezen besef je dat zelf ook en ben je goed bezig om een balans te vinden. Wilde je eigenlijk altijd al verhuizen of was dit meer een impulsief besluit?
De uitslag van het bloed was al binnen en morgen kan mijn moeder naar de dokter bellen voor de uitslag. De assistente kon alleen zeggen dat haar leverwaarden wat te hoog waren, maar meer ook niet. Al lees ik ook veel op internet dat ze ook nog echo en scan willen maken en dan pas iets kunnen zeggen, dus ben erg benieuwd wat er morgen uitkomt.
@Dacities: Het kan goed dat je AD begint te werken hoor! Vooral als je opeens een verschil gaat merken. Hoelang slik je ze al?
@Fade: Heftig hoor, zelf een depressie hebben en je man opgenomen geweest en weer thuis met een zware depressie. Heel veel sterkte!
Ik heb dat gevoel ook heel lang gehad dat ik een leven wilde zonder die sluier erover. Maar ik heb dit nu al ongeveer 2,5 maand denk ik. En het kan dus wel gewoon en dat na 14 jaar tijd, dat nu heb ik dat punt bereikt dat ik weer gewoon functioneer als een gezond iemand. Geef de moed niet op!@Vlinder: Fijn dat je het idee had dat de bedrijfarts je iig snapte! Weet je al wat de vervolg stappen worden?
@Choco: Wat spannend dat het allemaal doorgaat met de verhuizing! Let wel goed op jezelf he, want zoiets is ingrijpend. Maar aan je verhalen te lezen besef je dat zelf ook en ben je goed bezig om een balans te vinden. Wilde je eigenlijk altijd al verhuizen of was dit meer een impulsief besluit?
donderdag 2 juli 2020 om 22:40
Shiverrr, heel veel sterkte vind het echt zo knap van jou dat jij jezelf zo goed in de gaten hou. Het is ook een rollercoaster van emoties en onzekerheid.
Mijn bedrijfarts heeft mijn punten waar ik tegen aanliep en wat ik graag wil naar werkgever gestuurd. Dus nog even wachten op concrete plannen. Ik zou namelijk graag 2 uur per week in een prikkelvrije omgeving iets willen doen. Sluit ook mooi aan als ik in September aan nieuw traject begin. Hoop dat ik een keer feedback van het werk krijg,
Ik lees ook ondanks alle struggles dat iedereen zijn grenzen goed bewaakt.
DaCities, volgens mij staat er 4 tot 6 weken voordat anti depressiva aanslaat. Maar dat kan bij iedereen anders zijn
vind het echt zo knap van jou dat jij jezelf zo goed in de gaten hou. Het is ook een rollercoaster van emoties en onzekerheid. Mijn bedrijfarts heeft mijn punten waar ik tegen aanliep en wat ik graag wil naar werkgever gestuurd. Dus nog even wachten op concrete plannen. Ik zou namelijk graag 2 uur per week in een prikkelvrije omgeving iets willen doen. Sluit ook mooi aan als ik in September aan nieuw traject begin. Hoop dat ik een keer feedback van het werk krijg,
Ik lees ook ondanks alle struggles dat iedereen zijn grenzen goed bewaakt.
DaCities, volgens mij staat er 4 tot 6 weken voordat anti depressiva aanslaat. Maar dat kan bij iedereen anders zijn
zaterdag 4 juli 2020 om 12:00
@Shiverrr, wat naar van je oma! Hopelijk hebben jullie snel uitsluitsel. Wel goed dat het nu geen negatieve invloed heeft op je depressie. Sterkte! En bedankt voor je opbeurende woorden, dat geeft hoop.
DaCities, blijkbaar begint de AD te werken. Fijn dat het aanslaat. Van een depressie herstellen gaat met ups en downs, maar het begin is er.
@Vlinder, wat vond de bedrijfsarts er zelf van?
@Choco, is het gelukt om wat rustiger te worden?
Bedankt nog iedereen voor de lieve woorden. Dat doet goed.
Het gaat hier wel ietsje beter, ook dankzij de intensieve hulpverlening.
DaCities, blijkbaar begint de AD te werken. Fijn dat het aanslaat. Van een depressie herstellen gaat met ups en downs, maar het begin is er.
@Vlinder, wat vond de bedrijfsarts er zelf van?
@Choco, is het gelukt om wat rustiger te worden?
Bedankt nog iedereen voor de lieve woorden. Dat doet goed.
Het gaat hier wel ietsje beter, ook dankzij de intensieve hulpverlening.
zaterdag 4 juli 2020 om 18:29
@dacities. Dat klinkt wel hoopvol. Ik hoop dat dit door gaat zetten! Succes!
@vlinder. Heel spanend dat proces. Denk je dat je een goede kans maakt dat er naar je geluisterd word? Zal wel heel fijn zijn!
@fade. Fijn dat je wel intensieve hulpverlening krijgt en nog fijner dat het je wel wat helpt. Heel veel sterkte nog!
@vlinder. Heel spanend dat proces. Denk je dat je een goede kans maakt dat er naar je geluisterd word? Zal wel heel fijn zijn!
@fade. Fijn dat je wel intensieve hulpverlening krijgt en nog fijner dat het je wel wat helpt. Heel veel sterkte nog!
zaterdag 4 juli 2020 om 18:38
@shiver. Ik wist al lang dat ik wilde verhuizen. Maar dat ik het nu al in gang zetten was voor mezelf wel een beetje een verrassing. En zeker omdat ik zo snel wat vond. Maar ik ben er wel heel blij mee.
@fade. Elke dag word ik wat rustiger. Ik ben wel compleet uitgeput. Maar het trekt wel een beetje recht, lijkt het. Maar het is nog wel 'dun ijs'.
Gelukkig heb ik morgen nog een rustige dag.
Ik merk wel dat ik de hulpverlening (op mijn psychiater na) moeilijk duidelijk gemaakt krijg dat ik het ook wel moeilijk heb. Ook omdat ik mezelf nog erg sterk kan opstellen en ik mijn woonbegeleider nog niet goed ken. Een casemanager heb ik eigenlijk niet meer.
En ik denk soms wel dat het goed zou zijn om wel wekelijkse of twee wekelijkse hulpverlening te hebben. Maar het lijkt steeds minder te worden. En al mijn woonbegeleiding dan tegenover mij zit krijg ik alleen complimenten over hoe ontzettend goed ik alles in de hand heb. Terwijl ik zou toch liever ook aandacht hebben voor mijn kwetsbare kant. Want ik strijd behoorlijk sinds ik eerste was bij mijn studio.
Maar okee, het gaat weer steeds beter dus dan heb ik ook daadwerkelijk geen hulpverlening nodig.
@fade. Elke dag word ik wat rustiger. Ik ben wel compleet uitgeput. Maar het trekt wel een beetje recht, lijkt het. Maar het is nog wel 'dun ijs'.
Gelukkig heb ik morgen nog een rustige dag.
Ik merk wel dat ik de hulpverlening (op mijn psychiater na) moeilijk duidelijk gemaakt krijg dat ik het ook wel moeilijk heb. Ook omdat ik mezelf nog erg sterk kan opstellen en ik mijn woonbegeleider nog niet goed ken. Een casemanager heb ik eigenlijk niet meer.
En ik denk soms wel dat het goed zou zijn om wel wekelijkse of twee wekelijkse hulpverlening te hebben. Maar het lijkt steeds minder te worden. En al mijn woonbegeleiding dan tegenover mij zit krijg ik alleen complimenten over hoe ontzettend goed ik alles in de hand heb. Terwijl ik zou toch liever ook aandacht hebben voor mijn kwetsbare kant. Want ik strijd behoorlijk sinds ik eerste was bij mijn studio.
Maar okee, het gaat weer steeds beter dus dan heb ik ook daadwerkelijk geen hulpverlening nodig.
zaterdag 4 juli 2020 om 23:08
Please let me take you
Out of the darkness and into the light
'Cause I have faith in you
That you're gonna make it through another night
Stop thinkin' about the easy way out
There's no need to go and blow the candle out
Because you're not done, you're far too young
And the best is yet to come.
Uit " Lullaby" van Nickelback.
Voor iedereen
Out of the darkness and into the light
'Cause I have faith in you
That you're gonna make it through another night
Stop thinkin' about the easy way out
There's no need to go and blow the candle out
Because you're not done, you're far too young
And the best is yet to come.
Uit " Lullaby" van Nickelback.
Voor iedereen
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
