Psyche
alle pijlers
Diagnose: autisme en dat op mijn 48e
dinsdag 7 maart 2017 om 11:17
Beste geïnteresseerden. Ik heb m'n leven altijd erg ingewikkeld gevonden. Gedurende mijn hele leven liep ik tegen bepaalde zaken aan waarvan ik rustig een week van slag kon zijn. Voorbeelden: agressie in het verkeer, mensen met een grote mond, ik ben vaak ontslagen omdat men mijn houding niet oké vond. Ik was niet echt gevoelig voor verdriet van anderen, zelfs niet dat van mijn kinderen. Als iemand een vraag heeft moet ik altijd eerst mijn gedachten ordenen voordat ik een antwoord heb. Verbaal ben ik totaal niet sterk maar op papier wel heel erg.Hoewel ik gemiddeld intelligent ben (heb HBO werk en denk niveau) lukte het me vaak niet om nieuwe werkzaamheden in redelijk tempo op te pakken en te begrijpen. Als iemand een vraag heeft moet ik altijd eerst mijn gedachten ordenen voordat ik een antwoord heb. Ik ben heel strikt op afspraken.
Verbaal ben ik totaal niet sterk maar op papier wel heel erg. Ik heb heel veel banen gehad waarbij ik meestal werd ontslagen of mijn contract niet werd verlengd. Meestal met de reden dat men mijn houding niet oké vond. En van dat laatste was ik me terdege bewust maar ik dacht dat ik soms gewoon een akelig mens ben. En dat laatste strookt niet met hoe dierbaren mij kennen. Die kennen mij als een vrolijk, vriendelijk en sociaal persoon. Ik ben heel gelukkig getrouwd, heb lieve kinderen en fijne familie en vrienden. Ik ben gezond en heb een behoorlijk goeie baan. Genoeg dus om dankbaar voor te zijn maar toch kamp ik al van jongsaf aan met een alcoholverslaving. Dit speelt pas weer op als er pieken of dalen zijn in mijn leven.
Nu heb ik sinds kort een nieuwe baan bij een klein bedrijf waar ik heel erg gelukkig ben. En toch liep ik weer tegen dezelfde dingen aan. Als er een bepaalde prikkel kwam voelde ik mezelf verstrakken en dat was goed te zien aan mijn lichaamstaal en gezichtsuitdrukking. Dus toen besloot ik om hulp te zoeken. Dit heb ik gedaan bij een GGZ instelling. Daar heb ik mijn verhaal gedaan en ben ik uitgebreid getest. Diagnose: autisme. Ik ben compleet confuus. Mijn behandelaar geeft aan dat ik met mijn verleden en manier van (over)leven precies in het plaatje pas van een vrouw met autisme. Nu ben ik in behandeling om hier mee om te gaan en mijn leven misschien wat makkelijker te ervaren.
Nu sta ik voor een aantal keuzes. Wie vertel ik het allemaal. Dat zijn natuurlijk mijn man en kinderen. Maar ik wil dit dus ook tegen mijn leidinggevende vertellen. Misschien ontstaat er dan een stukje begrip vooral omdat ik binnen een klein team werk. Prikkels van andere afdelingen heb ik nu gelukkig niet meer. Wat vinden jullie? Sorry voor het lange verhaal maar misschien hebben andere vrouwen hier ook wat aan.
Verbaal ben ik totaal niet sterk maar op papier wel heel erg. Ik heb heel veel banen gehad waarbij ik meestal werd ontslagen of mijn contract niet werd verlengd. Meestal met de reden dat men mijn houding niet oké vond. En van dat laatste was ik me terdege bewust maar ik dacht dat ik soms gewoon een akelig mens ben. En dat laatste strookt niet met hoe dierbaren mij kennen. Die kennen mij als een vrolijk, vriendelijk en sociaal persoon. Ik ben heel gelukkig getrouwd, heb lieve kinderen en fijne familie en vrienden. Ik ben gezond en heb een behoorlijk goeie baan. Genoeg dus om dankbaar voor te zijn maar toch kamp ik al van jongsaf aan met een alcoholverslaving. Dit speelt pas weer op als er pieken of dalen zijn in mijn leven.
Nu heb ik sinds kort een nieuwe baan bij een klein bedrijf waar ik heel erg gelukkig ben. En toch liep ik weer tegen dezelfde dingen aan. Als er een bepaalde prikkel kwam voelde ik mezelf verstrakken en dat was goed te zien aan mijn lichaamstaal en gezichtsuitdrukking. Dus toen besloot ik om hulp te zoeken. Dit heb ik gedaan bij een GGZ instelling. Daar heb ik mijn verhaal gedaan en ben ik uitgebreid getest. Diagnose: autisme. Ik ben compleet confuus. Mijn behandelaar geeft aan dat ik met mijn verleden en manier van (over)leven precies in het plaatje pas van een vrouw met autisme. Nu ben ik in behandeling om hier mee om te gaan en mijn leven misschien wat makkelijker te ervaren.
Nu sta ik voor een aantal keuzes. Wie vertel ik het allemaal. Dat zijn natuurlijk mijn man en kinderen. Maar ik wil dit dus ook tegen mijn leidinggevende vertellen. Misschien ontstaat er dan een stukje begrip vooral omdat ik binnen een klein team werk. Prikkels van andere afdelingen heb ik nu gelukkig niet meer. Wat vinden jullie? Sorry voor het lange verhaal maar misschien hebben andere vrouwen hier ook wat aan.
dinsdag 7 maart 2017 om 15:27
quote:strikjemetstippels schreef op 07 maart 2017 @ 15:03:
[...]
Test + publicatie gevonden: http://journals.plos.org/ ... 1/journal.pone.0113879#s3
Lijkt me wel interessant om te laten meten. Benieuwd of ik puur logisch dingen voor stel of ze ook echt spiegel aan mij zelf. As je reactietijd erg snel is tussen gegeven voorstelling x en eigen voorstelling y, kun je zelf het verschil niet waarnemen (ik niet iig).
Ah, kijk, bedankt voor het stuk. Tja, als ik bijvoorbeeld denk aan een mens die doodgeschoten wordt of aan een dier dan krijg ik bij het beeld van een dier veel meer emoties.
Ik heb bij beelden van verhongerende kinderen geen echt gevoel, maar als ik beelden zie van jonge zeehondjes die neer geknuppeld worden, dan ervaar ik intense gevoelens van kwaadheid.
Het is dus niet dat ik geen emoties heb, maar ik heb ze zelden bij mensen persoonlijk of ze zijn heel vlak. Ik kan dan wel weer bij een sportmoment, waarbij de underdog wint of zo, of iemand iets schitterends doet een traantje wegpinken, maar dat heeft meer met de prestatie te maken dan met de persoon.
Ben benieuwd of ze zoiets ook in een test meenemen, want idd, ik heb verder weinig met mensen en met sociale normen en hiërarchie, altijd al gehad en ik ben me daar zeer bewust van.
[...]
Test + publicatie gevonden: http://journals.plos.org/ ... 1/journal.pone.0113879#s3
Lijkt me wel interessant om te laten meten. Benieuwd of ik puur logisch dingen voor stel of ze ook echt spiegel aan mij zelf. As je reactietijd erg snel is tussen gegeven voorstelling x en eigen voorstelling y, kun je zelf het verschil niet waarnemen (ik niet iig).
Ah, kijk, bedankt voor het stuk. Tja, als ik bijvoorbeeld denk aan een mens die doodgeschoten wordt of aan een dier dan krijg ik bij het beeld van een dier veel meer emoties.
Ik heb bij beelden van verhongerende kinderen geen echt gevoel, maar als ik beelden zie van jonge zeehondjes die neer geknuppeld worden, dan ervaar ik intense gevoelens van kwaadheid.
Het is dus niet dat ik geen emoties heb, maar ik heb ze zelden bij mensen persoonlijk of ze zijn heel vlak. Ik kan dan wel weer bij een sportmoment, waarbij de underdog wint of zo, of iemand iets schitterends doet een traantje wegpinken, maar dat heeft meer met de prestatie te maken dan met de persoon.
Ben benieuwd of ze zoiets ook in een test meenemen, want idd, ik heb verder weinig met mensen en met sociale normen en hiërarchie, altijd al gehad en ik ben me daar zeer bewust van.
dinsdag 7 maart 2017 om 15:36
quote:aquarium schreef op 07 maart 2017 @ 15:13:
[...]
Op zich natuurlijk fijn dat je je zo goed voelt over jezelf. Maar je klinkt wel alsof je onaantastbaar bent ofzo.
Natuurlijk ben ik niet onaantastbaar, maar dat ligt bij mij op een heel ander gebied dan de gemiddelde mens en ik ben me daar bewust van en eigenlijk heb ik daar ook niet zo'n last meer van, want ook daar heb ik geleerd los te laten. Niet altijd makkelijk, maar het gaat steeds makkelijker.
Mensen hebben altijd de neiging om te denken dat wanneer zij ergens onzeker over zijn dat dat ook geldt voor anderen. Of dat wanneer zij iets belangrijk vinden, anderen dat dus ook wel zullen vinden.
Het voordeel dat ik heb, is dat, omdat ik anders ben, ik wel weet wat de gemiddelde mens onzeker maakt, want dat zie ik elke dag om me heen, maar dat die mensen geen idee hebben wat mij onzeker maakt. Dus in die zin word ik niet echt aangetast.
En voor de rest ben ik heel blij met mezelf ja en ik ben heel dankbaar voor de talenten die ik wel heb en ik ben niet zo bezig met wat ik niet heb.
[...]
Op zich natuurlijk fijn dat je je zo goed voelt over jezelf. Maar je klinkt wel alsof je onaantastbaar bent ofzo.
Natuurlijk ben ik niet onaantastbaar, maar dat ligt bij mij op een heel ander gebied dan de gemiddelde mens en ik ben me daar bewust van en eigenlijk heb ik daar ook niet zo'n last meer van, want ook daar heb ik geleerd los te laten. Niet altijd makkelijk, maar het gaat steeds makkelijker.
Mensen hebben altijd de neiging om te denken dat wanneer zij ergens onzeker over zijn dat dat ook geldt voor anderen. Of dat wanneer zij iets belangrijk vinden, anderen dat dus ook wel zullen vinden.
Het voordeel dat ik heb, is dat, omdat ik anders ben, ik wel weet wat de gemiddelde mens onzeker maakt, want dat zie ik elke dag om me heen, maar dat die mensen geen idee hebben wat mij onzeker maakt. Dus in die zin word ik niet echt aangetast.
En voor de rest ben ik heel blij met mezelf ja en ik ben heel dankbaar voor de talenten die ik wel heb en ik ben niet zo bezig met wat ik niet heb.
dinsdag 7 maart 2017 om 15:37
quote:spell68 schreef op 07 maart 2017 @ 15:27:
[...]
Ah, kijk, bedankt voor het stuk. Tja, als ik bijvoorbeeld denk aan een mens die doodgeschoten wordt of aan een dier dan krijg ik bij het beeld van een dier veel meer emoties.
Ik heb bij beelden van verhongerende kinderen geen echt gevoel, maar als ik beelden zie van jonge zeehondjes die neer geknuppeld worden, dan ervaar ik intense gevoelens van kwaadheid.
Het is dus niet dat ik geen emoties heb, maar ik heb ze zelden bij mensen persoonlijk of ze zijn heel vlak. Ik kan dan wel weer bij een sportmoment, waarbij de underdog wint of zo, of iemand iets schitterends doet een traantje wegpinken, maar dat heeft meer met de prestatie te maken dan met de persoon.
Ben benieuwd of ze zoiets ook in een test meenemen, want idd, ik heb verder weinig met mensen en met sociale normen en hiërarchie, altijd al gehad en ik ben me daar zeer bewust van.
Ik heb het met dieren ook niet zo. Met een select aantal wreedheden tov een selecte groep organismen. Ik beredeneer logisch dat ik dat wel zou moeten hebben, of iig dat het niet-hebben niet de absolute norm zou moeten zijn, en kan daar wel een beleid uit op maken. Ik neem mij zelf nooit als de norm want dat schiet gewoonweg niet op.
Tijd terug had je een filmpje van een meid in Bosnië die puppies verdronk, nou heel het internet (4chan/geenstijl) achter haar aan, en dan denk ik alleen maar 'is dit hoe ik me zou moeten voelen?'
[...]
Ah, kijk, bedankt voor het stuk. Tja, als ik bijvoorbeeld denk aan een mens die doodgeschoten wordt of aan een dier dan krijg ik bij het beeld van een dier veel meer emoties.
Ik heb bij beelden van verhongerende kinderen geen echt gevoel, maar als ik beelden zie van jonge zeehondjes die neer geknuppeld worden, dan ervaar ik intense gevoelens van kwaadheid.
Het is dus niet dat ik geen emoties heb, maar ik heb ze zelden bij mensen persoonlijk of ze zijn heel vlak. Ik kan dan wel weer bij een sportmoment, waarbij de underdog wint of zo, of iemand iets schitterends doet een traantje wegpinken, maar dat heeft meer met de prestatie te maken dan met de persoon.
Ben benieuwd of ze zoiets ook in een test meenemen, want idd, ik heb verder weinig met mensen en met sociale normen en hiërarchie, altijd al gehad en ik ben me daar zeer bewust van.
Ik heb het met dieren ook niet zo. Met een select aantal wreedheden tov een selecte groep organismen. Ik beredeneer logisch dat ik dat wel zou moeten hebben, of iig dat het niet-hebben niet de absolute norm zou moeten zijn, en kan daar wel een beleid uit op maken. Ik neem mij zelf nooit als de norm want dat schiet gewoonweg niet op.
Tijd terug had je een filmpje van een meid in Bosnië die puppies verdronk, nou heel het internet (4chan/geenstijl) achter haar aan, en dan denk ik alleen maar 'is dit hoe ik me zou moeten voelen?'
dinsdag 7 maart 2017 om 15:47
quote:strikjemetstippels schreef op 07 maart 2017 @ 15:37:
[...]
Ik heb het met dieren ook niet zo. Met een select aantal wreedheden tov een selecte groep organismen. Ik beredeneer logisch dat ik dat wel zou moeten hebben, of iig dat het niet-hebben niet de absolute norm zou moeten zijn, en kan daar wel een beleid uit op maken. Ik neem mij zelf nooit als de norm want dat schiet gewoonweg niet op.
Tijd terug had je een filmpje van een meid in Bosnië die puppies verdronk, nou heel het internet (4chan/geenstijl) achter haar aan, en dan denk ik alleen maar 'is dit hoe ik me zou moeten voelen?'
Ik reageer denk ik heel sterk op de weerloosheid (dat is een kernwaarde van me), maar bij een mens dan weer niet, misschien, omdat ik het gevoel heb dat we zelf overal een puinhoop van maken, terwijl we zoveel potentie hebben, terwijl een dier niet beter weet en de context is dat ze het doen voor geldelijk gewin. Mijn emoties zijn altijd heel rauw en ongecontroleerd. Ik begrijp ook nooit zo waar ze ineens vandaan komen.
Met het filmpje zou ik al heel anders reageren, want ik weet de context niet, waarin ze het doet. Wellicht doet ze het, omdat die diertjes anders een hongerdood zouden sterven. Mijn logische brein neemt dan weer wel de overhand, want de factor weerloosheid valt voor mij dan weg dus dan zijn er weinig emoties.
Ik neem aan dat jij toch ook wel ergens emoties bij krijgt of heb je dat helemaal niet?
[...]
Ik heb het met dieren ook niet zo. Met een select aantal wreedheden tov een selecte groep organismen. Ik beredeneer logisch dat ik dat wel zou moeten hebben, of iig dat het niet-hebben niet de absolute norm zou moeten zijn, en kan daar wel een beleid uit op maken. Ik neem mij zelf nooit als de norm want dat schiet gewoonweg niet op.
Tijd terug had je een filmpje van een meid in Bosnië die puppies verdronk, nou heel het internet (4chan/geenstijl) achter haar aan, en dan denk ik alleen maar 'is dit hoe ik me zou moeten voelen?'
Ik reageer denk ik heel sterk op de weerloosheid (dat is een kernwaarde van me), maar bij een mens dan weer niet, misschien, omdat ik het gevoel heb dat we zelf overal een puinhoop van maken, terwijl we zoveel potentie hebben, terwijl een dier niet beter weet en de context is dat ze het doen voor geldelijk gewin. Mijn emoties zijn altijd heel rauw en ongecontroleerd. Ik begrijp ook nooit zo waar ze ineens vandaan komen.
Met het filmpje zou ik al heel anders reageren, want ik weet de context niet, waarin ze het doet. Wellicht doet ze het, omdat die diertjes anders een hongerdood zouden sterven. Mijn logische brein neemt dan weer wel de overhand, want de factor weerloosheid valt voor mij dan weg dus dan zijn er weinig emoties.
Ik neem aan dat jij toch ook wel ergens emoties bij krijgt of heb je dat helemaal niet?
dinsdag 7 maart 2017 om 15:53
quote:spell68 schreef op 07 maart 2017 @ 15:47:
[...]
Ik reageer denk ik heel sterk op de weerloosheid (dat is een kernwaarde van me), maar bij een mens dan weer niet, misschien, omdat ik het gevoel heb dat we zelf overal een puinhoop van maken, terwijl we zoveel potentie hebben, terwijl een dier niet beter weet en de context is dat ze het doen voor geldelijk gewin. Mijn emoties zijn altijd heel rauw en ongecontroleerd. Ik begrijp ook nooit zo waar ze ineens vandaan komen.
Met het filmpje zou ik al heel anders reageren, want ik weet de context niet, waarin ze het doet. Wellicht doet ze het, omdat die diertjes anders een hongerdood zouden sterven. Mijn logische brein neemt dan weer wel de overhand, want de factor weerloosheid valt voor mij dan weg dus dan zijn er weinig emoties.
Ik neem aan dat jij toch ook wel ergens emoties bij krijgt of heb je dat helemaal niet?
Ja hoor, ik heb wel emoties. Mooie kunst is positief, onlogische taferelen is zeer, zeer negatief.
En bij voorbeeld bij die ISIS executies pure woede en de wens om ze allemaal kapot te schieten. Zo als ik zei, selecte groep aandoeningen bij selecte mensen. Want als ik een dode ISIS 'strijder' zie, dan heb ik geen enkele emotie (ook geen positieve overigens, gewoon vlak).
Ik heb dat niet per se zo, dat mensen het toch maar verzieken. Dat is ook maar een subjectieve waarneming. Aan de andere kant heb ik meestal er dan ook weer geen emoties bij, en al helemaal niet bij Hart van Nederland-achtige programma's. Dat ervaar is als emotionele chantage.
[...]
Ik reageer denk ik heel sterk op de weerloosheid (dat is een kernwaarde van me), maar bij een mens dan weer niet, misschien, omdat ik het gevoel heb dat we zelf overal een puinhoop van maken, terwijl we zoveel potentie hebben, terwijl een dier niet beter weet en de context is dat ze het doen voor geldelijk gewin. Mijn emoties zijn altijd heel rauw en ongecontroleerd. Ik begrijp ook nooit zo waar ze ineens vandaan komen.
Met het filmpje zou ik al heel anders reageren, want ik weet de context niet, waarin ze het doet. Wellicht doet ze het, omdat die diertjes anders een hongerdood zouden sterven. Mijn logische brein neemt dan weer wel de overhand, want de factor weerloosheid valt voor mij dan weg dus dan zijn er weinig emoties.
Ik neem aan dat jij toch ook wel ergens emoties bij krijgt of heb je dat helemaal niet?
Ja hoor, ik heb wel emoties. Mooie kunst is positief, onlogische taferelen is zeer, zeer negatief.
En bij voorbeeld bij die ISIS executies pure woede en de wens om ze allemaal kapot te schieten. Zo als ik zei, selecte groep aandoeningen bij selecte mensen. Want als ik een dode ISIS 'strijder' zie, dan heb ik geen enkele emotie (ook geen positieve overigens, gewoon vlak).
Ik heb dat niet per se zo, dat mensen het toch maar verzieken. Dat is ook maar een subjectieve waarneming. Aan de andere kant heb ik meestal er dan ook weer geen emoties bij, en al helemaal niet bij Hart van Nederland-achtige programma's. Dat ervaar is als emotionele chantage.
dinsdag 7 maart 2017 om 16:14
quote:impala schreef op 07 maart 2017 @ 11:50:
Ik zou het niet vertellen op je werk, ook omdat het een nieuwe baan is. De meeste mensen (zélfs psychologen ) hebben een stereotype beeld van autisme (zie ook de post hierboven van aquarium) en gaan dan ongewild allerlei (negatieve) eigenschappen op jou projecteren. Eigenschappen die jij met jouw vorm van autisme misschien helemaal niet hebt. Ze kunnen je beter als een 'beetje apart' zien, dan als een autist.
Ga eerst zelf maar eens aan de slag met je diagnose (wat betekent dit voor mij?). En dan is het nog steeds moeilijk om aan anderen uit te leggen wat nou precies jouw probleem is. Het is al lastig genoeg om dat zelf in beeld te krijgen.
Verder: kom gezellig meeschrijven op het autisme topic. Als je daarin terugleest, zul je veel herkenning vinden denk ik. En ook veel info over wat autisme is en hoe het zich kan uiten.
Autisme, Wie ook? Deel 2
Helemaal eens met Impala.
Ik heb het niet verteld op mijn werk, om de redenen uit de eerste alinea van Impala.
Ik zou het niet vertellen op je werk, ook omdat het een nieuwe baan is. De meeste mensen (zélfs psychologen ) hebben een stereotype beeld van autisme (zie ook de post hierboven van aquarium) en gaan dan ongewild allerlei (negatieve) eigenschappen op jou projecteren. Eigenschappen die jij met jouw vorm van autisme misschien helemaal niet hebt. Ze kunnen je beter als een 'beetje apart' zien, dan als een autist.
Ga eerst zelf maar eens aan de slag met je diagnose (wat betekent dit voor mij?). En dan is het nog steeds moeilijk om aan anderen uit te leggen wat nou precies jouw probleem is. Het is al lastig genoeg om dat zelf in beeld te krijgen.
Verder: kom gezellig meeschrijven op het autisme topic. Als je daarin terugleest, zul je veel herkenning vinden denk ik. En ook veel info over wat autisme is en hoe het zich kan uiten.
Autisme, Wie ook? Deel 2
Helemaal eens met Impala.
Ik heb het niet verteld op mijn werk, om de redenen uit de eerste alinea van Impala.
dinsdag 7 maart 2017 om 16:14
quote:spell68 schreef op 07 maart 2017 @ 15:27:
[...]
Ah, kijk, bedankt voor het stuk. Tja, als ik bijvoorbeeld denk aan een mens die doodgeschoten wordt of aan een dier dan krijg ik bij het beeld van een dier veel meer emoties.
Ik heb bij beelden van verhongerende kinderen geen echt gevoel, maar als ik beelden zie van jonge zeehondjes die neer geknuppeld worden, dan ervaar ik intense gevoelens van kwaadheid.
Het is dus niet dat ik geen emoties heb, maar ik heb ze zelden bij mensen persoonlijk of ze zijn heel vlak. Ik kan dan wel weer bij een sportmoment, waarbij de underdog wint of zo, of iemand iets schitterends doet een traantje wegpinken, maar dat heeft meer met de prestatie te maken dan met de persoon.
Ben benieuwd of ze zoiets ook in een test meenemen, want idd, ik heb verder weinig met mensen en met sociale normen en hiërarchie, altijd al gehad en ik ben me daar zeer bewust van.Herkenbaar! Ik ook. Daarom ook een paar keer ontslagen omdat ik een leidinggevende anders zag.
[...]
Ah, kijk, bedankt voor het stuk. Tja, als ik bijvoorbeeld denk aan een mens die doodgeschoten wordt of aan een dier dan krijg ik bij het beeld van een dier veel meer emoties.
Ik heb bij beelden van verhongerende kinderen geen echt gevoel, maar als ik beelden zie van jonge zeehondjes die neer geknuppeld worden, dan ervaar ik intense gevoelens van kwaadheid.
Het is dus niet dat ik geen emoties heb, maar ik heb ze zelden bij mensen persoonlijk of ze zijn heel vlak. Ik kan dan wel weer bij een sportmoment, waarbij de underdog wint of zo, of iemand iets schitterends doet een traantje wegpinken, maar dat heeft meer met de prestatie te maken dan met de persoon.
Ben benieuwd of ze zoiets ook in een test meenemen, want idd, ik heb verder weinig met mensen en met sociale normen en hiërarchie, altijd al gehad en ik ben me daar zeer bewust van.Herkenbaar! Ik ook. Daarom ook een paar keer ontslagen omdat ik een leidinggevende anders zag.
dinsdag 7 maart 2017 om 16:14
quote:strikjemetstippels schreef op 07 maart 2017 @ 15:53:
[...]
Ja hoor, ik heb wel emoties. Mooie kunst is positief, onlogische taferelen is zeer, zeer negatief.
En bij voorbeeld bij die ISIS executies pure woede en de wens om ze allemaal kapot te schieten. Zo als ik zei, selecte groep aandoeningen bij selecte mensen. Want als ik een dode ISIS 'strijder' zie, dan heb ik geen enkele emotie (ook geen positieve overigens, gewoon vlak).
Ik heb dat niet per se zo, dat mensen het toch maar verzieken. Dat is ook maar een subjectieve waarneming. Aan de andere kant heb ik meestal er dan ook weer geen emoties bij, en al helemaal niet bij Hart van Nederland-achtige programma's. Dat ervaar is als emotionele chantage.
Ja, dat laatste daar heb ik idd ook niets mee. Ik kijk ook geen talkshows en discussieprogramma's, ik zie dat als tijdverspilling, ik ga zelf wel op onderzoek uit.
Waar ik emoties heb bij sport heb ik dat 0,0 bij kunst en cultuur, dat boeit me verder ook echt totaal niet. Misschien, omdat ik een man ben en jij een vrouw. Maar je hebt dus ook emoties, alleen wat minder diep en in minder gradaties net als ik.
Daarentegen is ons brein dan weer veel verfijnder dan bij de meeste mensen en trekken we veel minder snel conclusies gebaseerd op fragmentarische feiten/ meningen/ informatie en zijn we veel beter in staat tot nuanceren en zaken van meerdere kanten kunnen benaderen.
Het is idd ook subjectief dat idee, maar ik bedoel het meer dat het onbewust meespeelt bij het wel of niet ontstaan van emoties.
Maar ik heb ze wel, alleen mijn rationele brein regeert, maar verder functioneer ik prima in het sociale verkeer, ik kies er alleen vaak voor, om er niet aan deel te nemen, omdat ik het maar een saaie bedoening vind en ik een rijke innerlijke beleving heb. Daarom ben ik er ook van overtuigd dat ik niet autistisch ben, maar gewoon anders dan de gemiddelde mens.
[...]
Ja hoor, ik heb wel emoties. Mooie kunst is positief, onlogische taferelen is zeer, zeer negatief.
En bij voorbeeld bij die ISIS executies pure woede en de wens om ze allemaal kapot te schieten. Zo als ik zei, selecte groep aandoeningen bij selecte mensen. Want als ik een dode ISIS 'strijder' zie, dan heb ik geen enkele emotie (ook geen positieve overigens, gewoon vlak).
Ik heb dat niet per se zo, dat mensen het toch maar verzieken. Dat is ook maar een subjectieve waarneming. Aan de andere kant heb ik meestal er dan ook weer geen emoties bij, en al helemaal niet bij Hart van Nederland-achtige programma's. Dat ervaar is als emotionele chantage.
Ja, dat laatste daar heb ik idd ook niets mee. Ik kijk ook geen talkshows en discussieprogramma's, ik zie dat als tijdverspilling, ik ga zelf wel op onderzoek uit.
Waar ik emoties heb bij sport heb ik dat 0,0 bij kunst en cultuur, dat boeit me verder ook echt totaal niet. Misschien, omdat ik een man ben en jij een vrouw. Maar je hebt dus ook emoties, alleen wat minder diep en in minder gradaties net als ik.
Daarentegen is ons brein dan weer veel verfijnder dan bij de meeste mensen en trekken we veel minder snel conclusies gebaseerd op fragmentarische feiten/ meningen/ informatie en zijn we veel beter in staat tot nuanceren en zaken van meerdere kanten kunnen benaderen.
Het is idd ook subjectief dat idee, maar ik bedoel het meer dat het onbewust meespeelt bij het wel of niet ontstaan van emoties.
Maar ik heb ze wel, alleen mijn rationele brein regeert, maar verder functioneer ik prima in het sociale verkeer, ik kies er alleen vaak voor, om er niet aan deel te nemen, omdat ik het maar een saaie bedoening vind en ik een rijke innerlijke beleving heb. Daarom ben ik er ook van overtuigd dat ik niet autistisch ben, maar gewoon anders dan de gemiddelde mens.
dinsdag 7 maart 2017 om 16:16
quote:yyy schreef op 07 maart 2017 @ 12:37:
Ik zou het pas vertellen als je een vast contract hebt, zeker op jouw leeftijd. De wereld is best hard nou eenmaal.
Wat je wel heel goed kan goed is pro-actief aan de slag met 'die ene prikkel' waar je zo verkeerd op reageerde. Misschien kan je daarover wel spreken met het team of je baas. Of is het heel erg veel-omvattend? Ik geeft leiding aan een team waar ook iedereen zijn eigenaardigheden heeft en iedereen heeft daar wat mij betreft ook recht op binnen redelijke grenzen.Ook mee eens. Ook ik ben leidinggevende en ik kan me vinden in wat yyy hierover schrijft.
Ik zou het pas vertellen als je een vast contract hebt, zeker op jouw leeftijd. De wereld is best hard nou eenmaal.
Wat je wel heel goed kan goed is pro-actief aan de slag met 'die ene prikkel' waar je zo verkeerd op reageerde. Misschien kan je daarover wel spreken met het team of je baas. Of is het heel erg veel-omvattend? Ik geeft leiding aan een team waar ook iedereen zijn eigenaardigheden heeft en iedereen heeft daar wat mij betreft ook recht op binnen redelijke grenzen.Ook mee eens. Ook ik ben leidinggevende en ik kan me vinden in wat yyy hierover schrijft.
dinsdag 7 maart 2017 om 16:17
quote:gelderka schreef op 07 maart 2017 @ 15:40:
Jeetje, dat is best een schok!
Overweeg eens om het op je werk te vertellen.
Je kunt erbij vertellen dat jij je al 48 jaar staande houdt, en dat je niet ineens verandert in Rainman ofzo. Je blijft gewoon de persoon die jij bent. Alleen kun je misschien je voordeel gaan doen met veel ervaring of hulpverlening terwijl je zonder deze diagnose alles zelf alleen had gedaan.
Wel kun je aangeven dat je niet openstaat voor suggesties waar je 'gefixed' kan worden. Het is niet prettig als iemand verwacht dat jij verandert omdat zij een linkje doorsturen.
Je verandert niet meer en wordt niet meer gerepareerd. De garantie is verstreken. Hooguit heeft iemand je na 48 jaar een handleiding opgestuurd.Wat heb je dat mooi omschreven. En wat een nuchtere constatering die ontzettend waar voelt.
Jeetje, dat is best een schok!
Overweeg eens om het op je werk te vertellen.
Je kunt erbij vertellen dat jij je al 48 jaar staande houdt, en dat je niet ineens verandert in Rainman ofzo. Je blijft gewoon de persoon die jij bent. Alleen kun je misschien je voordeel gaan doen met veel ervaring of hulpverlening terwijl je zonder deze diagnose alles zelf alleen had gedaan.
Wel kun je aangeven dat je niet openstaat voor suggesties waar je 'gefixed' kan worden. Het is niet prettig als iemand verwacht dat jij verandert omdat zij een linkje doorsturen.
Je verandert niet meer en wordt niet meer gerepareerd. De garantie is verstreken. Hooguit heeft iemand je na 48 jaar een handleiding opgestuurd.Wat heb je dat mooi omschreven. En wat een nuchtere constatering die ontzettend waar voelt.
dinsdag 7 maart 2017 om 16:20
quote:spell68 schreef op 07 maart 2017 @ 16:14:
[...]
Ja, dat laatste daar heb ik idd ook niets mee. Ik kijk ook geen talkshows en discussieprogramma's, ik zie dat als tijdverspilling, ik ga zelf wel op onderzoek uit.
Waar ik emoties heb bij sport heb ik dat 0,0 bij kunst en cultuur, dat boeit me verder ook echt totaal niet. Misschien, omdat ik een man ben en jij een vrouw. Maar je hebt dus ook emoties, alleen wat minder diep en in minder gradaties net als ik.
Daarentegen is ons brein dan weer veel verfijnder dan bij de meeste mensen en trekken we veel minder snel conclusies gebaseerd op fragmentarische feiten/ meningen/ informatie en zijn we veel beter in staat tot nuanceren en zaken van meerdere kanten kunnen benaderen.
Het is idd ook subjectief dat idee, maar ik bedoel het meer dat het onbewust meespeelt bij het wel of niet ontstaan van emoties.
Maar ik heb ze wel, alleen mijn rationele brein regeert, maar verder functioneer ik prima in het sociale verkeer, ik kies er alleen vaak voor, om er niet aan deel te nemen, omdat ik het maar een saaie bedoening vind en ik een rijke innerlijke beleving heb. Daarom ben ik er ook van overtuigd dat ik niet autistisch ben, maar gewoon anders dan de gemiddelde mens.
Ha, ik heb dat ook bij sport hoor. Max die Grand Prix wint, NL voetbal team dat wint...maar ik herken de 'voorwaardelijke empathie' wel heel erg. Ik ga niet uiteen zetten bij wie of wat want zeker kwetsend/en of politiek incorrect, maar bij heel veel groepen heb ik geen reactie op emotioneel vlak. Ik kan wel beredeneren dat dat wellicht aan mij ligt. Ik zou ook nooit politiek beleid op basis van mijn eigen persoonlijkheid willen (vertaal dat maar niet naar socialisme want ik ben absoluut voorstander van rechts beleid in politiek) om dat dat niet goed is voor een maatschappij.
Ik denk ook dat dat niet per se autisme is, maar het sluit het ook niet meteen uit. Ik ben ook eerder voor wetenschappelijke vaststelling van aandoeningen ipv een vragen lijstje. Want zo'n lijst maakt mij een psychopaat (de psychopaten test heb ik ooit eens gedaan op internet) en dat ben ik gewoon niet, maar je kunt je zelf ook niet uit leggen op zo'n test.
[...]
Ja, dat laatste daar heb ik idd ook niets mee. Ik kijk ook geen talkshows en discussieprogramma's, ik zie dat als tijdverspilling, ik ga zelf wel op onderzoek uit.
Waar ik emoties heb bij sport heb ik dat 0,0 bij kunst en cultuur, dat boeit me verder ook echt totaal niet. Misschien, omdat ik een man ben en jij een vrouw. Maar je hebt dus ook emoties, alleen wat minder diep en in minder gradaties net als ik.
Daarentegen is ons brein dan weer veel verfijnder dan bij de meeste mensen en trekken we veel minder snel conclusies gebaseerd op fragmentarische feiten/ meningen/ informatie en zijn we veel beter in staat tot nuanceren en zaken van meerdere kanten kunnen benaderen.
Het is idd ook subjectief dat idee, maar ik bedoel het meer dat het onbewust meespeelt bij het wel of niet ontstaan van emoties.
Maar ik heb ze wel, alleen mijn rationele brein regeert, maar verder functioneer ik prima in het sociale verkeer, ik kies er alleen vaak voor, om er niet aan deel te nemen, omdat ik het maar een saaie bedoening vind en ik een rijke innerlijke beleving heb. Daarom ben ik er ook van overtuigd dat ik niet autistisch ben, maar gewoon anders dan de gemiddelde mens.
Ha, ik heb dat ook bij sport hoor. Max die Grand Prix wint, NL voetbal team dat wint...maar ik herken de 'voorwaardelijke empathie' wel heel erg. Ik ga niet uiteen zetten bij wie of wat want zeker kwetsend/en of politiek incorrect, maar bij heel veel groepen heb ik geen reactie op emotioneel vlak. Ik kan wel beredeneren dat dat wellicht aan mij ligt. Ik zou ook nooit politiek beleid op basis van mijn eigen persoonlijkheid willen (vertaal dat maar niet naar socialisme want ik ben absoluut voorstander van rechts beleid in politiek) om dat dat niet goed is voor een maatschappij.
Ik denk ook dat dat niet per se autisme is, maar het sluit het ook niet meteen uit. Ik ben ook eerder voor wetenschappelijke vaststelling van aandoeningen ipv een vragen lijstje. Want zo'n lijst maakt mij een psychopaat (de psychopaten test heb ik ooit eens gedaan op internet) en dat ben ik gewoon niet, maar je kunt je zelf ook niet uit leggen op zo'n test.
dinsdag 7 maart 2017 om 16:21
quote:spell68 schreef op 07 maart 2017 @ 14:24:
En ik lees overigens geen autisme in het verhaal van TO, ze is gewoon wat anders, dat zou ze moeten accepteren en leren wat haar sterke punten zijn en zich daar op richten. Want anders zijn, komt met unieke kwaliteiten.
Ik was al heel tevreden met wie en wat ik was en ik voelde me al uniek, maar sinds ik het ook echt begrijp, is dat gevoel nog veel sterker geworden en is er niemand die mijn zelfvertrouwen nog kan aantasten. Ik hoop dat TO dat ook vindt.
Ik ben uitermate tevreden met mezelf, maar werken is mij bijvoorbeeld niet gelukt, dus ik heb een uitkering.
Dan is een diagnose wel prettig.
Wat jij schrijft herken ik wel, maar ik heb nou eenmaal zo veel autistische kenmerken dat ik 'recht heb' op een diagnose. En die heb ik nodig om hulp te krijgen.
En ik lees overigens geen autisme in het verhaal van TO, ze is gewoon wat anders, dat zou ze moeten accepteren en leren wat haar sterke punten zijn en zich daar op richten. Want anders zijn, komt met unieke kwaliteiten.
Ik was al heel tevreden met wie en wat ik was en ik voelde me al uniek, maar sinds ik het ook echt begrijp, is dat gevoel nog veel sterker geworden en is er niemand die mijn zelfvertrouwen nog kan aantasten. Ik hoop dat TO dat ook vindt.
Ik ben uitermate tevreden met mezelf, maar werken is mij bijvoorbeeld niet gelukt, dus ik heb een uitkering.
Dan is een diagnose wel prettig.
Wat jij schrijft herken ik wel, maar ik heb nou eenmaal zo veel autistische kenmerken dat ik 'recht heb' op een diagnose. En die heb ik nodig om hulp te krijgen.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
dinsdag 7 maart 2017 om 16:21
dinsdag 7 maart 2017 om 16:23
quote:Case-je schreef op 07 maart 2017 @ 16:16:
[...]
Ook mee eens. Ook ik ben leidinggevende en ik kan me vinden in wat yyy hierover schrijft.Jij bent leidinggevende en jij denkt er zo over. Dat is ook wel handig om te weten dat jij er zo tegenaan kijkt.Dat neem ik mee en hou ik mijn achterhoofd als ik een beslissing neem of ik het wel of niet ga vertellen. Ik ga het sowieso eerst ook bespreken met mijn behandelaar.
[...]
Ook mee eens. Ook ik ben leidinggevende en ik kan me vinden in wat yyy hierover schrijft.Jij bent leidinggevende en jij denkt er zo over. Dat is ook wel handig om te weten dat jij er zo tegenaan kijkt.Dat neem ik mee en hou ik mijn achterhoofd als ik een beslissing neem of ik het wel of niet ga vertellen. Ik ga het sowieso eerst ook bespreken met mijn behandelaar.
dinsdag 7 maart 2017 om 16:24
dinsdag 7 maart 2017 om 16:27
quote:strikjemetstippels schreef op 07 maart 2017 @ 16:20:
[...]
Ha, ik heb dat ook bij sport hoor. Max die Grand Prix wint, NL voetbal team dat wint...maar ik herken de 'voorwaardelijke empathie' wel heel erg. Ik ga niet uiteen zetten bij wie of wat want zeker kwetsend/en of politiek incorrect, maar bij heel veel groepen heb ik geen reactie op emotioneel vlak. Ik kan wel beredeneren dat dat wellicht aan mij ligt. Ik zou ook nooit politiek beleid op basis van mijn eigen persoonlijkheid willen (vertaal dat maar niet naar socialisme want ik ben absoluut voorstander van rechts beleid in politiek) om dat dat niet goed is voor een maatschappij.
Ik denk ook dat dat niet per se autisme is, maar het sluit het ook niet meteen uit. Ik ben ook eerder voor wetenschappelijke vaststelling van aandoeningen ipv een vragen lijstje. Want zo'n lijst maakt mij een psychopaat (de psychopaten test heb ik ooit eens gedaan op internet) en dat ben ik gewoon niet, maar je kunt je zelf ook niet uit leggen op zo'n test.
Voorwaardelijk empathie... leuke term! Ik herken het hoor, ik heb ook uitgesproken gedachten over ethische kwesties en die zijn niet zo politiek correct, maar omdat ik het zonder emoties vaak kan uitleggen en het me niet zo interesseer want men ervan vindt, wordt het meestal wel geaccepteerd, maar ik spreek het ook niet zo maar bij iedereen uit.
Ik bedoel dus idd het laatste... een vragenlijst is gewoon te simpel, zeker als het zo complex is dat de wetenschap er nauwelijks inzicht in heeft.
[...]
Ha, ik heb dat ook bij sport hoor. Max die Grand Prix wint, NL voetbal team dat wint...maar ik herken de 'voorwaardelijke empathie' wel heel erg. Ik ga niet uiteen zetten bij wie of wat want zeker kwetsend/en of politiek incorrect, maar bij heel veel groepen heb ik geen reactie op emotioneel vlak. Ik kan wel beredeneren dat dat wellicht aan mij ligt. Ik zou ook nooit politiek beleid op basis van mijn eigen persoonlijkheid willen (vertaal dat maar niet naar socialisme want ik ben absoluut voorstander van rechts beleid in politiek) om dat dat niet goed is voor een maatschappij.
Ik denk ook dat dat niet per se autisme is, maar het sluit het ook niet meteen uit. Ik ben ook eerder voor wetenschappelijke vaststelling van aandoeningen ipv een vragen lijstje. Want zo'n lijst maakt mij een psychopaat (de psychopaten test heb ik ooit eens gedaan op internet) en dat ben ik gewoon niet, maar je kunt je zelf ook niet uit leggen op zo'n test.
Voorwaardelijk empathie... leuke term! Ik herken het hoor, ik heb ook uitgesproken gedachten over ethische kwesties en die zijn niet zo politiek correct, maar omdat ik het zonder emoties vaak kan uitleggen en het me niet zo interesseer want men ervan vindt, wordt het meestal wel geaccepteerd, maar ik spreek het ook niet zo maar bij iedereen uit.
Ik bedoel dus idd het laatste... een vragenlijst is gewoon te simpel, zeker als het zo complex is dat de wetenschap er nauwelijks inzicht in heeft.
dinsdag 7 maart 2017 om 16:31
quote:Bitterbleu schreef op 07 maart 2017 @ 16:24:
[...]
Ik neem aan dat ik die test ook bij GGZ moet doen? Of kun je dat ook zelf? Ik heb er nog niet eerder van gehoord.
Oh gewoon on line. Het is gebaseerd op de 16 persoonlijkheidstypes die door Carl Jung zijn gedefinieerd.
Deze zijn gebaseerd op 8 cognitieve functies, zeg maar hoe je de wereld ervaart. De 4 cognitieve functies die bij jou actief zijn en de volgorde waarin ze staan zegt dan iets over je persoonlijkheidstype.
Je hebt een dominante, een ondersteunende een tertiaire en een onderontwikkelde functie.
Ik ben een ISTP: introvert denker, extravert sensor, introvert intuitief en extravert voeler (deze laatste in combinatie met de eerste geeft dan de "autistische trekjes").
[...]
Ik neem aan dat ik die test ook bij GGZ moet doen? Of kun je dat ook zelf? Ik heb er nog niet eerder van gehoord.
Oh gewoon on line. Het is gebaseerd op de 16 persoonlijkheidstypes die door Carl Jung zijn gedefinieerd.
Deze zijn gebaseerd op 8 cognitieve functies, zeg maar hoe je de wereld ervaart. De 4 cognitieve functies die bij jou actief zijn en de volgorde waarin ze staan zegt dan iets over je persoonlijkheidstype.
Je hebt een dominante, een ondersteunende een tertiaire en een onderontwikkelde functie.
Ik ben een ISTP: introvert denker, extravert sensor, introvert intuitief en extravert voeler (deze laatste in combinatie met de eerste geeft dan de "autistische trekjes").
dinsdag 7 maart 2017 om 16:34
quote:Solomio schreef op 07 maart 2017 @ 16:21:
[...]
Ik ben uitermate tevreden met mezelf, maar werken is mij bijvoorbeeld niet gelukt, dus ik heb een uitkering.
Dan is een diagnose wel prettig.
Wat jij schrijft herken ik wel, maar ik heb nou eenmaal zo veel autistische kenmerken dat ik 'recht heb' op een diagnose. En die heb ik nodig om hulp te krijgen.
Ja, maar dat snap ik. Dan zou ik het ook niet erg vinden, maar het gaat me meer om het feit dat veel mensen als ze een label krijgen dat gaan zien als iets waarachter ze zich kunnen verbergen en daar heb ik dan niets mee, de slachtofferrol.
Maar waarom is het je niet gelukt om werk te krijgen?
[...]
Ik ben uitermate tevreden met mezelf, maar werken is mij bijvoorbeeld niet gelukt, dus ik heb een uitkering.
Dan is een diagnose wel prettig.
Wat jij schrijft herken ik wel, maar ik heb nou eenmaal zo veel autistische kenmerken dat ik 'recht heb' op een diagnose. En die heb ik nodig om hulp te krijgen.
Ja, maar dat snap ik. Dan zou ik het ook niet erg vinden, maar het gaat me meer om het feit dat veel mensen als ze een label krijgen dat gaan zien als iets waarachter ze zich kunnen verbergen en daar heb ik dan niets mee, de slachtofferrol.
Maar waarom is het je niet gelukt om werk te krijgen?
dinsdag 7 maart 2017 om 16:38
quote:Bitterbleu schreef op 07 maart 2017 @ 16:24:
[...]
Ik neem aan dat ik die test ook bij GGZ moet doen? Of kun je dat ook zelf? Ik heb er nog niet eerder van gehoord.Dit is bij voorbeeld zo'n testje: https://www.16personalities.com/free-personality-test
Je kunt er honderden vinden op het net.
[...]
Ik neem aan dat ik die test ook bij GGZ moet doen? Of kun je dat ook zelf? Ik heb er nog niet eerder van gehoord.Dit is bij voorbeeld zo'n testje: https://www.16personalities.com/free-personality-test
Je kunt er honderden vinden op het net.
dinsdag 7 maart 2017 om 17:47
Ik kreeg de diagnose ASS op mijn 20e, wat ik ook al vrij laat vond. Na veelvuldig vastlopen in contacten en werkplekken. Ook ik ben meerdere keren ontslagen geweest en dan vooral vanwege mijn tempo. Bij mijn eerste opleiding werd ook gezegd dat ik geen goede houding had. Ik ben langzamer doordat ik informatie trager verwerk. Dan handel ik ook trager. Als ik snel moet werken raak ik het overzicht kwijt. Dat kan ik niet meer goed nadenken en maak domme fouten.
Ik ben ook gauw van slag door relatief kleine dingen. Door de dingen die TO noemt, maar ook voor negatieve kritiek. Dat hakt erin en blijft zich maar herhalen in mijn hoofd. Maakt niet uit van wie ik het krijg. Ik blijf dingen van jaren geleden ook onthouden. Soms handig en soms vervelend. Een voorbeeld van vandaag:
Mijn moeder heeft me gevraagd om Zaterdag a.s. te helpen met NL doet. Broodjes klaarmaken in de speeltuin waar we beiden vrijwilliger zijn. Ze vraagt me vooral omdat zij die dag zonder auto zit. Ik doe het omdat het mijn moeder is. Maar heb totaal geen zin. De vorige keren toen we samen broodjes deden had ze alleen maar kritiek op me. Te langzaam en niet netjes genoeg. Ik vertelde haar dit en ze geloofde niet dat ze dat zo gezegd had. Dat had ze dan vast met een grapje gedaan. Nou echt niet. Ze klonk toen duidelijk geërgerd. Maar daar heb ik dus geen leuke herinneringen aan. Het is 6 jaar geleden, maar weet het nog precies. Ik zou daar beter mee willen kunnen omgaan.
Met verdriet van anderen ben ik dan juist een ijskonijn. Ik kan niet huilen om iemands dood of een zielige film. Wel kan ik het erg vinden en ook bang worden als iemand om me heen ernstig ziek is. Vooral de angst om het ook te overkomen.
Ik ben ook gauw van slag door relatief kleine dingen. Door de dingen die TO noemt, maar ook voor negatieve kritiek. Dat hakt erin en blijft zich maar herhalen in mijn hoofd. Maakt niet uit van wie ik het krijg. Ik blijf dingen van jaren geleden ook onthouden. Soms handig en soms vervelend. Een voorbeeld van vandaag:
Mijn moeder heeft me gevraagd om Zaterdag a.s. te helpen met NL doet. Broodjes klaarmaken in de speeltuin waar we beiden vrijwilliger zijn. Ze vraagt me vooral omdat zij die dag zonder auto zit. Ik doe het omdat het mijn moeder is. Maar heb totaal geen zin. De vorige keren toen we samen broodjes deden had ze alleen maar kritiek op me. Te langzaam en niet netjes genoeg. Ik vertelde haar dit en ze geloofde niet dat ze dat zo gezegd had. Dat had ze dan vast met een grapje gedaan. Nou echt niet. Ze klonk toen duidelijk geërgerd. Maar daar heb ik dus geen leuke herinneringen aan. Het is 6 jaar geleden, maar weet het nog precies. Ik zou daar beter mee willen kunnen omgaan.
Met verdriet van anderen ben ik dan juist een ijskonijn. Ik kan niet huilen om iemands dood of een zielige film. Wel kan ik het erg vinden en ook bang worden als iemand om me heen ernstig ziek is. Vooral de angst om het ook te overkomen.
dinsdag 7 maart 2017 om 18:42
quote:spell68 schreef op 07 maart 2017 @ 16:34:
[...]
Ja, maar dat snap ik. Dan zou ik het ook niet erg vinden, maar het gaat me meer om het feit dat veel mensen als ze een label krijgen dat gaan zien als iets waarachter ze zich kunnen verbergen en daar heb ik dan niets mee, de slachtofferrol.
Maar waarom is het je niet gelukt om werk te krijgen?
Nou ken ik behoorlijk veel mensen met de diagnose autisme en vrijwel niemand verschuilt zich erachter. Het wordt vooral gezien als verduidelijking van bepaalde patronen waar mensen steeds weer tegenaanlopen.
Ik heb wel gewerkt, maar ik hield het niet vol en ben afgekeurd na diverse burn-out-achtige periodes.
[...]
Ja, maar dat snap ik. Dan zou ik het ook niet erg vinden, maar het gaat me meer om het feit dat veel mensen als ze een label krijgen dat gaan zien als iets waarachter ze zich kunnen verbergen en daar heb ik dan niets mee, de slachtofferrol.
Maar waarom is het je niet gelukt om werk te krijgen?
Nou ken ik behoorlijk veel mensen met de diagnose autisme en vrijwel niemand verschuilt zich erachter. Het wordt vooral gezien als verduidelijking van bepaalde patronen waar mensen steeds weer tegenaanlopen.
Ik heb wel gewerkt, maar ik hield het niet vol en ben afgekeurd na diverse burn-out-achtige periodes.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
dinsdag 7 maart 2017 om 18:51
quote:Bitterbleu schreef op 07 maart 2017 @ 16:24:
[...]
Ik neem aan dat ik die test ook bij GGZ moet doen? Of kun je dat ook zelf? Ik heb er nog niet eerder van gehoord.Nee dit is een ander testje waar Spell altijd mee op de proppen komt, de Briggs Meijers test. Wel geinig om te doen, maar hij is hier eerder door verschillende mensen gemaakt en er kwam niet één type uit, dus het voorspelt niet echt veel qua autisme.
[...]
Ik neem aan dat ik die test ook bij GGZ moet doen? Of kun je dat ook zelf? Ik heb er nog niet eerder van gehoord.Nee dit is een ander testje waar Spell altijd mee op de proppen komt, de Briggs Meijers test. Wel geinig om te doen, maar hij is hier eerder door verschillende mensen gemaakt en er kwam niet één type uit, dus het voorspelt niet echt veel qua autisme.
.
dinsdag 7 maart 2017 om 18:59
De GGZ test (een van de testen) lijkt meer op de AQ-test, al is deze teveel toegespitst op mannen:
http://www.aspergersyndroom.nl/index.ph ... -test.html
Dit is wel een vrij goeie, algemene test.
Ik zag net ook dit, http://www.anneliesspek.nl/pagina5.html
Hier staan allerlei testen die gebruikt worden bij de diagnose.
Ik kreeg ook een intelligentietest (niet schriftelijk!!) en een gesprek met en vragenlijsten voor ouders.
http://www.aspergersyndroom.nl/index.ph ... -test.html
Dit is wel een vrij goeie, algemene test.
Ik zag net ook dit, http://www.anneliesspek.nl/pagina5.html
Hier staan allerlei testen die gebruikt worden bij de diagnose.
Ik kreeg ook een intelligentietest (niet schriftelijk!!) en een gesprek met en vragenlijsten voor ouders.
.
dinsdag 7 maart 2017 om 19:02
quote:Bitterbleu schreef op 07 maart 2017 @ 16:24:
[...]
Ik neem aan dat ik die test ook bij GGZ moet doen? Of kun je dat ook zelf? Ik heb er nog niet eerder van gehoord.
Heb net een online test gedaan en ik zou de
“LOGICUS”
(INTP-T)
persoonlijkheid hebben. Maar wat heeft dit alles met autisme te maken?
[...]
Ik neem aan dat ik die test ook bij GGZ moet doen? Of kun je dat ook zelf? Ik heb er nog niet eerder van gehoord.
Heb net een online test gedaan en ik zou de
“LOGICUS”
(INTP-T)
persoonlijkheid hebben. Maar wat heeft dit alles met autisme te maken?
