Psyche
alle pijlers
Discussietopic n.a.v. het topic mijn "held"
donderdag 9 oktober 2008 om 00:17
En over de warme menselijkheid: vooral blijven doen. Maar als je iets niet hebt meegmaakt, niet zeggen dat je weet wat iemand voelt, of wat de impact is.
Net zomin als ik tegen mijn vriendin met doodgeboren baby kan zeggen dat ik weet wat ze voelt, kan jij tegen een seksgeweldslachtoffer zeggen dat jij weet wat de impact daarvan is.
Net zomin als ik tegen mijn vriendin met doodgeboren baby kan zeggen dat ik weet wat ze voelt, kan jij tegen een seksgeweldslachtoffer zeggen dat jij weet wat de impact daarvan is.
donderdag 9 oktober 2008 om 00:21
Gunst, Int, ik kan me niet herinneren het ooit met jou gedaan te hebben?
Wat je vertelt heeft mijn Lief ook meegemaakt.
Maar net als mijn voorbeeld van de vriendin met de doodgeboren baby: ik klapte uit elkaar van verdriet toen haar kind gestorven was,maar hoe het voelt om een dood kind te hebben? Miles away.
Wat je vertelt heeft mijn Lief ook meegemaakt.
Maar net als mijn voorbeeld van de vriendin met de doodgeboren baby: ik klapte uit elkaar van verdriet toen haar kind gestorven was,maar hoe het voelt om een dood kind te hebben? Miles away.
donderdag 9 oktober 2008 om 00:21
Uiteraard kan je van alles overkomen, midden op de dag, als je de glazenwasser binnenhaalt, als je boodschappen doet of als je simpelweg maar een eindje gaat wandelen met de hond.
En ik wil ook gewoon kunnen leven en midden in de nacht naakt naar huis kunnen fietsen bij wijze van spreken.
Maar ik doe het niet.
Ik ben niet altijd voorzichtig, maar midden in de nacht naar huis fietsen doe ik niet.
Ik vind het trouwens niet kunnen die opmerking die je maakte 'Volgens sommigen in deze discussie vraag ik er om om verkracht te worden'. Dat zegt namelijk helemaal niemand.
En het is ook nogal een beschuldiging als je zoiets zegt.
En ik wil ook gewoon kunnen leven en midden in de nacht naakt naar huis kunnen fietsen bij wijze van spreken.
Maar ik doe het niet.
Ik ben niet altijd voorzichtig, maar midden in de nacht naar huis fietsen doe ik niet.
Ik vind het trouwens niet kunnen die opmerking die je maakte 'Volgens sommigen in deze discussie vraag ik er om om verkracht te worden'. Dat zegt namelijk helemaal niemand.
En het is ook nogal een beschuldiging als je zoiets zegt.
donderdag 9 oktober 2008 om 00:24
quote:tilalia2 schreef op 09 oktober 2008 @ 00:21:
Gunst, Int, ik kan me niet herinneren het ooit met jou gedaan te hebben?
Wat je vertelt heeft mijn Lief ook meegemaakt.
Maar net als mijn voorbeeld van de vriendin met de doodgeboren baby: ik klapte uit elkaar van verdriet toen haar kind gestorven was,maar hoe het voelt om een dood kind te hebben? Miles away.
Ik herinner me al mijn sekspartners nog, en jij zat daar idd niet tussen
Maar ja, ik weet niet hoe het is en hoe het voelt, maar wat voor impact het kan hebben, dat heb ik gezien.
Gunst, Int, ik kan me niet herinneren het ooit met jou gedaan te hebben?
Wat je vertelt heeft mijn Lief ook meegemaakt.
Maar net als mijn voorbeeld van de vriendin met de doodgeboren baby: ik klapte uit elkaar van verdriet toen haar kind gestorven was,maar hoe het voelt om een dood kind te hebben? Miles away.
Ik herinner me al mijn sekspartners nog, en jij zat daar idd niet tussen
Maar ja, ik weet niet hoe het is en hoe het voelt, maar wat voor impact het kan hebben, dat heb ik gezien.
Soep met ballen zal nooit met hetzelfde zijn
donderdag 9 oktober 2008 om 00:24
donderdag 9 oktober 2008 om 00:25
quote:tilalia2 schreef op 09 oktober 2008 @ 00:23:
Shining, dat kwam voort uit het vorige topic: dat je je sowieso als vrouw, als moeder,nooit in zo'n situatie had mogen kunnen laten brengen. ~Want dan wist je het wel.Nee ik bedoelde jou niet. Ik had het tegen Mevrouwdekees die dat zei een paar postings geleden.
Shining, dat kwam voort uit het vorige topic: dat je je sowieso als vrouw, als moeder,nooit in zo'n situatie had mogen kunnen laten brengen. ~Want dan wist je het wel.Nee ik bedoelde jou niet. Ik had het tegen Mevrouwdekees die dat zei een paar postings geleden.
donderdag 9 oktober 2008 om 00:27
donderdag 9 oktober 2008 om 00:27
MevrouwdeKees, verantwoordelijk zijn voor iets en er schuld aan hebben vind ik niet hetzelfde.
Ik haal weer even een situatie met een vriendin aan. Als zij bij mij wegfietst en daadwerkelijk langs die dijk fiets kilometers lang, dan vind ik dat wel degelijk onverantwoordelijk. Maar als haar iets gebuert vind ik niet dat het haar SCHULD is. Dat vind ik twee verschillende dingen.
Ik vind het NOOIT iemands schuld om verkracht te worden. NOOIT.
Ik haal weer even een situatie met een vriendin aan. Als zij bij mij wegfietst en daadwerkelijk langs die dijk fiets kilometers lang, dan vind ik dat wel degelijk onverantwoordelijk. Maar als haar iets gebuert vind ik niet dat het haar SCHULD is. Dat vind ik twee verschillende dingen.
Ik vind het NOOIT iemands schuld om verkracht te worden. NOOIT.
donderdag 9 oktober 2008 om 00:28
Mag ik dan ook nog zeggen dat ik weet hoe groot die impact kan zijn? Of alleen als ik erbij zeg dat ik het niet kan voelen?
Weten is rationeel. Kennis kan komen van kijken, praten, etc.
Weten is rationeel. Kennis kan komen van kijken, praten, etc.
anoniem_53293 wijzigde dit bericht op 09-10-2008 00:29
Reden: cruciaal woordje vergeten
Reden: cruciaal woordje vergeten
% gewijzigd
Soep met ballen zal nooit met hetzelfde zijn
donderdag 9 oktober 2008 om 00:29
quote:shining schreef op 09 oktober 2008 @ 00:27:
MevrouwdeKees, verantwoordelijk zijn voor iets en er schuld aan hebben vind ik niet hetzelfde.
Ik haal weer even een situatie met een vriendin aan. Als zij bij mij wegfietst en daadwerkelijk langs die dijk fiets kilometers lang, dan vind ik dat wel degelijk onverantwoordelijk. Maar als haar iets gebuert vind ik niet dat het haar SCHULD is. Dat vind ik twee verschillende dingen.
Ik vind het NOOIT iemands schuld om verkracht te worden. NOOIT.Maar waarom is het dan onverantwoordelijk? Als iets nooit je schuld kan zijn, dan is een actie toch ook niet onverantwoordelijk?
MevrouwdeKees, verantwoordelijk zijn voor iets en er schuld aan hebben vind ik niet hetzelfde.
Ik haal weer even een situatie met een vriendin aan. Als zij bij mij wegfietst en daadwerkelijk langs die dijk fiets kilometers lang, dan vind ik dat wel degelijk onverantwoordelijk. Maar als haar iets gebuert vind ik niet dat het haar SCHULD is. Dat vind ik twee verschillende dingen.
Ik vind het NOOIT iemands schuld om verkracht te worden. NOOIT.Maar waarom is het dan onverantwoordelijk? Als iets nooit je schuld kan zijn, dan is een actie toch ook niet onverantwoordelijk?
donderdag 9 oktober 2008 om 00:30
quote:Int schreef op 09 oktober 2008 @ 00:28:
Mag ik dan ook nog zeggen dat ik weet hoe groot die impact kan zijn? Of alleen als ik erbij zeg dat ik het niet kan voelen?
Weten is rationeel. Kennis kan komen van kijken, praten, etc.
Nee, want waarschijnlijk heb je maar het topje van de ijsberg gezien/ervaren.
Als ik jouw verhaal met mijn verhaal vergelijk, dan weet jemeer dan de gemiddelde man, maar nog steeds weinig.
(wees blij daarom!
)
Mag ik dan ook nog zeggen dat ik weet hoe groot die impact kan zijn? Of alleen als ik erbij zeg dat ik het niet kan voelen?
Weten is rationeel. Kennis kan komen van kijken, praten, etc.
Nee, want waarschijnlijk heb je maar het topje van de ijsberg gezien/ervaren.
Als ik jouw verhaal met mijn verhaal vergelijk, dan weet jemeer dan de gemiddelde man, maar nog steeds weinig.
(wees blij daarom!
)
donderdag 9 oktober 2008 om 00:33
donderdag 9 oktober 2008 om 00:35
donderdag 9 oktober 2008 om 00:35
Als je je door angst laat leiden,kan je zeer weinig.
Ik praat uit ervaring.
Ik voel mij snel onveilig en dat komt niet uit de lucht vallen.
Maar ik heb een dochter van 18.
Ik heb afspraken met haar,wijs haar op de situaties waarin ze kwetsbaar is,heb haar ingepeperd altijd naar haar gevoel te luisteren en te handelen.
Ze is heel verstandig,maar heeft niet de angsten die ik heb,gelukkig!!
En doet ze soms dingen,waar ik niet blij van word.
Ik laat het ook gewoon gaan,wat moet je dan,haar achter slot en grendel zetten?
Nee,ze leeft gewoon en wat er ook kan gebeuren er is niets te voorkomen omdat het op ieder moment en overal kan gebeuren.
Ik praat uit ervaring.
Ik voel mij snel onveilig en dat komt niet uit de lucht vallen.
Maar ik heb een dochter van 18.
Ik heb afspraken met haar,wijs haar op de situaties waarin ze kwetsbaar is,heb haar ingepeperd altijd naar haar gevoel te luisteren en te handelen.
Ze is heel verstandig,maar heeft niet de angsten die ik heb,gelukkig!!
En doet ze soms dingen,waar ik niet blij van word.
Ik laat het ook gewoon gaan,wat moet je dan,haar achter slot en grendel zetten?
Nee,ze leeft gewoon en wat er ook kan gebeuren er is niets te voorkomen omdat het op ieder moment en overal kan gebeuren.
donderdag 9 oktober 2008 om 00:42
quote:Int schreef op 09 oktober 2008 @ 00:35:
Oh, btw, ik heb meer gezien (en gehoord etc.) dan dat topje. Veel meer dan dat. Ik beschreef maar 1 ervaring, maar dat leek me voldoende. Het zal jouw mening niet doen veranderen, maar ik wilde het toch even toevoegen.
Int, dat heeft mijn Lief ook. Niet om jouw ervaringen te bagatelliseren, maar het hele gebeuren kan je niet bevatten zolang je het niet beleefd hebt. Zie het vergelijk met de dooie baby.
Maar goed, ik ga nu slapen.
Oh, btw, ik heb meer gezien (en gehoord etc.) dan dat topje. Veel meer dan dat. Ik beschreef maar 1 ervaring, maar dat leek me voldoende. Het zal jouw mening niet doen veranderen, maar ik wilde het toch even toevoegen.
Int, dat heeft mijn Lief ook. Niet om jouw ervaringen te bagatelliseren, maar het hele gebeuren kan je niet bevatten zolang je het niet beleefd hebt. Zie het vergelijk met de dooie baby.
Maar goed, ik ga nu slapen.
donderdag 9 oktober 2008 om 00:48
Ik snap je wel, Tilalia2, maar volgens mij begrijp je niet wat ik bedoel.
Misschien zo dan:
Ik weet niet hoe het is, absoluut niet, maar ik weet wel hoeveel impact het kan hebben. In mijn ogen weet jij dat ook met die dode baby. Je weet niet hoe het is een dooie baby te hebben, maar je weet wel hoeveel impact dat kan hebben, dat heb je gezien.
Hoe dan ook, ik ga ook slapen, de hoogste tijd.
Misschien zo dan:
Ik weet niet hoe het is, absoluut niet, maar ik weet wel hoeveel impact het kan hebben. In mijn ogen weet jij dat ook met die dode baby. Je weet niet hoe het is een dooie baby te hebben, maar je weet wel hoeveel impact dat kan hebben, dat heb je gezien.
Hoe dan ook, ik ga ook slapen, de hoogste tijd.
Soep met ballen zal nooit met hetzelfde zijn
donderdag 9 oktober 2008 om 04:45
quote:tangerine schreef op 08 oktober 2008 @ 22:50:
Maar waar ligt de grens dan? Moet je dan dus ook maar geen rokjes meer aan als vrouw? Moet je dan maar nooit meer dronken worden? Moet je dan maar nooit meer alleen over straat?
Ik woon een stukje fietsen van de leuke kroegjes vandaan en ik fiets dus eigenlijk altijd een heel stuk alleen. Het is niet een ontzettend drukke weg 's nachts. En mochti k ooit van mijn fietsje getrokken worden en grof worden aangerand, dan moet niemand het flikken me te vertellen dat ik dus ook maar niet alleen naar huis had moeten fietsen. (Dronken of niet, dat doet niet eens terzake.) Kom op zeg, we leven in een vrij land, moet je dan maar thuisblijven als vrouw alleen? Echt, de eerste die me vertelt dat ik dus maar niet alleen over straat moet, die scheld ik helemaal verrot. Mijn excuses daarvoor alvast.
Dus.. waar ligt de grens?
De grens ligt bij de realiteit, lieve Tang. Heel simpel. Denken dat je in je korte rokje s avonds in je eentje over straat kan zonder risico is een droom. Helaas pindakaas.
En wederom; NEEN, dat gegeven geeft mannen niet het recht vrouwen te verkrachten. Maar het gebeurt wel.
Misschien heb je wel gelijk hoor, maar het is imho erg zuur om achteraf te moeten zeggen; "ik ben verkracht maar ik heb tenminste wel mijn recht uitgeleefd van kortgerokt over straat te mogen gaan midden in de nacht".
Ik weet dat er veel mensen zijn die deze mening heel bruusk vinden, maar zo kijk ik er tegenaan. Better safe than sorry, het is al eerder gezegd. En nee, de wereld is niet gelijk & eerlijk voor mannen en vrouwen.
Afz: Nijn, scepticus en opgegroeid in Amsterdam en Latijns Amerika (dus door de wol geverfd).
ps: ik hoop dat iedereen inziet dat er ook situaties zijn waar je niet op voorbereid kan zijn. Maar je kan wel proberen voorbereid te zijn. Eigenlijk wat Marg zegt.
Maar waar ligt de grens dan? Moet je dan dus ook maar geen rokjes meer aan als vrouw? Moet je dan maar nooit meer dronken worden? Moet je dan maar nooit meer alleen over straat?
Ik woon een stukje fietsen van de leuke kroegjes vandaan en ik fiets dus eigenlijk altijd een heel stuk alleen. Het is niet een ontzettend drukke weg 's nachts. En mochti k ooit van mijn fietsje getrokken worden en grof worden aangerand, dan moet niemand het flikken me te vertellen dat ik dus ook maar niet alleen naar huis had moeten fietsen. (Dronken of niet, dat doet niet eens terzake.) Kom op zeg, we leven in een vrij land, moet je dan maar thuisblijven als vrouw alleen? Echt, de eerste die me vertelt dat ik dus maar niet alleen over straat moet, die scheld ik helemaal verrot. Mijn excuses daarvoor alvast.
Dus.. waar ligt de grens?
De grens ligt bij de realiteit, lieve Tang. Heel simpel. Denken dat je in je korte rokje s avonds in je eentje over straat kan zonder risico is een droom. Helaas pindakaas.
En wederom; NEEN, dat gegeven geeft mannen niet het recht vrouwen te verkrachten. Maar het gebeurt wel.
Misschien heb je wel gelijk hoor, maar het is imho erg zuur om achteraf te moeten zeggen; "ik ben verkracht maar ik heb tenminste wel mijn recht uitgeleefd van kortgerokt over straat te mogen gaan midden in de nacht".
Ik weet dat er veel mensen zijn die deze mening heel bruusk vinden, maar zo kijk ik er tegenaan. Better safe than sorry, het is al eerder gezegd. En nee, de wereld is niet gelijk & eerlijk voor mannen en vrouwen.
Afz: Nijn, scepticus en opgegroeid in Amsterdam en Latijns Amerika (dus door de wol geverfd).
ps: ik hoop dat iedereen inziet dat er ook situaties zijn waar je niet op voorbereid kan zijn. Maar je kan wel proberen voorbereid te zijn. Eigenlijk wat Marg zegt.
donderdag 9 oktober 2008 om 05:00
quote:Margaretha2 schreef op 08 oktober 2008 @ 20:25:
Als ik dat goed begrijp betekent dat dus dat wanneer je perplex bent of beduusd of even niet meer weet wat je moet doen, het geen verkrachting is (aangezien er van dwang geen sprake is). En alleen daarom al zou ik zeggen: zorg dat je niet in die situaties terecht komt / probeer die situaties te vermijden.
Dat zeg ik ook en ik zeg er dan bij, wat uitgesproken KUT RUK FUCK voor je meisje als/dat het je dan tóch een keer gebeurt, logisch dat je je ellendig voelt en hopelijk gaat het snel weer goed met je.
En dat zeg ik bijvoorbeeld tegen Minny en Malu en de anderen die het overkomt/overkwam, inclusief mezelf want ook ik ben dus - juridisch gezien - niet verkracht daar in Turkije (ik was beduusd, verbaasd enzovoort) maar ik had dit liever niet meegemaakt.
Als ik dat goed begrijp betekent dat dus dat wanneer je perplex bent of beduusd of even niet meer weet wat je moet doen, het geen verkrachting is (aangezien er van dwang geen sprake is). En alleen daarom al zou ik zeggen: zorg dat je niet in die situaties terecht komt / probeer die situaties te vermijden.
Dat zeg ik ook en ik zeg er dan bij, wat uitgesproken KUT RUK FUCK voor je meisje als/dat het je dan tóch een keer gebeurt, logisch dat je je ellendig voelt en hopelijk gaat het snel weer goed met je.
En dat zeg ik bijvoorbeeld tegen Minny en Malu en de anderen die het overkomt/overkwam, inclusief mezelf want ook ik ben dus - juridisch gezien - niet verkracht daar in Turkije (ik was beduusd, verbaasd enzovoort) maar ik had dit liever niet meegemaakt.
