Psyche
alle pijlers
Een topic waar alles er mag zijn en ook weer mag verdwijnen
dinsdag 1 november 2022 om 08:55
Zoals de titel al aangeeft: een gedeelde veilige plek om verder te kunnen schrijven en naar hartelust ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: voor iedereen die van avocado’s houdt, voor wie zijn hart wil luchten maar geen ruimte durft in te nemen, voor wie wacht op januari en voor wie dat niet alleen hoeft te doen. Hier mag het samen
Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
bloemenvaasje wijzigde dit bericht op 17-01-2024 22:33
10.73% gewijzigd
maandag 22 januari 2024 om 16:45
Selune, jeetje jij ook een dochter verloren. Wat vreselijk. Lijkt me het ergste wat je kunt overkomen, en ik heb niet eens kinderen.
Die nachtmerries/herbelevingen lijken me heftig zijn, geen wonder dat je niet naar bed durft te gaan.
Selune en Avo, heel herkenbaar over andere nooit tot last willen wezen. Geen ruimte willen/durven innemen. Daardoor ook nooit een oprechte verbinding met anderen aan gaan, want nergens om willen vragen, niemand met mij willen belasten.
En dat alles wat je doet nuttig moet zijn. Olle schrijft ook dat ik aanpak en voor mezelf moet blijven zorgen. Dat haakt hier bv op aan. Mensen in mijn omgeving zeggen dat ik teveel tegelijk overhoop haal. Ik benader mijn verwerking/herstel bijna als werk, ik doe elke dag het grootste deel van de dag dingen die hier in mijn ogen aan bijdragen. Ik word er zelf moe van. Maar mijn hoofd zegt, je zit nu in de ziektewet, nu is je kans om je jeugdellende (niet alleen het misbruik maar misschien nog wel groter de angst, onveiligheid en agressie thuis) door te werken. Dus ik moet dingen doen die daartoe nuttig zijn.
Overigens heb ik normaal gesproken een erg veeleisende baan die ik eigenlijk nooit goed heb aangekund. Ik zie het mezelf gewoon totaal niet meer doen. Zal nog wat worden dat re-integreren. Kan ik me ook veel zorgen om maken.
...
Wat enorm pijnlijk voor jullie allen die familie nog zien en nog steeds mooi weer moeten spelen naar de buitenwereld. Terwijl die niet weten hoe het echt zit!! Bakken met energie kost dat. Hoe frustrerend dat je moeder haar eigen belang dat jullie een happy family zijn boven jouw pijn stelt Torvi. Kun je dat wel aan?
....
Campanula, wat een nare droom. Heb je vaker van dit soort dromen? Ik merk dat ik het een beetje 'eng' vind om inhoudelijk op je berichten te reageren, omdat je de eerste keer nogal heftig reageerde op anderen en ik nogal conflictmijdend ben/bang dat mensen boos op me worden. Dus ik sla vooralsnog een beetje dicht. Ik lees je berichten/visie wel graag.
Die nachtmerries/herbelevingen lijken me heftig zijn, geen wonder dat je niet naar bed durft te gaan.
Selune en Avo, heel herkenbaar over andere nooit tot last willen wezen. Geen ruimte willen/durven innemen. Daardoor ook nooit een oprechte verbinding met anderen aan gaan, want nergens om willen vragen, niemand met mij willen belasten.
En dat alles wat je doet nuttig moet zijn. Olle schrijft ook dat ik aanpak en voor mezelf moet blijven zorgen. Dat haakt hier bv op aan. Mensen in mijn omgeving zeggen dat ik teveel tegelijk overhoop haal. Ik benader mijn verwerking/herstel bijna als werk, ik doe elke dag het grootste deel van de dag dingen die hier in mijn ogen aan bijdragen. Ik word er zelf moe van. Maar mijn hoofd zegt, je zit nu in de ziektewet, nu is je kans om je jeugdellende (niet alleen het misbruik maar misschien nog wel groter de angst, onveiligheid en agressie thuis) door te werken. Dus ik moet dingen doen die daartoe nuttig zijn.
Overigens heb ik normaal gesproken een erg veeleisende baan die ik eigenlijk nooit goed heb aangekund. Ik zie het mezelf gewoon totaal niet meer doen. Zal nog wat worden dat re-integreren. Kan ik me ook veel zorgen om maken.
...
Wat enorm pijnlijk voor jullie allen die familie nog zien en nog steeds mooi weer moeten spelen naar de buitenwereld. Terwijl die niet weten hoe het echt zit!! Bakken met energie kost dat. Hoe frustrerend dat je moeder haar eigen belang dat jullie een happy family zijn boven jouw pijn stelt Torvi. Kun je dat wel aan?
....
Campanula, wat een nare droom. Heb je vaker van dit soort dromen? Ik merk dat ik het een beetje 'eng' vind om inhoudelijk op je berichten te reageren, omdat je de eerste keer nogal heftig reageerde op anderen en ik nogal conflictmijdend ben/bang dat mensen boos op me worden. Dus ik sla vooralsnog een beetje dicht. Ik lees je berichten/visie wel graag.
anoniem_672d07c2e9073 wijzigde dit bericht op 09-02-2024 10:27
17.75% gewijzigd
maandag 22 januari 2024 om 16:51
@ Tyche
Dit was een droom, gebaseerd op diverse voorvallen uit het verleden. Misschien is het wat zwaar aangezet, maar een docent zei vroeger 'leuke jongen, maar je hebt er verder niks aan'. Dat nutteloze gevoel draag ik altijd met mij mee en met stomme grappen kan/kon ik de aandacht vangen. Zonder dat ben ik grijzer dan een versleten stoeptegel. Vroeger kende ik wel veel Queers. Was ook wel op zoek naar een oude wijze trans vrouw voor duiding. Maar vond uiteindelijk veel gebutste karakters die op mij gingen leunen. Gedeelde smart is niet altijd halve smart. Soms is het 2 natte vaatdoeken die samen enkel meer gaan ruften. Ik wil vooral van mij afschrijven.
@ Eefje
Geen probleem. Snap het wel. Lijk een beetje op een opgesloten circusbeer die teveel geprikt is en daar wat onberekenbaar en vals van is geworden. Maar als het goed is krul ik ook weer zo op schoot.
Dit was een droom, gebaseerd op diverse voorvallen uit het verleden. Misschien is het wat zwaar aangezet, maar een docent zei vroeger 'leuke jongen, maar je hebt er verder niks aan'. Dat nutteloze gevoel draag ik altijd met mij mee en met stomme grappen kan/kon ik de aandacht vangen. Zonder dat ben ik grijzer dan een versleten stoeptegel. Vroeger kende ik wel veel Queers. Was ook wel op zoek naar een oude wijze trans vrouw voor duiding. Maar vond uiteindelijk veel gebutste karakters die op mij gingen leunen. Gedeelde smart is niet altijd halve smart. Soms is het 2 natte vaatdoeken die samen enkel meer gaan ruften. Ik wil vooral van mij afschrijven.
@ Eefje
Geen probleem. Snap het wel. Lijk een beetje op een opgesloten circusbeer die teveel geprikt is en daar wat onberekenbaar en vals van is geworden. Maar als het goed is krul ik ook weer zo op schoot.
It won't stop until you wise up
maandag 22 januari 2024 om 18:16
Campanula, wat een klotedroom. Eerst al dat geweld, en daarna de reactie van je vader. Ik denk inderdaad dat de reactie op iets naars belangrijker is dan het nare zelf.
In jouw geval klinkt je vader niet als een aardige liefhebbende man. Zijn reacties klinken alsof het meer met zijn karakter te maken heeft dan met jou.
Ik vind je metafoor met de beer mooi.
Tyche! Wat hadden we nou afgesproken?! Nee, je bent een lieverd.
In jouw geval klinkt je vader niet als een aardige liefhebbende man. Zijn reacties klinken alsof het meer met zijn karakter te maken heeft dan met jou.
Ik vind je metafoor met de beer mooi.
Tyche! Wat hadden we nou afgesproken?! Nee, je bent een lieverd.
maandag 22 januari 2024 om 19:03
@Eefje
Verwerken op de klok. Ik lees veel 'moeten' in je teksten. Maak van die grote vergezichten kleinere stappen. Volgens mij past dat ook beter bij het ontrafelen van gemengde gevoelens. En om een ballon te laten opstijgen moet af en toe ook inademen voordat je weer kunt uitademen.
Verwerken op de klok. Ik lees veel 'moeten' in je teksten. Maak van die grote vergezichten kleinere stappen. Volgens mij past dat ook beter bij het ontrafelen van gemengde gevoelens. En om een ballon te laten opstijgen moet af en toe ook inademen voordat je weer kunt uitademen.
It won't stop until you wise up
maandag 22 januari 2024 om 20:51
Avo,
Ochtendroutine met veel water drinken, mediteren, in dagboek schrijven, affirmaties, opschrijven waar ik dankbaar voor ben, yoga, minimaal beetje sport als ik 't kan opbrengen (voor sept sportte ik 5-6x per week, nu lukt bijna niks). Dagelijks wandelen. Yoga nidra. Heel heel veel lezen (allemaal over misbruik, trauma, emotionele verwaarlozing etc). Ik slaap overdag als 't nodig is.
Daarnaast soms nog luisteren naar bilaterale of binauriculaire muziek. Ik probeerde dus een trauma release sessie. Ik ga naar een lotgenotencontactgroep. Binnenkort start ik wsl met schematherapie. Ik probeer wat creatieve workshops te doen. Ik doe wat sociale dingen. En oh ja, ik ga naar haptotherapie.
Dus.
Ik voel me schuldig dat ik in de ziektewet zit, dus maak van herstellen mijn werk
Haptotherapie dus, ja ervaring. Ik kom al vele jaren bij haar. In wisselende frequentie, ook wel eens een jaar ertussen. Bij mij is het echter vooral praten omdat daar het uur dan al mee vol is. Maar over de jaren ben ik wel wat meer thuisgekomen in m'n lichaam, er is best veel ten positieve veranderd mbt zelfzorg. Ik heb er wel wat aan.
Yoga vind ik zelf wel prettig. Vond jij het niks?
Campanula, weer een mooie metafoor met die ballon. Het klopt, ik moet mezelf soms terug fluiten om ook rust te nemen tussendoor. Verwerken gaat natuurlijk niet op de klok. Ik weet het, maar soms toch moeilijk te accepteren.
Ochtendroutine met veel water drinken, mediteren, in dagboek schrijven, affirmaties, opschrijven waar ik dankbaar voor ben, yoga, minimaal beetje sport als ik 't kan opbrengen (voor sept sportte ik 5-6x per week, nu lukt bijna niks). Dagelijks wandelen. Yoga nidra. Heel heel veel lezen (allemaal over misbruik, trauma, emotionele verwaarlozing etc). Ik slaap overdag als 't nodig is.
Daarnaast soms nog luisteren naar bilaterale of binauriculaire muziek. Ik probeerde dus een trauma release sessie. Ik ga naar een lotgenotencontactgroep. Binnenkort start ik wsl met schematherapie. Ik probeer wat creatieve workshops te doen. Ik doe wat sociale dingen. En oh ja, ik ga naar haptotherapie.
Dus.
Ik voel me schuldig dat ik in de ziektewet zit, dus maak van herstellen mijn werk
Haptotherapie dus, ja ervaring. Ik kom al vele jaren bij haar. In wisselende frequentie, ook wel eens een jaar ertussen. Bij mij is het echter vooral praten omdat daar het uur dan al mee vol is. Maar over de jaren ben ik wel wat meer thuisgekomen in m'n lichaam, er is best veel ten positieve veranderd mbt zelfzorg. Ik heb er wel wat aan.
Yoga vind ik zelf wel prettig. Vond jij het niks?
Campanula, weer een mooie metafoor met die ballon. Het klopt, ik moet mezelf soms terug fluiten om ook rust te nemen tussendoor. Verwerken gaat natuurlijk niet op de klok. Ik weet het, maar soms toch moeilijk te accepteren.
maandag 22 januari 2024 om 22:36
Eefje: de eerste alinea van de post van Cadeautje. Lees hem een paar keer.
{En negeer ajb wat ik verder ga schrijven als je dat te hard/grof vindt.}
Want ik word echt opstandig bij het lezen hoe jij jezelf nu behandelt. Mijns inziens verleg je het daderschap: Door zo obsessief bezig te zijn met 'oplossen' maakt je nu van jezelf de dader in je eigen leven. En het kan zijn dat je het gevoel hebt dat je 'het' beter jezelf aan kan doen dan het van een ander te ondergaan. Maar wat jij nu doet klinkt voor mij echt niet helend of werkend.
Dit is echt niet naar bedoeld maar ik kan er gewoon niet bij hoeveel jij van jezelf eist op een onmogelijk terrein. Lieverd, Lees wat Avo schrijft. Doe even een stap terug. Adem en geef jezelf credits ajb.
{En negeer ajb wat ik verder ga schrijven als je dat te hard/grof vindt.}
Want ik word echt opstandig bij het lezen hoe jij jezelf nu behandelt. Mijns inziens verleg je het daderschap: Door zo obsessief bezig te zijn met 'oplossen' maakt je nu van jezelf de dader in je eigen leven. En het kan zijn dat je het gevoel hebt dat je 'het' beter jezelf aan kan doen dan het van een ander te ondergaan. Maar wat jij nu doet klinkt voor mij echt niet helend of werkend.
Dit is echt niet naar bedoeld maar ik kan er gewoon niet bij hoeveel jij van jezelf eist op een onmogelijk terrein. Lieverd, Lees wat Avo schrijft. Doe even een stap terug. Adem en geef jezelf credits ajb.
maandag 22 januari 2024 om 23:23
maandag 22 januari 2024 om 23:54
Ohhh dat eten als ik niet weet wat ik voel maar dat het gewoon niet fijn is (onrust) herken ik. Ik ben ook 7kg aangekomen de laatste 3 mnd. En daar baal ik stevig van, want ik had ze er net af. Ik geef ook de antdepressiva de schuld, maar ja, ik eet ook gewoon meer, en sport opeens niet meer.
Olle, ik kan het hebben wat je zegt. Ik vind het niet grof of hard, het is goed dat je het zegt. Dat ik het daderschap verleg snap ik niet helemaal, wel dat ik veel van mezelf vraag. Ik ben eerlijk gezegd niet anders gewend, dit is hoe ik dingen aanpak. Ik eis denk ik altijd veel van mezelf. Dat het in deze niet perse helpend is dat besef ik wel. Omdat ik niet alles actief kan doen, maar er ook dingen passief moeten gebeuren. Ik vind dat alleen heel lastig. Wat moet ik dan doen met de tijd? Niks? Daar word ik niet opgewekter van volgens mij. Ik weet ook niet zo goed wat ik dan moet laten (ook aan Avo): schrijven is helpend voor me, yoga ook (ik doe ook rustige met veel aandacht voor ademhaling en intunen bij mezelf). Wandelen zou toch ook echt goed moeten zijn, en een frisse neus ook. Ik lees wel teveel. Ik wil het allemaal weten en ik vind het ook interessant, ik kan dingen beter plaatsen. Maar ik merk dat ik er ook onrustig van word. Yoga nidra is ook intunen op je lichaam, eigenlijk soort body scan, en gebruik ik om in slaap te komen (dat lukt meestal, maar vandaag niet, te onrustig). De hapto is vooral overbrugging naar de andere therapie nu.
Maar ik ga proberen het wat rustiger aan te doen. Jullie zijn niet de eerste die het zeggen.
Olle, dank voor je berichten. Iedereen heeft hier zijn heftige issues en klinkt alsof jij ook middenin een heel moeilijk proces zit. Ook nog chemo erbij, en onzekerheid. Dapper dat je 'er doorheen wilt gaan' dit jaar. Pas jij ook wel goed op jezelf, met ook nog behoorlijk wat werk erbij lees ik?
Vandaag te onrustig om in slaap te vallen. Dan ben ik wel heel blij dat ik er morgen niet om 6h uit hoef voor werk.
Olle, ik kan het hebben wat je zegt. Ik vind het niet grof of hard, het is goed dat je het zegt. Dat ik het daderschap verleg snap ik niet helemaal, wel dat ik veel van mezelf vraag. Ik ben eerlijk gezegd niet anders gewend, dit is hoe ik dingen aanpak. Ik eis denk ik altijd veel van mezelf. Dat het in deze niet perse helpend is dat besef ik wel. Omdat ik niet alles actief kan doen, maar er ook dingen passief moeten gebeuren. Ik vind dat alleen heel lastig. Wat moet ik dan doen met de tijd? Niks? Daar word ik niet opgewekter van volgens mij. Ik weet ook niet zo goed wat ik dan moet laten (ook aan Avo): schrijven is helpend voor me, yoga ook (ik doe ook rustige met veel aandacht voor ademhaling en intunen bij mezelf). Wandelen zou toch ook echt goed moeten zijn, en een frisse neus ook. Ik lees wel teveel. Ik wil het allemaal weten en ik vind het ook interessant, ik kan dingen beter plaatsen. Maar ik merk dat ik er ook onrustig van word. Yoga nidra is ook intunen op je lichaam, eigenlijk soort body scan, en gebruik ik om in slaap te komen (dat lukt meestal, maar vandaag niet, te onrustig). De hapto is vooral overbrugging naar de andere therapie nu.
Maar ik ga proberen het wat rustiger aan te doen. Jullie zijn niet de eerste die het zeggen.
Olle, dank voor je berichten. Iedereen heeft hier zijn heftige issues en klinkt alsof jij ook middenin een heel moeilijk proces zit. Ook nog chemo erbij, en onzekerheid. Dapper dat je 'er doorheen wilt gaan' dit jaar. Pas jij ook wel goed op jezelf, met ook nog behoorlijk wat werk erbij lees ik?
Vandaag te onrustig om in slaap te vallen. Dan ben ik wel heel blij dat ik er morgen niet om 6h uit hoef voor werk.
dinsdag 23 januari 2024 om 11:13
@ Olle
Geen probleem. Ik vind alle mensen die het beest in de bek kijken ontzettend dapper. Die de eigen afweer en coping herkennen en die de angst en verdriet durven te voelen. De beloning is dat die T-Rex misschien zal transformeren tot een klein keffertje of zelfs een vlinder.
@ Eefje
'Hard werken' dat ontspannen en loslaten. Zie het probleem als een appel die moet rijpen. Pas als die klaar is valt ie eraf. Maar dan moet die boom wel wortelen i.p.v. wegrennen. Leer stilte, inertie, voor je uit staren gewoon meer waarderen. En denk er ook anders over. Maak het absurd of vrolijk. Hard niksen, perfect mediteren, top yoga en gepland ontspannen. Zie niets doen meer als herstructurering en opladen.
Geen probleem. Ik vind alle mensen die het beest in de bek kijken ontzettend dapper. Die de eigen afweer en coping herkennen en die de angst en verdriet durven te voelen. De beloning is dat die T-Rex misschien zal transformeren tot een klein keffertje of zelfs een vlinder.
@ Eefje
'Hard werken' dat ontspannen en loslaten. Zie het probleem als een appel die moet rijpen. Pas als die klaar is valt ie eraf. Maar dan moet die boom wel wortelen i.p.v. wegrennen. Leer stilte, inertie, voor je uit staren gewoon meer waarderen. En denk er ook anders over. Maak het absurd of vrolijk. Hard niksen, perfect mediteren, top yoga en gepland ontspannen. Zie niets doen meer als herstructurering en opladen.
It won't stop until you wise up
dinsdag 23 januari 2024 om 11:25
Thanks Campanula, zoals jij het opschrijft krijg ik er zin in, en zou ik het mezelf misschien ook wat beter kunnen toestaan. Klinkt nuttig namelijk
Avo, ja dat probeer ik idd, iets te lezen dat gewoon leuk is ipv leerzaam. Netflix heb ik nauwelijks rust voor, had ik al nooit maar ben ik aan het oefenen Waar de meeste mensen van zichzelf vinden dat ze teveel Netflixenn is het voor mij een overwinning als ik een hele aflevering van een serie heb gezien.
Vandaag is het makkelijker om rust te nemen, ik ben nu namelijk 'echt ziek'. Hoesten waar m'n hele borstkas pijn van doet, keelpijn, oorpijn en supermoe. Dus vandaag slapen en beetje Netflixen.
Avo, ja dat probeer ik idd, iets te lezen dat gewoon leuk is ipv leerzaam. Netflix heb ik nauwelijks rust voor, had ik al nooit maar ben ik aan het oefenen Waar de meeste mensen van zichzelf vinden dat ze teveel Netflixenn is het voor mij een overwinning als ik een hele aflevering van een serie heb gezien.
Vandaag is het makkelijker om rust te nemen, ik ben nu namelijk 'echt ziek'. Hoesten waar m'n hele borstkas pijn van doet, keelpijn, oorpijn en supermoe. Dus vandaag slapen en beetje Netflixen.
dinsdag 23 januari 2024 om 21:56
Ik voel me stuurloos.
Ze zeggen toch altijd dat je maar aan 1 fundament van je leven tegelijk moet peuteren? Bij mij zijn er nu 3 tegelijk: familie, relatie en werk. Alleen m'n huis staat nog.
....
Ik heb er weinig houvast over welke kant nu op met allerlei belangrijke dingen.
Soms, soms krijg ik de neiging om maar gewoon op de bank te blijven zitten. Gewoon omdat ik ook niet meer weet wat anders. En in mijn eigen huis voel ik me veilig.
Ze zeggen toch altijd dat je maar aan 1 fundament van je leven tegelijk moet peuteren? Bij mij zijn er nu 3 tegelijk: familie, relatie en werk. Alleen m'n huis staat nog.
....
Ik heb er weinig houvast over welke kant nu op met allerlei belangrijke dingen.
Soms, soms krijg ik de neiging om maar gewoon op de bank te blijven zitten. Gewoon omdat ik ook niet meer weet wat anders. En in mijn eigen huis voel ik me veilig.
anoniem_672d07c2e9073 wijzigde dit bericht op 09-02-2024 10:30
37.57% gewijzigd
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in