Psyche
alle pijlers
Een topic waar alles er mag zijn en ook weer mag verdwijnen
dinsdag 1 november 2022 om 08:55
Zoals de titel al aangeeft: een gedeelde veilige plek om verder te kunnen schrijven en naar hartelust ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: voor iedereen die van avocado’s houdt, voor wie zijn hart wil luchten maar geen ruimte durft in te nemen, voor wie wacht op januari en voor wie dat niet alleen hoeft te doen. Hier mag het samen
Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
bloemenvaasje wijzigde dit bericht op 17-01-2024 22:33
10.73% gewijzigd
dinsdag 23 januari 2024 om 22:08
Cross post Avo.
Ik vind je verhaal zo herkenbaar.
Snaaien en op de bank zitten, daar ben ik het beste in.
Nergens zin in, overal tegenop zien, geen energie, geen conditie, zodra ik iets moet van buitenaf enorme weerstand. Ik kan geen dingen verzinnen die ik leuk vind om te doen.
En stuurloos, zinloos, betekenisloos.
Waar moet ik heen? Welke kant moet ik op?
Een voor jou, met soort van vergelijkbaar gevoel geloof ik.
Supergoed trouwens dat je toch gegaan bent naar de sportschool. Showing up is the hardest part. En dat heb je mooi gedaan.
Ik vind je verhaal zo herkenbaar.
Snaaien en op de bank zitten, daar ben ik het beste in.
Nergens zin in, overal tegenop zien, geen energie, geen conditie, zodra ik iets moet van buitenaf enorme weerstand. Ik kan geen dingen verzinnen die ik leuk vind om te doen.
En stuurloos, zinloos, betekenisloos.
Waar moet ik heen? Welke kant moet ik op?
Een voor jou, met soort van vergelijkbaar gevoel geloof ik.
Supergoed trouwens dat je toch gegaan bent naar de sportschool. Showing up is the hardest part. En dat heb je mooi gedaan.
dinsdag 23 januari 2024 om 22:32
@ Avo
Je zit in een proces. De haarbal is eruit, maar er is nog geen nieuwe opvulling voor de leegte. Maar misschien moet er wel geen vulling komen. Niets mis mee met afwachten tot de inspiratie weer komt ipv geforceerd jezelf aanzwengelen. Dat is alsof je de motor laat verzuipen met de choke.
@ Eefje
Jammer van die actie van je zus. Nu kom je op een punt dat jij alles op tafel gooit en de ander verder gaat met neurotisch afweren. Hoe je daarmee om moet gaan is lastig, maar wees je vooral bewust van dat zij je niet mentaal kunnen of willen volgen.
Voor allebei
Tis eenzaam dat verwerken.
Je zit in een proces. De haarbal is eruit, maar er is nog geen nieuwe opvulling voor de leegte. Maar misschien moet er wel geen vulling komen. Niets mis mee met afwachten tot de inspiratie weer komt ipv geforceerd jezelf aanzwengelen. Dat is alsof je de motor laat verzuipen met de choke.
@ Eefje
Jammer van die actie van je zus. Nu kom je op een punt dat jij alles op tafel gooit en de ander verder gaat met neurotisch afweren. Hoe je daarmee om moet gaan is lastig, maar wees je vooral bewust van dat zij je niet mentaal kunnen of willen volgen.
Voor allebei
Tis eenzaam dat verwerken.
It won't stop until you wise up
dinsdag 23 januari 2024 om 22:58
Oh Campanula, die haarbal, heerlijk. Ik had alweer tranen in mijn ogen, maar nu van het lachen.
En de inspiratie zal inderdaad vanzelf wel weer een keer komen. Ik ben gewoon ongeduldig, het valt tegen dat het nog niet 'tadaaaaaa' allemaal roze met glitters en regenbogen is. Had ik zin in.
Zie, ik heb wel ergens zin in.
Maar passief afwachten is een doodsvonnis heb ik gemerkt bij eerdere donkere periodes. Uiteindelijk voel ik me aan het einde van de dag wel beter als ik wat gedaan heb, bewogen heb.
Na een maand thuiszitten en veel vegeteren is het tijd om weer ritme, structuur en beweging aan te brengen.
Dan groeit komende weken hopenlijk mijn eigenwaarde weer wat aan, ipv mijn buik en kont.
Eefje, au! Dat appje van hoofdzus, maar vooral ook het zomaar zonder meer opzeggen van de gezamenlijke rekening...
Het klinkt een beetje alsof hoofdzus zich gedwongen voelt om te kiezen tussen jou en haar man? Zoiets? Kan dat?
Ik vind het ontzettend pijnlijk en verdrietig voor je dat je beide zussen er eigenlijk niets van willen weten, en iets dat voor jou zo groot is willen ontkennen.
Of je erom afstoten.
Je hebt er nooit om gevraagd, en er al pijn genoeg van gehad. Ik gun je steun en liefde.
Ik weet alleen niet of je die bij je zussen gaat vinden, wat dit betreft....
Wat de uitkomst ook gaat worden, weet dat je niet fout geweest bent door te praten. Je hebt jezelf bevrijd van een geheim dat je niet hoorde te dragen.
Het is wel immens kut dat anderen de waarheid niet aankunnen.
Jouw waarheid. Waar je elke f*king dag mee opgescheept zit en die je niet kan ontkennen, hoe graag je ook zou willen.
(persoonlijk denk ik dat ik mijn man geen seconde meer aan zou kunnen kijken als ik zou weten dat hij iemand misbruikt heeft. Maar dat is ook door mijn eigen ervaring, hij zou een monster zijn voor me.
Aan de andere kant, als iemand me nu zou vertellen dat mijn lieve zorgzame man iemand misbruikt heeft zou ik ook moeite hebben om dat tot me door te laten dringen misschien.)
En de inspiratie zal inderdaad vanzelf wel weer een keer komen. Ik ben gewoon ongeduldig, het valt tegen dat het nog niet 'tadaaaaaa' allemaal roze met glitters en regenbogen is. Had ik zin in.
Zie, ik heb wel ergens zin in.
Maar passief afwachten is een doodsvonnis heb ik gemerkt bij eerdere donkere periodes. Uiteindelijk voel ik me aan het einde van de dag wel beter als ik wat gedaan heb, bewogen heb.
Na een maand thuiszitten en veel vegeteren is het tijd om weer ritme, structuur en beweging aan te brengen.
Dan groeit komende weken hopenlijk mijn eigenwaarde weer wat aan, ipv mijn buik en kont.
Eefje, au! Dat appje van hoofdzus, maar vooral ook het zomaar zonder meer opzeggen van de gezamenlijke rekening...
Het klinkt een beetje alsof hoofdzus zich gedwongen voelt om te kiezen tussen jou en haar man? Zoiets? Kan dat?
Ik vind het ontzettend pijnlijk en verdrietig voor je dat je beide zussen er eigenlijk niets van willen weten, en iets dat voor jou zo groot is willen ontkennen.
Of je erom afstoten.
Je hebt er nooit om gevraagd, en er al pijn genoeg van gehad. Ik gun je steun en liefde.
Ik weet alleen niet of je die bij je zussen gaat vinden, wat dit betreft....
Wat de uitkomst ook gaat worden, weet dat je niet fout geweest bent door te praten. Je hebt jezelf bevrijd van een geheim dat je niet hoorde te dragen.
Het is wel immens kut dat anderen de waarheid niet aankunnen.
Jouw waarheid. Waar je elke f*king dag mee opgescheept zit en die je niet kan ontkennen, hoe graag je ook zou willen.
(persoonlijk denk ik dat ik mijn man geen seconde meer aan zou kunnen kijken als ik zou weten dat hij iemand misbruikt heeft. Maar dat is ook door mijn eigen ervaring, hij zou een monster zijn voor me.
Aan de andere kant, als iemand me nu zou vertellen dat mijn lieve zorgzame man iemand misbruikt heeft zou ik ook moeite hebben om dat tot me door te laten dringen misschien.)
woensdag 24 januari 2024 om 20:53
Mooi gezegd Campanula, dat zij nu neurotisch afweren en me mentaal (nog) niet kunnen/willen volgen.
Avo,
...
Dank voor je bevestiging dat ik wel het goede gedaan heb. En idd, de steun die ik wel wil moet ik nu niet bij m'n zussen zoeken. Soms is het fijn als iemand zoiets even beter ziet dan ikzelf.
....
Vandaag ben ik weer wat rustiger. De emoties en de onrust gaan erg op en neer hier. Soms maak ik me vreselijk druk, soms laat ik maar gebeuren wat er gebeurt.
Avo,
...
Dank voor je bevestiging dat ik wel het goede gedaan heb. En idd, de steun die ik wel wil moet ik nu niet bij m'n zussen zoeken. Soms is het fijn als iemand zoiets even beter ziet dan ikzelf.
....
Vandaag ben ik weer wat rustiger. De emoties en de onrust gaan erg op en neer hier. Soms maak ik me vreselijk druk, soms laat ik maar gebeuren wat er gebeurt.
anoniem_672d07c2e9073 wijzigde dit bericht op 25-01-2024 00:30
35.15% gewijzigd
woensdag 24 januari 2024 om 21:49
Egopost
Weten jullie nog die mop dat ik een project naar me toe trok? Dat ging tot nu helemaal goed. Inhoudelijk en organisatorisch heb ik het helemaal tot in de puntjes rond.
En toen besefte ik dat ik dus morgen op een podium stap. Met video en foto's. En ik voel me zoooo lelijk. Ik zie er niet uit. Ingevallen, gemarmerd en gewoon lelijk. Ik wil niet maar kan niet meer terug.
En dat wil ik ook niet want wat ik morgen voorzit is ook voor mij echt belangrijk.
Kutzooi. (die ik zelf veroorzaak. Zucht).
Weten jullie nog die mop dat ik een project naar me toe trok? Dat ging tot nu helemaal goed. Inhoudelijk en organisatorisch heb ik het helemaal tot in de puntjes rond.
En toen besefte ik dat ik dus morgen op een podium stap. Met video en foto's. En ik voel me zoooo lelijk. Ik zie er niet uit. Ingevallen, gemarmerd en gewoon lelijk. Ik wil niet maar kan niet meer terug.
En dat wil ik ook niet want wat ik morgen voorzit is ook voor mij echt belangrijk.
Kutzooi. (die ik zelf veroorzaak. Zucht).
ollegrieze wijzigde dit bericht op 24-01-2024 21:58
5.46% gewijzigd
woensdag 24 januari 2024 om 22:03
Fijn dat je er nog even bent Cadeautje.
Nee mensen in de zaal weten niet van mijn ziek zijn.
Wat ik nu aan het doen ben: Outfit tot in detail (ondergoed, panty, topje enzo) klaar leggen. Even aantrekken om te voelen of ik 'sta', In bad even verder checken met mezelf of ik hiermee durf.....
Hopelijk slapen. En zo niet. Verder voorbereiden
Nee mensen in de zaal weten niet van mijn ziek zijn.
Wat ik nu aan het doen ben: Outfit tot in detail (ondergoed, panty, topje enzo) klaar leggen. Even aantrekken om te voelen of ik 'sta', In bad even verder checken met mezelf of ik hiermee durf.....
Hopelijk slapen. En zo niet. Verder voorbereiden
ollegrieze wijzigde dit bericht op 24-01-2024 22:08
7.83% gewijzigd
woensdag 24 januari 2024 om 22:25
En lief Cadeautje. Dat ben je weer: Cadeautje voor mij. Dank dames! Campanula ik geniet van je nuchterheid )
Ik heb mezelf intussen aangekleed, gevoeld (ok), bekeken in de enige spiegel (in de lift ) in de buurt. Heb er vertrouwen in. Op naar morgen.
En daarna moet ik het echt rustiger aan gaan doen en beter voor mezelf zorgen.
Ik heb mezelf intussen aangekleed, gevoeld (ok), bekeken in de enige spiegel (in de lift ) in de buurt. Heb er vertrouwen in. Op naar morgen.
En daarna moet ik het echt rustiger aan gaan doen en beter voor mezelf zorgen.
donderdag 25 januari 2024 om 00:48
Olle, pak ze in met kennis en charme! Ik wilde zoiets zeggen maar kon de woorden niet vinden. Dus ik jat ze van Campanula (met bronvermelding).
En prachtig dat je kunt zien dat je een mooi mens bent, al voelt het uiterlijk even niet zo.
Ik had een heel bericht getypt maar het is verdwenen. Ik wilde in elk geval zeggen dat ik het superstoer vind dat je dit gaat doen! Spreken in het openbaar sowieso al, en dan ook nog met alles wat is. Veel bewondering! Je gaat het ongetwijfeld fantastisch doen.
En goed idee om daarna meer rust te pakken. Ik hoor graag je insights mbt familie, van iemand die al verder is (al denk ik zomaar dat het niet al te positief gaat zijn). Maar eerst goed voor jezelf zorgen. Er is geen haast.
Selune, dank je, voor jou (en ieder ander die 'm kan gebruiken) ook
En prachtig dat je kunt zien dat je een mooi mens bent, al voelt het uiterlijk even niet zo.
Ik had een heel bericht getypt maar het is verdwenen. Ik wilde in elk geval zeggen dat ik het superstoer vind dat je dit gaat doen! Spreken in het openbaar sowieso al, en dan ook nog met alles wat is. Veel bewondering! Je gaat het ongetwijfeld fantastisch doen.
En goed idee om daarna meer rust te pakken. Ik hoor graag je insights mbt familie, van iemand die al verder is (al denk ik zomaar dat het niet al te positief gaat zijn). Maar eerst goed voor jezelf zorgen. Er is geen haast.
Selune, dank je, voor jou (en ieder ander die 'm kan gebruiken) ook
donderdag 25 januari 2024 om 09:32
donderdag 25 januari 2024 om 14:09
He Sarkast! Lang niet gehoord hoe het met jou is. Hoe gaat het? Nog zo druk?
En laatst dook ineens heel lief Sakura op, zomaar uit het niets. Toen ben ik helemaal vergeten te vragen hoe het met haar gaat! Hoe gaat het Sakura?
Olle, je bent nu vast de tent op zn kop aan het zetten. (Of in jouw geval, de mensen in aan het pakken met je kennis en charme)
You rock!
En dat net na je -hopelijk laatste- chemo.
Als ik later als ik groot ben geen Tyche kan worden wil ik wel op jou lijken. Mits het een beetje slordig mag, want ik ben wel flink geïntimideerd van hoe strak jij de boel op orde hebt!
Hier nu even bijkomen. Morgen nog een dagje werken en dan weekend. Graag.
Yogales zat alweer volgeboekt vanavond (vorige week ook al) dus so far voor de goede voornemens. Heb ik tijd om een haptonome hier in de buurt te zoeken.
En laatst dook ineens heel lief Sakura op, zomaar uit het niets. Toen ben ik helemaal vergeten te vragen hoe het met haar gaat! Hoe gaat het Sakura?
Olle, je bent nu vast de tent op zn kop aan het zetten. (Of in jouw geval, de mensen in aan het pakken met je kennis en charme)
You rock!
En dat net na je -hopelijk laatste- chemo.
Als ik later als ik groot ben geen Tyche kan worden wil ik wel op jou lijken. Mits het een beetje slordig mag, want ik ben wel flink geïntimideerd van hoe strak jij de boel op orde hebt!
Hier nu even bijkomen. Morgen nog een dagje werken en dan weekend. Graag.
Yogales zat alweer volgeboekt vanavond (vorige week ook al) dus so far voor de goede voornemens. Heb ik tijd om een haptonome hier in de buurt te zoeken.
donderdag 25 januari 2024 om 14:18
Yogalesje via youtube doen?
Met mij gaat het goed hoor lieve Avo. Ik lees jullie wel vaak, maar via telefoon (en dan wil ik niet reageren omdat typen op telefoon zo ongelooflijk stom gaat (duimblessure)).
Dus ik leef en lees mee.
Nog steeds druk, maar daar is geen ontkomen aan. En wil ik ergens ook niet - want wat is mijn nut dan nog. Of zoiets.
Studie begonnen. Doodeng want ik vind - en anderen ook - dat ik de intelligentie zou moeten hebben om het te doen/kunnen. Maar op papier bewijzen, dan sla ik dicht. Bang (mezelf?) te teleurstellen.
Dus bezig, maar niet met een heel fijn gevoel van "oh leuk! of "oh dit gaat lekker". Bovendien al geen 30 jaar meer iets in mijn hoofd hebben hoeven stampen. Dus mijn hersens protesteren.
hmmm. Misschien was mijn "met mij gaat het goed hoor" iets te standaard.
Het gaat
Met mij gaat het goed hoor lieve Avo. Ik lees jullie wel vaak, maar via telefoon (en dan wil ik niet reageren omdat typen op telefoon zo ongelooflijk stom gaat (duimblessure)).
Dus ik leef en lees mee.
Nog steeds druk, maar daar is geen ontkomen aan. En wil ik ergens ook niet - want wat is mijn nut dan nog. Of zoiets.
Studie begonnen. Doodeng want ik vind - en anderen ook - dat ik de intelligentie zou moeten hebben om het te doen/kunnen. Maar op papier bewijzen, dan sla ik dicht. Bang (mezelf?) te teleurstellen.
Dus bezig, maar niet met een heel fijn gevoel van "oh leuk! of "oh dit gaat lekker". Bovendien al geen 30 jaar meer iets in mijn hoofd hebben hoeven stampen. Dus mijn hersens protesteren.
hmmm. Misschien was mijn "met mij gaat het goed hoor" iets te standaard.
Het gaat
donderdag 25 januari 2024 om 22:11
Kon toch nog yoga'en, dus heb weer keurig gedaan. Blijf het bizar vinden dat ik dan soms pas na een tijdje voel hoe veel spieren er enorm gespannen zijn.
Kwam echt stuk lichter de les uit. Zo'n rare gewaarwording.
Olle, hoe ging het?
Heb aan je gedacht vandaag.
Hopelijk lig je nu in een warm bad bij te komen.
Kwam echt stuk lichter de les uit. Zo'n rare gewaarwording.
Olle, hoe ging het?
Heb aan je gedacht vandaag.
Hopelijk lig je nu in een warm bad bij te komen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in