Een topic waar alles er mag zijn en ook weer mag verdwijnen

01-11-2022 08:55 3632 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Zoals de titel al aangeeft: een gedeelde veilige plek om verder te kunnen schrijven en naar hartelust ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: voor iedereen die van avocado’s houdt, voor wie zijn hart wil luchten maar geen ruimte durft in te nemen, voor wie wacht op januari en voor wie dat niet alleen hoeft te doen. Hier mag het samen :heart:


Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
bloemenvaasje wijzigde dit bericht op 17-01-2024 22:33
10.73% gewijzigd
Fijn dat het goed gegaan is bij de dokter. Hopelijk valt het mee
Ik las eens een bericht van een huisarts waarbij er afspraken waren gemaakt met een man die hypochonder was. Ze hadden de afspraak dat hij wekelijks langskwam, waarbij er een algemene checkup plaatsvond en specifieke zaken naar aanleiding van klachten. Alleen in het geval van een lijstje symptomen overeengekomen met de dokter mocht hij tussentijds bellen.

Ik zeg niet dat dit de oplossing voor jou is, maar ik wil maar aangeven dat er echt een vorm mogelijk is van contact die bij jouw specifieke behoefte past. Zeker in gesprek erover gaan hoor!

Duimen dat de boel niet ontstoken is..
Alle reacties Link kopieren Quote
Fijn dat het 'goed' gegaan is Frambloos. Wat een opgave!
Ik lees en ben er maar zit nog zo in mijn eigen zakelijke-modus-bubbel dat ik niet goed durf reageren op berichten omdat ik vrees dat ik mijn empathische vermogen teveel wegdruk en er (foute) dingen uit mijn toetsenbord komen die ik zo helemaal niet bedoel :$
Ik ben 3/4 maanden stabiel geweest. Toen dacht ik in overleg dat het goed was om mijn medicatie af te bouwen. Dat ging niet goed.

Ik heb in die maanden een nieuwe 'ik' ontwikkeld. Een die blij was met het leven en de stemmen uit het verleden meer los kon laten. Helaas zijn die stemmen weer terug. Ik ben niet goed genoeg, in alles (geen werk, huishouden, vriendschappen, uiterlijk, enz). Mijn ouders spelen/hebben een grote rol gespeeld hierin. Evenals mijn jarenlange pestverleden, het niet kunnen afmaken van een opleiding, het afgekeurd worden en een seksleven dat beïnvloed wordt door het verleden. Die nieuwe 'ik' wordt overschaduwd door de zwarte kant. Hopelijk vind ik mezelf weer terug.
Elfje, je klinkt heel hard voor jezelf. 4 maanden lang vooruitgang is hartstikke goed toch! Ik merk zelf ook net als jij nu, dat ik een paar wat mindere weken heb. Niet om te vergelijken hoor. Maar ik probeer mezelf te vertellen dat het altijd golven zullen zijn waarin het gaat. Bij niemand gaat altijd alles goed. Ook niet bij “normale” mensen zoals ik ze zo stom noem in mijn hoofd (ik bedoel, wat is normaal eigenlijk?). Misschien kunnen die twee personen ook wel gewoon naast elkaar bestaan? :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Heb je momenteel weer de medicatie / dosering die je ook had voordat je ging afbouwen Elfje?
Here am I in my little bubble
Alle reacties Link kopieren Quote
Elfje, dat betekent dat stabiel blijven mogelijk is. Dat is iig al een heel goed teken. :hug:
Life is short. Eat dessert first.
Je hebt kunnen proeven van hoe het leven kan zijn. Dat je je zo kan voelen.
Dat jij dat ook bent, m aa r dan als je niet depressief bent.
Dus er is licht aan de horizon. Iets om op te hopen.
Zouden de meds al aangeslagen moeten zijn?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik maak me druk om mijn jongste.
Hij heeft ass, zit in 2 vwo en moet allerlei samenwerkings opdrachten doen. Hij loopt vast op nog meer dingen dan alleen samenwerking.

1 maand geleden heb ik ook de diagnose gekregen.

Ik herken zo ongelovelijk veel van de dingen waar hij nu tegen aan loopt.

Allemaal dingen waar ik inmiddels 'trucjes' voor heb.
Ik probeer hem zoveel mogelijk te helpen zodat hij ook zo zijn eigen trucjes kan ontwikkelen, dingen die hem kunnen helpen. Maar vanavond valt het me even zwaar.
Vind het verdrietig om hem te zien wostelen met hoe hij nou weer iets moet aanpakken qua samenwerken. Kinderen die bot op hem reageren.

Met het feit dat hij echt zoveel letterlijk neemt.
Paniek om het feit dat hij voor een opstel 10 woorden meer heeft gebruikt. De opdracht was tussen de 200 en 250 woorden. Als je daar niet tussen zou zitten, zou je een lager cijfer krijgen. Hij beseft niet dat t puur een minimum is, een richting. Maar dat 260 woorden niet erg is maar juist misschien wel beter.
Gevolg is dus met stress naar bed en morgen toch maar voor de zekerheid navragen aan de docent. Want ja, waarom zou je je moeder geloven.

Heb morgen een gesprek met zijn mentor.

Ik zit nu al helemaal het gesprek voor te bereiden. Wat ga ik zeggen, welke voorbeelden moet ik benoemen. Nemen ze het wel serieus. Wat voor oplossingen kunnen we bedenken. Ben ik te bezorgd. Moet ik nou wel of niet ingrijpen. Ik heb t ook allemaal alleen uitgezocht met vallen en opstaan. Bemoeder ik hem niet teveel.
Te vol hoofd en bijna 1 uur. Moet slapen, maarja, waarschijnlijk lig ik nog tot 3 uur fictieve gesprekken in mn hoofd te voeren. :P

Komt allemaal vast wel goed, maar moest even spuien.
Who in the world do I think that I am... I suppose that depends on who I believe
Spininhoek, ik ga nog onderzocht worden op add en ass.. en ik lees steeds vaker van dit soort dingen dat ik denk.. verrek. Mijn hele schoolcarrière ben ik woorden aan het strepen geweest want beknopt schrijven is niet zo mijn ding. Nooit in me opgekomen dat 10 woorden meer ook best prima is. En ik ben 28 ondertussen. :rofl:
Alle reacties Link kopieren Quote
Haha ja klopt, erg he? Ik zie het mezelf ook doen... nu weet ik inmiddels beter. Ik herken het zo allemaal. Net weer met buikpijn op de fiets naar school. Heb zo met hem te doen. Ben naar een andere school aan het kijken, maar heb hem nog niks gezegd. Eerst even info zoeken, gesprekken voeren etc. Ik weet niet waar ik goed aan doe. Wat goed is voor hem. Hij kan alleen maar zeggen dat het allemaal stress is maar verder kan hij het niet verwoorden.
Misschien weer hulp inschakelen. Pffff
Who in the world do I think that I am... I suppose that depends on who I believe
Heeft hij hulp voor zijn ass?

Hier geen ass maar wel heel lang van stof 😁
Wat lastig spinnenweb is niet leuk als hij met tegenzin maar school gaat.

*weg*

Sorry lang verhaal maar wilde het toch even een keer kwijt. Haal het misschien later weer weg vanwege herkenbaarheid.
anoniem_63cba75b7ee86 wijzigde dit bericht op 25-11-2022 19:33
82.09% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Avocadeau schreef:
23-11-2022 09:14
Heeft hij hulp voor zijn ass?

Hier geen ass maar wel heel lang van stof 😁
Nee dat niet. Hij weet ook zelf niet goed waar hij hulp bij nodig heeft. Eigenlijk gaat het best goed, alleen het samenwerken niet. En gewoon continue stress maar hij weet niet waarvan. Ja ik snap het wel. Er ontbreken nog zoveel 'scripts' in zijn hoofd. Alles moet 1 x meegemaakt zijn, wil hij een volgende keer weten wat ie moet doen. Hij is nog jong, dus alles is 'nieuw'. We helpen hem thuis veel met dingen uitleggen, of hoe je dingen aanpakt op school. Op zich gaat t prima, alleen nu even niet.
Who in the world do I think that I am... I suppose that depends on who I believe
Alle reacties Link kopieren Quote
Elisa85, dat is ook best veel allemaal! En helemaal de zorgen om je kind zal je niet in de koude kleren gaan zitten.
Who in the world do I think that I am... I suppose that depends on who I believe
Alle reacties Link kopieren Quote
Spininhoek, wat naar om je kind zo te zien worstelen. Heeft school een autismebegeleider? Die is er bij ons wel (ook voor kinderen die (nog) geen diagnose hebben maar bij wie de bedrading net even anders ligt). Die kan kinderen inzicht geven in hoe het bij hen werkt, en weet goed wat school verwacht en hoe alles werkt en kan daar dus ook bij helpen.
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren Quote
tyche schreef:
23-11-2022 15:18
Spininhoek, wat naar om je kind zo te zien worstelen. Heeft school een autismebegeleider? Die is er bij ons wel (ook voor kinderen die (nog) geen diagnose hebben maar bij wie de bedrading net even anders ligt). Die kan kinderen inzicht geven in hoe het bij hen werkt, en weet goed wat school verwacht en hoe alles werkt en kan daar dus ook bij helpen.
Ze hebben wel een zorgteam, maar of er ook echt specifiek een autisme begeleider is... ik ga dat straks gelijk vragen. Vorig jaar is hij voor mijn gevoel makkelijk het jaar doorgekomen. Weinig aan de hand. Nu blijkt hij eigenlijk elke dag stress te voelen. Vandaar dat we nu pas aan de bel trekken.

Ik zit ernorm te twijfelen over leo kanner school in leiden. Doen ook vwo, alleen dan allemaal kinderen met autisme. Aan de ene kant vraag ik me af, doe ik daar goed aan? Valt het allemaal wel mee? Maar aan de andere kant komt steeds meer naar voren dat het helemaal niet mee valt.
Moet ik eerst kijken wat huidige school kan doen qua aanpassingen, of moet ik gelijk al richting leo kanner gaan denken. Ik wou dat iemand me gewoon kon zeggen waar ik goed aan doe met mn kind. Haha. Dat zou makkelijk zijn!
Goed, eerst maar vanavond dat gesprek.

Weetje, ze weten van zijn diagnose, waarom hem in godensnaam laten samenwerken met 3 anderen. Het lijkt wel alsof ze eerst gewoon doen alsof er niks aan de hand is en pas als t fout gaat en wij aan de bel trekken, gaan ze misschien actie ondernemen. Grrr.

Bedankt weer voor het aanlezen.
Who in the world do I think that I am... I suppose that depends on who I believe
.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 27-11-2022 04:07
99.88% gewijzigd
De kinderen zijn 8 en 13 dus de jongste kan nog niet echt zelf op pad. Bij hem spelen ook de problemen op school en moet ik hem nu vaker al om 12u ophalen.
In de avond weg kan dus ook helaas niet. Ik probeer s avonds wel even te relaxen op de bank.
Ik hoop dat hun vader binnenkort weer meer kan maar ik kan daar niet vanuit gaan of op rekenen. Dat is meer kwestie van geluk als het wel zo is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik stuur :heart:
..
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 27-11-2022 04:09
99.90% gewijzigd
.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 27-11-2022 04:10
99.81% gewijzigd
OlleGrieze schreef:
23-11-2022 23:14
Ik stuur :heart:
Doe jij eens heel snel vertellen hoe het met je gaat?
Als dat vanuit zakelijke houding is, is dat ook prima.
Blijkbaar heb je dit nu even nodig om je staande te kunnen houden in deze voor jou moeilijke tijd.

Knuffel voor jou, ik denk aan je en aan je meisje.
Alle reacties Link kopieren Quote
Haha leuk en fijn van die sokken! En goed dat je ziet wat je allemaal doet dit jaar :applause:

Over slapen/dromen: ja in je slaap verwerk je een heleboel en slaap kan dus ook best van grote invloed zijn op hoe je je mentaal en lichamelijk voelt en op je stressniveau etc. Ik snap dat je nu bang bent om te slapen ivm nachtmerries/herbelevingen. Denk daarom dat de coach vooral ook bedoelde: een manier zoeken om toch te slapen, met minder nachtmerries/herbelevingen.

Heb je niet nog een lijntje met een psychiater die misschien nog kan meedenken / iets kan voorschrijven? Ik weet dat je er niks mee wil doen maar ik vraag het lekker toch.
Here am I in my little bubble
@avo fijn dat je gesprek met je coach goed was. Dat kan soms al zo goed helpen om dingen anders te zien of benaderen.
Ik denk dat je veel kan verwerken in dromen dat is ook wetenschappelijk bewezen. Dingen krijgen dan een plek in je geheugen waardoor je er overdag anders over denkt. Ook wel s gehoord van het kunnen sturen in je dromen of de confrontatie aan gaan maar hoe dat werkt weet ik niet.

Er loopt hulp voor school. Niet direct vanuit school helaas maar hulp is onderweg. Het ligt vooral aan de klas icm de juf waar hij nu dupe van is wat mij ook erg boos maakt.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven