Psyche
alle pijlers
Eenzaam
maandag 21 april 2008 om 18:27
Ja, herkenbaar. Ik voel me met regelmatig erg eenzaam. Op dit moment heb ik weer een erg eenzame periode.
Het is bij mij heel dubbel, ik kan namelijk heel goed alleen zijn maar toch voel ik me vaak eenzaam.
Ik heb niet een heel druk sociaal leven en zou soms wel meer willen hoewel ik ook weer denk dat dat niet echt bij mij past *zucht, ingewikkeld he*. Ook heb ik het idee dat wanneer je de dertig gepasseerd bent het een stuk moeilijker om een sociaal leven uit te breiden. Helemaal als je, zoals ik, geen relatie en kinderen hebt.
Het is bij mij heel dubbel, ik kan namelijk heel goed alleen zijn maar toch voel ik me vaak eenzaam.
Ik heb niet een heel druk sociaal leven en zou soms wel meer willen hoewel ik ook weer denk dat dat niet echt bij mij past *zucht, ingewikkeld he*. Ook heb ik het idee dat wanneer je de dertig gepasseerd bent het een stuk moeilijker om een sociaal leven uit te breiden. Helemaal als je, zoals ik, geen relatie en kinderen hebt.
maandag 21 april 2008 om 18:34
maandag 21 april 2008 om 18:34
rascalles, is dat niet de druk van buitenaf die je ervaart als je soms twijfelt over het al dan niet aangaan van een drukker sociaal leven?
Ik ervaar dat soms wel zo, iig.
Heb eigenlijk best wat 'private space' of 'summer-tijd' nodig, in tegenstelling tot sommige van mijn vrienden die bijvoorbeeld meer tot bloei lijken te komen in gezelschappen. Vind het heerlijk om alleen te zijn, maar kan me dan ineens ook erg eenzaam voelen. Ben me er wel van bewust dat ik vaak ook op zoek.
Ik ervaar dat soms wel zo, iig.
Heb eigenlijk best wat 'private space' of 'summer-tijd' nodig, in tegenstelling tot sommige van mijn vrienden die bijvoorbeeld meer tot bloei lijken te komen in gezelschappen. Vind het heerlijk om alleen te zijn, maar kan me dan ineens ook erg eenzaam voelen. Ben me er wel van bewust dat ik vaak ook op zoek.
Computer says nooooo
maandag 21 april 2008 om 18:54
Ik denk ook dat het gevoel "gewoon" in je kan zitten. Maar ik merk aan mezelf dat ik, ondanks het fijn vinden om alleen te zijn, toch wel graag wat vaker dingen zou willen ondernemen. Ik mis ook het even een kopje koffie of spontaan iets leuks doen. En wat ik ook mis is de echte, intieme contacten. Hiermee bedoel ik niet met mannen en sex enzo, maar gewoon iemand die echt een vriend is. Hier heb ik er welgeteld maar een stuk of 3 van (waarvan er 1 ook nog es aan de andere kant van de wereld woont). De overigen wonen ook niet om de hoek trouwens, en dat mis ik.
maandag 21 april 2008 om 19:04
Ik voel mij ook ontzettend vaak eenzaam. Deels door omstandigheden heb ik geen sociale contacten voor mijzelf opgebouwd. Deels ook omdat ik mij heel slecht kan uiten en heel slecht kan hechten aan vriendschappen.
Onlangs ben ik verhuisd naar een huurwoning en ik ben ik er keihard tegenaan gelopen dat ik weinig vriendinnen heb. Ik heb twee vriendinnen die niet om de hoek wonen. Soms wil ik dat ik meer praktische hulp heb, maar ook een schouder om uit te huilen dat het allemaal niet lukt en de verhuizing en opknappen van woning erg moeizaam gaat. Maar ook om mijn verhalen te kunnen vertellen.
Tja, helaas herken ik ontzettend veel in de vraag of ik mij eenzaam voel.
Onlangs ben ik verhuisd naar een huurwoning en ik ben ik er keihard tegenaan gelopen dat ik weinig vriendinnen heb. Ik heb twee vriendinnen die niet om de hoek wonen. Soms wil ik dat ik meer praktische hulp heb, maar ook een schouder om uit te huilen dat het allemaal niet lukt en de verhuizing en opknappen van woning erg moeizaam gaat. Maar ook om mijn verhalen te kunnen vertellen.
Tja, helaas herken ik ontzettend veel in de vraag of ik mij eenzaam voel.
maandag 21 april 2008 om 19:47
Ook hier iemand die eenzaam is. M'n huwelijk loopt ten einde en moet straks verder met mijn kindje. Ik heb wel een vriendin met wie ik kan praten, maar die woont ver weg evenals mijn zus. Op dit soort momenten mis ik ze vreselijk. Zou ook ontzettend graag mensen in de buurt hebben met wie ik spontaan iets kan ondernemen. Kopje koffie drinken, terrasje, avondje uit, filmpje etc.
Maar goed, aan de andere kant vind ik het ook lekker om alleen te zijn met mijn laptopje, studieboeken, een goed boek, filmpje ofzo. Het is een beetje dubbel inderdaad.
Maar goed, aan de andere kant vind ik het ook lekker om alleen te zijn met mijn laptopje, studieboeken, een goed boek, filmpje ofzo. Het is een beetje dubbel inderdaad.
Life is like a box of chocolates, you never know what you gonna get....
maandag 21 april 2008 om 21:24
Soms ben ik eenzaam ja..
Ben vrij makkelijk in de omgang, heb ook een behoorlijke kennissenkring, maar kan me soms heel alleen voelen. De vader van dochterlief en ik hebben zo'n kleine 2 jaar terug besloten om zonder elkaar door te gaan, en dat heeft een behoorlijke impact gehad, heb daardoor een poosje echt depressief op de bank gezeten, en in zo'n periode merk je wie je vrienden zijn, en vooral toen heb ik me heel eenzaam gevoeld. Ik die dacht zoveel vrienden te hebben had niemand die wist hoe ik me voelde, was heel heftig. Gelukkig is die depressieve periode verleden tijd, heb hulp gezocht en ben heel sterk geworden, en ook daardoor vrienden kwijt geraakt (of kwijt geraakt, heb zelf een einde gemaakt aan bepaalde vriendschappen) Nu weer gelukkig in de liefde, 2 heel goede vriendinnen, familie dichtbij, leuke parttime baan, en toch nog eenzame momenten.
Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben, alhoewel ik niemand eenzaamheid gun natuurlijk!
Ben vrij makkelijk in de omgang, heb ook een behoorlijke kennissenkring, maar kan me soms heel alleen voelen. De vader van dochterlief en ik hebben zo'n kleine 2 jaar terug besloten om zonder elkaar door te gaan, en dat heeft een behoorlijke impact gehad, heb daardoor een poosje echt depressief op de bank gezeten, en in zo'n periode merk je wie je vrienden zijn, en vooral toen heb ik me heel eenzaam gevoeld. Ik die dacht zoveel vrienden te hebben had niemand die wist hoe ik me voelde, was heel heftig. Gelukkig is die depressieve periode verleden tijd, heb hulp gezocht en ben heel sterk geworden, en ook daardoor vrienden kwijt geraakt (of kwijt geraakt, heb zelf een einde gemaakt aan bepaalde vriendschappen) Nu weer gelukkig in de liefde, 2 heel goede vriendinnen, familie dichtbij, leuke parttime baan, en toch nog eenzame momenten.
Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben, alhoewel ik niemand eenzaamheid gun natuurlijk!
dinsdag 22 april 2008 om 15:38
Dat is inderdaad zo gegroeid, Summer75. Ik heb op zich wel vriendinnen in de buurt, maar die zijn ook zo met hun eigen leventje bezig, wat logisch is. Allemaal al kinderen of zwanger. Dus ik heb niet echt het gevoel dat ik daar kan aankloppen.
Maroon, wat erg dat je depressief bent geweest na de scheiding met de vader van je kind. En fijn dat je er inmiddels weer uit bent. Hoe en waar heb je hulp gezocht, als ik vragen mag?
Maroon, wat erg dat je depressief bent geweest na de scheiding met de vader van je kind. En fijn dat je er inmiddels weer uit bent. Hoe en waar heb je hulp gezocht, als ik vragen mag?
Life is like a box of chocolates, you never know what you gonna get....
dinsdag 22 april 2008 om 17:42
Ja, hier ook, soms.
Ik ben voor het werk van mijn man bijna 6 jaar geleden naar Zwitserland verhuisd. Ik heb geen kinderen, wel 2 honden en een kat. De laatste tijd zit ik een beetje in een isolement doordat we er een pup bij hebben genomen. Die mag de kennel nog niet in dus ik zit hier een beetje vast in de bergen. Mijn man reist regelmatig voor zijn werk en dan ging ik meestal een paar dagen naar Nederland, maar dat kan dus voorlopig niet tot de hond wat ouder is.
Gelukkig kan ik heel goed tegen alleen zijn en komen er regelmatig familie en vrienden over uit Nederland. Maar soms mis ik wel eens het sociale leven wat ik in Nederland wel had.
Ik ben voor het werk van mijn man bijna 6 jaar geleden naar Zwitserland verhuisd. Ik heb geen kinderen, wel 2 honden en een kat. De laatste tijd zit ik een beetje in een isolement doordat we er een pup bij hebben genomen. Die mag de kennel nog niet in dus ik zit hier een beetje vast in de bergen. Mijn man reist regelmatig voor zijn werk en dan ging ik meestal een paar dagen naar Nederland, maar dat kan dus voorlopig niet tot de hond wat ouder is.
Gelukkig kan ik heel goed tegen alleen zijn en komen er regelmatig familie en vrienden over uit Nederland. Maar soms mis ik wel eens het sociale leven wat ik in Nederland wel had.
dinsdag 22 april 2008 om 18:43
wat ikzelf ook als nadelig beschouw is dat ik tijdens mijn studie niet een 'vast groepje' vrienden heb opgebouwd. Het is niet zozeer dat ik geen vrienden heb, maar ik mis wel die diepere band met die ik soms om me heen zie.
Daarbij komt dat ik vrijwel geen familie meer heb: een (weliswaar vreselijk lieve!) stiefvader en een moeder die de laatste 15 jaar door depressies en een persoonlijkheidsstoornis steeds verder van mij af is komen te staan.
Daarbij komt dat ik vrijwel geen familie meer heb: een (weliswaar vreselijk lieve!) stiefvader en een moeder die de laatste 15 jaar door depressies en een persoonlijkheidsstoornis steeds verder van mij af is komen te staan.
summer73 wijzigde dit bericht op 22-04-2008 18:43
Reden: tiepvaut
Reden: tiepvaut
% gewijzigd
Computer says nooooo
dinsdag 22 april 2008 om 18:47
:
Dag dames!
Je bent dus niet alleen in het gevoel van eenzaam zijn. Denk dat we ons allemaal kunnen herkennen in dit gevoel.
Ik heb een redelijk actief sociaal leven, en tussen alle mensen in, als ik aan het lachen en kletsen ben (vaak ben ik degene met de grootste mond) voel ik me ook alleen! Heb je dat ook wel eens?
Tis belachelijk, en niemand gelooft me als ik het zeg! Kvoel me als Ciske de Rat met zn beroemde lied, terwijl ik toch een tyfushekel heb aan Danny!
Dit herken ik zo goed! Ik voel me ook vaak eenzaam. Ik kan goed alleen zijn, heb wel een best groot sociaal leven maar heb vooral de laatste tijd nu ik niet zo lekker in mijn vel zit heel vaak het gevoel dat ik niet echt met mensen erover kan praten, met mijn vele vriendinnen, en dat voelt eenzaam. Ik voel me met name eenzaam als ik bij mensen ben, niet zo zeer als ik echt alleen ben. hoe raar is dat ;)
Maroon5, wat een rotperiode heb je achter de rug, wat goed om te horen dat je er sterker uit bent gekomen, hoe heb je dat voor elkaar gekregen?
dinsdag 22 april 2008 om 21:50
De hulp die ik gezocht had was eenvoudig via een maatschappelijk werker. Toen ik op een bepaald moment alleen nog maar op de bank zat en dacht, "als het huis nu in brand vliegt, breng ik dochterlief naar buiten en loop zelf weer naar binnen".. Toen viel het kwartje en dacht ik, jeeeeeeeeee, waar ben ik mee bezig. En intussen niemand die naar me omkeek, op mn ouders na. Geen vriendin die eens belde, of die zomaar 'spontaan' eens langs kwam om een oogje in het zeil te houden. Wel vriendinnen die vonden dat ik maar bij hen langs moest komen, was ik er ook even uit! Tijdens de gesprekken met mijn Jopie geiten wollensok 
ben ik gaan beseffen dat ik altijd een pleaser was, wilde het anderen naar de zin maken, maar kreeg er dus heel weinig voor terug. Door mn sessies ben ik me bewust geworden van wat IK wilde, en ging meer op mn strepen staan. Voelde me heel stoer en sterk, maar nog steeds eenzaam, want ja, Maroon was niet meer de makkelijke meegaande Maroon die ze altijd was, ik begon zelfs eisen te stellen, noujaaaaaaaaaa, dat kan toch niet??! (aldus een vriendin..) Door met 2 vriendinnen het gesprek aan te gaan en mn eenzaamheid aan te geven ben ik dus 1 vriendin verloren, zij vond het vreselijk dat ik onze vriendschap besprak met mn MWer, en de andere vriendschap is juist hechter geworden.
Soms denk ik wel eens dat mss de eenzaamheid wel mn eigen keuze is, door bijv die ene vriendschap op te geven. Mss komt het ook wel doordat je ouder word, vrienden hebben niet meer alle tijd, iedereen heeft zo zn eigen bezigheden en gezin waar ie druk mee is.
Kan me nu al verheugen op volgend jaar, heb serieuze samenwoonplannen met vriendje, en daardoor zal ik nog meer mensen achter me moeten laten, ik ga dan van het noorden vertrekken naar de Randstad, en het lijkt me geweldig. Gewoon alles achter me laten, nieuw leven, nieuwe kennisen en vrienden maken.
Ben iig weer klaar voor de grote wereld, en hopenlijk nu met wat minder eenzaamheid!
ben ik gaan beseffen dat ik altijd een pleaser was, wilde het anderen naar de zin maken, maar kreeg er dus heel weinig voor terug. Door mn sessies ben ik me bewust geworden van wat IK wilde, en ging meer op mn strepen staan. Voelde me heel stoer en sterk, maar nog steeds eenzaam, want ja, Maroon was niet meer de makkelijke meegaande Maroon die ze altijd was, ik begon zelfs eisen te stellen, noujaaaaaaaaaa, dat kan toch niet??! (aldus een vriendin..) Door met 2 vriendinnen het gesprek aan te gaan en mn eenzaamheid aan te geven ben ik dus 1 vriendin verloren, zij vond het vreselijk dat ik onze vriendschap besprak met mn MWer, en de andere vriendschap is juist hechter geworden. Soms denk ik wel eens dat mss de eenzaamheid wel mn eigen keuze is, door bijv die ene vriendschap op te geven. Mss komt het ook wel doordat je ouder word, vrienden hebben niet meer alle tijd, iedereen heeft zo zn eigen bezigheden en gezin waar ie druk mee is.
Kan me nu al verheugen op volgend jaar, heb serieuze samenwoonplannen met vriendje, en daardoor zal ik nog meer mensen achter me moeten laten, ik ga dan van het noorden vertrekken naar de Randstad, en het lijkt me geweldig. Gewoon alles achter me laten, nieuw leven, nieuwe kennisen en vrienden maken.
Ben iig weer klaar voor de grote wereld, en hopenlijk nu met wat minder eenzaamheid!
