Psyche
alle pijlers
Efexor
donderdag 6 december 2007 om 13:21
Hallo,
Ik ben nu zo'n 3 dagen geleden begonnen met Efexor 37.5.
Nu vraag ik mij af, stompt deze medicatie nou gewoon de harde randjes van emoties af?
Of zorgt dit nou werkelijk dat ik me wat gelukkiger/minder somber zal gaan voelen?
Dat vind ik niet terug in de bijsluiter.
Mijn huisarts is pas na het weekend te bereiken,anders zou ik natuurlijk even haar antwoord afwachten.
Hoop dat iemand ervaring heeft met deze medicatie.
Verder heb ik zopiclon gekregen, iets waar ik na 2 nachtjes al mee wil stoppen. Wat een rommel. Ik krijg er een ontzettend vieze smaak van in mijn mond. Val ik eindelijk in slaap, dan is dat voor 3 uur en daarna ben ik klaar wakker.
Ik ben nu zo'n 3 dagen geleden begonnen met Efexor 37.5.
Nu vraag ik mij af, stompt deze medicatie nou gewoon de harde randjes van emoties af?
Of zorgt dit nou werkelijk dat ik me wat gelukkiger/minder somber zal gaan voelen?
Dat vind ik niet terug in de bijsluiter.
Mijn huisarts is pas na het weekend te bereiken,anders zou ik natuurlijk even haar antwoord afwachten.
Hoop dat iemand ervaring heeft met deze medicatie.
Verder heb ik zopiclon gekregen, iets waar ik na 2 nachtjes al mee wil stoppen. Wat een rommel. Ik krijg er een ontzettend vieze smaak van in mijn mond. Val ik eindelijk in slaap, dan is dat voor 3 uur en daarna ben ik klaar wakker.
donderdag 6 december 2007 om 14:29
Hallo
Ik heb efexor 2 jaar geslikt en er recentelijk mee gestopt (na goed afbouwen natuurlijk). Ik merkte tijdens het gebruik dat idd de scherpe kantjes van dingen af gingen, en daarmee verbeterde ook mijn stemming. Ik pieker bijvoorbeeld heel erg veel, en met het gebruik van efexor was ik het onderwerp waar ik over piekerde vaak al weer na 5 minuten kwijt.. Nu ik gestopt ben merk ik heel duidelijk dat ik dingen weer moeilijker loslaat, en op moet passen dat ik niet weer doorsla in het piekeren. Verder ervaarde ik tijdens het gebruik minder 'paniekgevoelens' (had af en toe last van paniekaanvallen) en minder gevoelens van frustratie/boosheid. Aan de andere kant vlakt het ook wel positieve emoties af, ik was heel erg gelijkmatig, volgens mijn vriend soms zelfs 'vlak' (ondanks dat ik de laagst mogelijke dosis slikte). Ik ben er overigens wel van overtuigd dat je de reden waarom je je somber/ongelukkig voelt in combinatie met therapie/praten het beste aan kan pakken. Anders komen dergelijke gevoelens wel weer terug als je er ooit mee stopt.
Ik heb efexor 2 jaar geslikt en er recentelijk mee gestopt (na goed afbouwen natuurlijk). Ik merkte tijdens het gebruik dat idd de scherpe kantjes van dingen af gingen, en daarmee verbeterde ook mijn stemming. Ik pieker bijvoorbeeld heel erg veel, en met het gebruik van efexor was ik het onderwerp waar ik over piekerde vaak al weer na 5 minuten kwijt.. Nu ik gestopt ben merk ik heel duidelijk dat ik dingen weer moeilijker loslaat, en op moet passen dat ik niet weer doorsla in het piekeren. Verder ervaarde ik tijdens het gebruik minder 'paniekgevoelens' (had af en toe last van paniekaanvallen) en minder gevoelens van frustratie/boosheid. Aan de andere kant vlakt het ook wel positieve emoties af, ik was heel erg gelijkmatig, volgens mijn vriend soms zelfs 'vlak' (ondanks dat ik de laagst mogelijke dosis slikte). Ik ben er overigens wel van overtuigd dat je de reden waarom je je somber/ongelukkig voelt in combinatie met therapie/praten het beste aan kan pakken. Anders komen dergelijke gevoelens wel weer terug als je er ooit mee stopt.
donderdag 6 december 2007 om 15:44
Een goede kennis van mij neemt efexor al 6 jaar lang. Bij hem stomt Efexor de harde randjes van emotie af. Het helpt hem echter niet met zijn somberheid. Ik ben geen psycholoog, maar ik ken hem goed genoeg om te zeggen dat hij eigenlijk veel meer baat aan een therapie zou hebben. Het is ook bewezen dat in de meeste gevallen praattherapie een langere invloed heeft dan medicijnen. Hij moet zijn zicht op de wereld en zijn gedachten gangen gewoon veranderen.
Ik ken je niet en ben geen arts. Zou niet beter zijn medicatie met therapie te combineren? Medicatie is namelijk een steun van therapie, geen vervanger.
Ik ken je niet en ben geen arts. Zou niet beter zijn medicatie met therapie te combineren? Medicatie is namelijk een steun van therapie, geen vervanger.
donderdag 6 december 2007 om 16:46
Hoi Hartje,
Zelf ben ik nu drie weken Efexor 75 mg aan het slikken. En ik merk vooral veel positief verschil. Ben gelijkmatiger, pieker minder en vaker gewoon tevreden met het leven. Ook kan ik beter tegen kritiek. In het begin was ik er erg moe van en sliep veel maar dat is inmiddels over. Heb nog wel minder energie, hopelijk komt dat ook nog goed.
Therapie heb ik in het verleden al geprobeerd en was voor mij niet het antwoord. Weten waarom je niet gelukkig bent en waarom je bent hoe je bent zorgt er niet altijd voor dat je ook daadwerkelijk verandert. Dat zo'n pilletje echt wat doet vind ik vreemd maar wel erg fijn. Een wondermiddel is het natuurlijk niet maar wel een goede steun.
Volgens de huisarts helpt het me om meer serotine aan te maken, het schijnt zo te zijn dat sommige mensen nou eenmaal minder serotine aanmaken dan anderen, en dat het iets in gang zet waardoor mijn lichaam dit zelf kan als ik met het middel stop. Hoop dat dit zo is.
Zelf ben ik nu drie weken Efexor 75 mg aan het slikken. En ik merk vooral veel positief verschil. Ben gelijkmatiger, pieker minder en vaker gewoon tevreden met het leven. Ook kan ik beter tegen kritiek. In het begin was ik er erg moe van en sliep veel maar dat is inmiddels over. Heb nog wel minder energie, hopelijk komt dat ook nog goed.
Therapie heb ik in het verleden al geprobeerd en was voor mij niet het antwoord. Weten waarom je niet gelukkig bent en waarom je bent hoe je bent zorgt er niet altijd voor dat je ook daadwerkelijk verandert. Dat zo'n pilletje echt wat doet vind ik vreemd maar wel erg fijn. Een wondermiddel is het natuurlijk niet maar wel een goede steun.
Volgens de huisarts helpt het me om meer serotine aan te maken, het schijnt zo te zijn dat sommige mensen nou eenmaal minder serotine aanmaken dan anderen, en dat het iets in gang zet waardoor mijn lichaam dit zelf kan als ik met het middel stop. Hoop dat dit zo is.
vrijdag 7 december 2007 om 19:50
mijn vriend slikt al 8 jaar effexor 75 mg, voor zijn angst/paniekstoornissen.
zijn huisarts geeft aan dat dit geen kwaad kan om het je hele leven te slikken.
hogere dosis(150 of meer) zijn wel schadelijk maar dan meer omdat je dan niets meer kan/ mag (autorijden, werken etc)
bij mijn vriend helpt het niet echt heb ik het idee zijn somberheid wordt er niet minder van en ook zijn angsten niet.
zijn gevoelens zijn wel vlakker hij heeft geen echte blijdschap of woede meer.
xxx
zijn huisarts geeft aan dat dit geen kwaad kan om het je hele leven te slikken.
hogere dosis(150 of meer) zijn wel schadelijk maar dan meer omdat je dan niets meer kan/ mag (autorijden, werken etc)
bij mijn vriend helpt het niet echt heb ik het idee zijn somberheid wordt er niet minder van en ook zijn angsten niet.
zijn gevoelens zijn wel vlakker hij heeft geen echte blijdschap of woede meer.
xxx
zondag 9 december 2007 om 14:58
Ik slik zelf 150 mg efexor, maar ik werk gewoon en rij ook gewoon auto! Dus dat is echt onzin, wat je zegt. Als je vriend het idee heeft dat het niet helpt bij hem, zou ik hem zeker aanraden om terug naar zijn huisarts te gaan en te vragen of hij zijn dosis mag ophogen. Toen ik 75 mg slikte had ik ook nog steeds angstaanvallen, maar met 150 mg heb ik nergens last meer van!
Om de vraag van TO te beantwoorden: het is geen "happy-pil" in de vorm van dat je je super happy voelt. Het haalt de scherpe randjes van het nare gevoel af. Maar als jij je zonder medicatie erg ongelukkig voelt, kunnen die pillen een wereld van verschil maken, en kan jeje dus inderdaad een stuk gelukkiger voelen, simpelweg omdat die rotgevoelens (en in mijn geval angsten) verdwijnen / een stuk minder worden. Voor mij persoonlijk maken de pillen het verschil tussen niet kunnen functioneren ivm angsten, en nu dus een normaal en gelukkig leven leiden. Ikzelf word er trouwens niet echt vlak van, maar ik kan me voorstellen dat dat bij iedereen anders kan zijn. Ook kan het natuurlijk zijn dat als je erg vlak zou zijn, je een te hoge dosis slikt (maar dat kan je alleen zelf icm je huisarts bepalen.
maandag 10 december 2007 om 19:33
dinsdag 11 december 2007 om 11:01
ik zelf neem ook de 150 en het negens laast van slaap beter huil minder en voel mijn beter in mijn vel deze neem ik nu 3 maanden vooraf nam ik de 75 maar werkt niet echt onder tussen heb ik ook begleiding tussen door als het echt niet gaat neem ik temesta maar sins ik 150 neem heb ik die niet meer zo vaak nodig
vrijdag 4 januari 2008 om 09:44
He iedereen,
Ik ben door boompje geattendeerd op deze topic. Zelf had ik er ook 1 gemaakt maar deze bestond al haha... Anyway, ik slik nu zo'n kleine 2 weken en ik 'merk' het verschil ook wel. Ik slikte hiervoor fluoxitine (prozac) zo'n 1,5 jaar. Toen had ik echt het idee dat mijn eigen 'ik' verdween. Nadat ik met de Prozac was gestopt ben ik een paar maanden 'clean' geweest alleen sinds een aantal weken heb ik weer erg last van veel buien. Met efexcor heb ik het idee dat deze minder hard is en dat is erg prettig. Mijn huisarts stelde dit voor en tot nu toe werkte het goed. De bijwerkingen vallen tot nu toe ook mee met Prozac had ik veel last van spierpijn etc. Nu niet... jippie!!! Mijn vraag voor nu is wanneer je de werking echt begint te merken? Want ik vraag me nu af of ik niet een placebo effect heb ofzo.
Gr. Cees
Ik ben door boompje geattendeerd op deze topic. Zelf had ik er ook 1 gemaakt maar deze bestond al haha... Anyway, ik slik nu zo'n kleine 2 weken en ik 'merk' het verschil ook wel. Ik slikte hiervoor fluoxitine (prozac) zo'n 1,5 jaar. Toen had ik echt het idee dat mijn eigen 'ik' verdween. Nadat ik met de Prozac was gestopt ben ik een paar maanden 'clean' geweest alleen sinds een aantal weken heb ik weer erg last van veel buien. Met efexcor heb ik het idee dat deze minder hard is en dat is erg prettig. Mijn huisarts stelde dit voor en tot nu toe werkte het goed. De bijwerkingen vallen tot nu toe ook mee met Prozac had ik veel last van spierpijn etc. Nu niet... jippie!!! Mijn vraag voor nu is wanneer je de werking echt begint te merken? Want ik vraag me nu af of ik niet een placebo effect heb ofzo.
Gr. Cees
vrijdag 4 januari 2008 om 10:22
Ik zit inmiddels op 150 mg per dag.
En met 75 mg begon ik toch écht al iets te merken.
Ik voel me echt beter, als iemand vraagt wat dan nou precies beter voelt kan ik het moeilijk uitleggen. Ik voel me gewoon beter, en mijn humeur is beter.
Het stomme is, ik irriteer me nu aan mensen waar ik me nooit eerder druk om heb gemaakt. Ik vind ze oppervlakkig en vooral erg saai.
Ik heb niet meer zin om dingen te ondernemen, wel merk ik dat ik dingen minder zwaar opneem.
Ik heb een flinke huilbui gehad maar ook een bizare lachbui.
Toen merkte ik wel dat het begon te merken, vooral omdat het gewoon gebeurde. Ik heb de eerste weken ook gedacht dat ik mijzelf aansprak dat ik 'iets' voelde gebeuren. En dat ik me daardoor beter voelde.
Maar nu weet ik het zeker, efexor werkt wel degelijk.
En ik ben erg blij dat ik dit middel voorgeschreven heb gekregen!
En met 75 mg begon ik toch écht al iets te merken.
Ik voel me echt beter, als iemand vraagt wat dan nou precies beter voelt kan ik het moeilijk uitleggen. Ik voel me gewoon beter, en mijn humeur is beter.
Het stomme is, ik irriteer me nu aan mensen waar ik me nooit eerder druk om heb gemaakt. Ik vind ze oppervlakkig en vooral erg saai.
Ik heb niet meer zin om dingen te ondernemen, wel merk ik dat ik dingen minder zwaar opneem.
Ik heb een flinke huilbui gehad maar ook een bizare lachbui.
Toen merkte ik wel dat het begon te merken, vooral omdat het gewoon gebeurde. Ik heb de eerste weken ook gedacht dat ik mijzelf aansprak dat ik 'iets' voelde gebeuren. En dat ik me daardoor beter voelde.
Maar nu weet ik het zeker, efexor werkt wel degelijk.
En ik ben erg blij dat ik dit middel voorgeschreven heb gekregen!
zaterdag 5 januari 2008 om 03:19
Het schijnt dat Efexor een milder middel is dan Prozac. Na Prozac zijn er zover ik gehoord had nog wat sterkere middelen. Ben even de namen vergeten. Toen ik begon aan AD had ik 1 voorwaarde en dat was dat ik er niet van aan zou komen of er extra eetlust van zou krijgen. Toen schreef de pscychiater mij Prozac voor. Nu ik dus sinds half dec. weer aan de AD zit had ik ook die voorwaarde maar daarnaast wilde ik geen prozac meer slikken omdat in mijn ogen me te erg afvlakte. Tot nu toe merk ik niet dat ik extra eetlust krijg gelukkig. Hebben anderen hier wat meer over te vertellen?
Gr. Cees
zaterdag 5 januari 2008 om 10:20
Therapie is niet superieur aan medicatie.Het bewijs dat er is, is anders: medicatie heeft een langer effect dan therapie in veel gevallen. In sommige gevallen is medicatie niet nodig en kun je inderdaad beter praten. Ze vullen elkaar vaak goed aan.
Er zijn veel mensen die met medicatie op zich volledig herstellen. er zijn er ook die dat met therapie doen. Beide hebben voor en nadelen.
Dat hij "gewoon" moet praten.....als het zo gewoon was, had ie dat wel gedaan. Voor hem is dat dus niet zo gewoon.Maar het kan herstel wel in de weg staan, dat ben ik wel met je eens.
De verklaring voor de betere werking is dat een depressie schade aan de hersenen veroorzaakt. Deze herstelt, na de depressie (ook als die van nature is verdwenen), niet. Dit betekent dat men sneller weer depressief wordt, want de schade is op hersenscans zichtbaar in het gebied dat ons geestelijke weerbaarheid tegen stress regelt. De tweede depressie volgt zodoende sneller, bij minder stress dan de vorige keer en bij de derde depressie (of vierde, of vijfde etc) is de schade zodanig, dat men niet meer beter wordt. Medicatie voorkomt dat, door het herstel.
De combinatie van de twee lijkt vaak het beste te werken. Wat je dan vaak ziet: oh het AD slaat en aan en er is therapie, dus nu stoppen we de medicatie.....Op basis van die gedachte, dat het AD een hulpmiddeltje is. Dat is niet verstandig en niet waar. Beter is het, ook als iemand zich al lang enbreed beter voelt, het AD te blijven gebruiken. Bij een depressie zeker 6 maanden na dat men zich duidelijk beter voelde.
Als iemand somber blijft, ondanks medicatie dan is of de medicatie niet goed of de dosis te laag ingesteld. Dat is een heel veel voorkomend probleem. Efexor is niet direct het eerste middel dat ik zo gebruiken bij medicatie. De afbouw van Efexor is bijvoorbeeld in de regel veel moeilijker dan van andere AD's. Bijwerkingen komen ook wat vaker voor.
Maar goed: niet voldoende effect? Dosis verhogen, ander middel en inderdaad: therapie.
zaterdag 5 januari 2008 om 10:52
Ik zou als eerste Prozac voorschrijven als het om een depressie gaat. Een beter middel is (letterlijk) in Nederland niet te krijgen.
Maar dat is niet zwart wit. Want er zijn genoeg mensen die het bete rdoen op Efexor, die Prozac niet kunnen tolereren etc.
Efexor geeft in de regel wat meer bijwerkingen, ook al verschilt dat ook van mens tot mens. Efexor is moeilijker om vanaf te komen.
In sommige stoornissen, zoals Borderline, is het een prima middel. Daar worden soms dosissen van 300-450 en soms zelfs 600 mg gebruikt. Ik meen me te herinneren dat bij die hoge doses de bijwerkingen juist afnemen. Dat lijkt gek, maar het is wel zo.
Voor depressie gelden lagere dosissen.
Overigens: dat artsen er soms weinig verstand van hebben, dat klopt zeker. Psychiaters weten vaak meer, maar ook hier ben ik er tegen gekomen die dingen zeiden, zelfs hele basale, die totaal niet klopten. Voorbeeld: clonazepam werkt niet tegen angst (het ultieme middel voor de kortere termijn), Luvox is geen SSRI (toen brak mijn klomp)..Luvox is zelfs de allereerste SSRI.
Seroquel geven aan iemand met OCD (obsessief compulsieve stoornis): seroquel geeft op zichzelf OCD klachten mensen die kerngezond zijn! Je mag het pas geven, als een SSRI deels zijn werk doet, juist om die reden.
Allemaal psychiaters die dit deden, aantoonbare blunders van heb ik jou daar.
Inderdaad is het zo dat bijwerkingen, die bijvoorbeeld het autorijden belemmeren, even duren en vaak weggaan. Als het niet te harden is, die bijwerkingen: overstappen op een ander middel.
donderdag 10 januari 2008 om 11:21
Seroquel geven aan iemand met OCD (obsessief compulsieve stoornis): seroquel geeft op zichzelf OCD klachten mensen die kerngezond zijn! Je mag het pas geven, als een SSRI deels zijn werk doet, juist om die reden.
Oooh ooooooooh,help. dit krijg ik i v b slaapproblemen en onrust.Met daarnaast paroxetine(efexor hielp niet). En loop nog de hele dag mijn huis te veranderen Omdat ik me niet prettig voel. hm
Oooh ooooooooh,help. dit krijg ik i v b slaapproblemen en onrust.Met daarnaast paroxetine(efexor hielp niet). En loop nog de hele dag mijn huis te veranderen Omdat ik me niet prettig voel. hm
zaterdag 12 januari 2008 om 14:36
Ik slik nu sinds een klein half jaartje Efexor (112,5 mg.).
Het zorgt er bij mij voor dat ik mijn paniekaanvallen grotendeels het hoofd kan bieden.
En ik geloof dat het ergens wel een beetje de scherpe kantjes van alles afneemt.
Maar tegelijk ben ik er ook niet bijzonder enthousiast over. Ik voel me écht een "zombie".
Beetje klunzig van tijd tot tijd, traag in mijn gedachten en communicatie en moeilijk zinnen formuleren (tijdens het praten dan, want met typen valt het natuurlijk niet op
). Ook is mijn concentratie niet echt je-van-het.
Herkennen Efexor-gebruikers dit?
Het zorgt er bij mij voor dat ik mijn paniekaanvallen grotendeels het hoofd kan bieden.
En ik geloof dat het ergens wel een beetje de scherpe kantjes van alles afneemt.
Maar tegelijk ben ik er ook niet bijzonder enthousiast over. Ik voel me écht een "zombie".
Beetje klunzig van tijd tot tijd, traag in mijn gedachten en communicatie en moeilijk zinnen formuleren (tijdens het praten dan, want met typen valt het natuurlijk niet op
). Ook is mijn concentratie niet echt je-van-het.Herkennen Efexor-gebruikers dit?
zaterdag 12 januari 2008 om 17:53
Ik denk dat dat geen standaard-bijwerking van het middel is, ocd-klachten kunnen je dagelijkse doen namelijk ernstig ontregelen.
Het veranderen van je huis lijkt mij vrij onschuldig. Zodra je echt 'rare' dingen gaat denken (zoals van jezelf 10 keer het gas moeten controleren, per se de kraan 5 keer open dicht doen) moet je wel aan de bel trekken.
Maar als je je zorgen maakt zou je het natuurlijk wel aan je arts kunnen vragen, die kanje vast wel gerust stellen (of iets anders geven).
Wat betreft psychiaters die elkaar tegen spreken: ik had eerst een hele goede psychiater die al enorm veel kennis en ervaring had. Deze vertelde mij dat ik waarschijnlijk mijn medicijnen (niet voor depressie) mijn hele leven zou moeten slikken (ook al vond ik dat niet leuk om te horen).
De psychiater die ik daarna kreeg spoorde volgens mij echt niet. Hij beweerde dat jonge mensen (ik was toen 18) geen medicijnen nodig hebben (en dat is dan kinderpsychiater) en verder kon ik het bekijken. Praten kon je alleen ook niet met hem dus wat die man daar dan verder deed...
