Psyche
alle pijlers
Eigen huis : Moeder bemoeit zich overal mee.
zaterdag 26 augustus 2017 om 10:09
Ik las ooit eens hier op het forum een discussie over het feit dat wanneer je als kind van je ouders nog geen (vaste) relatie en eigen gezin hebt opgebouwd, dat je dan vaak ziet dat je echt nog ''het kind van je ouders'' blijft wat betreft de manier waarop ze met je om gaan.
Momenteel moet ik helaas bekennen dat ik dit erg herken. Ik heb gewoon een goede studie afgerond, heb een fulltime baan en onlangs mijn eerste eigen appartement gekocht.
Nu ben ik bezig om meubels, spullen enzo uit te zoeken. Ook moet er geschilderd worden, een keuken geplaatst, een vloer uitgezocht. Nu waardeer ik natuurlijk hulp en tips, maar mijn moeder gaat daarin iets te ver : zij wil echt haar mening doordrammen, behandelt mij nog altijd als ''haar kind''.
En hoewel ik natuurlijk haar kind ook ben, ben ik inmiddels wel een zelfstandige volwassen vrouw die een eigen kijk heeft op dingen. Dat lijkt op de een of andere manier nog niet helemaal bij mijn moeder binnen te komen. Op al mijn ideeën heeft zij wel een weerwoord:
- Ik wil mijn appartement bijvoorbeeld zelf gaan schilderen. Ja dat is zwaar, ja dat kost tijd, nee ik heb nog nooit eerder een heel appartement geschilderd. Maar ik wil het wel proberen. De bouwsector trekt aan, werklui vragen bijna woekerprijzen, en die wil ik niet gaan neerleggen. Ik ga me een paar dagen goed inlezen op internet, mijzelf laten adviseren in een bouwmarkt en vervolgens ga ik netjes en gestructureerd ter werk, en dan ben ik ervan overtuigd dat dit tot een goed resultaat zal leiden. Nou mijn moeder is het daar niet mee eens. En het probleem is dat ze er ook niet over ophoudt en zich er niet bij neerlegt : Volgens haar moet ik een schilderbedrijf inhuren, want ik kan dat niet, dat is te zwaar en ik weet niet waar ik het over heb en ik onderschat het werk. Ze wil zelfs zelf het schilderwerk betalen.
Maar ik wil dat simpelweg niet. Ik wil het zelf doen.
En zo met nog veel meer dingen : mijn tafel, mijn vloer, mijn keuken. Zelfs als ik nieuwe schoenen heb gekocht, zegt zij ''Die kunnen nooit lekker zitten, jij hebt veel te brede voeten daarvoor. Kijk hoe smal die schoenen zijn''. Maar ik kan in de maanden daarna honderd keer zeggen dat ik ze lekker vind zitten en dat ze goed bevallen, mijn moeder blijft gewoon bij haar mening : Nee, deze schoenen zijn te smal voor jou, je hebt een miskoop gedaan.
Zo enorm vermoeiend dit. Mijn moeder is echt een lieve vrouw, heeft het beste met mij voor, alleen ze lijkt sommige dingen niet te snappen of te volgen. Ook als ik rustig mijn mening uitleg, dan heb ik niet het idee dat het bij haar aan komt. Ze begint dan een paar dagen later gewoon weer dezelfde dingen te zeggen.
Wat moet ik hier nu mee?
Momenteel moet ik helaas bekennen dat ik dit erg herken. Ik heb gewoon een goede studie afgerond, heb een fulltime baan en onlangs mijn eerste eigen appartement gekocht.
Nu ben ik bezig om meubels, spullen enzo uit te zoeken. Ook moet er geschilderd worden, een keuken geplaatst, een vloer uitgezocht. Nu waardeer ik natuurlijk hulp en tips, maar mijn moeder gaat daarin iets te ver : zij wil echt haar mening doordrammen, behandelt mij nog altijd als ''haar kind''.
En hoewel ik natuurlijk haar kind ook ben, ben ik inmiddels wel een zelfstandige volwassen vrouw die een eigen kijk heeft op dingen. Dat lijkt op de een of andere manier nog niet helemaal bij mijn moeder binnen te komen. Op al mijn ideeën heeft zij wel een weerwoord:
- Ik wil mijn appartement bijvoorbeeld zelf gaan schilderen. Ja dat is zwaar, ja dat kost tijd, nee ik heb nog nooit eerder een heel appartement geschilderd. Maar ik wil het wel proberen. De bouwsector trekt aan, werklui vragen bijna woekerprijzen, en die wil ik niet gaan neerleggen. Ik ga me een paar dagen goed inlezen op internet, mijzelf laten adviseren in een bouwmarkt en vervolgens ga ik netjes en gestructureerd ter werk, en dan ben ik ervan overtuigd dat dit tot een goed resultaat zal leiden. Nou mijn moeder is het daar niet mee eens. En het probleem is dat ze er ook niet over ophoudt en zich er niet bij neerlegt : Volgens haar moet ik een schilderbedrijf inhuren, want ik kan dat niet, dat is te zwaar en ik weet niet waar ik het over heb en ik onderschat het werk. Ze wil zelfs zelf het schilderwerk betalen.
Maar ik wil dat simpelweg niet. Ik wil het zelf doen.
En zo met nog veel meer dingen : mijn tafel, mijn vloer, mijn keuken. Zelfs als ik nieuwe schoenen heb gekocht, zegt zij ''Die kunnen nooit lekker zitten, jij hebt veel te brede voeten daarvoor. Kijk hoe smal die schoenen zijn''. Maar ik kan in de maanden daarna honderd keer zeggen dat ik ze lekker vind zitten en dat ze goed bevallen, mijn moeder blijft gewoon bij haar mening : Nee, deze schoenen zijn te smal voor jou, je hebt een miskoop gedaan.
Zo enorm vermoeiend dit. Mijn moeder is echt een lieve vrouw, heeft het beste met mij voor, alleen ze lijkt sommige dingen niet te snappen of te volgen. Ook als ik rustig mijn mening uitleg, dan heb ik niet het idee dat het bij haar aan komt. Ze begint dan een paar dagen later gewoon weer dezelfde dingen te zeggen.
Wat moet ik hier nu mee?
zaterdag 26 augustus 2017 om 10:17
Nou, in ieder geval niet te veel luisteren en je eigen ding blijven doen. Vooral wat betreft dat schilderen; schilderen is helemaal niet zulk zwaar werk. Je kan spierpijn krijgen aangezien het vaak om een beweging gaat die je niet te vaak maakt normaal gesproken, maar verder is het totaal niet zwaar. Gewoon een vriend(in) vragen om je even op gang te helpen en dan moet dat prima lukken!
zaterdag 26 augustus 2017 om 10:17
Ene oor in...andere oor uit.
Als ik jou was zou ik niet meer om haar mening vragen. En als je zaken gaat aanpakken pas aan haar laten zien als het al af is.
Kennelijk heeft ze nog steeds het gevoel jou te moeten behoeden en daar gaat ze waarschijnlijk nog heel lang mee door.
Lekker je eigen plan trekken en ondertussen de bemoeienissen negeren.
Als ik jou was zou ik niet meer om haar mening vragen. En als je zaken gaat aanpakken pas aan haar laten zien als het al af is.
Kennelijk heeft ze nog steeds het gevoel jou te moeten behoeden en daar gaat ze waarschijnlijk nog heel lang mee door.
Lekker je eigen plan trekken en ondertussen de bemoeienissen negeren.
zaterdag 26 augustus 2017 om 10:19
Ik zou een gesprek met je moeder aangaan dat je haar gedrag heel storend vindt en of ze daarmee op wil houden. Je kunt haar als dat gesprek niet werkt ook gaan spiegelen, dus als ze negatieve dingen zegt dan draai je het om. Als ze dan commentaar levert dat je vervelend doet het teruggeven. Kijk mam, dat doe je dus ook bij mij en dat is vervelend en kwetst me.
Werkt dit niet zou ik gewoon een keertje boos worden.
Lijkt me echt vervelend als je moeder constant commentaar heeft en je alleen maar naar beneden haalt. Als mijn moeder steeds zou zeggen dat ik iets niet kan of ik miskopen doe zou ik er snel klaar mee zijn.
Ik snap dat ze enthousiast is met meubels kopen en het schilderen maar het is jouw huis en jij moet erin wonen, niet zij...
Succes met schilderen! Is best leuk om te doen hoor!
Werkt dit niet zou ik gewoon een keertje boos worden.
Lijkt me echt vervelend als je moeder constant commentaar heeft en je alleen maar naar beneden haalt. Als mijn moeder steeds zou zeggen dat ik iets niet kan of ik miskopen doe zou ik er snel klaar mee zijn.
Ik snap dat ze enthousiast is met meubels kopen en het schilderen maar het is jouw huis en jij moet erin wonen, niet zij...
Succes met schilderen! Is best leuk om te doen hoor!
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
zaterdag 26 augustus 2017 om 10:20
Wat moet ik hier nu mee?
Niet proberen om jouw eigen gelijk te bewijzen (zoals steeds weer zeggen dat die schoenen heus echt wel lekker zitten hoor) en toch haar goedkeuring te krijgen (daarmee stel jij jezelf afhankelijk, als kind, op). Zeg gewoon dat jij het op jouw manier doet en doe dat dan ook (zónder haar goedkeuring daarover te willen). Hup, je bent volwassen en zelfstandig dus wees dat dan ook
. Succes 
.
zaterdag 26 augustus 2017 om 10:20
"Mam, ik ben volwassen en neem mijn eigen besluiten. Als ik mijn appartement zelf wil schilderen, ga ik het zelf schilderen. Zonder commentaar van jou".
Verder misschien het contact op een wat lager pitje? En een tip betreft dat schilderen: oefenen baart kunst. Begin met het kamertje waar je straks het minste zit (om ervaring op te doen), en neem de tijd. Ik heb mijn appartement ook helemaal zelf geschilderd, en dat ziet er prima uit. Goed voorbereiden en goede verf en goede kwasten kopen. Veel plezier TO! Niks zo leuk als je eigen huisje zelf 'opbouwen'.
Verder misschien het contact op een wat lager pitje? En een tip betreft dat schilderen: oefenen baart kunst. Begin met het kamertje waar je straks het minste zit (om ervaring op te doen), en neem de tijd. Ik heb mijn appartement ook helemaal zelf geschilderd, en dat ziet er prima uit. Goed voorbereiden en goede verf en goede kwasten kopen. Veel plezier TO! Niks zo leuk als je eigen huisje zelf 'opbouwen'.
zaterdag 26 augustus 2017 om 10:22
Dit! Gewoon niet meer of een stuk minder om haar mening vragen en laten zien als het af is.Poerelie schreef: ↑26-08-2017 10:17Ene oor in...andere oor uit.
Als ik jou was zou ik niet meer om haar mening vragen. En als je zaken gaat aanpakken pas aan haar laten zien als het al af is.
Kennelijk heeft ze nog steeds het gevoel jou te moeten behoeden en daar gaat ze waarschijnlijk nog heel lang mee door.
Lekker je eigen plan trekken en ondertussen de bemoeienissen negeren.
zaterdag 26 augustus 2017 om 10:23
Ojee moeders ook 
Allereerst; jij moet er wonen het is jouw thuis straks. Dus gewoon doen wat jij fijn vindt!
Verven van muren is geen hogere wiskunde klus. Afplaktape, afdekzeil, rollers, kwast en de kleur verf die jij leuk vind (of begin met een neutrale kleur en zodra je er even woont weet je wat je echt wilt en weet je hoe je moet verven).
Mijn moeder heeft ook wel van die trekjes maar omdat ik gewoon stellig altijd mijn eigen plan getrokken heb is ze daar nu iets relaxter in.
Heb ook wel eens niet subtiel tegen haar gezegd als me iets dwars zit (bijvoorbeeld als ze niet luistert en gewoon adviezen gaat geven, dan zeg ik mam stil t enige wat ik nodig heb is dat je even luistert). Best bot maar het heeft ons wel geholpen?
Hoe ziet de rest van het gezin eruit?
Allereerst; jij moet er wonen het is jouw thuis straks. Dus gewoon doen wat jij fijn vindt!
Verven van muren is geen hogere wiskunde klus. Afplaktape, afdekzeil, rollers, kwast en de kleur verf die jij leuk vind (of begin met een neutrale kleur en zodra je er even woont weet je wat je echt wilt en weet je hoe je moet verven).
Mijn moeder heeft ook wel van die trekjes maar omdat ik gewoon stellig altijd mijn eigen plan getrokken heb is ze daar nu iets relaxter in.
Heb ook wel eens niet subtiel tegen haar gezegd als me iets dwars zit (bijvoorbeeld als ze niet luistert en gewoon adviezen gaat geven, dan zeg ik mam stil t enige wat ik nodig heb is dat je even luistert). Best bot maar het heeft ons wel geholpen?
Hoe ziet de rest van het gezin eruit?
zaterdag 26 augustus 2017 om 10:25
Mijn moeder was precies hetzelfde (en af en toe heeft ze nog die trekjes). Ik heb haar toen een keer, nadat ze me voor de zoveelste keer over mijn gevoelens en wensen heen walste (en mijn humeur volledig verpestte), heel duidelijk gemaakt dat ik wilde dat ze daarmee ophield en dat ik er anders weinig behoefte aan had dat ze nog langs zou komen. Het is verdorie al moeilijk genoeg zonder zo'n negatieve zeurkous om je heen.
Ze was daar heel erg van geschrokken, bood haar excuses aan en is nog een paar keer bijna de mist in gegaan (waarna mijn vader haar er weer even op wees) en sinds die tijd gaat het echt super goed. Het duurde gewoon even voor mijn moeder besefte dat zij haar leven anders leeft dan ik het mijne. Heel duidelijk je grenzen stellen dus!
Ze was daar heel erg van geschrokken, bood haar excuses aan en is nog een paar keer bijna de mist in gegaan (waarna mijn vader haar er weer even op wees) en sinds die tijd gaat het echt super goed. Het duurde gewoon even voor mijn moeder besefte dat zij haar leven anders leeft dan ik het mijne. Heel duidelijk je grenzen stellen dus!
zaterdag 26 augustus 2017 om 10:25
zaterdag 26 augustus 2017 om 10:26
Verzin een scenario aan standaard zinnen en herhaal die. Voor elke situatie een zin "ik weet het maar ik doe het toch zo" "Lief dat je me wilt helpen maar ik heb al een plan" "Ik heb het zusenzo gedaan en daar ben ik heel blij mee, nog koffie?"
En vergeet haar niet af en toe te vertellen hoe lief je haar vindt.
Hoogstwaarschijnlijk gaat ze over een poosje jouw standaard zinnen herkennen, dat kon nog wel eens iets van inzicht geven.
Haar spiegelen (en dus naar "terug" doen) zou ik niet doen. Mensen hebben lang niet altijd inzicht in hun eigen gedrag en ze zal er dus niks van snappen.
En vergeet haar niet af en toe te vertellen hoe lief je haar vindt.
Hoogstwaarschijnlijk gaat ze over een poosje jouw standaard zinnen herkennen, dat kon nog wel eens iets van inzicht geven.
Haar spiegelen (en dus naar "terug" doen) zou ik niet doen. Mensen hebben lang niet altijd inzicht in hun eigen gedrag en ze zal er dus niks van snappen.
.
zaterdag 26 augustus 2017 om 10:39
Dit ja, het is grenzen stellen én lik op stuk beleid. Als je moeder het niet kan laten om zich continu zo te uiten over jouw keuzes dan vertrek jij/mag zij vertrekken (afhankelijk van bij wie je bent op dat moment).Loes10 schreef: ↑26-08-2017 10:25Mijn moeder was precies hetzelfde (en af en toe heeft ze nog die trekjes). Ik heb haar toen een keer, nadat ze me voor de zoveelste keer over mijn gevoelens en wensen heen walste (en mijn humeur volledig verpestte), heel duidelijk gemaakt dat ik wilde dat ze daarmee ophield en dat ik er anders weinig behoefte aan had dat ze nog langs zou komen. Het is verdorie al moeilijk genoeg zonder zo'n negatieve zeurkous om je heen.
Ze was daar heel erg van geschrokken, bood haar excuses aan en is nog een paar keer bijna de mist in gegaan (waarna mijn vader haar er weer even op wees) en sinds die tijd gaat het echt super goed. Het duurde gewoon even voor mijn moeder besefte dat zij haar leven anders leeft dan ik het mijne. Heel duidelijk je grenzen stellen dus!
zaterdag 26 augustus 2017 om 10:44
Ja, schilderen is echt leuk! Krijg bijna de neiging om me aan te melden als vrijwilliger bij de TO.MinkeDeWit schreef: ↑26-08-2017 10:37Schilderen is juist leuk. Ik heb al bij verschillende mensen alle muren gesausd en houtwerk geschilderd. Alleen de plafonds mogen ze lekker zelf doen.
zaterdag 26 augustus 2017 om 10:47
Bedankt voor jullie reacties..
Fijn om ook wat herkenbaarheid te lezen maar vooral dat jullie op grote lijnen er hetzelfde over lijken te denken. Nu ik dit zo lees, merk ik eigenlijk dat mijn moeder er wel vaker een handje van heeft om mij omlaag te halen: ''Je doet alles altijd zo lomp'' of ''Je kunt dat niet'' of ''Je weet niet waar je het over hebt''
Je weet niet meer dat dit misschien wel vreemde opmerkingen zijn als je ze al bijna je leven lang hoort... Ze doet het niet express, maar heeft ook weinig zelfvertrouwen en straalt dat denk ik op mij af.
Want dat is ook nogal vervelend : Ze denkt 100 % te weten hoe ik ben, hoe ik in elkaar zit. Naar haar eigen zeggen lijken wij ook qua innerlijk erg op elkaar. Wat ik overigens niet herken.
Fijn om ook wat herkenbaarheid te lezen maar vooral dat jullie op grote lijnen er hetzelfde over lijken te denken. Nu ik dit zo lees, merk ik eigenlijk dat mijn moeder er wel vaker een handje van heeft om mij omlaag te halen: ''Je doet alles altijd zo lomp'' of ''Je kunt dat niet'' of ''Je weet niet waar je het over hebt''
Je weet niet meer dat dit misschien wel vreemde opmerkingen zijn als je ze al bijna je leven lang hoort... Ze doet het niet express, maar heeft ook weinig zelfvertrouwen en straalt dat denk ik op mij af.
Want dat is ook nogal vervelend : Ze denkt 100 % te weten hoe ik ben, hoe ik in elkaar zit. Naar haar eigen zeggen lijken wij ook qua innerlijk erg op elkaar. Wat ik overigens niet herken.
zaterdag 26 augustus 2017 om 10:57
Ik herken het, mijn moeder deed dit zelfs nog toen ik getrouwd was en een kind had en de 40 voorbij was. Erg vervelend, ik kon geen normaal gesprek met haar voeren want ze vond overal iets van. Ze heeft bij voorbeeld zitten huilen (echt!) omdat we een laminaatvloer namen want dat was zo koud en ongezellig 
Eigenlijk ging dat er natuurlijk over dat ik niet deed wat zij vond dat goed voor mij was.
Ik heb haar verteld dat ik volwassen was en mijn eigen keuzes maakte, drama want zij had meer levenservaring en ik zette haar weg alsof ze niets wist.
Ik was toen al jaren gestopt met het bespreken van wat dan ook waar ze iets van zou kunnen vinden, alleen nog gesprekjes over het weer en zo. Maar ze bleef ongevraagd steeds haar mening geven over van alles en nog wat op een zeer dwingende manier en walste over elk antwoord of andere mening heen. Met nietszeggende antwoorden of beetje hummen kwam ik niet weg, ze dramde gewoon door. Jammer genoeg steunde mijn vader haar altijd, ook als hij het niet met haar eens was. Dat gaf haar de ruimte om zich als een drama-queen op te stellen.
Daardoor kwam het contact ook steeds meer op een laag pitje te staan. Uiteindelijkheb ik het contact verbroken nadat ze voor de zoveelste keer ruzie maakte op de verjaardag van mijn kind omdat ook daar iets anders ging dan zij vond dat het zou moeten gaan.
Ik hoop dat jouw moeder zich wel aanpast als je haar duidelijk maakt dat je je eigen keuzes maakt. Probeer niet haar goedkeuring te krijgen voor de dingen die je doet, daarmee geef je haar macht over je en stel je je onzelfstandig op.
Dus gewoon vertellen wat je gaat doen of gedaan hebt en daarmee klaar. Geen discussie. Je hoeft geen verantwoording af te leggen aan je moeder.
Dat je moeder zelfs wil betalen voor de schilder, geeft voor mij aan dat ze koste wat kost wil dat jij dingen op haar manier doet, ze wil de touwtjes in handen houden, regie over jouw leven hebben.
Dat 'ze bedoelt het goed' daar heb ik wat twijfel bij. Klinkt meer als'ze wil haar zin krijgen'. Als ze je echt iets zou willen geven zou ze ook kunnen aanbieden om de materialen voor je te betalen. Maar je krijgt alleen iets als je het op haar manier doet. Erg voorwaardelijk dus.
Vooral in het begin is het misschien makkelijker om haar niet te vertellen wat je van plan bent, ze ziet het vanzelf. Scheelt een hoop discussie. En als ze vraagt doe je gewoon een beetje vaag: weet ik nog niet, moet ik nog over nadenken...
En een appartement schilderen is niet zo moeilijk hoor, gewoon een klusje waar je even de tijd voor moet nemen. En het is zooo fijn als het dan klaar is, dat gevoel dat je dat helemaal zelf gedaan hebt!
Eigenlijk ging dat er natuurlijk over dat ik niet deed wat zij vond dat goed voor mij was. Ik heb haar verteld dat ik volwassen was en mijn eigen keuzes maakte, drama want zij had meer levenservaring en ik zette haar weg alsof ze niets wist.
Ik was toen al jaren gestopt met het bespreken van wat dan ook waar ze iets van zou kunnen vinden, alleen nog gesprekjes over het weer en zo. Maar ze bleef ongevraagd steeds haar mening geven over van alles en nog wat op een zeer dwingende manier en walste over elk antwoord of andere mening heen. Met nietszeggende antwoorden of beetje hummen kwam ik niet weg, ze dramde gewoon door. Jammer genoeg steunde mijn vader haar altijd, ook als hij het niet met haar eens was. Dat gaf haar de ruimte om zich als een drama-queen op te stellen.
Daardoor kwam het contact ook steeds meer op een laag pitje te staan. Uiteindelijkheb ik het contact verbroken nadat ze voor de zoveelste keer ruzie maakte op de verjaardag van mijn kind omdat ook daar iets anders ging dan zij vond dat het zou moeten gaan.
Ik hoop dat jouw moeder zich wel aanpast als je haar duidelijk maakt dat je je eigen keuzes maakt. Probeer niet haar goedkeuring te krijgen voor de dingen die je doet, daarmee geef je haar macht over je en stel je je onzelfstandig op.
Dus gewoon vertellen wat je gaat doen of gedaan hebt en daarmee klaar. Geen discussie. Je hoeft geen verantwoording af te leggen aan je moeder.
Dat je moeder zelfs wil betalen voor de schilder, geeft voor mij aan dat ze koste wat kost wil dat jij dingen op haar manier doet, ze wil de touwtjes in handen houden, regie over jouw leven hebben.
Dat 'ze bedoelt het goed' daar heb ik wat twijfel bij. Klinkt meer als'ze wil haar zin krijgen'. Als ze je echt iets zou willen geven zou ze ook kunnen aanbieden om de materialen voor je te betalen. Maar je krijgt alleen iets als je het op haar manier doet. Erg voorwaardelijk dus.
Vooral in het begin is het misschien makkelijker om haar niet te vertellen wat je van plan bent, ze ziet het vanzelf. Scheelt een hoop discussie. En als ze vraagt doe je gewoon een beetje vaag: weet ik nog niet, moet ik nog over nadenken...
En een appartement schilderen is niet zo moeilijk hoor, gewoon een klusje waar je even de tijd voor moet nemen. En het is zooo fijn als het dan klaar is, dat gevoel dat je dat helemaal zelf gedaan hebt!
zaterdag 26 augustus 2017 om 10:57
Alleen al dat je niet weet hoe je hier op moet reageren laat zien dat je toch niet zo zelfstandig bent. Blijkbaar laat je haar moederen. Als echt zelfstandig bent zit je gewoon niet met deze opmerkingen en leg je ze zo naast je neer. Maar dan overleg je ook je plannen niet, als iemand er om vraagt deel je ze mee, je vraagt geen bevestiging. En dat zorgt ervoor dat je moeder minder gaat moederen, dan ziet ze je ook als zelfstandig. Het is hoe jij er zelf in staat.
zaterdag 26 augustus 2017 om 11:02
Je moeder er eens goed op wijzen, hopelijk bindt ze dan in. Ga het gesprek aan. Daarna de opmerkingen negeren. Niet makkelijk, maar er steeds op ingaan voedt haar gedrag.
Schilderen is niet moeilijk, hoeft geen dagenlange studie aan vooraf te gaan. Voor advies kun je beter naar de plaatselijk schilder dan de bouwmarkt. Koop goede verf, daar heb je echt veel meer plezier van.
Laat zien dat je volwassen bent, maak eigen keuzes.
Schilderen is niet moeilijk, hoeft geen dagenlange studie aan vooraf te gaan. Voor advies kun je beter naar de plaatselijk schilder dan de bouwmarkt. Koop goede verf, daar heb je echt veel meer plezier van.
Laat zien dat je volwassen bent, maak eigen keuzes.
zaterdag 26 augustus 2017 om 11:03
Je moeder geeft om je, helaas heeft ze nooit geleerd om dat op een plezierige manier duidelijk te maken. Je kan twee dingen doen: òf je probeert haar te leren hoe het ook kan òf je probeert die afkrakende opmerkingen te zien als onbeholpen uitingen van affectie. Dat laatste werkte bij mij het beste. Mijn moeder is een schat, jammer dat het er zo lullig uit komt.
zaterdag 26 augustus 2017 om 11:13
Een moeder dochter relatie zit vaak toch wat ingewikkeld in elkaar, goedkeuring van je moeder willen hebben is niet gek, hoe zelfstandig je ook bent. Ik heb een bijzonder goede band met mijn moeder, hou van haar het meest, juist daarom zou ze me kunnen raken met onaardige opmerkingen.reisa1978 schreef: ↑26-08-2017 10:57Alleen al dat je niet weet hoe je hier op moet reageren laat zien dat je toch niet zo zelfstandig bent. Blijkbaar laat je haar moederen. Als echt zelfstandig bent zit je gewoon niet met deze opmerkingen en leg je ze zo naast je neer. Maar dan overleg je ook je plannen niet, als iemand er om vraagt deel je ze mee, je vraagt geen bevestiging. En dat zorgt ervoor dat je moeder minder gaat moederen, dan ziet ze je ook als zelfstandig. Het is hoe jij er zelf in staat.
Het is gewoon heel fijn om juist wél met haar te kunnen overleggen en daarin gehoord te worden, ik vind het niet vreemd dat TO dat probeert.
TO, je ziet het vrij helder denk ik, het is inderdaad haar eigen onzekerheid die ze op jou projecteert, waarschijnlijk bedoelt ze het best goed allemaal maar het komt niet lekker haar mond uit.
Ik denk dat het wel echt tijd wordt dat je haar dit duidelijk gaat maken.
.
zaterdag 26 augustus 2017 om 11:18
Ja, dat blijkt wel uit de voorbeelden die jij in jouw OP geeft.
Wel lastig dat jij van huis uit haar "Zou je dat wel doen? Dat lukt jou toch niet. Laat mij/die/dat/zus/zo het doen" boodschap hebt meegekregen.
Dat is wel een mentaliteit die jij voor jezelf kunt doorbreken, dus goed zo dat jij de wil hebt om jouw thuis zelf te regelen.
Uit eigen ervaring weet ik dat dat soort klusjes zelf volbrengen juist stimulerend voor zelfvertrouwen en heel zen zijn.
En nu jij volwassen bent hoef jij haar geen uitleg over jouw doen en laten te geven.
volg je verstand, gebruik je gevoel
zaterdag 26 augustus 2017 om 11:21
