Psyche
alle pijlers
Eindelijk slapen en nu stoppen mirtazapine
maandag 14 december 2015 om 19:59
Hoi allemaal .
Het is een tijd geleden sinds mijn laatste update en er is een hoop gebeurt. Na veel wikken en wegen gestart met mirtazapine om te slapen. 7.5mg per dag. Maar het mocht niet helpen en ik bleef slecht slapen en vreselijk moe. Volgens mijn psycholoog ging het een stuk beter met mij, maar de slaap bleef slecht. Het duurde al een half jaar en ik zat er helemaal doorheen. Miste mijn oude leventje. Eindelijk akkoord gehad voor een slaaponderzoek en 2 weken voor het onderzoek begon ik het los te laten en begon ik ook beter te slapen. De nacht van het onderzoek vreselijk gelachen maar zeer slecht geslapen. Althans dat dacht ik. Ik dacht dat ik zo'n 3 uur had geslapen dat bleken er 7 te zijn. Wauw! Wat een openbaring. Kennelijk droom ik dat ik wakker ben. Het kwartje viel en de rust kwam over mijn heen. Ik begon veel beter te slapen. Nu wil ik stoppen met de mirtzapine, want ik voel me er niet lekker bij. Ik kom er veel van aan, mijn haar valt uit hormonen zijn van slag. Ben er helemaal klaar mee. Ik sprak op dit forum een aantal mensen die mirtazapine hebben gebruikt. Ik heb ook horrorverhalen gehoord over het stoppen. Ik slik het nu 3 maanden. Wat was jullie afbouwschema en hoe was het stoppen? Mijn arts zei dat ik ervan uit kan gaan dat ik na het stoppen een paar weken slecht zal slapen. Aangezien ik nog steeds erg moe ben, kijk ik daar enorm tegen op.
Het is een tijd geleden sinds mijn laatste update en er is een hoop gebeurt. Na veel wikken en wegen gestart met mirtazapine om te slapen. 7.5mg per dag. Maar het mocht niet helpen en ik bleef slecht slapen en vreselijk moe. Volgens mijn psycholoog ging het een stuk beter met mij, maar de slaap bleef slecht. Het duurde al een half jaar en ik zat er helemaal doorheen. Miste mijn oude leventje. Eindelijk akkoord gehad voor een slaaponderzoek en 2 weken voor het onderzoek begon ik het los te laten en begon ik ook beter te slapen. De nacht van het onderzoek vreselijk gelachen maar zeer slecht geslapen. Althans dat dacht ik. Ik dacht dat ik zo'n 3 uur had geslapen dat bleken er 7 te zijn. Wauw! Wat een openbaring. Kennelijk droom ik dat ik wakker ben. Het kwartje viel en de rust kwam over mijn heen. Ik begon veel beter te slapen. Nu wil ik stoppen met de mirtzapine, want ik voel me er niet lekker bij. Ik kom er veel van aan, mijn haar valt uit hormonen zijn van slag. Ben er helemaal klaar mee. Ik sprak op dit forum een aantal mensen die mirtazapine hebben gebruikt. Ik heb ook horrorverhalen gehoord over het stoppen. Ik slik het nu 3 maanden. Wat was jullie afbouwschema en hoe was het stoppen? Mijn arts zei dat ik ervan uit kan gaan dat ik na het stoppen een paar weken slecht zal slapen. Aangezien ik nog steeds erg moe ben, kijk ik daar enorm tegen op.
woensdag 13 januari 2016 om 21:11
Toch maandag een kwartje ingenomen en vanavond weer. Denk dat ik nog even op om de dag blijf zitten. Totdat ik meer vertrouwen in mijzelf heb. Ben zo ontzettend stressig en dat houdt mij wakker. Zit alleen enorm met mijn gewicht. Ben best aangekomen in de afgelopen 3 maanden en ik blijf van die troep maar aankomen. Ook al eet ik hetzelfde als daarvoor. Dokter zegt dat ik pas moet stoppen als ik in rustig vaarwater zit. Maar dat zit ik nooit. Kan beter leren omgaan met stress.
donderdag 14 januari 2016 om 18:16
Hey sleepyfairy,
Hoe gaat het nu? Ik heb zelf de Mirtazapine al eens eerder gebruikt en sliep toen meteen wat beter. Behalve de tweede nacht, toen lag ik weer wakker. Maar daarna ging het gewoon prima met alleen Mirtazapine. Oxazepam had ik achter de hand. Het afbouwen heb ik destijds na 3 of 4 maanden al gedaan. Dat was dus ergens in juni. Ik slaap zelf slechter tijdens de winter. Bij het afbouwen heb ik het echt belachelijk rustig aan gedaan. Heb er geloof wel acht weken over gedaan voor ik helemaal niets meer nam en dat is wel gewoon goed gegaan. Ik naam 15 mg, en heb dus telkens een kwart eraf gedaan. Dus telkens 3,75 mg eraf. Ik hoop dat het beter gaat, maar anders zou je dat ook altijd nog kunnen proberen. Sterkte!
groetjes,
Vera
Hoe gaat het nu? Ik heb zelf de Mirtazapine al eens eerder gebruikt en sliep toen meteen wat beter. Behalve de tweede nacht, toen lag ik weer wakker. Maar daarna ging het gewoon prima met alleen Mirtazapine. Oxazepam had ik achter de hand. Het afbouwen heb ik destijds na 3 of 4 maanden al gedaan. Dat was dus ergens in juni. Ik slaap zelf slechter tijdens de winter. Bij het afbouwen heb ik het echt belachelijk rustig aan gedaan. Heb er geloof wel acht weken over gedaan voor ik helemaal niets meer nam en dat is wel gewoon goed gegaan. Ik naam 15 mg, en heb dus telkens een kwart eraf gedaan. Dus telkens 3,75 mg eraf. Ik hoop dat het beter gaat, maar anders zou je dat ook altijd nog kunnen proberen. Sterkte!
groetjes,
Vera
donderdag 14 januari 2016 om 18:42
Ben nu 35 dgn zonder Mitrazapine. Slaap soms "per ongeluk" een hele nacht op mezelf. Ben dan super gelukkig. De meeste dagen echter is het licht doezelen vanwege mijn eigen opgebouwde onrust rondom het slapen. Volgens mijn therapeut heb ik het onvermogen om in slaap te vallen als traumatisch ervaren. Ik krijg vanaf volgende week EMDR om mijn gedachtes en stress rondom slapen om te buigen. Benieuwd hoe dat zal gaan. Sinds ik gestopt ben met de Mitrazapine ben ik alle kg's die ik was aangekomen, ook weer kwijt geraakt. Maak je daar dus geen zorgen om Sleepyfairy. Komt allemaal goed als je er straks aan toe bent.
woensdag 20 januari 2016 om 19:21
Hoi Sleepyfairy!
Jouw verhaal lijkt mijn verhaal wel!!
Ik wil ook zo graag van die mirtazepine af! Ik slik al paar jaar 7.5 mg voor mijn chronisch slaapprobleem.. maar wil DOLGRAAG ervan af ook door gewichtstoename! Heb t al paar keer geprobeerd maar na week totaal niet slapen uit pure ellende weer begonnen omdat ik anders niet eens kon werken.
Ik heb nu ook een soort angst ontwikkeld om niet meer te kunnen slapen zonder deze troep..maar ik kan toch niet mijn hele leven die zooi blijven slikken? ? Melatonine en andere huis tuin en keuken pilletjes voor slapen die je kan kopen helpen niks bij mij.
Ik heb ook zo'n slaaponderzoek gehad in Slotervaart. .s morgens moest ik een vragenlijst invullen en stond de vraag " hoeveel uren heb je denk je geslapen vannacht? " ik had 0 uur ingevuld maar bij gesprek later bleek dat ik 8 uur geslapen zou hebben..Ik geloofde hem niet..wist zeker dat ik geen oog had dicht gedaan..! Nou word ik tig keer in een miuut wakker zei de arts en kom niet in een diepe REM slaap waardoor ik heel onrustig ben..en idd s morgens gebroken wakker wordt. Nou snap ik nóg niet waarom hij dat dan 8 uur "slaap" noemt maar oké. Feit is dat IK het gevoel heb totaal niet te slapen en nu met die mirtazepine slaap ik wel maar ben ik 10 kilo zwaarder geworden..
net als jij reden om er van af te willen komen..
Hoe gaat het nu met jou..nog steeds gestopt??
Jouw verhaal lijkt mijn verhaal wel!!
Ik wil ook zo graag van die mirtazepine af! Ik slik al paar jaar 7.5 mg voor mijn chronisch slaapprobleem.. maar wil DOLGRAAG ervan af ook door gewichtstoename! Heb t al paar keer geprobeerd maar na week totaal niet slapen uit pure ellende weer begonnen omdat ik anders niet eens kon werken.
Ik heb nu ook een soort angst ontwikkeld om niet meer te kunnen slapen zonder deze troep..maar ik kan toch niet mijn hele leven die zooi blijven slikken? ? Melatonine en andere huis tuin en keuken pilletjes voor slapen die je kan kopen helpen niks bij mij.
Ik heb ook zo'n slaaponderzoek gehad in Slotervaart. .s morgens moest ik een vragenlijst invullen en stond de vraag " hoeveel uren heb je denk je geslapen vannacht? " ik had 0 uur ingevuld maar bij gesprek later bleek dat ik 8 uur geslapen zou hebben..Ik geloofde hem niet..wist zeker dat ik geen oog had dicht gedaan..! Nou word ik tig keer in een miuut wakker zei de arts en kom niet in een diepe REM slaap waardoor ik heel onrustig ben..en idd s morgens gebroken wakker wordt. Nou snap ik nóg niet waarom hij dat dan 8 uur "slaap" noemt maar oké. Feit is dat IK het gevoel heb totaal niet te slapen en nu met die mirtazepine slaap ik wel maar ben ik 10 kilo zwaarder geworden..
net als jij reden om er van af te willen komen..
Hoe gaat het nu met jou..nog steeds gestopt??
zaterdag 13 februari 2016 om 10:23
Hoi, ik wilde even posten dat ik sinds vorig jaar december nu van de mitrazapine af ben. En met succes! Het is even doorzetten, vooral de eerste 3 weken na het stoppen: je eigen onrust (rondom slapen) komt dan toch weer aanzetten en zaait twijfels, waardoor je weer slecht gaat slapen. De verleiding om dan weer te beginnen is groot. Maar ik heb doorgezet. Wat me heel erg heeft geholpen is een sleeptracker. Die bewees me iedere ochtend dat ik de nacht toch wel enkele uren geslapen had, terwijl ik het idee had dat ik helemaal niet sliep. Ik sliep in het begin geregeld licht, maar het gaf me steeds het broodnodige vertrouwen in mezelf, waardoor mijn slaap steeds verder verbeterde. Heb ook veel gehad aan mindfullness (via een super fijn appje op mijn telefoon) en een boekje van een vrouw die hetzelfde had meegemaakt, en haar slaapprobleem had overwonnen zonder hulp en medicatie. Was ook een eye opener. Alles bij elkaar heeft me er doorheen gesleept en ik slaap weer als vanouds: geniet weer onbevangen van mijn bed en nachtrust. Heerlijk gewoon! Dus: zet 'm op dames. Er is echt nachtrust mogelijk zonder mitrazapine. Het is een fijn hulpmiddel om door een periode heen te komen, maar zonder kan ook echt! Als je vragen hebt mag je me een pb-tje sturen. Groetjes !
zaterdag 13 februari 2016 om 20:49
Fijn Friz! Goed dat het is gelukt.
Ik gebruik het alleen niet alleen voor slapen (al helpt het fantastisch), maar mn voor m'n stemming. Dus ansgt dat ik niet goed ga slapen heb ik gelukkig niet. Wel dat ik heel angstig wordt, zomaar, om niks. Dat had ik de vorige keer toen ik ging afbouwen. En dat ik weer veel afval, want dat wil ik niet.
Maar goed, ik ben nu bezig met de ene dag 7,5 en de andere 3,25. Dat gaat tot nu toe heel goed. Dus we zetten door...
Ik gebruik het alleen niet alleen voor slapen (al helpt het fantastisch), maar mn voor m'n stemming. Dus ansgt dat ik niet goed ga slapen heb ik gelukkig niet. Wel dat ik heel angstig wordt, zomaar, om niks. Dat had ik de vorige keer toen ik ging afbouwen. En dat ik weer veel afval, want dat wil ik niet.
Maar goed, ik ben nu bezig met de ene dag 7,5 en de andere 3,25. Dat gaat tot nu toe heel goed. Dus we zetten door...
zondag 21 februari 2016 om 20:52
Nu 4 weken zonder mirtazapine. Na de 2e week ging het wat beter. Ik sliep rommelig maar sliep wel. Kreeg weer vertrouwen. Vorige week had ik de griep en heb geslapen als een roosje. Verdorie dat was lekker. Maar afgelopen week ging het weer zwaar klote. Echt heel slecht. 3 uurtjes per nacht. En ik ben afgrijselijk angstig de hele dag. De gedachten aan m'n bed maakt mij paniekerig. Als ik erin ga liggen draai ik helemaal door. Ik kan niet logisch nadenken en ben vreselijk gestressed,waardoor ik helemaal niet slaap. Afgelopen nacht een oxazepam ingenomen om toch wat slaap te krijgen. Ik weet dat ik kan slapen als ik rustig ben,zit hier met tranen in m'n ogen. Ik hield vroeger zo van slapen. Nu ben ik zo bang voor het wakker liggen. Deze nachten zijn echt vreselijk. Ik wil niet terug,het ging net beter. Maar ik ben zo angstig. Ontspanningsoefeningen helpen niet. Ik word zo depressief van de moeheid. Wil m'n leven terug
maandag 22 februari 2016 om 09:12
Ach sleepy fairy, wat vervelend zeg! Hoe ging het vannacht?
Die angsten die horen volgens mij bij het afbouwen, of kan dat niet meer na 4 weken? Ik begin het ook weer te voelen. Stress in mijn buik, wakker worden en meteen nog voordat je überhaupt maar iets gedacht hebt, begint de onrust en de fladderende beesten in de buik. Ik kan dan ook niet goed meer stilliggen, ook al weet ik dat ik nog wil slapen.
Maar deze keer ben ik vastbesloten door te zetten. Totdat ik écht zeker weet dat ik wel of niet zonder kan.
Succes
Die angsten die horen volgens mij bij het afbouwen, of kan dat niet meer na 4 weken? Ik begin het ook weer te voelen. Stress in mijn buik, wakker worden en meteen nog voordat je überhaupt maar iets gedacht hebt, begint de onrust en de fladderende beesten in de buik. Ik kan dan ook niet goed meer stilliggen, ook al weet ik dat ik nog wil slapen.
Maar deze keer ben ik vastbesloten door te zetten. Totdat ik écht zeker weet dat ik wel of niet zonder kan.
Succes
maandag 22 februari 2016 om 10:54
Je kunt het dus nog wel zelf, want toen je ziek was ging het prima. Je kunt dus wel zelf slapen. Maar door je stress lukt het nu niet. Kun je wellicht op een andere plek gaan liggen of zitten en dan wel ontspanningsoefeningen doen? Of heb je rustige, herhalende muziek? Geluid van golven of een beekje? New age muziek? Een ontspannende massage laten doen? Een bad of douche nemen voor je gaat slapen of gewoon midden in de nacht als het slapen niet lukt? Sommige mensen hebben ook baat bij acupunctuur of acupressuur therapie.
dinsdag 23 februari 2016 om 08:00
quote:Sleepyfairy schreef op 21 februari 2016 @ 20:52:
Nu 4 weken zonder mirtazapine. Na de 2e week ging het wat beter. Ik sliep rommelig maar sliep wel. Kreeg weer vertrouwen. Vorige week had ik de griep en heb geslapen als een roosje. Verdorie dat was lekker. Maar afgelopen week ging het weer zwaar klote. Echt heel slecht. 3 uurtjes per nacht. En ik ben afgrijselijk angstig de hele dag. De gedachten aan m'n bed maakt mij paniekerig. Als ik erin ga liggen draai ik helemaal door. Ik kan niet logisch nadenken en ben vreselijk gestressed,waardoor ik helemaal niet slaap. Afgelopen nacht een oxazepam ingenomen om toch wat slaap te krijgen. Ik weet dat ik kan slapen als ik rustig ben,zit hier met tranen in m'n ogen. Ik hield vroeger zo van slapen. Nu ben ik zo bang voor het wakker liggen. Deze nachten zijn echt vreselijk. Ik wil niet terug,het ging net beter. Maar ik ben zo angstig. Ontspanningsoefeningen helpen niet. Ik word zo depressief van de moeheid. Wil m'n leven terug
Hoi sleepyfairy... je bent juist goed op weg! Je weekje griep hoort vreemd genoeg ook bij de mitrazapine ontrekking. Ik heb dat precies zo gehad. Google maar eens in het engels op: mitrazapine withdrawel. Daar heb je enorm veel fora die enkele dagen tot een week griep melden na het stoppen. Nu is de laatste stap: kick ass to your fear! Als je in bed ligt bedenk dan bij jezelf dat wakker liggen niet leuk is, maar je gaat er niet dood aan. Accepteer dat je wakker ligt en als je een angstvlaag krijgt, omarm dat gevoel 'kom maar op', accepteer hem, en laat het over je heen komen. Je zult zien, dat zodra je dat doet, angst zijn grip verliest. Weet ook dat je uiteindelijk altijd wat licht slaapt, al heb je het niet in de gaten. Vooral in het begin -na stoppen- is de slaap oppervlakkig. Als je een sleep tracker gebruikt, kan je dat heel goed zien! En dan blijkt dat jouw beleving van slechts 2 tot 3 uur slaap, toch echt meer is geweest. Dat geeft de burger moed. En elk beetje moed en bevestiging van slaap, zorgt er weer voor dat je langzaam het vertrouwen in je eigen vermogen om zelf in slaap te vervallen, weer terugkeert. Nog even doorzetten en heb vertrouwen dat het weer goed komt! Want het komt echt goed. Ik dacht dat ik voor altijd een probleem met mijn bed zou hebben, dat de angst nooit weg zou gaan, en dat ik nooit meer onbevangen als een engeltje in slaap zou vallen. Maar het is echt weer bij me terug gekomen, en ik slaap weer als een marmot
! Zet 'm op, je bent goed bezig!
Groetjes !!
PS: wat voor mij ook goed werkte is mindfullness. Je leert dan, dat jij je gedachten niet bent, maar dat gedachten (ook de nare die je angst aanjagen) komen aanwaaien en ook weer weggaan. Je leert er afstand van nemen en ze te aanschouwen, en je te focussen op wat je wel rust brengt (bv de aandacht op je eigen rustige ademhaling, eigenlijk dus het zijn in het 'nu'). Het appje headspace is een fijne (kreeg ik getipt van mijn huisarts), met een leuke vent (Andy) die je op weg helpt Ook leuk is de zo sochicken app: over geluk en gezondheid. Tijdens mijn burnout vorig jaar veel aan gehad! O ja, en voor een extra steuntje in de rug: accupunctuur! Na 2 sessies ging alles al versneld de goede kant op. Ik geloof er niet echt in, maar ja... het werkte
Nu 4 weken zonder mirtazapine. Na de 2e week ging het wat beter. Ik sliep rommelig maar sliep wel. Kreeg weer vertrouwen. Vorige week had ik de griep en heb geslapen als een roosje. Verdorie dat was lekker. Maar afgelopen week ging het weer zwaar klote. Echt heel slecht. 3 uurtjes per nacht. En ik ben afgrijselijk angstig de hele dag. De gedachten aan m'n bed maakt mij paniekerig. Als ik erin ga liggen draai ik helemaal door. Ik kan niet logisch nadenken en ben vreselijk gestressed,waardoor ik helemaal niet slaap. Afgelopen nacht een oxazepam ingenomen om toch wat slaap te krijgen. Ik weet dat ik kan slapen als ik rustig ben,zit hier met tranen in m'n ogen. Ik hield vroeger zo van slapen. Nu ben ik zo bang voor het wakker liggen. Deze nachten zijn echt vreselijk. Ik wil niet terug,het ging net beter. Maar ik ben zo angstig. Ontspanningsoefeningen helpen niet. Ik word zo depressief van de moeheid. Wil m'n leven terug
Hoi sleepyfairy... je bent juist goed op weg! Je weekje griep hoort vreemd genoeg ook bij de mitrazapine ontrekking. Ik heb dat precies zo gehad. Google maar eens in het engels op: mitrazapine withdrawel. Daar heb je enorm veel fora die enkele dagen tot een week griep melden na het stoppen. Nu is de laatste stap: kick ass to your fear! Als je in bed ligt bedenk dan bij jezelf dat wakker liggen niet leuk is, maar je gaat er niet dood aan. Accepteer dat je wakker ligt en als je een angstvlaag krijgt, omarm dat gevoel 'kom maar op', accepteer hem, en laat het over je heen komen. Je zult zien, dat zodra je dat doet, angst zijn grip verliest. Weet ook dat je uiteindelijk altijd wat licht slaapt, al heb je het niet in de gaten. Vooral in het begin -na stoppen- is de slaap oppervlakkig. Als je een sleep tracker gebruikt, kan je dat heel goed zien! En dan blijkt dat jouw beleving van slechts 2 tot 3 uur slaap, toch echt meer is geweest. Dat geeft de burger moed. En elk beetje moed en bevestiging van slaap, zorgt er weer voor dat je langzaam het vertrouwen in je eigen vermogen om zelf in slaap te vervallen, weer terugkeert. Nog even doorzetten en heb vertrouwen dat het weer goed komt! Want het komt echt goed. Ik dacht dat ik voor altijd een probleem met mijn bed zou hebben, dat de angst nooit weg zou gaan, en dat ik nooit meer onbevangen als een engeltje in slaap zou vallen. Maar het is echt weer bij me terug gekomen, en ik slaap weer als een marmot
! Zet 'm op, je bent goed bezig! Groetjes !!
PS: wat voor mij ook goed werkte is mindfullness. Je leert dan, dat jij je gedachten niet bent, maar dat gedachten (ook de nare die je angst aanjagen) komen aanwaaien en ook weer weggaan. Je leert er afstand van nemen en ze te aanschouwen, en je te focussen op wat je wel rust brengt (bv de aandacht op je eigen rustige ademhaling, eigenlijk dus het zijn in het 'nu'). Het appje headspace is een fijne (kreeg ik getipt van mijn huisarts), met een leuke vent (Andy) die je op weg helpt Ook leuk is de zo sochicken app: over geluk en gezondheid. Tijdens mijn burnout vorig jaar veel aan gehad! O ja, en voor een extra steuntje in de rug: accupunctuur! Na 2 sessies ging alles al versneld de goede kant op. Ik geloof er niet echt in, maar ja... het werkte
donderdag 25 februari 2016 om 21:31
De berichtjes van jullie helpen echt. Het slapen gaat deze week ietsje beter. Het duurt lang voordat in slaap val en dan na 3 uurtjes word ik wakker en duurt het lang voordat ik weer in slaap val. Gemiddeld pak ik zo'n 5 uur per nacht. Lang niet genoeg maar beter dan de 3 van vorige week. Het allerergste vind ik de moeheid. De hele dag ben ik zo ontzettend moe. Daar word ik heel depri van. Ken mijzelf niet terug. Ben net begonnen met mindfullnes en wil vanaf volgende week yoga gaan doen. Hoop echt dat ik wat meer energie krijg. Zodat ik weer leuke dingen kan doen en ervan kan genieten.
vrijdag 26 februari 2016 om 10:50
Super dat je al weer paar uurtjes extra erbij hebt gepakt Sleepyfairy! Je zal zien dat het nu steeds iets beter gaat, twee stapjes naar voren, eentje terug, drie stapjes naar voren. Stapje terug gezet? Geen paniek, want je bent op de goede weg... Het volgende stapje vooruit komt er ook weer. Wees trots op jezelf met elke kleine overwinning en gun jezelf de tijd. Moe zijn hoort er nog even bij, naar mate je vertrouwen groeit, wordt je slaap steeds iets dieper en weldadiger. Goed dat je Yoga doet, doe ik ook! Erg fijn, omdat het lijkt dat je je moeheid of negatieve energie via oefeningen zo de grond in kunt stralen. Weg er mee ;D Na een mindere nacht deed ik vaak extra mijn best om me een ochtend boost te geven: lekker douchen, leuk aankleden en wat make up op... Voelde ik me gelijk 10x beter! Zet m op! Eind is echt in zicht sleeptfairy!
zondag 29 mei 2016 om 20:12
Hallo Sleepyfairy en Friz,
Jullie verhaal is heel herkenbaar, ik ben zelf nu ruim drie weken volledig gestopt en de angst om te hervallen domineert. Elke dag is een gevecht met mezelf en ik word, zoals Sleepyfairy het omschreef, depressief van mijn moeheid. De tips van Friz helpen me om zo positief mogelijk te blijven maar ik ben erg benieuwd naar hoe het jullie ondertussen is vergaan?
Jullie verhaal is heel herkenbaar, ik ben zelf nu ruim drie weken volledig gestopt en de angst om te hervallen domineert. Elke dag is een gevecht met mezelf en ik word, zoals Sleepyfairy het omschreef, depressief van mijn moeheid. De tips van Friz helpen me om zo positief mogelijk te blijven maar ik ben erg benieuwd naar hoe het jullie ondertussen is vergaan?
maandag 30 mei 2016 om 10:02
Hoi Beauke79, wat goed dat je gestopt bent!
De angst om te hervallen is heel herkenbaar. Gewoon doorzetten hoor! Het draait uiteindelijk maar om 1 ding: en dat is leren loslaten. Alles wat je aandacht geeft groeit. Dus als je aandacht geeft aan rondmalende gedachten 'als ik maar kan slapen / als ik maar genoeg slaap / misschien ben ik morgen een wrak ik heb minstens zoveel uur slaap nodig / misschien raak ik depressief' ... dan geef je jouw lichaam continue een sein dat deze gedachten heel erg belangrijk zijn, en schiet het in een 'overlevingsstand'= stress. Met die rondmalende gedachten helpen we ons zelf niet Als ik me betrap op malen in deze richting verwelkom ik die gedachte even kort met: 'Ben je er weer? heel gezellig, maar ik heb jou al eens eerder 'gedacht', en je helpt me niet... dus tot ziens..' Ik probeer dan overdags er in ieder geval niet mee bezig te zijn en zoveel mogelijk los te laten. Waarom zou je overdags bezig zijn met 'of je 's avonds wel gaat slapen'? Wie weet gebeurd er wat, en lig je 's avonds niet eens in je bed! Leef in het moment. Tegen die tijd dat ik wel in mijn bed stap, geniet ik gewoon van het feit dat ik mag gaan rusten. Rusten is ook goed voor het lichaam. Ik overdenk de dag, de mensen en dingen waarvan ik hou. En voor ik het weet ben ik er tussen uit geglipt en slaap ik.
Hoe het met mij gaat: Ik slaap weer heerlijk, maar in een periode van drukte en stress, is mijn slaap het eerste wat te lijden heeft. Dat is nou eenmaal (voorlopig nog) mijn gevoelige plek. Ik lig dan gelijk weer langer wakker en ben onrustig. Soms pak ik een temazepam, maar daarmee geef ik mezelf eigenlijk een brevet van onvermogen. De volgende nacht bedenk je je namelijk gelijk weer 'ik moet nu wel weer ff gaan slapen zonder slaappil', en dat is niet handig voor een sleep-miep als ik. Dus die pammen gebruik ik alleen bij hoge nood.
Als ik aangaande mijn slaap, weer in een stress-modus dreig te schieten, pak ik gelijk mijn goede gewoontes weer op. Op tijd naar bed. Op tijd uit bed. Regelmaat aanhouden. Ook als je weinig geslapen hebt. Overdags zoek ik afleiding en probeer ik fysiek bezig te zijn en ik spreek mezelf af en toe stevig toe (zoals hierboven omschreven) en probeer dan los te laten. En dat helpt echt! Heel soms pak ik 'als bewijs' naar mezelf weer een nachtje mijn sleeptracker er bij om mezelf te bevestigen dat ik toch geslapen heb. Want dat ding bewijst me -in een onrustige periode- elke keer weer dat ik toch geslapen heb, terwijl ik dacht van niet. Zo fijn.
Succes beauke! Echt super knap dat je gestopt bent, want ik weet wat het is om daarmee te stoppen. Alleen dat al bewijst dat je een sterk mens bent en dat je hier ook wel weer door heen komt! Groetjes Friz
De angst om te hervallen is heel herkenbaar. Gewoon doorzetten hoor! Het draait uiteindelijk maar om 1 ding: en dat is leren loslaten. Alles wat je aandacht geeft groeit. Dus als je aandacht geeft aan rondmalende gedachten 'als ik maar kan slapen / als ik maar genoeg slaap / misschien ben ik morgen een wrak ik heb minstens zoveel uur slaap nodig / misschien raak ik depressief' ... dan geef je jouw lichaam continue een sein dat deze gedachten heel erg belangrijk zijn, en schiet het in een 'overlevingsstand'= stress. Met die rondmalende gedachten helpen we ons zelf niet Als ik me betrap op malen in deze richting verwelkom ik die gedachte even kort met: 'Ben je er weer? heel gezellig, maar ik heb jou al eens eerder 'gedacht', en je helpt me niet... dus tot ziens..' Ik probeer dan overdags er in ieder geval niet mee bezig te zijn en zoveel mogelijk los te laten. Waarom zou je overdags bezig zijn met 'of je 's avonds wel gaat slapen'? Wie weet gebeurd er wat, en lig je 's avonds niet eens in je bed! Leef in het moment. Tegen die tijd dat ik wel in mijn bed stap, geniet ik gewoon van het feit dat ik mag gaan rusten. Rusten is ook goed voor het lichaam. Ik overdenk de dag, de mensen en dingen waarvan ik hou. En voor ik het weet ben ik er tussen uit geglipt en slaap ik.
Hoe het met mij gaat: Ik slaap weer heerlijk, maar in een periode van drukte en stress, is mijn slaap het eerste wat te lijden heeft. Dat is nou eenmaal (voorlopig nog) mijn gevoelige plek. Ik lig dan gelijk weer langer wakker en ben onrustig. Soms pak ik een temazepam, maar daarmee geef ik mezelf eigenlijk een brevet van onvermogen. De volgende nacht bedenk je je namelijk gelijk weer 'ik moet nu wel weer ff gaan slapen zonder slaappil', en dat is niet handig voor een sleep-miep als ik. Dus die pammen gebruik ik alleen bij hoge nood.
Als ik aangaande mijn slaap, weer in een stress-modus dreig te schieten, pak ik gelijk mijn goede gewoontes weer op. Op tijd naar bed. Op tijd uit bed. Regelmaat aanhouden. Ook als je weinig geslapen hebt. Overdags zoek ik afleiding en probeer ik fysiek bezig te zijn en ik spreek mezelf af en toe stevig toe (zoals hierboven omschreven) en probeer dan los te laten. En dat helpt echt! Heel soms pak ik 'als bewijs' naar mezelf weer een nachtje mijn sleeptracker er bij om mezelf te bevestigen dat ik toch geslapen heb. Want dat ding bewijst me -in een onrustige periode- elke keer weer dat ik toch geslapen heb, terwijl ik dacht van niet. Zo fijn.
Succes beauke! Echt super knap dat je gestopt bent, want ik weet wat het is om daarmee te stoppen. Alleen dat al bewijst dat je een sterk mens bent en dat je hier ook wel weer door heen komt! Groetjes Friz
maandag 30 mei 2016 om 20:11
maandag 30 mei 2016 om 22:59
Hoi Beauke,
Ik heb er 1 met een sensor verwerkt in breed dun lint dat je onder je matrasovertrek plaatst, ter hoogte van de borststreek. Deze sensor meet hartslag, ademhaling en beweging en analyseert via app je slaappatroon. Er zijn er meerdere maar zoek maar eens op Beddit. Ik heb er veel aan gehad en gebruik het nu nog af en toe. Best even aanschaf, maar heeft me veel gebracht aan rust... En dat is onbetaalbaar vind ik
Groetjes!
Ik heb er 1 met een sensor verwerkt in breed dun lint dat je onder je matrasovertrek plaatst, ter hoogte van de borststreek. Deze sensor meet hartslag, ademhaling en beweging en analyseert via app je slaappatroon. Er zijn er meerdere maar zoek maar eens op Beddit. Ik heb er veel aan gehad en gebruik het nu nog af en toe. Best even aanschaf, maar heeft me veel gebracht aan rust... En dat is onbetaalbaar vind ik
Groetjes!
zondag 31 juli 2016 om 09:08
Stoppen met klein kind
Hoi allemaal. Hopelijk nog wat tips etc. voor mij ook. Hier boven al veel herkenbaars gelezen. Vorig jaar met huilbaby, pittige baan en verplichte opleiding burn out geraakt. Dit begon met hele nachten op. Nu 10 mnd verder en nog steeds lig ik geregeld (bijna) een hele nacht wakker. Acht mnd lang een halve tot een hele mirtazepine geslikt, erg rustig afgebouwd (van een 1/2 naar 0 in dik een maand). Sinds 8 dg dus niks meer. Met mirtazepine sliep ik ook dikwijls niet en vaak voelde ik me me er maar raar van. Ik ga er dus nooit meer mee beginnen, maar de combi van een zoontje van twee die zich 's nachts wel eens laat horen + de slaapproblemen zijn werkelijk killing.
Ook al hoor ik hem niet, dan nog ben ik als de dood dat hij me weer wakker gaat huilen. Die angst stamt uit de tijd dat ik er zes x of meer op een nacht uit moest, maar is inmiddels dik overdreven. Hij kan prima zonder mij, draait zich meestal weer om en slaapt direct verder, maar ik blijf maar in die paniekmodus. Bah, bah. Gister had ik zelf drie uur nodig om eindelijk in slaap te vallen vanwege mijn eigen onrust en toen werd ik meteen weer wakker gemaakt door eem brul, waarna ik weer uren heb liggen woelen.
Ik zit te denken aan EMDR. Werkt dat voor zoiets?
En Friz, slaap je nog steeds goed? Sleepyfairy?
Hoi allemaal. Hopelijk nog wat tips etc. voor mij ook. Hier boven al veel herkenbaars gelezen. Vorig jaar met huilbaby, pittige baan en verplichte opleiding burn out geraakt. Dit begon met hele nachten op. Nu 10 mnd verder en nog steeds lig ik geregeld (bijna) een hele nacht wakker. Acht mnd lang een halve tot een hele mirtazepine geslikt, erg rustig afgebouwd (van een 1/2 naar 0 in dik een maand). Sinds 8 dg dus niks meer. Met mirtazepine sliep ik ook dikwijls niet en vaak voelde ik me me er maar raar van. Ik ga er dus nooit meer mee beginnen, maar de combi van een zoontje van twee die zich 's nachts wel eens laat horen + de slaapproblemen zijn werkelijk killing.
Ook al hoor ik hem niet, dan nog ben ik als de dood dat hij me weer wakker gaat huilen. Die angst stamt uit de tijd dat ik er zes x of meer op een nacht uit moest, maar is inmiddels dik overdreven. Hij kan prima zonder mij, draait zich meestal weer om en slaapt direct verder, maar ik blijf maar in die paniekmodus. Bah, bah. Gister had ik zelf drie uur nodig om eindelijk in slaap te vallen vanwege mijn eigen onrust en toen werd ik meteen weer wakker gemaakt door eem brul, waarna ik weer uren heb liggen woelen.
Ik zit te denken aan EMDR. Werkt dat voor zoiets?
En Friz, slaap je nog steeds goed? Sleepyfairy?
zondag 31 juli 2016 om 14:42
Hi Pient, als ik jou zo lees is het je grote verantwoordelijkheidsgevoel richting je kindje die je wakker houdt en waardoor je (misschien onbewust) niet los kunt / wilt laten? Als je al gespannen in je bed gaat liggen (hopelijk krijg ik een rustige nacht) dan is het moeilijk om in slaap te komen. Heb je een partner naast je, die ook kan opletten en de verantwoordelijkheid met je wil delen? Ik ben zelf ook altijd erg gefocust op geluid (zelfs de ademhaling van mijn man, kan me soms dwars zitten) dus gebruik ik al jaren 1 of 2 zachte oordopjes om me (deels) af te kunnen sluiten. Komt misschien wat egoistisch over, maar een vrolijke, goed uitgeslapen moeder vinden mijn kinderen erg prettig. Toen de kids nog klein waren en het was 's nachts Echt crisis, dan kwam dat geluid echt wel door de oordopjes heen. Dus maak je geen zorgen: kindjes in hun veilige bedje, lopen niet zomaar in 7 sloten tegelijk ... een beetje loslaten mag best. EMDR is geschikt voor ervaringen die traumatisch zijn (geweest). Maar als je soms wel slaapt, is het een teken dat je het in ieder geval wel kunt! Leren ontspannen en loslaten is dan de richting van de uitgang. Mindfullness heeft mij daarmee het beste geholpen. Je leert dat denken aan vervelende dingen (ik kan niet slapen) slechts gedachten / hersenspinsels zijn die voorbij drijven. Pas wanneer je waarde hecht aan zo'n gedachte, wordt het een 'ding'. Wanneer je een minder leuke gedachte leert aanschouwen, zonder er belang aan te hechten, is het geen 'ding' meer, maar een voorbij drijvend iets... net als bv een boodschappenlijstje of een belevenis van de dag. Het eerder genoemde appje Headspace (mindfullness) of de app SoChicken (geluk en gezondheid) heeft mij veel geleerd en goede dingen gebracht. Ik slaap nog steeds als een roosje ;D Succes Pient!
zondag 7 augustus 2016 om 10:24
Hoi Friz,
Superfijn dat je hebt gereageerd! Ik ben nu een week of twee zonder en heb een paar nachten best vast geslapen tot een uur of vier. Dan schrik ik ineens wakker en lig dan ook een poos (uur of twee)te malen. Een groot deel van mijn onrust heeft idd betrekking op het moeder zijn. Mijn zoontje is met mijn laatste IVF -poging er tóch nog gekomen en ik flip er dus ook vreselijk van dat ik wakker lig en dus niet volop van hem kan genieten de volgende dag. Dit vind ik zó vreselijk erg dat ik juist daarom dus niet kan ontspannen. Dat en de angst dat ie me weer wakker houdt, al is dat laatste na jouw woorden al wat minder, goed hè?
Op mooie dagen ben ik zo blij met hem en hebben we zo'n lol. Maar als ik daar dan midden in de nacht aan terugdenk dan word ik onrustig en angstig ipv blij en ontspannen; wat raar!
Mindfullness helpt mij ook enorm; de Headspace app ken ik goed (leuke vent idd)! Nu, wie weet heb je nog een wijze raad!
Superfijn dat je hebt gereageerd! Ik ben nu een week of twee zonder en heb een paar nachten best vast geslapen tot een uur of vier. Dan schrik ik ineens wakker en lig dan ook een poos (uur of twee)te malen. Een groot deel van mijn onrust heeft idd betrekking op het moeder zijn. Mijn zoontje is met mijn laatste IVF -poging er tóch nog gekomen en ik flip er dus ook vreselijk van dat ik wakker lig en dus niet volop van hem kan genieten de volgende dag. Dit vind ik zó vreselijk erg dat ik juist daarom dus niet kan ontspannen. Dat en de angst dat ie me weer wakker houdt, al is dat laatste na jouw woorden al wat minder, goed hè?
Op mooie dagen ben ik zo blij met hem en hebben we zo'n lol. Maar als ik daar dan midden in de nacht aan terugdenk dan word ik onrustig en angstig ipv blij en ontspannen; wat raar!
Mindfullness helpt mij ook enorm; de Headspace app ken ik goed (leuke vent idd)! Nu, wie weet heb je nog een wijze raad!
maandag 8 augustus 2016 om 11:16
Hoi Pient,
Na 2 weken geen Mitrazapine moet je nog door een ontwenningsperiode heen. Dat is normaal bij deze pillen. Daar heb ik toen wel een maandje over gedaan. Niet prettig, maar je bent op de goede weg en het komt zeker goed! Nog even doorzetten hoor.
Lees dat je een paar dagen eerder om 4 uur wakker werd. Dus dan heb je toch wat uurtjes gepakt! Dat is toch super?! En je denkt dat je vannacht maar 2 uur geslapen hebt, maar vaak is het ongemerkt toch wel iets meer. Bedenk dat het feit dat je in bed ligt te rusten (al slaap je niet) ook goed is voor je. Als je op die manier in je bed stapt (ik ga gewoon wat rusten... en we zien het wel...) gaat de stress er ook van af.
Bij een tv programma zag ik een man die optimaal functioneerde met 3 tot 4 uur slaap. Meer had hij niet nodig. De laatste tijd wordt er in media enorm gehamerd op 8 uur slaap, maar volgens andere therapeuten is dat overtrokken. Tijdens oorlogen slapen soldaten weken achter elkaar maar een paar uur per nacht of helemaal niet. Geen tijd om daarover te piekeren. Ze moeten door en functioneren. Of in mijn studententijd: nachten achtereen maar enkele uurtjes slapen: maar dat boeide je totaal niet. Kortom: het is je eigen houding tgo slaaptekort die bepaalt hoe je je er werkelijk onder voelt. Hoe meer je je verzet tegen wat is, des te lamlendiger je je voelt.
De langere nachtjes komen echt wel weer. Waar je nu inzit is echt tijdelijk! Ook dit gaat weer voorbij en na een tijdje denk je: waar heb ik me destijds toch zo druk over gemaakt? Ook ik dacht destijds: komt dit ooit goed? Ga ik ooit weer normaal slapen? In het donker lijkt alles onoverkomelijk en 10x zo erg. Maar het gaat over!
Go with the flow en geniet van het wondertje en geluk dat je toe bedeelt hebt gekregen. Wat zijn die paar uren gemiste rust, in dat licht? Okay, je bent moe, maar dat maakt voor jouw kindje niets uit. Rust samen overdag wat en leg de lat voor jezelf niet zo hoog. Je hoeft niet altijd stralend en fris te zijn. Niet zo steng zijn voor jezelf hoor! Je doet als moeder al zo enorm je best; wees dan ook een beetje lief voor jezelf!
Zet hem op Pient.
Na 2 weken geen Mitrazapine moet je nog door een ontwenningsperiode heen. Dat is normaal bij deze pillen. Daar heb ik toen wel een maandje over gedaan. Niet prettig, maar je bent op de goede weg en het komt zeker goed! Nog even doorzetten hoor.
Lees dat je een paar dagen eerder om 4 uur wakker werd. Dus dan heb je toch wat uurtjes gepakt! Dat is toch super?! En je denkt dat je vannacht maar 2 uur geslapen hebt, maar vaak is het ongemerkt toch wel iets meer. Bedenk dat het feit dat je in bed ligt te rusten (al slaap je niet) ook goed is voor je. Als je op die manier in je bed stapt (ik ga gewoon wat rusten... en we zien het wel...) gaat de stress er ook van af.
Bij een tv programma zag ik een man die optimaal functioneerde met 3 tot 4 uur slaap. Meer had hij niet nodig. De laatste tijd wordt er in media enorm gehamerd op 8 uur slaap, maar volgens andere therapeuten is dat overtrokken. Tijdens oorlogen slapen soldaten weken achter elkaar maar een paar uur per nacht of helemaal niet. Geen tijd om daarover te piekeren. Ze moeten door en functioneren. Of in mijn studententijd: nachten achtereen maar enkele uurtjes slapen: maar dat boeide je totaal niet. Kortom: het is je eigen houding tgo slaaptekort die bepaalt hoe je je er werkelijk onder voelt. Hoe meer je je verzet tegen wat is, des te lamlendiger je je voelt.
De langere nachtjes komen echt wel weer. Waar je nu inzit is echt tijdelijk! Ook dit gaat weer voorbij en na een tijdje denk je: waar heb ik me destijds toch zo druk over gemaakt? Ook ik dacht destijds: komt dit ooit goed? Ga ik ooit weer normaal slapen? In het donker lijkt alles onoverkomelijk en 10x zo erg. Maar het gaat over!
Go with the flow en geniet van het wondertje en geluk dat je toe bedeelt hebt gekregen. Wat zijn die paar uren gemiste rust, in dat licht? Okay, je bent moe, maar dat maakt voor jouw kindje niets uit. Rust samen overdag wat en leg de lat voor jezelf niet zo hoog. Je hoeft niet altijd stralend en fris te zijn. Niet zo steng zijn voor jezelf hoor! Je doet als moeder al zo enorm je best; wees dan ook een beetje lief voor jezelf!
Zet hem op Pient.
