Psyche
alle pijlers
Elkaar motiveren; gezond leven en dagritme creeëren
vrijdag 15 januari 2016 om 15:06
Hoi allemaal,
Ik twijfelde over de pijler, toch maar Psyche gedaan, maar had ook gezondheid kunnen zijn
Het gaat bij mij al een tijdje niet zo lekker, ik zit in een soort burn-out en heb daarbij veel vage fysieke klachten etc.
Extreme vermoeidheid, pijn en spanning, waardoor ik niet lekker in mijn vel zit
Deze week is een stukje hulpverlening gestart wat ontzettend fijn is.
Waar ik echter tegen aanloop is dat ik momenteel in de ziektewet zit en hele dagen thuis ben.
Er komt echter niets uit mijn handen, mijn dag-nachtritme is verstoord, ik eet niet goed, ik beweeg amper.
Ik ben dit enorm zat en wil dit graag anders doen. Ik "weet" daarbij wat goed voor mij is, mbt slapen, eten, bewegen, dingen ondernemen, alleen het komt er steeds niet van. Noem het gebrek aan discipline, luiheid, of teveel vastzitten in het "denken" ipv doen! Het maakt ook niet uit, ik wil het graag anders.
Ik ben op zoek naar mensen die in hetzelfde schuitje zitten, die wellicht door ziekte, een burn-out, depressie, werkloosheid ed ook thuis zitten en tegen dezelfde problemen aan lopen. Die graag willen, maar net als mij vastlopen in het doen.
We kunnen elkaar hier motiveren, stimuleren en desnoods elkaar een schop onder de kont geven!
Dus wie wil er samen met mij aan de slag?
Ik twijfelde over de pijler, toch maar Psyche gedaan, maar had ook gezondheid kunnen zijn
Het gaat bij mij al een tijdje niet zo lekker, ik zit in een soort burn-out en heb daarbij veel vage fysieke klachten etc.
Extreme vermoeidheid, pijn en spanning, waardoor ik niet lekker in mijn vel zit
Deze week is een stukje hulpverlening gestart wat ontzettend fijn is.
Waar ik echter tegen aanloop is dat ik momenteel in de ziektewet zit en hele dagen thuis ben.
Er komt echter niets uit mijn handen, mijn dag-nachtritme is verstoord, ik eet niet goed, ik beweeg amper.
Ik ben dit enorm zat en wil dit graag anders doen. Ik "weet" daarbij wat goed voor mij is, mbt slapen, eten, bewegen, dingen ondernemen, alleen het komt er steeds niet van. Noem het gebrek aan discipline, luiheid, of teveel vastzitten in het "denken" ipv doen! Het maakt ook niet uit, ik wil het graag anders.
Ik ben op zoek naar mensen die in hetzelfde schuitje zitten, die wellicht door ziekte, een burn-out, depressie, werkloosheid ed ook thuis zitten en tegen dezelfde problemen aan lopen. Die graag willen, maar net als mij vastlopen in het doen.
We kunnen elkaar hier motiveren, stimuleren en desnoods elkaar een schop onder de kont geven!
Dus wie wil er samen met mij aan de slag?
Choose love in everything you do! ♥
maandag 18 januari 2016 om 19:14
@jutt, sociaal gezien is bij mij prut op het moment ik moet bijna heel mijn sociale leven weer opbouwen. Ik kan prima contacten leggen, maar het blijft oppervlakkig, onbewust hou ik mensen op afstand. Ik ben goed in afstemmen en me aanpassen aan een ander. Maar verder heb ik de laatste paar jaar zo weinig energie gehad om te investeren in sociale contacten, dat moet allemaal weer opgebouwd.
maandag 18 januari 2016 om 21:41
Cordial: is geen verplichting he. Je moet doen wat goed voelt! Succes iig.
Tiny: goed bezig en mooi verwoord.
Als zo'n hele dag werken zoveel van je vraagt is het logisch dat je niet ook nog gaat sporten.
Ik heb net nog een halfuur gezwommen. Was druk. Dat was jammer. Maar ben nu wel moe en voldaan. Hopelijk kan ik zo lekker slapen
Tiny: goed bezig en mooi verwoord.
Als zo'n hele dag werken zoveel van je vraagt is het logisch dat je niet ook nog gaat sporten.
Ik heb net nog een halfuur gezwommen. Was druk. Dat was jammer. Maar ben nu wel moe en voldaan. Hopelijk kan ik zo lekker slapen
Choose love in everything you do! ♥
maandag 18 januari 2016 om 22:17
Tinypotato, dat is precies hoe ik me voel ja. Ik leg de lat heel hoog want 'vroeger' kon ik het ook allemaal, als het nu dan even niet lukt zit het meteen tegen. En daardoor ga ik ook juist minder doen, want het gaat vaak toch niet zo goed. Echt een cirkel!
Wat naar dat je sociale kring zo is uitgedund! Lijkt me lastig. Al merk ik ook goed dat mensen niet zoveel zin hebben in een zieke vriendin.
Goed dat je hebt gezwommen morfientje!!
Wat naar dat je sociale kring zo is uitgedund! Lijkt me lastig. Al merk ik ook goed dat mensen niet zoveel zin hebben in een zieke vriendin.
Goed dat je hebt gezwommen morfientje!!
dinsdag 19 januari 2016 om 12:19
Digitime: ik gebruik de app podcasts. Die kost nu geloof ik geld in de appstore, maar googlen met de naam en apk erachter kan je wel een gratis download vinden (heb ergens nog wel de link die ik je per pb kan sturen denk ik) scheelt je 3 euro mocht je het niets vinden. Op de app kan je allerlei podcasts vinden, psychologie, wetenschap maar ik luister bijvoorbeeld ook over een zaak die iemand op zich heeft genomen en alles doorneemt waar ze op kwam toen ze zelf op onderzoek uitging incl fragmenten uit interviews (serial) ontzettend leuk. En ik raad fan 'stuff you should know' aan, heel veel verschillende topics met scala aan info!
Tinypotato: vind je het zelf vervelend dat je mensen op zekere afstand houd of is het meer de ervaring dat andere het vervelend vinden dat je ze niet compleet toelaat? Je weet het van jezelf wat goed is! en misschien als je mensen hebt die het weten en accepteren dat je dat hebt nu (zoals wij hier nu bijvoorbeeld) er niet zo'n druk ontstaat en je er wat meer van kan genieten en onderhouden zonder dat het teveel energie van je vraagt?
Tinypotato: vind je het zelf vervelend dat je mensen op zekere afstand houd of is het meer de ervaring dat andere het vervelend vinden dat je ze niet compleet toelaat? Je weet het van jezelf wat goed is! en misschien als je mensen hebt die het weten en accepteren dat je dat hebt nu (zoals wij hier nu bijvoorbeeld) er niet zo'n druk ontstaat en je er wat meer van kan genieten en onderhouden zonder dat het teveel energie van je vraagt?
dinsdag 19 januari 2016 om 23:22
Ik ben in een neerwaarts spiraal gekomen. Vooral mentaal erg zwaar. Door de hulp die ik krijg komt er veel onverwerkt verdriet boven waar ik moeilijk mee om kan gaan. Altijd weggestopt omdat ik niet wist wat ik er mee aan moest. Voelt daarom alsof ik nu al iets moet kunnen, wat ik nog niet kan en daarom loop ik vast.
Erg confronterend want door deze labiele houding ben ik helemaal niet in staat om goed voor mijzelf te zorgen en te werken aan die doelen. Maar daardoor komt er letterlijk niks uit mijn handen, zorg ik niet voor mijzelf wat mij nog weer een extra kut gevoel geeft.
Een cirkel. En ik weet dus niet goed hoe ik daaruit stap. Voor mijzelf zorgen en iig de basis dingen zoals slapen en eten vind ik denk ik het belangrijkst. Maar zelfs dat voelt te zwaar. Mijn overlevingsstand was altijd prima omdat ik de pijn en verdriet had weggestopt. Ergens wil ik daar wel op terugvallen, maarja ik moet ooit ook leren om die dingen een plek te geven anders zal het mij blijven achtervolgen..
Ik kom er dus niet uit wat het beste voor mij is.
Erg confronterend want door deze labiele houding ben ik helemaal niet in staat om goed voor mijzelf te zorgen en te werken aan die doelen. Maar daardoor komt er letterlijk niks uit mijn handen, zorg ik niet voor mijzelf wat mij nog weer een extra kut gevoel geeft.
Een cirkel. En ik weet dus niet goed hoe ik daaruit stap. Voor mijzelf zorgen en iig de basis dingen zoals slapen en eten vind ik denk ik het belangrijkst. Maar zelfs dat voelt te zwaar. Mijn overlevingsstand was altijd prima omdat ik de pijn en verdriet had weggestopt. Ergens wil ik daar wel op terugvallen, maarja ik moet ooit ook leren om die dingen een plek te geven anders zal het mij blijven achtervolgen..
Ik kom er dus niet uit wat het beste voor mij is.
Choose love in everything you do! ♥
woensdag 20 januari 2016 om 10:20
@morfientje, ben je bezig met professionele hulp? (Psycholoog, coach, therapeut, ..) Probeer voor jezelf te blijven zorgen, de rest komt allemaal later wel. In het begin van mijn burnout deed ik er 3 uur over om uit bed te komen, te douchen, aan te kleden en te ontbijten. Steeds met enorme pauzes er tussen omdat ik het niet aan kon. En dat is oké! Gewoon proberen te doen wat nu goed voelt voor jezelf.
@Jutt, is de app podcast niet gratis op een iPhone?
@Tinypotato, hier merk ik ook dat sociale kringen steeds kleiner worden. Van een aantal vrienden heb ik nu paar maanden niks gehoord. Zelf heb ik op het moment de energie niet om hun wel te benaderen. Waardoor het lastig is om een vriendschap te onderhouden. Heeft iemand hier tips voor?
Ik zit nu ook weer in een dip. Intensieve gesprekken gehad met psycholoog en huisarts. Maar wel fijn, want ik ga nu een ander soort behandeltraject in en dat voelt goed!
@Jutt, is de app podcast niet gratis op een iPhone?
@Tinypotato, hier merk ik ook dat sociale kringen steeds kleiner worden. Van een aantal vrienden heb ik nu paar maanden niks gehoord. Zelf heb ik op het moment de energie niet om hun wel te benaderen. Waardoor het lastig is om een vriendschap te onderhouden. Heeft iemand hier tips voor?
Ik zit nu ook weer in een dip. Intensieve gesprekken gehad met psycholoog en huisarts. Maar wel fijn, want ik ga nu een ander soort behandeltraject in en dat voelt goed!
woensdag 20 januari 2016 om 17:01
Hoi dames,
Hier gaat het prut het lukt niet met mijn doelen en het zijn er maar een paar per dag. Werk gaat wel, dat is in ieder geval iets, maar gezond eten en sporten.... slaap nog steeds slecht (waarom heb ik geschreven dat dat het minste van mijn problemen was????) Nouja, nieuwe ronde, nieuwe kansen morgen alweer.
@lelie, mijn enige tip is om tóch het contact op te zoeken en eerlijk te zijn over hoe het met je gaat. Wat ga je nu voor behandeling doen, fijn dat je ervoor gemotiveerd bent!
@morfientje, wat rot zeg maar toch goed dat de hulp wat losmaakt, het raakt je in ieder geval, dus het maakt wat los! Dat geeft straks weer ruimte om weer op te bouwen en te versterken. Je kan het, laat het maar over je heen komen en observeer wat er gebeurt, laat het maar gebeuren, de golf gaat voorbij. Heb je basisdoelen voor op een dag? In ieder geval je bed uitkomen en een rondje va 5 minuten lopen misschien bijvoorbeeld? Wat is belangrijk voor jou? Oh, haha je geeft al precies daar antwoord op. Probeer je toch aan de basis te houden van wat goed voor je is, anders wordt de cirkel steeds kleiner. Slapen is een belangrijke en eten ook, dan hou je een beetje energie. Ik denk dat een klein luchtje scheppen ook belangrijk kan zijn, heb je een balkon of tuin?
@digitime, ik vind het heel erg vervelend dat ik mensen al deze jaren op een bepaalde afstand heb gehouden. Ik heb daar heel veel last van en ik voel me dus ook best wel alleen. Ik vind het ook heel erg zonde en ik voel me ergens ook gevangen, omdat anderen een heel ander beeld van mij hebben, dat alles op rolletjes loopt. Laatst sprak ik iemand die ik in zo'n 10 jaar niet heb gesproken, hij zei 'jij hebt ook lekker alles voor elkaar!', ik voelde me zo ontzettend leeg daarbij. Ik ben wel meer gaan delen de laatste tijd, maar dit heeft me echt beperkt in het aangaan van echte verbindingen waardoor de kennissen met wie ik nu deel toch niet echt mensen zijn die heel goed bij mij passen. Die waardevolle vriendschappen die ik heel erg lang geleden wel heb gehad mis ik wel heel erg. Die vriendschappen zijn ook door een ingrijpend praktische gebeurtenis verwaterd, maar toch is het jammer, daarna is het niet meer gelukt. En dat terwijl ik overal wel aansluiting vind, dus ook weer de indruk wek dat 'alles oké' is, dat maakt wel eenzaam.
Was er al een app groepje actief?
Hier gaat het prut het lukt niet met mijn doelen en het zijn er maar een paar per dag. Werk gaat wel, dat is in ieder geval iets, maar gezond eten en sporten.... slaap nog steeds slecht (waarom heb ik geschreven dat dat het minste van mijn problemen was????) Nouja, nieuwe ronde, nieuwe kansen morgen alweer.
@lelie, mijn enige tip is om tóch het contact op te zoeken en eerlijk te zijn over hoe het met je gaat. Wat ga je nu voor behandeling doen, fijn dat je ervoor gemotiveerd bent!
@morfientje, wat rot zeg maar toch goed dat de hulp wat losmaakt, het raakt je in ieder geval, dus het maakt wat los! Dat geeft straks weer ruimte om weer op te bouwen en te versterken. Je kan het, laat het maar over je heen komen en observeer wat er gebeurt, laat het maar gebeuren, de golf gaat voorbij. Heb je basisdoelen voor op een dag? In ieder geval je bed uitkomen en een rondje va 5 minuten lopen misschien bijvoorbeeld? Wat is belangrijk voor jou? Oh, haha je geeft al precies daar antwoord op. Probeer je toch aan de basis te houden van wat goed voor je is, anders wordt de cirkel steeds kleiner. Slapen is een belangrijke en eten ook, dan hou je een beetje energie. Ik denk dat een klein luchtje scheppen ook belangrijk kan zijn, heb je een balkon of tuin?
@digitime, ik vind het heel erg vervelend dat ik mensen al deze jaren op een bepaalde afstand heb gehouden. Ik heb daar heel veel last van en ik voel me dus ook best wel alleen. Ik vind het ook heel erg zonde en ik voel me ergens ook gevangen, omdat anderen een heel ander beeld van mij hebben, dat alles op rolletjes loopt. Laatst sprak ik iemand die ik in zo'n 10 jaar niet heb gesproken, hij zei 'jij hebt ook lekker alles voor elkaar!', ik voelde me zo ontzettend leeg daarbij. Ik ben wel meer gaan delen de laatste tijd, maar dit heeft me echt beperkt in het aangaan van echte verbindingen waardoor de kennissen met wie ik nu deel toch niet echt mensen zijn die heel goed bij mij passen. Die waardevolle vriendschappen die ik heel erg lang geleden wel heb gehad mis ik wel heel erg. Die vriendschappen zijn ook door een ingrijpend praktische gebeurtenis verwaterd, maar toch is het jammer, daarna is het niet meer gelukt. En dat terwijl ik overal wel aansluiting vind, dus ook weer de indruk wek dat 'alles oké' is, dat maakt wel eenzaam.
Was er al een app groepje actief?
woensdag 20 januari 2016 om 17:52
Tiny en Lelie wat vervelend zeg! Ik weet helaas hoe het voelt.
Lelie: Ik heb een intensief traject lopen vanuit verschillende disciplines.
Dat is erg prettig, zit hier ook goed op mijn plek. Ik merk alleen dat er veel dingen los komen waar ik nog niet goed mee om kan gaan.
Mijn doel is inderdaad om iig goed voor mijzelf te zorgen, dus wél eten en uit bed. Verder geen hoge doelen nog en dat hoeft ook nog niet.
Mbt vriendschappen vind ik het ook lastig, je leert iig wel wie échte vrienden zijn en wie niet. Echte vrienden onderhouden wel contact en accepteren ook dat je wat minder energie in de vriendschap kan steken. Ik probeer wel af en toe contact te houden en ook interesse te tonen. Al is het maar een appje, met hoe het gaat.
Wat voor traject krijg jij?
Tiny: Kleine stapjes he! Accepteer desnoods dat op werkdagen de andere dingen niet lukken.
Of vraag jezelf af of het werk nu niet te hoog gegrepen is. Ergens moet de basis voor jezelf zorgen en iig goed eten en slapen wel goed zijn. Anders overvraag je jezelf. Heb je het idee dat werk nu teveel is?
Slapen en eten zijn iig nu mijn basisdingen en inderdaad ook even naar buiten, verder hou ik mijn doelen klein. Zodat ik ook succeservaringen krijg.
Ik had vandaag gelukkig wel weer een betere dag. Eind van de ochtend een afspraak vanuit mijn traject.
Had slecht geslapen, dus eruit komen was moeilijk, maar door de afspraak zet je dan door.
En dat is goed, ik heb fijn kunnen praten en dat lucht enorm op. Als ik daarna thuis kom, ben ik wel moe, maar ben ik iig uit die cirkel. Helpt ook om de dag verder makkelijker door te komen. Ben nog even bij mijn schoonzusje geweest en gekletst met haar en gespeeld met mijn nichtje. Ik merkte direct dat ik mij teveel heb opgesloten de laatste weken, want dit deed mij erg goed.
Jutt en ik spreken elkaar trouwens op de app. Zijn nu nog met z'n tweetjes, maar anderen zijn welkom.
Dan kunnen we een echt groepje starten
Lelie: Ik heb een intensief traject lopen vanuit verschillende disciplines.
Dat is erg prettig, zit hier ook goed op mijn plek. Ik merk alleen dat er veel dingen los komen waar ik nog niet goed mee om kan gaan.
Mijn doel is inderdaad om iig goed voor mijzelf te zorgen, dus wél eten en uit bed. Verder geen hoge doelen nog en dat hoeft ook nog niet.
Mbt vriendschappen vind ik het ook lastig, je leert iig wel wie échte vrienden zijn en wie niet. Echte vrienden onderhouden wel contact en accepteren ook dat je wat minder energie in de vriendschap kan steken. Ik probeer wel af en toe contact te houden en ook interesse te tonen. Al is het maar een appje, met hoe het gaat.
Wat voor traject krijg jij?
Tiny: Kleine stapjes he! Accepteer desnoods dat op werkdagen de andere dingen niet lukken.
Of vraag jezelf af of het werk nu niet te hoog gegrepen is. Ergens moet de basis voor jezelf zorgen en iig goed eten en slapen wel goed zijn. Anders overvraag je jezelf. Heb je het idee dat werk nu teveel is?
Slapen en eten zijn iig nu mijn basisdingen en inderdaad ook even naar buiten, verder hou ik mijn doelen klein. Zodat ik ook succeservaringen krijg.
Ik had vandaag gelukkig wel weer een betere dag. Eind van de ochtend een afspraak vanuit mijn traject.
Had slecht geslapen, dus eruit komen was moeilijk, maar door de afspraak zet je dan door.
En dat is goed, ik heb fijn kunnen praten en dat lucht enorm op. Als ik daarna thuis kom, ben ik wel moe, maar ben ik iig uit die cirkel. Helpt ook om de dag verder makkelijker door te komen. Ben nog even bij mijn schoonzusje geweest en gekletst met haar en gespeeld met mijn nichtje. Ik merkte direct dat ik mij teveel heb opgesloten de laatste weken, want dit deed mij erg goed.
Jutt en ik spreken elkaar trouwens op de app. Zijn nu nog met z'n tweetjes, maar anderen zijn welkom.
Dan kunnen we een echt groepje starten
Choose love in everything you do! ♥
woensdag 20 januari 2016 om 18:28
@morfientje, fijn dat vandaag weer een betere dag was. Goede ervaringen heb je opgedaan, toch eruit gaan als het slecht gaat hè, hoe tegenstrijdig dat ook voelt.
Voor mij geldt hetzelfde voor gezond eten en sporten. Ik eet nu heel slecht en daardoor voel ik me juist lamlendig, het is niet te hoog gegrepen om gezond te eten en iets aan sport te doen. Dat is wat ik moet doen om goed voor mezelf te zorgen en dat zal me echt een eind op weg helpen. Wat betreft werk heb ik al een stapje terug gedaan. Ik ben er eerder ook een tijdje uit geweest, dat was eerst goed om uit te rusten, maar op een gegeven moment werd ik er niet beter van. Nu doe ik iets wat niet zo intensief is, maar nog wel binnen mijn vakgebied. Werken is goed voor mij omdat het me dwingt om te oefenen met de dingen waar ik juist tegenaan loop. Als ik zou stoppen met werken zou het misschien makkelijker zijn (nouja, dat lijkt op korte termijn zo) maar het ontneemt me ook de kans om te groeien. Werk is zwaar en kost veel energie maar biedt me ook kansen om patronen te doorbreken en overwinnen. En dat gaat me op termijn veel meer opleveren.
Ik twijfel nog over de app...het lijkt me fijn, maar ook een grote stap i.v.m. anonimiteit. Hoe gaat het bij jullie nu?
@Sweety, welkom!
Voor mij geldt hetzelfde voor gezond eten en sporten. Ik eet nu heel slecht en daardoor voel ik me juist lamlendig, het is niet te hoog gegrepen om gezond te eten en iets aan sport te doen. Dat is wat ik moet doen om goed voor mezelf te zorgen en dat zal me echt een eind op weg helpen. Wat betreft werk heb ik al een stapje terug gedaan. Ik ben er eerder ook een tijdje uit geweest, dat was eerst goed om uit te rusten, maar op een gegeven moment werd ik er niet beter van. Nu doe ik iets wat niet zo intensief is, maar nog wel binnen mijn vakgebied. Werken is goed voor mij omdat het me dwingt om te oefenen met de dingen waar ik juist tegenaan loop. Als ik zou stoppen met werken zou het misschien makkelijker zijn (nouja, dat lijkt op korte termijn zo) maar het ontneemt me ook de kans om te groeien. Werk is zwaar en kost veel energie maar biedt me ook kansen om patronen te doorbreken en overwinnen. En dat gaat me op termijn veel meer opleveren.
Ik twijfel nog over de app...het lijkt me fijn, maar ook een grote stap i.v.m. anonimiteit. Hoe gaat het bij jullie nu?
@Sweety, welkom!
donderdag 21 januari 2016 om 00:25
Sweety Welkom!
Tiny: snap je punt mbt werk.
Toch klinkt het alsof werk (te) veel van je vraagt. Er is ook een middenweg het hoeft niet direct stoppen te zijn.
Weet ook niet wanneer je weer begonnen bent, misschien heeft het tijd nodig? Opbouwen kost altijd veel energie.
Je hebt het trouwens over dat werk kansen biedt om patronen te doorbreken. Is het dan geen afleiding van een daadwerkelijk (onderliggend) probleem? En is het niet sterker als je dan zonder afleiding (je werk) op eigen kracht patronen doorbreekt?
Misschien begrijp ik het verkeerd. Bekijk het vanuit mijn eigen situatie. Als ik bv naar mijzelf kijk, had ik vandaag een goede dag. Dat houd vooral in dat ik mij goed voelde qua stemming, weinig fysieke klachten, geen somberheid etc. Echter dit kwam vooral door afspraken die ik had en die er voor zorgde dat ik niet teveel stil kon blijven staan. Want sta ik stil; letterlijk. Dan krijg ik te maken met onrust, piekeren en vaak een sombere stemming. Deze komt voort uit onderliggende problemen die ik hardnekkig wegduw.
Mijn doel is juist om te leren zonder afleiding en afspraken het fijn en leuk met mijzelf te hebben. Lief voor mijzelf te zijn. De moeite waard vinden om uit bed te komen. Gezond te eten. Te bewegen. Dingen te ondernemen die ik fijn vind.
Ik functioneer nml redelijk als ik een volle agenda heb met afspraken of werkzaamheden. Dan ben ik bezig, is et geen ruimte voor onderliggende issues. Ik heb dan ook geen moeite met een ritme of mijn ben uitkomen. Maar dat komt voort uit verkeerde insteken. Ik doe het dan voor een ander, bv mijn baas of degene waarmee ik een afspraak heb. Terwijl ik het juist allemaal voor mijzelf moet doen. Ik kan het lastig uitleggen, maar ik hoop oprecht dat ik straks lege dagen heb, zonder afspraken, die tóch fijn en aangenaam voelen. Die ik ook ga defineren als een goede dag. Omdat ik mijzelf op de been heb gehouden ipv dat afspraken en verplichtingen mij op de been houden. Snap je?
Als ik nu weer zou werken zou het deels beter met mij gaan. Maar dan verschuil ik mij weer achter mijn werk en leer ik juist niet écht om mijn patronen te doorbreken. Nogmaals voor jou kan het heel anders zijn hoor. Maar dit inzicht heb ik vorige week opgedaan en is eigenlijk de kern van mijn issues.
Altijd maar bezig zijn zodat ik niet geconfronteerd word met mijzelf als ik in de rust kom. Dat gebeurde natuurlijk wel omdat ik niet altijd bezig kon zijn en dat schrok mij dan zo af dat ik nóg harder ging werken, tot ik helemaal overwerkt en kapot ging. Letterlijk lichamelijk.
Ik leer nu om dat waar ik altijd voor gevlucht ben onder ogen te zien en het een plekje te kunnen geven, te verwerken. Dat kost tijd en daardoor kan ik de ruis van werk ed nu niet gebruiken.
Omdat ik dan juist in oude patronen zou vervallen.
Nja ik denk dat ik jouw zin nu téveel op mijzelf betrek. We zijn natuurlijk allemaal anders. Toch ben ik wel benieuwd hoe dat voor jou werkt en waardoor je werk voor jou juist wél helpend is.
En over de app. Logisch. Ik vond het ook spannend. Maar we gaan respectvol met elkaar om natuurlijk. En eigenlijk ben je nog steeds anoniem. Ik ken alleen Jutt haar echte voornaam. En verder vertel je wat je zelf vertellen wilt. Maar het moet natuurlijk wel goed voelen. Pb maar als het je wat lijkt.
Tiny: snap je punt mbt werk.
Toch klinkt het alsof werk (te) veel van je vraagt. Er is ook een middenweg het hoeft niet direct stoppen te zijn.
Weet ook niet wanneer je weer begonnen bent, misschien heeft het tijd nodig? Opbouwen kost altijd veel energie.
Je hebt het trouwens over dat werk kansen biedt om patronen te doorbreken. Is het dan geen afleiding van een daadwerkelijk (onderliggend) probleem? En is het niet sterker als je dan zonder afleiding (je werk) op eigen kracht patronen doorbreekt?
Misschien begrijp ik het verkeerd. Bekijk het vanuit mijn eigen situatie. Als ik bv naar mijzelf kijk, had ik vandaag een goede dag. Dat houd vooral in dat ik mij goed voelde qua stemming, weinig fysieke klachten, geen somberheid etc. Echter dit kwam vooral door afspraken die ik had en die er voor zorgde dat ik niet teveel stil kon blijven staan. Want sta ik stil; letterlijk. Dan krijg ik te maken met onrust, piekeren en vaak een sombere stemming. Deze komt voort uit onderliggende problemen die ik hardnekkig wegduw.
Mijn doel is juist om te leren zonder afleiding en afspraken het fijn en leuk met mijzelf te hebben. Lief voor mijzelf te zijn. De moeite waard vinden om uit bed te komen. Gezond te eten. Te bewegen. Dingen te ondernemen die ik fijn vind.
Ik functioneer nml redelijk als ik een volle agenda heb met afspraken of werkzaamheden. Dan ben ik bezig, is et geen ruimte voor onderliggende issues. Ik heb dan ook geen moeite met een ritme of mijn ben uitkomen. Maar dat komt voort uit verkeerde insteken. Ik doe het dan voor een ander, bv mijn baas of degene waarmee ik een afspraak heb. Terwijl ik het juist allemaal voor mijzelf moet doen. Ik kan het lastig uitleggen, maar ik hoop oprecht dat ik straks lege dagen heb, zonder afspraken, die tóch fijn en aangenaam voelen. Die ik ook ga defineren als een goede dag. Omdat ik mijzelf op de been heb gehouden ipv dat afspraken en verplichtingen mij op de been houden. Snap je?
Als ik nu weer zou werken zou het deels beter met mij gaan. Maar dan verschuil ik mij weer achter mijn werk en leer ik juist niet écht om mijn patronen te doorbreken. Nogmaals voor jou kan het heel anders zijn hoor. Maar dit inzicht heb ik vorige week opgedaan en is eigenlijk de kern van mijn issues.
Altijd maar bezig zijn zodat ik niet geconfronteerd word met mijzelf als ik in de rust kom. Dat gebeurde natuurlijk wel omdat ik niet altijd bezig kon zijn en dat schrok mij dan zo af dat ik nóg harder ging werken, tot ik helemaal overwerkt en kapot ging. Letterlijk lichamelijk.
Ik leer nu om dat waar ik altijd voor gevlucht ben onder ogen te zien en het een plekje te kunnen geven, te verwerken. Dat kost tijd en daardoor kan ik de ruis van werk ed nu niet gebruiken.
Omdat ik dan juist in oude patronen zou vervallen.
Nja ik denk dat ik jouw zin nu téveel op mijzelf betrek. We zijn natuurlijk allemaal anders. Toch ben ik wel benieuwd hoe dat voor jou werkt en waardoor je werk voor jou juist wél helpend is.
En over de app. Logisch. Ik vond het ook spannend. Maar we gaan respectvol met elkaar om natuurlijk. En eigenlijk ben je nog steeds anoniem. Ik ken alleen Jutt haar echte voornaam. En verder vertel je wat je zelf vertellen wilt. Maar het moet natuurlijk wel goed voelen. Pb maar als het je wat lijkt.
Choose love in everything you do! ♥
vrijdag 22 januari 2016 om 01:16
Las net in een ander topic het volgende over motivatie:
We slagen er vaak niet in omdat we vinden dat we iets moeten en niet omdat we het graag willen. Bedenk dus bij alles: waarom vind ik dit zo leuk? Geeft het je energie, word je er blij van?
Een hele mooie die ik jullie niet wou onthouden. Misschien een reden waarom sommige dingen zo lastig gaan of moeilijk is om vol te houden?
Dit past iig wel bij het feit dat ik mijn dag/nachtritme nu nog niet persee aanpas. Ik wou dat eerst graag omdat het zo "hoort". Terwijl het ergens niet echt goed voelde en ook zo'n enorme opgave was.
Heb het losgelaten en ik geniet er nu ook extra van om in de avond/nacht mijn dingetjes te doen. Rust te vinden door de stilte van de nacht terwijl iedereen slaapt. Plus ik hou enorm van uitslapen! ♥ Ik blijf niet bewust wakker, maar ga slapen wanneer ik moe word en die luxe heb ik nu eenmaal.
Al heb ik morgenvroeg om 08:30 al een afspraak. Haha! Dat wordt een hel! Gelukkig eenmalig.
We slagen er vaak niet in omdat we vinden dat we iets moeten en niet omdat we het graag willen. Bedenk dus bij alles: waarom vind ik dit zo leuk? Geeft het je energie, word je er blij van?
Een hele mooie die ik jullie niet wou onthouden. Misschien een reden waarom sommige dingen zo lastig gaan of moeilijk is om vol te houden?
Dit past iig wel bij het feit dat ik mijn dag/nachtritme nu nog niet persee aanpas. Ik wou dat eerst graag omdat het zo "hoort". Terwijl het ergens niet echt goed voelde en ook zo'n enorme opgave was.
Heb het losgelaten en ik geniet er nu ook extra van om in de avond/nacht mijn dingetjes te doen. Rust te vinden door de stilte van de nacht terwijl iedereen slaapt. Plus ik hou enorm van uitslapen! ♥ Ik blijf niet bewust wakker, maar ga slapen wanneer ik moe word en die luxe heb ik nu eenmaal.
Al heb ik morgenvroeg om 08:30 al een afspraak. Haha! Dat wordt een hel! Gelukkig eenmalig.
Choose love in everything you do! ♥
vrijdag 22 januari 2016 om 02:01
hallo, ik heb dit topic nu al vanaf de OP een paar keer aangeklikt en vanaf dat moment het idee dat het misschien goed voor me zou/kan zijn hier mee te gaan schrijven. Misschien deels aarzeling doordat ik best wat forummers irl heb ontmoet door de jaren heen en die misschien een ander beeld van/bij mij krijgen? Misschien deels omdat ik, zo te lezen, een heel stuk ouder ben? Misschien wel aarzeling omdat ik zo te lezen het meest verstoorde dag-/nachtritme heb?
Ik zal er nog eens een 'nachtje' over slapen maar blijf zeker meelezen!
Ik zal er nog eens een 'nachtje' over slapen maar blijf zeker meelezen!
vrijdag 22 januari 2016 om 02:09
Thee je bent altijd welkom! Het is aan jou of je meeschrijft of niet!
Imo doet het er niet toe hoe oud je bent of wie het, het meest of minst verstoord "iets" heeft. Het gaat erom in hoeverre je er zelf last van hebt en in welke mate je steun/gezelschap/plek om te praten/ervaringen uitdelen nodig hebt
Nogmaals dat kan alleen jij bepalen.
Imo doet het er niet toe hoe oud je bent of wie het, het meest of minst verstoord "iets" heeft. Het gaat erom in hoeverre je er zelf last van hebt en in welke mate je steun/gezelschap/plek om te praten/ervaringen uitdelen nodig hebt
Nogmaals dat kan alleen jij bepalen.
Choose love in everything you do! ♥
vrijdag 22 januari 2016 om 15:11
Hoi,
Thee, welkom! Ik heb je jaren terug wel eens gelezen....bij een of ander eettopic geloof ik. Hoe heet dat ook alweer? Dat je vertelt wat je nu aan het eten bent? Nouja, doet er niet toe je bent in ieder geval welkom, waar je ook tegenaan loopt!
Morfientje, ik snap je gedachtegang, het gaat voor mij niet helemaal op. Mijn werk kost inderdaad veel energie, dat komt omdat ik tegen mezelf aanloop op het werk. Ik voel me continu niet goed genoeg, ik ben continu in heel mijn leven heel veel energie aan het verbruiken om me zo veel mogelijk te schikken naar wat ik denk dat er van de buitenwereld van me verwacht wordt. Ik werk echter in een setting die zelfstandigheid vereist en waarbij ik zelf de weg moet bepalen. Dit resulteert bij mij in enorm veel druk en een groot gevoel van niet goed genoeg zijn en tekort schieten, niet weten wat ik moet doen (ondanks dat feedback en functioneringsgesprekken altijd goed zijn, pas overal goed in het team, gewaardeerd door collega's....ladingen positieve feedback en dat maakt niet eens een deukje in mijn berg van onzekerheid en kritiek naar mezelf toe). Ik ben er een tijdje uit geweest, toch weer teruggegaan en nu weer een stapje terug gedaan. Werk is dus alles behalve een vlucht of afleiding voor mij, maar een oefenterrein om dingen aan te gaan ondanks mijn enorme onzekerheid en angst niks te kunnen. Ook moet ik leren dat niet alles 100% perfect hoeft, je mag best iets 'niet zo handig' aanpakken en het dan herstellen of de volgende keer anders doen en dat maakt van mij geen verschrikkelijk, waardeloos mens. Dit alles lijkt de laatste jaren trouwens steeds erger te worden bij mij in plaats van beter. Juist door te werken kan ik dit overwinnen, door te doen, te ervaren, er doorheen te gaan en sterker te worden. Eigenlijk ontwikkel ik me niet goed in het werk, omdat ik te snel wil wegrennen omdat ik niet gelijk alles perfect doe Ik snap jouw redenering ook wel hoor, werk en bezig blijven is vaak een vlucht om niet te hoeven voelen of tijd en aandacht aan jezelf te hoeven besteden.
Ik ben iemand die eigenlijk steeds meer is gaan vluchten van het leven in plaats van vluchten IN het leven. Zo zonde
Hoe gaat het nu met je? Ben je nog uit bed gekomen gisteren en vandaag, nog een rondje buiten gedaan en goed gegeten?
Ik heb gisteren redelijk gegeten én gesport. Dat sporten voelde weer heel goed, ondanks dat ik me erg onfit voelde, dat is in een paar weken wel weer recht getrokken.
De laatste dagen voel ik me iets rustiger in mijn hoofd. Iets beter. Toch ben ik vandaag naar de huisarts gegaan, het is zo makkelijk om het af te blazen als je iets beter dan superslecht voelt, maar ik wil nu echt doorpakken.
Hoop dat het jullie lukt om stappen te zetten vandaag en goed voor jezelf te zorgen!
Thee, welkom! Ik heb je jaren terug wel eens gelezen....bij een of ander eettopic geloof ik. Hoe heet dat ook alweer? Dat je vertelt wat je nu aan het eten bent? Nouja, doet er niet toe je bent in ieder geval welkom, waar je ook tegenaan loopt!
Morfientje, ik snap je gedachtegang, het gaat voor mij niet helemaal op. Mijn werk kost inderdaad veel energie, dat komt omdat ik tegen mezelf aanloop op het werk. Ik voel me continu niet goed genoeg, ik ben continu in heel mijn leven heel veel energie aan het verbruiken om me zo veel mogelijk te schikken naar wat ik denk dat er van de buitenwereld van me verwacht wordt. Ik werk echter in een setting die zelfstandigheid vereist en waarbij ik zelf de weg moet bepalen. Dit resulteert bij mij in enorm veel druk en een groot gevoel van niet goed genoeg zijn en tekort schieten, niet weten wat ik moet doen (ondanks dat feedback en functioneringsgesprekken altijd goed zijn, pas overal goed in het team, gewaardeerd door collega's....ladingen positieve feedback en dat maakt niet eens een deukje in mijn berg van onzekerheid en kritiek naar mezelf toe). Ik ben er een tijdje uit geweest, toch weer teruggegaan en nu weer een stapje terug gedaan. Werk is dus alles behalve een vlucht of afleiding voor mij, maar een oefenterrein om dingen aan te gaan ondanks mijn enorme onzekerheid en angst niks te kunnen. Ook moet ik leren dat niet alles 100% perfect hoeft, je mag best iets 'niet zo handig' aanpakken en het dan herstellen of de volgende keer anders doen en dat maakt van mij geen verschrikkelijk, waardeloos mens. Dit alles lijkt de laatste jaren trouwens steeds erger te worden bij mij in plaats van beter. Juist door te werken kan ik dit overwinnen, door te doen, te ervaren, er doorheen te gaan en sterker te worden. Eigenlijk ontwikkel ik me niet goed in het werk, omdat ik te snel wil wegrennen omdat ik niet gelijk alles perfect doe Ik snap jouw redenering ook wel hoor, werk en bezig blijven is vaak een vlucht om niet te hoeven voelen of tijd en aandacht aan jezelf te hoeven besteden.
Ik ben iemand die eigenlijk steeds meer is gaan vluchten van het leven in plaats van vluchten IN het leven. Zo zonde
Hoe gaat het nu met je? Ben je nog uit bed gekomen gisteren en vandaag, nog een rondje buiten gedaan en goed gegeten?
Ik heb gisteren redelijk gegeten én gesport. Dat sporten voelde weer heel goed, ondanks dat ik me erg onfit voelde, dat is in een paar weken wel weer recht getrokken.
De laatste dagen voel ik me iets rustiger in mijn hoofd. Iets beter. Toch ben ik vandaag naar de huisarts gegaan, het is zo makkelijk om het af te blazen als je iets beter dan superslecht voelt, maar ik wil nu echt doorpakken.
Hoop dat het jullie lukt om stappen te zetten vandaag en goed voor jezelf te zorgen!
zaterdag 23 januari 2016 om 01:13
zaterdag 23 januari 2016 om 01:37
Thee ook voor jou lekker slapen!
Leuk dat ik je hier (weer) lees
Tiny: snap je post over je werk. Voor jou idd anders. Heb je ook nog hulp verder voor die onzekerheid? Ligt vast iets onder waar dit vandaan komt. Het voelt nu alsof het allemaal een te grote uitdaging is. Werk is een prima leerschool en oefenplek, maar als je niet aan de oorzaak van je onzekerheid werkt wordt het mss té lastig?
Of bedoel je dat met de huisarts? Afspraak om hulp te zoeken?
(Sorry als je dit al hebt verteld)
Goed van je dat het eten en sporten is gelukt! Daar dan ook trots op wezen he!!
Gister en vandaag waren redelijke dagen. Meer rust en gister zelfs een dag die leeg was en wat ik als fijn heb ervaren. Met een boek op de bank. Echt lang geleden.
Ik merk dat ik het moeten wat meer heb losgelaten. Dus al die dingen die ik mijzelf oplegde. Ik zorg voor een gezonde basis en verder vooral lief zijn voor mijzelf en aanvoelen waar ik behoefte aan heb. Advies ook gekregen om nog erg rustig aan te doen en lichamelijk nog niet teveel te vragen van mijzelf. Door fysieke klachten is mijn energiebelasting nog een heel stuk lager dan het zou moeten. Omdat ik mentaal veel worstel kost dat al meer dan de helft van de energie die ik nu heb. Streven is om zo die energiebelasting wat meer op te bouwen. Kijken wat het mij brengt, voor nu voeld het goed. Alleen slapen is/blijft lastig. Ook dat accepteer ik maar.
Verder rustig hier. Op dit tijdstip logisch
haha, maar hoe is het met de rest? Lelie, Jutt, Aardbei, Digitime, Daantje, Schoenmaat en Sweety?
Leuk dat ik je hier (weer) lees
Tiny: snap je post over je werk. Voor jou idd anders. Heb je ook nog hulp verder voor die onzekerheid? Ligt vast iets onder waar dit vandaan komt. Het voelt nu alsof het allemaal een te grote uitdaging is. Werk is een prima leerschool en oefenplek, maar als je niet aan de oorzaak van je onzekerheid werkt wordt het mss té lastig?
Of bedoel je dat met de huisarts? Afspraak om hulp te zoeken?
(Sorry als je dit al hebt verteld)
Goed van je dat het eten en sporten is gelukt! Daar dan ook trots op wezen he!!
Gister en vandaag waren redelijke dagen. Meer rust en gister zelfs een dag die leeg was en wat ik als fijn heb ervaren. Met een boek op de bank. Echt lang geleden.
Ik merk dat ik het moeten wat meer heb losgelaten. Dus al die dingen die ik mijzelf oplegde. Ik zorg voor een gezonde basis en verder vooral lief zijn voor mijzelf en aanvoelen waar ik behoefte aan heb. Advies ook gekregen om nog erg rustig aan te doen en lichamelijk nog niet teveel te vragen van mijzelf. Door fysieke klachten is mijn energiebelasting nog een heel stuk lager dan het zou moeten. Omdat ik mentaal veel worstel kost dat al meer dan de helft van de energie die ik nu heb. Streven is om zo die energiebelasting wat meer op te bouwen. Kijken wat het mij brengt, voor nu voeld het goed. Alleen slapen is/blijft lastig. Ook dat accepteer ik maar.
Verder rustig hier. Op dit tijdstip logisch
haha, maar hoe is het met de rest? Lelie, Jutt, Aardbei, Digitime, Daantje, Schoenmaat en Sweety?
Choose love in everything you do! ♥
zaterdag 23 januari 2016 om 11:25
Goedemorgen,
@Thee, hopelijk lekker geslapen!
@Morfientje, jij hebt wat goede stappen gezet zo te lezen en fijn dat dat ook wat meer rust oplevert voor je. Goed gedaan! Fijn dat het goed voelt zoals je het nu doet. Juist met de extra fysieke klachten inderdaad rustig aan doen en niet te veel van jezelf vragen. Je hebt wel een punt wat betreft werken, ik ben ook aan het bedenken of ik dit wel het werk is wat bij me past. Ik heb met mezelf afgesproken dat ik mezelf de tijd geef zo lang dit contract duurt en dat ik dan pas daarover een beslissing neem. Dan heb ik tijd gehad om mijn weg weer te vinden, eventueel onzekerheden te overwinnen, als het dan nóg zo veel energie kost moet ik naar iets anders gaan kijken. Ik heb verder wel hulp ja, maar de problematiek zit erg diep en is enorm hardnekkig
Goed weekend!
@Thee, hopelijk lekker geslapen!
@Morfientje, jij hebt wat goede stappen gezet zo te lezen en fijn dat dat ook wat meer rust oplevert voor je. Goed gedaan! Fijn dat het goed voelt zoals je het nu doet. Juist met de extra fysieke klachten inderdaad rustig aan doen en niet te veel van jezelf vragen. Je hebt wel een punt wat betreft werken, ik ben ook aan het bedenken of ik dit wel het werk is wat bij me past. Ik heb met mezelf afgesproken dat ik mezelf de tijd geef zo lang dit contract duurt en dat ik dan pas daarover een beslissing neem. Dan heb ik tijd gehad om mijn weg weer te vinden, eventueel onzekerheden te overwinnen, als het dan nóg zo veel energie kost moet ik naar iets anders gaan kijken. Ik heb verder wel hulp ja, maar de problematiek zit erg diep en is enorm hardnekkig
Goed weekend!
zaterdag 23 januari 2016 om 17:22
zondag 24 januari 2016 om 00:56
Hii dames..misschien wil ik ook wel mees hrijven. Morfientje ken ik een beetje.
In t kort..door ongeluk zwaar letsel en na jaar nog aan revalideren. Dagritme/invulling is belangrijk...maar ben zeer beperkt. Kan wel weer wat maar alles kort en pijnlijk.
Ik slasp er nog nachtje over..hoop dat ik welkom ben (mocht ik willen aanhaken
)
In t kort..door ongeluk zwaar letsel en na jaar nog aan revalideren. Dagritme/invulling is belangrijk...maar ben zeer beperkt. Kan wel weer wat maar alles kort en pijnlijk.
Ik slasp er nog nachtje over..hoop dat ik welkom ben (mocht ik willen aanhaken
)
maandag 25 januari 2016 om 01:45
Ik baal een klein beetje, het doel wat ik voor ogen had met dit topic komt niet echt uit de verf. Veel mensen in hetzelfde schuitje. Maar daadwerkelijk ervaringen delen, elkaar motiveren, helpen en steunen gebeurd nauwelijks.
Hoe komt dat?
Vind het vooral jammer, omdat ik merk dat ik het zelf erg nodig heb en nu steeds vastloop.
In mijn omgeving kan ik hiermee niet terecht, wordt het vooral niet begrepen. Alleen lukt het niet, want de afspraken die ik met mijzelf maak kom ik niet na. Heb dan geen stok achter de deur. Ergens verdrietig dat ik mijzelf juist voor de gek hou door smoesjes te bedenken of andere dingen om onder mijn afspraken uit te komen. Dat ik kies voor de slechte dingen ipv dat wat goed voor mij is Juist mijzelf zou ik serieus moeten nemen en afspraken na moeten komen.
De eigenliefde, mijzelf het waard vinden om goed voor te zorgen is helaas nog niet zo groot.
Ik zal opzoek naar een andere manier. Misschien toch zoeken naar steun in mijn omgeving, in het hulpverleningstraject wat ik volg of misschien vind ik aansluiting bij een ander topic.
Voor iedereen die heeft meegeschreven bedankt! Voor degene die dat nog steeds willen, graag! Ik zal sws blijven kijken en reageren.
Misschien werkt een andere insteek trouwens beter, ik zal er eens overnadenken. Heb het nml écht nodig, omdat ik anders verder afglij en dat wil ik niet..
Hoe komt dat?
Vind het vooral jammer, omdat ik merk dat ik het zelf erg nodig heb en nu steeds vastloop.
In mijn omgeving kan ik hiermee niet terecht, wordt het vooral niet begrepen. Alleen lukt het niet, want de afspraken die ik met mijzelf maak kom ik niet na. Heb dan geen stok achter de deur. Ergens verdrietig dat ik mijzelf juist voor de gek hou door smoesjes te bedenken of andere dingen om onder mijn afspraken uit te komen. Dat ik kies voor de slechte dingen ipv dat wat goed voor mij is Juist mijzelf zou ik serieus moeten nemen en afspraken na moeten komen.
De eigenliefde, mijzelf het waard vinden om goed voor te zorgen is helaas nog niet zo groot.
Ik zal opzoek naar een andere manier. Misschien toch zoeken naar steun in mijn omgeving, in het hulpverleningstraject wat ik volg of misschien vind ik aansluiting bij een ander topic.
Voor iedereen die heeft meegeschreven bedankt! Voor degene die dat nog steeds willen, graag! Ik zal sws blijven kijken en reageren.
Misschien werkt een andere insteek trouwens beter, ik zal er eens overnadenken. Heb het nml écht nodig, omdat ik anders verder afglij en dat wil ik niet..
Choose love in everything you do! ♥
