Psyche
alle pijlers
En nu even eerlijk....
vrijdag 8 februari 2008 om 21:56
Dus ik wil geen politiek correcte antwoorden, gedachten ingegeven door Oprah Winfrey of God (al worden die vaak als eenheid gezien), geen Moeder Theresa-achtige zalvende woorden of onrealistische benaderingen.
Mijn vraagstelling luidt als volgt: zijn er mensen die absoluut nergens goed in zijn, die eigenlijk niets kunnen, mislukt zijn op sociaal gebied, a-muzikaal zijn, een voorgebakken lasagneschotel als hoogtepunt van hun kookkunst beschouwen, niet kunnen studeren en een te slap karakter hebben om naar de sportschool te gaan om de bierbuik/vetrollen weg te trainen?
Ik denk persoonlijk van wel.
En helaas schaar ik mijzelf ook onder die categorie. Maar het gaat om meningen, dus ik ben benieuwd.
Mijn vraagstelling luidt als volgt: zijn er mensen die absoluut nergens goed in zijn, die eigenlijk niets kunnen, mislukt zijn op sociaal gebied, a-muzikaal zijn, een voorgebakken lasagneschotel als hoogtepunt van hun kookkunst beschouwen, niet kunnen studeren en een te slap karakter hebben om naar de sportschool te gaan om de bierbuik/vetrollen weg te trainen?
Ik denk persoonlijk van wel.
En helaas schaar ik mijzelf ook onder die categorie. Maar het gaat om meningen, dus ik ben benieuwd.
zondag 10 februari 2008 om 11:22
:
Voilà, in het kader van dit topic een lijstje met dingen waar ik slecht in ben.
1. Ik ben een chaoot, dus organiseren en dat soort dingen zijn niet aan mij besteed.
2. Koken wil niet altijd lukken, maar dat komt ook door bovenstaande in combinatie met niet meer dan één ding tegelijk kunnen doen.
3. Ik kan me maar op één ding tegelijk concentreren. Dat schijnt een mannenkwaal te zijn, maar ik heb hem ook.
4. Ik heb geen oriëntatievermogen. Dat is dan weer erg vrouwelijk.
5. Sporten lukt me niet altijd goed, maar dat heeft te maken met mijn chronische vermoeidheid-dinges.
6. Vaak kom ik halverwege de middag al niet meer goed uit mijn woorden, dan moet ik eerst even slapen vanwege mijn ME met id, ik noem dan alles dinges en raak geïrriteerd wanneer mensen me niet direct begrijpen.
7. Ik heb de neiging om me - ondanks hoog IQ - meerdere keren aan dezelfde steen te stoten.
8. Ik vergeet mijn grenzen nogal eens, maar daar wordt aan gewerkt.
9. Last but not least: ik heb mezelf verdorie nog niet kunnen genezen van mijn immuundeficientie, en dat is eigenlijk een eis die ik aan mezelf stel. In dat opzicht voel ik me mislukt. Ik denk ook dat ik het mezelf hierdoor erg moeilijk maak, ik stel irreeële eisen aan mezelf. Misschien doe ik dat ook wel expres om mezelf af en toe een mislukkeling te voelen, en te kunnen roepen dat ik niets maar dan ook niets kan (dus nóg iets wat ik in jou herken, Digi). Complexiteit is me nog steeds niet vreemd.
10. Als ik moe ben maak ik spelfouten, dan kan ik me bijvoorbeeld niet meer herinneren op welke e van reeel de puntjes moeten.
Shahla de eigenschappen die jij noemt vind ik heel mooie. Je kunnen neerleggen bij iets en andere wegen vinden is volgens mij stukken belangrijker dan - ik noem maar iets - heel mooi kunnen zingen. Voor het feit dat je je zoon zo goed op kunt vangen neem ik ook mijn petje af.
Iets wat jij in elk geval wel goed kan, is zelfreflectie hebben. Je weet precies waar het aan schort en wat de knelpunten zijn. Dan ben je al aardig op weg hoor. Je kunt ook goed grappig zijn, humor hebben is heel belangrijk.
Je kunnen neerleggen bij iets, is te leren. Soms heb ik in gedachten nog wel eens moeite met situaties waar ik al niks meer aan kan of wil veranderen maar waar ik nog steeds wel boos om kan worden. Meer nog kort even boos op de persoon die me destijds te slim af was, niet zozeer iets anders. Ik zie dat vooral als reflectiemomenten. Oké, daar is het mislukt en dat is niet altijd makkelijk te verkroppen maar je kunt het wel meenemen in nieuwe ervaringen en gebeurtenissen. En dan ga ik vrolijk verder met de dingen die nu een rol spelen en plannen voor de nabije toekomst.
Zo goed mogelijk zien om te gaan met een zoon met een psychiatrische aandoening is ook te leren. Als ik ergens keihard voor heb 'geblokt en stage gelopen' is het wel op dit gebied. En de casus (zoon) heeft het mij niet makkelijk gemaakt. Het was universitair niveau kan ik je zeggen
Hoewel ik het met je eens ben dat sommige eigenschappen je beter van pas komen dan bijvoorbeeld talent voor zingen hebben, wat ik vaak zag staan en ik zelf ook niet kan, besloot ik dat als eerste te noemen. Heb nooit ambities gehad zangeres te worden, wist wel beter maar heb het ergens wel altijd erg jammer gevonden dat ik niet net als Celine Dion of Whitney Houston zo mooi kon zingen.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
zondag 10 februari 2008 om 11:26
Wat een onzin, dat je beter een laag IQ dan een hoog IQ kunt hebben. Kennis is macht, hersens openen vele deuren die voor anderen gesloten blijven. Zo'n Margaretha heeft de wereld aan haar voeten liggen, en dat heeft zij óók te danken aan haar intelligentie, het is niet ONDANKS haar intelligentie.
Een mooi uiterlijk, een goed stel hersens, geven je in de maatschappij een bevoorrechte positie, hoor. Maar dan moet je er wel op een gezonde manier gebruik van willen maken. En dát is volgens mij een van de dingen waar Digitalis moeite mee heeft, met het feit dat de dingen haar niet langer komen aanwaaien, maar dat ze er wat voor moet doen.
Nou, sorry, Digi, maar de moeite die jij moet doen om dingen te bereiken is nog altijd een stuk minder moeite dan die iemand die spuuglelijk is of hartstikke dom is zou moeten doen. Mooie mensen krijgen sneller een baan dan lelijke mensen, worden als aardiger en sympathieker gezien dan lelijke mensen, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Combineer dat met een killermind, en je hebt alle ingrediënten in huis om over een jaar of 10 gelukzalig te verzuchten: "sjeezus, wat heb ik een súperleven".
Je moet het alleen wel zo willen zien.
Een mooi uiterlijk, een goed stel hersens, geven je in de maatschappij een bevoorrechte positie, hoor. Maar dan moet je er wel op een gezonde manier gebruik van willen maken. En dát is volgens mij een van de dingen waar Digitalis moeite mee heeft, met het feit dat de dingen haar niet langer komen aanwaaien, maar dat ze er wat voor moet doen.
Nou, sorry, Digi, maar de moeite die jij moet doen om dingen te bereiken is nog altijd een stuk minder moeite dan die iemand die spuuglelijk is of hartstikke dom is zou moeten doen. Mooie mensen krijgen sneller een baan dan lelijke mensen, worden als aardiger en sympathieker gezien dan lelijke mensen, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Combineer dat met een killermind, en je hebt alle ingrediënten in huis om over een jaar of 10 gelukzalig te verzuchten: "sjeezus, wat heb ik een súperleven".
Je moet het alleen wel zo willen zien.
Am Yisrael Chai!
zondag 10 februari 2008 om 11:31
Ben het er niet mee eens dat je niet een hele lijst zou mogen of kunnen opstellen met je doelen en plannen. Zolang je beseft dat je niet alles ineens kunt doen en dat je met een grotere lijst langzamer maar wel op meerdere fronten vooruit gaat, is daar niks mis mee. En ook dat je het niet erg vindt als niet alles wat gaat worden. Het gaat allemaal om zelfacceptatie, wat kan ik wel, wat kan ik niet, waar moet ik nog aan werken, het prima vinden dat er gaandeweg ook dingen zullen komen te vervallen. Sommige mensen gedijen beter bij één stap tegelijk, anderen weer meer met meerdere stapjes tegelijk. Het is heel persoonlijk. Zolang je maar realistisch blijft en jezelf niet voorbij loopt.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zondag 10 februari 2008 om 11:33
@Fashion Vicitime:
Ik vind je vaak een betweter en soms vind ik je ook irritant...
Maar je laatste posting heeft mij de ogen geopend. Je slaat de spijker echt zó op z'n kop!!! Meen ik serieus.
Ook het advies dat je aan Digi geeft is prima: geniet ervan dat je mooi en slim bent. Probeer je eens in te denken dat je een lelijke dommerik zou zijn....word je toch ook niet vrolijk van!
En Margareta: jouw postings zijn geweldig.
Ik vind je vaak een betweter en soms vind ik je ook irritant...
Maar je laatste posting heeft mij de ogen geopend. Je slaat de spijker echt zó op z'n kop!!! Meen ik serieus.
Ook het advies dat je aan Digi geeft is prima: geniet ervan dat je mooi en slim bent. Probeer je eens in te denken dat je een lelijke dommerik zou zijn....word je toch ook niet vrolijk van!
En Margareta: jouw postings zijn geweldig.
zondag 10 februari 2008 om 11:35
zondag 10 februari 2008 om 11:41
Combineer dat met een killermind, en je hebt alle ingrediënten in huis om over een jaar of 10 gelukzalig te verzuchten: "sjeezus, wat heb ik een súperleven".
Het is alleen geen garantie voor een superleven en ik kan me voorstellen dat dát moeilijk te verkroppen is als in je jeugd alles is komen aanwaaien.
Het is alleen geen garantie voor een superleven en ik kan me voorstellen dat dát moeilijk te verkroppen is als in je jeugd alles is komen aanwaaien.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zondag 10 februari 2008 om 11:44
zondag 10 februari 2008 om 11:50
Ik weet niet of een laag of een hoog IQ beter is. Dat is ook weer dat prestatiegerichte, dat het één beter zou zijn dan het andere. Ik denk wel dat een hoog IQ problemen met zich meebrengt. Als ik naar mijn studievrienden kijk, is het merendeel op een gegeven moment in de psychische hulpverlening terechtgekomen.
Wat is het probleem? Ze denken teveel na, ze piekeren. Ze zitten in hun hoofd en niet in hun lijf, en dan draaien ze door. Het doen van een universitaire studie moedigt dat teveel nadenken alleen nog maar verder aan.
zondag 10 februari 2008 om 11:50
Het zal best slikken zijn als eerst alles je kwam aanwaaien en vervolgens moet je aan de slag maar hé, ook dat is het leven en wil je je leven niet vergooien, zul je toch aan de slag moeten. Al was het maar in leren accepteren dat het leven veranderlijk is en wat gisteren gold, vandaag niet meer hoeft te gelden.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zondag 10 februari 2008 om 11:51
Tuurlijk, daar ben ik het mee eens. Alleen geeft intelligentie vaak als "negatief bij-effect" dat je soms té veel over de dingen nadenkt. Dat hoeft niet perse een probleem te zijn, maar kan bij sommige mensen wel leiden tot bijv. depressieve gevoelens of gedachten. (okee, is wat kort door de bocht, maar je begrijpt de strekking?)
zondag 10 februari 2008 om 11:58
Ikvind dat een te hoog IQ wel problemen op kan leveren. Een gewoon hoog IQ is geweldig, hoogbegaafdheid is vaak lastig. Dat zijn althans mijn onverdvindingen en van vele andere hoogbegaafden. De website van de Mensa geeft daar ook goede voorbeelden van.
Nog even over Marg: ik denk dat het enige verschil tussen Marg en ik, het zelfvertrouwen is. Als ik net zo zelfverzekerd was als zij is (en da's niet om haar te bagatelliseren, integendeel) had ik helemaal geen (ernstige) problemen meegemaakt. Dat moet ik dus zien te kweken, dat zelfvertrouwen. En inderdaad, een hoog IQ en mooi uiterlijk is niet genoeg, je moet vooral zelfvertrouwen hebben en een doorzetter zijn. Nou ja, werk aan den winkel dus.
YAs: niets ernstigs toch hoop ik?
Nog even over Marg: ik denk dat het enige verschil tussen Marg en ik, het zelfvertrouwen is. Als ik net zo zelfverzekerd was als zij is (en da's niet om haar te bagatelliseren, integendeel) had ik helemaal geen (ernstige) problemen meegemaakt. Dat moet ik dus zien te kweken, dat zelfvertrouwen. En inderdaad, een hoog IQ en mooi uiterlijk is niet genoeg, je moet vooral zelfvertrouwen hebben en een doorzetter zijn. Nou ja, werk aan den winkel dus.
YAs: niets ernstigs toch hoop ik?
