Psyche
alle pijlers
Er is aangifte gedaan tegen mijn zoon van 14
zondag 15 juni 2008 om 17:14
Beste forumleden, ik ga nu iets vertellen waarvan ik vantevoren weet dat ik (denk ik) geen leuke reacties ga krijgen. Maar toch graag jullie advies.
Het volgende is er gebeurd. Mijn zoon is 14 en zit in de 1e klas van de middelbare school. Het is een leuke frisse kalme jongen met een grote vriendenkring. Hij heeft zich nog nooit (ernstig) misdragen, haalt goede cijfers en is aanvoerder van zijn voetbalclub. Hij is geen pestkop en wordt ook nooit gepest. Hij heeft op zaterdag een weekendbaantje als afwasser bij een grand cafe. Ook is er in al die jaren ook op school geen enkele aanmerking op zijn gedrag geweest door leraren e.d. eerder het tegendeel. En natuurlijk heeft hij wel eens wat uitgehaald maar dat viel onder de noemer kattenkwaad en we hebben er nooit voor op school hoeven te komen (hij had bv met oudjaar een rotje in zijn tas en de school betrapte hem erop. Voor straf moest hij 2 dagen lang de school vegen en terecht). Hij gaat verder nog niet uit of iets dergelijks en hij rookt en drinkt niet.
Nu is het volgende gebeurd. Toen ik vorige week op mijn werk zat kreeg ik een telefoontje van zijn school. Mijn zoon had samen met een vriend een andere jongen dermate mishandeld dat hij voor 1 dag geschorst was en dat de ouders van die jongen aangifte hadden gedaan. Ik wist werkelijk niet wat ik hoorde. Ik was diep geschokt. Samen met zijn vriend schijnen ze die jongen meerdere keren rond de tepels hebben geknepen. Ook die vriend van mijn zoon ken ik al vanaf zijn 4e jaar en ook hij is geen branieschopper of iets dergelijks. Ik wist echt niet wat ik hoorde. Ik heb natuurlijk mijn zoon flink onder handen genomen. Ook hij was helemaal van slag. Hij vertelde dat het een stoeipartij was geweest en hij had geen idee dat het zo hard was gegaan. Maar hij ontkent pertinent dat ze hem in zijn tepels hebben geknepen. Ook hij was diep geschokt. Voor de de duidelijkheid. Dit was gebeurd op vrijdagochtend voor schooltijd en maandag kreeg hij te horen dat hij geschorst was.
Hij is dus een dag geschorst, heeft ontzettend veel strafwerk gehad en die moeder heeft aangifte gedaan bij de politie en hij heeft zijn excuses aangeboden aan die jongen (een klasgenoot). Als klap op de vuurpijl heeft hij uit eigen beweging ook nog eens die moeder opgebeld en ook zijn excuses aan haar aangeboden.
Nu blijkt het dus om een jongen te gaan die vaker is gepest. Die jongen heeft duidelijk verklaard dat het om een uit de hand gelopen stoeipartij ging en hij er zelf ook aan meegedaan heeft. De school veegde zijn verklaring van tafel met als reden dat hij heus niet zo aardig hoefde te zijn om het voor mijn zoon en zijn vriend op te nemen. Nadat mijn zoon die moeder had gesproken wilde die moeder mij ook spreken. Ook ik heb mijn excuses gemaakt. Toen zei ze dat populaire jongens zoals mijn zoon maar eens moesten leren dat het leven niet altijd leuk was en dat ze blij was dat ze aangifte had gedaan. Ze zei dat haar zoon rond zijn tepels helemaal blauw was. De school heeft verder die plekken niet gezien. Ik heb gezegd dat ik het heel naar vond en zowel mijn zoon als ik nu excuses hadden gemaakt en dat ik niet wist wat ik nog meer kon doen. Mijn zoon is hard gestraft, de politie wordt erbij gehaald en hij heeft excuses gemaakt. Voor mij is het nu klaar. Voor alle duidelijkheid, het is ook stom van hem geweest om met een jongen te stoeien die altijd al de klos is. Hij moet dat maar met zijn eigen vrienden doen. En als dit mijn zoon was overkomen had ik precies hetzelfde gedaan. Maar zowel mijn zoon als zijn vriend zijn geen gemene jongens. Ik heb het gevoel dat het niet waar is waar ze voor gestraft zijn. De school gelooft onvoorwaardelijk die moeder en staan helemaal achter die aangifte. Maar nogmaals, ik heb het gevoel dat dit helemaal niet klopt. Wat vinden jullie hiervan?
Het volgende is er gebeurd. Mijn zoon is 14 en zit in de 1e klas van de middelbare school. Het is een leuke frisse kalme jongen met een grote vriendenkring. Hij heeft zich nog nooit (ernstig) misdragen, haalt goede cijfers en is aanvoerder van zijn voetbalclub. Hij is geen pestkop en wordt ook nooit gepest. Hij heeft op zaterdag een weekendbaantje als afwasser bij een grand cafe. Ook is er in al die jaren ook op school geen enkele aanmerking op zijn gedrag geweest door leraren e.d. eerder het tegendeel. En natuurlijk heeft hij wel eens wat uitgehaald maar dat viel onder de noemer kattenkwaad en we hebben er nooit voor op school hoeven te komen (hij had bv met oudjaar een rotje in zijn tas en de school betrapte hem erop. Voor straf moest hij 2 dagen lang de school vegen en terecht). Hij gaat verder nog niet uit of iets dergelijks en hij rookt en drinkt niet.
Nu is het volgende gebeurd. Toen ik vorige week op mijn werk zat kreeg ik een telefoontje van zijn school. Mijn zoon had samen met een vriend een andere jongen dermate mishandeld dat hij voor 1 dag geschorst was en dat de ouders van die jongen aangifte hadden gedaan. Ik wist werkelijk niet wat ik hoorde. Ik was diep geschokt. Samen met zijn vriend schijnen ze die jongen meerdere keren rond de tepels hebben geknepen. Ook die vriend van mijn zoon ken ik al vanaf zijn 4e jaar en ook hij is geen branieschopper of iets dergelijks. Ik wist echt niet wat ik hoorde. Ik heb natuurlijk mijn zoon flink onder handen genomen. Ook hij was helemaal van slag. Hij vertelde dat het een stoeipartij was geweest en hij had geen idee dat het zo hard was gegaan. Maar hij ontkent pertinent dat ze hem in zijn tepels hebben geknepen. Ook hij was diep geschokt. Voor de de duidelijkheid. Dit was gebeurd op vrijdagochtend voor schooltijd en maandag kreeg hij te horen dat hij geschorst was.
Hij is dus een dag geschorst, heeft ontzettend veel strafwerk gehad en die moeder heeft aangifte gedaan bij de politie en hij heeft zijn excuses aangeboden aan die jongen (een klasgenoot). Als klap op de vuurpijl heeft hij uit eigen beweging ook nog eens die moeder opgebeld en ook zijn excuses aan haar aangeboden.
Nu blijkt het dus om een jongen te gaan die vaker is gepest. Die jongen heeft duidelijk verklaard dat het om een uit de hand gelopen stoeipartij ging en hij er zelf ook aan meegedaan heeft. De school veegde zijn verklaring van tafel met als reden dat hij heus niet zo aardig hoefde te zijn om het voor mijn zoon en zijn vriend op te nemen. Nadat mijn zoon die moeder had gesproken wilde die moeder mij ook spreken. Ook ik heb mijn excuses gemaakt. Toen zei ze dat populaire jongens zoals mijn zoon maar eens moesten leren dat het leven niet altijd leuk was en dat ze blij was dat ze aangifte had gedaan. Ze zei dat haar zoon rond zijn tepels helemaal blauw was. De school heeft verder die plekken niet gezien. Ik heb gezegd dat ik het heel naar vond en zowel mijn zoon als ik nu excuses hadden gemaakt en dat ik niet wist wat ik nog meer kon doen. Mijn zoon is hard gestraft, de politie wordt erbij gehaald en hij heeft excuses gemaakt. Voor mij is het nu klaar. Voor alle duidelijkheid, het is ook stom van hem geweest om met een jongen te stoeien die altijd al de klos is. Hij moet dat maar met zijn eigen vrienden doen. En als dit mijn zoon was overkomen had ik precies hetzelfde gedaan. Maar zowel mijn zoon als zijn vriend zijn geen gemene jongens. Ik heb het gevoel dat het niet waar is waar ze voor gestraft zijn. De school gelooft onvoorwaardelijk die moeder en staan helemaal achter die aangifte. Maar nogmaals, ik heb het gevoel dat dit helemaal niet klopt. Wat vinden jullie hiervan?
maandag 14 juli 2008 om 19:05
ik word er een beetje kriebelig van, van jouw verhaal.
Je zoon heeft een fout gemaakt, en daar zitten de consequenties aan vast. Voor het gebeurde moet hij ook maar verantwoordelijkheid dragen. Laat die dus bij hem liggen. De politie bepaald wel hoe erg de zaak daadwerkelijk is.
Voor jou is het gewoon moeilijk omdat je hem al 14 jaar lang jouw waarden en normen probeert mee te geven om fatsoenlijk mee te kunnen draaien in de maatschappij, en je altijd gedacht dat dat wel aardig gelukt is. Maar nu word je met je neus op de feiten gedrukt, en dat is moeilijk.
Wel goed dat je zoon het toe geeft, en excuses maakt. Hij heeft een geweten, en als hij dat zal volgen, komt het wel goed met hem. Alleen de pubertijd verstoord dit proces nu eventjes.
Je zoon heeft een fout gemaakt, en daar zitten de consequenties aan vast. Voor het gebeurde moet hij ook maar verantwoordelijkheid dragen. Laat die dus bij hem liggen. De politie bepaald wel hoe erg de zaak daadwerkelijk is.
Voor jou is het gewoon moeilijk omdat je hem al 14 jaar lang jouw waarden en normen probeert mee te geven om fatsoenlijk mee te kunnen draaien in de maatschappij, en je altijd gedacht dat dat wel aardig gelukt is. Maar nu word je met je neus op de feiten gedrukt, en dat is moeilijk.
Wel goed dat je zoon het toe geeft, en excuses maakt. Hij heeft een geweten, en als hij dat zal volgen, komt het wel goed met hem. Alleen de pubertijd verstoord dit proces nu eventjes.
maandag 14 juli 2008 om 19:32
Je schrijft dat jij je niet voor kunt stellen dat jouw zoon zoiets zou doen. Maar het feit dat de stoeipartij heeft plaats gevonden en dat die uit de hand is gelopen, is denk ik wel bewezen. Hij geeft het nota bene zelf toe.
Jouw zoon heeft nu verantwoording af moeten leggen en als dat met een sisser afloopt, dan zal dat hopenlijk een goede les voor hem zijn. En loopt het niet met een sisser af, dan heeft dat een reden en zal hij ook een zwaardere les nodig hebben.
We kunnen ons van onze eigen kinderen slecht voorstellen dat zij slecht zouden doen. Maar soms zijn kinderen buiten huis nu eenmaal anders dan binnen huis. Of dat bij jouw zoon ook zo is, kan ik niet beoordelen.
Maar hoe dan ook denk ik dat je blij moet zijn dat dit nu gebeurt. Dat klinkt misschien een beetje vreemd, maar als jouw zoon echt onschuldig stoeide, dan kent hij kennelijk zijn eigen krachten niet. En dan is het goed dat hij zich dat nu wel realiseert, om ernstiger ongelukken in de toekomst te voorkomen. En als het wel opzettelijke treiterij was, dan kan hij daar ook beter nu voor aangepakt worden dan later. We willen tenslotte niet weer in de krant moeten lezen dat een gepeste jongen het niet meer aankon en zijn medeleerlingen overhoop heeft geschoten.
Jouw zoon heeft nu verantwoording af moeten leggen en als dat met een sisser afloopt, dan zal dat hopenlijk een goede les voor hem zijn. En loopt het niet met een sisser af, dan heeft dat een reden en zal hij ook een zwaardere les nodig hebben.
We kunnen ons van onze eigen kinderen slecht voorstellen dat zij slecht zouden doen. Maar soms zijn kinderen buiten huis nu eenmaal anders dan binnen huis. Of dat bij jouw zoon ook zo is, kan ik niet beoordelen.
Maar hoe dan ook denk ik dat je blij moet zijn dat dit nu gebeurt. Dat klinkt misschien een beetje vreemd, maar als jouw zoon echt onschuldig stoeide, dan kent hij kennelijk zijn eigen krachten niet. En dan is het goed dat hij zich dat nu wel realiseert, om ernstiger ongelukken in de toekomst te voorkomen. En als het wel opzettelijke treiterij was, dan kan hij daar ook beter nu voor aangepakt worden dan later. We willen tenslotte niet weer in de krant moeten lezen dat een gepeste jongen het niet meer aankon en zijn medeleerlingen overhoop heeft geschoten.
anoniem_41160 wijzigde dit bericht op 14-07-2008 19:50
Reden: Gewijzigd ivm mosterd, had niet alles gelezen voor ik reageerde, sorry
Reden: Gewijzigd ivm mosterd, had niet alles gelezen voor ik reageerde, sorry
% gewijzigd
maandag 14 juli 2008 om 21:00
Ik ben nog steeds heel benieuwd naar de antwoorden op de vragen die ik (en anderen) gesteld hebben....
Wie weet heeft die leraar wel gezegd: "jullie lijken wel ziek in je hoofd!"
Ik zou echt heel graag willen weten of je het verhaal al van alle kanten hebt gehoord of dat je af gaat op het verhaal van je zoon. Je hebt geen idee wat het indienen van een officiele klacht met een leraar kan doen. Ook als de klacht ongegrond blijkt te zijn en jouw zoon dus het verhaal in zijn eigen voordeel heeft verteld. Jouw aandacht en woede worden nu voor een groot deel op deze leraar gericht en niet (meer) op je zoon. Ieder verhaal heeft meerdere kanten, vergeet dat alsjeblieft niet... (wat niet weg neemt dat je nooit een klacht zou moeten indienen tegen een docent, je moet alleen wel heel zeker zijn van je zaak vind ik).
Wie weet heeft die leraar wel gezegd: "jullie lijken wel ziek in je hoofd!"
Ik zou echt heel graag willen weten of je het verhaal al van alle kanten hebt gehoord of dat je af gaat op het verhaal van je zoon. Je hebt geen idee wat het indienen van een officiele klacht met een leraar kan doen. Ook als de klacht ongegrond blijkt te zijn en jouw zoon dus het verhaal in zijn eigen voordeel heeft verteld. Jouw aandacht en woede worden nu voor een groot deel op deze leraar gericht en niet (meer) op je zoon. Ieder verhaal heeft meerdere kanten, vergeet dat alsjeblieft niet... (wat niet weg neemt dat je nooit een klacht zou moeten indienen tegen een docent, je moet alleen wel heel zeker zijn van je zaak vind ik).
woensdag 16 juli 2008 om 09:51
Zo, na al de vakantiewas tijd om uitgebreid te reageren. Ik had het al ergens eerder neergezet. Maar ik ben het er absoluut mee eens dat ik totaal niet zie waarom mijn zoon zo nodig moet stoeien met een jongen die al gepest wordt. Stoeien doet hij inderdaad maar met zijn vrienden. Ik heb duidelijk gezegd dat hij met die jongen om moet gaan als zijnde een klasgenoot niet meer en niet minder. Verder heb ik voor mijn vakantie al het hele gebeuren laten bezinken en een gesprek aangevraagd met de directeur van de school want dit moest echt uitgepraat worden. En dat is een zeer duidelijk en bevredigend gesprek geweest. De directeur is ook van mening dat de school in dit hele gebeuren de zaak anders had moeten aanpakken ten opzichte van de gepestte jongen en ons als betrokken ouders. De directeur heeft beiden leerkrachten ook bij het gesprek geroepen en die leerkracht heeft zijn excuses gemaakt voor de gemaakte opmerking. Ik ben ook echt blij dat het zo allemaal opgelost is. Hoewel het echt een hele nare ervaring was voor iedereen hebben we er allemaal heel wat van geleerd. Zowel mijn zoon, als de school en de ouders. De gepestte jongen is inmiddels verhuisd en ik hoop van harte dat hij een betere tijd op zijn school zal krijgen.
