Psyche
alle pijlers
Er is aangifte gedaan tegen mijn zoon van 14
zondag 15 juni 2008 om 17:14
Beste forumleden, ik ga nu iets vertellen waarvan ik vantevoren weet dat ik (denk ik) geen leuke reacties ga krijgen. Maar toch graag jullie advies.
Het volgende is er gebeurd. Mijn zoon is 14 en zit in de 1e klas van de middelbare school. Het is een leuke frisse kalme jongen met een grote vriendenkring. Hij heeft zich nog nooit (ernstig) misdragen, haalt goede cijfers en is aanvoerder van zijn voetbalclub. Hij is geen pestkop en wordt ook nooit gepest. Hij heeft op zaterdag een weekendbaantje als afwasser bij een grand cafe. Ook is er in al die jaren ook op school geen enkele aanmerking op zijn gedrag geweest door leraren e.d. eerder het tegendeel. En natuurlijk heeft hij wel eens wat uitgehaald maar dat viel onder de noemer kattenkwaad en we hebben er nooit voor op school hoeven te komen (hij had bv met oudjaar een rotje in zijn tas en de school betrapte hem erop. Voor straf moest hij 2 dagen lang de school vegen en terecht). Hij gaat verder nog niet uit of iets dergelijks en hij rookt en drinkt niet.
Nu is het volgende gebeurd. Toen ik vorige week op mijn werk zat kreeg ik een telefoontje van zijn school. Mijn zoon had samen met een vriend een andere jongen dermate mishandeld dat hij voor 1 dag geschorst was en dat de ouders van die jongen aangifte hadden gedaan. Ik wist werkelijk niet wat ik hoorde. Ik was diep geschokt. Samen met zijn vriend schijnen ze die jongen meerdere keren rond de tepels hebben geknepen. Ook die vriend van mijn zoon ken ik al vanaf zijn 4e jaar en ook hij is geen branieschopper of iets dergelijks. Ik wist echt niet wat ik hoorde. Ik heb natuurlijk mijn zoon flink onder handen genomen. Ook hij was helemaal van slag. Hij vertelde dat het een stoeipartij was geweest en hij had geen idee dat het zo hard was gegaan. Maar hij ontkent pertinent dat ze hem in zijn tepels hebben geknepen. Ook hij was diep geschokt. Voor de de duidelijkheid. Dit was gebeurd op vrijdagochtend voor schooltijd en maandag kreeg hij te horen dat hij geschorst was.
Hij is dus een dag geschorst, heeft ontzettend veel strafwerk gehad en die moeder heeft aangifte gedaan bij de politie en hij heeft zijn excuses aangeboden aan die jongen (een klasgenoot). Als klap op de vuurpijl heeft hij uit eigen beweging ook nog eens die moeder opgebeld en ook zijn excuses aan haar aangeboden.
Nu blijkt het dus om een jongen te gaan die vaker is gepest. Die jongen heeft duidelijk verklaard dat het om een uit de hand gelopen stoeipartij ging en hij er zelf ook aan meegedaan heeft. De school veegde zijn verklaring van tafel met als reden dat hij heus niet zo aardig hoefde te zijn om het voor mijn zoon en zijn vriend op te nemen. Nadat mijn zoon die moeder had gesproken wilde die moeder mij ook spreken. Ook ik heb mijn excuses gemaakt. Toen zei ze dat populaire jongens zoals mijn zoon maar eens moesten leren dat het leven niet altijd leuk was en dat ze blij was dat ze aangifte had gedaan. Ze zei dat haar zoon rond zijn tepels helemaal blauw was. De school heeft verder die plekken niet gezien. Ik heb gezegd dat ik het heel naar vond en zowel mijn zoon als ik nu excuses hadden gemaakt en dat ik niet wist wat ik nog meer kon doen. Mijn zoon is hard gestraft, de politie wordt erbij gehaald en hij heeft excuses gemaakt. Voor mij is het nu klaar. Voor alle duidelijkheid, het is ook stom van hem geweest om met een jongen te stoeien die altijd al de klos is. Hij moet dat maar met zijn eigen vrienden doen. En als dit mijn zoon was overkomen had ik precies hetzelfde gedaan. Maar zowel mijn zoon als zijn vriend zijn geen gemene jongens. Ik heb het gevoel dat het niet waar is waar ze voor gestraft zijn. De school gelooft onvoorwaardelijk die moeder en staan helemaal achter die aangifte. Maar nogmaals, ik heb het gevoel dat dit helemaal niet klopt. Wat vinden jullie hiervan?
Het volgende is er gebeurd. Mijn zoon is 14 en zit in de 1e klas van de middelbare school. Het is een leuke frisse kalme jongen met een grote vriendenkring. Hij heeft zich nog nooit (ernstig) misdragen, haalt goede cijfers en is aanvoerder van zijn voetbalclub. Hij is geen pestkop en wordt ook nooit gepest. Hij heeft op zaterdag een weekendbaantje als afwasser bij een grand cafe. Ook is er in al die jaren ook op school geen enkele aanmerking op zijn gedrag geweest door leraren e.d. eerder het tegendeel. En natuurlijk heeft hij wel eens wat uitgehaald maar dat viel onder de noemer kattenkwaad en we hebben er nooit voor op school hoeven te komen (hij had bv met oudjaar een rotje in zijn tas en de school betrapte hem erop. Voor straf moest hij 2 dagen lang de school vegen en terecht). Hij gaat verder nog niet uit of iets dergelijks en hij rookt en drinkt niet.
Nu is het volgende gebeurd. Toen ik vorige week op mijn werk zat kreeg ik een telefoontje van zijn school. Mijn zoon had samen met een vriend een andere jongen dermate mishandeld dat hij voor 1 dag geschorst was en dat de ouders van die jongen aangifte hadden gedaan. Ik wist werkelijk niet wat ik hoorde. Ik was diep geschokt. Samen met zijn vriend schijnen ze die jongen meerdere keren rond de tepels hebben geknepen. Ook die vriend van mijn zoon ken ik al vanaf zijn 4e jaar en ook hij is geen branieschopper of iets dergelijks. Ik wist echt niet wat ik hoorde. Ik heb natuurlijk mijn zoon flink onder handen genomen. Ook hij was helemaal van slag. Hij vertelde dat het een stoeipartij was geweest en hij had geen idee dat het zo hard was gegaan. Maar hij ontkent pertinent dat ze hem in zijn tepels hebben geknepen. Ook hij was diep geschokt. Voor de de duidelijkheid. Dit was gebeurd op vrijdagochtend voor schooltijd en maandag kreeg hij te horen dat hij geschorst was.
Hij is dus een dag geschorst, heeft ontzettend veel strafwerk gehad en die moeder heeft aangifte gedaan bij de politie en hij heeft zijn excuses aangeboden aan die jongen (een klasgenoot). Als klap op de vuurpijl heeft hij uit eigen beweging ook nog eens die moeder opgebeld en ook zijn excuses aan haar aangeboden.
Nu blijkt het dus om een jongen te gaan die vaker is gepest. Die jongen heeft duidelijk verklaard dat het om een uit de hand gelopen stoeipartij ging en hij er zelf ook aan meegedaan heeft. De school veegde zijn verklaring van tafel met als reden dat hij heus niet zo aardig hoefde te zijn om het voor mijn zoon en zijn vriend op te nemen. Nadat mijn zoon die moeder had gesproken wilde die moeder mij ook spreken. Ook ik heb mijn excuses gemaakt. Toen zei ze dat populaire jongens zoals mijn zoon maar eens moesten leren dat het leven niet altijd leuk was en dat ze blij was dat ze aangifte had gedaan. Ze zei dat haar zoon rond zijn tepels helemaal blauw was. De school heeft verder die plekken niet gezien. Ik heb gezegd dat ik het heel naar vond en zowel mijn zoon als ik nu excuses hadden gemaakt en dat ik niet wist wat ik nog meer kon doen. Mijn zoon is hard gestraft, de politie wordt erbij gehaald en hij heeft excuses gemaakt. Voor mij is het nu klaar. Voor alle duidelijkheid, het is ook stom van hem geweest om met een jongen te stoeien die altijd al de klos is. Hij moet dat maar met zijn eigen vrienden doen. En als dit mijn zoon was overkomen had ik precies hetzelfde gedaan. Maar zowel mijn zoon als zijn vriend zijn geen gemene jongens. Ik heb het gevoel dat het niet waar is waar ze voor gestraft zijn. De school gelooft onvoorwaardelijk die moeder en staan helemaal achter die aangifte. Maar nogmaals, ik heb het gevoel dat dit helemaal niet klopt. Wat vinden jullie hiervan?
zondag 15 juni 2008 om 18:00
Dat kan ik mij best voorstellen, ik heb zelf geen kinderen en ik weet niet wat ikzelf zou doen hoor. Maar goed ik vraag mij wel af waarom het nu bij een zwakkere niet kan.. snap je wat ik bedoel?
Wat heeft hij dan wel eerder gedaan wat je onder misdragen verstond maar wel tolereerde. Ik hoef het niet perse te weten maar het is misschien wel handig om dat voor jezelf op een rijtje te krijgen. Wellicht is het 'stoeien' met een mindere maar een klein stapje van de vorige misdragingen. Waarmee ik overgens niet mee wil zeggen dat je zoon hierdoor een verschrikkelijk ventje is of iets in die trant.
zondag 15 juni 2008 om 18:01
Misschien is juist het 'pestprotocol' van de school dat zij vinden dat er met de aangifte genoeg is gedaan. Veel scholen roepen dat ze een pestprotocol hebben (volgens mij is dat verplicht, zelfs, maar weet ik niet zeker) maar de uitvoering daarvan is sosm bar slecht. Op de vorige school van Muizelien werd ze gepest (ze is een moeilijk lerend kind, zit nu ook op een speciale school). Ik heb het ik-weet-niet-hoeveel keer aangegeven. Ik stond te boek als die moeder die altijd zeurde dat haar kind zo zielig was en ik moest ophouden want je hoefde maar piep te zeggen en Muizelien was van streek. Toegegeven, dochter houdt van theater, maar ik weet echt wel wanneer ze ongelukkig is.
Voordat een kind naar een speciale school gaat, wordt het onderzocht en wordt er ook meerdere keren een observatie gedaan in de klas. Uit die rapporten kwam onomstotelijk vast te staan dat Muizelien wél gepest werd. Ik heb daarop de zaak aanhangig gemaakt bij de Onderwijsinspectie. Dat ik stelselmatig 'weggewoven' werd, terwijl het nu keihard op papier stond. Ik werd vervolgens ontboden door het hoofd en ze hebben ons tot ver in de wijk horen schreeuwen naar elkaar. Hij was boos dat ik niet naar hem was toegekomen, ik was boos dat hij niet naar MIJ was gekomen na al die klachten die ik deponeerde bij de leerkrachten. Achteraf bezien: hij had wel gelijk, natuurlijk, aan de andere kant, hij werkte parttime als schooldirecteur en de leerkrachten wisten dit soort dingen dus goed voor hem verborgen te houden. Hij gaf ook aan dat hij vond dat zijn personeel hem hierop had moeten attenderen, omdat hij het dan wellicht had kunnen bijsturen en nu op zijn flikker kreeg van het overkoepelend orgaan waar zijn school bij hoort, en de onderwijsinspectie.
Wat ik ermee wil zeggen is, het beleid van scholen is soms ondoorgrondelijk. De school van TO zou feitelijk nog eens een gesprek met alle partijen aan moeten gaan. Ongeacht of de zoon het nu wel of niet gedaan heeft, ongeacht of het nu wel of niet stoeien was, de school moet zich niet ervan afd maken met 'laat de moeder maar aangifte doen'. Daar leert niemand van. De school is nl. wel verantwoordelijk voor het creeeren van een veilige omgeving voor leerlingen.
Voordat een kind naar een speciale school gaat, wordt het onderzocht en wordt er ook meerdere keren een observatie gedaan in de klas. Uit die rapporten kwam onomstotelijk vast te staan dat Muizelien wél gepest werd. Ik heb daarop de zaak aanhangig gemaakt bij de Onderwijsinspectie. Dat ik stelselmatig 'weggewoven' werd, terwijl het nu keihard op papier stond. Ik werd vervolgens ontboden door het hoofd en ze hebben ons tot ver in de wijk horen schreeuwen naar elkaar. Hij was boos dat ik niet naar hem was toegekomen, ik was boos dat hij niet naar MIJ was gekomen na al die klachten die ik deponeerde bij de leerkrachten. Achteraf bezien: hij had wel gelijk, natuurlijk, aan de andere kant, hij werkte parttime als schooldirecteur en de leerkrachten wisten dit soort dingen dus goed voor hem verborgen te houden. Hij gaf ook aan dat hij vond dat zijn personeel hem hierop had moeten attenderen, omdat hij het dan wellicht had kunnen bijsturen en nu op zijn flikker kreeg van het overkoepelend orgaan waar zijn school bij hoort, en de onderwijsinspectie.
Wat ik ermee wil zeggen is, het beleid van scholen is soms ondoorgrondelijk. De school van TO zou feitelijk nog eens een gesprek met alle partijen aan moeten gaan. Ongeacht of de zoon het nu wel of niet gedaan heeft, ongeacht of het nu wel of niet stoeien was, de school moet zich niet ervan afd maken met 'laat de moeder maar aangifte doen'. Daar leert niemand van. De school is nl. wel verantwoordelijk voor het creeeren van een veilige omgeving voor leerlingen.
zondag 15 juni 2008 om 18:06
Het feit dat ze weggaan neemt toch niet weg dat het niet kan wat er gebeurt is? Wat is hier dan het probleem mee. Moet die jongen dan maar niets doen omdat ze toch weggaan? Daar ben ik het ook niet mee eens. Mocht je zoon iets fout gedaan hebben dan hoort hij daar ook de consequenties van te ervaren ongeacht of het 'slachtoffer' nu in de buurt is of niet.
zondag 15 juni 2008 om 18:14
Met de opmerking over het weggaan na de vakantie bedoelt TO - denk ik - dat als het niet waar is, dat haar zoon en dat vriendje dus met een smet op hun naam blijven zitten. Het is niet zo dat ze meent dat er dan maar geen aangifte had moeten komen. Ik denk dat TO vermoedelijk net zo hard aangifte had gedaan in de plaats van die moeder. Het gaat erom, stel dat het opgeblazen is, dan is die moeder weg, maar die twee knullen moeten nog een paar jaar op die school zitten...met een smet die mogelijk onterecht is.
zondag 15 juni 2008 om 18:15
Nouja zeg?
Het is makkelijk praten als je een leuk "populair kind" hebt dat probleemloos door het leven lijkt te gaan. Vaak hebben ouders en in veel gevallen zelfs scholen geen flauw idee hoe stiekum dat pesten in zijn werk gaat.
Als mijn kind dat altijd het pispaaltje van de klas is, thuis komt met blauwe plekken en een verhaal dat 2 jongens uit zijn klas "wild met hem hebben lopen stoeien" zou ik ook woest zijn.
Doe nou niet alsof jouw kind zelf het slachtoffer is.
zondag 15 juni 2008 om 18:28
Wat heeft dat er nou mee te maken?
Dus als jij door de buurman flink rond je tepels te pakken genomen wordt dan hang je hem toch ook op aan de hoogste boom? Vooral je zoon heeel erg in bescherming nemen, dat is goed voor later
Misschien moet je accepteren dat je zoon niet een lieve jongen is. Wat vreemd trouwens dat hij naar tepels grijpt en niet die jongen een blauw oog bezorgd.
Zie QR
zondag 15 juni 2008 om 18:32
Ik kan me de moeder van die jongen wel begrijpen. Als je zoon altijd de pispaal is dan is het op een gegeven moment genoeg geweest. De eerstvolgende die een streek uithaalt is gewoon de klos. Logisch hoor.
Ik snap best dat jij je zoon niet als pester ziet en dat het toevallig allemaal verkeerd is gegaan. Feit blijft dat hij met zijn tengels af had moeten blijven van die andere jongen. Hij leert in ieder geval een goede les... de vraag is misschien of hij nou precies die les moet leren, maar het is wel een signaal.... Pesten is fout en wie zijn billen brand moet op de blaren zitten.
Ik snap best dat jij je zoon niet als pester ziet en dat het toevallig allemaal verkeerd is gegaan. Feit blijft dat hij met zijn tengels af had moeten blijven van die andere jongen. Hij leert in ieder geval een goede les... de vraag is misschien of hij nou precies die les moet leren, maar het is wel een signaal.... Pesten is fout en wie zijn billen brand moet op de blaren zitten.
zondag 15 juni 2008 om 18:37
Pesten is heel ernstig en kan heel nare gevolgen hebber later in het leven. Ik kan me voorstellen dat de jongen in kwestie terughoudend is, vaak na een reactie van de ourders worden pesterijen erger.
Kinderen pesten vaak uit angst om zelf het pispaaltje te zijn of door druk van een groep. Dus je kind kan thuis een engeltje zijn, maar dat wil niet zeggen dat dat gedrag op school doorspeelt.
Denk dat je de moeder best serieus kunt nemen want zij zal zelf ook weten dat ze door de aangifte de kans lopen op meer pesterijen.
Zelf vind ik dat pesten niet getolereerd kan en mag worden. Misschien zou je met je zoon uit kunnen zoeken of er meer gepest wordt op school of dat hij meedoet aan pesten om erbij te horen.
Kinderen pesten vaak uit angst om zelf het pispaaltje te zijn of door druk van een groep. Dus je kind kan thuis een engeltje zijn, maar dat wil niet zeggen dat dat gedrag op school doorspeelt.
Denk dat je de moeder best serieus kunt nemen want zij zal zelf ook weten dat ze door de aangifte de kans lopen op meer pesterijen.
Zelf vind ik dat pesten niet getolereerd kan en mag worden. Misschien zou je met je zoon uit kunnen zoeken of er meer gepest wordt op school of dat hij meedoet aan pesten om erbij te horen.
zondag 15 juni 2008 om 18:38
De grens tussen pesten en plagen blijkt weer eens flinterdun te zijn. Een pester zal gewoonlijk ook niet toegeven dat hij pest...zal eerder zeggen dat het een grapje was...het was 'maar' plagen of stoeien en de ander kan niet tegen een grapje.
Deze jongen was een erg makkelijk prooi èn bovendien behoort hij niet tot de vriendengroep van je zoon. Dan gaan bij mij de alarmbelletjes dus rinkelen. Daarbij vind ik tepelknijpen een nogal vernederende handeling en kan ik me dit alleen als 'grapje' voorstellen als de jongetjes ècht vriendjes van elkaar zijn.
Misschien had je zoon niet veel slechts in de zin, maar misschien moet je je ook bedenken dat hij het misschien toch wel lekker vond om eventjes, een paar tellen, dat gevoel van macht te hebben...
Hopelijk leert hij hierdoor in elk geval dat hij zijn 'grapjes' niet moet botvieren op de underdog. Als hij zo'n grapje wil uithalen, moet hij iemand kiezen die even sterk of sterker is dan hijzelf.
Deze jongen was een erg makkelijk prooi èn bovendien behoort hij niet tot de vriendengroep van je zoon. Dan gaan bij mij de alarmbelletjes dus rinkelen. Daarbij vind ik tepelknijpen een nogal vernederende handeling en kan ik me dit alleen als 'grapje' voorstellen als de jongetjes ècht vriendjes van elkaar zijn.
Misschien had je zoon niet veel slechts in de zin, maar misschien moet je je ook bedenken dat hij het misschien toch wel lekker vond om eventjes, een paar tellen, dat gevoel van macht te hebben...
Hopelijk leert hij hierdoor in elk geval dat hij zijn 'grapjes' niet moet botvieren op de underdog. Als hij zo'n grapje wil uithalen, moet hij iemand kiezen die even sterk of sterker is dan hijzelf.
zondag 15 juni 2008 om 18:40
Nee, ik denk niet dat TO haar zoon volledig in bescherming neemt, ze heeft aangegeven dat hij echt wel eens wat dingen heeft uitgespookt, heeft hem ook fors onderhouden over dit geheel. Ikkan niet voor TO denken, maar heb het idee dat TO vooral boos is dat de school er niet communicatiever in heeft gestaan door in ieder geval een poging te wagen om partijen aan het praten te krijgen. School heeft geoordeeld zonder eigenlijk naar de partijen te luisteren. Mijn kind is ook gepest, en ja, ben ik ook boos op die ouders? Welzeker! Maar ook op de school, want die moeten zorgen voor een veilige omgeving als wij onze kinderen eraan toevertrouwen. Nu is de 'arena' verschoven naar de ouders, en heb ik het idee dat school zichzelf lekker buitenspel zet. En dat vind ik niet netjes. Begrijp me goed, de verantwoording ligt niet bij de school, nog altijd bij de ouders. Maar wat hier gezegd wordt, je weet niet wat je kind overdag uitvreet. Op school.
Goed, omdat ik toch wil kijken of we TO kunnen helpen, want stel dat hij het echt wel heeft gedaan, is dat alsnog moeilijk genoeg voor een moeder om dat te aanvaarden. Niemand gaat dat met plezier toegeven. Ze kan feitelijk twee dingen doen: niets, en daarbij aanvaarden dat haar zoon inmiddels fors gestraft is, of trachten nogmaals het gesprek aan te gaan. Juist omdat de geplaagde jongen van school gaat. Zo van: zo moet je niet uit elkaar willen, is er niet een mogelijkheid om een laatste gesprek hierover te hebben? Niemand heeft hier een lekker gevoel over, lijkt me.
Goed, omdat ik toch wil kijken of we TO kunnen helpen, want stel dat hij het echt wel heeft gedaan, is dat alsnog moeilijk genoeg voor een moeder om dat te aanvaarden. Niemand gaat dat met plezier toegeven. Ze kan feitelijk twee dingen doen: niets, en daarbij aanvaarden dat haar zoon inmiddels fors gestraft is, of trachten nogmaals het gesprek aan te gaan. Juist omdat de geplaagde jongen van school gaat. Zo van: zo moet je niet uit elkaar willen, is er niet een mogelijkheid om een laatste gesprek hierover te hebben? Niemand heeft hier een lekker gevoel over, lijkt me.
zondag 15 juni 2008 om 18:54
Nee natuurlijk niet. Het gaat erom dat die moeder de excuses van mijn zoon niet geaccepteerd heeft. Mijn zoon had al aangegeven meer met die jongen te zullen om gaan om te laten zien dat hij ook voor zo'n jongen waar hij eigenlijk geen raakvlakken mee heeft een goede vriend kan zijn. Nu heb ik het gevoel dat mijn zoon op geen enkele manier iets goed kan maken tegenover die jongen. En daarom stuit het me tegen de borst dat ze gaan verhuizen.
zondag 15 juni 2008 om 18:56
In bescherming nemen??????????? Ik val hem niet af dat is heel wat anders.:
[...]
Wat heeft dat er nou mee te maken?
Dus als jij door de buurman flink rond je tepels te pakken genomen wordt dan hang je hem toch ook op aan de hoogste boom? Vooral je zoon heeel erg in bescherming nemen, dat is goed voor later
Misschien moet je accepteren dat je zoon niet een lieve jongen is. Wat vreemd trouwens dat hij naar tepels grijpt en niet die jongen een blauw oog bezorgd.
zondag 15 juni 2008 om 18:58
In welk opzicht zitten jullie met de gebakken peren Fan?
Ik kan me niet voorstellen dat je bedoelt dat ze het er maar bij hadden moeten laten omdat ze tóch gaan verhuizen.
De klasgenoot van je zoon is mishandeld, door twee klasgenoten, onder wie jouw zoon. Daarvan doe je aangifte omdat zoiets schadelijk is, vooral geestelijk en het is strafbaar.
Je houdt daarbij geen rekening met het feit dat je toch gaat verhuizen. Dat zou dan betekenen dat je zoon er mee weg zou komen. Vanuit het oogpunt van het slachtoffer is dat niet reëel.
Of denk jij daar anders over?
Ik kan me niet voorstellen dat je bedoelt dat ze het er maar bij hadden moeten laten omdat ze tóch gaan verhuizen.
De klasgenoot van je zoon is mishandeld, door twee klasgenoten, onder wie jouw zoon. Daarvan doe je aangifte omdat zoiets schadelijk is, vooral geestelijk en het is strafbaar.
Je houdt daarbij geen rekening met het feit dat je toch gaat verhuizen. Dat zou dan betekenen dat je zoon er mee weg zou komen. Vanuit het oogpunt van het slachtoffer is dat niet reëel.
Of denk jij daar anders over?
zondag 15 juni 2008 om 18:58
zondag 15 juni 2008 om 19:02
Ik geloof ook niet dat iemand zomaar aangifte doet. Daarnaast snap ik het ook best dat de jongen in kwestie niet veel zin heeft om met jouw zoon om te gaan, zodat je zoon naar de buitenwereld wel kan bewijzen dat hij best aardig kan doen tegen iemand waar hij geen raakvlakken mee heeft. Ik snap die oplossing ook niet eerlijk gezegd en ik zou als moeder daarvoor niet mijn aangifte intrekken.
zondag 15 juni 2008 om 19:02
Je beantwoord mijn vraag al een beetje op de posting van Feeks.
Ik denk toch dat je voor ogen moet houden dat het even niet gaat om jouw zoon en zijn wens om het goed te maken maar om de jongen die het slachtoffer was. Het zou natuurlijk mooi zijn als uit deze vervelende gebeurtenis een vriendschap zou groeien maar dat is natuurlijk helemaal geen garantie. Het feit dat de jongen in kwestie gaat verhuizen doet niks af aan de pesterij en de gevolgen daarvan.
Ik denk toch dat je voor ogen moet houden dat het even niet gaat om jouw zoon en zijn wens om het goed te maken maar om de jongen die het slachtoffer was. Het zou natuurlijk mooi zijn als uit deze vervelende gebeurtenis een vriendschap zou groeien maar dat is natuurlijk helemaal geen garantie. Het feit dat de jongen in kwestie gaat verhuizen doet niks af aan de pesterij en de gevolgen daarvan.
zondag 15 juni 2008 om 19:03
Nee, weet je wat nu mijn grootste punt is? Zowel mijn zoon als vriend weigeren pertinent toe te geven dat ze in die tepels geknepen zo hard dat er blauwe plekken achter bleven. Daar hebben we alleen het woord van die moeder van. De lerares heeft gevraagd of zij die blauwe plekken mocht zien maar die moeder wilde dat niet hebben. Voor de duidelijkheid, mijn zoon en zijn vriend hadden nooit met die jongen moeten stoeien punt. Daar is hij voor gestraft en goed ook. Maar die blauwe plekken worden verder niet bevestigd alleen door die moeder. Ook die jongen zegt dat het hardhandig stoeien was met duwen en trekken. Ik weet gewoon niet wat ik moet geloven nu.
