Psyche
alle pijlers
Er is aangifte gedaan tegen mijn zoon van 14
zondag 15 juni 2008 om 17:14
Beste forumleden, ik ga nu iets vertellen waarvan ik vantevoren weet dat ik (denk ik) geen leuke reacties ga krijgen. Maar toch graag jullie advies.
Het volgende is er gebeurd. Mijn zoon is 14 en zit in de 1e klas van de middelbare school. Het is een leuke frisse kalme jongen met een grote vriendenkring. Hij heeft zich nog nooit (ernstig) misdragen, haalt goede cijfers en is aanvoerder van zijn voetbalclub. Hij is geen pestkop en wordt ook nooit gepest. Hij heeft op zaterdag een weekendbaantje als afwasser bij een grand cafe. Ook is er in al die jaren ook op school geen enkele aanmerking op zijn gedrag geweest door leraren e.d. eerder het tegendeel. En natuurlijk heeft hij wel eens wat uitgehaald maar dat viel onder de noemer kattenkwaad en we hebben er nooit voor op school hoeven te komen (hij had bv met oudjaar een rotje in zijn tas en de school betrapte hem erop. Voor straf moest hij 2 dagen lang de school vegen en terecht). Hij gaat verder nog niet uit of iets dergelijks en hij rookt en drinkt niet.
Nu is het volgende gebeurd. Toen ik vorige week op mijn werk zat kreeg ik een telefoontje van zijn school. Mijn zoon had samen met een vriend een andere jongen dermate mishandeld dat hij voor 1 dag geschorst was en dat de ouders van die jongen aangifte hadden gedaan. Ik wist werkelijk niet wat ik hoorde. Ik was diep geschokt. Samen met zijn vriend schijnen ze die jongen meerdere keren rond de tepels hebben geknepen. Ook die vriend van mijn zoon ken ik al vanaf zijn 4e jaar en ook hij is geen branieschopper of iets dergelijks. Ik wist echt niet wat ik hoorde. Ik heb natuurlijk mijn zoon flink onder handen genomen. Ook hij was helemaal van slag. Hij vertelde dat het een stoeipartij was geweest en hij had geen idee dat het zo hard was gegaan. Maar hij ontkent pertinent dat ze hem in zijn tepels hebben geknepen. Ook hij was diep geschokt. Voor de de duidelijkheid. Dit was gebeurd op vrijdagochtend voor schooltijd en maandag kreeg hij te horen dat hij geschorst was.
Hij is dus een dag geschorst, heeft ontzettend veel strafwerk gehad en die moeder heeft aangifte gedaan bij de politie en hij heeft zijn excuses aangeboden aan die jongen (een klasgenoot). Als klap op de vuurpijl heeft hij uit eigen beweging ook nog eens die moeder opgebeld en ook zijn excuses aan haar aangeboden.
Nu blijkt het dus om een jongen te gaan die vaker is gepest. Die jongen heeft duidelijk verklaard dat het om een uit de hand gelopen stoeipartij ging en hij er zelf ook aan meegedaan heeft. De school veegde zijn verklaring van tafel met als reden dat hij heus niet zo aardig hoefde te zijn om het voor mijn zoon en zijn vriend op te nemen. Nadat mijn zoon die moeder had gesproken wilde die moeder mij ook spreken. Ook ik heb mijn excuses gemaakt. Toen zei ze dat populaire jongens zoals mijn zoon maar eens moesten leren dat het leven niet altijd leuk was en dat ze blij was dat ze aangifte had gedaan. Ze zei dat haar zoon rond zijn tepels helemaal blauw was. De school heeft verder die plekken niet gezien. Ik heb gezegd dat ik het heel naar vond en zowel mijn zoon als ik nu excuses hadden gemaakt en dat ik niet wist wat ik nog meer kon doen. Mijn zoon is hard gestraft, de politie wordt erbij gehaald en hij heeft excuses gemaakt. Voor mij is het nu klaar. Voor alle duidelijkheid, het is ook stom van hem geweest om met een jongen te stoeien die altijd al de klos is. Hij moet dat maar met zijn eigen vrienden doen. En als dit mijn zoon was overkomen had ik precies hetzelfde gedaan. Maar zowel mijn zoon als zijn vriend zijn geen gemene jongens. Ik heb het gevoel dat het niet waar is waar ze voor gestraft zijn. De school gelooft onvoorwaardelijk die moeder en staan helemaal achter die aangifte. Maar nogmaals, ik heb het gevoel dat dit helemaal niet klopt. Wat vinden jullie hiervan?
Het volgende is er gebeurd. Mijn zoon is 14 en zit in de 1e klas van de middelbare school. Het is een leuke frisse kalme jongen met een grote vriendenkring. Hij heeft zich nog nooit (ernstig) misdragen, haalt goede cijfers en is aanvoerder van zijn voetbalclub. Hij is geen pestkop en wordt ook nooit gepest. Hij heeft op zaterdag een weekendbaantje als afwasser bij een grand cafe. Ook is er in al die jaren ook op school geen enkele aanmerking op zijn gedrag geweest door leraren e.d. eerder het tegendeel. En natuurlijk heeft hij wel eens wat uitgehaald maar dat viel onder de noemer kattenkwaad en we hebben er nooit voor op school hoeven te komen (hij had bv met oudjaar een rotje in zijn tas en de school betrapte hem erop. Voor straf moest hij 2 dagen lang de school vegen en terecht). Hij gaat verder nog niet uit of iets dergelijks en hij rookt en drinkt niet.
Nu is het volgende gebeurd. Toen ik vorige week op mijn werk zat kreeg ik een telefoontje van zijn school. Mijn zoon had samen met een vriend een andere jongen dermate mishandeld dat hij voor 1 dag geschorst was en dat de ouders van die jongen aangifte hadden gedaan. Ik wist werkelijk niet wat ik hoorde. Ik was diep geschokt. Samen met zijn vriend schijnen ze die jongen meerdere keren rond de tepels hebben geknepen. Ook die vriend van mijn zoon ken ik al vanaf zijn 4e jaar en ook hij is geen branieschopper of iets dergelijks. Ik wist echt niet wat ik hoorde. Ik heb natuurlijk mijn zoon flink onder handen genomen. Ook hij was helemaal van slag. Hij vertelde dat het een stoeipartij was geweest en hij had geen idee dat het zo hard was gegaan. Maar hij ontkent pertinent dat ze hem in zijn tepels hebben geknepen. Ook hij was diep geschokt. Voor de de duidelijkheid. Dit was gebeurd op vrijdagochtend voor schooltijd en maandag kreeg hij te horen dat hij geschorst was.
Hij is dus een dag geschorst, heeft ontzettend veel strafwerk gehad en die moeder heeft aangifte gedaan bij de politie en hij heeft zijn excuses aangeboden aan die jongen (een klasgenoot). Als klap op de vuurpijl heeft hij uit eigen beweging ook nog eens die moeder opgebeld en ook zijn excuses aan haar aangeboden.
Nu blijkt het dus om een jongen te gaan die vaker is gepest. Die jongen heeft duidelijk verklaard dat het om een uit de hand gelopen stoeipartij ging en hij er zelf ook aan meegedaan heeft. De school veegde zijn verklaring van tafel met als reden dat hij heus niet zo aardig hoefde te zijn om het voor mijn zoon en zijn vriend op te nemen. Nadat mijn zoon die moeder had gesproken wilde die moeder mij ook spreken. Ook ik heb mijn excuses gemaakt. Toen zei ze dat populaire jongens zoals mijn zoon maar eens moesten leren dat het leven niet altijd leuk was en dat ze blij was dat ze aangifte had gedaan. Ze zei dat haar zoon rond zijn tepels helemaal blauw was. De school heeft verder die plekken niet gezien. Ik heb gezegd dat ik het heel naar vond en zowel mijn zoon als ik nu excuses hadden gemaakt en dat ik niet wist wat ik nog meer kon doen. Mijn zoon is hard gestraft, de politie wordt erbij gehaald en hij heeft excuses gemaakt. Voor mij is het nu klaar. Voor alle duidelijkheid, het is ook stom van hem geweest om met een jongen te stoeien die altijd al de klos is. Hij moet dat maar met zijn eigen vrienden doen. En als dit mijn zoon was overkomen had ik precies hetzelfde gedaan. Maar zowel mijn zoon als zijn vriend zijn geen gemene jongens. Ik heb het gevoel dat het niet waar is waar ze voor gestraft zijn. De school gelooft onvoorwaardelijk die moeder en staan helemaal achter die aangifte. Maar nogmaals, ik heb het gevoel dat dit helemaal niet klopt. Wat vinden jullie hiervan?
zondag 15 juni 2008 om 17:28
Sja, ouders hebben vaak een nogal rooskleurig beeld van hun kinderen, dus best kans dat je nog niet de helft weet van wat je zoon allemaal uithaalt.
Persoonlijk geloof ik niet zo in het 'stoei-verhaal'. Welke jongen van 14 gaat nu stoeien met iemand waar hij verder helemaal niets mee heeft, en die zelfs een pispaaltje is? No offense, maar in mijn ervaring is dat geen stoeien - dat is pesten.
Persoonlijk geloof ik niet zo in het 'stoei-verhaal'. Welke jongen van 14 gaat nu stoeien met iemand waar hij verder helemaal niets mee heeft, en die zelfs een pispaaltje is? No offense, maar in mijn ervaring is dat geen stoeien - dat is pesten.
zondag 15 juni 2008 om 17:34
Poeh, lastig verhaal want zoals ik het lees komt het naar voren als dat die moeder kennelijk fel op de zaak gesprongen is en het - afgaande op zoals je het vertelt - de boel fors heeft opgeblazen. Aan de andere kant, het is natuurlijk ook een begrijpelijke reactie van zo'n moeder als haar kind inderdaad gepest wordt.
Als het zo zou zijn dat het om een wat heftige stoeipartij ging die door de moeder van die geplaagde jongen is opgeblazen, dan heb jij terecht het gevoel dat je zoon zwaarder gestraft is dan noodzakelijk is.
Hoe heeft de moeder van dat vriendje die dus met jouw zoon meedeed, gereageerd?
Tja, de vraag is even, wat nu te doen? Als je niets doet, en je zoon is inderdaad onschuldig, dan heb je daar een behoorlijk rotgevoel over. Ga jij als een furie tekeer totdat je zoon gerehabiliteerd is en blijkt hij het wel gedaan te hebben, dan weet zoonlief gelijk dat hij het nodige kan uitvreten. Dit is dus wel even hypothetisch.
Een paar dingen. In principe is je zoon afdoende gestraft, en jullie hebben je excuses aangeboden. Meer kun je er niet meer aan veranderen.
Een tweede punt: wat zijn de consequenties van deze daden, ik heb geen idee nl. wat schorsing kan betekenen voor je carriere verder op school, behalve dat je er bij de leerkrachten enzo niet populairder op wordt.
Drie, tegen wie heeft die jongen verklaard dat het om een spel ging? Wie zeiden daar dat hij niet zo aardig moest zijn?
Ik zou als je dit er niet bij wilt laten zitten, in ieder geval een nette brief aan de school sturen, met cc aan die moeder en de moeder van dat vriendje. Aangeven dat je sowieso de gang van zaken betreurt, maar dat je het idee hebt dat hoewel de zaak ernstig is, je hier toch geen prettig gevoel over hebt en graag open de communicatie wilt aangaan omdat de jongemannen feitelijk alledrie hetzelfde zeggen: er was geen boze opzet in het spel, het liep alleen hardhandig uit de hand.
In principe is het zo dat in ieder geval de blauwe tepels vermeld moeten staan in de aangifte. Mogelijk zijn er ook foto's genomen. Laat die moeder dat dan maar eens tonen.
Echter, bereid je wel voor op tegengas. Die jongen wordt geplaagd en daar zijn scholen heel fel op. En zaken als dat rotje, hoe onschuldig ook, kunnen tegen je gebruikt worden als, zie je nu wel....
Moeilijke zaak.
Als het zo zou zijn dat het om een wat heftige stoeipartij ging die door de moeder van die geplaagde jongen is opgeblazen, dan heb jij terecht het gevoel dat je zoon zwaarder gestraft is dan noodzakelijk is.
Hoe heeft de moeder van dat vriendje die dus met jouw zoon meedeed, gereageerd?
Tja, de vraag is even, wat nu te doen? Als je niets doet, en je zoon is inderdaad onschuldig, dan heb je daar een behoorlijk rotgevoel over. Ga jij als een furie tekeer totdat je zoon gerehabiliteerd is en blijkt hij het wel gedaan te hebben, dan weet zoonlief gelijk dat hij het nodige kan uitvreten. Dit is dus wel even hypothetisch.
Een paar dingen. In principe is je zoon afdoende gestraft, en jullie hebben je excuses aangeboden. Meer kun je er niet meer aan veranderen.
Een tweede punt: wat zijn de consequenties van deze daden, ik heb geen idee nl. wat schorsing kan betekenen voor je carriere verder op school, behalve dat je er bij de leerkrachten enzo niet populairder op wordt.
Drie, tegen wie heeft die jongen verklaard dat het om een spel ging? Wie zeiden daar dat hij niet zo aardig moest zijn?
Ik zou als je dit er niet bij wilt laten zitten, in ieder geval een nette brief aan de school sturen, met cc aan die moeder en de moeder van dat vriendje. Aangeven dat je sowieso de gang van zaken betreurt, maar dat je het idee hebt dat hoewel de zaak ernstig is, je hier toch geen prettig gevoel over hebt en graag open de communicatie wilt aangaan omdat de jongemannen feitelijk alledrie hetzelfde zeggen: er was geen boze opzet in het spel, het liep alleen hardhandig uit de hand.
In principe is het zo dat in ieder geval de blauwe tepels vermeld moeten staan in de aangifte. Mogelijk zijn er ook foto's genomen. Laat die moeder dat dan maar eens tonen.
Echter, bereid je wel voor op tegengas. Die jongen wordt geplaagd en daar zijn scholen heel fel op. En zaken als dat rotje, hoe onschuldig ook, kunnen tegen je gebruikt worden als, zie je nu wel....
Moeilijke zaak.
zondag 15 juni 2008 om 17:35
zondag 15 juni 2008 om 17:36
Ik vind het inderdaad ook lastig aangezien ik ook het idee krijg dat je een rooskleurig beeld hebt van je zoon. Het grootste gedeelte van je post ben je aan het uitleggen van voor een goede jongen hij wel niet is. Het kan best zijn dat hij thuis voorbeeldig is maar dat hoeft niet te betekenen dat hij buitenshuis ook zo is. En ja het feit dat de school het ook nodig vond om je zoon aan te pakken laat mij eerlijk gezegd ook enigszins twijfelen aan het beeld dat jij van hem schetst.
Daarnaast ben ik het met onderdezon eens over het stoeiverhaal. Welke jongen van 14 gaat er stoeien met een andere jongen die niet bij zijn vriendengroep hoort??
Maar goed ondanks alles is het natuurlijk vervelend.
Daarnaast ben ik het met onderdezon eens over het stoeiverhaal. Welke jongen van 14 gaat er stoeien met een andere jongen die niet bij zijn vriendengroep hoort??
Maar goed ondanks alles is het natuurlijk vervelend.
zondag 15 juni 2008 om 17:38
Lastig. Ik zit nu precies aan de andere kant. Mijn broertje van 15 is een paar weken terug echt in elkaar geslagen door jongens van 17 en 18. Zo erg dat hij een gat in z'n wang had, nu een litteken. Hij is nooit populair geweest en is altijd het pispaaltje. Maar nu hebben ze hem dus van zijn fiets afgeslagen, toen hij langs ze fietste.
Mijn moeder was zo ontzettend verdrietig maar vooral ook woest. En we hebben aangifte gedaan, tegen de jongen van 18 komt nu een strafzaak en ik hoop dat ze hem heel zwaar straffen. Hij heeft mijn broertje gebeld om het af te kopen. Zijn ouders willen niet geloven dat hun zoon zoiets zou doen en zeggen dat het gewoon een stoeipartij was.
Dit is natuurlijk een andere situatie, maar ik kan me wel goed verplaatsen in die ouders. Het is lastig om te bepalen of je zoon het heeft gedaan om te stoeien of echt om te pesten. Pesters beweren naar hun ouders toe vaak hoog en laag dat het een geintje was en dat er niks ergs is gedaan etc.Ik weet niet of dit ook zo geldt voor je zoon maar ik zie het helaas heeel erg vaak.
Mijn moeder was zo ontzettend verdrietig maar vooral ook woest. En we hebben aangifte gedaan, tegen de jongen van 18 komt nu een strafzaak en ik hoop dat ze hem heel zwaar straffen. Hij heeft mijn broertje gebeld om het af te kopen. Zijn ouders willen niet geloven dat hun zoon zoiets zou doen en zeggen dat het gewoon een stoeipartij was.
Dit is natuurlijk een andere situatie, maar ik kan me wel goed verplaatsen in die ouders. Het is lastig om te bepalen of je zoon het heeft gedaan om te stoeien of echt om te pesten. Pesters beweren naar hun ouders toe vaak hoog en laag dat het een geintje was en dat er niks ergs is gedaan etc.Ik weet niet of dit ook zo geldt voor je zoon maar ik zie het helaas heeel erg vaak.
zondag 15 juni 2008 om 17:38
Vervelende toestand in ieder geval. Normaal is dat de 'tegenpartij' ook gehoord moet worden. De school kan toch niet zomaar voor rechter spelen als de tegenpartij zijn verhaal niet heeft kunnen doen? Misschien extra lastig omdat het om een jongen gaat die vaker gepest wordt.
Misschien kan je zoon dit verhaal een positieve wending geven door er mede voor te gaan zorgen dat deze jongen niet meer gepest gaat worden. Door hem als vriendje te gaan behandelen.
Ik vind het in ieder geval wel goed dat je zoon zijn excuses heeft aangeboden.
Wat zegt trouwens zijn vriend hiervan?
Misschien kan je zoon dit verhaal een positieve wending geven door er mede voor te gaan zorgen dat deze jongen niet meer gepest gaat worden. Door hem als vriendje te gaan behandelen.
Ik vind het in ieder geval wel goed dat je zoon zijn excuses heeft aangeboden.
Wat zegt trouwens zijn vriend hiervan?
zondag 15 juni 2008 om 17:39
Moeilijk om hierover te oordelen, hoor. Ik heb zelf een dochter die vaak slachtoffer van pesten is geweest en als je hoort hoe de moeder van mijn dochters pester praat, dan zou je ook zweren dat het een voorbeeldige jongen was.
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
zondag 15 juni 2008 om 17:41
zondag 15 juni 2008 om 17:41
Wel heftig, om hier de politie bij te halen. En vervelend dat dit zo onverwacht en ongeloofwaardig overkomt op je.
Ik vind dat een mentor van de jongens iets meer zou moeten weten hierover: heeft er zich vaker iets voorgedaan tegen die jongen enz, pesten jouw zoon+ zijn vriend vaker enz. Vaak heeft de school ook wel een persprotocol o.i.d. en zou je het moeten weten, als er vaker persincidenten zouden zijn geweest, waarin jouw zoon een rol heeft gespeeld.
Weet verder wel dat er grappen zijn die met 'blauw' en 'tepels' te maken hebben (vaak door jongens gedaan). De een vraagt dan: 'ben jij al lid van de club van de blauwe Tepel?'. De ander antwoordt 'nee' (tenzij 'ie de grap kent), waarop de een hem dan in zijn tepels knijpt, waarmee hij nu ook lid is...
Ik vind dat een mentor van de jongens iets meer zou moeten weten hierover: heeft er zich vaker iets voorgedaan tegen die jongen enz, pesten jouw zoon+ zijn vriend vaker enz. Vaak heeft de school ook wel een persprotocol o.i.d. en zou je het moeten weten, als er vaker persincidenten zouden zijn geweest, waarin jouw zoon een rol heeft gespeeld.
Weet verder wel dat er grappen zijn die met 'blauw' en 'tepels' te maken hebben (vaak door jongens gedaan). De een vraagt dan: 'ben jij al lid van de club van de blauwe Tepel?'. De ander antwoordt 'nee' (tenzij 'ie de grap kent), waarop de een hem dan in zijn tepels knijpt, waarmee hij nu ook lid is...
Everytime you make a typo, the errorists win.
zondag 15 juni 2008 om 17:42
Beste fan van Agatha,
Schokkend moet het zijn als je zoiets overkomt. Wat erg voor je en natuurlijk ben je verbaasd en verbijsterd en teleurgesteld en kwaad en noem maar op. Ook begrijp ik dat je het op wil nemen voor je zoon, je kunt je denk ik gewoon nauwelijks voorstellen dat dit jouw kind is om wie het gaat. Klopt dat ene beetje?
Jammer genoeg zou het waar kunnen zijn dat jouw, in principe lieve zoon, een klasgenoot te grazen neemt. Op school zijn kinderen vaak anders dan thuis en daar bedoel ik niet mee dat jouw zoon eigenlijk een enorme etter is maar de druk op een middelbare school is hoog en om erbij te horen doen kinderen rare dingen, ook dingen die je als ouder niet verwacht.
Je zoon heeft er goed aan gedaan zijn excuus aan te bieden aan zowel zijn klasgenoot als aan diens moeder, dat vind ik heel erg dapper van hem. Wat denk jij over wat de moeder van die gepeste jongen zei?
Ik was ook een lieve meid toen ik jong was, weleens lastig maar doorgaans niet al te moeilijk en niet een kind wat om de haverklap op de gang stond of zo. Maar ook ik heb een meisje gepest. Ik was wel jonger, een jaar of 11 maar toch, ik stond haar op een gegeven moment met een gieter water te begieten. Ik schaam me er dood voor maar ik deed het wel. Want ja, iedereen pestte dat meisje en ik dus ook. Ik wilde niet buiten de boot vallen. Heel laf, heel lullig en ik heb haar jaren later mijn excuses aangeboden, omdat ik er na jaren nog mee zat.
Je zoon heeft een flinke oplazer gekregen van deze gebeurtenis en het is te hopen dat hij weet dat sommige dingen niet kunnen. Dat van die blauwe plekken om de tepels van die jongen kan ook de vriend hebben gedaan maar daar gaat het niet eens alleen om. Je zoon moest leren dat je niet een zwakker iemand dan hijzelf moet pakken, dat dat niet mag, dat dat lullig is en dat er consequenties aan verbonden zijn.
Meid, het is een harde les voor hem en een grote schok voor jou. Ik wens je veel sterkte.
Schokkend moet het zijn als je zoiets overkomt. Wat erg voor je en natuurlijk ben je verbaasd en verbijsterd en teleurgesteld en kwaad en noem maar op. Ook begrijp ik dat je het op wil nemen voor je zoon, je kunt je denk ik gewoon nauwelijks voorstellen dat dit jouw kind is om wie het gaat. Klopt dat ene beetje?
Jammer genoeg zou het waar kunnen zijn dat jouw, in principe lieve zoon, een klasgenoot te grazen neemt. Op school zijn kinderen vaak anders dan thuis en daar bedoel ik niet mee dat jouw zoon eigenlijk een enorme etter is maar de druk op een middelbare school is hoog en om erbij te horen doen kinderen rare dingen, ook dingen die je als ouder niet verwacht.
Je zoon heeft er goed aan gedaan zijn excuus aan te bieden aan zowel zijn klasgenoot als aan diens moeder, dat vind ik heel erg dapper van hem. Wat denk jij over wat de moeder van die gepeste jongen zei?
Ik was ook een lieve meid toen ik jong was, weleens lastig maar doorgaans niet al te moeilijk en niet een kind wat om de haverklap op de gang stond of zo. Maar ook ik heb een meisje gepest. Ik was wel jonger, een jaar of 11 maar toch, ik stond haar op een gegeven moment met een gieter water te begieten. Ik schaam me er dood voor maar ik deed het wel. Want ja, iedereen pestte dat meisje en ik dus ook. Ik wilde niet buiten de boot vallen. Heel laf, heel lullig en ik heb haar jaren later mijn excuses aangeboden, omdat ik er na jaren nog mee zat.
Je zoon heeft een flinke oplazer gekregen van deze gebeurtenis en het is te hopen dat hij weet dat sommige dingen niet kunnen. Dat van die blauwe plekken om de tepels van die jongen kan ook de vriend hebben gedaan maar daar gaat het niet eens alleen om. Je zoon moest leren dat je niet een zwakker iemand dan hijzelf moet pakken, dat dat niet mag, dat dat lullig is en dat er consequenties aan verbonden zijn.
Meid, het is een harde les voor hem en een grote schok voor jou. Ik wens je veel sterkte.
zondag 15 juni 2008 om 17:48
Tja eens moet de eerste keer zijn denk ik dan. Je hebt het er in je OP over dat hij zich nog nooit (ernstig) misdragen heeft. Waarbij mij dan meteen de vraag wat is ernstig zich aandient. Ik denk dat het vaak moeilijk te beoordelen is ook omdat je als moeder toch hoopt dat je zoon een lieve jongen is en ook geneigd bent om daar vanuit hem te beoordelen. Maar zoals Eleonora hierboven ook al schrijft kan dat op school heel anders liggen.
zondag 15 juni 2008 om 17:49
Nou, laten ze dat dan ook doen. Want stel dat het daar écht op staat, zwart op wit of op de foto, dan is het duidelijk, al is het nog zo pijnlijk voor TO dat haar zoon dat wel heeft gedaan, maar dan is er duidelijkheid over.
Het is niet te vergelijken, maar misschien wel een voorbeeld. Mijn dochtertje speelt met vriendjes buiten en die doen wel eens aan belletje trekken. Nou heb ik een buurman die is taxichauffeur en die slaapt overdag. Mijn dochter durft soms niet tegen haar vriendjes op. Op een dag, buurman is twee meter groot, twee meter breed, is de buurman tegen ze tekeer gegaan, zo erg dat iedereen naar buiten kwam. Dochter overstuur. Ik heb samen met andere moeders gevraagd wat er gebeurd was aan de kinderen en die gaven aan dat een 'paar' inderdaad aangebeld hadden. Niet mijn dochter, dat gaven ze allemaal toe. Maar goed, dochter is klein en buurman is groot en heeft een zware stem. Ik heb toen uitgelegd dat als zij bij hen blijft, dat ze 'mee-beschuldigd' wordt van belletje trek, ook als ze het niet doet, en zelfs afwijst. Dat begreep ze ook. Ik ben later met 1 moeder van 'wel een dader' naar buurman toegegaan en het uitgelegd en ook gezegd dat ik zijn boosheid begrijp en er met Muizelien over gesproken heb en uitgelegd dat buurman overdag slaapt en s'nachts werkt. Hoewel mijn dochter dus theoretisch onschuldig was, heb ik haar wel met dit incident duidelijk kunnen maken dat ze een keuze kan hebben om weg te lopen als haar vriendjes dit willen en zij niet. Dat is niet makkelijk, maar ze weet nu ook dat ze dan zomaar op haar donder kan krijgen voor iets dat ze daadwerkelijk niet gedaan heeft.
zondag 15 juni 2008 om 17:53
zondag 15 juni 2008 om 17:55
Binnenkort word ik aangepakt wegens tepelknijpen bij vele dames. De eerlijkheid gebied me te zeggen dat de dames zeer in hun sas waren met mijn knijperijen.
Ik vind het schromelijk overdreven, dit. Ik kreeg wel eens een trap tegen mijn schenen, al of niet expres. Had ik nou zeker 10x op het bureau gezeten, als ik daar allemaal over geklaagd had.
Ik vind het schromelijk overdreven, dit. Ik kreeg wel eens een trap tegen mijn schenen, al of niet expres. Had ik nou zeker 10x op het bureau gezeten, als ik daar allemaal over geklaagd had.
zondag 15 juni 2008 om 17:57
Ja, ik weet het. En natuurlijk mag ook hij zich wel eens misdragen maar een zwakkere "pakken" is wat mij betreft echt totaal over de grens en tolereer ik ook absoluut niet. Nu ik zo jullie (buitenstaanders) reacties lees kijk ik er echt anders tegenaan. Maar het was meer het gesprek met die moeder wat mij echt aan het twijfelen bracht of e.e.a. wel allemaal oprecht ging.
zondag 15 juni 2008 om 17:58
