Psyche
alle pijlers
Extreem geheugenverlies depressie/dissociatie
woensdag 4 november 2020 om 15:12
Waarom ben je bang dat het dissociatie is?
Dat is geen ziekte of aandoening ofzo. Dat is gewoon een staat van zijn, van licht (huh hoe ben ik nou thuis gekomen, ik mis een stuk van de route) tot zwaar (er zijn uren verstreken, mijn huis is een puinhoop wat is er in godsnaam gebeurd!).
Het kan heel goed zijn dat je door depressie en stress minder ‘aan’ staat, minder registreert en dus ook minder herinnert.
Tijdens therapie kan het handig zijn om ‘trucjes’ te gebruiken om erbij te blijven.
Ik weet van mezelf dat het mis gaat als ik ga staren, dus ik moet actief om me heen blijven kijken ook al is er vrij weinig te zien.
Hier een hele lijst met tips: https://dsmmeisjes.nl/kennisbank/tips-t ... ssociatie/
Dat is geen ziekte of aandoening ofzo. Dat is gewoon een staat van zijn, van licht (huh hoe ben ik nou thuis gekomen, ik mis een stuk van de route) tot zwaar (er zijn uren verstreken, mijn huis is een puinhoop wat is er in godsnaam gebeurd!).
Het kan heel goed zijn dat je door depressie en stress minder ‘aan’ staat, minder registreert en dus ook minder herinnert.
Tijdens therapie kan het handig zijn om ‘trucjes’ te gebruiken om erbij te blijven.
Ik weet van mezelf dat het mis gaat als ik ga staren, dus ik moet actief om me heen blijven kijken ook al is er vrij weinig te zien.
Hier een hele lijst met tips: https://dsmmeisjes.nl/kennisbank/tips-t ... ssociatie/
oohboy wijzigde dit bericht op 04-11-2020 15:16
27.22% gewijzigd
woensdag 4 november 2020 om 15:34
Ik ben in herstel van een postnatale depressie En allereerst een dikke knuffel want dit wens je niemand toe 
Slik je Oxazepam? Ik heb die een tijd geslikt tot ik merkte dat ik helemaal niets meer voelde, ook lichamelijk niet meer. Ik stapte met vuilnis buiten in de kliko gooien met mijn blote voet in een regenplas en ik zag wel dat ik het deed, maar voelde het fysiek niet, daar schrok ik zo erg van...
Heb het dan ook afgebouwd tot nu af en toe een pil.
Maar dat gevoel kwam bij mij echt daarvan.
Slik je Oxazepam? Ik heb die een tijd geslikt tot ik merkte dat ik helemaal niets meer voelde, ook lichamelijk niet meer. Ik stapte met vuilnis buiten in de kliko gooien met mijn blote voet in een regenplas en ik zag wel dat ik het deed, maar voelde het fysiek niet, daar schrok ik zo erg van...
Heb het dan ook afgebouwd tot nu af en toe een pil.
Maar dat gevoel kwam bij mij echt daarvan.
woensdag 4 november 2020 om 15:51
Ik heb het ook gehad, tijdens een depressie. Wat ik wel ook had was extreme bloedarmoede dus het is misschien altijd goed om daar eens op te laten prikken.
Dankzij ad gaat het nu echt een heel stuk beter met het geheugen, maar ik heb mezelf wel aangeleerd om veel dingen op te schrijven wie schrijft die blijft.
Dankzij ad gaat het nu echt een heel stuk beter met het geheugen, maar ik heb mezelf wel aangeleerd om veel dingen op te schrijven wie schrijft die blijft.
woensdag 4 november 2020 om 16:33
Een depressie kenmerkt zich ook deels door een gebrek aan energie, reactie, kunnen. Het kan dus heel goed zijn dat je vermoeid bent. Hoe slaap je? Heb je een gezond slaapritme?
De symptomen die jij omschrijft zou je moeten bespreken met je behandelaar. Check dan even alle boxen. Kan het een bijwerking zijn van je medicatie? Is er een stressvolle situatie geweest waardoor je er met vlagen niet meer bij bent? Via een forum is hier heel lastig antwoord op te geven. In ieder geval heel veel sterkte!
De symptomen die jij omschrijft zou je moeten bespreken met je behandelaar. Check dan even alle boxen. Kan het een bijwerking zijn van je medicatie? Is er een stressvolle situatie geweest waardoor je er met vlagen niet meer bij bent? Via een forum is hier heel lastig antwoord op te geven. In ieder geval heel veel sterkte!
oblique wijzigde dit bericht op 04-11-2020 16:45
33.38% gewijzigd
woensdag 4 november 2020 om 16:37
oblique schreef: ↑04-11-2020 16:33Een depressie kenmerkt zich ook deels door een gebrek aan energie, reactie, kunnen. Het kan dus heel goed zijn dat je vermoeid bent. Hoe slaap je? Heb je een gezond slaapritme?
Bij een Dissociatieve identiteitsstoornis wissel je van persoonlijkheid. Je ‘alter’ neemt dan je gedrag over en dit kán zorgen voor geheugenverlies. Maar er zijn nog veel meer symptomen die wijzen op DIS. Vertrouwde mensen of omgevingen zijn ineens vreemd, je bent je besef van tijd en locatie kwijt. De herinneringen die je maakt tijdens alter 1 kunnen zomaar weer verdwijnen als je terug ‘switcht’ naar alter 2. DIS is een hele heftige stoornis, voor zowel de persoon zelf als de omgeving.
De symptomen die jij omschrijft zou je moeten bespreken met je behandelaar. Check dan even alle boxen. Kan het een bijwerking zijn van je medicatie? Is er een stressvolle situatie geweest waardoor je er met vlagen niet meer bij bent? Via een forum is hier heel lastig antwoord op te geven. In ieder geval heel veel sterkte!
Dissociatie is absoluut niet hetzelfde als een dissociatieve identiteitsstoornis, En dat is ook echt niet wat TO omschrijft.
woensdag 4 november 2020 om 16:40
Hi,
Ik heb het ook in een -naar mij idee- ernstige mate. Geheugen als een zeef, in gesprekken niet op woorden kunnen komen. Vooral het korte termijn geheugen bleek een struikelblok. Concentratie? Was er niet. Gesprek bij therapie gehad? Geen idee waar we het over hebben gehad. Ik had hier zo’n last van dat ik begonnen ben met afbouwen van mijn medicatie. Na 6 maanden afbouwen een terugval en was het jammer van die 6 maanden, toch weer terug bij af. En daar ben ik nog steeds.
Ik kan je helaas geen tips geven. Weet dat je niet de enige bent met deze klachten.
Ik heb het ook in een -naar mij idee- ernstige mate. Geheugen als een zeef, in gesprekken niet op woorden kunnen komen. Vooral het korte termijn geheugen bleek een struikelblok. Concentratie? Was er niet. Gesprek bij therapie gehad? Geen idee waar we het over hebben gehad. Ik had hier zo’n last van dat ik begonnen ben met afbouwen van mijn medicatie. Na 6 maanden afbouwen een terugval en was het jammer van die 6 maanden, toch weer terug bij af. En daar ben ik nog steeds.
Ik kan je helaas geen tips geven. Weet dat je niet de enige bent met deze klachten.
woensdag 4 november 2020 om 16:43
Waar slaat deze post op... DIS heeft hier echt niks mee te maken....oblique schreef: ↑04-11-2020 16:33Een depressie kenmerkt zich ook deels door een gebrek aan energie, reactie, kunnen. Het kan dus heel goed zijn dat je vermoeid bent. Hoe slaap je? Heb je een gezond slaapritme?
Bij een Dissociatieve identiteitsstoornis wissel je van persoonlijkheid. Je ‘alter’ neemt dan je gedrag over en dit kán zorgen voor geheugenverlies. Maar er zijn nog veel meer symptomen die wijzen op DIS. Vertrouwde mensen of omgevingen zijn ineens vreemd, je bent je besef van tijd en locatie kwijt. De herinneringen die je maakt tijdens alter 1 kunnen zomaar weer verdwijnen als je terug ‘switcht’ naar alter 2. DIS is een hele heftige stoornis, voor zowel de persoon zelf als de omgeving.
De symptomen die jij omschrijft zou je moeten bespreken met je behandelaar. Check dan even alle boxen. Kan het een bijwerking zijn van je medicatie? Is er een stressvolle situatie geweest waardoor je er met vlagen niet meer bij bent? Via een forum is hier heel lastig antwoord op te geven. In ieder geval heel veel sterkte!
To, jouw klachten klinken alsof ze afkomstig zijn vanuit je depressie. Als je heel depressief bent werken je hersenen langzamer, zo leg ik het altijd uit. Alsof ze in de spaarstand staan. Dat geeft dit soort symptomen. Dissociatie is anders ook al is er wel overlap. Bespreek het sowieso met je behandelaar!
niks moet en alles mag
woensdag 4 november 2020 om 16:45
Jeetje.. dan heb ik het verkeerd begrepen. TO, ik zal mijn bericht aanpassen.Allesmag schreef: ↑04-11-2020 16:43Waar slaat deze post op... DIS heeft hier echt niks mee te maken....
To, jouw klachten klinken alsof ze afkomstig zijn vanuit je depressie. Als je heel depressief bent werken je hersenen langzamer, zo leg ik het altijd uit. Alsof ze in de spaarstand staan. Dat geeft dit soort symptomen. Dissociatie is anders ook al is er wel overlap. Bespreek het sowieso met je behandelaar!
woensdag 4 november 2020 om 18:42
Bespreek het met je behandelaar en met je huisarts. Het kan kan van alles zijn. Van dissociatie , verminderde cognitie als gevolg van depressie, burnout tot een vitaminegebrek.
Ik ken ook een paar mensen die een neurologische aandoening hadden en ook heel wazig werden. Dachten dat ze een burnout hadden, of psychisch labiel/depressief. Bij hen was het iets met hersenvocht dat niet naar behoren functioneerde waarvoor een operatie nodig was.
Ik ken ook een paar mensen die een neurologische aandoening hadden en ook heel wazig werden. Dachten dat ze een burnout hadden, of psychisch labiel/depressief. Bij hen was het iets met hersenvocht dat niet naar behoren functioneerde waarvoor een operatie nodig was.
woensdag 4 november 2020 om 23:49
Voor mij klinkt dit niet als rede voor paniek. Het klinkt herkenbaar wat je zegt en ik weet dat het feitelijk zo is, dat als je denkt dat je iets bent vergeten, je er vervolgens ook niet bij kan komen. Dat effect zie je bijvoorbeeld overduidelijk in de situatie waarin iemand zegt: "waar hadden we het ook al weer over?" dat je dan ziet dat de gesprekspartner 'ineens' ook niet meer weet waar het over ging.
Kortom: door je te focussen op deze gedachtes, veroorzaakt juist dat je dingen vergeet of er niet bij kan.
Verder weet ik wel dat een depressie wel invloed heeft op informatieverweking. Dus het kan wel zijn dat je ervaart dat je er minder bij bent, trager denkt en sneller vol zit.
Dissociatie komt vanuit een afweermechanisme op angst/trauma. Lijkt mij niet dat dat kan ontstaan door een depressie.
Kortom: door je te focussen op deze gedachtes, veroorzaakt juist dat je dingen vergeet of er niet bij kan.
Verder weet ik wel dat een depressie wel invloed heeft op informatieverweking. Dus het kan wel zijn dat je ervaart dat je er minder bij bent, trager denkt en sneller vol zit.
Dissociatie komt vanuit een afweermechanisme op angst/trauma. Lijkt mij niet dat dat kan ontstaan door een depressie.
donderdag 5 november 2020 om 00:41
Ik ben van jongs af aan in een soort trance bij tijd en wijlen. Net of je heel ergens anders bent met gedachten of in een wolk zit. Of het gevoel of je in een droom zit.
Dit noemen ze dissociatie. Kan door zware vermoeidheid komen of door zware psychische stress.
Ik heb altijd het idee bij mij gehad dat ik t deed doordat ik zoveel stress ervaarde in het dagelijks leven dat ik mezelf "wegmaakte", zoals ik t altijd noem. Ben ook hele uren soms kwijt of heb net een gesprek met iemand gehad en kan me niet eens herinneren waar t over ging. Maar ben ook vaak in gesprek met mezelf waardoor ik "weg" ben.
Soms doe ik t zelf door een bepaalde handeling zoals aan mijn haar friemelen...ben ik zo uren kwijt.
Dit noemen ze dissociatie. Kan door zware vermoeidheid komen of door zware psychische stress.
Ik heb altijd het idee bij mij gehad dat ik t deed doordat ik zoveel stress ervaarde in het dagelijks leven dat ik mezelf "wegmaakte", zoals ik t altijd noem. Ben ook hele uren soms kwijt of heb net een gesprek met iemand gehad en kan me niet eens herinneren waar t over ging. Maar ben ook vaak in gesprek met mezelf waardoor ik "weg" ben.
Soms doe ik t zelf door een bepaalde handeling zoals aan mijn haar friemelen...ben ik zo uren kwijt.
donderdag 5 november 2020 om 01:03
Kan ik me wel voorstellen.,je wil weten wat je mankeert en gaat niet zomaar van 1 opinie uit. Plus tijdens gesprekken met therapeuten had ik ook mijn episodes. Dus wist ik naderhand niet eens wat ze hadden gezegd.Quaintrelle schreef: ↑05-11-2020 00:56Dus je bent op therapie zo ver weg dat je het niet mee krijgt, maar ipv het daar bespreken denk je van laat ik een forum vragen???
Oh en soms wil je niet iemand voor het hoofd stoten dat je totaal niks gehoord hebt van het gesprek. Dus doe je maar alsof je t hebt begrepen.
donderdag 5 november 2020 om 02:22
Therapeuten weten er meer vanaf dan mensen op een forum. Zulke zaken hoor je tijdens de sessie te bespreken, dan kan dat ook aangepakt worden. Dus niet zomaar van 1 opinie uitgaan vind ik een rare uitspraak van je. Zelfde geldt voor het niet voor het hoofd willen stoten, dissociatie is geen keuze en het is juist belangrijk om in je window of tolerance te blijven. Geen enkele therapeut die je daarmee voor het hoofd stoot.Joanjett schreef: ↑05-11-2020 01:03Kan ik me wel voorstellen.,je wil weten wat je mankeert en gaat niet zomaar van 1 opinie uit. Plus tijdens gesprekken met therapeuten had ik ook mijn episodes. Dus wist ik naderhand niet eens wat ze hadden gezegd.
Oh en soms wil je niet iemand voor het hoofd stoten dat je totaal niks gehoord hebt van het gesprek. Dus doe je maar alsof je t hebt begrepen.
Belangrijk dus voor to om het gewoon aan te kaarten tijdens therapie en niet nog meer smoesjes te krijgen waardoor ze alleen maar meer blijft worstelen met haar problematiek en niet goed geholpen wordt.
...
donderdag 5 november 2020 om 07:45
Ik herken het wel maar meer vanuit een burnout.
Zelf heb ik een burnout icm depressie maar de burnout is waar ik dat geheugen verlies ervaarde. Vlak voor ik thuis kwam te zitten wist ik me steeds minder te herinneren. Het bouwde al een tijdje op. Delen van gesprekken vergat ik, afspraken, waar ik spullen had gelaten tot vergeten dat ik sperziebonen had opgezet en de namrn van dierbare. Bij mij was het inderdaad een reactie op totale overbelasting en leek dat deel van mn brein het niet meer aan te kunnen.
Ook kon ik geen volzinnen meer maken omdat ik steeds vergat wat ik wilde zeggen, binnen dezelfde zin.
Zo naar en eng. Maar het is bij mij nu veel en veel beter. Dus het kan weer verbeteren.
Misschien eens een gesprek met je huisarts aan gaan?
Veel sterkte!
Zelf heb ik een burnout icm depressie maar de burnout is waar ik dat geheugen verlies ervaarde. Vlak voor ik thuis kwam te zitten wist ik me steeds minder te herinneren. Het bouwde al een tijdje op. Delen van gesprekken vergat ik, afspraken, waar ik spullen had gelaten tot vergeten dat ik sperziebonen had opgezet en de namrn van dierbare. Bij mij was het inderdaad een reactie op totale overbelasting en leek dat deel van mn brein het niet meer aan te kunnen.
Ook kon ik geen volzinnen meer maken omdat ik steeds vergat wat ik wilde zeggen, binnen dezelfde zin.
Zo naar en eng. Maar het is bij mij nu veel en veel beter. Dus het kan weer verbeteren.
Misschien eens een gesprek met je huisarts aan gaan?
Veel sterkte!
