Psyche
alle pijlers
Extreme vermoeidheid, afwisselt met energie
zaterdag 9 mei 2020 om 16:14
ik wil even mijn verhaal hier kwijt. Sorry voor het lange verhaal of dat het verwaterd overkomt...
In het kort:
Ik merk wel dat ik mij de laatste tijd moe voel. Het is al wel langer aan orde. Denk zo 1,5 jaar? Als het al niet langer is.
Soms ben ik heel moe. Soms dagen dat het mee valt en nog steeds ben ik aan het uitzoeken waar het door komt. Ik weet dat jullie geen dokters zijn, maar ik hoop op wat herkenning en tips.
Ik heb dagen dat ik door die vermoeidheid soms minder energie heb om dingen te gaan doen of moet ik mij er echt toe zetten om wat te doen.
Elke ochtend ben ik heel vroeg wakker, meestal dan rond 5 uur. Een enkele keer later. Ben dan nog steeds moe, niet elke dag overigens. maar kan dan niet meer in slaap komen.
Uiteindelijk moet ik uit bed, maar daar heb ik niet altijd zin in, omdat ik gewoon moe ben. Maar vaak moet dat wel omdat ik wel werk.
Daarnaast voel ik mij vaak emotioneel, waardoor ik soms zomaar kan huilen, en vooral als iemand een opmerking maakt kan ik daar van slag zijn. Soms voel ik mij depressief. Ook heb ik regelmatig last van mijn spieren, meer dat het soms stijf voel of rugpijn aan 1 kant.
Ook heb ik vaak als ik een woord wil schrijven, niet precies meer weet hoe ik het schrijf, of moeilijk op een woord kan komen.
soms als ik opsta vanaf de bank heb ik soms een wazig gevoel in het hoofd, beetje duizelig maar niet echt. Door die vermoeidheid zou ik soms smiddags wel kunnen slapen of gewoon even liggen. Soms moeite met helder denken en concentreren.
Vaak ben ik ook Prikkelbaar, geïrriteerd en gestresst etc. Ik hoor wel vaak in mijn omgeving van reageer niet zo bot of geïrriteerd. Soms heb ik dagen dat ik mij niet gelukkig voel of wil ik dat alles perfect gaat. Soms denk ik wel eens van dan kan ik er net zo goed niet meer zijn, maar toch wil ik ook wel weer op deze wereld zijn.
Heb ook dagen dat ik mij niet fit voel, en last van mijn keel heb. beetje grieperig voel.
En ja soms gaat het ook wel iets beter. Dan heb ik dat dagen dat ik wel moe ben, niet extreem maar wel met meer energie. maar dan lukt het mij wel om dingen te gaan doen. Of heb ik soms dagen dat ik spontaan weer energie heb, het gevoel dat ik de hele wereld aan kan en dan ook gewoon alles kan doen. En dan juist misschien ook wel weer te veel.
Maar dan opeens dagen dat mij de vermoeidheid mij weer overvalt en dat alles net iets meer energie kost. Net alsof ik teveel heb gedaan. Dan weer een beetje kortademig en hartkloppingen etc.
Vaak denk ik ach je moet gewoon even ontspannen. Niet veel dingen doen of er even op uit even tot rust komen. Of gewoon even heerlijk buiten een wandeling maken.
Of gewoon even op visite, beetje afleiding zal vast wel goed doen. En dat doe ik dan ook wel. En daar geniet ik ook wel weer van.
Maar als het te lang duurt wil ik weer naar huis. Vaak als ik thuis ben, overdag en ik merk dat ik moe wordt of slaperig, ga ik meestal een wandeling maken.
Ben wel vaak naar de huisarts geweest. Bloed en alles was goed.
Maar wordt steeds door gestuurd naar psychologen. En ja dan krijg ik allerlei diagnoses, maar echt hulp krijg ik er niet echt voor, althans mijn gevoel. Keer op keer geef ik dat wel aan en desnoods schrijf ik het op wat ik voel.
Vorig jaar heb ik een eetstoornis ontwikkeld. Ik dacht een paar kilo's eraf kan geen kwaad. Voel ik mij vast iets beter. Ik at weinig of alleen maar weinig calorieën. Totdat ik bijna tegen ondergewicht aan zat. Wel hulp gehad. Maar ging eerst beter. Daarna een terugval. Nu dacht ik paar weken geleden. Ga zelf proberen om meer te eten en dat ging redelijk goed. Heb nog steeds wel last van die eetstoornis, maar probeer wel voldoende te eten en mezelf ook wat lekkers te gunnen. Heb nog steeds wel dat gevecht in mijn hoofd, wat ik moet en kan eten. Soms nog de wens om af te vallen. Of meer van misschien als ik wat afval, voel ik mij vast weer iets beter. Maar ondanks probeer ik wel normaal en gezond te eten. Maar dat lukt niet altijd. Nu heb ik zoiets van misschien toch wat afvallen, dan voel ik mij vast beter of heb ik toch ergens controle over. Die eetstoornis blijft voor mij nu steeds een gevecht en dan meer bang om aan te komen. Als ik een dag veel heb gesnoept of meer ongezond voel ik mij slecht, maar zodra ik heel veel let op wat ik eet, voornamelijk gezond etc en minder dan voel ik me vaak ook iets beter. Misschien een stukje controle?
Ik werk gelukkig wel. Al 2 jaar bij dezelfde werkgever en een vast contract. Ik geef wel eerlijk toe dat het werk mij soms wel stress bezorgt. Of het komt door mijn vermoeidheid weet ik niet, soms heb ik dagen dat ik mij er echt door heen moet slepen. En soms zie ik er tegen op om naar het werk te gaan.
Ik werk als huishoudelijk medewerkster bij cliënten thuis. Vaak ben ik daar alleen maar heb ik een sleutel van hun en soms werk ik met een client samen.
En werk ik 1 middag op een locatie met cliënten.
Vaak ben ik bij een client een uur of 1,5 uur. En dan weer door naar de volgende. Soms zit ik een middag thuis, en dan kan ik pas rond 16.00 uur naar de volgende client en ben ik pas laat thuis. Soms heel soms, merk ik wel dat ik mij daar niet prettig bij voel. Ook omdat ik vaak denk als ik ergens ben dan weer ergens anders heen moet. Vaak ben ik de dagen aan het aftellen tot ik weekend heb. Vrijdags ben ik altijd vrij, en vaak voel ik me soms iets beter als ik weekend heb. Maar dan nog voel ik mij soms vermoeid of moet ik echt bijkomen. Maar als ik juist een dag meer energie heb, of goed wakker wordt, dan juist ga ik wel graag naar mijn werk en heb ik er zin in.
En toch probeer ik vaak er luchtig mee om te gaan, en denk ik: Blij dat ik werk heb. En natuurlijk heb ik ook wel dagen dat ik het wel leuk vindt.
Het liefst zou ik op een locatie willen werken met vaste tijden en dat heb ik ook al een paar keer aangegeven. Ze zouden dat in hun achterhoofd houden. En tot die tijd denk ik, ach je moet er maar het beste van maken. Maar ook meer omdat ik vaak alleen ben en weinig contact heb met collega’s. En dat breekt mij soms op
En natuurlijk kan ik wel ander werk zoeken. Heel soms ben ik wel eens aan het rond kijken. maar ik ben heel erg stress gevoelig en heb echt tijd nodig om ergens te wennen.
En juist ik nu een beetje mijn plek heb gevonden en toch als ik op een locatie ben, toch wel leuk contact heb met collega’s. Vaak probeer ik toch maar te accepteren dat het eenmaal zo is.
Of het aan het werk ligt, weet ik ook niet. Want als ik me goed voel en redelijk wat energie heb, ga ik juist wel met plezier naar mijn werk.
Ik heb zelf ook wel dingen wat ik al heb geprobeerd.
Vaak denk ik ach iedereen is wel moe, niet zeuren, gewoon wat meer om jezelf denken.
Savonds lig ik vrijwel ook nooit laat op bed. Soms denk ik gewoon een dag niks doen, even bijkomen of afleiding zoeken. Gewoon accepteren dat je je moe voelt
Soms denk ik misschien moet je wel meer ontspanning hebben. Gewoon er even uit. En ik heb wel een goede dagritme. Sta elke dag rond dezelfde tijd op en ik drink en rook niet.
Ik ben nog maar 32 jaar en dat is nog jong. Dan heb ik zoiets van je bent nog jong, gewoon genieten.
Over een week heb ik vakantie en dat geeft mij toch wel meer rust. Gewoon dat ik dan even helemaal niks moet voor mijn gevoel of gewoon even kan bijtanken.
En toch ben ik steeds aan het uitvogelen waar het aan kan liggen? Misschien omdat ik gewoon perfect wil zijn? Te gestresst ben? Me altijd maar goed moet voelen? Of zal ik toch teveel gefocust zijn op hoe ik mij voel? Ik ben soms wel een piekeraar en ik geef toe dat ik soms wel te goed mijn best wil doen, perfect moet zijn. Of dat ik mij moet bewijzen. Of die vermoeidheid hoort gewoon bij mij. En dat vind ik het lastige eraan, want heb ook dagen dat ik gewoon heel goed kan relativeren maar als ik me moe voel, dan kan ik me minder goed concentreren.
Maar heel soms denk ik: kop op, je bent goed zoals je bent. Laat alles los, je kan niet perfect zijn. En als mensen je niet mogen, dan is dat hun probleem. Je bent hier op de wereld niet voor een ander. Je hoeft niet altijd gelukkig zijn. Probeer gewoon te genieten en los te laten en kijken wat er op pad komt. Leef je leven zoals jij dat wilt. En ja vaak voel ik mij daardoor beter. En denk ik ja: Waarom zou ik perfect willen zijn? Ben ook maar een mens… Maar dat dringt alleen maar tot me door als ik energie heb want als ik me moe voel, dringt het nauwelijks tot me door, omdat ik dan het gevoel heb niet helder meer te kunnen nadenken.
Op dit moment loop ik wel bij een psycholoog, en dat is bijna afgelopen. Ze heeft gezien dat ik al veel hulp heb gehad. En nu werken we aan een gedachtenschema etc. Misschien wil ik wel te snel. Maar ze zei laatst niet lullig bedoeld maar je hebt al zoveel hulp gehad. Waarom wil je steeds hulp? Misschien moet je het nu gewoon allen doen want je hebt genoeg handvaten meegekregen en op een gegeven moment ben je gewoon uit behandeld. En ik probeer het ook wel steeds, maar het is soms echt een gevecht.
Ik ben al niet zo prater en kan moeilijk mijn gevoelens uiten. Vanuit huis heb ik meegekregen van niet zeuren maar doorgaan. Maar als het er op aan komt, dan vertel ik bij een psycholoog wel precies wat ik voel etc. maar vaak wordt daar helaas niks aan gedaan. Op een gegeven moment denk ik: Misschien til ik er zelf wel zwaar aan en moet ik gewoon echt leren loslaten en alles accepteren en kijken wat er dan gebeurt.
Zoals op dit moment, voel ik mij goed. Heb ik veel energie en het gevoel dat ik alles aankan. En maak mij totaal niet druk. Vandaag een lekkere dagje gehad. En nooit weet ik hoelang het duurt voordat de vermoeidheid weer komt. Want soms heb ik een paar dagen energie en dan weer een tijd moe, of 1 dag energie en dan weer die vermoeidheid. Dat is heel verschillend.
Wat ik wil met dit verhaal? Misschien wat herkenning en tips om toch te misschien mijn vermoeidheid aan te pakken? Of iemand die dit herkent?
In het kort:
Ik merk wel dat ik mij de laatste tijd moe voel. Het is al wel langer aan orde. Denk zo 1,5 jaar? Als het al niet langer is.
Soms ben ik heel moe. Soms dagen dat het mee valt en nog steeds ben ik aan het uitzoeken waar het door komt. Ik weet dat jullie geen dokters zijn, maar ik hoop op wat herkenning en tips.
Ik heb dagen dat ik door die vermoeidheid soms minder energie heb om dingen te gaan doen of moet ik mij er echt toe zetten om wat te doen.
Elke ochtend ben ik heel vroeg wakker, meestal dan rond 5 uur. Een enkele keer later. Ben dan nog steeds moe, niet elke dag overigens. maar kan dan niet meer in slaap komen.
Uiteindelijk moet ik uit bed, maar daar heb ik niet altijd zin in, omdat ik gewoon moe ben. Maar vaak moet dat wel omdat ik wel werk.
Daarnaast voel ik mij vaak emotioneel, waardoor ik soms zomaar kan huilen, en vooral als iemand een opmerking maakt kan ik daar van slag zijn. Soms voel ik mij depressief. Ook heb ik regelmatig last van mijn spieren, meer dat het soms stijf voel of rugpijn aan 1 kant.
Ook heb ik vaak als ik een woord wil schrijven, niet precies meer weet hoe ik het schrijf, of moeilijk op een woord kan komen.
soms als ik opsta vanaf de bank heb ik soms een wazig gevoel in het hoofd, beetje duizelig maar niet echt. Door die vermoeidheid zou ik soms smiddags wel kunnen slapen of gewoon even liggen. Soms moeite met helder denken en concentreren.
Vaak ben ik ook Prikkelbaar, geïrriteerd en gestresst etc. Ik hoor wel vaak in mijn omgeving van reageer niet zo bot of geïrriteerd. Soms heb ik dagen dat ik mij niet gelukkig voel of wil ik dat alles perfect gaat. Soms denk ik wel eens van dan kan ik er net zo goed niet meer zijn, maar toch wil ik ook wel weer op deze wereld zijn.
Heb ook dagen dat ik mij niet fit voel, en last van mijn keel heb. beetje grieperig voel.
En ja soms gaat het ook wel iets beter. Dan heb ik dat dagen dat ik wel moe ben, niet extreem maar wel met meer energie. maar dan lukt het mij wel om dingen te gaan doen. Of heb ik soms dagen dat ik spontaan weer energie heb, het gevoel dat ik de hele wereld aan kan en dan ook gewoon alles kan doen. En dan juist misschien ook wel weer te veel.
Maar dan opeens dagen dat mij de vermoeidheid mij weer overvalt en dat alles net iets meer energie kost. Net alsof ik teveel heb gedaan. Dan weer een beetje kortademig en hartkloppingen etc.
Vaak denk ik ach je moet gewoon even ontspannen. Niet veel dingen doen of er even op uit even tot rust komen. Of gewoon even heerlijk buiten een wandeling maken.
Of gewoon even op visite, beetje afleiding zal vast wel goed doen. En dat doe ik dan ook wel. En daar geniet ik ook wel weer van.
Maar als het te lang duurt wil ik weer naar huis. Vaak als ik thuis ben, overdag en ik merk dat ik moe wordt of slaperig, ga ik meestal een wandeling maken.
Ben wel vaak naar de huisarts geweest. Bloed en alles was goed.
Maar wordt steeds door gestuurd naar psychologen. En ja dan krijg ik allerlei diagnoses, maar echt hulp krijg ik er niet echt voor, althans mijn gevoel. Keer op keer geef ik dat wel aan en desnoods schrijf ik het op wat ik voel.
Vorig jaar heb ik een eetstoornis ontwikkeld. Ik dacht een paar kilo's eraf kan geen kwaad. Voel ik mij vast iets beter. Ik at weinig of alleen maar weinig calorieën. Totdat ik bijna tegen ondergewicht aan zat. Wel hulp gehad. Maar ging eerst beter. Daarna een terugval. Nu dacht ik paar weken geleden. Ga zelf proberen om meer te eten en dat ging redelijk goed. Heb nog steeds wel last van die eetstoornis, maar probeer wel voldoende te eten en mezelf ook wat lekkers te gunnen. Heb nog steeds wel dat gevecht in mijn hoofd, wat ik moet en kan eten. Soms nog de wens om af te vallen. Of meer van misschien als ik wat afval, voel ik mij vast weer iets beter. Maar ondanks probeer ik wel normaal en gezond te eten. Maar dat lukt niet altijd. Nu heb ik zoiets van misschien toch wat afvallen, dan voel ik mij vast beter of heb ik toch ergens controle over. Die eetstoornis blijft voor mij nu steeds een gevecht en dan meer bang om aan te komen. Als ik een dag veel heb gesnoept of meer ongezond voel ik mij slecht, maar zodra ik heel veel let op wat ik eet, voornamelijk gezond etc en minder dan voel ik me vaak ook iets beter. Misschien een stukje controle?
Ik werk gelukkig wel. Al 2 jaar bij dezelfde werkgever en een vast contract. Ik geef wel eerlijk toe dat het werk mij soms wel stress bezorgt. Of het komt door mijn vermoeidheid weet ik niet, soms heb ik dagen dat ik mij er echt door heen moet slepen. En soms zie ik er tegen op om naar het werk te gaan.
Ik werk als huishoudelijk medewerkster bij cliënten thuis. Vaak ben ik daar alleen maar heb ik een sleutel van hun en soms werk ik met een client samen.
En werk ik 1 middag op een locatie met cliënten.
Vaak ben ik bij een client een uur of 1,5 uur. En dan weer door naar de volgende. Soms zit ik een middag thuis, en dan kan ik pas rond 16.00 uur naar de volgende client en ben ik pas laat thuis. Soms heel soms, merk ik wel dat ik mij daar niet prettig bij voel. Ook omdat ik vaak denk als ik ergens ben dan weer ergens anders heen moet. Vaak ben ik de dagen aan het aftellen tot ik weekend heb. Vrijdags ben ik altijd vrij, en vaak voel ik me soms iets beter als ik weekend heb. Maar dan nog voel ik mij soms vermoeid of moet ik echt bijkomen. Maar als ik juist een dag meer energie heb, of goed wakker wordt, dan juist ga ik wel graag naar mijn werk en heb ik er zin in.
En toch probeer ik vaak er luchtig mee om te gaan, en denk ik: Blij dat ik werk heb. En natuurlijk heb ik ook wel dagen dat ik het wel leuk vindt.
Het liefst zou ik op een locatie willen werken met vaste tijden en dat heb ik ook al een paar keer aangegeven. Ze zouden dat in hun achterhoofd houden. En tot die tijd denk ik, ach je moet er maar het beste van maken. Maar ook meer omdat ik vaak alleen ben en weinig contact heb met collega’s. En dat breekt mij soms op
En natuurlijk kan ik wel ander werk zoeken. Heel soms ben ik wel eens aan het rond kijken. maar ik ben heel erg stress gevoelig en heb echt tijd nodig om ergens te wennen.
En juist ik nu een beetje mijn plek heb gevonden en toch als ik op een locatie ben, toch wel leuk contact heb met collega’s. Vaak probeer ik toch maar te accepteren dat het eenmaal zo is.
Of het aan het werk ligt, weet ik ook niet. Want als ik me goed voel en redelijk wat energie heb, ga ik juist wel met plezier naar mijn werk.
Ik heb zelf ook wel dingen wat ik al heb geprobeerd.
Vaak denk ik ach iedereen is wel moe, niet zeuren, gewoon wat meer om jezelf denken.
Savonds lig ik vrijwel ook nooit laat op bed. Soms denk ik gewoon een dag niks doen, even bijkomen of afleiding zoeken. Gewoon accepteren dat je je moe voelt
Soms denk ik misschien moet je wel meer ontspanning hebben. Gewoon er even uit. En ik heb wel een goede dagritme. Sta elke dag rond dezelfde tijd op en ik drink en rook niet.
Ik ben nog maar 32 jaar en dat is nog jong. Dan heb ik zoiets van je bent nog jong, gewoon genieten.
Over een week heb ik vakantie en dat geeft mij toch wel meer rust. Gewoon dat ik dan even helemaal niks moet voor mijn gevoel of gewoon even kan bijtanken.
En toch ben ik steeds aan het uitvogelen waar het aan kan liggen? Misschien omdat ik gewoon perfect wil zijn? Te gestresst ben? Me altijd maar goed moet voelen? Of zal ik toch teveel gefocust zijn op hoe ik mij voel? Ik ben soms wel een piekeraar en ik geef toe dat ik soms wel te goed mijn best wil doen, perfect moet zijn. Of dat ik mij moet bewijzen. Of die vermoeidheid hoort gewoon bij mij. En dat vind ik het lastige eraan, want heb ook dagen dat ik gewoon heel goed kan relativeren maar als ik me moe voel, dan kan ik me minder goed concentreren.
Maar heel soms denk ik: kop op, je bent goed zoals je bent. Laat alles los, je kan niet perfect zijn. En als mensen je niet mogen, dan is dat hun probleem. Je bent hier op de wereld niet voor een ander. Je hoeft niet altijd gelukkig zijn. Probeer gewoon te genieten en los te laten en kijken wat er op pad komt. Leef je leven zoals jij dat wilt. En ja vaak voel ik mij daardoor beter. En denk ik ja: Waarom zou ik perfect willen zijn? Ben ook maar een mens… Maar dat dringt alleen maar tot me door als ik energie heb want als ik me moe voel, dringt het nauwelijks tot me door, omdat ik dan het gevoel heb niet helder meer te kunnen nadenken.
Op dit moment loop ik wel bij een psycholoog, en dat is bijna afgelopen. Ze heeft gezien dat ik al veel hulp heb gehad. En nu werken we aan een gedachtenschema etc. Misschien wil ik wel te snel. Maar ze zei laatst niet lullig bedoeld maar je hebt al zoveel hulp gehad. Waarom wil je steeds hulp? Misschien moet je het nu gewoon allen doen want je hebt genoeg handvaten meegekregen en op een gegeven moment ben je gewoon uit behandeld. En ik probeer het ook wel steeds, maar het is soms echt een gevecht.
Ik ben al niet zo prater en kan moeilijk mijn gevoelens uiten. Vanuit huis heb ik meegekregen van niet zeuren maar doorgaan. Maar als het er op aan komt, dan vertel ik bij een psycholoog wel precies wat ik voel etc. maar vaak wordt daar helaas niks aan gedaan. Op een gegeven moment denk ik: Misschien til ik er zelf wel zwaar aan en moet ik gewoon echt leren loslaten en alles accepteren en kijken wat er dan gebeurt.
Zoals op dit moment, voel ik mij goed. Heb ik veel energie en het gevoel dat ik alles aankan. En maak mij totaal niet druk. Vandaag een lekkere dagje gehad. En nooit weet ik hoelang het duurt voordat de vermoeidheid weer komt. Want soms heb ik een paar dagen energie en dan weer een tijd moe, of 1 dag energie en dan weer die vermoeidheid. Dat is heel verschillend.
Wat ik wil met dit verhaal? Misschien wat herkenning en tips om toch te misschien mijn vermoeidheid aan te pakken? Of iemand die dit herkent?
zaterdag 9 mei 2020 om 16:58
Sport je ook?
Toen ik niet lekker in mijn vel zat, was ik altijd moe en chacharijnig.
Mij heeft het geholpen om gezonder te gaan leven. Heb verschillende sporten geprobeerd en ben gezonder gaan eten. In normale tijden zwem ik vier keer per week plus ernaast fiets ik veel.
Misschien kan dit bij jou ook helpen?
Toen ik niet lekker in mijn vel zat, was ik altijd moe en chacharijnig.
Mij heeft het geholpen om gezonder te gaan leven. Heb verschillende sporten geprobeerd en ben gezonder gaan eten. In normale tijden zwem ik vier keer per week plus ernaast fiets ik veel.
Misschien kan dit bij jou ook helpen?
..........
zaterdag 9 mei 2020 om 17:10
Knuffel voor jou TO 
Klinkt heel erg herkenbaar. Zelf heb ik ook last van haast de exacte symptomen die jij beschrijft. Wel heel erg naar dat de psycholoog jou niet kan helpen.. Ben je er steeds bij een geweest? Misschien is zij niet goed genoeg voor je. Heb je misschien geen ondersteunende medicijnen nodig?
Ik ben net bij een psycholoog en het doet me heel goed. Ook heb ik mijn emoties geaccepteerd en laat ik ze er vooral zijn ipv wegstoppen. Als je je rottig voelt probeer het ook allemaal op te schrijven.
Wat ook helpt is inderdaad sporten! Ik weet niet of je misschien ook aan een anticonceptie pil zit, maar sinds ik gestopt ben met die krengen gaat het ook beter.
Ik had trouwens als een diagnose een terugkomende depressie. Ik ga pas beginnen met de behandeling bij een ggz psycholoog dus ik weet helaas nog niet wat het in gaat houden.
Klinkt heel erg herkenbaar. Zelf heb ik ook last van haast de exacte symptomen die jij beschrijft. Wel heel erg naar dat de psycholoog jou niet kan helpen.. Ben je er steeds bij een geweest? Misschien is zij niet goed genoeg voor je. Heb je misschien geen ondersteunende medicijnen nodig?
Ik ben net bij een psycholoog en het doet me heel goed. Ook heb ik mijn emoties geaccepteerd en laat ik ze er vooral zijn ipv wegstoppen. Als je je rottig voelt probeer het ook allemaal op te schrijven.
Wat ook helpt is inderdaad sporten! Ik weet niet of je misschien ook aan een anticonceptie pil zit, maar sinds ik gestopt ben met die krengen gaat het ook beter.
Ik had trouwens als een diagnose een terugkomende depressie. Ik ga pas beginnen met de behandeling bij een ggz psycholoog dus ik weet helaas nog niet wat het in gaat houden.
zaterdag 9 mei 2020 om 20:31
Ik herken dit voor de volle 100%.
Deze klachten heb ik al zeker sinds 2015, ik heb volgens mij alle specialisten gehad in het ziekenhuis, ooit heeft een arts al gezegd dat er sprake is van CVS (in 2017) maar nog steeds is er niemand die mij kan vertellen wat de oorzaak is.
Afgelopen paar dagen ging het prima, ik heb nagenoeg het hele huis geschilderd van buiten en vanmiddag ben ik compleet ingestort.
Overigens, heb je ook concentratieproblemen ?
Heb je jezelf al eens laten testen op diabetes ?
Deze klachten heb ik al zeker sinds 2015, ik heb volgens mij alle specialisten gehad in het ziekenhuis, ooit heeft een arts al gezegd dat er sprake is van CVS (in 2017) maar nog steeds is er niemand die mij kan vertellen wat de oorzaak is.
Afgelopen paar dagen ging het prima, ik heb nagenoeg het hele huis geschilderd van buiten en vanmiddag ben ik compleet ingestort.
Overigens, heb je ook concentratieproblemen ?
Heb je jezelf al eens laten testen op diabetes ?
Niet geschoten is altijd mis
zaterdag 9 mei 2020 om 21:27
zaterdag 9 mei 2020 om 21:56
Herken wel veel..
Heb even je vorige berichten gelezen en lees dat je last heb van depressies , onzekerheid en moeite heb met stress om te gaan.
Heel herkenbaar , vergis je niet dat vreet onwijs veel energie.
Heb je wel eens overwogen om medicatie te gaan gebruiken? Antidepressiva kunnen mits de juiste je erg ondersteunen in bovengenoemde waardoor het je hopelijk wat minder energie kost allemaal.
Ik ben niet perse voor medicatie , maar soms kan het je helpen . Het is soms alleen erg zoeken .
Heb even je vorige berichten gelezen en lees dat je last heb van depressies , onzekerheid en moeite heb met stress om te gaan.
Heel herkenbaar , vergis je niet dat vreet onwijs veel energie.
Heb je wel eens overwogen om medicatie te gaan gebruiken? Antidepressiva kunnen mits de juiste je erg ondersteunen in bovengenoemde waardoor het je hopelijk wat minder energie kost allemaal.
Ik ben niet perse voor medicatie , maar soms kan het je helpen . Het is soms alleen erg zoeken .
zondag 10 mei 2020 om 06:07
Heb soms concentratie problemen of wel vaak dwalen mijn gedachten af.Bitje93 schreef: ↑09-05-2020 20:31Ik herken dit voor de volle 100%.
Deze klachten heb ik al zeker sinds 2015, ik heb volgens mij alle specialisten gehad in het ziekenhuis, ooit heeft een arts al gezegd dat er sprake is van CVS (in 2017) maar nog steeds is er niemand die mij kan vertellen wat de oorzaak is.
Afgelopen paar dagen ging het prima, ik heb nagenoeg het hele huis geschilderd van buiten en vanmiddag ben ik compleet ingestort.
Overigens, heb je ook concentratieproblemen ?
Heb je jezelf al eens laten testen op diabetes ?
Ik ben al getest op diabetes maar heb ik niet
zondag 10 mei 2020 om 06:11
Mijn huisarts en psychiater wilden eerst wel dat ik er dan zou gaan maar dat wou ik niet omdat ik het 100% zeker weet dat ik het ook all een kan kon zonder dat en sterk ben om het zonder medicatie te kunnen.ook omdat ik die troep niet wil.meissie22 schreef: ↑09-05-2020 21:56Herken wel veel..
Heb even je vorige berichten gelezen en lees dat je last heb van depressies , onzekerheid en moeite heb met stress om te gaan.
Heel herkenbaar , vergis je niet dat vreet onwijs veel energie.
Heb je wel eens overwogen om medicatie te gaan gebruiken? Antidepressiva kunnen mits de juiste je erg ondersteunen in bovengenoemde waardoor het je hopelijk wat minder energie kost allemaal.
Ik ben niet perse voor medicatie , maar soms kan het je helpen . Het is soms alleen erg zoeken .
Ik denk zelf ook voornamelijk dat ik onbewust toch veel pieker v en stressgevoelig ben. Dat Dat ook 1 van de oorzaken kan zijm
zondag 10 mei 2020 om 06:14
Sporten doe ik niet meer. Maar probeer elke dag wel te wandelen. Ik leef opzich wel gezond. Juist door mijn eetstoornis wil ik alleen maar gezond eten. Maar dat ik juist ook moet leren om mezelf iets lekkers te gunnen. En niet schuldig hoef te voelen als ik een keer iets ongezonder heb genomen.Zo-ik schreef: ↑09-05-2020 16:58Sport je ook?
Toen ik niet lekker in mijn vel zat, was ik altijd moe en chacharijnig.
Mij heeft het geholpen om gezonder te gaan leven. Heb verschillende sporten geprobeerd en ben gezonder gaan eten. In normale tijden zwem ik vier keer per week plus ernaast fiets ik veel.
Misschien kan dit bij jou ook helpen?
zondag 10 mei 2020 om 06:16
Ik zit nu sinds 4 maanden aan de pil. Daarvoor had ik het dus ook maar voor mijn gevoel in nog iets extremer. Maar ging aan de pil voor mijn PMS. Moet wel zeggen dat mijn buien iets minder heftig zijnAlice2706 schreef: ↑09-05-2020 17:10Knuffel voor jou TO
Klinkt heel erg herkenbaar. Zelf heb ik ook last van haast de exacte symptomen die jij beschrijft. Wel heel erg naar dat de psycholoog jou niet kan helpen.. Ben je er steeds bij een geweest? Misschien is zij niet goed genoeg voor je. Heb je misschien geen ondersteunende medicijnen nodig?
Ik ben net bij een psycholoog en het doet me heel goed. Ook heb ik mijn emoties geaccepteerd en laat ik ze er vooral zijn ipv wegstoppen. Als je je rottig voelt probeer het ook allemaal op te schrijven.
Wat ook helpt is inderdaad sporten! Ik weet niet of je misschien ook aan een anticonceptie pil zit, maar sinds ik gestopt ben met die krengen gaat het ook beter.
Ik had trouwens als een diagnose een terugkomende depressie. Ik ga pas beginnen met de behandeling bij een ggz psycholoog dus ik weet helaas nog niet wat het in gaat houden.
zondag 10 mei 2020 om 06:16
Ja dat was ook allemaal goedfreakshow81 schreef: ↑09-05-2020 23:32Zíjn je schildklierwaarden al eens gecheckt, door middel van een bloedonderzoek?
