Psyche
alle pijlers
Fout op werk gemaakt, hoe mee omgaan?
zaterdag 17 juli 2021 om 09:48
Ik heb een fout gemaakt op mijn werk. Er wordt nu een onderzoek ingesteld waarvan ik verwacht dat het maanden kan gaan duren. Omwille van anoniem blijven kan ik er niet veel meer over zeggen.
Hoe ga ik dit de komende maanden een plek geven? Ik ben beschaamd, bedroefd, en vooral erg bang. Bang dat ik mijn gezin met 1 onoplettendheid in een paar seconden in de afgrond heb gestort. Ik ben hoofdkostwinner. Mogelijk heb ik geen recht op ww. We moeten dan ons huis verkopen. En dan nog, dit vak mag ik waarschijnlijk nooit meer uitvoeren. Mijn vriend zegt dat het onzin is en dat ik sterk ben en dat ik me goed zal verdedigen. Hij steunt me goed, maar hij kan ook niks meer dan continu moed inspreken wat hij ook wel eens zat is, en ik schaam me tegenover hem. Heel misschien blijft het bij een berisping. Maar dit zal altijd aan me blijven kleven. Ik ben down en bang. En binnenkort ga ik ook nog eens bevallen. Genieten van de babytijd, ja leuk, hoe dan als ik financieel niet voor mijn kind kan zorgen?
Wat moet ik doen, hoe ga ik hiermee om?
Hoe ga ik dit de komende maanden een plek geven? Ik ben beschaamd, bedroefd, en vooral erg bang. Bang dat ik mijn gezin met 1 onoplettendheid in een paar seconden in de afgrond heb gestort. Ik ben hoofdkostwinner. Mogelijk heb ik geen recht op ww. We moeten dan ons huis verkopen. En dan nog, dit vak mag ik waarschijnlijk nooit meer uitvoeren. Mijn vriend zegt dat het onzin is en dat ik sterk ben en dat ik me goed zal verdedigen. Hij steunt me goed, maar hij kan ook niks meer dan continu moed inspreken wat hij ook wel eens zat is, en ik schaam me tegenover hem. Heel misschien blijft het bij een berisping. Maar dit zal altijd aan me blijven kleven. Ik ben down en bang. En binnenkort ga ik ook nog eens bevallen. Genieten van de babytijd, ja leuk, hoe dan als ik financieel niet voor mijn kind kan zorgen?
Wat moet ik doen, hoe ga ik hiermee om?
Gecompartimenteerde troep is ook een vorm van opruimen.
woensdag 21 juli 2021 om 08:50
Als ik dit lees heb ik het gevoel dat je het niet meer in perspectief ziet. Als je straks krap rond zou kunnen komen van zijn salaris dan zou je zelfs met een simpel baantje daarnaast voldoende salaris moeten kunnen verdienen om wel goed rond te komen. Natuurlijk is het nu heel zuur maar dat betekent niet dat jij, je man of je kind geen toekomst meer heeft. Wat je verder ook schrijft over “onder toezicht plaatsen” dat gebeurd echt niet zomaar. Als ik je recente posts lees maak ik me best zorgen om je, echt bel de huisarts en zoek hulp.Macarinata schreef: ↑18-07-2021 21:17Ik reageer later nog even op de rest. Ik weet niet goed hoe ik overal op moet reageren. Ik ben in ieder geval nog niet op non-actief gezet dus dat zou mogelijk in mijn voordeel kunnen zijn. Man zit nog in opleiding en kan niet nog meer werken. Zodra hij klaar is, komen we net rond van zijn salaris. Ik blijf het ongelooflijk vinden dat met een paar minuten onzorgvuldig handelen de hele toekomst van mijn gezin onzeker is. Het ging ons zo voor de wind, en ik schaam me zo. De benadeelde heeft overigens geen enkele medische schade o.i.d., dat wilde ik nog duidelijk maken.
woensdag 21 juli 2021 om 09:18
Sorry, ik had een post van je gemist. Goed dat je hulp zoekt. Ik denk dat je de gevolgen veel te extreem ziet. Het is heel erg als je je baan misschien niet meer mag uitoefenen (in het ergste geval) maar er komt echt een oplossing , echt, echt waar. En bij psychische hulp kom je echt niet onder toezicht en je baby ook niet. Maar juist je zwangerschap maakt je nu extra gevoelig en kwetsbaar. Hoop dat je snel terecht kan. 
woensdag 21 juli 2021 om 12:10
Macarinata schreef: ↑21-07-2021 09:02Heb ik zojuist gedaan. Ik word teruggebeld. De beschuldiging raakt zo erg aan mijn wezen, aan mijn hele zijn, dat ik het heel heftig oppak.
Goedzo. Adem in, adem uit. Uur voor uur, dag voor dag. Je staat er niet alleen voor en je hoeft ook niet alles nú op te lossen.
woensdag 21 juli 2021 om 14:37
Misschien reageert jouw leidinggevende daarom ook wel wat buiten proportie (door jou al weg te denken). Een protocol mag niet verkeerd geïnterpreteerd kunnen worden. Of je bent niet voldoende getraind. En ook daar ligt verantwoordelijkheid bij het bedrijf.Macarinata schreef: ↑21-07-2021 09:35De handeling was bewust, mijn interpretatie van het protocol fout.
Het is een vreselijke periode voor je, maar je maakt je schuldaandeel veel te groot. Sommigen ontkennen alles en jij bent tegenovergesteld: je legt je hoofd bij voorbaat op het hakblok.
Ik hoop dat het onderzoek niet te lang zal duren en dat je goede ondersteuning krijgt, zowel juridisch als emotioneel.
Jouw leven gaat echt wel weer ook leuk worden, dit is geen status quo.
woensdag 21 juli 2021 om 15:16
Macarinata schreef: ↑21-07-2021 08:29Dank voor jullie reacties. Het lukt me niet op iedereen te reageren. Ik ben erg in de war. Ik wil dit kind niet meer, zo erg is het al. Wat zijn mijn opties voor psychische ondersteuning buiten de werkgever om? Ik wil het mijn vriend ook niet aandoen om de baby direct onder toezicht te laten stellen.
Het gaat extra slecht omdat de baas geventileerd heeft naar mijn team dat ik nooit meer terugkom. Ik word wel aan het protocol gehouden en zij blijkbaar niet. Als ik al geen reputatieschade had, heb ik het nu helemaal en is het vonnis al geveld. Ik kan wel inpakken.
Ik mag trouwens met niemand contact hebben en in het bijzonder de benadeelde niet. Ik zou ergens wel willen maar dat mag niet.
Ik hoop dat je gesprek bij de huisarts en dan een verwijzing je iets oplevert. Je ziet het echt niet meer in perspectief.
Je bent mens en je maakt fouten, dat doet iedereen.
Ik vind het belachelijk van je leidinggevende dat diegene dat zo zegt. Ik zou niet eens meer terug willen en inzetten op rehabilitatie en terug op een andere afdeling, via een advocaat. In deze toestand echt niemand meer van je werk te woord staan. Je klinkt heel erg labiel, ik heb echt zorg over je.
woensdag 21 juli 2021 om 16:20
Maar inderdaad, ik voel me erg labiel. Straks stukkie fietsen
donderdag 22 juli 2021 om 00:40
Als je een fout in de zorg maakt, word je niet gelijk ontslagen hoor. Heb het van de andere kant mee gemaakt dode bij gevallen en niemand is ontslagen. Geen sorry niets. Blij dat jij er wel mee zit is voor de nabestaanden fijn namelijk. Ontslagen zul je niet worden in de zorg houden ze altijd hand boven je hoofd kijk maar naar artsen worden zelden ontslagen.
donderdag 22 juli 2021 om 00:51
Als je een K leidinggevende hebt, wat wel uit je tekst blijkt. Wil ze de zaak niet naar buiten brengen, dus geen contact met de gene waarbij je fout hebt gemaakt, niets naar buiten brengen. Wacht je leidigingevende het onderzoek zwijgend af zonder sorry naar niemand en dan is het klaar. Leer mij de zorg kennen als er fouten worden gemaakt.
donderdag 22 juli 2021 om 21:41
Ik hoop dat je voor een grote organisatie werkt, dan zou ik dit zsm als klacht neerleggen bij diens manager of bij de onderzoekers die naar jouw incident kijken.Macarinata schreef: ↑21-07-2021 08:29Dank voor jullie reacties. Het lukt me niet op iedereen te reageren. Ik ben erg in de war. Ik wil dit kind niet meer, zo erg is het al. Wat zijn mijn opties voor psychische ondersteuning buiten de werkgever om? Ik wil het mijn vriend ook niet aandoen om de baby direct onder toezicht te laten stellen.
Het gaat extra slecht omdat de baas geventileerd heeft naar mijn team dat ik nooit meer terugkom. Ik word wel aan het protocol gehouden en zij blijkbaar niet. Als ik al geen reputatieschade had, heb ik het nu helemaal en is het vonnis al geveld. Ik kan wel inpakken.
Ik mag trouwens met niemand contact hebben en in het bijzonder de benadeelde niet. Ik zou ergens wel willen maar dat mag niet.
zaterdag 24 juli 2021 om 18:53
Ze heeft al gezegd dat niemand medische schade heeft geleden.Paardje4paardje schreef: ↑22-07-2021 00:40Als je een fout in de zorg maakt, word je niet gelijk ontslagen hoor. Heb het van de andere kant mee gemaakt dode bij gevallen en niemand is ontslagen. Geen sorry niets. Blij dat jij er wel mee zit is voor de nabestaanden fijn namelijk. Ontslagen zul je niet worden in de zorg houden ze altijd hand boven je hoofd kijk maar naar artsen worden zelden ontslagen.
zaterdag 24 juli 2021 om 22:56
Ik ben trouwens ook een doemdenker maar dat er nu dingen door je hoofd gaan als angst voor onder toezichtstelling van je baby is wel heel ernstig. Waarom? Omdat moeder geen baan heeft? Er moeten wel heel ernstige dingen gebeuren wil er een OTS uitgesproken worden hoor. Ontslag van (een van) de ouders hoort daar absoluut níet bij.
