Psyche
alle pijlers
Geen inkomen door psychische problemen
vrijdag 12 april 2019 om 14:12
Hoi allemaal,
Ik lees hier vaker over psychische problemen en ik hoop dat iemand hier ervaring mee heeft. Het is een lang verhaal, sorry daarvoor.
Ik ben nu 25 jaar en ben al vanaf mijn 16e bezig een diploma te halen na het vmbo. Tussendoor ook twee tussenjaren gehad en een beetje gewerkt maar dit was ook lastig, ik heb ook veel thuis gezeten. Dit lukt me maar niet omdat ik veel problemen heb met stress, drukte, prikkels, depressies en angsten maar ook het houden aan spraken voelt op een of andere manier heel benauwend. Dit heb ik ook met 'leuke' dingen zoals verjaardagen. Ik ben tussendoor al eens naar een psycholoog geweest maar dit hielp bijna niet, alleen voor een paar praktische zaken.
Nu ben ik dus 24 jaar, heb mijn propedeuse van het hbo maar doe nu al twee jaar over het tweede leerjaar... Ik zit nu al een tijdje thuis omdat ik geen lessen heb en eigenlijk op stage moet maar dit lukt me dus niet. Ik heb een paar keer geprobeerd werk te zoeken maar telkens raakte ik zo overspannen en zelfs suïcidaal door de stress en prikkels dat ik vaak na een dag weer ben gestopt. Op dit moment loopt mijn stufi lening nog maar dat is natuurlijk niet handig. Ik woon samen dus moet de huur gewoon betalen. Ik ben er ook achter dat de studie me niet gaat lukken en ik dus moet/wil stoppen, maarja dan moet ik wel inkomen hebben.
Ik ben al bij de huisarts geweest en zit aan de antidepressiva en wacht af tot er plek is bij de ggz, maar dat kan lang duren. De huisarts en vorige psycholoog denken aan autisme, angststoornis, depressie en misschien borderline. Ook ben ik vroeger veel gepest en heb ik daar nog last van. Ik zelf denk dus dat het een combinatie is van autisme en mijn (vroegere) omgeving dat ik nu zo vast loop.
Wat nu? Ik word hopeloos omdat ik niet kan blijven lenen, ik probeer steeds te werken maar elke keer val ik hierdoor dieper weg (moet twee weken mentaal bijkomen na een dag werken, het lukt me dan niet eens om helder te denken en kleine klusjes in huis te doen). Mijn zelfvertrouwen wordt steeds minder en ik word steeds wanhopiger.... Ik voel me een last voor mijn vriend en omgeving en ik schaam me dood. Ik denk dat fulltime werken nooit gaat lukken en parttime al een hele opgave gaat worden later en dus misschien in aanmerking komen voor (gedeeltelijk) wajong. Maar de ggz duurt nog wel even... Iemand tips wat ik nu kan en moet doen en hoe het zal gaan?
Alvast heel erg bedankt voor het lezen
Ik lees hier vaker over psychische problemen en ik hoop dat iemand hier ervaring mee heeft. Het is een lang verhaal, sorry daarvoor.
Ik ben nu 25 jaar en ben al vanaf mijn 16e bezig een diploma te halen na het vmbo. Tussendoor ook twee tussenjaren gehad en een beetje gewerkt maar dit was ook lastig, ik heb ook veel thuis gezeten. Dit lukt me maar niet omdat ik veel problemen heb met stress, drukte, prikkels, depressies en angsten maar ook het houden aan spraken voelt op een of andere manier heel benauwend. Dit heb ik ook met 'leuke' dingen zoals verjaardagen. Ik ben tussendoor al eens naar een psycholoog geweest maar dit hielp bijna niet, alleen voor een paar praktische zaken.
Nu ben ik dus 24 jaar, heb mijn propedeuse van het hbo maar doe nu al twee jaar over het tweede leerjaar... Ik zit nu al een tijdje thuis omdat ik geen lessen heb en eigenlijk op stage moet maar dit lukt me dus niet. Ik heb een paar keer geprobeerd werk te zoeken maar telkens raakte ik zo overspannen en zelfs suïcidaal door de stress en prikkels dat ik vaak na een dag weer ben gestopt. Op dit moment loopt mijn stufi lening nog maar dat is natuurlijk niet handig. Ik woon samen dus moet de huur gewoon betalen. Ik ben er ook achter dat de studie me niet gaat lukken en ik dus moet/wil stoppen, maarja dan moet ik wel inkomen hebben.
Ik ben al bij de huisarts geweest en zit aan de antidepressiva en wacht af tot er plek is bij de ggz, maar dat kan lang duren. De huisarts en vorige psycholoog denken aan autisme, angststoornis, depressie en misschien borderline. Ook ben ik vroeger veel gepest en heb ik daar nog last van. Ik zelf denk dus dat het een combinatie is van autisme en mijn (vroegere) omgeving dat ik nu zo vast loop.
Wat nu? Ik word hopeloos omdat ik niet kan blijven lenen, ik probeer steeds te werken maar elke keer val ik hierdoor dieper weg (moet twee weken mentaal bijkomen na een dag werken, het lukt me dan niet eens om helder te denken en kleine klusjes in huis te doen). Mijn zelfvertrouwen wordt steeds minder en ik word steeds wanhopiger.... Ik voel me een last voor mijn vriend en omgeving en ik schaam me dood. Ik denk dat fulltime werken nooit gaat lukken en parttime al een hele opgave gaat worden later en dus misschien in aanmerking komen voor (gedeeltelijk) wajong. Maar de ggz duurt nog wel even... Iemand tips wat ik nu kan en moet doen en hoe het zal gaan?
Alvast heel erg bedankt voor het lezen
vrijdag 12 april 2019 om 15:32
Jup, die depressie kan zich ook lekker voeden als je veel in bed ligt (gelijk tekort aan zonlicht/zuurstof)
maar zo'n patroon doorbreken is erg lastig.
Het zou handig zijn een week/dagschema te gaan maken (die je niet vol plant; 1 dag voor de boodschappen, en dan daarnaast elke dag om te beginnen 10minuten buiten een wandeling maakt)
maar dat is al een mega ding om zelf te fixen vaak.
vrijdag 12 april 2019 om 15:32
Wat een rotsitatie zit je in, ik snap dat je misschien even voelt alsof je klem zit
Maar je hebt al een belangrijke stap gezet richting diagnostisering en hulp
Je staat op de wachtlijst en dat is balen. Maar het betekent niet dat je niks kan.
Maak het nu je eerste prioriteit om richting een financieel goede situatie te gaan.
Wat je nu doet kan niet, dat weet je. Je moet je zo snel mogelijk uitschrijven en je lening bij DUO stopzetten. Hoe groter die lening groeit, hoe onoverzichtelijker het wordt om uit de situatie te komen.
Ga aankloppen bij je wijkteam en de gemeente met je verhaal, kijk of je een bijstandsuitkering kunt krijgen.
Maar je hebt al een belangrijke stap gezet richting diagnostisering en hulp
Je staat op de wachtlijst en dat is balen. Maar het betekent niet dat je niks kan.
Maak het nu je eerste prioriteit om richting een financieel goede situatie te gaan.
Wat je nu doet kan niet, dat weet je. Je moet je zo snel mogelijk uitschrijven en je lening bij DUO stopzetten. Hoe groter die lening groeit, hoe onoverzichtelijker het wordt om uit de situatie te komen.
Ga aankloppen bij je wijkteam en de gemeente met je verhaal, kijk of je een bijstandsuitkering kunt krijgen.
vrijdag 12 april 2019 om 15:33
Doe eens even rustig joh , jemig. Take a chill pil. Een week in bed liggen helpt je verder van huis , slaat nergens op. Dat patroon valt echt wel te doorbreken maar dat moet to zelf doen. Het is sowieso al raar dat na jaren van angsten en depressies en suicidepogingen er nog geen juiste hulp is ingeschakeld . Iets zegt me dat het in bed liggen daar niet bij heeft geholpen. Maw to zal heft in eigen handen moeten nemen. Aan zelfhulp doen als er bij de ggz nog geen plek is. Er zijn zat boeken en goeie sites te vinden om mee te beginnen. Kleine stapjes . En dus niet in bed blijven liggen . Huilie huilie en meehuilen is leuk en aardig maar helpt haar geen steek verder.Gelukspopje schreef: ↑12-04-2019 15:25Ja leuk bedacht, maar ik denk niet dat CatLady hier alleen uit kan komen, anders was het niet zover gekomen denk je niet? DAt jij denkt de wijsheid in pacht te hebben omdat je ervaringsdeskundige zou zijn slaat nergens op.Ieder mensen is anders, en je weet niet hoe erg ze er aan toe is.
Ik hoor mensen ook dit soort shit zeggen over mijn dochter. Die hebben geen idee. Jij ook niet dus doe gewoon niet zo veroordelend
vrijdag 12 april 2019 om 15:36
en dan in dezelfde post ijskoud vertellen dat je een door de gemeente betaalde gezinscoach en maatschappelijk werker hebt
klinkt echt als een vreselijk slecht vangnet inderdaad
lees dit eens:
https://s3.eu-west-2.amazonaws.com/nhsb ... 202018.pdf
vrijdag 12 april 2019 om 15:37
Hou alsjeblief op, ik voel me hier alleen maar slechter door. Misschien moet je zelf eens gaan lezen. Ik zeg toch dat wanneer ik een dag probeer te werken ik te veel prikkels, angsten en stress krijgen. Mijn grenzen over ga en ik word ook letterlijk ziek daarvan. Dan lukt even een zelfhulpboek gaan lezen en mee aan de slag gaan echt niet hoor. De openingspost van dit topic schrijven lukte me begin deze week niet eens, laat staan een zelfhulpboek lezen. Ik lees ze zeker wel, maar niet in de dagen na zoiets, dan lukt me niets. Ik doe hartstikke mijn best.rascalles schreef: ↑12-04-2019 15:33Doe eens even rustig joh , jemig. Take a chill pil. Een week in bed liggen helpt je verder van huis , slaat nergens op. Dat patroon valt echt wel te doorbreken maar dat moet to zelf doen. Het is sowieso al raar dat na jaren van angsten en depressies en suicidepogingen er nog geen juiste hulp is ingeschakeld . Iets zegt me dat het in bed liggen daar niet bij heeft geholpen. Maw to zal heft in eigen handen moeten nemen. Aan zelfhulp doen als er bij de ggz nog geen plek is. Er zijn zat boeken en goeie sites te vinden om mee te beginnen. Kleine stapjes . En dus niet in bed blijven liggen . Huilie huilie en meehuilen is leuk en aardig maar helpt haar geen steek verder.
vrijdag 12 april 2019 om 15:37
ja natuurlijk
vrijdag 12 april 2019 om 16:01
Dan nog... dat is allemaal geestelijk en niet lichamelijk. Dus je kan gewoon zoals ieder mens gewoon je bed uitkomen. Je kan jezelf dus wel degelijk een schop onder je kont geven. Als je een week in je bed blijft liggen, word het allemaal echt niet beter op!
En dan bedoel ik niet dat je verplicht naar buiten moet, maar ga dan in huis dingen doen, bouw het rustig op, maar probeer dat bed liggen te doorbreken
anoniem_377385 wijzigde dit bericht op 12-04-2019 16:03
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
14.05% gewijzigd
vrijdag 12 april 2019 om 16:03
Door geestelijke problemen kun je ook echt ziek worden, iets wat ik heb. Overgeven, diarree, hoofdpijn, zweten, spierpijn, dingen waar je je flink ziek door voelt.Tattooaddict87 schreef: ↑12-04-2019 16:01Dan nog... dat is allemaal geestelijk en niet lichamelijk. Dus je kan gewoon zoals ieder mens gewoon je bed uitkomen. Je kan jezelf dus wel degelijk een schop onder je kont geven. Als je een week in je bed blijft liggen, word het allemaal echt niet beter op!
vrijdag 12 april 2019 om 16:08
Ja, klopt, heb ik geregeld (bijna elke dag) wel last van.
Toch blijf ik niet in bed liggen, ik heb gewoon een structuur wat ik volg, niet nadenken maar doen.
Frisse lucht, een blokje om, helpt juist een beetje tegen die klachten. En sporten niet vergeten.
Nogmaals, maak een afspraak bij de POH terwijl je wacht, die kan je ook deze adviezen geven, helpen een structuur op te zetten die wel helpt. Praktische tips geven zodat jij je weken door kan komen.
vrijdag 12 april 2019 om 16:11
Dat ga ik doen, heel erg bedankt!Thuis-in-eigen-huis schreef: ↑12-04-2019 15:39Maak een afspraak met de POH terwijl je wacht op GGZ
deze kan je echt al behoorlijk helpen.
vrijdag 12 april 2019 om 16:12
Je blijft redenen opnoemen om het allemaal niet te doen. Ga je nergens mee komen. Je zal toch ergens moeten beginnen. Ook als je therapie start. Dus wat verwacht je dan van ons als je overal tegenin blijft gaan?
vrijdag 12 april 2019 om 16:13
Dat in bed liggen is ook alleen nadat ik een dag probeer te werken. Ik zit al maanden thuis en heb drie keer geprobeerd te gaan werken dus dat is drie keer voorgekomen. De rest van de tijd sta ik rond een normale tijd op en doe ik het huishouden, dan gaat alles prima. Alleen na een dag werken ga ik over mijn grenzen heen.Thuis-in-eigen-huis schreef: ↑12-04-2019 16:08Ja, klopt, heb ik geregeld (bijna elke dag) wel last van.
Toch blijf ik niet in bed liggen, ik heb gewoon een structuur wat ik volg, niet nadenken maar doen.
Frisse lucht, een blokje om, helpt juist een beetje tegen die klachten. En sporten niet vergeten.
Nogmaals, maak een afspraak bij de POH terwijl je wacht, die kan je ook deze adviezen geven, helpen een structuur op te zetten die wel helpt. Praktische tips geven zodat jij je weken door kan komen.
vrijdag 12 april 2019 om 16:13
Dat is algemeen bekend. Dan nog helpt in bed gaan liggen je niet. Ht lijkt erop alsof je excuzen voor jezelf zoekt om maar te blijven hangen in de situatie waar je in zit. Daarbij zijn de diagnoses ook niet officiel vastgesteld n toch scherm je er mee. Zoek geen excuzen maar doe iets aan jezelf zou ik zeggen.
vrijdag 12 april 2019 om 16:14
Ik doe hartstikke mijn best. Ik vraag juist wat ik zou kunnen doen. Dat in bed liggen is alleen nadat ik probeer te werken, wat veel te veel voor me is nu. En waardoor ik ook letterlijk ziek word. Verder doe ik gewoon het huishouden en probeer ik door kleine stapjes vooruit te komen. Maar door een dag werken val ik 20 stappen terug. Ik lig niet elke dag in bed zoals je kunt lezen.Tattooaddict87 schreef: ↑12-04-2019 16:12Je blijft redenen opnoemen om het allemaal niet te doen. Ga je nergens mee komen. Je zal toch ergens moeten beginnen. Ook als je therapie start. Dus wat verwacht je dan van ons als je overal tegenin blijft gaan?
vrijdag 12 april 2019 om 16:16
Tja. Wanneer je er zo slecht aan toe bent, kun je je ook laten opnemen. (Moet je wel een gevaar voor jezelf of je omgeving zijn.)
Geen pretje, zo'n crisisopname.
Ik denk dat het blijven hangen in 'Ik heb het zo zwaar en het wordt alleen maar erger wanneer ik er iets aan probeer te doen' niet realistisch is en je niet helpt. Niemand beweert dat het makkelijk is of niet frustrerend zal zijn. Maar wat je nu doet werkt niet en heeft je helemaal niets verder geholpen.
Het leven is ingewikkeld en moeilijk, zeker wanneer je ook psychische klachten hebt. Je kunt er alleen iets aan veranderen wanneer je voldoende motivatie hebt. Een ander gaat het niet voor je kunnen oplossen. Ook hulpverlening kan je alleen helpen wanneer je zélf een stap wilt zetten en zélf aan de slag gaat.
Ook wanneer je een diagnose krijgt, zul je nog steeds aan de slag moeten met je problemen. Wajong is voor de meesten echt niet meer weggelegd. (Zie link: https://www.uwv.nl/particulieren/klante ... index.aspx )
vrijdag 12 april 2019 om 16:16
Als het niet gaat zoals het moet, dan zal het moeten zoals het gaat.
Ik kan je geen raad geven in psychisch opzicht, bovendien ga je dat krijgen zodra er plek is, klopte dat het lang duurt maar niks aan te doen nu.
Praktisch denken lijkt me het slimste, je kan misschien in de toekomst weer verder maar nu is het nu, dus snel je stufi en lening stoppen en bijstand aanvragen voor nu. Goed nagaan of dat gevolgen heeft voor je partner en waar je rekening mee moet houden verder. Echt, eerst zorgen dat je financiële problemen zoveel mogelijk beperkt blijven want die zorgen kan je er niet nog bij hebben.
En verder heel veel sterkte!
Ik kan je geen raad geven in psychisch opzicht, bovendien ga je dat krijgen zodra er plek is, klopte dat het lang duurt maar niks aan te doen nu.
Praktisch denken lijkt me het slimste, je kan misschien in de toekomst weer verder maar nu is het nu, dus snel je stufi en lening stoppen en bijstand aanvragen voor nu. Goed nagaan of dat gevolgen heeft voor je partner en waar je rekening mee moet houden verder. Echt, eerst zorgen dat je financiële problemen zoveel mogelijk beperkt blijven want die zorgen kan je er niet nog bij hebben.
En verder heel veel sterkte!
vrijdag 12 april 2019 om 16:17
Volgens mij lees jij heel selectief.rascalles schreef: ↑12-04-2019 16:13Dat is algemeen bekend. Dan nog helpt in bed gaan liggen je niet. Ht lijkt erop alsof je excuzen voor jezelf zoekt om maar te blijven hangen in de situatie waar je in zit. Daarbij zijn de diagnoses ook niet officiel vastgesteld n toch scherm je er mee. Zoek geen excuzen maar doe iets aan jezelf zou ik zeggen.
vrijdag 12 april 2019 om 16:19
Case-je schreef: ↑12-04-2019 16:16Tja. Wanneer je er zo slecht aan toe bent, kun je je ook laten opnemen. (Moet je wel een gevaar voor jezelf of je omgeving zijn.)
Geen pretje, zo'n crisisopname.
Ik denk dat het blijven hangen in 'Ik heb het zo zwaar en het wordt alleen maar erger wanneer ik er iets aan probeer te doen' niet realistisch is en je niet helpt. Niemand beweert dat het makkelijk is of niet frustrerend zal zijn. Maar wat je nu doet werkt niet en heeft je helemaal niets verder geholpen.
Het leven is ingewikkeld en moeilijk, zeker wanneer je ook psychische klachten hebt. Je kunt er alleen iets aan veranderen wanneer je voldoende motivatie hebt. Een ander gaat het niet voor je kunnen oplossen. Ook hulpverlening kan je alleen helpen wanneer je zélf een stap wilt zetten en zélf aan de slag gaat.
Ook wanneer je een diagnose krijgt, zul je nog steeds aan de slag moeten met je problemen. Wajong is voor de meesten echt niet meer weggelegd. (Zie link: https://www.uwv.nl/particulieren/klante ... index.aspx )
Aan motivatie ligt het niet.
Ik ben geen gevaar omdat ik ziek wordt als ik mijn grenzen over ga.
vrijdag 12 april 2019 om 16:19
Voor opnames is ook vaak een wachtlijst tegenwoordig (iets met bedden tekort) en crisisopname is vaak heftig. Althans toen ik die had, vond ik het echt niet prettig, je zit met allerlei mensen met allerlei achtergronden/diagnoses door elkaar en voelde me echt niet veilig.Case-je schreef: ↑12-04-2019 16:16Tja. Wanneer je er zo slecht aan toe bent, kun je je ook laten opnemen. (Moet je wel een gevaar voor jezelf of je omgeving zijn.)
Geen pretje, zo'n crisisopname.
Ik denk dat het blijven hangen in 'Ik heb het zo zwaar en het wordt alleen maar erger wanneer ik er iets aan probeer te doen' niet realistisch is en je niet helpt. Niemand beweert dat het makkelijk is of niet frustrerend zal zijn. Maar wat je nu doet werkt niet en heeft je helemaal niets verder geholpen.
Het leven is ingewikkeld en moeilijk, zeker wanneer je ook psychische klachten hebt. Je kunt er alleen iets aan veranderen wanneer je voldoende motivatie hebt. Een ander gaat het niet voor je kunnen oplossen. Ook hulpverlening kan je alleen helpen wanneer je zélf een stap wilt zetten en zélf aan de slag gaat.
Ook wanneer je een diagnose krijgt, zul je nog steeds aan de slag moeten met je problemen. Wajong is voor de meesten echt niet meer weggelegd. (Zie link: https://www.uwv.nl/particulieren/klante ... index.aspx )
vrijdag 12 april 2019 om 16:20
Ja, ik weet het. Ik denk overigens ook niet dat TO voor crisisopname in aanmerking komt.Thuis-in-eigen-huis schreef: ↑12-04-2019 16:19Voor opnames is ook vaak een wachtlijst tegenwoordig (iets met bedden tekort) en crisisopname is vaak heftig. Althans toen ik die had, vond ik het echt niet prettig, je zit met allerlei mensen met allerlei achtergronden/diagnoses door elkaar en voelde me echt niet veilig.
vrijdag 12 april 2019 om 16:21
Voor nu lijkt me dit een heel goed advies.slekire schreef: ↑12-04-2019 16:16Als het niet gaat zoals het moet, dan zal het moeten zoals het gaat.
Ik kan je geen raad geven in psychisch opzicht, bovendien ga je dat krijgen zodra er plek is, klopte dat het lang duurt maar niks aan te doen nu.
Praktisch denken lijkt me het slimste, je kan misschien in de toekomst weer verder maar nu is het nu, dus snel je stufi en lening stoppen en bijstand aanvragen voor nu. Goed nagaan of dat gevolgen heeft voor je partner en waar je rekening mee moet houden verder. Echt, eerst zorgen dat je financiële problemen zoveel mogelijk beperkt blijven want die zorgen kan je er niet nog bij hebben.
En verder heel veel sterkte!
