Geen kinderen willen, want...

18-09-2019 18:03 116 berichten
Alle reacties Link kopieren
Het is nogal een dingetje tegenwoordig, het wel of niet willen van kinderen. Vooral het niet willen van kinderen is soms nogal een dingetje voor anderen. Ik krijg regelmatig nog mooie oneliners te horen zoals:

'Ach, maar je krijgt er zoveel voor terug!' - Klassieker!
'Je hebt echt nog wel een leven als je een kind hebt, je past je wel aan.' - Ja, omdat je niet aanpassen eigenlijk gewoon niet kan.
'Kinderen zijn een verrijking van je leven, wat moet je zonder ze?!' - Nou het gaat best goed zonder.
'Wacht maar, over een paar jaar denk je er wel anders over.' - We spreken elkaar dan.
'Oh maar je bent nog maar 30 jaar, dan kun je nog van gedachte veranderen.' - Waarom zou ik?


Ik heb geen hekel aan kinderen, ik kijk met tranen in mn ogen naar bevallingsprogramma's en kan ook heel leuk met kinderen. Maar, gewoon niet voor mezelf. Dat heeft er mede mee te maken dat ik een pittige jeugd heb gehad en nu pas het gevoel heb ik dat ik echt leef zoals ik dat wil, en dat wil ik niet door een kind laten beinvloeden. Daarnaast gaat het nu eigenlijk nog steeds niet lekker, ik zou knetterdepressief worden als ik nu voor een kind moest zorgen. En dan heb ik het vooral over de slapeloze nachten en het altijd druk zijn met het kindje. PND nog even weg gelaten. Ook vind ik het een veel te drukke klotewereld om daar nu een kind in te zetten. Er zijn teveel mensen en kinderen zijn slecht voor het milieu. Daarnaast wil ik gewoon mijn vrijheid houden. Ik ben een impulsief type, en dat wil ik niet intomen, want dat is een deel van wie ik ben.

Maar waarom mogen we niet gewoon zeggen dat je geen kinderen wilt? De laatste tijd zijn mensen nogal hardnekkig, en is iedereen er van overtuigd dat ik nog wel van gedachte verander. Waarom? Waarom is het zo vanzelfsprekend?

Ik hoef hier geen discussie waarom ik wel kinderen moet beginnen. Ik ben eerder op zoek naar gelijkgestemden. Wie loopt tegen hetzelfde aan? Het is ook niet de intentie om een ikhaatkinderen topic te maken, want dat is niet het geval.
'Happiness is only real when shared'.
blijfgewoonbianca schreef:
18-09-2019 18:55
Nou, nou, nou ; wat een dingetjes allemaal, zeg.

Vind je 't niet boeiend?
Lady*Voldemort schreef:
18-09-2019 19:03
Waar wil je dan aandacht voor? En hoe zou die aandacht moeten worden vormgegeven?
Ja dat is een goede vraag, dat zou ik ook niet zo concreet kunnen aangeven. Misschien is het ook vooral een gevoel, beetje hetzelfde als wat bijvoorbeeld homoseksuelen ervaren die leven in een heteroseksuele maatschappij. Dat het toch altijd vooral gaat over hij/zij en je jezelf daar niet in herkent.

Nu is het toch vooral zo dat 'kinderen krijgen, dat als doel zien, en daar blij en verheugd mee zijn' de standaard is, terwijl de minpunten, mensen die om goede redenen anders kiezen, of eens een ander beeld eigenlijk nooit aandacht krijgt.
RégineFilange schreef:
18-09-2019 19:01
Het is maar net in welke kringen je je begeeft denk ik. Ik herken het beeld wat je schetst eigenlijk niet, ik ken vrijwel niemand in mijn persoonlijke omgeving die erop aandringt dat ik kinderen moet nemen, of het raar vind dat ik er niet aan wil beginnen.

Wat ik soms wel mis is een meer algemene brede tendens of aandacht voor het (gewenst) kinderloos blijven. Het voelt soms (en dan dus niet direct in mijn sociale kring, maar meer in het grotere geheel van de 'maatschappij') best eenzaam als je kinderloos (kindvrij) bent. Ik vind dat er in de media e.d. weinig rolmodellen zijn.
Floortje Dessing is bewust kindvrij vanwege haar reislust.
Alle reacties Link kopieren
Ik snap wat je bedoelt! Mensen begrijpen echt niet dat je het niet wilt. Ik heb zelfs gehoord dat mensen het egoïstisch vinden. Tegenover wie dan? Dat weten ze niet.
Ik kijk toch altijd een beetje op van dit soort topics. Ik heb zelf kinderen, maar in mijn omgeving zijn zoveel mensen kinderloos: meerdere vriendinnen en kennissen, mijn siblings, veel collega’s. Het wordt in mijn omgeving (en die is echt niet zo bijzonder) als heel normaal gezien en niemand kijkt er echt van op.
Is dit niet gewoon een beetje interessantdoenerij: kijk mij eens anders en apart zijn. Terwijl het dat helemaal niet echt is...
Hier zijn al duizend topics over en er is zoveel 'een dingetje'. Wat is eigenlijk geen dingetje.
Murrmurr schreef:
18-09-2019 19:33
Hier zijn al duizend topics over en er is zoveel 'een dingetje'. Wat is eigenlijk geen dingetje.

Over alles zijn al duizend topics. Slotje op het forum dan maar?
Ik wil geen kinderen, maar niemand die daar wat van zegt in mijn omgeving.
Kijk wel van meer dingen op van wat ik hier op viva lees, ben namelijk ook vrijgezel en daar schijnen ook de raarste vragen over te komen bij andere vrijgezellen. Ook geen last van.

Misschien maar net hoe je er naar kijkt, de dingen ervaart of er mee om gaat?
Het maakt me namelijk ook niks uit als iemand er wel wat over vraagt, dus dan blijft het ook niet zo hangen gok ik.
SallySpectra* schreef:
18-09-2019 19:30
Is dit niet gewoon een beetje interessantdoenerij: kijk mij eens anders en apart zijn. Terwijl het dat helemaal niet echt is...
Dat dus. Ik vind het ook wel snowflakerig. Ik krijg ook wel eens dat soort opmerkingen of vragen maar om daar nou een 'dingetje' van te maken is ook weer zo'n dingetje. Mensen vinden vaak van alles van elkaar, boehoe.
herfstappeltaart schreef:
18-09-2019 19:34
Over alles zijn al duizend topics. Slotje op het forum dan maar?
Heel graag ja.
RégineFilange schreef:
18-09-2019 19:10
Ja dat is een goede vraag, dat zou ik ook niet zo concreet kunnen aangeven. Misschien is het ook vooral een gevoel, beetje hetzelfde als wat bijvoorbeeld homoseksuelen ervaren die leven in een heteroseksuele maatschappij. Dat het toch altijd vooral gaat over hij/zij en je jezelf daar niet in herkent.

Nu is het toch vooral zo dat 'kinderen krijgen, dat als doel zien, en daar blij en verheugd mee zijn' de standaard is, terwijl de minpunten, mensen die om goede redenen anders kiezen, of eens een ander beeld eigenlijk nooit aandacht krijgt.
Dit ben ik wel met je eens maar concreet zeggen wat t nou is vind ik lastig.
Voorbeeldjes waar ik me soms aan stoor: die spaaracties in supermarkten waar alleen kinderen wat aan hebben.
In vrouwenbladen ook reportages met kinderkleding enz.
Als ik het zo lees begrijp ik ook echt wel dat het zeikerig overkomt trouwens.

Als mensen er iets over zeggen dat ik kindvrij ben dan zeg ik meestal dat ik kinderen gewoon stom vindt, heel effectief en het contact houdt vrij rap op ook. Ik vind het een onbeschofte vraag dus hou de vraagsteller liever uit mn buurt.
GroenTuintje schreef:
18-09-2019 18:34
Ik ken een aantal mensen die ook altijd riepen “wil geen kinderen”. Kwam ik ze later tegen en hadden ze toch 2 of 3 kinderen gekregen. Ze hadden de juiste partner gevonden en kregen ineens rammelende eierstokken. Ik ken ook zat mensen die altijd een groot gezin wilde, maar na 1 kind hielden ze het toch voor gezien. Ik wil niet zeggen dat dit voor iedereen geldt, maar niks is zo veranderlijk als de mens.
Dus ik heb niet de juiste partner? Verklaart alles! :-D (Te vaak gehoord vroeger.)

Ik wil ze niet. Ik kan zo braaf honderd argumenten voor kinderen opnoemen, en ook honderd tegen. Maar het is niet iets wat te beredeneren valt, ik voel het gewoon niet.
SallySpectra* schreef:
18-09-2019 19:29
Ik kijk toch altijd een beetje op van dit soort topics. Ik heb zelf kinderen, maar in mijn omgeving zijn zoveel mensen kinderloos: meerdere vriendinnen en kennissen, mijn siblings, veel collega’s. Het wordt in mijn omgeving (en die is echt niet zo bijzonder) als heel normaal gezien en niemand kijkt er echt van op.
Maar hoe oud zijn deze vrouwen?
Want als je zoals ik, in de dertig bent en een steady relatie hebt, dan krijg je geheid weleens een vraag hierover naar je hoofd geslingerd. Zelfs mijn huisarts zat erop aan te dringen dat ik er maar eens iets over moest beslissen.
Je kunt dan beweren dat het perfect normaal wordt gevonden in jouw omgeving, maar als dat zo zou zijn dan zou ik er geen vragen over moeten krijgen.
Daveotion schreef:
18-09-2019 19:37
Maar hoe oud zijn deze vrouwen?
Want als je zoals ik, in de dertig bent en een steady relatie hebt, dan krijg je geheid weleens een vraag hierover naar je hoofd geslingerd. Zelfs mijn huisarts zat erop aan te dringen dat ik er maar eens iets over moest beslissen.
Je kunt dan beweren dat het perfect normaal wordt gevonden in jouw omgeving, maar als dat zo zou zijn dan zou ik er geen vragen over moeten krijgen.
Nou afschuwelijk dat een huisarts er vragen over stelt. Niet zo overgevoelig hoor.
RégineFilange schreef:
18-09-2019 19:10
Ja dat is een goede vraag, dat zou ik ook niet zo concreet kunnen aangeven. Misschien is het ook vooral een gevoel, beetje hetzelfde als wat bijvoorbeeld homoseksuelen ervaren die leven in een heteroseksuele maatschappij.
Nou nou, wat een vergelijking zeg.
Alle reacties Link kopieren
Ik raak bijna de vijftig aan en ben met mijn partner bewust kinderloos. Maar dat is nooit een dingetje geweest in mijn omgeving eigenlijk. Het kinderloos zijn past waarschijnlijk gewoon bij ons. Zelfs mijn ouders hebben het er nooit over gehad en nu het dus echt een voldongen feit is, vinden ze het prima. Soms zelfs wel fijn, ze geven aan dat de gesprekken van een ander niveau zijn. Neemt niet weg dat ze het opa en oma zijn ook fantastisch vinden.
Alle reacties Link kopieren
kindrebel schreef:
18-09-2019 18:24
Mensen die wel kinderen hebben, vatten het weleens persoonlijk op als je zegt bewust geen kinderen te hebben. Alsof je met je keuze hun hele leven afkeurt. Dat is niet zo natuurlijk, maar het ontbreekt sommige mensen aan het vermogen dat in te zien. Doe je weinig aan.
Ach ja, dat heb ik met mensen die mij willen overtuigen dat kamperen geweldig is. Ik vind het 100x niks. Maar ik snap best wat anderen er wel leuk aan vinden, en die moeten het ook vooral doen. Maar voor mij zijn die dingen nou juist níet leuk (of wegen niet op tegen andere nadelen). Maar dat kunnen veel fervente kampeerders niet accepteren, die moeten mij altijd uitleggen waarom ik het wel leuk zou moeten vinden.

Blijkbaar zijn er ook mensen die dat met kinderen hebben. Ik heb een kind, en heb altijd geweten dat ik een kinderwens had. Tot op heden vind ik het ook heel leuk (dochter is nog jong), maar ik snap ook best wat andere mensen er níet aan aantrekt. Als de dingen die ik geweldig vind, jou niet veel doen, dan hou je alleen de nadelen over, en dan moet je er vooral niet aan beginnen. Lijkt me voor iedereen een verstandige keus.
Ik krijg ook weleens vragen over of ik geen derde wil en als ik het onderwerp steriliseren aanroer bij de huisarts zal hij toch ook zeker willen weten dat ik geen verder nageslacht wil produceren. Mensen vragen ook weleens of ik niet minder wil werken of dichterbij huis wil werken . En ze zullen er ook vast van alles van denken (of niet). Net als dat mijn moeder vaak vragen kreeg over haar enig kind zijn. Zo gaan die dingen.
anoniem_369971 wijzigde dit bericht op 18-09-2019 19:46
1.30% gewijzigd
Totaal onbelangrijk.

Men is veel te druk bezig zich druk te maken om zichzelf, hun gezin en leven, er zijn echt vrij weinig mensen geïnteresseerd in jou laat staan dat je geen kinderen wilt. Helpt dat?

Jij maakt er een 'dingetje' van.
SallySpectra* schreef:
18-09-2019 19:44
Ik krijg ook weleens vragen over of ik geen derde wil en als ik het onderwerp steriliseren aanroer bij de huisarts zal hij toch ook zeker willen weten dat ik geen verder nageslacht wil produceren. Mensen vragen ook weleens of ik niet minder wil werken of dichterbij huis wil werken. En ze zullen er ook vast van alles van denken. Net als dat mijn moeder vaak vragen kreeg over haar enig kind zijn. Zo gaan die dingen.

Of: " Goh waarom werk je zo weinig uren?" Kun je niet full-time gaan werken? Nee, geen zin in. Maak ik zelf wel uit.
SallySpectra* schreef:
18-09-2019 19:44
Ik krijg ook weleens vragen over of ik geen derde wil en als ik het onderwerp steriliseren aanroer bij de huisarts zal hij toch ook zeker willen weten dat ik geen verder nageslacht wil produceren. Mensen vragen ook weleens of ik niet minder wil werken of dichterbij huis wil werken. En ze zullen er ook vast van alles van denken. Net als dat mijn moeder vaak vragen kreeg over haar enig kind zijn. Zo gaan die dingen.
Kan je écht vergelijken met het onderwerp van dit topic ja :facepalm:
stellar schreef:
18-09-2019 19:47
Kan je écht vergelijken met het onderwerp van dit topic ja :facepalm:
Oh ja sorry vergeten, gewenste kinderloosheid is echt een díng ja. Waar iedereen mee bezig is en waar je zelfs, zo lees ik hier, om gediscrimineerd wordt.
SallySpectra* schreef:
18-09-2019 19:39
Nou afschuwelijk dat een huisarts er vragen over stelt. Niet zo overgevoelig hoor.
Ik geef het even als voorbeeld om aan te geven wat als normaal wordt gezien. Ik constateer het. Het is blijkbaar volkomen normaal om vrouwen vanaf een jaar of dertig te gaan vragen naar hun persoonlijke voortplantingsprogramma. En ik heb het dan niet alleen over de huisarts - van haar snap ik het nog gezien de medische consequenties als je te lang uitstelt - maar ook over familie en collega's. Mijn vriendengroep heeft vrij weinig met baby's dus daar is het nooit een topic.
Alle reacties Link kopieren
stellar schreef:
18-09-2019 19:36
Dit ben ik wel met je eens maar concreet zeggen wat t nou is vind ik lastig.
Voorbeeldjes waar ik me soms aan stoor: die spaaracties in supermarkten waar alleen kinderen wat aan hebben.
In vrouwenbladen ook reportages met kinderkleding enz.
Ik snap oprecht niet hoe dit een 'dingetje' kan zijn. Mijn supermarkt heeft tickets voor zandvoort in de spaar, en ik vind autoraces stom. Nog erger: een winactie over hondenvoer. Shit, heb ik weer, geen hond!

En in vrouwenbladen de hele tijd jurken. En ik draag helemaal geen jurken :facepalm:

Als ik me aan alle actie, reclame en andere uitingen die niet op mij van toepassing zijn zou ergeren zou ik echt geen leven hebben denk ik. Waarom zou dat met kinderen zo anders zijn?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven