Psyche
alle pijlers
Gewoon niet blij zijn met jezelf!
zaterdag 6 januari 2024 om 14:55
Wat is er eigenlijk mis mee om stabiel ontevreden te zijn met jezelf? Om je (gedeeltelijke) zelfhaat te accepteren. Altijd maar verbeteren, positief zijn. Is blij zijn met jezelf niet een recept voor ijdeltuiterij? Vermoeiend hoor. Wie is er nog meer 'gewoon niet blij met zichzelf!'. Misschien kunnen we elkaar troost en acceptatie bieden in het leren niet blij te zijn met jezelf
It won't stop until you wise up
zondag 7 januari 2024 om 12:01
Dit gaat over zeggen dat je ergens oke mee bent terwijl dat niet zo is. Terwijl dit topic volgens mij gaat over ergens níet oke mee zijn en dat (proberen te) accepteren.bijtie schreef: ↑07-01-2024 11:51Vaak reageren mensen alleen maar op de discrepantie in je verhaal. We ontkennen zo ontzettend veel altijd, neuh ik heb daar geen last van, laat me met rust (klootzak) en we ervaren de buitenwereld als onnodig kritisch. De werkelijkheid is dat het een ander werkelijk geen reet interesseert. Ze worden enkel geprikkeld door de lading die je er zelf op legt, door je eigen zelfkritiek.
Ik heb het zelf gehad met mijn gezicht. Ik heb mezelf mijn hele leven lelijk gevonden en ben er zelfs mee gepest, maar ik had besloten er niets aan te laten doen want dat vond ik een teken van zwakte. Toch begon ik er soms wel over, dat ik mezelf lelijk vond MAAR dat was oke en daar had ik me bij neergelegd. Vooral als ik wat drankjes op had kwam dat verhaal (en luisterden de mensen braaf want ik duldde geen tegenspraak).
Toen kwam de dag dat ik 's morgens wakker werd om te googlen wat ik aan mijn gezicht kon laten doen, en toen heb ik dat laten doen (best een grote/kostbare ingreep).
De mensen om me heen hebben dus járen moeten aanhoren hoe ik vrede had met mezelf, en ik geloofde dat ook echt. Maar echt niemand keek ervan op dat ik ineens die ingreep liet doen. Ze wisten al lang hoe ongelukkig ik was.
Dat is één voorbeeld, maar zo ontkende ik ook jarenlang dat mijn gewicht een probleem was, mijn drankgebruik, etc. Jullie zijn vast allemaal minder dom en blind dan ik hoor, maar ik meen her en der toch ook wel wat ontkenning te bespeuren. Alleen al de ontkenning dat je zelf je grootste criticus zou zijn.
Echt, niemand bekritiseert jullie, dat bestaat niet want zo interessant zijn jullie echt niet. Het is alleen maar wat je zelf ontkent en dus projecteert op de wereld om je heen.
What a nuanced anxiety
zondag 7 januari 2024 om 12:01
Helemaal waar! Maar ik zeg dat natuurlijk niet.
zondag 7 januari 2024 om 12:09
Ik zelf heb heel wat banen gekregen op basis van mijn uiterlijk ondanks dat ik niet echt geschikt was voor de de baan.
Het had ook wel zijn keerzijde want ik werd niet echt heel serieus genomen. Vaak werd er gezegd dat ik daar mijn mooie hoofdje maar niet over moest breken.
zondag 7 januari 2024 om 12:09
Jij begrijpt het. Maar wat als je in ontkenning/afweer bent (volgens anderen)? Zo kun je alles betwijfelen. Praktische retoriek bij tegenwerpingen.
campanula wijzigde dit bericht op 07-01-2024 12:16
6.79% gewijzigd
It won't stop until you wise up
zondag 7 januari 2024 om 12:15
Sorry. Maar vertel dat over 'die grootste criticus' bijvoorbeeld eens aan verstoten mensen. Of mensen die langdurig gepest zijn. Het kan echt hoor. Dat er anderen zijn die je harder afwijzen dan jezelf. Dat moet je dan niet psychologisch individualiseren.
En helemaal eens dat je/ik niet interessant bent. Gelukkig zijn mensen veel met zichzelf bezig.
campanula wijzigde dit bericht op 07-01-2024 12:18
7.85% gewijzigd
It won't stop until you wise up
zondag 7 januari 2024 om 12:17
Ik denk dat het daar ook mee begint. Dat anderen je afwijzen. En dat je dan zelfhaat kunt gaan ontwikkelen.
Je doet dat niet puur vanuit jezelf.
zondag 7 januari 2024 om 12:19
Zou goed kunnen. Maar spiegelbeeld, zelfbewustzijn en vergelijken met anderen zou ik niet uitvlakken.
It won't stop until you wise up
zondag 7 januari 2024 om 12:29
Zeker! Maar ik denk dat dat later komt. Als je niet meekrijgt dat je lelijk (of dom, of saai etc.) bent dan zie je als kind ook geen lelijkheid in de spiegel. Dan zie je gewoon jezelf, zonder oordeel.
zondag 7 januari 2024 om 12:30
Als ik zou willen dat we goed zijn zoals we zijn, waarom dan iets leren? Waarom dan een rechtssysteem, waarom dan eigenlijk alles wat mensen tot mens maakt? Dieren zijn goed zoals ze zijn. Ook overigens behept met coping strategieën , maar toch.bijtie schreef: ↑07-01-2024 11:33De meeste mensen schijnen te leven op compensatiegedrag. We meten onszelf een houding aan waarmee we het leven aankunnen. Voor sommigen is dat: accepteren dat ik nu eenmaal een laag zelfbeeld heb. Voor een ander is dat: de hele wereld laten zien dat ik voor niemand bang ben.
Er is geen verschil. We zijn als mens allemaal hetzelfde en we willen allemaal hetzelfde: dat we goed zijn zoals we zijn.
Als je goed bent zoals je bent, doet geluk of zelfliefde vs zelfhaat etc. er ook niet meer toe. Als alles oké is, is er niets om wat voor oordeel dan ook op te baseren.
Hoera Nirvana, maar niet iets wat ik wil. Al was het maar omdat willen dan eigenlijk ook niet meer echt een ding is.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
zondag 7 januari 2024 om 14:08
Nee, ik vind iemand niet snel lelijk. Aan de andere kant: ik vind ook niet snel iemand mooi. Ik lees wel eens op de entertainmentpijler en dan zie ik bij veel mensen staan: ‘Oh wat een prachtvrouw!’. En dan denk ik: ‘Goede make-up, leuke kleding maar prachtig?’. En dan bedoel ik alleen ‘mooi’, niet of iemand er sympathiek/charmant/vrolijk/stijlvol uitziet. Iemand die sterke meningen oproept zoals Sarah Jessica Parker: ik vind die vrouw niet mooi en ik vind die vrouw niet lelijk. Ik vind dat ze er sympathiek uitziet en een bijzonder gezicht heeft (als in: zeker geen 13 in een dozijn gezicht) maar op mijn ‘mooiheidsschaal’ staat ze op neutraal. Niet mooi, niet lelijk.xynix schreef: ↑07-01-2024 08:26Wat ik me afvraag: vinden jullie andere vrouwen ook lelijk? En dan bedoel ik niet te zwaar of te weinig opgemaakt naar je smaak of de verkeerde kleren. Maar echt lelijk?
Ik vraag het omdat ik zoveel mensen juist prachtig vind. Zeker die onder de 40. Niet zozeer vanwege rimpelloos als wel dat ze vanaf die generatie allemaal keurige tanden hebben.
Nee heb je, ja kun je krijgen
zondag 7 januari 2024 om 14:09
Dat was ik ook aan het doen. Vandaag zie ik dat het ontkenning is, destijds noemde ik dat natuurlijk niet zo. Toen heette het "ergens niet oke mee zijn en dat (proberen te) accepteren. "
Maar zelfhaat en acceptatie zijn tegengesteld aan elkaar. Zodra je zelfhaat aanvaardt, verandert het in acceptatie en is er dus geen zelfhaat meer. Dus ook andersom: zolang er zelfhaat is, is er geen acceptatie. Iets (jezelf) actief afwijzen is een proces wat tegengesteld is aan het proces van acceptatie.
Daarom ook wel ontkenning genoemd: je wijst iets af wat er al gewoon is, een realiteit.
zondag 7 januari 2024 om 14:23
Ik denk dat iedereen hier zelf z'n grootste criticus is geworden vanwege kritiek van anderen. Bijna alle kinderen doen dat, kritiek internaliseren. Als je gepest of uitgesloten bent kan het nog veel erger worden qua zelfhaat.Campanula schreef: ↑07-01-2024 12:15Sorry. Maar vertel dat over 'die grootste criticus' bijvoorbeeld eens aan verstoten mensen. Of mensen die langdurig gepest zijn. Het kan echt hoor. Dat er anderen zijn die je harder afwijzen dan jezelf. Dat moet je dan niet psychologisch individualiseren.
En helemaal eens dat je/ik niet interessant bent. Gelukkig zijn mensen veel met zichzelf bezig.
De vraag was dacht ik hoe je daar vervolgens mee omgaat, het zo laten als het is of wil je er wat aan doen.
zondag 7 januari 2024 om 14:38
zondag 7 januari 2024 om 14:51
Dat denk ik ook. Je hebt geen kritiek van anderen nodig om zelf te vinden dat anderen iets hebben wat jij niet hebt. Hetgeen jij zou willen hoeft niet eens te bestaan, als je genoeg fantasie en voorstellingsvermogen hebt. We worden in ieder geval in deze maatschappij uitgedaagd om te bedenken hoe iets beter zou kunnen, of sneller of goedkoper, of mooier. Het is maar een kleine stap om dat dan ook op jezelf toe te passen.
Anders zou je al die mentale problemen kunnen oplossen door 'positief zijn' als ouder, leerkracht etc. en zou iedereen die negativiteit heeft gekend het zwaar hebben. Maar zo eerlijk is het niet.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
zondag 7 januari 2024 om 14:57
Nee, ik denk dat dat dus precies andersom is. Dat het je zelf pas gaat opvallen (en er aan gaat storen) doordat jij doorhebt hoe anderen je zien. Of door opmerkingen die gemaakt worden.
En over uiterlijk is dan nog één ding, maar als het gaat over je werkkeuzes of kookt of zelfs maar wat je wel/niet eet, hoe je met je gezondheid omgaat of hoe milieubewust je wel/niet bent etc. vind ik anderen véél kritischer dan mijzelf. Ook als je niet om kritiek of feedback hebt gevraagd.
zondag 7 januari 2024 om 14:58
Maar waarom zou je dat willen nastreven? Omdat anderen willen dat je daar aan voldoet?lolapaloeza schreef: ↑07-01-2024 14:51Dat denk ik ook. Je hebt geen kritiek van anderen nodig om zelf te vinden dat anderen iets hebben wat jij niet hebt. Hetgeen jij zou willen hoeft niet eens te bestaan, als je genoeg fantasie en voorstellingsvermogen hebt. We worden in ieder geval in deze maatschappij uitgedaagd om te bedenken hoe iets beter zou kunnen, of sneller of goedkoper, of mooier. Het is maar een kleine stap om dat dan ook op jezelf toe te passen.
Anders zou je al die mentale problemen kunnen oplossen door 'positief zijn' als ouder, leerkracht etc. en zou iedereen die negativiteit heeft gekend het zwaar hebben. Maar zo eerlijk is het niet.
zondag 7 januari 2024 om 14:59
Maar andermans mening kun je naast je neerleggen, bij zelfkritiek is dat lastiger.
Ik heb overigens nooit het gevoel beoordeeld te worden door anderen. Ja, mijn moeder misschien soms, maar wat die allemaal vindt kan ik niet mee zitten.
Ik heb overigens nooit het gevoel beoordeeld te worden door anderen. Ja, mijn moeder misschien soms, maar wat die allemaal vindt kan ik niet mee zitten.
anoniem_65b76fd3af17f wijzigde dit bericht op 07-01-2024 15:01
48.43% gewijzigd
zondag 7 januari 2024 om 15:00
bijtie schreef: ↑07-01-2024 14:09Dat was ik ook aan het doen. Vandaag zie ik dat het ontkenning is, destijds noemde ik dat natuurlijk niet zo. Toen heette het "ergens niet oke mee zijn en dat (proberen te) accepteren. "
Maar zelfhaat en acceptatie zijn tegengesteld aan elkaar. Zodra je zelfhaat aanvaardt, verandert het in acceptatie en is er dus geen zelfhaat meer. Dus ook andersom: zolang er zelfhaat is, is er geen acceptatie. Iets (jezelf) actief afwijzen is een proces wat tegengesteld is aan het proces van acceptatie.
Daarom ook wel ontkenning genoemd: je wijst iets af wat er al gewoon is, een realiteit.
Vind ik niet. Volgens mij is zelfwaardering eerder de tegenpool en is acceptatie meer een evaluatie van die interne processen.
Je kunt 'iets' haten en dat accepteren. Je koppelingen en omkeringen vind ik niet overtuigen. Dat ontken ik niet.
It won't stop until you wise up
zondag 7 januari 2024 om 15:00
zondag 7 januari 2024 om 15:03
Ik ontvang eigenlijk weinig kritiek van de buitenwereld. Ik ken dat soort situaties niet echt. Kan zelf zo wel een aantal minpunten opnoemen, maar ach, niemand is perfect.
anoniem_65b76fd3af17f wijzigde dit bericht op 07-01-2024 15:04
0.85% gewijzigd
zondag 7 januari 2024 om 15:04
Maar zou zelfhaat niet (mede) ontstaan bij mensen doordat je aanvoelt - of zelfs letterlijk te horen krijgt - dat je niet aan een bepaalde standaard of ideaal voldoet?
Dat als medemensen eens al hun kritiek (of medelijden, of spot of pesterijen of adviezen of wat dan ook) voor zich zouden houden, zeker wanneer je niet om een mening hebt gevraagd, dat het al een stuk makkelijker leven zou zijn?
Ook dan heb je natuurlijk nog steeds dat de ene mens beter, mooier, succesvoller of wat dan ook is, dan de ander, maar wordt er veel minder een soort bewustzijn gecreëerd van je anders-zijn of tekortkomingen of wat ook.
Dat als medemensen eens al hun kritiek (of medelijden, of spot of pesterijen of adviezen of wat dan ook) voor zich zouden houden, zeker wanneer je niet om een mening hebt gevraagd, dat het al een stuk makkelijker leven zou zijn?
Ook dan heb je natuurlijk nog steeds dat de ene mens beter, mooier, succesvoller of wat dan ook is, dan de ander, maar wordt er veel minder een soort bewustzijn gecreëerd van je anders-zijn of tekortkomingen of wat ook.
zondag 7 januari 2024 om 15:07
Ik denk dat sommige dingen ook aan je karakter liggen. Ik kan oprecht zeggen dat ik nooit gepest ben, ik krijg zelden ongevraagde adviezen, en mensen hebben mij altijd gesteund waar nodig.Brombaer schreef: ↑07-01-2024 15:04Maar zou zelfhaat niet (mede) ontstaan bij mensen doordat je aanvoelt - of zelfs letterlijk te horen krijgt - dat je niet aan een bepaalde standaard of ideaal voldoet?
Dat als medemensen eens al hun kritiek (of medelijden, of spot of pesterijen of adviezen of wat dan ook) voor zich zouden houden, zeker wanneer je niet om een mening hebt gevraagd, dat het al een stuk makkelijker leven zou zijn?
Ook dan heb je natuurlijk nog steeds dat de ene mens beter, mooier, succesvoller of wat dan ook is, dan de ander, maar wordt er veel minder een soort bewustzijn gecreëerd van je anders-zijn of tekortkomingen of wat ook.
Maar ik kan zelf echt wel zien waar ik steken laat vallen. Qua uiterlijk heb ik niet zoveel te klagen, maar als ik bijvoorbeeld meer doorzettingsvermogen had gehad, had ik wel meer in het leven kunnen bereiken. Dat kan ik zelf soms wel jammer vinden. Maar tegelijkertijd ben ik te lui om er wat aan te doen.
Ik ben wel vrij nonchalant van aard, dus daarom ga ik vrij luchtig door het leven. Maar dat zit in mij, mijn tweelingbroer is altijd veel harder voor zichzelf geweest. Als klein kind al bleef hij net zo lang doorgaan tot de blokkentoren stond zoals hij het wilde. Ik was dan allang afgehaakt.
zondag 7 januari 2024 om 15:10
Wat fijn. Ik wel. Ook over dingen waar ik zelf (niet heel erg) mee zit. Of misschien een beetje, maar waardoor ik méér mee ga zitten doordat een ander commentaar heeft geleverd.
Terwijl ik tot aan dat moment eigenlijk wel relaxed aan het genieten was.
Probeer het te negeren maar dat is soms niet makkelijk!
Misschien dat er onbewust toch een pijnpuntje wordt geraakt? Dat het me anders minder zou raken? Kan wellicht meespelen uiteraard, maar vaak denk ik ook *zucht* moet alles wat ik doe nou van "commentaar der verbetering" worden gezien? Van hoe ik van de kapper terugkom tot hoe goed of slecht mijn tekentechnieken of kookkunsten zijn tot waarom ik geen eigen bedrijf wil opzetten etc. etc. etc.
zondag 7 januari 2024 om 15:12
Brombaer schreef: ↑07-01-2024 14:57Nee, ik denk dat dat dus precies andersom is. Dat het je zelf pas gaat opvallen (en er aan gaat storen) doordat jij doorhebt hoe anderen je zien. Of door opmerkingen die gemaakt worden.
En over uiterlijk is dan nog één ding, maar als het gaat over je werkkeuzes of kookt of zelfs maar wat je wel/niet eet, hoe je met je gezondheid omgaat of hoe milieubewust je wel/niet bent etc. vind ik anderen véél kritischer dan mijzelf. Ook als je niet om kritiek of feedback hebt gevraagd.
Oh zo ervaar ik dat juist helemaal niet. Ik krijg weinig kritiek en als het eens gebeurd dan is het iets wat ik zelf eigenlijk ook wel weet en ook wel terecht is. Kan dat wel goed reflecteren dan.
En qua uiterlijk erger ik mij aan dingen bij mezelf die anderen niet eens opvallen.
Maar misschien ben ik oostindisch doof voor kritiek
I wanna live my life with the volume full!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
