Psyche
alle pijlers
Hechtingsproblematiek partner - hoe mee om te gaan
dinsdag 28 januari 2020 om 16:57
Tja, de titel zegt het eigenlijk al. Mijn partner heeft te maken met hechtingsproblematiek door gebeurtenissen uit zijn jeugd. Wie heeft ook een partner met dit probleem en hoe gaan jullie hier samen mee om? Ik ken dit (gelukkig) vanuit mijn eigen situatie niet, ik heb een veilige en prettige jeugd gehad, dus ik vind het moeilijk om mij in hem te verplaatsen en hiermee om te gaan. Ik ben benieuwd naar de ervaringen van anderen. Bedankt alvast voor je reactie.
dinsdag 28 januari 2020 om 19:14
Ik kan de man best wel invoelen. Ik heb hetzelfde met prettige kleding: draagt iets fijn dan moet ik me inhouden om er geen vijf van te kopen. In de realiteit draag ik die nieuwe maar zelden, dus al die zorgen waren voor niks; ik koop na enige tijd iets wat gewoon dan in de mode is en ook minstens even prettig zit. Dat gaat niet altijd zo maar meestal wel. Soms draag ik tien jaar hetzelfde vestje omdat ik geen betere kon vinden.
En natuurlijk is een mens niet geheel te vergelijken met kleding; sommige punten wel en andere niet. Een mens ontwikkelt zich, wordt boeiender (hopelijk) en kan je telkens opnieuw verrassen maar kleding niet. Die blijft hetzelfde als de mot en schimmel er niet inkomen.
Maar ik herken wel de behoefte om je in te dekken voor slechtere tijden. Dat is niet raar. Raar is wel dat hij als volwassen persoon daar niet zelf klaar mee kan komen maar zijn fiancee ermee gaat lastigvallen. Het hoort jouw probleem niet te zijn.
En natuurlijk is een mens niet geheel te vergelijken met kleding; sommige punten wel en andere niet. Een mens ontwikkelt zich, wordt boeiender (hopelijk) en kan je telkens opnieuw verrassen maar kleding niet. Die blijft hetzelfde als de mot en schimmel er niet inkomen.
Maar ik herken wel de behoefte om je in te dekken voor slechtere tijden. Dat is niet raar. Raar is wel dat hij als volwassen persoon daar niet zelf klaar mee kan komen maar zijn fiancee ermee gaat lastigvallen. Het hoort jouw probleem niet te zijn.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
dinsdag 28 januari 2020 om 19:17
Bedankt voor alle fijne reacties. Boek ga ik zeker even opzoeken of het me wat lijkt.
En nee, ik denk niet dat ik hem kan 'redden' of een beter beeld kan geven over zijn jeugd. Ik hoop alleen aan hem mee te kunnen geven dat het wel lonend kan zijn om mensen te vertrouwen en dat niet iedereen je in de steek laat.
Ik zoek vooral naar handvatten voor mezelf om hiermee om te gaan, niet zozeer voor hem die krijgt hij wel van zijn therapeut.
Hij heeft hiermee gewacht omdat hij lang niet onder ogen wilde zien dat er iets 'aan de hand' was. En nu hij dat erkent wil hij zich inzetten om hiermee om te leren gaan en niet langer te vluchten in verkeerd gedrag.
En nee, ik denk niet dat ik hem kan 'redden' of een beter beeld kan geven over zijn jeugd. Ik hoop alleen aan hem mee te kunnen geven dat het wel lonend kan zijn om mensen te vertrouwen en dat niet iedereen je in de steek laat.
Ik zoek vooral naar handvatten voor mezelf om hiermee om te gaan, niet zozeer voor hem die krijgt hij wel van zijn therapeut.
Hij heeft hiermee gewacht omdat hij lang niet onder ogen wilde zien dat er iets 'aan de hand' was. En nu hij dat erkent wil hij zich inzetten om hiermee om te leren gaan en niet langer te vluchten in verkeerd gedrag.
dinsdag 28 januari 2020 om 19:19
Retrostar, hij valt me er niet mee lastig. Zo zie ik dat niet. Zijn gedrag is niet okee en dat erkent hij en hij wil daarvan af. Vandaar zijn stap om hulp te zoeken. Is voor hem een hele grote stap en ik ben blij dat hij die eerste hobbel heeft overwonnen. Ik merk dat het hem helpt en goed doet. Hoe het verder gaat zal de toekomst uitwijzen.
dinsdag 28 januari 2020 om 19:21
Niet monogaam zijn is niet perse verkeerd gedrag..het is alleen verkeerd gedrag wanneer je een monogame relatie hebt afgesproken. Het feit dat ook geen vriendschap kan onderhouden zou mij veel meer zorgen baren.
viva-amber wijzigde dit bericht op 28-01-2020 19:34
0.24% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 28 januari 2020 om 19:24
Zoals ik het lees zijn jullie al jaren samen, dat vind ik wel interessant. Ging het hele aangaan van de relatie wel goed? Hebben jullie je wel goed kunnen verbinden, op een dieper niveau, dus niet alleen oppervlakkig? Is dit nu pas het eerste waar je pas tegen aan loopt?
Aangezien hij geen vrienden heeft waarmee dit lukt, ben ik benieuwd waarom het bij jou wel is gelukt. Ik zou dat eens aan hem vragen en bij jezelf nagaan.
Aangezien hij geen vrienden heeft waarmee dit lukt, ben ik benieuwd waarom het bij jou wel is gelukt. Ik zou dat eens aan hem vragen en bij jezelf nagaan.
dinsdag 28 januari 2020 om 19:26
In ieder geval zul je bereid moeten zijn om hem te delen met anderen, want als hij begint met therapie zal hij er nog lang niet vanaf zijn. Hij loopt al jaren met deze problematiek rond, dat is niet zomaar even op te lossen. Dus trek je het als hij weer vreemdgaat? Zo niet, dan kun je er beter nu mee stoppen dan straks weer een figuurlijke klap in je gezicht te krijgen.
dinsdag 28 januari 2020 om 19:28
Indien dit advies nog niet gepost is raad ik je ten zeerste het boek ''Liefdesbang van Hannah Cuppen'' aan. Hierin komt uitgebreid naar voren waar het gedrag van je partner (ook) wat betreft het contact met andere dames vandaan komt. Echt koop het boek, het is het inzicht voor jezelf echt waard. Je zult alleen maar herkenning en aankooppunten zien wat zich voordoet en heeft voorgedaan in de dynamiek van jullie relatie. Het boek is een kleine investering van 20 euro.
anoniem_391507 wijzigde dit bericht op 28-01-2020 19:30
Reden: aanv
Reden: aanv
23.59% gewijzigd
dinsdag 28 januari 2020 om 19:30
Hoezo vooroordelen?
Je hebt ontdekt dat je man/vriend ver over jouw grenzen is gegaan, al dan niet met echt fysiek contact en hij schuift dat op zijn jeugd.
Lekker makkelijk.
Je schreef ergens dat je lang getrouwd bent geweest dus ik neem aan dat jullie niet piepjong meer zijn (40?) die man loopt dus al heel lang met deze onverwerkte gevoelens en ipv dat hij hulp heeft gezocht of zelfs maar met jou erover gesproken heeft koos hij voor grensoverschrijdend gedrag.
Mijn keus zou het niet zijn maar jij wil dit dus wel, dus als ik jou was zou ik eisen (ja eisen) om bij de eerstvolgende sessie met z’n therapeut te zijn. Doet er niet toe of hij dat wil, hij heeft lang genoeg gedaan wat hij wilde dus nu eerst jou op weg helpen.
Wil hij dat niet, met welk excuus dan ook dan zou ik nog maar eens heel hard nadenken over hoe nu verder.
dinsdag 28 januari 2020 om 19:30
Maar hoe weet je zeker dat het inderdaad een aantal mooie jaren waren? Het kan toch zo zijn dat hij toen al meerdere contacten onderhield?Anniexx schreef: ↑28-01-2020 18:17Nee ik vind het ook niet leuk. Ik wist dit niet toen ik aan deze relatie begon. Hij erkende zijn probleem niet (of onvoldoende). We hebben een aantal hele mooie jaren achter de rug zonder enige wankeling. Nu er dingen aan het licht komen gaat de spreekwoordelijke beerput open en wil ik kijken of we hier samen uit kunnen komen.
dinsdag 28 januari 2020 om 19:31
dinsdag 28 januari 2020 om 19:33
Ik heb in mijn omgeving wel ervaring met iemand met ernstige hechtingsproblematiek. Het is alleen niet mijn partner. Maar wat ik - met vallen en opstaan - geleerd heb, is dat goede zelfzorg heel belangrijk is. Je houdt van hem en wil hem dus helpen, maar het is de vraag of jij dat kunt (of ooit zal kunnen). Je valt honderd keer opnieuw in de valkuil hem toch stiekem te willen redden, te denken dat het toch mogelijk moet zijn om hem te laten voelen dat jij iemand bent die NIET weg zal gaan, hem niet in de steek zal laten... en dan steeds opnieuw gedwongen worden te erkennen dat het zo niet werkt. Het voelt vaak machteloos en dat betekent dat het, als je tenminste niet kiest om weg te gaan of hem de deur te wijzen, jullie probleem wordt in plaats van alleen zijn probleem.
Ik vind je moedig en heb respect voor je voornemen om het niet direct drastisch uit te maken. Dat zal vast ook komen omdat je waarneemt dat je partner er echt hard aan werkt en echt spijt heeft. Maar, zoals veel anderen ook schrijven, dat gaat een langdurig traject worden.
En tijdens dat traject is zelfzorg voor jou heel belangrijk. Dus, zoek een eigen therapeut zolang het stadium van relatietherapie nog niet is aangebroken. Jij hebt dan wel geen rotjeugd gehad, maar je hebt nu wel een probleem waarbij je steun en hulp kunt gebruiken, dat je met jezelf confronteert, etc.. Een eigen therapeut kan je helpen bij jezelf te onderzoeken hoe je hiermee om moet en wilt en kunt gaan.
Sterkte en moed gewenst!
Ik vind je moedig en heb respect voor je voornemen om het niet direct drastisch uit te maken. Dat zal vast ook komen omdat je waarneemt dat je partner er echt hard aan werkt en echt spijt heeft. Maar, zoals veel anderen ook schrijven, dat gaat een langdurig traject worden.
En tijdens dat traject is zelfzorg voor jou heel belangrijk. Dus, zoek een eigen therapeut zolang het stadium van relatietherapie nog niet is aangebroken. Jij hebt dan wel geen rotjeugd gehad, maar je hebt nu wel een probleem waarbij je steun en hulp kunt gebruiken, dat je met jezelf confronteert, etc.. Een eigen therapeut kan je helpen bij jezelf te onderzoeken hoe je hiermee om moet en wilt en kunt gaan.
Sterkte en moed gewenst!
dinsdag 28 januari 2020 om 19:36
Het gaat er niet om dat hij dat niet wil. Hij staat er volledig achter om samen in gesprek te gaan. Zijn therapeut raadt het voor nu af. Eerst aan zichzelf werken en dat op de rit krijgen en daarna samen.stellar schreef: ↑28-01-2020 19:30Hoezo vooroordelen?
Je hebt ontdekt dat je man/vriend ver over jouw grenzen is gegaan, al dan niet met echt fysiek contact en hij schuift dat op zijn jeugd.
Lekker makkelijk.
Je schreef ergens dat je lang getrouwd bent geweest dus ik neem aan dat jullie niet piepjong meer zijn (40?) die man loopt dus al heel lang met deze onverwerkte gevoelens en ipv dat hij hulp heeft gezocht of zelfs maar met jou erover gesproken heeft koos hij voor grensoverschrijdend gedrag.
Mijn keus zou het niet zijn maar jij wil dit dus wel, dus als ik jou was zou ik eisen (ja eisen) om bij de eerstvolgende sessie met z’n therapeut te zijn. Doet er niet toe of hij dat wil, hij heeft lang genoeg gedaan wat hij wilde dus nu eerst jou op weg helpen.
Wil hij dat niet, met welk excuus dan ook dan zou ik nog maar eens heel hard nadenken over hoe nu verder.
dinsdag 28 januari 2020 om 19:37
Hij wil geen vriendschappen omdat hij dan gekwetst kan worden. Dat zegt denk ik genoeg over hoe hij in het leven en relaties staat en hoe beschadigd hij is. Ik hoop dat hij ziet dat het ook anders kan.viva-amber schreef: ↑28-01-2020 19:21Niet monogaam zijn is niet perse verkeerd gedrag..het is alleen verkeerd gedrag wanneer je een monogame relatie hebt afgesproken. Het feit dat ook geen vriendschap kan onderhouden zou mij veel meer zorgen baren.
dinsdag 28 januari 2020 om 19:39
Ik wil erop vertrouwen dat hij gaat leren in zijn therapie wat zijn valkuilen zijn en hoe hij die kan omzeilen of daarmee om kan gaan. Het is zeker niet 1-2-3 opgelost, maar ik zie dat hij gemotiveerd is om aan zichzelf te werken en ik wil hem die ruimte en kans geven.pamelacourson schreef: ↑28-01-2020 19:26In ieder geval zul je bereid moeten zijn om hem te delen met anderen, want als hij begint met therapie zal hij er nog lang niet vanaf zijn. Hij loopt al jaren met deze problematiek rond, dat is niet zomaar even op te lossen. Dus trek je het als hij weer vreemdgaat? Zo niet, dan kun je er beter nu mee stoppen dan straks weer een figuurlijke klap in je gezicht te krijgen.
dinsdag 28 januari 2020 om 19:40
Heb je dat daadwerkelijk van z’n therapeut gehoord of zegt je vriend dat.
Ongeacht je antwoord zou ik erop staan om wel nu een gesprek te hebben, omdat jij het nu nodig hebt.
Je vriend heeft jaren “overleefd” zonder hulp dus een weekje extra staat z’n herstel echt niet in de weg.
dinsdag 28 januari 2020 om 19:41
Hij komt zelf ook uit een jarenlange relatie en zijn 'slechte gedrag' is van de laatste jaren. Daarvoor vertoonde hij dit gedrag niet. Hij probeert erachter te komen wat er gebeurd is dat dit getriggerd heeft en (belangrijker nog) hoe hij kan voorkomen dat het weer gebeurt. Dit doet hij met behulp van een ervaren en betrouwbare therapeut waar hij alle vertrouwen in heeft. Ik kan alleen maar hopen dat het hem lukt.menta schreef: ↑28-01-2020 19:24Zoals ik het lees zijn jullie al jaren samen, dat vind ik wel interessant. Ging het hele aangaan van de relatie wel goed? Hebben jullie je wel goed kunnen verbinden, op een dieper niveau, dus niet alleen oppervlakkig? Is dit nu pas het eerste waar je pas tegen aan loopt?
Aangezien hij geen vrienden heeft waarmee dit lukt, ben ik benieuwd waarom het bij jou wel is gelukt. Ik zou dat eens aan hem vragen en bij jezelf nagaan.
Ik vond onze relatie jarenlang fantastisch, ondanks dat ik wist dat hij emotioneel wel issues had om mee te dealen. Dat het zo heftig en ernstig zou zijn had ik niet verwacht en ook geen notie van toen.
dinsdag 28 januari 2020 om 19:42
Dank voor de tip, ga ik zeker opzoeken!fathpoempoem schreef: ↑28-01-2020 19:28Indien dit advies nog niet gepost is raad ik je ten zeerste het boek ''Liefdesbang van Hannah Cuppen'' aan. Hierin komt uitgebreid naar voren waar het gedrag van je partner (ook) wat betreft het contact met andere dames vandaan komt. Echt koop het boek, het is het inzicht voor jezelf echt waard. Je zult alleen maar herkenning en aankooppunten zien wat zich voordoet en heeft voorgedaan in de dynamiek van jullie relatie. Het boek is een kleine investering van 20 euro.
dinsdag 28 januari 2020 om 19:45
Wat een lief bericht en heel herkenbaar zoals je het beschrijft. Ik besef overigens goed dat ik hem niet kan 'redden'. Hij moet leren hiermee om te gaan en ik vanuit mijn kant ook. Niet om zijn probleem over te nemen maar om er zelf mee te leren dealen.gemberpannekoek schreef: ↑28-01-2020 19:33Ik heb in mijn omgeving wel ervaring met iemand met ernstige hechtingsproblematiek. Het is alleen niet mijn partner. Maar wat ik - met vallen en opstaan - geleerd heb, is dat goede zelfzorg heel belangrijk is. Je houdt van hem en wil hem dus helpen, maar het is de vraag of jij dat kunt (of ooit zal kunnen). Je valt honderd keer opnieuw in de valkuil hem toch stiekem te willen redden, te denken dat het toch mogelijk moet zijn om hem te laten voelen dat jij iemand bent die NIET weg zal gaan, hem niet in de steek zal laten... en dan steeds opnieuw gedwongen worden te erkennen dat het zo niet werkt. Het voelt vaak machteloos en dat betekent dat het, als je tenminste niet kiest om weg te gaan of hem de deur te wijzen, jullie probleem wordt in plaats van alleen zijn probleem.
Ik vind je moedig en heb respect voor je voornemen om het niet direct drastisch uit te maken. Dat zal vast ook komen omdat je waarneemt dat je partner er echt hard aan werkt en echt spijt heeft. Maar, zoals veel anderen ook schrijven, dat gaat een langdurig traject worden.
En tijdens dat traject is zelfzorg voor jou heel belangrijk. Dus, zoek een eigen therapeut zolang het stadium van relatietherapie nog niet is aangebroken. Jij hebt dan wel geen rotjeugd gehad, maar je hebt nu wel een probleem waarbij je steun en hulp kunt gebruiken, dat je met jezelf confronteert, etc.. Een eigen therapeut kan je helpen bij jezelf te onderzoeken hoe je hiermee om moet en wilt en kunt gaan.
Sterkte en moed gewenst!
dinsdag 28 januari 2020 om 19:46
Ik heb zijn therapeut uitgebreid telefonisch gesproken en die gaf duidelijk aan dat hij eerst de zaken met mijn vriend een deel op orde moet krijgen (waar komt dit vandaan, hoe ga je hiermee om, hoe voorkom je dit gedrag in de toekomst etc) voordat we sámen in gesprek kunnen. Het is niet zozeer de wens van mijn partner dus maar van zijn therapeut om hiermee te wachten.stellar schreef: ↑28-01-2020 19:40Heb je dat daadwerkelijk van z’n therapeut gehoord of zegt je vriend dat.
Ongeacht je antwoord zou ik erop staan om wel nu een gesprek te hebben, omdat jij het nu nodig hebt.
Je vriend heeft jaren “overleefd” zonder hulp dus een weekje extra staat z’n herstel echt niet in de weg.
dinsdag 28 januari 2020 om 20:01
Hoi anniexx
Liefdesbang van hanna zou ik ook zeker aanraden! Wat ik vanuit mezelf gelezen heb is " als hij maar gelukkig is" Robin norwood. Onbewust is er toch een redder getriggerd in je. En door dit boek ga je veel inzien.
Ik kan je vertellen, het is moeilijk en zal voorlopig nog heel moeilijk blijven...
Je kunt alleen maar heel dichtbij je eigen blijven en een nieuw paar ogen ontwikkelen, dat je echt gaat zien wat hij doet, hoe hij handelt en zich voelt in tijden van " afwijzing "
Dit zit zeer diep geworteld... heel verdrietig. Veel kracht gewenst.
Liefdesbang van hanna zou ik ook zeker aanraden! Wat ik vanuit mezelf gelezen heb is " als hij maar gelukkig is" Robin norwood. Onbewust is er toch een redder getriggerd in je. En door dit boek ga je veel inzien.
Ik kan je vertellen, het is moeilijk en zal voorlopig nog heel moeilijk blijven...
Je kunt alleen maar heel dichtbij je eigen blijven en een nieuw paar ogen ontwikkelen, dat je echt gaat zien wat hij doet, hoe hij handelt en zich voelt in tijden van " afwijzing "
Dit zit zeer diep geworteld... heel verdrietig. Veel kracht gewenst.
dinsdag 28 januari 2020 om 20:25
Even het topic doorgelezen. En ik snap je. Laat ik dat even voorop stellen. Ik begrijp dat je er graag voor hem wilt zijn en hem wilt ondersteunen.
Maar laat ik ook even voorop stellen dat hij ook gewoon weet wat goed of fout is. (Als zijn besef en gevoel voor consequenties daarvan intact zijn heet dat). Hij weet heus wel dat als hij intieme contacten onderhoud langs de relatie met jou hij jou daarmee pijn kan doen. Voor mij voelt het dan ook een beetje dat hij zich achter de hechtingsproblematiek verschuilt. Normaal gesproken houdt iemand met een onveilige hechtingsstijl geen achterdeuren open maar als deuren die hij dicht kan gooien wanneer hij wilt en/of zich bedreigd voelt. Dat uit zich dan in de vorm van losse contacten. Zelfs met jou. Wellicht gaat de therapeut dus ook soort van zijn ‘geweten’ aanspreken op dit feit want op deze manier werkt hij dus de paradox in de hand.
Ik vind het echt heel moedig dat je hem wilt ondersteunen in zijn proces maar als hij een persoonlijke grens overschrijd, loop dan weg. Echt. Spreek uit ervaring en half expertise.
Maar laat ik ook even voorop stellen dat hij ook gewoon weet wat goed of fout is. (Als zijn besef en gevoel voor consequenties daarvan intact zijn heet dat). Hij weet heus wel dat als hij intieme contacten onderhoud langs de relatie met jou hij jou daarmee pijn kan doen. Voor mij voelt het dan ook een beetje dat hij zich achter de hechtingsproblematiek verschuilt. Normaal gesproken houdt iemand met een onveilige hechtingsstijl geen achterdeuren open maar als deuren die hij dicht kan gooien wanneer hij wilt en/of zich bedreigd voelt. Dat uit zich dan in de vorm van losse contacten. Zelfs met jou. Wellicht gaat de therapeut dus ook soort van zijn ‘geweten’ aanspreken op dit feit want op deze manier werkt hij dus de paradox in de hand.
Ik vind het echt heel moedig dat je hem wilt ondersteunen in zijn proces maar als hij een persoonlijke grens overschrijd, loop dan weg. Echt. Spreek uit ervaring en half expertise.
dinsdag 28 januari 2020 om 20:39
Maar kijk, dit is niet iets dat je zomaar even doet, dit raakt nu juist aan de kern van zijn problematiek. Hechtingsproblematiek kent veel gradaties en het blijft natuurlijk moeilijk in te schatten op basis van een paar posts van jou, maar je moet er wel serieus rekening mee houden dat er een kans is dat hij wat jij hierboven beschrijft helemaal nooit echt zal kunnen doorvoelen. Wat jij ook doet.
Ik hoop dat je in deze je eigen grenzen gaat kunnen bewaken want het is heel makkelijk om daar overheen te gaan als je iemands vertrouwen zo graag wil doen groeien. Je wil hem dan immers nooit het gevoel geven dat hij niet op je kan bouwen of niet op je kan vertrouwen, maar juist vanwege zijn problematiek kunnen de kleinste dingen hem dat gevoel wellicht al geven. Terwijl al het goede wat je doet simpelweg niet beklijft. Dat kan heel zwaar zijn.
Als ik je posts zo lees dan denk ik vooral: zie het niet te zonnig in. Ik heb zelf hechtingsproblematiek en ik heb dat mijn leven nooit zo sterk laten bepalen als jouw partner zo te lezen heeft gedaan, maar dat neemt niet weg dat ik er na ruim 10 jaar af en aan therapie nog altijd niet helemaal vanaf ben. Als je ervoor wil gaan moet je echt goed op jezelf passen denk ik. Vooral omdat zijn problematiek zich dus al eens heeft geuit in serieus grensoverschrijdend gedrag richting jou. Schrijf je grenzen ergens op zodat je ze niet ongemerkt steeds verder oprekt, maak genoeg ruimte voor eigen sociale contacten, zorg goed voor jezelf. En verwacht geen wonderen.
Zou je ook met hem samen willen zijn als hij blijft zoals hij nu is?
dinsdag 28 januari 2020 om 22:09
Ok fair enough, maar waar blijf jij in dit verhaal? Want voorlopig zijn het jóuw gevoelens en jóuw grenzen waar hij lak aan had/heeft. Want zoals iemand anders al opmerkt, nare jeugd of niet, hij weer toch nog steeds het verschil tussen goed en fout.Anniexx schreef: ↑28-01-2020 19:46Ik heb zijn therapeut uitgebreid telefonisch gesproken en die gaf duidelijk aan dat hij eerst de zaken met mijn vriend een deel op orde moet krijgen (waar komt dit vandaan, hoe ga je hiermee om, hoe voorkom je dit gedrag in de toekomst etc) voordat we sámen in gesprek kunnen. Het is niet zozeer de wens van mijn partner dus maar van zijn therapeut om hiermee te wachten.
woensdag 29 januari 2020 om 07:15
Mijn partner heeft me niet verlaten, ik had hier last van ik zeg had omdat ik al beter heb leren vertrouwen en hechten, ik uitte het niet zoals jou vriend, maar wantrouwde gewoon en hechte niet was vaak afstandelijk mensen konden me niet bereiken dit was zelf bescherming van mij.
Het is aan jou idd wat je ermee.doet jij wilt vechten en dat is prima het zal je veel.geduld vergen want je hoeft dit niet goed te keuren bewaak je zelf ook, hij zal open en eerlijk moeten zijn.
Wij zijn tevens niet samen in therapie geweest.
Het is aan jou idd wat je ermee.doet jij wilt vechten en dat is prima het zal je veel.geduld vergen want je hoeft dit niet goed te keuren bewaak je zelf ook, hij zal open en eerlijk moeten zijn.
Wij zijn tevens niet samen in therapie geweest.
