Psyche
alle pijlers
Help kan iemand me goed advies geven?
zaterdag 18 juli 2009 om 18:06
Hallo meiden,
Ik lees vaak hier mee, maar ben niet zo een schrijver...
Kan me niet zo goed uitdrukken op papier, maar doe toch maar een poging...
Ik ben er vandaag achter gekomen dat mn zoon mn schoondochter mishandeld!
K ben er zo beroerd van!
Ik had altijd al een vermoeden, ik herken veel van haar gedrag , en vaak zag ik wel vaag iets van een vreemde plek in dr gezicht, ik ben zelf vroeger mishandeld dus herken veel.
En ik weet ook dat mn zoon een heel erg moeilijk karakter heeft, ik hou het zelf geen dag met m uit, ik denk zelf dat ie een narcist is.
Heb veel er over gelezen en herken veel erin.
Vandaag dus belde mn schoondochter me, om een afspraak die ze met mn jongste dochter had af te zeggen, ik merkte al dat er iets gaande was, dus ik vroeg door, en ze barste in tranen uit.
Ze was erg overstuur, en dwaalde wat in het centrum rond in de buurt.
Ik heb dr gezegd naar me toe te komen, en ze heeft me dus heel veel verteld.
Al de eerste hulp bezoekjes waren dus geen ongelukjes!
Ik weet me geen raad, ik zeg dat dat ze hem moet verlaten, maar ze houd van hem, en wil weer terug naar hem.
Ze is nog jong en denkt hij kan veranderen, ik heb dr keer op keer gezegd dat je iemand niet kan veranderen, maar ik dring niet tot haar door..
Ik zou het liefst haar bij mij houden en mn zoon er flink van langs geven (het liefst bel ik hem en doe ik hem ik weet niet wat)
Maar ja zij wil dat absoluut niet, ze is doodsbang dat ie weet dat ze de vuile was buiten hangt zegt maar, en al helemaal bij zn eigen familie.
Dus ik ben bang dat als ik hem confronteer, en zij gaat terug, dat het dan helemaal escaleert...
K weet echt niet wat ik hiemee aan moet...vind het zo erg...
Hoop dat jullie me nog kunnen volgen (nogmaals schrijven is niet zo mn ding..)
Misschien heeft iemand advies wat ik hiermee moet?
Ik lees vaak hier mee, maar ben niet zo een schrijver...
Kan me niet zo goed uitdrukken op papier, maar doe toch maar een poging...
Ik ben er vandaag achter gekomen dat mn zoon mn schoondochter mishandeld!
K ben er zo beroerd van!
Ik had altijd al een vermoeden, ik herken veel van haar gedrag , en vaak zag ik wel vaag iets van een vreemde plek in dr gezicht, ik ben zelf vroeger mishandeld dus herken veel.
En ik weet ook dat mn zoon een heel erg moeilijk karakter heeft, ik hou het zelf geen dag met m uit, ik denk zelf dat ie een narcist is.
Heb veel er over gelezen en herken veel erin.
Vandaag dus belde mn schoondochter me, om een afspraak die ze met mn jongste dochter had af te zeggen, ik merkte al dat er iets gaande was, dus ik vroeg door, en ze barste in tranen uit.
Ze was erg overstuur, en dwaalde wat in het centrum rond in de buurt.
Ik heb dr gezegd naar me toe te komen, en ze heeft me dus heel veel verteld.
Al de eerste hulp bezoekjes waren dus geen ongelukjes!
Ik weet me geen raad, ik zeg dat dat ze hem moet verlaten, maar ze houd van hem, en wil weer terug naar hem.
Ze is nog jong en denkt hij kan veranderen, ik heb dr keer op keer gezegd dat je iemand niet kan veranderen, maar ik dring niet tot haar door..
Ik zou het liefst haar bij mij houden en mn zoon er flink van langs geven (het liefst bel ik hem en doe ik hem ik weet niet wat)
Maar ja zij wil dat absoluut niet, ze is doodsbang dat ie weet dat ze de vuile was buiten hangt zegt maar, en al helemaal bij zn eigen familie.
Dus ik ben bang dat als ik hem confronteer, en zij gaat terug, dat het dan helemaal escaleert...
K weet echt niet wat ik hiemee aan moet...vind het zo erg...
Hoop dat jullie me nog kunnen volgen (nogmaals schrijven is niet zo mn ding..)
Misschien heeft iemand advies wat ik hiermee moet?
zaterdag 18 juli 2009 om 18:11
Jee dat is een heftige en lastige situatie!! Heel rot, maar als zij niet bij hem weg wil en hem nog een kans wil geven is het enige wat je kan doen, zorgen dat ze weet dat jij er voor haar bent. Zeggen dat ze het alleen maar hoeft te zeggen en dat je haar dan helpt om bij hem weg te gaan. Als het mijn zoon was zou ik hem er trouwens wel heel hard van langs geven en ik zou haar aanmoedigen om aangifte te doen bij de politie.
zaterdag 18 juli 2009 om 18:11
hem aansporen hulp te zoeken, als hij zelf ook wil veranderen kan hij er op die manier aan werken.
Wil hij het eigenlijk niet en weigert hij hulp, is haar ook duidelijk dat hij niet gaat veranderen, en kun je haar aansporen toch echt weg te gaan en zelf bedenken wat voor een relatie jij dan nog wilt met je zoon,
Hoe dan ook, heel erg veel sterkte toegewenst in deze waardeloze situatie, knuffel
Wil hij het eigenlijk niet en weigert hij hulp, is haar ook duidelijk dat hij niet gaat veranderen, en kun je haar aansporen toch echt weg te gaan en zelf bedenken wat voor een relatie jij dan nog wilt met je zoon,
Hoe dan ook, heel erg veel sterkte toegewenst in deze waardeloze situatie, knuffel
zaterdag 18 juli 2009 om 18:51
zaterdag 18 juli 2009 om 19:16
Weet je zoals de meeste mannen heeft HIJ geen probleem natuurlijk!
Het ligt aan haar volgens hem.
Ik heb dr ook heel de tijd duidelijk gemaakt dat er geen 1 ! reden is om een vrouw te slaan.
Mijn zoon is altijd al een vreselijk moeilijk persoon geweest, hij heeft echt de kenmerken van een narcist.
Ik wil haar het liefs door elkaar schudden, maar ze wil/durft geen aangifte te doen.
Het is trouwens niet alleen lichamelijke mishandeling, ook nog eens geestelijk...manipuleren, uit schelden voor alles wat lelijk is..
Ze was vandaag ook aan het liegen waar ze was, hij belde telkens en ze zei dat ze bij een vriendin was.
Ze word helemaal geleefd, maar wat kan ik doen?
Voel me zo machteloos....
Trouwens mn zoon is 21 en ze wonen samen.
Het ligt aan haar volgens hem.
Ik heb dr ook heel de tijd duidelijk gemaakt dat er geen 1 ! reden is om een vrouw te slaan.
Mijn zoon is altijd al een vreselijk moeilijk persoon geweest, hij heeft echt de kenmerken van een narcist.
Ik wil haar het liefs door elkaar schudden, maar ze wil/durft geen aangifte te doen.
Het is trouwens niet alleen lichamelijke mishandeling, ook nog eens geestelijk...manipuleren, uit schelden voor alles wat lelijk is..
Ze was vandaag ook aan het liegen waar ze was, hij belde telkens en ze zei dat ze bij een vriendin was.
Ze word helemaal geleefd, maar wat kan ik doen?
Voel me zo machteloos....
Trouwens mn zoon is 21 en ze wonen samen.
zaterdag 18 juli 2009 om 19:44
thirza123,
Allereerst wat mag je schoondochter blij zijn met een schoonmoeder als jou. Erkennen dat je zoon degene is die schuldig is aan een misdrijf en zelfs het slachtoffer stimuleren om er grens aan te stellen is heel knap!
Informatie die je kunt geven aan je schoondochter en zelf bij je houden voor het geval dat:
Je kunt ook altijd contact opnemen met Advies- en Steunpunt Huiselijk Geweld (ASHG) voor hulp en advies: (010) 44 38 444.
Het ASHG is 7 dagen per week en 24 uur per dag bereikbaar. Professionele hulpverleners staan je graag te woord om je te helpen een oplossing te vinden. De medewerkers van het advies- en steunpunt behandelen alle informatie vertrouwelijk.
Opvang
Stichting Arosa kan je hulp en een verblijfplaats bieden waar je veilig bent als je daar behoefte aan hebt. Er zijn ook opvangplaatsen speciaal voor mannen die slachtoffer van huiselijk geweld zijn. Mocht je van deze opvang gebruik willen maken dan kun je contact opnemen met het ASHG.
Verder is het goed om samen met haar een noodplan te maken. Denk hierbij aan de volgende dingen:
- Standaard een opgeladen mobiele telefoon bij zich houden.
- Melding maken van de mishandeling aan de politie. Ze doet dan geen aangifte, maar laat wel weten dat er iets gaande is in het huis.
- Een tas met noodspullen neer zetten bij iemand die op de hoogte is van de mishandeling (bijvoorbeeld to in dit geval)
En alle andere dingen die van belang zijn in deze situatie.
Heel veel sterkte voor je schoondochter, maar ook zeker voor jezelf.
Allereerst wat mag je schoondochter blij zijn met een schoonmoeder als jou. Erkennen dat je zoon degene is die schuldig is aan een misdrijf en zelfs het slachtoffer stimuleren om er grens aan te stellen is heel knap!
Informatie die je kunt geven aan je schoondochter en zelf bij je houden voor het geval dat:
Je kunt ook altijd contact opnemen met Advies- en Steunpunt Huiselijk Geweld (ASHG) voor hulp en advies: (010) 44 38 444.
Het ASHG is 7 dagen per week en 24 uur per dag bereikbaar. Professionele hulpverleners staan je graag te woord om je te helpen een oplossing te vinden. De medewerkers van het advies- en steunpunt behandelen alle informatie vertrouwelijk.
Opvang
Stichting Arosa kan je hulp en een verblijfplaats bieden waar je veilig bent als je daar behoefte aan hebt. Er zijn ook opvangplaatsen speciaal voor mannen die slachtoffer van huiselijk geweld zijn. Mocht je van deze opvang gebruik willen maken dan kun je contact opnemen met het ASHG.
Verder is het goed om samen met haar een noodplan te maken. Denk hierbij aan de volgende dingen:
- Standaard een opgeladen mobiele telefoon bij zich houden.
- Melding maken van de mishandeling aan de politie. Ze doet dan geen aangifte, maar laat wel weten dat er iets gaande is in het huis.
- Een tas met noodspullen neer zetten bij iemand die op de hoogte is van de mishandeling (bijvoorbeeld to in dit geval)
En alle andere dingen die van belang zijn in deze situatie.
Heel veel sterkte voor je schoondochter, maar ook zeker voor jezelf.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
zaterdag 18 juli 2009 om 19:47
zaterdag 18 juli 2009 om 20:21
Dank voor al jullie reacties...
Ik ben bang dat ik eigenlijk ook niets voor haar kan doen.
Ze is inmiddels al terug naar huis..
Ik heb dr op het hart gedrukt dat ze bij mij altijd welkom is, en heb ook gevraagd of ze toch echt geen aangifte wil doen, maar dat wil ze absoluut niet..
Ik denk dat ik dr alleen maar kan zijn voor haar als ze me nodig heeft.
Ik zou het verder ook niet weten, ik weet uit eigen ervaring dat de meeste vrouwen (te lang) blijven op hoop op verbetering.
In mijn geval heeft het 11 jaar geduurd voordat ik het lef en de kracht had om weg te gaan...
moonlight, zij is ook 21.
Ik ben bang dat ik eigenlijk ook niets voor haar kan doen.
Ze is inmiddels al terug naar huis..
Ik heb dr op het hart gedrukt dat ze bij mij altijd welkom is, en heb ook gevraagd of ze toch echt geen aangifte wil doen, maar dat wil ze absoluut niet..
Ik denk dat ik dr alleen maar kan zijn voor haar als ze me nodig heeft.
Ik zou het verder ook niet weten, ik weet uit eigen ervaring dat de meeste vrouwen (te lang) blijven op hoop op verbetering.
In mijn geval heeft het 11 jaar geduurd voordat ik het lef en de kracht had om weg te gaan...
moonlight, zij is ook 21.
zaterdag 18 juli 2009 om 20:24
Och, zo jong nog...
Kan je je zoon niet aanspreken op dat je je zo'n zorgen maakt?
Dat je bij hem bepaalde dingen terugziet waar je je zorgen over maakt.
Dus niet zozeer over hun relatie, maar meer in het algemeen.
Ik weet niet hoe vertrouwelijk de band is tussen jou en je zoon, maar misschien zit hij er zelf ook wel over in?
Dat is natuurlijk geen excuus om haar zo te behandelen, maar misschien dat de deur naar hulpverlening zo op een kier kan komen.
Want dat je schoondochter hier hulp bij kan gebruiken lijkt me zeker waar, maar ook je zoon zal niet gelukkig zijn lijkt mij?
Succes!!!
Kan je je zoon niet aanspreken op dat je je zo'n zorgen maakt?
Dat je bij hem bepaalde dingen terugziet waar je je zorgen over maakt.
Dus niet zozeer over hun relatie, maar meer in het algemeen.
Ik weet niet hoe vertrouwelijk de band is tussen jou en je zoon, maar misschien zit hij er zelf ook wel over in?
Dat is natuurlijk geen excuus om haar zo te behandelen, maar misschien dat de deur naar hulpverlening zo op een kier kan komen.
Want dat je schoondochter hier hulp bij kan gebruiken lijkt me zeker waar, maar ook je zoon zal niet gelukkig zijn lijkt mij?
Succes!!!
zaterdag 18 juli 2009 om 20:33
niknaam,
Ik ben bang dat dat niet zo een goed idee is,als ik dat zou doen zou mn zoon weten dat ze hier geweest is, en dan maakt het de situatie erger voor haar.
En daarbij , zolang ze bij hem blijft zal ze dan een volgende keer niet meer bij durven te komen, uit pure angst.
Ze heeft me zoveel verteld vandaag, dat ik weet dat ze HEEL erg gehersenspoeld is, en ik het absoluut niet mag weten!
Hij heeft dr zelf zover dat ze tegen dr eigen ouders en iedereen van alles moet verzinnen over dr eerste hulp bezoekjes.
o terwijl ik dit type besef ik hoe erg het toch is, en het erge dr van is, dat het mijn eigen zoon is waar ik vreselijk van hou..
Maar ik sta echt aan haar kant, en zal alles doen om haar te helpen, k hoop alleen dat ze zelf die stap durft te nemen...
Ik ben bang dat dat niet zo een goed idee is,als ik dat zou doen zou mn zoon weten dat ze hier geweest is, en dan maakt het de situatie erger voor haar.
En daarbij , zolang ze bij hem blijft zal ze dan een volgende keer niet meer bij durven te komen, uit pure angst.
Ze heeft me zoveel verteld vandaag, dat ik weet dat ze HEEL erg gehersenspoeld is, en ik het absoluut niet mag weten!
Hij heeft dr zelf zover dat ze tegen dr eigen ouders en iedereen van alles moet verzinnen over dr eerste hulp bezoekjes.
o terwijl ik dit type besef ik hoe erg het toch is, en het erge dr van is, dat het mijn eigen zoon is waar ik vreselijk van hou..
Maar ik sta echt aan haar kant, en zal alles doen om haar te helpen, k hoop alleen dat ze zelf die stap durft te nemen...
zaterdag 18 juli 2009 om 20:46
wurmpje, praten met mn zoon werkt niet, mn zoon heeft zo een vreselijk lastig karakter, echt ik geloof dat hij een narcist is, hij denkt dat iedereen om hem heen altijd ongelijk heeft, en hij is een ogelooflijke betweter.
Ik kan hem zelf amper een paar uur om me heen hebben, dr valt met hem niet te praten.
Ik denk dat ie wel spijt heeft als ie dr heeft geslagen, maar aan de andere kant , toen ze vanmiddag bij me was, belde hij haar een paar keer, en het enige wat ie deed was haar uitschelden, de ergste dingen zei ie..
Ze liet me zelfs een sms lezen van hem, waarin hij schreef dat zij issues heeft, en dat zij hulp moet zoeken, dat het haar schuld is enz.
Ik denk toch dat zij toch degene is die een stap moet zetten, en grenzen gaat stellen, beter nog, weg gaan.
Maar hoe krijg je dat een jong meisje wat van hem houd aan dr verstand?
Ik ben ook bang dat mn zoon echt tot gekke dingen in staat is,(alsof dit niet al gek is) maar ik bedoel NOG erger
Pffffff zo moeilijk dit..
Ik kan hem zelf amper een paar uur om me heen hebben, dr valt met hem niet te praten.
Ik denk dat ie wel spijt heeft als ie dr heeft geslagen, maar aan de andere kant , toen ze vanmiddag bij me was, belde hij haar een paar keer, en het enige wat ie deed was haar uitschelden, de ergste dingen zei ie..
Ze liet me zelfs een sms lezen van hem, waarin hij schreef dat zij issues heeft, en dat zij hulp moet zoeken, dat het haar schuld is enz.
Ik denk toch dat zij toch degene is die een stap moet zetten, en grenzen gaat stellen, beter nog, weg gaan.
Maar hoe krijg je dat een jong meisje wat van hem houd aan dr verstand?
Ik ben ook bang dat mn zoon echt tot gekke dingen in staat is,(alsof dit niet al gek is) maar ik bedoel NOG erger
Pffffff zo moeilijk dit..
zaterdag 18 juli 2009 om 23:38
zondag 19 juli 2009 om 10:04
Nou als ik die verhalen zo lees, dan heeft je zoon psychologische hulp nodig en wel snel.
Ik weet niet, hoe oud kinderen moeten zijn, zodat de ouders nog inspraak hebben in behandeling.
Ehbo? niet normaal hoor.
Dan zou ik als moeder zijnde toch echt zelf wel stappen ondernemen.
Al is het dan maar, voor de volgende vriendin.
Ik weet niet, hoe oud kinderen moeten zijn, zodat de ouders nog inspraak hebben in behandeling.
Ehbo? niet normaal hoor.
Dan zou ik als moeder zijnde toch echt zelf wel stappen ondernemen.
Al is het dan maar, voor de volgende vriendin.
zondag 19 juli 2009 om 11:01
quote:Stoeptegel schreef op 18 juli 2009 @ 23:38:
[...]
Dat is wel juist, zolang zij geen aangifte doet kan de politie niets doen. Ook als schoondochter alles ontkent en zegt dat er niks aan de hand is ( grote kans) kan de politie niets doen.Je hebt het echt bij het verkeerde eind. Het is mij niet om mijn gelijk te doen maar iedere getuige van huiselijk geweld die hierdoor denkt geen aangifte te kunnen doen is mij er een teveel. Er zijn wel delicten waarbij de politie alleen handelt als het slachtoffer zelf aangifte doet (zgn klachtdelicten) maar huiselijk geweld is geen klachtdelict. Tot half 2003 werd met huiselijk geweld wel omgegaan alsof het een klachtdelict was. Omdat justitie zich daar niet in kon vinden is op 1 april 2003 de “Aanwijzing huiselijk geweld” van het College van procureurs-generaal in werking getreden. In zo'n aanwijzing wordt aangegeven hoe de korpsen met huiselijk geweld om moeten gaan. Onderdeel daarvan is dat ook aangiften van derden in behandeling moeten worden genomen. Nee, het helpt niet als een slachtoffer ontkent of niet meewerkt. Maar zichtbaar letsel en getuigenverklaringen (buren bijvoorbeeld), verwondingen aan de handen van de dader kunnen een hoop doen.
TO: jij kunt het geweld niet stoppen, zijn vriendin kan dat ook niet. Het enige wat jullie dus kunnen doen is haar uit de situatie weghalen. Steunpunt Huiselijk Geweld bellen dus en naar een BlijfVanMeLijfHuis. Van daaruit kan gewerkt worden aan het probleem. Tegenwoordig (omdat nagenoeg alle vrouwen toch weer teruggaan) vanuit de insteek dat men niet uit elkaar gaat maar wel hulp krijgt om de relatie te normaliseren.
[...]
Dat is wel juist, zolang zij geen aangifte doet kan de politie niets doen. Ook als schoondochter alles ontkent en zegt dat er niks aan de hand is ( grote kans) kan de politie niets doen.Je hebt het echt bij het verkeerde eind. Het is mij niet om mijn gelijk te doen maar iedere getuige van huiselijk geweld die hierdoor denkt geen aangifte te kunnen doen is mij er een teveel. Er zijn wel delicten waarbij de politie alleen handelt als het slachtoffer zelf aangifte doet (zgn klachtdelicten) maar huiselijk geweld is geen klachtdelict. Tot half 2003 werd met huiselijk geweld wel omgegaan alsof het een klachtdelict was. Omdat justitie zich daar niet in kon vinden is op 1 april 2003 de “Aanwijzing huiselijk geweld” van het College van procureurs-generaal in werking getreden. In zo'n aanwijzing wordt aangegeven hoe de korpsen met huiselijk geweld om moeten gaan. Onderdeel daarvan is dat ook aangiften van derden in behandeling moeten worden genomen. Nee, het helpt niet als een slachtoffer ontkent of niet meewerkt. Maar zichtbaar letsel en getuigenverklaringen (buren bijvoorbeeld), verwondingen aan de handen van de dader kunnen een hoop doen.
TO: jij kunt het geweld niet stoppen, zijn vriendin kan dat ook niet. Het enige wat jullie dus kunnen doen is haar uit de situatie weghalen. Steunpunt Huiselijk Geweld bellen dus en naar een BlijfVanMeLijfHuis. Van daaruit kan gewerkt worden aan het probleem. Tegenwoordig (omdat nagenoeg alle vrouwen toch weer teruggaan) vanuit de insteek dat men niet uit elkaar gaat maar wel hulp krijgt om de relatie te normaliseren.
zondag 19 juli 2009 om 11:08
http://shginfo.nl/slachtoffer/
Hier lees je dat het verlaten van de partner niet de insteek hoeft te zijn.
Hier lees je dat het verlaten van de partner niet de insteek hoeft te zijn.
zondag 19 juli 2009 om 11:12
zondag 19 juli 2009 om 11:21
Een heel moeilijk karakter krijgt zoon niet van de een op de andere dag, ik ben wel heel benieuwd wat je vroeger met hem hebt aangepakt om bij hem aan te dringen op meer sociaal gedrag? Heb je hulpverlening binnen je gezin gehad?
Zelf zou ik geen seconde mooi weer met mijn zoon willen spelen als ik over dit soort informatie beschikte, en ik zou zulks dan ook aan de vriendin meedelen. Hoeft uiteraard nog niet in het eerste gesprek, maar je kunt hier wel op terugkomen bij haar.
Laat haar als eerste weten dat ze altijd, al-tijd, bij jou terecht kan. Wat er ook gebeurt. Vertel haar verder over jouw eigen verleden, hoe je hebt geprobeerd om je ex te veranderen en hoe dat niet gelukt is. Vertel haar over dit forum, als je hiertoe in staat bent. Er zijn hier heel veel vrouwen die in een ongelijkwaardige relatie hebben gezeten, en steun van anderen, herkenning van haar verhaal, is wat ze nu nodig heeft.
Stuur een paar anonieme Joego's op hem af for all I care.
Maar bovenal, zorg dat je van je zwijgplicht af komt. Hallo zeg, deze man zal ook na haar vriendinnen hebben, deze man, jouw zoon, heeft hulp nodig om te leren omgaan met zijn agressie.
Het is te hopen dat er iemand in zijn omgeving, jij dus, opstaat om hem te zeggen dat dit gedrag niet getolereerd wordt.
Een site die je je zoon kunt aanraden: Genoeg van geweld.
Zelf zou ik geen seconde mooi weer met mijn zoon willen spelen als ik over dit soort informatie beschikte, en ik zou zulks dan ook aan de vriendin meedelen. Hoeft uiteraard nog niet in het eerste gesprek, maar je kunt hier wel op terugkomen bij haar.
Laat haar als eerste weten dat ze altijd, al-tijd, bij jou terecht kan. Wat er ook gebeurt. Vertel haar verder over jouw eigen verleden, hoe je hebt geprobeerd om je ex te veranderen en hoe dat niet gelukt is. Vertel haar over dit forum, als je hiertoe in staat bent. Er zijn hier heel veel vrouwen die in een ongelijkwaardige relatie hebben gezeten, en steun van anderen, herkenning van haar verhaal, is wat ze nu nodig heeft.
Stuur een paar anonieme Joego's op hem af for all I care.
Maar bovenal, zorg dat je van je zwijgplicht af komt. Hallo zeg, deze man zal ook na haar vriendinnen hebben, deze man, jouw zoon, heeft hulp nodig om te leren omgaan met zijn agressie.
Het is te hopen dat er iemand in zijn omgeving, jij dus, opstaat om hem te zeggen dat dit gedrag niet getolereerd wordt.
Een site die je je zoon kunt aanraden: Genoeg van geweld.
