Psyche
alle pijlers
Help kan iemand me goed advies geven?
zaterdag 18 juli 2009 om 18:06
Hallo meiden,
Ik lees vaak hier mee, maar ben niet zo een schrijver...
Kan me niet zo goed uitdrukken op papier, maar doe toch maar een poging...
Ik ben er vandaag achter gekomen dat mn zoon mn schoondochter mishandeld!
K ben er zo beroerd van!
Ik had altijd al een vermoeden, ik herken veel van haar gedrag , en vaak zag ik wel vaag iets van een vreemde plek in dr gezicht, ik ben zelf vroeger mishandeld dus herken veel.
En ik weet ook dat mn zoon een heel erg moeilijk karakter heeft, ik hou het zelf geen dag met m uit, ik denk zelf dat ie een narcist is.
Heb veel er over gelezen en herken veel erin.
Vandaag dus belde mn schoondochter me, om een afspraak die ze met mn jongste dochter had af te zeggen, ik merkte al dat er iets gaande was, dus ik vroeg door, en ze barste in tranen uit.
Ze was erg overstuur, en dwaalde wat in het centrum rond in de buurt.
Ik heb dr gezegd naar me toe te komen, en ze heeft me dus heel veel verteld.
Al de eerste hulp bezoekjes waren dus geen ongelukjes!
Ik weet me geen raad, ik zeg dat dat ze hem moet verlaten, maar ze houd van hem, en wil weer terug naar hem.
Ze is nog jong en denkt hij kan veranderen, ik heb dr keer op keer gezegd dat je iemand niet kan veranderen, maar ik dring niet tot haar door..
Ik zou het liefst haar bij mij houden en mn zoon er flink van langs geven (het liefst bel ik hem en doe ik hem ik weet niet wat)
Maar ja zij wil dat absoluut niet, ze is doodsbang dat ie weet dat ze de vuile was buiten hangt zegt maar, en al helemaal bij zn eigen familie.
Dus ik ben bang dat als ik hem confronteer, en zij gaat terug, dat het dan helemaal escaleert...
K weet echt niet wat ik hiemee aan moet...vind het zo erg...
Hoop dat jullie me nog kunnen volgen (nogmaals schrijven is niet zo mn ding..)
Misschien heeft iemand advies wat ik hiermee moet?
Ik lees vaak hier mee, maar ben niet zo een schrijver...
Kan me niet zo goed uitdrukken op papier, maar doe toch maar een poging...
Ik ben er vandaag achter gekomen dat mn zoon mn schoondochter mishandeld!
K ben er zo beroerd van!
Ik had altijd al een vermoeden, ik herken veel van haar gedrag , en vaak zag ik wel vaag iets van een vreemde plek in dr gezicht, ik ben zelf vroeger mishandeld dus herken veel.
En ik weet ook dat mn zoon een heel erg moeilijk karakter heeft, ik hou het zelf geen dag met m uit, ik denk zelf dat ie een narcist is.
Heb veel er over gelezen en herken veel erin.
Vandaag dus belde mn schoondochter me, om een afspraak die ze met mn jongste dochter had af te zeggen, ik merkte al dat er iets gaande was, dus ik vroeg door, en ze barste in tranen uit.
Ze was erg overstuur, en dwaalde wat in het centrum rond in de buurt.
Ik heb dr gezegd naar me toe te komen, en ze heeft me dus heel veel verteld.
Al de eerste hulp bezoekjes waren dus geen ongelukjes!
Ik weet me geen raad, ik zeg dat dat ze hem moet verlaten, maar ze houd van hem, en wil weer terug naar hem.
Ze is nog jong en denkt hij kan veranderen, ik heb dr keer op keer gezegd dat je iemand niet kan veranderen, maar ik dring niet tot haar door..
Ik zou het liefst haar bij mij houden en mn zoon er flink van langs geven (het liefst bel ik hem en doe ik hem ik weet niet wat)
Maar ja zij wil dat absoluut niet, ze is doodsbang dat ie weet dat ze de vuile was buiten hangt zegt maar, en al helemaal bij zn eigen familie.
Dus ik ben bang dat als ik hem confronteer, en zij gaat terug, dat het dan helemaal escaleert...
K weet echt niet wat ik hiemee aan moet...vind het zo erg...
Hoop dat jullie me nog kunnen volgen (nogmaals schrijven is niet zo mn ding..)
Misschien heeft iemand advies wat ik hiermee moet?
zondag 19 juli 2009 om 14:12
Chica, het is ook niet normaal! en mn zoon heeft zeker psychise hulp nodig! maar hij is 21 word binnenkort 22, en ik zou niet weten hoe ik hem aan het verstand krijg, dat ie hulp gaat zoeken..HIJ mankeert immmers niets! het is iedereen om hem heem die dom, en gek is!
Ik heb in het verleden toen ie nog thuis woonde al talloze gesprekken gehad met jeugdzorg enz maar dat heeft niet geholpen, hij is daarna uit huis gegaan, omdat het niet houdbaar was.
Na een aantal jaar bij zn stiefvader gewoont te hebben, is ie opzichzelf gaan wonen.
Niknaam, hoe kan ik haar uit een situatie halen , als ze zelf niet wil??
Ik heb dr gister van alles voorgesteld ; aangifte doen, hier bij mij te blijven, niet terug naar huis gaan, maar ze wil niet..
Ik zit me hier op te vreten, en weet niet wat te doen..
het liefst zou ik dr naar toe gaan en hem zo op zn @#$% geven!!!!!
Ik heb in het verleden toen ie nog thuis woonde al talloze gesprekken gehad met jeugdzorg enz maar dat heeft niet geholpen, hij is daarna uit huis gegaan, omdat het niet houdbaar was.
Na een aantal jaar bij zn stiefvader gewoont te hebben, is ie opzichzelf gaan wonen.
Niknaam, hoe kan ik haar uit een situatie halen , als ze zelf niet wil??
Ik heb dr gister van alles voorgesteld ; aangifte doen, hier bij mij te blijven, niet terug naar huis gaan, maar ze wil niet..
Ik zit me hier op te vreten, en weet niet wat te doen..
het liefst zou ik dr naar toe gaan en hem zo op zn @#$% geven!!!!!
zondag 19 juli 2009 om 14:26
mamzelle, ik heb dr van alles over mn leven verteld, en heb dr verteld dat ie absoluut niet gaat veranderen.
Heb dr ook gezegd dat ze altijd bij mij kan komen, dat ik altijd voor haar klaar sta, en dat dat ik haar zal helpen en aan haar kant sta.
Een stel anonieme joego,s gaat me wel iets te ver..
Ik ga morgen dat steunpunt wel eens bellen, kan het nu niet doen, ivm met mn andere 2 dochters die thuis zitten..
Heb dr ook gezegd dat ze altijd bij mij kan komen, dat ik altijd voor haar klaar sta, en dat dat ik haar zal helpen en aan haar kant sta.
Een stel anonieme joego,s gaat me wel iets te ver..
Ik ga morgen dat steunpunt wel eens bellen, kan het nu niet doen, ivm met mn andere 2 dochters die thuis zitten..
maandag 20 juli 2009 om 08:34
Ja dat is het probleem met een narcist, die zien het zelf niet.
Maar goed, ik zou als moeder zijnde toch met alle instanties gaan praten die er zijn, inclusief de politie, en je zoon.
Je kan zoiets niet in de doofpot stoppen, omdat je zoon moeilijk is.
Hij vraagt er om op die manier.
Hij mag best weten, dat het niet normaal is, ondanks dat het meisje heeft gevraagd om niks te zeggen.
Het is veels te erg, om er niks van te zeggen.
Succes met bellen.
Maar goed, ik zou als moeder zijnde toch met alle instanties gaan praten die er zijn, inclusief de politie, en je zoon.
Je kan zoiets niet in de doofpot stoppen, omdat je zoon moeilijk is.
Hij vraagt er om op die manier.
Hij mag best weten, dat het niet normaal is, ondanks dat het meisje heeft gevraagd om niks te zeggen.
Het is veels te erg, om er niks van te zeggen.
Succes met bellen.
maandag 20 juli 2009 om 11:39
quote:thirza123 schreef op 19 juli 2009 @ 14:26:
Ik ga morgen dat steunpunt wel eens bellen, kan het nu niet doen, ivm met mn andere 2 dochters die thuis zitten..Hoezo? Je zoon mag toch best ontmaskerd worden? Ik zou zeker het steunpunt bellen, dit mág je niet ongemerkt voorbij laten gaan. Je moet actie ondernemen, voor het te laat is...
Ik ga morgen dat steunpunt wel eens bellen, kan het nu niet doen, ivm met mn andere 2 dochters die thuis zitten..Hoezo? Je zoon mag toch best ontmaskerd worden? Ik zou zeker het steunpunt bellen, dit mág je niet ongemerkt voorbij laten gaan. Je moet actie ondernemen, voor het te laat is...
maandag 20 juli 2009 om 12:26
Nee, ik vind niet dat mn jongse dochter van 12 alles moet horen, ik vind het nog al wat om te vertellen in haar bij zijn...
Ik heb gister heel de dag zitten lezen op de site, en dan met name de slachtoffers, en de meeste van die vrouwen, gaan altijd weer terug!
En als de mannen weten dat je de buitenwereld inlicht, dan word het nog veel erger!
Ik ga ze wel bellen om advies, maar ik denk toch echt dat mn schoondochter zelf erachter moet staan, dat ze echt bij hem weg gaat, dan kan ik van alles voor haar doen, ze weet dat ook.
Ik heb haar gezegd dat ze bij mij in huis kan komen, en ook dat ik haar met alles zal helpen.
Maar ik ben bang dat als ik nu iets doe, (zij blijft toch) dat ze me een volgende keer niet meer vertrouwd, en niets meer zal vertellen.
Als je die site leest, zie je dat dat toch het beste is, altijd laten zien/merken dat je er bent voor haar..
Ik heb gister heel de dag zitten lezen op de site, en dan met name de slachtoffers, en de meeste van die vrouwen, gaan altijd weer terug!
En als de mannen weten dat je de buitenwereld inlicht, dan word het nog veel erger!
Ik ga ze wel bellen om advies, maar ik denk toch echt dat mn schoondochter zelf erachter moet staan, dat ze echt bij hem weg gaat, dan kan ik van alles voor haar doen, ze weet dat ook.
Ik heb haar gezegd dat ze bij mij in huis kan komen, en ook dat ik haar met alles zal helpen.
Maar ik ben bang dat als ik nu iets doe, (zij blijft toch) dat ze me een volgende keer niet meer vertrouwd, en niets meer zal vertellen.
Als je die site leest, zie je dat dat toch het beste is, altijd laten zien/merken dat je er bent voor haar..
maandag 20 juli 2009 om 12:34
En ik ben ook bang dat zolang zij blijft, en niet eraan toe is weg te gaan, en mn zoon weet dat zij bij ZIJN moeder is geweest, (dat is zijn grootse nachtmeririe natuurlijk) dan maak ik de situatie nog veel erger.
Mn zoon kan me op dit moment niets schelen, maar wel mn schoondochter.
Ik ben zelf ook mishandeld, geestelijk en lichamelijk, en weet vooral hoe dat geestelijk mishandelen werkt.
Als hij dat nu te weten komt, mag ze misschien helemaal de deur niet meer uit.
Em ben zo bang dat mn schoondochter dan helemaal niets meer durft te vertellen, en nog verder zich gaat isoleren..
K weet het niet, zit zo in twee strijd, ene kant dr naar toe, en haar de deur uit slepen, en mn zoon ik weet niet wat doen!!
andere kant, zeker nadat ik verhalen van slachtoffers heb gelezen denk ik: nee niet doen...
Mn zoon kan me op dit moment niets schelen, maar wel mn schoondochter.
Ik ben zelf ook mishandeld, geestelijk en lichamelijk, en weet vooral hoe dat geestelijk mishandelen werkt.
Als hij dat nu te weten komt, mag ze misschien helemaal de deur niet meer uit.
Em ben zo bang dat mn schoondochter dan helemaal niets meer durft te vertellen, en nog verder zich gaat isoleren..
K weet het niet, zit zo in twee strijd, ene kant dr naar toe, en haar de deur uit slepen, en mn zoon ik weet niet wat doen!!
andere kant, zeker nadat ik verhalen van slachtoffers heb gelezen denk ik: nee niet doen...
maandag 20 juli 2009 om 12:41
Ben zelf ook mishandelt.... mijn schoonmoeder toendertijd die stond ook aan mijn kant.... Wilde het niet accepteren omdat ik bang was voor zijn reactie
Achteraf zeg ik dat had ik gewoon moeten accepteren die hulp. Maar je bent bang en je houd van hem, denk je.
Dat hij kan veranderen e.d.
Ben geeindigd in een blijf van mijn lijf huis, moest ik naartoe in diepste geheim aangezien het zo ver was geescaleerd dat ik niet meer veilig over straat kon. Mijn eigen ouders mochten niet eens weten waar ik zat. Was een rot tijd. Als mijn schoonmoeder vanaf het begin groen licht had gekregen was het misschien anders gelopen maar ik durfde niet, en ik vond het niet eerlijk om zijn moeder naar me toe te trekken.
Hoewel je met aangiftes ook niet ver komt hoor, want ik heb zelf (schrik niet) 13 keer aangifte gedaan en ze hebben hem maar 1 keer opgepakt en toen was hij 1 dag weg en daarna stond hij alweer aan mijn deur. Ze doen er niet veel mee ook al zegge ze van wel, het is heel ontmoedigend. Heb mijn vertrouwn in politie compleet verloren. Mijn vader is advocaat en die heeft ook van alles laten doen door collega;s enzo maar die zeiden ook dit gaat een lang slopend traject worden misschien kun je beter ergens anders een nieuw leven opbouwen.
Allemaal uit de hand gelopen terwijl het al eerder de kop ingedrukt had kunnen worden.
Mijn advies naar jou: Praat een keer met je zoon en haar samen , nodig ze uit voor eten en HOUD HET LUCHTIG!!!! op die manier voelt hij zich veilig om open te praten en gaat niet de defensie omhoog... Laat subtiel merken dat je wel eens gemertk heb dat er sprake is van slaan en probeer hem te laten praten.... Zorg dat je altijd bereikbaar bent voor je schoondochter en zorg dat , je altijd weet wanneer het weer gebeurt is. Laat je zoon niet stikken, laat merken dat je er ook voor hem bent aangezien hij het op haar kan gaan botvieren dat jij haar kant kiest. Dat zal haar beangstigen en zorgen dat ze neit meer met jou wilt praten erover. Als je zoon er open voor staat is gedragstherapie ook een optie. Mijn ex heeft 2 sessies gehad en werd er wel rustiger van en leefbaarder. Hij maakte het alleen niet af omdat hij liever ging snuiven met zijn vrienden.
Als je het idee hebt dat het niet werkt en dat er niets verandert dan (inmiddels ben je dan als het goed is goed close met dat meisje) haal je haar over om ongemerkt een keer te verdwijnen, help haar met een huisje vinden in een andere wijk of stad en help haar een afscheidsbrief te schrijven naar hem. Maak een melding bij de politie als dingen uit de hand lopen, dan weten ze in ieder geval wat er aan de hand is.
Houd contact met haar en laat nooit aan je zon merken dat je haar geholpen hebt om weg te gaan. Wie weet verteld hij ooit zijn verhaal bij jou.
Dit is mijn advies naar jou, als iemand die precies hetzelfde heeft meegemaakt en die voor een harde aanpak (politie, advocaten, opvanghuizen etc) heeft gekozen, wat mij 4 kostbare jaren in mijn leven heeft gekost.
Je moet het slim spelen, genuanceerd en geduldig. Daarmee help je haar het meest. Zodra jij gaat zeggen: GA BIJ HEM WEG! of WE DOEN AANGIFTE dan schrik je haar af, geloof me. Wees een luisterend oor, ook voor je zoon, laat niet merken dat jullie mekaar alles vertellen, en als het allemaal niet verbeterd, dan help je haar om hem een keer onverwachts te verlaten.
Achteraf zeg ik dat had ik gewoon moeten accepteren die hulp. Maar je bent bang en je houd van hem, denk je.
Dat hij kan veranderen e.d.
Ben geeindigd in een blijf van mijn lijf huis, moest ik naartoe in diepste geheim aangezien het zo ver was geescaleerd dat ik niet meer veilig over straat kon. Mijn eigen ouders mochten niet eens weten waar ik zat. Was een rot tijd. Als mijn schoonmoeder vanaf het begin groen licht had gekregen was het misschien anders gelopen maar ik durfde niet, en ik vond het niet eerlijk om zijn moeder naar me toe te trekken.
Hoewel je met aangiftes ook niet ver komt hoor, want ik heb zelf (schrik niet) 13 keer aangifte gedaan en ze hebben hem maar 1 keer opgepakt en toen was hij 1 dag weg en daarna stond hij alweer aan mijn deur. Ze doen er niet veel mee ook al zegge ze van wel, het is heel ontmoedigend. Heb mijn vertrouwn in politie compleet verloren. Mijn vader is advocaat en die heeft ook van alles laten doen door collega;s enzo maar die zeiden ook dit gaat een lang slopend traject worden misschien kun je beter ergens anders een nieuw leven opbouwen.
Allemaal uit de hand gelopen terwijl het al eerder de kop ingedrukt had kunnen worden.
Mijn advies naar jou: Praat een keer met je zoon en haar samen , nodig ze uit voor eten en HOUD HET LUCHTIG!!!! op die manier voelt hij zich veilig om open te praten en gaat niet de defensie omhoog... Laat subtiel merken dat je wel eens gemertk heb dat er sprake is van slaan en probeer hem te laten praten.... Zorg dat je altijd bereikbaar bent voor je schoondochter en zorg dat , je altijd weet wanneer het weer gebeurt is. Laat je zoon niet stikken, laat merken dat je er ook voor hem bent aangezien hij het op haar kan gaan botvieren dat jij haar kant kiest. Dat zal haar beangstigen en zorgen dat ze neit meer met jou wilt praten erover. Als je zoon er open voor staat is gedragstherapie ook een optie. Mijn ex heeft 2 sessies gehad en werd er wel rustiger van en leefbaarder. Hij maakte het alleen niet af omdat hij liever ging snuiven met zijn vrienden.
Als je het idee hebt dat het niet werkt en dat er niets verandert dan (inmiddels ben je dan als het goed is goed close met dat meisje) haal je haar over om ongemerkt een keer te verdwijnen, help haar met een huisje vinden in een andere wijk of stad en help haar een afscheidsbrief te schrijven naar hem. Maak een melding bij de politie als dingen uit de hand lopen, dan weten ze in ieder geval wat er aan de hand is.
Houd contact met haar en laat nooit aan je zon merken dat je haar geholpen hebt om weg te gaan. Wie weet verteld hij ooit zijn verhaal bij jou.
Dit is mijn advies naar jou, als iemand die precies hetzelfde heeft meegemaakt en die voor een harde aanpak (politie, advocaten, opvanghuizen etc) heeft gekozen, wat mij 4 kostbare jaren in mijn leven heeft gekost.
Je moet het slim spelen, genuanceerd en geduldig. Daarmee help je haar het meest. Zodra jij gaat zeggen: GA BIJ HEM WEG! of WE DOEN AANGIFTE dan schrik je haar af, geloof me. Wees een luisterend oor, ook voor je zoon, laat niet merken dat jullie mekaar alles vertellen, en als het allemaal niet verbeterd, dan help je haar om hem een keer onverwachts te verlaten.
maandag 20 juli 2009 om 12:53
nee nattuurlijk niet!!!!
ik weet het , het klinkt belachelijk , maar wat ze doen is het volgende: ze nemen de aangifte op en zeggen: we kunnen niet garanderen dat hier iets mee word gedaan
vervolgens krijg je een brief thuis waarin staat dat je verzoek word afgewezen, de zaak komt dus niet voor. inmiddels zijn er dan al een aantal maanden verstreken, waarin alweer van alles is gebeurt. In die maanden was ik weer naar de poltie gegaan en dan zeiden ze: er loopt al een zaak dus het heeft geen zin om aangifte te doen, we maken wel een melding. And so on And so on.... om gek van te worden. heb zelfs een nacht vastgeeten omdat ik op het bureau af wilde dwingen om een aangifte te maken van een gebroken neus (bleek achteraf in het ziekenhuis) maar daar was geen tijd voor.... toen ik tegen een prullenbak schopte werd ik gearresteerd voor openbarre geweldpleging. Ik meen het, zo ging het echt.
Ze hebben een keer een inval gedaan in mijn woning omdat de buren spraken over een 2 uur lang durend gevecht in mijn huis ( hij had mij gevonden op mijn ieuwe woning, schuiladres en was naar binnen gekomen met een smoes van TNT, we hebben een pakje voor u) en viel mij aan, ik heb altijd terug gevochten. De politie deed een inval en troffen hem bovenop mij aan ik op mijn buik hij mij stompend in mijn rug.
Er was een stoel door de ruit heengegaan (hij uiteraard) en het hele huis lag overhoop
De agenten trokken hem van mij af en ik stond op, totaal verwilderd pakte ik een blik cola en gooide het nog naar hem toe uit frustratie, waarop mijn ex zie: jazie je nou wat een gestoord wijf het is, kijk wat ze met ons huis heeft gedaan (mijn huis dus) toen werd ik in de boeien geslagen en ik protesteerde zwaar, dus de agenten keken elkaar aan zo van: wat moeten we nu doen? 2 agenten namen hem mee en 2 bleven bij mij, ik had amper de kracht om te praten en ze lieten me alleen, hij moest mee. Ik ben op mblote voeten met gescheurde kleding zonder iets te pakken naar buiten gerend en gaan rennen rennen naar mij moeder,
Ik was nog niet binnen of de bel ging al bij haar: Mijn ex. stond alweer buiten, wij de poltie gebeld: geen tijd, als hij niet naar binnen kan dan moeten we morgen maar even bellen.
De volgende ochtend naar de huisarts gegaan die mij direct in een opvang gestopt: ik had helemaal niets. niets. geen geld, geen tandenborstel, mocht niet naar huis om iets te pakken moest meteen 3 uur met de trein gaan waar ik heen moest, en toen pas was ik safe. na 4 jaar. dat bedoel ik met de politie. Ze doen echt neits.
ik weet het , het klinkt belachelijk , maar wat ze doen is het volgende: ze nemen de aangifte op en zeggen: we kunnen niet garanderen dat hier iets mee word gedaan
vervolgens krijg je een brief thuis waarin staat dat je verzoek word afgewezen, de zaak komt dus niet voor. inmiddels zijn er dan al een aantal maanden verstreken, waarin alweer van alles is gebeurt. In die maanden was ik weer naar de poltie gegaan en dan zeiden ze: er loopt al een zaak dus het heeft geen zin om aangifte te doen, we maken wel een melding. And so on And so on.... om gek van te worden. heb zelfs een nacht vastgeeten omdat ik op het bureau af wilde dwingen om een aangifte te maken van een gebroken neus (bleek achteraf in het ziekenhuis) maar daar was geen tijd voor.... toen ik tegen een prullenbak schopte werd ik gearresteerd voor openbarre geweldpleging. Ik meen het, zo ging het echt.
Ze hebben een keer een inval gedaan in mijn woning omdat de buren spraken over een 2 uur lang durend gevecht in mijn huis ( hij had mij gevonden op mijn ieuwe woning, schuiladres en was naar binnen gekomen met een smoes van TNT, we hebben een pakje voor u) en viel mij aan, ik heb altijd terug gevochten. De politie deed een inval en troffen hem bovenop mij aan ik op mijn buik hij mij stompend in mijn rug.
Er was een stoel door de ruit heengegaan (hij uiteraard) en het hele huis lag overhoop
De agenten trokken hem van mij af en ik stond op, totaal verwilderd pakte ik een blik cola en gooide het nog naar hem toe uit frustratie, waarop mijn ex zie: jazie je nou wat een gestoord wijf het is, kijk wat ze met ons huis heeft gedaan (mijn huis dus) toen werd ik in de boeien geslagen en ik protesteerde zwaar, dus de agenten keken elkaar aan zo van: wat moeten we nu doen? 2 agenten namen hem mee en 2 bleven bij mij, ik had amper de kracht om te praten en ze lieten me alleen, hij moest mee. Ik ben op mblote voeten met gescheurde kleding zonder iets te pakken naar buiten gerend en gaan rennen rennen naar mij moeder,
Ik was nog niet binnen of de bel ging al bij haar: Mijn ex. stond alweer buiten, wij de poltie gebeld: geen tijd, als hij niet naar binnen kan dan moeten we morgen maar even bellen.
De volgende ochtend naar de huisarts gegaan die mij direct in een opvang gestopt: ik had helemaal niets. niets. geen geld, geen tandenborstel, mocht niet naar huis om iets te pakken moest meteen 3 uur met de trein gaan waar ik heen moest, en toen pas was ik safe. na 4 jaar. dat bedoel ik met de politie. Ze doen echt neits.
maandag 20 juli 2009 om 13:08
daarom zeg ik thirza.... lees mijn eerste reactie hierboven, die dingen escaleren heeeeel snel... kijk je uit?
kies voor een subtiele sneaky aanpak en je wint het van hem met zn 2en. Eerst even kijken of je wat voor ze kan betekenen, dit doe je met name om HAAR vertrouwen te winnnen, aan haar haren wegslepen heeft een averechts effect, en als jullie eenmaal een band hebben dan gaat ze vanzelf inzien dat ze wegmoet, en dan help je haar gewoon als hij op werk is om alles in te pakken en dan gaat ze er stilletjes vandoor. Jou naam is haas, en je zoon mag het lekker bekijken. Ik meen het stel hem niet op de proef het kan gevaarlijk worden hoor!!!! Hij klinkt als onvoorspelbaar en gevaarljk dus speel het goed.
kies voor een subtiele sneaky aanpak en je wint het van hem met zn 2en. Eerst even kijken of je wat voor ze kan betekenen, dit doe je met name om HAAR vertrouwen te winnnen, aan haar haren wegslepen heeft een averechts effect, en als jullie eenmaal een band hebben dan gaat ze vanzelf inzien dat ze wegmoet, en dan help je haar gewoon als hij op werk is om alles in te pakken en dan gaat ze er stilletjes vandoor. Jou naam is haas, en je zoon mag het lekker bekijken. Ik meen het stel hem niet op de proef het kan gevaarlijk worden hoor!!!! Hij klinkt als onvoorspelbaar en gevaarljk dus speel het goed.
maandag 20 juli 2009 om 13:15
Ik heb net het steunpunt gebeld, en in principe komt het er op neer dat ik GEEN aangifte kan doen.
Dus als zij niet mee werkt kan ik niets beginnen.
Ik word zo nog wel terug gebeld door een maatschappelijk werker van hun.
mutsie, ik heb het zelf ook meegemaakt, ben zelf ook in een blijf van mn lijf huis geweest, dat is mn redding geweest, maar heeft me wel 10 jaar van mn leven gekost.
Ik wil ook absoluut niet het vertrouwen van mn schoondochter kwijt, het is de eerste keer dat ze haar hart echt uitstorte bij mij.
Ik merkte al langere tijd dat er iets niet pluis was, maar niet precies wat, en hoe erg het was.
En ik wil haar dus niet van me af stoten, k wil juist dat ze me blijft vertrouwen, en zoals ze nu is, zie ik haar absoluut nog niet weg gaan, daarvoor houd ze nog te veel van hem,(zegt ze)
Dus als zij niet mee werkt kan ik niets beginnen.
Ik word zo nog wel terug gebeld door een maatschappelijk werker van hun.
mutsie, ik heb het zelf ook meegemaakt, ben zelf ook in een blijf van mn lijf huis geweest, dat is mn redding geweest, maar heeft me wel 10 jaar van mn leven gekost.
Ik wil ook absoluut niet het vertrouwen van mn schoondochter kwijt, het is de eerste keer dat ze haar hart echt uitstorte bij mij.
Ik merkte al langere tijd dat er iets niet pluis was, maar niet precies wat, en hoe erg het was.
En ik wil haar dus niet van me af stoten, k wil juist dat ze me blijft vertrouwen, en zoals ze nu is, zie ik haar absoluut nog niet weg gaan, daarvoor houd ze nog te veel van hem,(zegt ze)
maandag 20 juli 2009 om 13:26
nou, dan is het enige wat je kan doen: er zijn voor haar tot zij het beu is, en dan helpen verdwijnen.
Bespaar jezelf toch het geworstel met de overheidsinstanties...
Het maakt het alleen maar erger,
Zorg gewoon dat hij het prima vind als ze bij jou komt. niet dat h ij iets vermoed, samen komen jullie er wel uit. Als zij hem verdedigt en goedpraat: ga er niet in mee!
Jou keuze is nu: wil je hier een deel van uit gaan maken, ja, of nee? Als je zeker weet dat zij niet weggaat, en jij kunt geen aangifte doen, dan gaat het voor jou een zware periode worden en een machteloze periode ook..... denk er eens over na...
Bespaar jezelf toch het geworstel met de overheidsinstanties...
Het maakt het alleen maar erger,
Zorg gewoon dat hij het prima vind als ze bij jou komt. niet dat h ij iets vermoed, samen komen jullie er wel uit. Als zij hem verdedigt en goedpraat: ga er niet in mee!
Jou keuze is nu: wil je hier een deel van uit gaan maken, ja, of nee? Als je zeker weet dat zij niet weggaat, en jij kunt geen aangifte doen, dan gaat het voor jou een zware periode worden en een machteloze periode ook..... denk er eens over na...
maandag 20 juli 2009 om 13:26
Ik denk dat je zoon toch wel bij alle twee de situaties gaat flippen, dat ze het verteld heeft, nog de minste denk ik.
Dan dat ze al tijden en tijden achter zijn rug om, met zijn moeder kletst.
En dan nog!!
Een gast van 22, tjeetje.
In principe, zou ik me er dan helemaal niet mee bemoeien.
(Behalve dan instanties te bellen voor advies)
Zij kiest er uiteindelijk voor om bij hem te blijven.
Het is zijn en haar probleem, als ze alletwee niet willen luisteren.
Dan moet ze maar aangifte doen.
Dan dat ze al tijden en tijden achter zijn rug om, met zijn moeder kletst.
En dan nog!!
Een gast van 22, tjeetje.
In principe, zou ik me er dan helemaal niet mee bemoeien.
(Behalve dan instanties te bellen voor advies)
Zij kiest er uiteindelijk voor om bij hem te blijven.
Het is zijn en haar probleem, als ze alletwee niet willen luisteren.
Dan moet ze maar aangifte doen.
maandag 20 juli 2009 om 13:27
Ja mutsie ik heb het gelezen, ik weet precies wat je bedoeld, daarom heb ik ook nog geen actie ondernomen.
Ik heb het zelf meegemaakt, dus ben uiterst voorzichtig.
Vooral omdat ik weet dat mn zoon helemaal uit zn dak gaat als hij weet dat zij mij het heeft verteld, hij hersenspoeld dr met van alles wat ze moet zeggen tegen dr eigen familie, en tegen mij, als ze weer eens een "ongelukje" heeft gehad.
Ik weet zelf hoe het is, en als ik vroeger het tegen iemand vertelde liet ik ze ook bezweren het tegen niemand te vertellen.
Want als ie dat zou weten pffff was de ellende nog erger.
Nu heb ik dus het steunpunt gebeld, en blijkt dat ik geen eens aangifte kan doen, ook al zou ik willen.
En wat ik van jou hoor, zou het de situatie voor haar nog erger maken, als ik bijv toch zou bellen, en de politie doet ook niets, ja wat moet je dan???
En dan escaleert de situatie dus helemaal daar.
Ik heb het zelf meegemaakt, dus ben uiterst voorzichtig.
Vooral omdat ik weet dat mn zoon helemaal uit zn dak gaat als hij weet dat zij mij het heeft verteld, hij hersenspoeld dr met van alles wat ze moet zeggen tegen dr eigen familie, en tegen mij, als ze weer eens een "ongelukje" heeft gehad.
Ik weet zelf hoe het is, en als ik vroeger het tegen iemand vertelde liet ik ze ook bezweren het tegen niemand te vertellen.
Want als ie dat zou weten pffff was de ellende nog erger.
Nu heb ik dus het steunpunt gebeld, en blijkt dat ik geen eens aangifte kan doen, ook al zou ik willen.
En wat ik van jou hoor, zou het de situatie voor haar nog erger maken, als ik bijv toch zou bellen, en de politie doet ook niets, ja wat moet je dan???
En dan escaleert de situatie dus helemaal daar.
maandag 20 juli 2009 om 13:40
Je kan 2 dingen doen:
1) Neem een vriend die duidelijk veel en veel groter is dan jou zoon mee, pak hem bij zn lurven, geef hem een paar goede opsodemieters en zeg tegen hem dat als er ook maar een vermoeden is dat hij ook maar IETS doet bij zn vriendin, dan ze dan niets van mn heel laten. Let wel: doe dit dan niet half, hij moet ECHT bang zijn! En zeker een paar dagen niet naar zijn werk kunnen. Dan heel goed in de gaten hhouden
aangezien het je eigen zoon is denk ik niet dat je dit gaat doen. Bovendien zal zijn vriendin dat ook niet goed vinden denk ik als ik dat zo lees. Maar ik ken meiden die het hebben laten doen en ze konden zo hun spulletjes pakken hij was zo mak als een lam achtergebleven.....
2) Praten praten praten met haar, ze moet het in gaan zien. ALs het al zover is dat hij haar smoesjes laat verinnen danne.... heb je niet heel veel tijd te verleizen denk ik. ze MOET in gaan zien dat het niet kan, dat moet ze gewoon!!!!
ik zou gewoon voor optie 1 gaan thirza. Maar dan moet zij doen alsof het haar broer of oom of iets dergelijks is.... en dat hij haar tegenkwam in de stad met een blauw oog en de waarheid heef losgepeuterd VERZIN IETS..... (waar is de vader van jeZoon? is dat de man die jou mishandelde? anders kan hij misschien iets doen.... maar als het die lul is laat hem dan maar achterwege
ze wil niet weg omdat ze BANG IS en ze verward dat met ik hou van m.... ze durft gewoon niet voor zichzelf op te komen denk ik.
In dit stadium kan je niet meer zoveel doen het zit er al helemaal ingebakken!!!! Jij weet ook dat vrouwen in een blijf van mn lijf huis, die verhalen, er jaaaaren mee wachten... als je er eenmaal inzit, o jee.....
Mannen die hun vrouwen slaan zijn laffe honden.
Als er een grotere kerel komt die zegt ik neem haar NU mee en HATSEFLATS hier heb je er een paar voor jezelf dan zitten ze in een hoekje te piepen. misschien moet je er eens over nadenken. ALS je wilt ingrijpen (politie kan dus niet) dan is dat een van de weinige manieren,,,, met het risico dat zij weer terug gaat naar hem daarna.
1) Neem een vriend die duidelijk veel en veel groter is dan jou zoon mee, pak hem bij zn lurven, geef hem een paar goede opsodemieters en zeg tegen hem dat als er ook maar een vermoeden is dat hij ook maar IETS doet bij zn vriendin, dan ze dan niets van mn heel laten. Let wel: doe dit dan niet half, hij moet ECHT bang zijn! En zeker een paar dagen niet naar zijn werk kunnen. Dan heel goed in de gaten hhouden
aangezien het je eigen zoon is denk ik niet dat je dit gaat doen. Bovendien zal zijn vriendin dat ook niet goed vinden denk ik als ik dat zo lees. Maar ik ken meiden die het hebben laten doen en ze konden zo hun spulletjes pakken hij was zo mak als een lam achtergebleven.....
2) Praten praten praten met haar, ze moet het in gaan zien. ALs het al zover is dat hij haar smoesjes laat verinnen danne.... heb je niet heel veel tijd te verleizen denk ik. ze MOET in gaan zien dat het niet kan, dat moet ze gewoon!!!!
ik zou gewoon voor optie 1 gaan thirza. Maar dan moet zij doen alsof het haar broer of oom of iets dergelijks is.... en dat hij haar tegenkwam in de stad met een blauw oog en de waarheid heef losgepeuterd VERZIN IETS..... (waar is de vader van jeZoon? is dat de man die jou mishandelde? anders kan hij misschien iets doen.... maar als het die lul is laat hem dan maar achterwege
ze wil niet weg omdat ze BANG IS en ze verward dat met ik hou van m.... ze durft gewoon niet voor zichzelf op te komen denk ik.
In dit stadium kan je niet meer zoveel doen het zit er al helemaal ingebakken!!!! Jij weet ook dat vrouwen in een blijf van mn lijf huis, die verhalen, er jaaaaren mee wachten... als je er eenmaal inzit, o jee.....
Mannen die hun vrouwen slaan zijn laffe honden.
Als er een grotere kerel komt die zegt ik neem haar NU mee en HATSEFLATS hier heb je er een paar voor jezelf dan zitten ze in een hoekje te piepen. misschien moet je er eens over nadenken. ALS je wilt ingrijpen (politie kan dus niet) dan is dat een van de weinige manieren,,,, met het risico dat zij weer terug gaat naar hem daarna.
maandag 20 juli 2009 om 14:29
Ik heb net bijna een half uur met de maatschappelijk werker zitten praten, en hij zei ook dat ik geen aangifte kan doen.
Het enige wat ik kan doen is idd praten praten en nog eens praten , om dr over te halen, hulp te zoeken en zelf (of met mij) hun te bellen, zodat hun op dr in kunnen praten dat het niet normaal is, en dat ze dat zelf inziet.
Ze moet over dr angst heen.
Mutsie, hij heeft al heel lang geen contact meer met zn vader, (is idd de persoon die mij mishandeld heeft)
Het is idd voor mij ook een vreselijk moeilijke situatie, ik zit al sinds afgelopen zaterdag ermee in mn maag.
Kan het geen moment los laten, sta dr mee op, en ga dr mee naar bed...
Zelf gister was ik ZO moe, dat ik alleen maar wilde slapen, het is geestelijk erg vermoeiend, de onmacht, mn eigen herinneringen..
K weet het ff niet meer..
Het enige wat ik kan doen is idd praten praten en nog eens praten , om dr over te halen, hulp te zoeken en zelf (of met mij) hun te bellen, zodat hun op dr in kunnen praten dat het niet normaal is, en dat ze dat zelf inziet.
Ze moet over dr angst heen.
Mutsie, hij heeft al heel lang geen contact meer met zn vader, (is idd de persoon die mij mishandeld heeft)
Het is idd voor mij ook een vreselijk moeilijke situatie, ik zit al sinds afgelopen zaterdag ermee in mn maag.
Kan het geen moment los laten, sta dr mee op, en ga dr mee naar bed...
Zelf gister was ik ZO moe, dat ik alleen maar wilde slapen, het is geestelijk erg vermoeiend, de onmacht, mn eigen herinneringen..
K weet het ff niet meer..
maandag 20 juli 2009 om 14:33
Jij moet hier dus niet aan onderdoorgaan he?
Denk dat al jou oude traumas weer naar boven komen
Niet doen!!!!!!
Die meid is niet van suiker, jij kon het handelen (met kinderen!!!) zij ook !
Als haar leven in gevaar is vlucht ze vanzelf we hebben ook nog zoiets als overlevingsdrang.... Bel een vriendin, ga even wat moois kopen voor jezelf en probeer dit te relativeren.....
ALs zzZIJ er klaar voor is om geholpen te worden, dan ben JIJ er om haar te helpen. Meer kan je niet doen, behalve met een knokploeg komen en die jongen de stuipen op het lijf jagen zoals ik al zei, wat ze je niet in dank af gaat nemen.
Denk aan iets anders en wees een rots in de branding.... heeeeeel veeel sterkte hiermee!
Denk dat al jou oude traumas weer naar boven komen
Niet doen!!!!!!
Die meid is niet van suiker, jij kon het handelen (met kinderen!!!) zij ook !
Als haar leven in gevaar is vlucht ze vanzelf we hebben ook nog zoiets als overlevingsdrang.... Bel een vriendin, ga even wat moois kopen voor jezelf en probeer dit te relativeren.....
ALs zzZIJ er klaar voor is om geholpen te worden, dan ben JIJ er om haar te helpen. Meer kan je niet doen, behalve met een knokploeg komen en die jongen de stuipen op het lijf jagen zoals ik al zei, wat ze je niet in dank af gaat nemen.
Denk aan iets anders en wees een rots in de branding.... heeeeeel veeel sterkte hiermee!
maandag 20 juli 2009 om 15:57
Dank je mutsie,
Ik heb dr net gebeld mn schoondochter, ze was aan t werk, en ja het was weer "goed" tussen hen, hij beloofde beterschap, enz enz.
Hij zou het nooit meer doen pfff, k heb haar duidelijk gezegd, dat het niet zomaar stopt, zij heeft hulp nodig, en hij ook.
Ik heb haar laten beloven dat ze naar me toe komt, ook al is het midden in de nacht,, haar verteld over het steunpunt.
Ik denk dat ik nu niets meer kan doen, ze zij wel dat ze zo blij was dat ze eindelijk met iemand erover kon praten, dat ze het zo zwaar vond, en het aan niemand kwijt kon.
Ik denk dat het enige wat ik kan doen is, gewoon dr zijn voor haar.
Ik zei ook dat als ZIJ de stap wil nemen, ik voor 100% achter haar sta.
En nu ga ik ff proberen mn gedachten te verzetten pffff, even iets anders doen...
Ik heb dr net gebeld mn schoondochter, ze was aan t werk, en ja het was weer "goed" tussen hen, hij beloofde beterschap, enz enz.
Hij zou het nooit meer doen pfff, k heb haar duidelijk gezegd, dat het niet zomaar stopt, zij heeft hulp nodig, en hij ook.
Ik heb haar laten beloven dat ze naar me toe komt, ook al is het midden in de nacht,, haar verteld over het steunpunt.
Ik denk dat ik nu niets meer kan doen, ze zij wel dat ze zo blij was dat ze eindelijk met iemand erover kon praten, dat ze het zo zwaar vond, en het aan niemand kwijt kon.
Ik denk dat het enige wat ik kan doen is, gewoon dr zijn voor haar.
Ik zei ook dat als ZIJ de stap wil nemen, ik voor 100% achter haar sta.
En nu ga ik ff proberen mn gedachten te verzetten pffff, even iets anders doen...
maandag 20 juli 2009 om 16:01
quote:mutsie85 schreef op 20 juli 2009 @ 14:33:
Jij moet hier dus niet aan onderdoorgaan he?
Denk dat al jou oude traumas weer naar boven komen
Niet doen!!!!!!
Die meid is niet van suiker, jij kon het handelen (met kinderen!!!) zij ook !
Als haar leven in gevaar is vlucht ze vanzelf we hebben ook nog zoiets als overlevingsdrang.... Bel een vriendin, ga even wat moois kopen voor jezelf en probeer dit te relativeren.....
ALs zzZIJ er klaar voor is om geholpen te worden, dan ben JIJ er om haar te helpen. Meer kan je niet doen, behalve met een knokploeg komen en die jongen de stuipen op het lijf jagen zoals ik al zei, wat ze je niet in dank af gaat nemen.
Denk aan iets anders en wees een rots in de branding.... heeeeeel veeel sterkte hiermee!Het vetgedrukte stuk tekst vind ik nogal kort door de bocht. Je weet toch zeker wel dat er best wel eens doden vallen bij huiselijk geweld? Je hebt niet zoveel aan overlevingsdrang op het moment dat iemand je zo hard slaat en schopt zodat je het leven laat. Dan hoef je niet eens van suiker te zijn.
Jij moet hier dus niet aan onderdoorgaan he?
Denk dat al jou oude traumas weer naar boven komen
Niet doen!!!!!!
Die meid is niet van suiker, jij kon het handelen (met kinderen!!!) zij ook !
Als haar leven in gevaar is vlucht ze vanzelf we hebben ook nog zoiets als overlevingsdrang.... Bel een vriendin, ga even wat moois kopen voor jezelf en probeer dit te relativeren.....
ALs zzZIJ er klaar voor is om geholpen te worden, dan ben JIJ er om haar te helpen. Meer kan je niet doen, behalve met een knokploeg komen en die jongen de stuipen op het lijf jagen zoals ik al zei, wat ze je niet in dank af gaat nemen.
Denk aan iets anders en wees een rots in de branding.... heeeeeel veeel sterkte hiermee!Het vetgedrukte stuk tekst vind ik nogal kort door de bocht. Je weet toch zeker wel dat er best wel eens doden vallen bij huiselijk geweld? Je hebt niet zoveel aan overlevingsdrang op het moment dat iemand je zo hard slaat en schopt zodat je het leven laat. Dan hoef je niet eens van suiker te zijn.
maandag 20 juli 2009 om 16:04
ja dat weet ik ja
wat wilde je er aan gaan doen dan?
kom met een oplossing of moet mevrouw hele nachten wakker gaan liggen met maagpijn terwijl schoondochter lief niets wil ondernemen? er zit niets anders op dan OF wachten, OF praten, Of die jongen overvallen met een onwijs grote smoel, iemand waar hij tegenop kijkt en hem eens goed laten schriikken.
wat wilde je er aan gaan doen dan?
kom met een oplossing of moet mevrouw hele nachten wakker gaan liggen met maagpijn terwijl schoondochter lief niets wil ondernemen? er zit niets anders op dan OF wachten, OF praten, Of die jongen overvallen met een onwijs grote smoel, iemand waar hij tegenop kijkt en hem eens goed laten schriikken.
maandag 20 juli 2009 om 16:07
quote:mutsie85 schreef op 20 juli 2009 @ 16:04:
ja dat weet ik ja
wat wilde je er aan gaan doen dan?
kom met een oplossing of moet mevrouw hele nachten wakker gaan liggen met maagpijn terwijl schoondochter lief niets wil ondernemen? er zit niets anders op dan OF wachten, OF praten, Of die jongen overvallen met een onwijs grote smoel, iemand waar hij tegenop kijkt en hem eens goed laten schriikken.Ik hoef er niks aan te doen, het is niet mijn zoon. Maar jij zegt zelf dat ze wel vlucht als het gevaar eenmaal groot genoeg is. En ik zeg dat dat dus niet altijd het geval is. Dat is het enige.
ja dat weet ik ja
wat wilde je er aan gaan doen dan?
kom met een oplossing of moet mevrouw hele nachten wakker gaan liggen met maagpijn terwijl schoondochter lief niets wil ondernemen? er zit niets anders op dan OF wachten, OF praten, Of die jongen overvallen met een onwijs grote smoel, iemand waar hij tegenop kijkt en hem eens goed laten schriikken.Ik hoef er niks aan te doen, het is niet mijn zoon. Maar jij zegt zelf dat ze wel vlucht als het gevaar eenmaal groot genoeg is. En ik zeg dat dat dus niet altijd het geval is. Dat is het enige.
maandag 20 juli 2009 om 16:17
quote:mutsie85 schreef op 20 juli 2009 @ 13:40:
Je kan 2 dingen doen:
1) Neem een vriend die duidelijk veel en veel groter is dan jou zoon mee, pak hem bij zn lurven, geef hem een paar goede opsodemieters en zeg tegen hem dat als er ook maar een vermoeden is dat hij ook maar IETS doet bij zn vriendin, dan ze dan niets van mn heel laten. Let wel: doe dit dan niet half, hij moet ECHT bang zijn! En zeker een paar dagen niet naar zijn werk kunnen. Dan heel goed in de gaten hhouden
aangezien het je eigen zoon is denk ik niet dat je dit gaat doen. Bovendien zal zijn vriendin dat ook niet goed vinden denk ik als ik dat zo lees. Maar ik ken meiden die het hebben laten doen en ze konden zo hun spulletjes pakken hij was zo mak als een lam achtergebleven.....
Het lijkt mij helemaal niet verstandig om TO te adviseren om zelf het illegale pad te bewandelen. Ze heeft al problemen genoeg, dacht ik zo.
2) Praten praten praten met haar, ze moet het in gaan zien. ALs het al zover is dat hij haar smoesjes laat verinnen danne.... heb je niet heel veel tijd te verleizen denk ik. ze MOET in gaan zien dat het niet kan, dat moet ze gewoon!!!!
Professionele hulpverleners kunnen mishandelde vrouwen al vaak niet overtuigen dat ze beter hun koffers kunnen pakken, dus waarom zou TO dat wel kunnen. Dat ze het probeert is prima, maar ik vind het heel kwalijk dat jij in jouw advies de verantwoordelijkheid bij TO neerlegt.
Ik zou gewoon voor optie 1 gaan thirza. Maar dan moet zij doen alsof het haar broer of oom of iets dergelijks is.... en dat hij haar tegenkwam in de stad met een blauw oog en de waarheid heef losgepeuterd VERZIN IETS.....
En nu moeten TO en haar schoondochters zich dus in allerlei leugens gaan wentelen om die zoon iets aan zijn verstand te peuteren? Ik denk eerder dat de zoon eens flink de waarheid moet horen.
(waar is de vader van jeZoon? is dat de man die jou mishandelde? anders kan hij misschien iets doen.... maar als het die lul is laat hem dan maar achterwege
ze wil niet weg omdat ze BANG IS en ze verward dat met ik hou van m.... ze durft gewoon niet voor zichzelf op te komen denk ik.
Ik denk dat ze de keuze maakt om te blijven. Kennelijk is de situatie voor haar nog niet erg genoeg en verbindt ze er nog geen consequenties aan. Hoe naief die keuze ook is, het is wel haar keuze.
In dit stadium kan je niet meer zoveel doen het zit er al helemaal ingebakken!!!! Jij weet ook dat vrouwen in een blijf van mn lijf huis, die verhalen, er jaaaaren mee wachten... als je er eenmaal inzit, o jee.....
Mannen die hun vrouwen slaan zijn laffe honden.
Als er een grotere kerel komt die zegt ik neem haar NU mee en HATSEFLATS hier heb je er een paar voor jezelf dan zitten ze in een hoekje te piepen. misschien moet je er eens over nadenken. ALS je wilt ingrijpen (politie kan dus niet) dan is dat een van de weinige manieren,,,, met het risico dat zij weer terug gaat naar hem daarna.
Je kan 2 dingen doen:
1) Neem een vriend die duidelijk veel en veel groter is dan jou zoon mee, pak hem bij zn lurven, geef hem een paar goede opsodemieters en zeg tegen hem dat als er ook maar een vermoeden is dat hij ook maar IETS doet bij zn vriendin, dan ze dan niets van mn heel laten. Let wel: doe dit dan niet half, hij moet ECHT bang zijn! En zeker een paar dagen niet naar zijn werk kunnen. Dan heel goed in de gaten hhouden
aangezien het je eigen zoon is denk ik niet dat je dit gaat doen. Bovendien zal zijn vriendin dat ook niet goed vinden denk ik als ik dat zo lees. Maar ik ken meiden die het hebben laten doen en ze konden zo hun spulletjes pakken hij was zo mak als een lam achtergebleven.....
Het lijkt mij helemaal niet verstandig om TO te adviseren om zelf het illegale pad te bewandelen. Ze heeft al problemen genoeg, dacht ik zo.
2) Praten praten praten met haar, ze moet het in gaan zien. ALs het al zover is dat hij haar smoesjes laat verinnen danne.... heb je niet heel veel tijd te verleizen denk ik. ze MOET in gaan zien dat het niet kan, dat moet ze gewoon!!!!
Professionele hulpverleners kunnen mishandelde vrouwen al vaak niet overtuigen dat ze beter hun koffers kunnen pakken, dus waarom zou TO dat wel kunnen. Dat ze het probeert is prima, maar ik vind het heel kwalijk dat jij in jouw advies de verantwoordelijkheid bij TO neerlegt.
Ik zou gewoon voor optie 1 gaan thirza. Maar dan moet zij doen alsof het haar broer of oom of iets dergelijks is.... en dat hij haar tegenkwam in de stad met een blauw oog en de waarheid heef losgepeuterd VERZIN IETS.....
En nu moeten TO en haar schoondochters zich dus in allerlei leugens gaan wentelen om die zoon iets aan zijn verstand te peuteren? Ik denk eerder dat de zoon eens flink de waarheid moet horen.
(waar is de vader van jeZoon? is dat de man die jou mishandelde? anders kan hij misschien iets doen.... maar als het die lul is laat hem dan maar achterwege
ze wil niet weg omdat ze BANG IS en ze verward dat met ik hou van m.... ze durft gewoon niet voor zichzelf op te komen denk ik.
Ik denk dat ze de keuze maakt om te blijven. Kennelijk is de situatie voor haar nog niet erg genoeg en verbindt ze er nog geen consequenties aan. Hoe naief die keuze ook is, het is wel haar keuze.
In dit stadium kan je niet meer zoveel doen het zit er al helemaal ingebakken!!!! Jij weet ook dat vrouwen in een blijf van mn lijf huis, die verhalen, er jaaaaren mee wachten... als je er eenmaal inzit, o jee.....
Mannen die hun vrouwen slaan zijn laffe honden.
Als er een grotere kerel komt die zegt ik neem haar NU mee en HATSEFLATS hier heb je er een paar voor jezelf dan zitten ze in een hoekje te piepen. misschien moet je er eens over nadenken. ALS je wilt ingrijpen (politie kan dus niet) dan is dat een van de weinige manieren,,,, met het risico dat zij weer terug gaat naar hem daarna.
maandag 20 juli 2009 om 16:19
thirza, het is wel mogelijk om aangifte te doen.
Er zal naar alle waarschijnlijkheid niets gebeuren met de aangifte, omdat er geen bewijs is. Een bewijsmiddel is de verklaring van je schoondochter, maar je hebt altijd meer nodig, bv een bekentenis, maar ook een medische verklaring van het letsel kan tot bewijs dienen.
Zolang dat er niet is, zal er geen strafzaak tegen hem volgen.
Echter als je aangifte doet, is er in ieder geval een melding. Als je schoondochter ooit besluit wel zelf naar de politie te stappen, is er al iets van ondersteuning voor haar verklaring en zal er serieuzer mee omgegaan worden.
Dus ook al is het op het moment nutteloos qua vervolgin, misschien toch verstandig met het oog op de toekomst om een aangifte of melding bij de politie te doen. (eventueel via meld misdaad anomiem)
Heel veel sterkte hiermee.
Er zal naar alle waarschijnlijkheid niets gebeuren met de aangifte, omdat er geen bewijs is. Een bewijsmiddel is de verklaring van je schoondochter, maar je hebt altijd meer nodig, bv een bekentenis, maar ook een medische verklaring van het letsel kan tot bewijs dienen.
Zolang dat er niet is, zal er geen strafzaak tegen hem volgen.
Echter als je aangifte doet, is er in ieder geval een melding. Als je schoondochter ooit besluit wel zelf naar de politie te stappen, is er al iets van ondersteuning voor haar verklaring en zal er serieuzer mee omgegaan worden.
Dus ook al is het op het moment nutteloos qua vervolgin, misschien toch verstandig met het oog op de toekomst om een aangifte of melding bij de politie te doen. (eventueel via meld misdaad anomiem)
Heel veel sterkte hiermee.
