Psyche
alle pijlers
help!! zo van mezelf geschrokken!!!
zondag 1 februari 2009 om 22:32
pfffff wat ben ik geschrokken van mezelf.
ik zou vanavond in bad en daarna eens vroeg op bed, is wel goed voor een keertje dacht ik.
ex was nog even langs geweest om iets te brengen en daarna ging ik lekker met een boekje en n borrel in bad.
nou do ik altijd mijn haar natmaken om te wasen gewoon onder water en toen ik zo met mijn hoofd in t bad lag dacht ik ineens: wat als ik zo blijf liggen....ben ikvan alle ellende af....
damn wat schrok ik van mezelf, ik heb nog nooit zoiets gedacht en wil ik ook niet ik heb verdorie drie kleine kinderen in bed liggen die afhankelijk van me zijn.
komt het nou doordat ik helemaal op ben nu, komt het door de pillen die ik slik (alprazolam) ik schrok me wild en kon ook niet meer rustig liggen, ben dr maar weer uitgegaan, me nog een borrel ingeschonken en de pc weer aangedaan.
een vriendin of mn moeder durf ik dit niet te vertellen maar moest even mijn verhaal kwijt vandaar dat ik t hier maar neertik.
vraag: kan je door die pillen zulke gedachten hebben?
heeft iemand dit ook wel eens gehad, zomaar zo'n gedachte terwijl je het echt niet wilt?
pfff ik ben dr even helemaal vanaf....
ik zou vanavond in bad en daarna eens vroeg op bed, is wel goed voor een keertje dacht ik.
ex was nog even langs geweest om iets te brengen en daarna ging ik lekker met een boekje en n borrel in bad.
nou do ik altijd mijn haar natmaken om te wasen gewoon onder water en toen ik zo met mijn hoofd in t bad lag dacht ik ineens: wat als ik zo blijf liggen....ben ikvan alle ellende af....
damn wat schrok ik van mezelf, ik heb nog nooit zoiets gedacht en wil ik ook niet ik heb verdorie drie kleine kinderen in bed liggen die afhankelijk van me zijn.
komt het nou doordat ik helemaal op ben nu, komt het door de pillen die ik slik (alprazolam) ik schrok me wild en kon ook niet meer rustig liggen, ben dr maar weer uitgegaan, me nog een borrel ingeschonken en de pc weer aangedaan.
een vriendin of mn moeder durf ik dit niet te vertellen maar moest even mijn verhaal kwijt vandaar dat ik t hier maar neertik.
vraag: kan je door die pillen zulke gedachten hebben?
heeft iemand dit ook wel eens gehad, zomaar zo'n gedachte terwijl je het echt niet wilt?
pfff ik ben dr even helemaal vanaf....
maandag 2 februari 2009 om 20:33
Dus je bent al zo'n twee jaar verder, verkoopt het aan de huisarts als een tijdelijk dipje en je krijgt Prozac. Iets in je verhaal leg je verkeerd uit. Of dat aan ons, je huisarts of jezelf is weet ik niet. Ik begin te geloven dat je jezelf sprookjes verkoopt.
Ik ben eht absoluut eens met vorige schrijfsters dat graven en de diepte induiken ook moet kunnen en als je dat niet aankan, moet je dat zeker niet (nu) doen. Het kan absoluut voor teveel onrust zorgen en het laatste restje stabiliteit onder je wegvagen. Maar je alleen maar naar huis sturen zonder verdere begeleiding en afspraken daarin vind ik nog steeds echt niet kunnen. Wat deze huisarts HOORT te doen, is jou aanmelden bij het GGZ of een telnr. van een vrijgevestigde behandelaar bij je zoeken. Dat kan iedereen zijn, dus ook zonder praten kom je een heel eind. ik heb een tijdlang haptotherapie gehad en ben daardoor uiteindelijk zover gekomen dat ik in staat was om dagbehandeling te volgen. Maar dat kunnen allemaal andere soorten zijn, creatief, psychomotorisch, net waar je je beter in thuisvoelt en wat bij je past. En daarnaast had je huisarts moeten kijken met jou wat voor practische hulp er geschikt is in jouw specifieke situatie. Dat zou kunnen zijn een soort video home training voor jou en je kinderen, maatschappelijk werk, thuiszorg, RIBW en ga zo maar door en ga zo maar door. Daar zijn vaak wachtlijsten mee gemoeid en intake gesprekken, etc. Dus daar ben je dan nog niet 123. Maar je kunt maar beter wel aangemeld staan. Dat zodra het echt nodig mocht zijn, je er ook zo terecht kunt.
Ik vind de huisarts echt niet de geschikte persoon om dit zo makkelijk te beoordelen. je huisarts heeft een poortwachtersfunctie en had je in deze moeten verwijzen.
Ik ben eht absoluut eens met vorige schrijfsters dat graven en de diepte induiken ook moet kunnen en als je dat niet aankan, moet je dat zeker niet (nu) doen. Het kan absoluut voor teveel onrust zorgen en het laatste restje stabiliteit onder je wegvagen. Maar je alleen maar naar huis sturen zonder verdere begeleiding en afspraken daarin vind ik nog steeds echt niet kunnen. Wat deze huisarts HOORT te doen, is jou aanmelden bij het GGZ of een telnr. van een vrijgevestigde behandelaar bij je zoeken. Dat kan iedereen zijn, dus ook zonder praten kom je een heel eind. ik heb een tijdlang haptotherapie gehad en ben daardoor uiteindelijk zover gekomen dat ik in staat was om dagbehandeling te volgen. Maar dat kunnen allemaal andere soorten zijn, creatief, psychomotorisch, net waar je je beter in thuisvoelt en wat bij je past. En daarnaast had je huisarts moeten kijken met jou wat voor practische hulp er geschikt is in jouw specifieke situatie. Dat zou kunnen zijn een soort video home training voor jou en je kinderen, maatschappelijk werk, thuiszorg, RIBW en ga zo maar door en ga zo maar door. Daar zijn vaak wachtlijsten mee gemoeid en intake gesprekken, etc. Dus daar ben je dan nog niet 123. Maar je kunt maar beter wel aangemeld staan. Dat zodra het echt nodig mocht zijn, je er ook zo terecht kunt.
Ik vind de huisarts echt niet de geschikte persoon om dit zo makkelijk te beoordelen. je huisarts heeft een poortwachtersfunctie en had je in deze moeten verwijzen.
maandag 2 februari 2009 om 21:06
quote:intiem schreef op 02 februari 2009 @ 20:33:
Dus je bent al zo'n twee jaar verder, verkoopt het aan de huisarts als een tijdelijk dipje en je krijgt Prozac. Iets in je verhaal leg je verkeerd uit. Of dat aan ons, je huisarts of jezelf is weet ik niet. Ik begin te geloven dat je jezelf sprookjes verkoopt.
ik verkoop het niet aan mijn huisarts als een tijdelijk dipje.
hij is op de hoogte van mijn verhaal en hoe het met me gaat.
hij ziet ook in dat het nu zonder medicatie niet lukt en daarom krijg ik d als steun in de rug.
door al deze verhalen hier ben ik haast bang geworden om het te gaan slikken maar heb ook even gegoogled en daar lees ik niet van die schrikbarende verhalen....
wat moet ik nu geloven, wie heeft er gelijk?
de huisarts
de bijsluiter
de gebruikerservaringen die ik op internet lees
of het vivaforum?
Dus je bent al zo'n twee jaar verder, verkoopt het aan de huisarts als een tijdelijk dipje en je krijgt Prozac. Iets in je verhaal leg je verkeerd uit. Of dat aan ons, je huisarts of jezelf is weet ik niet. Ik begin te geloven dat je jezelf sprookjes verkoopt.
ik verkoop het niet aan mijn huisarts als een tijdelijk dipje.
hij is op de hoogte van mijn verhaal en hoe het met me gaat.
hij ziet ook in dat het nu zonder medicatie niet lukt en daarom krijg ik d als steun in de rug.
door al deze verhalen hier ben ik haast bang geworden om het te gaan slikken maar heb ook even gegoogled en daar lees ik niet van die schrikbarende verhalen....
wat moet ik nu geloven, wie heeft er gelijk?
de huisarts
de bijsluiter
de gebruikerservaringen die ik op internet lees
of het vivaforum?
maandag 2 februari 2009 om 21:20
Ik zeg, geloof je HA. Die kent jou en je situatie het beste. Daarnaast de eerder gegeven tips mbt tijd voor jezelf opvolgen (miss ook nog een optie: weekendje weg met kinderen en een extra volwassene die wat leuks met ze kan gaan doen (zwemmen ofzo) zodat jij wel bij ze bent maar niet beschikbaar hoeft te zijn) Mocht het niet afdoende zijn kan je altijd nog door naar een psych toch?
maandag 2 februari 2009 om 21:43
Ik zou ook op je huisarts vertrouwen, maar wel zelf om een doorverwijzing vragen als je iets stabieler bent.
Je hebt al citalopram en seroxat geslikt. Zijn ook ad's uit zelfde groep als prozac (alzalopram, merknaam Xanax is kortdurend en verslavend kalmeringsmiddel). Prozac is niet sterker of gevaarlijker in bijwerkingen dan die andere AD's. In mijn bijsluiter van citalopram wordt ook gewaarschuwd voor suicide.
Bij elke AD zul je mensen vinden die er baat bij hebben gehad, geen baat bij hebben gehad, wel of geen bijwerkingen hebben ervaren en in een klein aantal gevallen erop geflipt zijn.
Goed op jezelf letten de komende tijd.
De laatste jaren is er in de media een soort anti lobby tegen anti depressiva ontstaan. Zeker tegen het te snel en makkelijk voorschrijven door huisartsen. Dat zal ook best wel gebeuren. Maar aan de andere kant vind ik de anti lobby ook vaak overdreven.
Er zijn heel veel mensen die baat hebben bij AD en het heeft zeker ook levens gered.
De anti lobby haalt bepaalde onderzoeken aan, maar er zijn ook weer heel veel andere onderzoeken en het is vaak zo moeilijk om die te interpreteren.
Voorbeeld: AD's zouden hoog placebo effect hebben. Dat is er voornamelijk ook in gelegen dat veel depressies na een maand of 3 a 4 vanzelf overgaan. Als je na 2 maanden depressie aan AD begint is het dus de vraag of verbetering enkel door AD komt of (ook) door natuurlijk beloop. Dat is een relevante vraag... Maar waarom hoor ik die vraag nooit bij therapie. Waarom is therapie wel heilig en is een therapie geslaagd als er na 3 maanden verbetering is, terwijl dat net zo goed natuurlijk beloop kan zijn.
Nog een laatste punt (want misschien maak ik er teveel discussie over AD's van). Bij kinderen/adolescenten bleek toename van zelfmoord bij AD gebruik.
Afgelopen 2 jaar is voorschrijven van AD's in die leeftijdgroep ernstig gedaald terwijl aantal zelfmoorden zijn toegenomen...
Kortom: men weet het allemaal niet... dus kun je het beste vertrouwen op de arts die jij vertrouwt. En blijft het vaak een zaak van uitproberen.
En je kunt alleen zelf beslissen of je je beroerd genoeg voelt om aan de AD te gaan.
Je hebt al citalopram en seroxat geslikt. Zijn ook ad's uit zelfde groep als prozac (alzalopram, merknaam Xanax is kortdurend en verslavend kalmeringsmiddel). Prozac is niet sterker of gevaarlijker in bijwerkingen dan die andere AD's. In mijn bijsluiter van citalopram wordt ook gewaarschuwd voor suicide.
Bij elke AD zul je mensen vinden die er baat bij hebben gehad, geen baat bij hebben gehad, wel of geen bijwerkingen hebben ervaren en in een klein aantal gevallen erop geflipt zijn.
Goed op jezelf letten de komende tijd.
De laatste jaren is er in de media een soort anti lobby tegen anti depressiva ontstaan. Zeker tegen het te snel en makkelijk voorschrijven door huisartsen. Dat zal ook best wel gebeuren. Maar aan de andere kant vind ik de anti lobby ook vaak overdreven.
Er zijn heel veel mensen die baat hebben bij AD en het heeft zeker ook levens gered.
De anti lobby haalt bepaalde onderzoeken aan, maar er zijn ook weer heel veel andere onderzoeken en het is vaak zo moeilijk om die te interpreteren.
Voorbeeld: AD's zouden hoog placebo effect hebben. Dat is er voornamelijk ook in gelegen dat veel depressies na een maand of 3 a 4 vanzelf overgaan. Als je na 2 maanden depressie aan AD begint is het dus de vraag of verbetering enkel door AD komt of (ook) door natuurlijk beloop. Dat is een relevante vraag... Maar waarom hoor ik die vraag nooit bij therapie. Waarom is therapie wel heilig en is een therapie geslaagd als er na 3 maanden verbetering is, terwijl dat net zo goed natuurlijk beloop kan zijn.
Nog een laatste punt (want misschien maak ik er teveel discussie over AD's van). Bij kinderen/adolescenten bleek toename van zelfmoord bij AD gebruik.
Afgelopen 2 jaar is voorschrijven van AD's in die leeftijdgroep ernstig gedaald terwijl aantal zelfmoorden zijn toegenomen...
Kortom: men weet het allemaal niet... dus kun je het beste vertrouwen op de arts die jij vertrouwt. En blijft het vaak een zaak van uitproberen.
En je kunt alleen zelf beslissen of je je beroerd genoeg voelt om aan de AD te gaan.
maandag 2 februari 2009 om 21:46
Het is normaal om zulke gedachtes te hebben, voor iedereen. Ooit eens gezien in een docu op tv. Je kan er niks aan doen, het gaat onbewust en betekent zeker niet dat je het ook daadwerkelijk wilt doen!
Er was in die docu nml een vent die ervoor uitkwam dat ie weleens de gedachte had, z'n vrouw wat aan te doen. Dit terwijl hij dat in het echt helemaal niet wilde en ook schrok van die gedachtes.
Ik denk bijna altijd als ik op het station sta en de trein komt eraan: Wat zal er gebeuren als ik er nu voor spring? Hoe zullen de omstanders reageren?
Maar ik wil het niet doen, het zijn alleen maar gedachtes.
Er was in die docu nml een vent die ervoor uitkwam dat ie weleens de gedachte had, z'n vrouw wat aan te doen. Dit terwijl hij dat in het echt helemaal niet wilde en ook schrok van die gedachtes.
Ik denk bijna altijd als ik op het station sta en de trein komt eraan: Wat zal er gebeuren als ik er nu voor spring? Hoe zullen de omstanders reageren?
Maar ik wil het niet doen, het zijn alleen maar gedachtes.
dinsdag 3 februari 2009 om 13:13
nou, heb net de eerste pil ingenomen.
heb een goede vriend die me in de gaten houdt of ik niet raar ga doen, ben toch een beetje bang geworden van alle spookverhalen....
ben de hele ochtend al heel onrustig, denk omdat ik gister na twaalven geen alprazolam meer heb gehad, denk ik, weet niet hoor.
slik nog wel valeriaan erbij, 3x2 want zonder dat word ik echt gek van mezelf.
dat die gedachte van zondag niks ernstigs is maar een wake-up-call geloof ik nu wel ben echt niet iemand die het opgeeft.
ik hoop dat deze zooi gauw gaat werken, duurt wel 2 weken zegt men, en dat ik t weer n beetje normaal aankan allemaal.
vanmorgen totale renovatie gehad bij de kapper dus ondanks dat ik me klote voel, zie ik er toch weer n beetje leuk uit!
heb een goede vriend die me in de gaten houdt of ik niet raar ga doen, ben toch een beetje bang geworden van alle spookverhalen....
ben de hele ochtend al heel onrustig, denk omdat ik gister na twaalven geen alprazolam meer heb gehad, denk ik, weet niet hoor.
slik nog wel valeriaan erbij, 3x2 want zonder dat word ik echt gek van mezelf.
dat die gedachte van zondag niks ernstigs is maar een wake-up-call geloof ik nu wel ben echt niet iemand die het opgeeft.
ik hoop dat deze zooi gauw gaat werken, duurt wel 2 weken zegt men, en dat ik t weer n beetje normaal aankan allemaal.
vanmorgen totale renovatie gehad bij de kapper dus ondanks dat ik me klote voel, zie ik er toch weer n beetje leuk uit!
dinsdag 3 februari 2009 om 15:05
quote:mamalief schreef op 03 februari 2009 @ 13:13:
slik nog wel valeriaan erbij, 3x2 want zonder dat word ik echt gek van mezelf.
Hoe kunnen je medicijnen nu goed ingesteld worden als jij er zelf nog van alles bij gaat slikken?
quote:ik hoop dat deze zooi gauw gaat werken, duurt wel 2 weken zegt men, en dat ik t weer n beetje normaal aankan allemaal.
Wat verwacht jij van Prozac (en de andere AD's die je al gebruikt hebt)? Dat al je zorgen als sneeuw voor de zon verdwijnen? Dat jij het leven weer normaal aan gaat kunnen zal toch echt wel van wat meer afhankelijk zijn dan van wat pilletjes slikken. Je moet met jezelf aan de slag.
Misschien heb ik het mis, maar zoals ik je hier lees ga je errug onverantwoord met je medicijngebruik om en heb je irreeële verwachtingen.
slik nog wel valeriaan erbij, 3x2 want zonder dat word ik echt gek van mezelf.
Hoe kunnen je medicijnen nu goed ingesteld worden als jij er zelf nog van alles bij gaat slikken?
quote:ik hoop dat deze zooi gauw gaat werken, duurt wel 2 weken zegt men, en dat ik t weer n beetje normaal aankan allemaal.
Wat verwacht jij van Prozac (en de andere AD's die je al gebruikt hebt)? Dat al je zorgen als sneeuw voor de zon verdwijnen? Dat jij het leven weer normaal aan gaat kunnen zal toch echt wel van wat meer afhankelijk zijn dan van wat pilletjes slikken. Je moet met jezelf aan de slag.
Misschien heb ik het mis, maar zoals ik je hier lees ga je errug onverantwoord met je medicijngebruik om en heb je irreeële verwachtingen.
dinsdag 3 februari 2009 om 17:28
@justme: natuurlijk verwacht ik niet dat mijn zorgen verdwijnen door de AD maar het maakt het wel beter te handelen.
mijn zorgen zijn niet weg te nemen, sommige dingen kun je nou eenmaal niet veranderen en als AD dan helpt om het beter aan te kunnen wat is daar mis mee?
en dat ik er nog wat naast slik lijkt me logisch, het zijn twee verschillende middelen die ook verschillend werken.
en voordat die prozac wat doet ben ik twee weken verder, in die tussentijd moet ik wel een beetje normaal kunnen functioneren en dat lukt me even niet zonder wat kalmerends helaas.
mijn zorgen zijn niet weg te nemen, sommige dingen kun je nou eenmaal niet veranderen en als AD dan helpt om het beter aan te kunnen wat is daar mis mee?
en dat ik er nog wat naast slik lijkt me logisch, het zijn twee verschillende middelen die ook verschillend werken.
en voordat die prozac wat doet ben ik twee weken verder, in die tussentijd moet ik wel een beetje normaal kunnen functioneren en dat lukt me even niet zonder wat kalmerends helaas.
dinsdag 3 februari 2009 om 17:43
quote:mamalief schreef op 03 februari 2009 @ 17:28:
@justme: natuurlijk verwacht ik niet dat mijn zorgen verdwijnen door de AD maar het maakt het wel beter te handelen.
mijn zorgen zijn niet weg te nemen, sommige dingen kun je nou eenmaal niet veranderen en als AD dan helpt om het beter aan te kunnen wat is daar mis mee?
Niets mis mee om AD als ondersteuning te gebruiken. Ben het er alleen niet mee eens dat je sommige dingen niet kan veranderen. Jij kan jezelf veranderen. Wanneer je jezelf niet aanpakt, blijf je aanmodderen met de ene AD of de andere.
quote:en dat ik er nog wat naast slik lijkt me logisch, het zijn twee verschillende middelen die ook verschillend werken.
Gewoon ronduit dom. Het is echt gevaarlijk. Weet je huisarts dit ook? Wat vindt hij ervan? Prozac is een SSRI, valeriaan een MAO-remmer. Niet alleen een gevaarlijk huwelijk (serotoninevergiftiging bijv.), maar ook een ineffectief (beide middelen doen niet wat ze zouden moeten doen, dus waarom dan uberhaupt iets nemen).
quote:en voordat die prozac wat doet ben ik twee weken verder, in die tussentijd moet ik wel een beetje normaal kunnen functioneren en dat lukt me even niet zonder wat kalmerends helaas.Dan vraag je aan je huisarts een ander tijdelijk kalmeringsmiddel. Dat gezelfzorg doet je de das om.
@justme: natuurlijk verwacht ik niet dat mijn zorgen verdwijnen door de AD maar het maakt het wel beter te handelen.
mijn zorgen zijn niet weg te nemen, sommige dingen kun je nou eenmaal niet veranderen en als AD dan helpt om het beter aan te kunnen wat is daar mis mee?
Niets mis mee om AD als ondersteuning te gebruiken. Ben het er alleen niet mee eens dat je sommige dingen niet kan veranderen. Jij kan jezelf veranderen. Wanneer je jezelf niet aanpakt, blijf je aanmodderen met de ene AD of de andere.
quote:en dat ik er nog wat naast slik lijkt me logisch, het zijn twee verschillende middelen die ook verschillend werken.
Gewoon ronduit dom. Het is echt gevaarlijk. Weet je huisarts dit ook? Wat vindt hij ervan? Prozac is een SSRI, valeriaan een MAO-remmer. Niet alleen een gevaarlijk huwelijk (serotoninevergiftiging bijv.), maar ook een ineffectief (beide middelen doen niet wat ze zouden moeten doen, dus waarom dan uberhaupt iets nemen).
quote:en voordat die prozac wat doet ben ik twee weken verder, in die tussentijd moet ik wel een beetje normaal kunnen functioneren en dat lukt me even niet zonder wat kalmerends helaas.Dan vraag je aan je huisarts een ander tijdelijk kalmeringsmiddel. Dat gezelfzorg doet je de das om.
dinsdag 3 februari 2009 om 18:14
weet je, laat maar....
ik heb de puf er niet voor om steeds te moeten uitleggen hoe of wat.
sommige dingen zijn NIET te veranderen! wat jij daar ook over denkt.
en het is een gevaarlijke combinatie: een van de vele gegoogelde sites zegt:
Kan ik dit medicijn in combinatie met een ander medicijn gebruiken?
Tussen Prozac 20 mg dispergeerbare tablet en Valdispert 45 mg dragee bestaat geen ongewenste wisselwerking.
ik heb de puf er niet voor om steeds te moeten uitleggen hoe of wat.
sommige dingen zijn NIET te veranderen! wat jij daar ook over denkt.
en het is een gevaarlijke combinatie: een van de vele gegoogelde sites zegt:
Kan ik dit medicijn in combinatie met een ander medicijn gebruiken?
Tussen Prozac 20 mg dispergeerbare tablet en Valdispert 45 mg dragee bestaat geen ongewenste wisselwerking.
dinsdag 3 februari 2009 om 19:20
Mamalief,
Kies lekker voor jezelf! Het is jouw leven, het zijn jouw problemen, jouw lijf en jouw geest en niemand kan in jouw schoenen staan en dus ook niet over je oordelen.
Valdispert (vrij verkrijgbaar bij drogist) lijkt me totaal geen MAO remmer. En als het niet genoeg biedt de eerste paar weken, kun je ook die alzolapram (Xanax) gebruiken die je al had. Doen heel veel mensen die met medicatie beginnen en heeft niets te maken met goed instellen van Prozac (of andere SSRI). Ik slik ook zo nodig kalmeringsmiddelen naast het ophogen van mijn SSRI (op advies van een echte psychiater).
Ik wens je veel sterkte en hoop dat je je snel wat beter zult voelen!!!
Kies lekker voor jezelf! Het is jouw leven, het zijn jouw problemen, jouw lijf en jouw geest en niemand kan in jouw schoenen staan en dus ook niet over je oordelen.
Valdispert (vrij verkrijgbaar bij drogist) lijkt me totaal geen MAO remmer. En als het niet genoeg biedt de eerste paar weken, kun je ook die alzolapram (Xanax) gebruiken die je al had. Doen heel veel mensen die met medicatie beginnen en heeft niets te maken met goed instellen van Prozac (of andere SSRI). Ik slik ook zo nodig kalmeringsmiddelen naast het ophogen van mijn SSRI (op advies van een echte psychiater).
Ik wens je veel sterkte en hoop dat je je snel wat beter zult voelen!!!
dinsdag 3 februari 2009 om 19:22
quote:hiltje schreef op 03 februari 2009 @ 19:20:
Mamalief,
Kies lekker voor jezelf! Het is jouw leven, het zijn jouw problemen, jouw lijf en jouw geest en niemand kan in jouw schoenen staan en dus ook niet over je oordelen.
Valdispert (vrij verkrijgbaar bij drogist) lijkt me totaal geen MAO remmer. als het niet genoeg biedt de eerste pEn aar weken, kun je ook die alzolapram (Xanax) gebruiken die je al had. Doen heel veel mensen die met medicatie beginnen en heeft niets te maken met goed instellen van Prozac (of andere SSRI). Ik slik ook zo nodig kalmeringsmiddelen naast het ophogen van mijn SSRI (op advies van een echte psychiater).
Ik wens je veel sterkte en hoop dat je je snel wat beter zult voelen!!!
en dat kan dus NIET icm prozac!
verder bedankt!
Mamalief,
Kies lekker voor jezelf! Het is jouw leven, het zijn jouw problemen, jouw lijf en jouw geest en niemand kan in jouw schoenen staan en dus ook niet over je oordelen.
Valdispert (vrij verkrijgbaar bij drogist) lijkt me totaal geen MAO remmer. als het niet genoeg biedt de eerste pEn aar weken, kun je ook die alzolapram (Xanax) gebruiken die je al had. Doen heel veel mensen die met medicatie beginnen en heeft niets te maken met goed instellen van Prozac (of andere SSRI). Ik slik ook zo nodig kalmeringsmiddelen naast het ophogen van mijn SSRI (op advies van een echte psychiater).
Ik wens je veel sterkte en hoop dat je je snel wat beter zult voelen!!!
en dat kan dus NIET icm prozac!
verder bedankt!
dinsdag 3 februari 2009 om 20:41
Hey mamalief, wat lees ik nou allemaal...!
Het gaat niet zo lekker met je dus...wat ongelooflijk klote voor je zeg..!
Weet je, voel aub niet de behoefte je hier te gaan verdedigen. Dat is echt niet nodig. Jouw huisarts kent jouw geschiedenis en je verhaal en die schrijft echt niet zómaar Prozac voor hoor.
Soms zijn therapie gesprekken niet meer aan de orde, om wat voor reden dan ook, en heb je gewoon dat steuntje in de rug nodig. Ik weet zeker dat je huisarts erg goed kan inschatten wat nu bij jou persoonlijk het beste van toepassing is. En het fijne is...dat je dat zelf ook goed hebt aangegeven en hij daar echt naar luistert. Je komt niet net om de hoek kijken, zeg maar.
Nu even over de Prozac. Ik heb hier zelf ervaring mee, want heb het twee jaar lang geslikt. Dit is overigens als 5 jaar geleden. Het hoe en waarom, uitgebreide verhalen, dat ga ik hier niet neerzetten, maar wil je wel even meegeven dat het helemaal niet 'gevaarlijk' en 'eng' is. Wat een onzin. Het is gewoon een AD, net als alle andere soorten en maten.
Dat je na 2 weken al verschil merkt, is denk ik niet waar. Dat is te vroeg. Bij mij, en vele anderen, was er pas echt merkbaar verschil na een week of 4, 5. Heb geduld dus...!!!
De bijwerkingen. Ja, die kunnen heftig zijn... ik kan me zo snel niet meer alles herinneren, maar weet dat het er veel waren. Vooral de rusteloosheid, en het vage unheimische gevoel staan me nog goed bij. Gewoon een algeheel vervelend en raar gevoel. Heel rot, maar daar moet je doorheen gewoon. Dat is bij alle AD zo, van wat ik erover gelezen heb. Verder verander je echt niet in een onberekenbaar monster ofzo hoor. Je kunt gewoon nog je dingen doen en voor je kinderen zorgen. Trouwens, jouw kinderen zijn ook van die leeftijd dat je ze wat kan uitleggen..
Toen het pas aansloeg bij mij heb ik ook een week gehad dat ik helemaal lyrisch gelukkig was, over the top gewoon. Alles was een en al sunshine and happiness. Alles was geweldig en mooi en prachtig en gelukzalig.. Hahaha. Was leuk, maar niet realistisch. Toen ben ik even iets gezakt met de dosis en daarna werd het stabiel. Mijn hele gemoedstoestand werd evenwichtig, rustig, positief en sterk.
Het heeft mij dus zeker geholpen. En dit was ook erg nodig toen...
Nou ja. Mocht je meer willen kletsen, dan weet je me te vinden! Zet hem op en hou je taai ok!
Het gaat niet zo lekker met je dus...wat ongelooflijk klote voor je zeg..!
Weet je, voel aub niet de behoefte je hier te gaan verdedigen. Dat is echt niet nodig. Jouw huisarts kent jouw geschiedenis en je verhaal en die schrijft echt niet zómaar Prozac voor hoor.
Soms zijn therapie gesprekken niet meer aan de orde, om wat voor reden dan ook, en heb je gewoon dat steuntje in de rug nodig. Ik weet zeker dat je huisarts erg goed kan inschatten wat nu bij jou persoonlijk het beste van toepassing is. En het fijne is...dat je dat zelf ook goed hebt aangegeven en hij daar echt naar luistert. Je komt niet net om de hoek kijken, zeg maar.
Nu even over de Prozac. Ik heb hier zelf ervaring mee, want heb het twee jaar lang geslikt. Dit is overigens als 5 jaar geleden. Het hoe en waarom, uitgebreide verhalen, dat ga ik hier niet neerzetten, maar wil je wel even meegeven dat het helemaal niet 'gevaarlijk' en 'eng' is. Wat een onzin. Het is gewoon een AD, net als alle andere soorten en maten.
Dat je na 2 weken al verschil merkt, is denk ik niet waar. Dat is te vroeg. Bij mij, en vele anderen, was er pas echt merkbaar verschil na een week of 4, 5. Heb geduld dus...!!!
De bijwerkingen. Ja, die kunnen heftig zijn... ik kan me zo snel niet meer alles herinneren, maar weet dat het er veel waren. Vooral de rusteloosheid, en het vage unheimische gevoel staan me nog goed bij. Gewoon een algeheel vervelend en raar gevoel. Heel rot, maar daar moet je doorheen gewoon. Dat is bij alle AD zo, van wat ik erover gelezen heb. Verder verander je echt niet in een onberekenbaar monster ofzo hoor. Je kunt gewoon nog je dingen doen en voor je kinderen zorgen. Trouwens, jouw kinderen zijn ook van die leeftijd dat je ze wat kan uitleggen..
Toen het pas aansloeg bij mij heb ik ook een week gehad dat ik helemaal lyrisch gelukkig was, over the top gewoon. Alles was een en al sunshine and happiness. Alles was geweldig en mooi en prachtig en gelukzalig.. Hahaha. Was leuk, maar niet realistisch. Toen ben ik even iets gezakt met de dosis en daarna werd het stabiel. Mijn hele gemoedstoestand werd evenwichtig, rustig, positief en sterk.
Het heeft mij dus zeker geholpen. En dit was ook erg nodig toen...
Nou ja. Mocht je meer willen kletsen, dan weet je me te vinden! Zet hem op en hou je taai ok!
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
dinsdag 3 februari 2009 om 20:55
Ik wil even reageren op de werking van Alprazolam.Ik heb het een paar jaar geleden gebruikt gedurende een korte periode waarin het heel slecht ging met mij. Ik kreeg het toen om rustig te worden en te kunnen slapen.
Ik vond het een heftig middel. Ik slikte maar een pilletje per dag maar al snel na het innemen voelde ik me anders. Niets kon me nog wat schelen, mijn remmingen vielen weg en ik vervlakte enorm. Mijn gevoel leek wel uitgeschakeld. Ik vond het eerst wel lekker omdat ik minder aan de problemen dacht die er waren en ik kreeg de rust om te slapen. Maar al snel voelde het niet goed meer. Vond ik het eng worden. Ik was ik niet meer en toen ben ik ermee gestopt.
Wat ik wil zeggen is; kijk uit met wat je allemaal slikt en houd jezelf goed in de gaten. Veel sterkte!
Ik vond het een heftig middel. Ik slikte maar een pilletje per dag maar al snel na het innemen voelde ik me anders. Niets kon me nog wat schelen, mijn remmingen vielen weg en ik vervlakte enorm. Mijn gevoel leek wel uitgeschakeld. Ik vond het eerst wel lekker omdat ik minder aan de problemen dacht die er waren en ik kreeg de rust om te slapen. Maar al snel voelde het niet goed meer. Vond ik het eng worden. Ik was ik niet meer en toen ben ik ermee gestopt.
Wat ik wil zeggen is; kijk uit met wat je allemaal slikt en houd jezelf goed in de gaten. Veel sterkte!
dinsdag 3 februari 2009 om 21:11
Ik heb een tijdje (van tijd tot tijd) Zolpidemtartraat geslikt om goede nachten te kunnen maken. Ik slaap regelmatig erg slecht door jetlags. Dat ging op zich wel goed: slapen als een blok (positief dus), maar de dagen daarna raakte ik in een flinke dip, vlakke emoties, niets voelen, geen mening, etc. Beetje zombie dus. Ik had alleen niet echt door dat dat steeds weer de kop op stak na een pilletje te hebben geslikt (ja, inderdaad stom...).
Tijdens een flinke depressie heb ik meerdere nachten elke avond een pilletje geslikt en ging van de regen in de drup: de depressie was er al, maar ik kreeg suïcidale gedachten. Gelukkig viel het kwartje, ben ik direct gestopt en ben ook maar in therapie gegaan (ook om een andere reden, maar dat is nu niet relevant).
Sindsdien durf ik ze niet meer te slikken.
Tijdens een flinke depressie heb ik meerdere nachten elke avond een pilletje geslikt en ging van de regen in de drup: de depressie was er al, maar ik kreeg suïcidale gedachten. Gelukkig viel het kwartje, ben ik direct gestopt en ben ook maar in therapie gegaan (ook om een andere reden, maar dat is nu niet relevant).
Sindsdien durf ik ze niet meer te slikken.
dinsdag 3 februari 2009 om 21:31
Umm...mag ik heel even... Madiken.
Ik ga hier echt niet discussiëren enzo, geen zin in. Maar als je een echte zware depressie hebt, dan is het pure noodzaak om die medicijnen te slikken die je emoties afvlakken. En geloof me, emoties die dan afgevlakt zijn, en zelfs het voelen als een zombie, voelen dan als hemels bij vergeleken het diepe ellendige, never ending, zwarte gat waar je anders in zat. Alles beter dan dat.
Maar hey, daar gaat het nu niet over, toch? Het gaat hier niet over verschillende bijwerkingen, uitwerkingen en gevoelens bij bepaalde medicijnen. Het gaat over mamalief en haar situatie.
Ik ga hier echt niet discussiëren enzo, geen zin in. Maar als je een echte zware depressie hebt, dan is het pure noodzaak om die medicijnen te slikken die je emoties afvlakken. En geloof me, emoties die dan afgevlakt zijn, en zelfs het voelen als een zombie, voelen dan als hemels bij vergeleken het diepe ellendige, never ending, zwarte gat waar je anders in zat. Alles beter dan dat.
Maar hey, daar gaat het nu niet over, toch? Het gaat hier niet over verschillende bijwerkingen, uitwerkingen en gevoelens bij bepaalde medicijnen. Het gaat over mamalief en haar situatie.
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
woensdag 4 februari 2009 om 09:13
ooowwww ik verlang nu al terug naar de alprazolam...
een klotenacht gehad!
al voeg op bed maar kon niet slapen,zo onrustig en malen en huilen...
toen ik eindelijk sliep alleen maar nare dromen.
het is maar goed dat nummers heb gewist uit mijn gsm anders weet ik zeker dat ik vannacht weer de fout in was gegaan door mili te bellen of te smsen, was even niet zo sterk meer vannacht....
zou nu weer op bed gaan maar ben ng zo onrustig als wat....
misschien maar even in bad ofzo, ik weet niet wat ik moet.
een klotenacht gehad!
al voeg op bed maar kon niet slapen,zo onrustig en malen en huilen...
toen ik eindelijk sliep alleen maar nare dromen.
het is maar goed dat nummers heb gewist uit mijn gsm anders weet ik zeker dat ik vannacht weer de fout in was gegaan door mili te bellen of te smsen, was even niet zo sterk meer vannacht....
zou nu weer op bed gaan maar ben ng zo onrustig als wat....
misschien maar even in bad ofzo, ik weet niet wat ik moet.
