Psyche
alle pijlers
Het leven dat eindig is....
vrijdag 23 april 2021 om 20:46
Afgelopen week is een kennis overleden. Hij was op leeftijd en was ziek. Dus het was goed zo. Natuurlijk wel super verdrietig, want nooit meer...
Mijn man en ik hadden het dus over de dood. Hij kan het heel erg zien dat hij voortleeft in onze kinderen. Dat zijn DNA wordt doorgegeven, daar vindt hij rust in.
Ik kan alleen maar angstig worden voor de dood. Niet zozeer het doodgaan, al vind ik dat ook geen fijn iets. Maar vooral het idee dat het allemaal eindig is. Dat het straks stopt. En dan met name de liefde en de band die ik over en weer heb met mijn naasten. Natuurlijk denken mijn kinderen nog wel aan ons als we er niet meer zijn. Maar ook dat houdt op als zij komen te overlijden. En dan, dan is er niets meer. En dat vind ik zo'n angstaanjagend idee. Dat al die diepe gevoelens die ik heb voor mensen van wie ik hou en die connectie, dat dat dan over is. Dat kan toch niet.
Mijn man snapt echt niets van deze gevoelens. Die stelde voor om iets te maken bijv om achter te laten op de wereld. Zo bijv iemand een bekend schilderij heeft gemaakt, of een boek. Noem maar op. Maar het gaat me niet om de wereld die mij vergeet. Het gaat om wat ik zelf verlies.
Zijn er mensen die dit herkennen? Het lijk me bijv ontzettend geruststellend als je gelooft dat er meer is. Maar ik vind dat moeilijk om te geloven, zou het wel graag willen. Hoe zou je evt kunnen zorgen dat je hiermee kan omgaan? Op zich belemmert het mijn dagelijkse leven niet. Op van de week na, als dit nu even weer speelt met een overlijden. Maar ik zou graag toch een soort van acceptatie willen hebben dat het eindig is en dat het ok is. Ik heb wel het idee dat ik genoeg geniet van het leven, dus niet bang dat ik het leven niet volste benut ofzo. Juist in tegendeel. Ik zou echt willen dat ik net als mijn man daar zo naar kon kijken...
En ik ben vooral ook benieuwd of er nog meer mensen zijn die deze gevoelens herkennen...
Mijn man en ik hadden het dus over de dood. Hij kan het heel erg zien dat hij voortleeft in onze kinderen. Dat zijn DNA wordt doorgegeven, daar vindt hij rust in.
Ik kan alleen maar angstig worden voor de dood. Niet zozeer het doodgaan, al vind ik dat ook geen fijn iets. Maar vooral het idee dat het allemaal eindig is. Dat het straks stopt. En dan met name de liefde en de band die ik over en weer heb met mijn naasten. Natuurlijk denken mijn kinderen nog wel aan ons als we er niet meer zijn. Maar ook dat houdt op als zij komen te overlijden. En dan, dan is er niets meer. En dat vind ik zo'n angstaanjagend idee. Dat al die diepe gevoelens die ik heb voor mensen van wie ik hou en die connectie, dat dat dan over is. Dat kan toch niet.
Mijn man snapt echt niets van deze gevoelens. Die stelde voor om iets te maken bijv om achter te laten op de wereld. Zo bijv iemand een bekend schilderij heeft gemaakt, of een boek. Noem maar op. Maar het gaat me niet om de wereld die mij vergeet. Het gaat om wat ik zelf verlies.
Zijn er mensen die dit herkennen? Het lijk me bijv ontzettend geruststellend als je gelooft dat er meer is. Maar ik vind dat moeilijk om te geloven, zou het wel graag willen. Hoe zou je evt kunnen zorgen dat je hiermee kan omgaan? Op zich belemmert het mijn dagelijkse leven niet. Op van de week na, als dit nu even weer speelt met een overlijden. Maar ik zou graag toch een soort van acceptatie willen hebben dat het eindig is en dat het ok is. Ik heb wel het idee dat ik genoeg geniet van het leven, dus niet bang dat ik het leven niet volste benut ofzo. Juist in tegendeel. Ik zou echt willen dat ik net als mijn man daar zo naar kon kijken...
En ik ben vooral ook benieuwd of er nog meer mensen zijn die deze gevoelens herkennen...
zaterdag 24 april 2021 om 01:20
Dan moet je wel eerst door de poortIn_Tenebris schreef: ↑24-04-2021 01:17" Ik krijg nog een tientje van je! " " Jij bent zeker nieuw hier? "
zaterdag 24 april 2021 om 01:27
noglangnietjarig schreef: ↑24-04-2021 01:24Ook al geloof je maar nergens in, je gaat een keer dood en het gaat in dit topic over ‘het dood gaan’ aan sich.
Je mag niet de hele OP quoten, anders kom je in het vagevuur.
zaterdag 24 april 2021 om 01:32
Thnxx, ik had al zo van... hmmmIn_Tenebris schreef: ↑24-04-2021 01:27Je mag niet de hele OP quoten, anders kom je in het vagevuur.
zaterdag 24 april 2021 om 01:33
Thnx die sla ik even op.In_Tenebris schreef: ↑24-04-2021 01:30Voor de liefhebber, ik vind Prediker uit de bijbel altijd erg mooi spreken over eindigheid. Heeft volgens mij ook niet met geloven te maken, ik vind het een nuchtere kijk op zaken ( het meeste althans ).
zaterdag 24 april 2021 om 01:42
noglangnietjarig schreef: ↑24-04-2021 01:28Het boeit mij nu nog wat er met mijn dode lichaam gebeurt, maar als ik dood ben vrees ik dat mij dat koud laat.
Ik zou niet weten wat een ander er aan zou kunnen hebben. Het schijnt dat universiteiten ook een overschot hebben. Ik heb ook helemaal niets geregeld. Best wel stom eigenlijk en niet aardig voor de nabestaanden. Waar ik wel eens over na moet gaan denken is over een erfenis omdat ik dat wel goed wil besteden. Dat stel ik waarschijnlijk ook uit tot ik een jaar of 90 ben om tegen die tijd in gemeenschap van goederen te trouwen met iemand van pakweg 60 jaar jonger.
zaterdag 24 april 2021 om 01:52
Dat zei ik niet, ik wil begraven worden liefst op een natuurbegraafplaats maar als mijn nabestaanden plots anders beslissen, prima zolang ik t bij leven maar niet weet.In_Tenebris schreef: ↑24-04-2021 01:42Ik zou niet weten wat een ander er aan zou kunnen hebben. Het schijnt dat universiteiten ook een overschot hebben. Ik heb ook helemaal niets geregeld. Best wel stom eigenlijk en niet aardig voor de nabestaanden. Waar ik wel eens over na moet gaan denken is over een erfenis omdat ik dat wel goed wil besteden. Dat stel ik waarschijnlijk ook uit tot ik een jaar of 90 ben om tegen die tijd in gemeenschap van goederen te trouwen met iemand van pakweg 60 jaar jonger.
Je persoonlijke verpleegster..
zaterdag 24 april 2021 om 02:26
Een natuurbegraafplaats vind ik ook wel een mooi idee. Sowieso vind ik cremeren een raar idee omdat alles wat je bent geweest bent in een potje eindigt en uitgestrooid wordt. Die gedachte dat je dan overal bent snap ik ook niet, sommige mensen waaien gewoon onder. Het mag niet natuurlijk, maar ik zou het wel nuttig vinden om gevoerd te worden aan dieren. Leeuwen lijkt me leuk, maar varkens gun ik het ook wel.
zaterdag 24 april 2021 om 02:28
Zoiets zou ik me wel voor kunnen stellen. Niet omdat ik daar ook andere wensen bij zou hebben, tenzij ik tegen die tijd zo'n hoog libido heb dat gelijkwaardigheid geen rol speelt en ik graag vrouwen lastig val.
zaterdag 24 april 2021 om 07:21
Wat mij betreft mag ik hoppa de kliko in. Mag ook niet.In_Tenebris schreef: ↑24-04-2021 02:26Een natuurbegraafplaats vind ik ook wel een mooi idee. Sowieso vind ik cremeren een raar idee omdat alles wat je bent geweest bent in een potje eindigt en uitgestrooid wordt. Die gedachte dat je dan overal bent snap ik ook niet, sommige mensen waaien gewoon onder. Het mag niet natuurlijk, maar ik zou het wel nuttig vinden om gevoerd te worden aan dieren. Leeuwen lijkt me leuk, maar varkens gun ik het ook wel.
zaterdag 24 april 2021 om 07:28
EensCateautje schreef: ↑23-04-2021 23:57Alleen mijn lichaam houdt er op een dag mee op, de rest van mij is eeuwig en ik ben benieuwd naar alle geliefden die alweer een tijdje daarboven zijn en hun levens op een rijtje zetten en de lessen eigen maken die ze geleerd hebben en zich, nadat ze met mij ook alles op een rijtje hebben gezet, zich weer opmaken voor een nieuwe ronde.
Recycling is de basis van het bestaan.
zaterdag 24 april 2021 om 07:39
Jezus at geen vis of vlees. Er worden vraagtekens bij gezet of Jezus vis uitdeelde. Het kan ook een vertaalfout zijn.In_Tenebris schreef: ↑24-04-2021 01:14Wat ik zelf leuk vind om te vragen is hoe ze dat gaan doen met vlees eten omdat er in de hemel tenslotte ook geen dood is. Ik ben vegetariër en dan wordt er altijd gezegd dat Jezus ook vis at en wordt er ook verwezen naar een stuk uit het NT waarin de voedselgeboden worden afgeschaft, je mag dus ook varken eten.
It has now been found that the word was ψάριαφύκια. Which is the Greek word for "fishweed" (a dried seaweed) has been mistranslated in this story as "fish". It is certainly true that dried fishweed would be more likely in a basket with bread, as fishweed remains a popular food among Jewish and Arab peasants like the people to whom Jesus was speaking.
(bron: I'm a love bug)
Jezus wordt nogal eens gelinkt aan de Essenen en die aten veganistisch. Los daarvan was ie sowieso lief voor dieren. Waarmee ik niet wil zeggen dat vleeseters niet lief voor dieren zijn, zo zwart-wit is het niet, maar die keuze voor veganisme is wel een hele logische voor iemand als Jezus.
zaterdag 24 april 2021 om 08:14
snug schreef: ↑24-04-2021 07:39Jezus at geen vis of vlees. Er worden vraagtekens bij gezet of Jezus vis uitdeelde. Het kan ook een vertaalfout zijn.
It has now been found that the word was ψάριαφύκια. Which is the Greek word for "fishweed" (a dried seaweed) has been mistranslated in this story as "fish". It is certainly true that dried fishweed would be more likely in a basket with bread, as fishweed remains a popular food among Jewish and Arab peasants like the people to whom Jesus was speaking.
(bron: I'm a love bug)
Jezus wordt nogal eens gelinkt aan de Essenen en die aten veganistisch. Los daarvan was ie sowieso lief voor dieren. Waarmee ik niet wil zeggen dat vleeseters niet lief voor dieren zijn, zo zwart-wit is het niet, maar die keuze voor veganisme is wel een hele logische voor iemand als Jezus.
Dit heb ik nooit eerder gelezen. Mooi! En lijkt inderdaad logisch.
zaterdag 24 april 2021 om 11:52
Voor de dood an sich ben ik niet bang. Wel voor het proces van het doodgaan. Hopelijk zal het snel en pijnloos zijn maar dat heb je in de meeste gevallen niet zelf in de hand.
Geen populaire visie op dit forum maar ik denk dat we na de dood worden opgewacht door onze overleden geliefden. Soms verlang ik ernaar als een soort vage heimwee.
Maar over het algemeen vind ik het leven te leuk om het op te geven en heb ik nog een taak mijn kinderen op te laten groeien tot stabiele en ( hopelijk ) gelukkige volwassenen.
Geen populaire visie op dit forum maar ik denk dat we na de dood worden opgewacht door onze overleden geliefden. Soms verlang ik ernaar als een soort vage heimwee.
Maar over het algemeen vind ik het leven te leuk om het op te geven en heb ik nog een taak mijn kinderen op te laten groeien tot stabiele en ( hopelijk ) gelukkige volwassenen.
zaterdag 24 april 2021 om 12:01
snug schreef: ↑24-04-2021 07:39Jezus at geen vis of vlees. Er worden vraagtekens bij gezet of Jezus vis uitdeelde. Het kan ook een vertaalfout zijn.
It has now been found that the word was ψάριαφύκια. Which is the Greek word for "fishweed" (a dried seaweed) has been mistranslated in this story as "fish". It is certainly true that dried fishweed would be more likely in a basket with bread, as fishweed remains a popular food among Jewish and Arab peasants like the people to whom Jesus was speaking.
(bron: I'm a love bug)
Jezus wordt nogal eens gelinkt aan de Essenen en die aten veganistisch. Los daarvan was ie sowieso lief voor dieren. Waarmee ik niet wil zeggen dat vleeseters niet lief voor dieren zijn, zo zwart-wit is het niet, maar die keuze voor veganisme is wel een hele logische voor iemand als Jezus.
Leuk, deze had ik nog niet gehoord. Ik vind sowieso dat als je ervan uitgaat dat God alle leven heeft geschapen je niet met dieren kunt omspringen zoals nu gebeurt. Hetzelfde met de methode van slachten, er zijn betere methodes dan de keel doorsnijden. Ik vind dat ze nooit met een goed antwoord komen, ook niet wat ze in de hemel gaan eten i.p.v. vlees.
zaterdag 24 april 2021 om 12:23
Nou, ik hoop echt dat je gelijk hebt! Het lijkt me geweldig om mijn verloren dierbaren te kunnen vertellen over alles wat ze hebben gemist. En dat afscheid nooit voorgoed zou blijken.BassVick schreef: ↑24-04-2021 11:52Voor de dood an sich ben ik niet bang. Wel voor het proces van het doodgaan. Hopelijk zal het snel en pijnloos zijn maar dat heb je in de meeste gevallen niet zelf in de hand.
Geen populaire visie op dit forum maar ik denk dat we na de dood worden opgewacht door onze overleden geliefden. Soms verlang ik ernaar als een soort vage heimwee.
Maar over het algemeen vind ik het leven te leuk om het op te geven en heb ik nog een taak mijn kinderen op te laten groeien tot stabiele en ( hopelijk ) gelukkige volwassenen.
zaterdag 24 april 2021 om 12:32
Palmbomen-zijn-cool schreef: ↑24-04-2021 12:23Nou, ik hoop echt dat je gelijk hebt! Het lijkt me geweldig om mijn verloren dierbaren te kunnen vertellen over alles wat ze hebben gemist. En dat afscheid nooit voorgoed zou blijken.
Maar als iedereen dat heeft krijg je dus ook mensen bij elkaar die een negatieve ervaring hebben. Tenzij iedere groep een eigen hemel heeft, maar binnen groepen heb je ook onenigheid. De hemel is toch de ultieme perfectie en dan kun je ook je familie niet missen omdat missen niet bestaat.
Maar ik snap natuurlijk wel wat je zegt, het elkaar nooit meer zien als iemand overlijdt is vreselijk en ik kan daar ook slecht tegen.
zaterdag 24 april 2021 om 12:55
Er zijn inderdaad heel veel mitsen en maren waar weer een stroom van vragen uit voortkomt.In_Tenebris schreef: ↑24-04-2021 12:32Maar als iedereen dat heeft krijg je dus ook mensen bij elkaar die een negatieve ervaring hebben. Tenzij iedere groep een eigen hemel heeft, maar binnen groepen heb je ook onenigheid. De hemel is toch de ultieme perfectie en dan kun je ook je familie niet missen omdat missen niet bestaat.
Maar ik snap natuurlijk wel wat je zegt, het elkaar nooit meer zien als iemand overlijdt is vreselijk en ik kan daar ook slecht tegen.
Ik vind het een geruststellende gedachte dat er niet zoiets als eindig zou bestaan. Geloof ik het? Zeer zeker niet. Maar hoe nuchter je ook kunt zijn als mens, er zijn nu eenmaal vooralsnog onverklaarbare zaken. En levensvragen. Wat is leven? Wat is het heelal? Waar is het begin? Is er een einde? Is daar iets na? Etc.
Zoals iemand hierboven al schreef vind ik het idee van ‘zijn’ heel gek. Wat dat dan precies is. Ervaar jij het zijn net als ik of is iedereen hier maar voor mij? Waarom vinden we het heel normaal dat die ene straat er nu eenmaal is, dat de bomen groen zijn en dat dat zo blijft? Waarom vertrouwen we er op dat de weg die je dagelijks aflegt naar je werk er morgen ook nog is? Bestaat de kans dat die weg morgen opeens verdwenen is?
Je kunt het zo gek maken als je zelf wil
Het enge van doodgaan vind ik:
1. De mogelijke lijdensweg die ermee gepaard gaat
2. Dat je het helemaal alleen moet doen
zaterdag 24 april 2021 om 13:03
zaterdag 24 april 2021 om 13:07
Dat is precies wat ik bedoel. Sommige zaken zijn nu eenmaal zoals ze zijn en het is wijs om dat als zodanig te accepteren.Palmbomen-zijn-cool schreef: ↑24-04-2021 13:03Kritisch? Jij kunt je blijkbaar niet voorstellen dat mensen nieuwsgierig zijn. Aan wie of wat zou ik me moeten overgeven?
Overgave doe je aan het leven zelf, dat wil zeggen, als je durft.
zaterdag 24 april 2021 om 13:08
Ja maar jij roept wel meer. Ik had beter moeten weten dan op jou te reageren. Gelukkig bestaat er een negeerknop.
