Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 3

01-03-2024 21:50 2346 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit. Originele TO schrijft nog mee. In afgelopen edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-03-2024 23:19
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
.
anoniem_665eb97dd06eb wijzigde dit bericht op 29-03-2024 20:07
99.77% gewijzigd
.
anoniem_665eb97dd06eb wijzigde dit bericht op 29-03-2024 20:08
99.79% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
@Sasha:

Het gevoel van jezelf helemaal niet kennen, herken ik helaas. Ik was vrijdagavond zelf zodanig op dat ik het gevoel had niet meer te kunnen functioneren of helder te kunnen nadenken...dat is beangstigend. Knuffel!

Ik heb zelf ook begeleiding, en de ene keer is dat heel fijn en de andere keer voelt het of hij net wat meer moeite kan en mag doen...

Ik merk ook dat sommige mensen nu geen contact zoeken of weinig van zich laten horen omdat ze geen zin hebben in of behoefte hebben aan 'drama'....Veel bekenden zitten ook op het spectrum (ik heb ASS en ADD) en ik weet ook dat zij meer moeite met emoties kunnen hebben.

Ik hoop dat je vandaag wat meer rust vindt!
.
anoniem_665eb97dd06eb wijzigde dit bericht op 29-03-2024 20:09
99.88% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Sorry, ik heb het wellicht ongelukkig verwoord. Ik heb inderdaad behoefte aan contact en reacties van mensen hier. Ik heb al een paar keer op andere pijlers hier op het forum een topic gepost en dat bloedde steeds na verloop van tijd dood...

Mijn dag gister was opzich rustig, wellicht wat te rustig. Een stuk van de Formule 1 gekeken in bed en erna tot 11 uur nog wat geslapen/ vooral liggen woelen in bed.
Ongesteld worden hielp ook niet bepaald...Erna hier thuis wat gepuzzeld. En boodschappen gaan doen en bij mijn moeder geweest. Moeder bedoelt het allemaal goed maar zit zelf al heel lang niet goed in haar vel en de middag bestaat dan uit niet meer dan een kopje koffie, een paar potjes Rummikub met een wijntje, samen eten en erna gaat de tv aan. Na zo'n dag ben ik fysiek niet moe en slaap ik vervolgens ook weer belabberd..Ook het gevoel dat ik dan mijn slaapritme weer moet aanpassen omdat ik morgen weer moet werken en naar kantoor ga.

Fijn dat jouw weekend goed was, en dat het lukte om even wat minder te voelen.

Geduld is wellicht niet mijn sterke punt ook..
Sasha, begeleider laat je dus niet vallen na een foutje, maar bespreekt dat gewoon. Zo hoort het ook eigenlijk, maar ik snap jouw conclusie ook.
Fijn dat hij gewoon oke met je is.
Spannend straks gesprek. Zou het lukken om er met nul verwachtingen heen te gaan en maar te zien wat er van komt?
Of maakt het je te boos?
Het lijkt me ontzettend moeilijk en verdrietig om in een patroon te zitten waarin je vanuit paniek of boosheid mensen afstoot, en dat niet doorbroken te krijgen.

Snoopy, viel het mee, het weekend? Omdat je er zo tegenop zag.

Ik snap dat je soms snakt naar reactie of bevestiging. Als je dat gewoon aangeeft en ik ben toevallig in de buurt kom ik meestal wel even langs.
.
anoniem_665eb97dd06eb wijzigde dit bericht op 29-03-2024 20:11
99.96% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach Sasha. Ik heb je verhaal de laatste tijd af en toe meegelezen.
Wat heftig en grensoverschrijdend dat dit gebeurd. Ik kan me voorstellen dat je boos en in paniek bent, en als er dan ook nog niemand is ok te bellen lijkt me dat heel eenzaam. Weet dat je hier altijd je verhaal kwijt kan, ookal kunnen we het helaas niet voor je oplossen. Luisteren/lezen kan wel.

Goed dat begeleider met de huisarts gaat kijken wat er aan medicatie mogelijk is, om te kijken of dit probleem voor nu even getackeld kan worden. Hopenlijk geeft dat een heel klein beetje ademruimte.

Ik zou willen dat we even langs konden gaan bij je, om je een knuffel te geven als je die zou willen, of een kopje soep te brengen zodat je vanavond even niet hoeft te koken.
Wat lief...ik moet huilen.

Ik heb net een appje naar een kennis gestuurd .
Koken idd... wel trek. ( bijwerking van oxazepam)
Maar keuken in... blegh.
Alle reacties Link kopieren Quote
:hug:
Heb je de mogelijkheid om het simpel te houden?
Tosti en een kop soep bv?
Mag je jezelf iets gunnen nu? Bv makkelijk eten, iets doen waar je normaal rustig/blij van wordt, een bak ijs leeglepelen, lekker extra douchen of in bad als je die hebt?

Knap dat je een appje naar een kennis hebt gestuurd!
Alle reacties Link kopieren Quote
Nouja zeg Sasha wat een schandalige manier om met jou om te gaan. Het klinkt klachtwaardig - ook al snap ik goed dat je helemaal de energie en focus niet hebt om hier werk van te maken. Maar aangezien begeleider getuige is en bevestigt dat dit echt niet aan jou ligt, kan hij daar dan niets mee? Zeker als hij het herkent van collega's moeten er toch mensen tegen dit soort praktijken beschermd worden? Maar ja, dat is gedacht vanuit een functionerend zorgsysteem...


Kan Sasha je een beetje steunen?
What a nuanced anxiety
Eten: varkenshaasje , gebakken aardappelen en diepvriesspinazie . Niet heel ingewikkeld.

Ik mag geen brood anders was het idd tosti of ei geworden .

Bad... helaas. Misschien wel ff extra douchen.

En straks nog ronde met Sasha wandelen. En die is lief. Al voel ik me te kort doen naar haar.
.
anoniem_665eb97dd06eb wijzigde dit bericht op 29-03-2024 20:12
99.78% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier mag je mind best fucked up zijn hoor. ;-D

De natuur in klinkt fijn. Is sasha vast ook blij mee. Houd je van het bos?
What a nuanced anxiety
Bos ik heerlijk !
Wandelen met Sasha in bos lukt alleen zelden omdat het een stuk fietsen is. Ik heb geen auto. En met Sasha fietsen ga ik niet doen.

Over 3 weken dus weekje naar het bos op vakantie. Doornspijk en chalet staat aan rand van bos.

Kennis die ik appje had gestuurd kan niet. Ze heeft al afspraak en voelt zichzelf niet zo stabiel dus mij erbij trekt ze nu niet.

Eten is op. Keuken een bende dus ff moed verzamelen.
Wat fijn dat je begeleider erbij was, getuige is, en je dus kan vertellen dat het niet aan jou ligt.
Hij kent jou ondertussen goed, en als hij zegt dat het niet jouw schuld is kan je dat misschien binnen laten komen?
Hem daarin wat proberen te vertrouwen?

Dat niet mailen/bellen en je persoonlijk begeleidster erbij is wel een rotstreek zeg!
Zeker omdat je behandelcoördinator iets met jou afspreekt, en dan iets anders doet.
Hoe onveilig en onbetrouwbaar wil je zijn zeg, als behandelaar. Jeetje.
Om nog maar niet te spreken over dat ze je nu zo aan je lot overlaten.
Fijn dat begeleider voor je met de huisarts gaat overleggen. Op zich schrijven die vaker oxazepam voor, dus ik duim dat dat geen probleem is.

Ik snap helemaal dat je totaal overstuur bent en je genaaid en in de steek gelaten voelt.
Wat een eikels daar joh.
Voordeel nu: je bent van ze af, die hoef je nooit meer te zien.

Hoop dat Sasha straks lekker bij je kruipt. Knap dat je nog zo uitgebreid gekookt hebt zeg.
Knap je op van een rondje wandelen met Sas, of is dat nog een extra verplichting?
Ik houd van donkere grapjes dus kom maar op.
Ik heb op een crisisafdeling gezeten direct aan het spoor. Vroeg me ook af of dat kostenbesparend moest zijn ofzo.
Snelle doorstroom van bedden.... :bonk:
Alle reacties Link kopieren Quote
Haha, dat grapten wij ook altijd. Hier in de buurt twee ggz-instellingen met langdurige woonplekken (vroeger), beide pal aan het spoor. Met enige regelmaat ging dat niet goed. Wie ooit bedacht heeft dat dat wel handige plekken waren...
Echt he.
Soms vraag je je af of mensen überhaupt nadenken bij wat ze zeggen of verzinnen... 🙈



Jeetje jongens, ik ben gaar. Aiaiai.
Slaap alweer weekje slecht nu, en wat een invloed heeft dat toch.

Snel de kinderen naar bed kijken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sasha, wat een bizarre gang van zaken! Ik snap dat je woest bent! Heb er geen woorden voor…..

:hug: :hug:
bloemenvaasje wijzigde dit bericht op 25-03-2024 22:40
0.45% gewijzigd
Hoe is t nu Sasha? Krijg je het een beetje rustig?
Oxa al genomen?
Ik moest lachen om doorstroom van bedden omdat gebouw aan spoor staat.
Hier is polikliniek bij bos en kliniek aan spoor.

Ik ben eng rustig. Stilte voor de storm ?
Nog geen oxa genomen. Straks samen met slaapmedicatie.

Jullie zijn lief!
En uitgebreid gekookt valt mee hoor. Net aan 15-20 min werk.

Wandelen met Sasha is normaal fijn maar nu iets minder omdat mijn lijf alle stress niet trekt.
Wilde vandaag lange wandeling maar na 10 min had ik al door dat ik dat beter niet kon doen.
Maar... ramen wel gelapt. Deed ook pijn maar niet destructief iig.

Begeleider is een toffe vent !
Ik ga hem nog wel vragen of hij mijn koffer over 3 weken nog gaat controleren op touw. Kan hij wel waarderen.

Wat ik totaal nog niet begrijp. Mij compleet afgesloten van alle zorg van ggz voor nu en de toekomst.
Bij zo n maatregel verwacht je toch een ernstig overtrediing of zo?
Bedreiging, agressie, vernieling dat soort dingen .
Maar niet willen samenwerken zonder het daar met mij over te willen hebben ?

Wie wil er dan niet samenwerken ?

En ja ik ben blij dat ik getuige heb bij dit soort dingen. Ook toen bij jeugdzorg bij de ouderverstoting. Dat ik echt niets in te brengen had en ze echt hele vreemde uitspraken deden over mij.

Dat je denkt...als ik dit aan iemand vertel ben ik definitief voor gek verklaard.

Wat ik er vooral enorm triest aan vindt is dat ik niet de enige ben! Zo gaan ze daar met ( kwetsbare) mensen om.

En nu is er niets meer om naartoe te gaan. Tenminste als je geen geld hebt.
En zonder medicatie... dat komt wel goed en ik heb nog voor 2 dagen . Maar dat weten zij niet. Een labiel, chronisch depressief en suïcidaal stijf van de ptss zo zonder medicatie laten zitten.
Misdadig .

Ik wilde vanmiddag niet binnen afspreken want ik voelde dat ze alletwee zouden komen en ik bang was om met een stoel te gaan gooien.
En ik weet nog niet of ik nu trots ben op mezelf of spijt heb. Dan was uitgesloten worden van zorg nog met een reden geweest.

In tbs instelling krijg je wel zorg trouwens. Best
zuur eigenlijk. Ik heb niks misdaan. Alleen een , foute, interpretatie dat ik niet wil samenwerken en je bent de klos. Begeleider zat er nog en heeft schouders opgehaald en gevraagd of dit nou echt zo moet? Ja zo doen wij dat.

Ik denk dat bemoeienis van begeleider en zijn leidinggevende en directrice mijn positie geen goed heeft gedaan.
Dat is zeker geen verwijt naar Begeleider enz!! 5ik waardeer het enorm! Maar toen ik vorige week van Begeleider hoorde dat ze woedend gebeld hadden dacht ik al wel... oei.

En dat heb ik vandaag wel geleerd. Mijn gevoel klopt vaak wel. Vandaag ook. En daar moet ik meer naar luisteren. Y

En jullie.. jullie zijn lief !!
Ik ben jullie dankbaar !

Ik hoop dat ik me binnenkort zo goed voel dat ik vaker durf te reageren op jullie.
Weet dat het echt geen des interesse is !
Alle reacties Link kopieren Quote
Sasha, klinkt echt niet normaal hoe ze jou behandeld hebben! Fijn dat begeleider het net zo ziet als jij, dat zal je toch wat gerust stellen.
Goed dat je gekookt en gegeten hebt! Nu een beetje proberen te ontspannen.

Avo: ik had kippenvel van je post over die docent die op je werk was. Respect voor jouw reactie! Je snapt inderdaad niet dat zulke mensen voor de klas staan. :nope:

Ik ben blij dat jij wel docenten hebt gehad die je zagen en er op hun manier voor je waren. :heart:

(Ik was zelf op de middelbare school alleen zichtbaar voor docenten door mijn prestaties. Ik was helaas de uitzondering op de regel 'zolang de cijfers goed blijven, gaat het goed met het kind.' Dus zag niemand hoe het eigenlijk met me ging. Had zelf ook graag iemand gehad die op een serieuze en gemeende manier naar me omkeek.)
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Sas: ja, dan had je dus met een stoel die Muppet moeten neerknuppelen, dan had je rapido tbs en passende hulp gehad.
Misschien een betere optie dan euthanasie. :proud:
Overigens, ik vind het volledig koken.
Had ik al gezegd dat ze hier op rantsoen van soep uit blik, kant en klaar lasagna, ragout uit blik en ongeschilde aardappels met potje hak en vegaburger gestaan hebben?
(En toen ging ik voor het eerst weer 'echt' koken, ik best trots. Al het spul 'gaaaaaaaatver! Is er geen lasagna? Dit is vieieieieies!!' :bonk: )
Dus niet alle complimenten wegmaken.
Je hebt uitgebreid gekookt. Knap gedaan!

Ik denk trouwens dat vandaag niet perse met dat telefoontje van begeleider en leidinggevende te maken had. Ze zitten gewoon een potje 'en dit is nu eenmaal ons beleid' te doen daar uit eigen wanhoop.
Handelingsverlegen zou ik het noemen, en daarom maar grijpen naar overtrokken maatregelen, over autoritair en totaal vergeten dat afspraken en overleg betekent dat er twee kanten inspraak hebben.
Totale paniek en onkunde van hun kant, onder het mom 'we gaan streng handhaven, graag of helemaal niet' zonder te beseffen dat niet iedereen kan voldoen aan hun graag, en daarom hulp vraagt.
Ik hoop eigenlijk dat je begeleider er al werk van aan het maken is, want het is natuurlijk van de zotte
(Hoewel ik totaal herken dat een kat in het nauw rare, autoritaire en overtrokken sprongen maakt. Ik ben zelf niet de redelijkste als mijn kinderen me tot de grens drijven. Maar ik ben dan ook geen betaald en afgestudeerd moeder, en ook niet te beroerd om sorrie te zeggen en hulp in te schakelen b als het uit de hand dreigt te lopen. En die zelfreflectie lijkt hier al een tijdje te ontbreken)

Diva, ik ben ook onmeunig blij met ze. Wat verdrietig dat jij niet gezien werd op school. Ik had je een steun gegund!
Ik besef me heel erg dat ik gewoon godsgruwelijk veel geluk heb gehad met een aantal mensen op mijn pad.
Waaronder deze twee docenten en coach.
Nog een nachtelijke post van mij.

Koken. Ja het was een prima maaltijd en smaakte ook goed.
Ik heb coeliakie dus glutenintoleratie dus veel van jouw opties vallen af.
Soms wel lastig.

Ondankbare krengen zijn het... kinderen !
Nou ja je hebt ze geen trauma bezorgd met de lasagne iig. Dat is ook wat waard !

Ik heb net een hele lange mail naar het MBT team gestuurd.
Netjes hoor , geen nare woorden enzo. Maar hoe het voor mij was en is en dat ze mij een toekomst hebben ontnomen omdat ik I gestort ben en niet wil samenwerken . Wat jij avo terecht zo noemt.

Het lijkt op dat je tegen je kind zegt , " 21:00 thuis.
En dan komt kind om 21:15 en dan zeggen we hadden een afspraak.
Nee hoor , je hebt gezegd hoe laat ik thuis moest zijn . Niks meer en niks minder.

Ze hebben mij een toekomst ontnomen en zelfs de optie tot uthanasie.
Incl uitleg waarom ik euthanasie verkies boven suïcide.

Ik maak me geen illusies hoor. Hoor ik nooit meer wat van.

En soms onredelijk boos op je kind. Hoeveel ouders ken jij die altijd redelijk zijn ?
Die mensen wantrouw ik trouwens. En ik durf zelfs te beweren dat een kind het meest leert van een ouder die af en toe uit de bocht vliegt.
Daar sorry voor zegt en zo laat zien dat ook een ouder alle emoties heeft. En dat dit oke is ! Natuurlijk binnen grenzen.

Zo heb ik mijn zoon wel opgevoed. Als ik heel af en toe via via iets over hem hoor dan hoor ik nog steeds dat hij vooral zo is door mij.

Ik was geen perfecte moeder! En mijn verleden hebben ook op hem impact gehad en nu nog wel denk ik. Helaas !

Ik zit nu te janken want was mis ik hem elke dag ! Prematuurtje van 1402 gram en nu 193 en studerende aan hbo verpleegkunde. Zo intens trots op hem !

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven