Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 3

01-03-2024 21:50 2345 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit. Originele TO schrijft nog mee. In afgelopen edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-03-2024 23:19
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ze is haar gewicht in goud waard.
Betekent niet dat ik het blut ga zo. 🤪
Maar, als ik geadopteerde word blijft het in de familie. 🤣


En Diva, coach heeft mij bij de GGZ ondergebracht omdat ik 'meer en betere hulp nodig had dan zij kon bieden'.
En hier ben ik, na jaren therapie en een aantal behandelaars later, weer terug bij haar.
Het kan dus nogal duren voor je op je plek zit.
(Voor traumastabilisatie zat ik ook echt wel goed hoor. Die hebben er toen het maximale uitgehaald, en me van fase 2 en 1 in fase 3 gekregen.)

En hapto/emdr lijkt ook iemand te zijn die bij mij en mijn probleem/aanpak past.

Dus niet alle hulp afschrijven. Het zijn net mensen, die hulpverleners.
Er zitten toppers en eikels tussen.
Naast de 100 en 1 werkwijzen en methodes.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wow advo wat heb jij een wijze coach.

Ik snapte het 20 jaar geleden al niet en nu ook nog niet als therapeuten dat zeggen.

Je bent juist daar om samen te kijken of je handvaten kan krijgen om het minder of niet meer te doen.

Ik ben echt blij dat mijn therapeut nooit iets zegt van de terugvallen in mijn eet gedrag. Ze weet ook wel dat als we de angel uit het onderliggende probleem hebben gehaald dat ik dan ook weer meer ga eten. Maar dat de controle over mijn eten er voor zorgt dat ik niet knettergek word dan.

@seluna wat heb je een mooie grote stap gezet om je oud LG te bellen, en dat ze je heeft willen helpen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb nooit in de reguliere ggz gelopen. Op de een of andere manier heb ik daar een heel negatief beeld van. Weet ook niet waarom eigenlijk, want ik heb er dus nooit rond gelopen. Misschien vooral verhalen van anderen.

Ik denk dat het allerbelangrijkste binnen therapie de band is tussen klant en peut. Het vertrouwen. En ja, de peut moet ook wel kennis hebben en weten wat hij doet, maar zonder die band kun je alle kennis hebben: dan wordt het niets.

Wat jij hier nu neerpent zullen (neem ik aan) de meeste peuten wel weten. Het helpt mij alleen dat dan gedeeld wordt, zodat ik snap waarom mijnbgedrag wel of niet helpend is of is zoals het is. En dat doen niet zoveel peuten helaas.

En ik ben me nog steeds aan het verbazen over die contracten. Is dat dan eigenlijk voor de veiligheid van de klant of omdat de peut het maar lastig vindt als dat gebeurt?
Alle reacties Link kopieren Quote
Nou, niemand heeft mijn in al die jaren Traumastabilisatie geprobeerd dit uit te leggen .
Wel altijd moeilijke signaleringsplannen en crisisplan, maar deze regels niet.
Had ik graag gehad.

Dan had dat hele signaleringsplan in fase 3 en 2 gepast.
Alle reacties Link kopieren Quote
Avo als ze je morgen adopteert mag je haar natuurlijk helemaal houden!

Contract werd mij verkocht als veiligheid, maar het maakte voor mij alleen maar dat ik al mijn skills om het geheim te houden in ging zetten. Het hielp niet in de therapeutische band zeg maar.

Ik zie collegavriendin dit weekend sociaal. Als ik voor die tijd niets heb durven ‘zeggen’ is dat wel het proberen waard.

Sorry hoofd zit helemaal vol met morgen en met blijven staan.
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat is ook wat ik bedoel avo. Ik denk dat mijn therapeuten deze fases wel kenden. Snappen hoe het werkt. Maar ze hebben het mij nooit uitgelegd. Het had mij enorm geholpen als dit soort dingen me wel waren uitgelegd.

Terwijl ik wegloop met mijn peut: ze heeft me zoveel geleerd en me liefdevol ondersteund en geconfronteerd. Maar soms lees ik in een boek iets (of nu dus in jouw post) waarbij kwartjes vallen en ik eindelijk snap waarom ze iets deden, of waarom ik op een bepaalde manier reageerde. En soms denk ik: had me wat vaker even uitleg gegeven.

Dat is kennelijk niet gebruikelijk: uitleg geven over de theorie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ooit een therapeut gehad die dat wel deed en kon, maar die kon niks met de praktijk. Was uiteindelijk degene die me wegstuurde omdat hij het dissocieren onwerkbaar vond. Was ook niet ideaal.
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren Quote
Voor de gene die de relatie hebben verbroken met mensen.
Hoe deed je dit met/voor je kinderen?
Ik kan er voor kiezen om te kiezen voor rust en stilte en te breken met ouders, broers of zussen. Maar mijn kinderen missen daardoor een familielid waar ze eigenlijk niks (negatiefs) mee hebben.

Ik ben zo hard aan het werk nu. Er komt zoveel in beeld en vallen allemaal dingen op hun plek. Ook eng. Want nu moet ik beslissingen nemen en sommige hebben grote gevolgen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet wel dat tijdens opnames er wel eens wordt geredeneerd dat automutilatie niet wenselijk is omdat mensen dit relatief makkelijk van elkaar over lijken te nemen. Als mensen in de omgeving automutileren dat schijnt dat automutilatie uit te kunnen lokken. Een beetje hetzelfde als dat een suicide in je omgeving de kans op andere pogingen duidelijk vergroot.
En dat idee snap ik wel, maar gaat denk ik helemaal voorbij aan de onmacht die er achter automutilatie schuilgaat. En de functie die automutilatie heeft op sommige momenten.
Soms wordt er dan gezegd dat het uitmaakt hoe je het brengt: strikt verbieden is natuurlijk weer anders dan met elkaar aan het begin van een behandeling afspreken dat je bepaald gedrag probeerd achterwege te laten. Maar ook daarvan denk ik: als je in grote paniek en wanhoop begint aan een behandeling is het soms nog helemaal geen optie om het gedrag achterwege te laten.

Hoe dit trouwens zit bij individuele behandelingen weet ik niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zo begrijp ik het wel inderdaad. Kan me ergens ook voorstellen dat het de drempel verlaagt als iemand anders het ook doet, maar meteen een berg verboden neergooien werkt denk ik niet. Deze psych vroeg pas na twee of drie keer of dit speelde en dat voelde voor mij wel veiliger. Maar misschien ook omdat het dus niet echt een groot ding is. Hoewel soms in totale wanhoop.

Daar kan ik weinig nuttigs over zeggen Monstrea. Ik durf niet echt te breken.
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren Quote
Dank je voor je uitleg Maisnon. Op deze manier kan ik het begrijpen. Maar dan nog: is dat niet net als tegen een alcoholist zeggen dat hij niet mag drinken, zonder daarvoor eerst de juiste begeleiding te geven?

Mons: mijn kinderen waren al wat ouder en mijn man heeft geen enkele moeite met mijn moeder (veilig gehecht en totaal immuun voor haar passief agressief gedrag en aantijgingen). Dus kinderen gaan of zelf met de trein, en naar verjaardagen renzo gaan ze met man.

Dochter heeft ondertussen weinig behoefte om oma nog te zien trouwens, want ook bij haar is ze behoorlijk passief agressief.

Hoe staat jouw man erin? Is hij bereid om zonder jou jouw familie te bezoeken voor de kinderen?

En zo niet: wat levert de band je kinderen echt op? Jij hoeft jezelf er niet voor op te offeren. En mogelijk is deze stap een tijdelijke, tot jij geheeld bent?
Alle reacties Link kopieren Quote
Lucy, ja ik denk ook dat het onhaalbaar is op sommige momenten, en dat dit dus faalervaringen uitlokt. Met als gevolg...
Het is ook niet hoe ik denk dat het zou moeten. Ik snap wel dat het soms een ingewikkelde balans is om er voor te zorgen dat mensen zich staande moeten kunnen houden, zonder dat anderen het gedrag overnemen.
Maar goed, dit verklaard voor mij niet waarom dit dan blijkbaar in individuele behandelingen ook als eis werd neergelegd. Daar heb je geen anderen waar je rekening mee hoeft te houden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bij groepsbehandelingen is de reden nogal eens dat het
1) besmettelijk werkt idd
2) zorgt voor onrust en onveiligheid in de groep. Het kan triggeren, groepsleden moeten op hun tenen gaan lopen 'want anders gaat die en die dat en dat, andere groepsleden komen door eigen coping niet meer aan zichzelf toe dat ze ineens volop in de zorgrol schieten.
3) middelenmisbruik, dissociatie en automutilatie tijdens therapie ondermijnt de werking van de therapie.

Het zijn vaak stabilisatiegroepen, of open afdelingen die een zero tolerantie beleid hebben. Woon-eenheden, waar je per direct moet vertrekken als je toch doet.

En ja, degenen die daar met een alcoholverslaving (ook gewoon coping) komen worden ook geacht per direct te stoppen.
Nu hebben ze daar vaak wel 24-7 begeleiding waar je hulp kan vragen, wordt er direct een stappenplan gemaakt, kan er medicatie voorgeschreven worden als tijdelijke verdoving of rust als dat nodig is.

De contracten: het idee is dat je het misschien toch een beetje een grens of barrière is voor je tot actie overgaat.
Ik werd er ook alleen maar stiekemer van, maar het idee is net als met kinderen, dat duidelijk afkeuren en verbieden een signaal afgeeft en kan helpen.
Tegenwoordig is die visie al aan bet veranderen.
(Denk aan de logeer-discussir gister, of jongeren en alcohol. Hoeveel ouders proberen er niet 'als je niet rookt tot je 18e krijg je...'
En dat is bedoeld als kleine barrière. En uiteindelijk gaat een kind dat het echt wil gewoon stiekem roken. Maar kinderen die twijfelen, die hebben er misschien steun aan)

Tot zover weer de uitleg van coach.
Tikkie volgt later.

(Ik zal haar zeggen dat ze tegenwoordig groepstherapie geeft)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zie trouwens flink tegen de nacht op.
Heb al 3 erg wakkere nachten gehad vol vreugd, beelden/herbelevingen/geluiden/gevoelens enzo.
En in het verleden behaalde resultaten bieden best garantie voor de toekomst hier.
Morgenavond kan ik aan de pillen.
Als ik ze nu slik kan ik morgen niet rijden.

En ik land straks natuurlijk keihard in die storm als ik eenmaal stil ga liggen en stop met 1000 prikkels.
(Gamen, tv kijken, liedjes zingen tegelijk. Net tekenen, tv kijken, bellen tegelijk, knutselen, to do lijstjes maken, luisterboek en staand wiebelen tegelijk. Nu forummen en rondlopen en eten tegelijk met een luisterboek aan.)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben martijn krabbe aan het kijken (verbaas me enorm over dat programma trouwens...) forummen, spelletje spelen, eten. En ik kan niet eens prikkels aan 🤣🤣.

Ik snap je avo. En zou willen dat ik wijze woorden alla coach had. Maar ik heb ze niet.

Luisterboek of (klassieke/rustige) muziek opzetten een idee? Dat dat je een beetje afleidt?
lucy wijzigde dit bericht op 25-11-2024 22:25
0.28% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Overigrns prima als het werkt he, die contracten. Ik denk dat het bij mij zou werken. Ik deed mezelf constant pijn op een zachte manier om in dissociatie toch te horen wat er gezegd werd of om mij heen gebeurde, door nagels in mijn huid te zetten of te bijten op mijn wang oid. Op een gegeven moment (duurde best lang...) kreeg therapeut het door en zei dat ik liever moest worden voor mijzelf en dat dit niet meer mocht. Ik wilde niets liever dan pleasen, hoewel het echt nog wel eens gebeurde bij dissociatie. Maar ik werd me er wel bewust van, terwijl ik niet door had daarvoor dat ik het deed).

Maar: om nu een therapie stop te zetten omdat iemand dissocieert... of automutileert (bij individuele therapie). Ik vind het bijzonder.

Maar goed, ik snap een beetje de gedachte erachter ;)
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat ‘zacht pijn’ doen doe ik vrijwel continu geloof ik. Inderdaad om door de paniek of angst of dissociatie te kunnen ‘doorfunctioneren’. Had ik eigenlijk ook nog nooit zo bekeken. Stom eigenlijk.

Avo hier ook alles tegelijk doen om maar bezig te blijven. Alles op afstand te houden. Ik zou ook graag hele wijze woorden hebben, maar herken vooral het opzien tegen weer de volgende nacht. Hier ook steeds storm en in de bacht niet de mogelijkheid er iets tegenin te brengen. Ik moet op locatiedagen altijd heel vroeg op. Ergens lastig, maar ook wel fijn. Hoe korter de nacht hoe beter.
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja, ik deed het in slechte periodes ook continue. Vooral het nagels in huid zetten. De pijn houd je in het hier en nu, had ik echt nodig. En heel soms nog steeds.

Ik moest handschoenen gaan dragen. Dus als je er vanaf wilt: tip van de dag 😆
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat ziet er voor de klas vast heel stom uit. Ik denk dat ik dan meer uit te leggen heb. Ik bijt vooral of 'speel' met elastiekjes. Handschoenen trekken toch meer aandacht denk ik ;-)
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren Quote
Vooral handschoenen in je wangen :yes:

Oja, elastiekjes. Ook een bekende.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven