Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 3
vrijdag 1 maart 2024 om 21:50
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit. Originele TO schrijft nog mee. In afgelopen edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-03-2024 23:19
Reden: Titel aangepast
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
dinsdag 26 maart 2024 om 22:19
Maar heeft de huisarts niet gezegd dat ze de medicatie nu over neemt dan? Het gaat om godbetert oxazepam!
Goed dat ze ook voor je op de bres gaat. Hoewel ze beter kan kijken voor passende andere hulp dan aan het MBT te gaan trekken. Dat gaat nooit meer werken natuurlijk.
Wat maakt dat je zo opziet tegen pasen? Is het voor jou een speciale dag?
Ik lig in bed, klaarwakker natuurlijk maar wel moe.
Totaal de zenuwen dat zo de lamp uitmoet.
Goed dat ze ook voor je op de bres gaat. Hoewel ze beter kan kijken voor passende andere hulp dan aan het MBT te gaan trekken. Dat gaat nooit meer werken natuurlijk.
Wat maakt dat je zo opziet tegen pasen? Is het voor jou een speciale dag?
Ik lig in bed, klaarwakker natuurlijk maar wel moe.
Totaal de zenuwen dat zo de lamp uitmoet.
dinsdag 26 maart 2024 om 22:55
Avo, zou het niet goed zijn om toch contact te zoeken met de huisarts, om tijdelijk even de medicatie te slikken die je in december ook had? Juist om te voorkomen dat je weer zo diep in de put weg zinkt. En om te voorkomen dat het nodig is om deze angst op een andere manier weg te maken door automutilatie of veel pillen te nemen.
Dit mag je vragen, deze ruimte mag je innemen. Je hoeft niet veel meer te vertellen dan dat je weer vastzit in een loop van herbelevingen, nauwelijks slapen en uitgeput raakt.
Ik hoop dat je dit mag vragen van jezelf.
Dit mag je vragen, deze ruimte mag je innemen. Je hoeft niet veel meer te vertellen dan dat je weer vastzit in een loop van herbelevingen, nauwelijks slapen en uitgeput raakt.
Ik hoop dat je dit mag vragen van jezelf.
woensdag 27 maart 2024 om 07:38
Hoe is je nacht gegaan Avo? Ik hoop zo dat je een beetje rust hebt gekregen. Ik weet niet precies hoe het in december was, maar Maisnon heeft wel een goed punt denk ik.
Heerlijk he Sasha, een vers schoon bed. Ik vind het mooi, en hoopvol, dat je daarvan wel kunt genieten. Hopelijk kan de huisarts iets betekenen.
Jahallo, ik kan me je teleurstelling (en gevoel van nogmaals afwijzing) door de reactie van je ouders zo voorstellen. Zo pijnlijk, en dat mag je ook zo voelen. Maar het zegt niks over jou en jouw waarde. Het zegt iets over hun.
Heerlijk he Sasha, een vers schoon bed. Ik vind het mooi, en hoopvol, dat je daarvan wel kunt genieten. Hopelijk kan de huisarts iets betekenen.
Jahallo, ik kan me je teleurstelling (en gevoel van nogmaals afwijzing) door de reactie van je ouders zo voorstellen. Zo pijnlijk, en dat mag je ook zo voelen. Maar het zegt niks over jou en jouw waarde. Het zegt iets over hun.
woensdag 27 maart 2024 om 17:10
Ik zombie door. Man wat is het klote. En het erge is dat ik ook bang ben voor hulp als het dus zo stroef gaat, frusteren is en zelfs erger. Ach Sasha wat naar voor je.
Ik vind dit een Heel lastige positie. Ik wil het zelf kunnen en dat lukt waarschijnlijk ook wel. Hulp doet het toch niet goed. Dus fijn als ik hier weer even kan ventileren.
Niemand om mij heen heeft het waarschijnlijk door. Alles is voor elkaar. Lijkt het. Maarja kan weinig mensen.
Als ik dood ben is het ook goed.
Voorheen was het ik rij de auto ergens tegenaan. Mes pakken maar durf niet.
Nu is het een bobbeltje in mijn huid. Waarom naar de arts. Misschien is dit mijn lot en misschien is er helemaal niks. Dan al die moeite. Het hoeft niet meer voor mij
Klaar met ploeteren. Teleurstellingen en ben een eigenwijze donder maar ik mag denken wat ik wil. Ben er gewoon klaarmee
Ik vind dit een Heel lastige positie. Ik wil het zelf kunnen en dat lukt waarschijnlijk ook wel. Hulp doet het toch niet goed. Dus fijn als ik hier weer even kan ventileren.
Niemand om mij heen heeft het waarschijnlijk door. Alles is voor elkaar. Lijkt het. Maarja kan weinig mensen.
Als ik dood ben is het ook goed.
Voorheen was het ik rij de auto ergens tegenaan. Mes pakken maar durf niet.
Nu is het een bobbeltje in mijn huid. Waarom naar de arts. Misschien is dit mijn lot en misschien is er helemaal niks. Dan al die moeite. Het hoeft niet meer voor mij
Klaar met ploeteren. Teleurstellingen en ben een eigenwijze donder maar ik mag denken wat ik wil. Ben er gewoon klaarmee
donderdag 28 maart 2024 om 02:34
Avo, ik ben wel benieuwd wat voor soort yoga je doet. En eens met Sasha, knap dat je ondanks de tranen en weerstand door bent gegaan!
Ik vind het juist moedig als je wél om hulp durft te vragen aan bijv de huisarts. Ik vind dat zelf namelijk moeilijk, denk snel dat ik het zelf allemaal wel weer oplos. Zeker bij psychische dingen. Dus ik snap je wel. Maar om hulp vragen hoort ook bij een goede zelfzorg.
Sasha, kun jij of je begeleider morgen niet bij de huisarts aandringen op extra medicatie? Zodat je geen stress hebt over je laatste pil en niet tot maandag, misschien zelfs dinsdag hoeft te wachten? Misschien kan de huisarts je iets voor een paar dagen voorschrijven zodat je tenminste het weekend kunt overbruggen?
Jammer dat je misselijk werd van floaten. Was dat meteen al of achteraf? Ik vond het echt geweldig: zo lekker warm voor een koukleum zoals ik en alle pijntjes en stress verdwenen als sneeuw voor de zon. Echt een fijn me-time moment. Die koptelefoon klinkt ook fijn! Luister je dan muziek via je telefoon? Ik heb er niet zoveel verstand van. Welke muziek vind je fijn?
Monstrea, ik lees je, maar ik weet verder niet veel te zeggen. Ik hoop dat ook jij om hulp durft te vragen als je het echt niet meer ziet zitten (en dat punt lijk je inmiddels al bereikt te hebben.)
Nog één dagje (middag) werken en dan heb ik 4 dagen weekend. Alleen 2e Paasdag staat wat gepland, voor de rest is het een rustig weekend. Wel lekker, want april wordt nog druk genoeg.
Slaap (hopelijk) lekker allemaal
Ik vind het juist moedig als je wél om hulp durft te vragen aan bijv de huisarts. Ik vind dat zelf namelijk moeilijk, denk snel dat ik het zelf allemaal wel weer oplos. Zeker bij psychische dingen. Dus ik snap je wel. Maar om hulp vragen hoort ook bij een goede zelfzorg.
Sasha, kun jij of je begeleider morgen niet bij de huisarts aandringen op extra medicatie? Zodat je geen stress hebt over je laatste pil en niet tot maandag, misschien zelfs dinsdag hoeft te wachten? Misschien kan de huisarts je iets voor een paar dagen voorschrijven zodat je tenminste het weekend kunt overbruggen?
Jammer dat je misselijk werd van floaten. Was dat meteen al of achteraf? Ik vond het echt geweldig: zo lekker warm voor een koukleum zoals ik en alle pijntjes en stress verdwenen als sneeuw voor de zon. Echt een fijn me-time moment. Die koptelefoon klinkt ook fijn! Luister je dan muziek via je telefoon? Ik heb er niet zoveel verstand van. Welke muziek vind je fijn?
Monstrea, ik lees je, maar ik weet verder niet veel te zeggen. Ik hoop dat ook jij om hulp durft te vragen als je het echt niet meer ziet zitten (en dat punt lijk je inmiddels al bereikt te hebben.)
Nog één dagje (middag) werken en dan heb ik 4 dagen weekend. Alleen 2e Paasdag staat wat gepland, voor de rest is het een rustig weekend. Wel lekker, want april wordt nog druk genoeg.
Slaap (hopelijk) lekker allemaal
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
donderdag 28 maart 2024 om 06:44
Ach Avo, wat ben je toch ongelofelijk hard voor jezelf. Ik snap echt wel dat je heel erg de neiging hebt om alles weer weg te stoppen. Dat mag ook als je dat wil. Maar nu, nu moet je dealen met wat er nu is en je nu voelt. Dit is niet je eigen schuld. Je hoeft dit niet maar alleen te dragen omdat je hebt bedacht dat je soms met coach hier over wil praten. Dit zijn oude ingesleten patronen en gedachten die spreken.
Ik weet dat het voor jezelf altijd anders voelt dan je over andere mensen denkt. Maar toch ga ik even vergelijken. Zou je dit ook zeggen tegen andere mensen die een traumabehandeling volgen? Eigen schuld dikke bult dat je het nu moeilijk hebt, deal er maar mee zonder hulp? Nee, ik weet dat je dit nooit zou zeggen en ook niet zo voelt. Want dat is anders. Maar dat is niet wat wij zien hè? Dat is niet anders, ook al voelt het wel zo.
Als je jezelf niet de pillen mag gunnen van jezelf, zijn er dan nog andere redenen waarmee je wel naar de huisarts mag? De plicht om jezelf veilig te houden voor je kinderen bijvoorbeeld? De huisarts hoef je nu niet te vertellen over hoeveel medicatie je inneemt. Je hoeft alleen maar te vertellen dat (je soms met iemand praat en) er weer veel herbelevingen zijn waardoor je in een cyclus komt van nauwelijks slapen door de herbelevingen. Als de huisarts al weet dat je soms jezelf pijn doet kan je dat er bij vertellen, maar dat hoeft niet.
Sasha, wat ontzettend moeilijk dat je nog maar 1 pil hebt. Kan je idd begeleider of zijn instantie inzetten om het belang van meer duidelijk te maken? Ik snap dat de huisarts een principe heeft, maar daar zou jij niet de dupe van moeten worden. Al regelt hij dit maar tijdelijk.
En trouwens, als de ggz je uitgeschreven heeft, hoe kunnen ze dan nog steeds verantwoordelijk zijn voor jouw medicatie?
Monstrea, wat naar te lezen dat je je zo slecht voelt. Ik snap dat je het gevoel hebt dat je de moeite niet waard bent, maar ben je nu al bij de huisarts of poh geweest om aan te geven dat het niet meer gaat?
Ik weet dat het voor jezelf altijd anders voelt dan je over andere mensen denkt. Maar toch ga ik even vergelijken. Zou je dit ook zeggen tegen andere mensen die een traumabehandeling volgen? Eigen schuld dikke bult dat je het nu moeilijk hebt, deal er maar mee zonder hulp? Nee, ik weet dat je dit nooit zou zeggen en ook niet zo voelt. Want dat is anders. Maar dat is niet wat wij zien hè? Dat is niet anders, ook al voelt het wel zo.
Als je jezelf niet de pillen mag gunnen van jezelf, zijn er dan nog andere redenen waarmee je wel naar de huisarts mag? De plicht om jezelf veilig te houden voor je kinderen bijvoorbeeld? De huisarts hoef je nu niet te vertellen over hoeveel medicatie je inneemt. Je hoeft alleen maar te vertellen dat (je soms met iemand praat en) er weer veel herbelevingen zijn waardoor je in een cyclus komt van nauwelijks slapen door de herbelevingen. Als de huisarts al weet dat je soms jezelf pijn doet kan je dat er bij vertellen, maar dat hoeft niet.
Sasha, wat ontzettend moeilijk dat je nog maar 1 pil hebt. Kan je idd begeleider of zijn instantie inzetten om het belang van meer duidelijk te maken? Ik snap dat de huisarts een principe heeft, maar daar zou jij niet de dupe van moeten worden. Al regelt hij dit maar tijdelijk.
En trouwens, als de ggz je uitgeschreven heeft, hoe kunnen ze dan nog steeds verantwoordelijk zijn voor jouw medicatie?
Monstrea, wat naar te lezen dat je je zo slecht voelt. Ik snap dat je het gevoel hebt dat je de moeite niet waard bent, maar ben je nu al bij de huisarts of poh geweest om aan te geven dat het niet meer gaat?
donderdag 28 maart 2024 om 10:06
Wat fijn dat begeleider en zijn team het voor je opnemen en serieus oppakken. Je klinkt nu ook wat rustiger/minder in paniek dan een paar dagen geleden.
Avo, hoe was je nacht?
Ik ben wel team toch even naar de huisarts voor pillen. Je hoeft niet weer eerst de bodem te raken voor je daar recht op zou hebben. Tip van Maisnon om het vanuit je kinderen te bekijken vind ik een hele goeie!
Avo, hoe was je nacht?
Ik ben wel team toch even naar de huisarts voor pillen. Je hoeft niet weer eerst de bodem te raken voor je daar recht op zou hebben. Tip van Maisnon om het vanuit je kinderen te bekijken vind ik een hele goeie!
donderdag 28 maart 2024 om 11:16
Ik sluit me helemaal aan bij bovenstaand bericht van Bloemenvaasje.
Montstrea, je schreef laatst dat je een afspraak had bij de huisarts. Wat is daar uitgekomen?
Avo, ik herken het zo, het afvragen of je je niet aanstelt. Ik zit ook in die struggle. Stel ik me aan? Is dit wel trauma? Maak ik het zelf niet veel groter dan het is? Ik heb binnenkort een intake bij een traumacentrum. Door de eerste screening ben ik heen. Maar ik vraag me af: ben ik wel' erg' genoeg?
*poef
Montstrea, je schreef laatst dat je een afspraak had bij de huisarts. Wat is daar uitgekomen?
Avo, ik herken het zo, het afvragen of je je niet aanstelt. Ik zit ook in die struggle. Stel ik me aan? Is dit wel trauma? Maak ik het zelf niet veel groter dan het is? Ik heb binnenkort een intake bij een traumacentrum. Door de eerste screening ben ik heen. Maar ik vraag me af: ben ik wel' erg' genoeg?
*poef
anoniem_672d07c2e9073 wijzigde dit bericht op 29-03-2024 16:38
73.54% gewijzigd
donderdag 28 maart 2024 om 11:45
En, is therapie eigenlijk wel een goed idee? Maak ik het daarmee niet nog groter? Verzand ik er dan niet in? Kan ik mezelf maar beter niet weer bij elkaar rapen en doen alsof er niks is (misschien is er wel niet zo veel), en mn gewone leven weer oppakken. Heb ik eerder gedaan. Kom ik er dan niet beter uit? Therapie is nou ook niet zaligmakend lees ik hier overal, en straks helpen ze me verder in de put en niet meer eruit 
donderdag 28 maart 2024 om 16:23
donderdag 28 maart 2024 om 18:34
Het lijkt me sowieso een no go om onderling te praten over welke methode en wanneer mbt suicide.
Bespreken van gevoelens kan, alles mag er zijn. Concrete plannen, methodes, handelingen oid lijken me niet de bedoeling.
Dus dood willen: geen probleem. Euthanasietraject bespreken: prima.
Aangeven voor wanneer je dood bent en hoe: niet oke.
Bespreken van gevoelens kan, alles mag er zijn. Concrete plannen, methodes, handelingen oid lijken me niet de bedoeling.
Dus dood willen: geen probleem. Euthanasietraject bespreken: prima.
Aangeven voor wanneer je dood bent en hoe: niet oke.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
