Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 3
vrijdag 1 maart 2024 om 21:50
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit. Originele TO schrijft nog mee. In afgelopen edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-03-2024 23:19
Reden: Titel aangepast
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
zaterdag 31 augustus 2024 om 15:31
zaterdag 31 augustus 2024 om 16:16
Dat ik door elke grote levensgebeurtenis zo onderuit word gehaald. Dat ik zo kwetsbaar ben en er een ontroostbaar eenzaam kind in mij zit.
Ik weet dat het zo is, ik weet hoe het komt, maar ik heb geen verweer tegen de confrontatie met die naakte, koude, hulpeloze, diep wanhopige versie van mezelf.
Elke keer begraaf ik die versie in de diepste kuil die ik kan vinden, in de hoop er nooit meer mee geconfronteerd te worden. Tevergeefs.
Nu ik weer hoop voel en licht zie, wil ik echt nooit meer zo diep komen te zitten. Maar ik weet dat ik daar geen controle over heb, en dat maakt me bang.
Dit opschrijven maakt me ook angstig. Vind het zo pathetisch en zo akelig tegelijk.
zaterdag 31 augustus 2024 om 19:34
Helpt het als ik zeg dat ik het niet pathetisch vind? Niet eens raar eigenlijk.
Iedereen reageert op zijn eigen manier op grote levensgebeurtenissen.
Dat je nu inziet hoe het bij jou werkt is het begin van een kans op verandering.
(Tweedehands coaching. Dit zei coach toen ik aangaf zo op te zien tegen november en december, weer die zwarte diepte)
Alleen al door erover te denken, het te erkennen, en erover te praten veranderen er dingen.
Niet willen weten en zien is fantastisch, I agree. Roep ik nog steeds zuchtend en steunend tegen coach minimaal een keer per maand.
En zij zegt dan heel geduldig dat weten en zien het begin is van je eigen regie pakken.
Pas als je ziet wat er is, kan je kiezen of je dat wilt houden.
Wat overigens ook mag.
Voorlopig lekker kop in t zand en dit langzaam laten inzinken.
Been there, done that, en nu ineens heb ik een emdr therapeut. Oftewel: blijkbaar maak je ook stapjes door aan ideeën te wennen.
Oke, einde peptalk.
Super herkenbaar wat je schrijft van het ontroostbare kleine kind, de diepwanhooige versie van jezelf, en het begraven. (Ik ben persoonlijk meer van het opsluiten in donkere kelders met dikke deuren, maar kniesoor die daar op let.)
En ook dat je nooit meer zo diep wil, en alleen al angstig bent het op te schrijven.
Super dapper dat je het dan opschrijft.
Voel je vrij om er hardop over te denken als dat je helpt.
Maar misschien heb je nu meer behoefte aan deze info tijdelijk ook in de diepe kuil stoppen, zodat je even tot rust kan komen.
Het is een heftig besef dat je diep raakt.
Iedereen reageert op zijn eigen manier op grote levensgebeurtenissen.
Dat je nu inziet hoe het bij jou werkt is het begin van een kans op verandering.
(Tweedehands coaching. Dit zei coach toen ik aangaf zo op te zien tegen november en december, weer die zwarte diepte)
Alleen al door erover te denken, het te erkennen, en erover te praten veranderen er dingen.
Niet willen weten en zien is fantastisch, I agree. Roep ik nog steeds zuchtend en steunend tegen coach minimaal een keer per maand.
En zij zegt dan heel geduldig dat weten en zien het begin is van je eigen regie pakken.
Pas als je ziet wat er is, kan je kiezen of je dat wilt houden.
Wat overigens ook mag.
Voorlopig lekker kop in t zand en dit langzaam laten inzinken.
Been there, done that, en nu ineens heb ik een emdr therapeut. Oftewel: blijkbaar maak je ook stapjes door aan ideeën te wennen.
Oke, einde peptalk.
Super herkenbaar wat je schrijft van het ontroostbare kleine kind, de diepwanhooige versie van jezelf, en het begraven. (Ik ben persoonlijk meer van het opsluiten in donkere kelders met dikke deuren, maar kniesoor die daar op let.)
En ook dat je nooit meer zo diep wil, en alleen al angstig bent het op te schrijven.
Super dapper dat je het dan opschrijft.
Voel je vrij om er hardop over te denken als dat je helpt.
Maar misschien heb je nu meer behoefte aan deze info tijdelijk ook in de diepe kuil stoppen, zodat je even tot rust kan komen.
Het is een heftig besef dat je diep raakt.
zondag 1 september 2024 om 23:02
Zo, m'n eerste week zit er alweer op.
Waar ik maandag helemaal geen zin had om te beginnen, leek het dinsdag alsof ik geen 6 weken vakantie had gehad. Met andere woorden: toen zat ik er al meteen weer helemaal in. Inclusief de extra uren, geen pauze nemen, alles de eerste week op orde willen hebben en thuis uitgeput in bed liggen (3 van de 4 dagen).
Gelukkig hadden we een rustig weekend, dus ik ben nu wel weer enigszins uitgerust en doordat ik vorige week zoveel gedaan heb, lopen m'n groepen nu al redelijk, dus ik hoop dat ik een normale, rustige week tegemoet ga. Ik wil sowieso op mijn uren proberen te letten en de lat niet te hoog leggen, al blijft dat moeilijk.
Waar ik maandag helemaal geen zin had om te beginnen, leek het dinsdag alsof ik geen 6 weken vakantie had gehad. Met andere woorden: toen zat ik er al meteen weer helemaal in. Inclusief de extra uren, geen pauze nemen, alles de eerste week op orde willen hebben en thuis uitgeput in bed liggen (3 van de 4 dagen).
Gelukkig hadden we een rustig weekend, dus ik ben nu wel weer enigszins uitgerust en doordat ik vorige week zoveel gedaan heb, lopen m'n groepen nu al redelijk, dus ik hoop dat ik een normale, rustige week tegemoet ga. Ik wil sowieso op mijn uren proberen te letten en de lat niet te hoog leggen, al blijft dat moeilijk.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
maandag 2 september 2024 om 15:03
Om te beginnen huilen avo. En daarna, als het lukt, iets vinden om om te lachen.
Opgeven kan altijd nog. Zou ik nog even uitstellen.
Griebus, wat omschrijf je dat mooi. Kwetsbaar en onderuit worden gehaald door levensgebeurtenissen... ja, herkenbaar. Als ik je metafoor doortrek zou ik zeggen dat tegen het diep zitten het al helpt om die kuil niet zo fanatiek te graven misschien? Zit je daar, in een kuil, die moet je dan helemaal weer uit... Ik gun je dat je van jezelf gewoon even mag gaan zitten en troost ontvangen tot je weer kunt.
Zie je ook de andere kant, dat dit alles dus betekent dat je veel draagt?
Opgeven kan altijd nog. Zou ik nog even uitstellen.
Griebus, wat omschrijf je dat mooi. Kwetsbaar en onderuit worden gehaald door levensgebeurtenissen... ja, herkenbaar. Als ik je metafoor doortrek zou ik zeggen dat tegen het diep zitten het al helpt om die kuil niet zo fanatiek te graven misschien? Zit je daar, in een kuil, die moet je dan helemaal weer uit... Ik gun je dat je van jezelf gewoon even mag gaan zitten en troost ontvangen tot je weer kunt.
Zie je ook de andere kant, dat dit alles dus betekent dat je veel draagt?
What a nuanced anxiety
maandag 2 september 2024 om 16:22
Kwetsbaar en onderuit worden gehaald door levensgebeurtenissen... Check. Nog steeds. Al merk ik wel als ik eerlijk durf te kijken dat ik toch wel stappen heb gemaakt waardoor ik niet ALTIJD meer finaal de dieperik instort.
Op een of andere manier heb ik de afvalscheiding wat beter onder controle waardoor ik wat minder vaak naar het stort moet rijden
Op een of andere manier heb ik de afvalscheiding wat beter onder controle waardoor ik wat minder vaak naar het stort moet rijden
maandag 2 september 2024 om 18:36
Ik zit een beetje te grinniken om de metaforen hier. Heerlijk hoe we gevoelens ervaren en verwoorden.
Fijn dat je wel vooruitgang ziet Olle. Dat geeft toch moed.
En ik put zelf ook moed uit de gedachte dat ik tot nu toe altijd weer uit de put gekomen ben, dus dat het wel weer beter zal gaan.
Hoewel dat mijn zorg voor deze winter niet echt wegneemt....
Tyche, huilen toch maar niet gedaan. Aangegeven dat ik het lastig vond dat ze november niet beschikbaar was. Hebben nu half november een afspraak op haar vrije middag.
Dat geeft mij wat steun om naartoe te leven.
En hopelijk heb ik met de emdr/hapto mevrouw dan al beetje band opgebouwd.
Oh, en coach ging een rood sterretje zetten op haar vrije middag in de week voor Sinterklaas. Als het dan echt niet gaat, kan in geval van nood dan ook nog afgesproken worden.
Je begrijpt dat ik die NIET ga gebruiken.
Fijn dat je wel vooruitgang ziet Olle. Dat geeft toch moed.
En ik put zelf ook moed uit de gedachte dat ik tot nu toe altijd weer uit de put gekomen ben, dus dat het wel weer beter zal gaan.
Hoewel dat mijn zorg voor deze winter niet echt wegneemt....
Tyche, huilen toch maar niet gedaan. Aangegeven dat ik het lastig vond dat ze november niet beschikbaar was. Hebben nu half november een afspraak op haar vrije middag.
Dat geeft mij wat steun om naartoe te leven.
En hopelijk heb ik met de emdr/hapto mevrouw dan al beetje band opgebouwd.
Oh, en coach ging een rood sterretje zetten op haar vrije middag in de week voor Sinterklaas. Als het dan echt niet gaat, kan in geval van nood dan ook nog afgesproken worden.
Je begrijpt dat ik die NIET ga gebruiken.
maandag 2 september 2024 om 19:04
maandag 2 september 2024 om 20:03
Slim Frietje, die wekkers.
Hier ook heul veel wekkers. En de kinderen worden al net zo erg. Er zijn al vier wekkers gegaan afgelopen uur hier.
Jammer dat niemand er daarna wat mee doet.
Mailen wil ik niet vragen. Ik vind het ingewikkeld om tijd/ruimte in te mogen nemen. Dus dit aangeven en de vrije middag aannemen is al ingewikkeld genoeg.
En ik weet dat ik altijd mag appen.
Hier ook heul veel wekkers. En de kinderen worden al net zo erg. Er zijn al vier wekkers gegaan afgelopen uur hier.
Jammer dat niemand er daarna wat mee doet.
Mailen wil ik niet vragen. Ik vind het ingewikkeld om tijd/ruimte in te mogen nemen. Dus dit aangeven en de vrije middag aannemen is al ingewikkeld genoeg.
En ik weet dat ik altijd mag appen.
maandag 2 september 2024 om 21:12
@advo ik negeer ook wel eens de wekkers maar mijn directe collega en mijn manager weten waarom die wekkers staan.
Dus als mijn wekker om 10 uur gaat zingt hij altijd koffie tijd. Daardoor is heb ik het gevoel dat ik het niet kan negeren. En ik wil echt niet helemaal terug vallen dus de comitmend om de wekkers te volgens is vanuit mijn eigen ook. Maar ik moet gewoon weer structuur er in te krijgen .
En over plek innemen die kleine dame in jouw neemt niemand zijn plek in als je mailt ook niet met die afspraak. Jouw coach maakt daar een bewuste keus om je die plek te geven. En neemt ook een bewuste keus om jouw apje of mailtje te lezen. En ze kan er voor kiezen om er later bij jouw er op terug te komen of meteen te reageren.
Dus als mijn wekker om 10 uur gaat zingt hij altijd koffie tijd. Daardoor is heb ik het gevoel dat ik het niet kan negeren. En ik wil echt niet helemaal terug vallen dus de comitmend om de wekkers te volgens is vanuit mijn eigen ook. Maar ik moet gewoon weer structuur er in te krijgen .
En over plek innemen die kleine dame in jouw neemt niemand zijn plek in als je mailt ook niet met die afspraak. Jouw coach maakt daar een bewuste keus om je die plek te geven. En neemt ook een bewuste keus om jouw apje of mailtje te lezen. En ze kan er voor kiezen om er later bij jouw er op terug te komen of meteen te reageren.
maandag 2 september 2024 om 21:32
Ja, dat is misschien ook zo.
Maar ik vind al dat ik teveel vraag, teveel ruimte inneem. Ik wil gewoon niet dat ze een hekel aan me krijgt.
Het is ingewikkeld.
Deze vrije middag aannemen voel ik me al heel schuldig over. Het is een ding, die schaamte en schuld.
Wat een dappere stok achter de deur om je collega en manager in te lichten.
Dan heb je toch minder mogelijkheid om vals te spelen. Want al wil je niet terugvallen, soms is het gewoon Echt Heel Moeilijk om het juiste, gezonde te doen. Superknap dat je dat zo gezekerd hebt zeg.
Maar ik vind al dat ik teveel vraag, teveel ruimte inneem. Ik wil gewoon niet dat ze een hekel aan me krijgt.
Het is ingewikkeld.
Deze vrije middag aannemen voel ik me al heel schuldig over. Het is een ding, die schaamte en schuld.
Wat een dappere stok achter de deur om je collega en manager in te lichten.
Dan heb je toch minder mogelijkheid om vals te spelen. Want al wil je niet terugvallen, soms is het gewoon Echt Heel Moeilijk om het juiste, gezonde te doen. Superknap dat je dat zo gezekerd hebt zeg.
maandag 2 september 2024 om 22:37
Ik mailde coach net wel de verwarring na vorige keer.
Dat zij me niet mee zou geven. En de conclusie daarna. Enzo.
En of ze me wil helpen het erover te hebben morgen.
Ik word namelijk gek van al mijn gedachten en verwarring. Ik vertrouw mijn eigen hoofd niet. Mezelf niet.
Misschien wil ik haar mening horen... ?
Au au au
Dat zij me niet mee zou geven. En de conclusie daarna. Enzo.
En of ze me wil helpen het erover te hebben morgen.
Ik word namelijk gek van al mijn gedachten en verwarring. Ik vertrouw mijn eigen hoofd niet. Mezelf niet.
Misschien wil ik haar mening horen... ?
Au au au
maandag 2 september 2024 om 22:49
Wat goed dat je die vraag alvast per mail bij haar neergelegd hebt! Heel logisch dat je je eigen gedachtes nog niet/ niet meer vertrouwd. Het is nieuw om zo veel te delen en de processen en gedachtes die daarna komen zijn ook nieuw. Het experimenteren met anders tegen dezelfde gebeurtenis aankijken. Misschien was die 6 toch een 9?
Niet fijn dat coach nauwelijks beschikbaar is in november. Maar als dat dan toch zo is, fijn dat ze dat ver van te voren weet. Ik snap dat je er dan nu al tegenop ziet, maar het geeft jullie ook de kans om samen een plan te maken. Wat als...
Ben je al een tweede keer bij de haptomevrouw geweest?
Frietje, mooi hoe je zo goed voor jezelf probeert te zorgen! Wekker klinkt ook lekker praktisch.
Niet fijn dat coach nauwelijks beschikbaar is in november. Maar als dat dan toch zo is, fijn dat ze dat ver van te voren weet. Ik snap dat je er dan nu al tegenop ziet, maar het geeft jullie ook de kans om samen een plan te maken. Wat als...
Ben je al een tweede keer bij de haptomevrouw geweest?
Frietje, mooi hoe je zo goed voor jezelf probeert te zorgen! Wekker klinkt ook lekker praktisch.
maandag 2 september 2024 om 23:26
@advo na mijn laatste terug val ( na de zwangerschap van de jongste) had ik 2 jassen uitgedaan toen ik weer ging werken. Mijn manager heeft gewoon gevraagd of ze iets voor mij kon betekenen hier in. Zij wist ook van de therapie
En van mijn collega
zijn zus heeft het zelfde gehad dus hij weet wat voor een lastig proces het is en hij heeft eerst over haar verteld en toen gewoon op de man af gevraagd hoe dat bij mij zat. Dus ik voelde ergens iets dat ik mij bij hem niet hoef te schame als het lastig gaat. En dat is wel heel erg fijn Je moet het uiteindelijk zelf doen maar alle kleine beetjes helpen.
En advo dat geldt ook voor jouw alle kleine beetjes helpen zoals de mail die je net hebt gestuurd. Elk stapje die je neemt is een bevestiging van je verhaal van het kleine meisje die los zweeft in jouw. En het verhaal gaat zich steeds meer verankeren in je volwassen jij waardoor je beter kan zien/voelen dat wat ze jouw hebben voor gehouden niet klopt. Dat je boos en verdrietig mag zijn voor dat kleine meisje. Dat je jeugd niet leuk was. Dat de mensen die je moesten beschermen je hebben laten vallen. Maar door dat steeds beter te kunnen zien kan je het ook steeds beter in de denkbeeldige kast gaan doen. En nee de laden kunnen waarschijnlijk nooit opslot maar je weet wel hoe je ze weer kan opbergen en de juiste la. Zodat het in de volwassen jij opgeruimd blijft met af en toe een open la.
En van mijn collega
zijn zus heeft het zelfde gehad dus hij weet wat voor een lastig proces het is en hij heeft eerst over haar verteld en toen gewoon op de man af gevraagd hoe dat bij mij zat. Dus ik voelde ergens iets dat ik mij bij hem niet hoef te schame als het lastig gaat. En dat is wel heel erg fijn Je moet het uiteindelijk zelf doen maar alle kleine beetjes helpen.
En advo dat geldt ook voor jouw alle kleine beetjes helpen zoals de mail die je net hebt gestuurd. Elk stapje die je neemt is een bevestiging van je verhaal van het kleine meisje die los zweeft in jouw. En het verhaal gaat zich steeds meer verankeren in je volwassen jij waardoor je beter kan zien/voelen dat wat ze jouw hebben voor gehouden niet klopt. Dat je boos en verdrietig mag zijn voor dat kleine meisje. Dat je jeugd niet leuk was. Dat de mensen die je moesten beschermen je hebben laten vallen. Maar door dat steeds beter te kunnen zien kan je het ook steeds beter in de denkbeeldige kast gaan doen. En nee de laden kunnen waarschijnlijk nooit opslot maar je weet wel hoe je ze weer kan opbergen en de juiste la. Zodat het in de volwassen jij opgeruimd blijft met af en toe een open la.
dinsdag 3 september 2024 om 05:18
Tnx Maisnon en Frietje.
Maisnon, dat is het inderdaad denk ik. Ik wil niet dat de 6 een 9 is. Maar ik ben niet meer 100% zeker van de 6.
Ik weet niet of ik de 9 kant wel zien. Maar er is iets met de 6.
Het is inderdaad fijn om ver van tevoren te weten waar ik aan toe ben in november.
Plan is geen gek idee. Emdr volgende week weer.
Dankjewel voor je moeite om weer mee te denken. Zo lief. Tnx.
Frietje, ik vind het nog steeds dapper! Wel super dat ze zelf naar jou uitreiken.
Maar jij nam het aan, durfde te vertrouwen. Zo knap.
Maisnon, dat is het inderdaad denk ik. Ik wil niet dat de 6 een 9 is. Maar ik ben niet meer 100% zeker van de 6.
Ik weet niet of ik de 9 kant wel zien. Maar er is iets met de 6.
Het is inderdaad fijn om ver van tevoren te weten waar ik aan toe ben in november.
Plan is geen gek idee. Emdr volgende week weer.
Dankjewel voor je moeite om weer mee te denken. Zo lief. Tnx.
Frietje, ik vind het nog steeds dapper! Wel super dat ze zelf naar jou uitreiken.
Maar jij nam het aan, durfde te vertrouwen. Zo knap.
dinsdag 3 september 2024 om 13:00
Dat is heel begrijpelijk, Avo. Misschien kun je even toestaan dat de angst er is.
Kun je ook zien dat je op dit moment niet werkelijk in gevaar bent? Of is dat nu te moeilijk?
Ik lees je in elk geval.
Inademen, uitademen. Meer hoeft nu even niet.
dinsdag 3 september 2024 om 13:01
Tyche, jouw doortrekken van mijn eigen beeldspraak vind ik wel zó verhelderend. Dank je.tyche schreef: ↑02-09-2024 15:03Om te beginnen huilen avo. En daarna, als het lukt, iets vinden om om te lachen.
Opgeven kan altijd nog. Zou ik nog even uitstellen.
Griebus, wat omschrijf je dat mooi. Kwetsbaar en onderuit worden gehaald door levensgebeurtenissen... ja, herkenbaar. Als ik je metafoor doortrek zou ik zeggen dat tegen het diep zitten het al helpt om die kuil niet zo fanatiek te graven misschien? Zit je daar, in een kuil, die moet je dan helemaal weer uit... Ik gun je dat je van jezelf gewoon even mag gaan zitten en troost ontvangen tot je weer kunt.
Zie je ook de andere kant, dat dit alles dus betekent dat je veel draagt?
dinsdag 3 september 2024 om 14:28
Tyche is gewoon verhelderend.
Ik was inderdaad bij coach.
Angst was nog niet allesoverheersend.
Moeite om de echte werkelijkheid te onderscheiden. Uiteindelijk met coach nog geappt en nu spanning maar wel redelijk oke.
Wat een verdriet vanochtend.
Ik geloof dat ik wel kan huilen. En daar doe ik niet aan. Alleen aan ogen lekken.
Ik was inderdaad bij coach.
Angst was nog niet allesoverheersend.
Moeite om de echte werkelijkheid te onderscheiden. Uiteindelijk met coach nog geappt en nu spanning maar wel redelijk oke.
Wat een verdriet vanochtend.
Ik geloof dat ik wel kan huilen. En daar doe ik niet aan. Alleen aan ogen lekken.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
