Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 3
vrijdag 1 maart 2024 om 21:50
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit. Originele TO schrijft nog mee. In afgelopen edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-03-2024 23:19
Reden: Titel aangepast
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
donderdag 5 september 2024 om 21:51
Tyche, je vertelt hier ook meer kleine stukjes van jezelf. Ik vind dat ook mooi, en fijn.
Misschien ben je jezelf serieuzer aan het nemen, waardoor het er een beetje kan en mag zijn?
Zoiets lijkt ik een beetje te proeven.
Ik vind het in elk geval een cadeautje om je zo een beetje te mogen leren kennen en je reis te volgen.
Misschien ben je jezelf serieuzer aan het nemen, waardoor het er een beetje kan en mag zijn?
Zoiets lijkt ik een beetje te proeven.
Ik vind het in elk geval een cadeautje om je zo een beetje te mogen leren kennen en je reis te volgen.
vrijdag 6 september 2024 om 10:53
Het is weg wegens de wijze van formuleren Avo, wat geheel terecht is. Deze dappere vrouw laat zien dat het openbaar mag met haar keuze voor een openbare rechtszaak. Lees je ook overal de bewondering daarvoor? Ik hoor niemand daar negatief over.
Ik kan me voorstellen dat het nieuws überhaupt iets met je doet, weer zo'n clash van twee werelden.
Ik denk weer veel aan je en kom hier af en toe weer koekeloeren. Even team avocado weer een hart onder de riem steken
browniedoc wijzigde dit bericht op 06-09-2024 12:46
1.02% gewijzigd
vrijdag 6 september 2024 om 11:14
Avo: het gaat niet om de inhoud maar over mijn patroon. Nooit weten wanneer iets goed genoeg is. Ik heb wel vaker zo'n soort groep gehad en ik vind dit niveau eigenlijk heel fijn, maar ik heb hem nu samen met een collega die heel gestructureerd is en ik merk dat ik het voor haar 'goed wil doen.' Terwijl ik het heel goed doe zonder die structuur. Ik ben eigenlijk heel goed op inspelen waar de groep behoefte aan heeft. Een globale lesplanning werkt voor mij ideaal. Dus *note to self*: meer bij mezelf blijven ipv me aan willen passen aan collega.
Tyche, je hebt gelijk, dit is roofbouw en ik voel het ook. Gisteren was ik eigenlijk al aan het einde van mijn Latijn. 's Middags lesgegeven en daarna nog 2 uur bezig geweest, min of meer naar huis gestuurd door collega's en toen ik naar de auto liep, voelde ik al dat ik over m'n eigen grenzen was gegaan. (lichamelijke klacht.
Vannacht amper geslapen, want ik kwam maar niet in slaap. Om 7:00 uur dacht: waar ben ik eigenlijk mee bezig? Moet ik straks weer dagen platliggen, is dat het waard? En de groep van vanochtend zou ook weer druk zijn. Dus heb ik besloten me voor vandaag ziek te melden, om erger te voorkomen. Even bijslapen en goed uitrusten en dan vanaf volgende week weer normaal gaan doen. Me niet afmeten aan collega's, maar weer terug naar mezelf!
Tyche, je hebt gelijk, dit is roofbouw en ik voel het ook. Gisteren was ik eigenlijk al aan het einde van mijn Latijn. 's Middags lesgegeven en daarna nog 2 uur bezig geweest, min of meer naar huis gestuurd door collega's en toen ik naar de auto liep, voelde ik al dat ik over m'n eigen grenzen was gegaan. (lichamelijke klacht.
Vannacht amper geslapen, want ik kwam maar niet in slaap. Om 7:00 uur dacht: waar ben ik eigenlijk mee bezig? Moet ik straks weer dagen platliggen, is dat het waard? En de groep van vanochtend zou ook weer druk zijn. Dus heb ik besloten me voor vandaag ziek te melden, om erger te voorkomen. Even bijslapen en goed uitrusten en dan vanaf volgende week weer normaal gaan doen. Me niet afmeten aan collega's, maar weer terug naar mezelf!
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
zondag 8 september 2024 om 20:31
Helemaal uitgeput. Blij dat ik vrijdag thuis ben gebleven. Gisteren rustig aan gedaan, 's avonds wel een afscheid van een collega waar het erg druk was. Gelukkig had ik al geregeld dat ik met iemand mee zou rijden en man heeft mij zelfs naar diegene gebracht. Vandaag weer een rustige dag, maar helemaal uitgeput.
Morgen beter melden en maar weer gewoon aan het werk. En het zo rustig mogelijk aandoen deze week.
Morgen beter melden en maar weer gewoon aan het werk. En het zo rustig mogelijk aandoen deze week.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
maandag 9 september 2024 om 16:21
Avo, volgens mij ben jij een heel leuk mens en het zegt heel veel positiefs over jou dat oa jouw vertrouwenspersoon contact met je zoekt. ( Je hoeft me uiteraard niet te geloven 
)
Voelen is rete vermoeiend en angstig en naar. Maar ook de lieve, mooie, leuke dingen komen meer binnen als je voelt.
En je maakt zulke grote stappen met coach! Heb t echt met bewondering zitten lezen.
ID: hoe is de dag vandaag gegaan?
Het klinkt alsof je heel veel moeite hebt om los te laten wat anderen van jouw werk vinden. En of jouw goede eigenschappen (aanvoelen van de groep) minder waard is dan iemand anders zn goede eigenschappen (structuur en duidelijkheid). Terwijl het allebei sterke punten zijn alleen zijn ze anders.
Weet je waar dat vandaan komt?
)Voelen is rete vermoeiend en angstig en naar. Maar ook de lieve, mooie, leuke dingen komen meer binnen als je voelt.
En je maakt zulke grote stappen met coach! Heb t echt met bewondering zitten lezen.
ID: hoe is de dag vandaag gegaan?
Het klinkt alsof je heel veel moeite hebt om los te laten wat anderen van jouw werk vinden. En of jouw goede eigenschappen (aanvoelen van de groep) minder waard is dan iemand anders zn goede eigenschappen (structuur en duidelijkheid). Terwijl het allebei sterke punten zijn alleen zijn ze anders.
Weet je waar dat vandaan komt?
maandag 9 september 2024 om 17:27
ID ik denk dat ik herken wat jij schrijft. Ik zit nu thuis maar putte mezelf volledig uit op werk met steeds beter voorbereiden, steeds vroeger beginnen, steeds harder m'n best doen om het perfect te doen. Imposter... Perfectionisme... Faalangst... Allemaal traumasymptomen. Uiteindelijk volgens mij een uiting van in de kern jezelf niet goed genoeg vinden.
Wat fijn om soms met iemand van vroeger te kunnen praten Avo. Soms heel opvallend hoe zij zich dingen kunnen herinneren die je jezelf niet meer herinnerd. Ik had dat een paar maanden terug met m'n beste vriendinnetje van vroeger. Ik had het haar dus verteld toen het speelde. En ik had daar geen idee meer van!! Zij voelt zich nu schuldig dat ze toen niks gedaan heeft maar zo zie ik dat niet, ze was ook een kind, wist ook niet wat ze ermee aan moest.
...
En ik heb net gehoord dat ik ook deze week met EMDR kan starten.
Ik verwacht enige chaos de komende tijd.
Wat fijn om soms met iemand van vroeger te kunnen praten Avo. Soms heel opvallend hoe zij zich dingen kunnen herinneren die je jezelf niet meer herinnerd. Ik had dat een paar maanden terug met m'n beste vriendinnetje van vroeger. Ik had het haar dus verteld toen het speelde. En ik had daar geen idee meer van!! Zij voelt zich nu schuldig dat ze toen niks gedaan heeft maar zo zie ik dat niet, ze was ook een kind, wist ook niet wat ze ermee aan moest.
...
En ik heb net gehoord dat ik ook deze week met EMDR kan starten.
Ik verwacht enige chaos de komende tijd.
anoniem_672d07c2e9073 wijzigde dit bericht op 12-09-2024 06:29
37.54% gewijzigd
maandag 9 september 2024 om 20:44
Wauw Eefje, wauw!!!
Wat heeft je de knoop doen doorhakken?
Durf je ons te blijven updaten?
Jeeetje. Heb je al enig plan om met de chaos in te gaan?
Ik ga duimen dat de hele uitblijft, en je EMDR meteen verschil maakt!
Zou je willen vertellen hoe dat gaat bij jou?
Wat heeft je de knoop doen doorhakken?
Durf je ons te blijven updaten?
Jeeetje. Heb je al enig plan om met de chaos in te gaan?
Ik ga duimen dat de hele uitblijft, en je EMDR meteen verschil maakt!
Zou je willen vertellen hoe dat gaat bij jou?
anoniem_671df2f98900a wijzigde dit bericht op 10-09-2024 17:14
79.29% gewijzigd
maandag 9 september 2024 om 21:01
Eefje, wat een ontzettend dapper besluit! Het klinkt alsof je ook wat kwaadheid voelt, die heb je ook nodig om in actie te komen.
Zorg je ook voor jezelf als je de bom hebt gedropt? Kun je bij iemand terecht? Want het lijkt me behoorlijk heftig als je chaos verwacht.
Avo, als het je helpt om weer even terug te gaan naar de default en wat vertragen, doen. Ben je al naar de huisarts geweest ivm de komende maanden?
Zorg je ook voor jezelf als je de bom hebt gedropt? Kun je bij iemand terecht? Want het lijkt me behoorlijk heftig als je chaos verwacht.
Avo, als het je helpt om weer even terug te gaan naar de default en wat vertragen, doen. Ben je al naar de huisarts geweest ivm de komende maanden?
maandag 9 september 2024 om 21:21
Ik weet niet precies wat het was waardoor ik de knoop doorhakte. Steeds weer nieuwe inzichten, ook uit dit topic overigens. Ook begin ik me, door al het lezen steeds, te realiseren hoeveel schade het heeft aangericht, hoe veel het eigenlijk heeft beïnvloedt en verstoord. Zowel het gebeuren zelf als het geheim. En dat kan niet langer zo doorgaan.
M'n steunsysteem is beperkt tot een aantal vriendinnen maar op advies van de therapeut heb ik die wel ingelicht over wat er de komende tijd gaat gebeuren en dat ik wat steun kan gebruiken (in andere bewoordingen want dit is natuurlijk ruimte innemen en dus moeilijk, maar het is wel overgekomen maak ik op uit de reacties)
Als ik er enige chocola van kan maken zal ik laten weten hoe de emdr gaat.
Ik heb weinig mensen meer van vroeger. Maar haar dus wel. Vorig jaar vertelde ze me ook wat dingen over m'n vader die ik niet meer wist (bv dat m'n moeder eens een heel plan had gehad om hem te verlaten, en dat ik weleens midden in de nacht met m'n dekbed voor huis vriendin (/buurmeisje) had gestaan en niet meer naar huis wilde).
M'n steunsysteem is beperkt tot een aantal vriendinnen maar op advies van de therapeut heb ik die wel ingelicht over wat er de komende tijd gaat gebeuren en dat ik wat steun kan gebruiken (in andere bewoordingen want dit is natuurlijk ruimte innemen en dus moeilijk, maar het is wel overgekomen maak ik op uit de reacties)
Als ik er enige chocola van kan maken zal ik laten weten hoe de emdr gaat.
Ik heb weinig mensen meer van vroeger. Maar haar dus wel. Vorig jaar vertelde ze me ook wat dingen over m'n vader die ik niet meer wist (bv dat m'n moeder eens een heel plan had gehad om hem te verlaten, en dat ik weleens midden in de nacht met m'n dekbed voor huis vriendin (/buurmeisje) had gestaan en niet meer naar huis wilde).
maandag 9 september 2024 om 22:00
Jeeetje. Hoe was dat om terug te horen?
Wat goed dat je al vriendinnen ingeseind hebt. Dapper stap 1. Je hebt het je dus niet alleen voorgenomen, maar ook aan voorbereid.
Heb je dit ultimatum ook met je therapeute voorbereid?
Wat prachtig trouwens. Een helling van steeds meer nieuwe inzichten die het balletje aan het rollen maakten. En nu rolt het en is er voor jou dus geen houden aan.
Het geheim houden, de eenzaamheid, angst, schuld en schaamte zijn minstens zo schadelijk als wat er gebeurde.
Had je erover kunnen praten, troost en hulp ontvangen, had je veel eerder beseft dat het niet jouw schuld was, dat jij je niet hoefde te schamen.
Wat ik overigens nu heel krachtig naar voren vindt komen bij wat je vertelt.
Het is klaar. Het is niet meer jouw probleem. Dat is het jarenlang geweest, en nu geef je het terug.
Zo lees ik het een beetje.
Dikke vette wauw.
Zo onwijs trots op je.
Niet om deze beslissing. Maar om dat je zo klaar bent met anderen beschermen ten koste van jezelf. Omdat je nu jezelf op 1 wil zetten. Punt.
Trots, trots, trots.
Wat goed dat je al vriendinnen ingeseind hebt. Dapper stap 1. Je hebt het je dus niet alleen voorgenomen, maar ook aan voorbereid.
Heb je dit ultimatum ook met je therapeute voorbereid?
Wat prachtig trouwens. Een helling van steeds meer nieuwe inzichten die het balletje aan het rollen maakten. En nu rolt het en is er voor jou dus geen houden aan.
Het geheim houden, de eenzaamheid, angst, schuld en schaamte zijn minstens zo schadelijk als wat er gebeurde.
Had je erover kunnen praten, troost en hulp ontvangen, had je veel eerder beseft dat het niet jouw schuld was, dat jij je niet hoefde te schamen.
Wat ik overigens nu heel krachtig naar voren vindt komen bij wat je vertelt.
Het is klaar. Het is niet meer jouw probleem. Dat is het jarenlang geweest, en nu geef je het terug.
Zo lees ik het een beetje.
Dikke vette wauw.
Zo onwijs trots op je.
Niet om deze beslissing. Maar om dat je zo klaar bent met anderen beschermen ten koste van jezelf. Omdat je nu jezelf op 1 wil zetten. Punt.
Trots, trots, trots.
maandag 9 september 2024 om 23:50
Ik wilde net vragen Avo, is dat niet van K's choice, maar je typte het er al bij 
Ik was een paar weken geleden op een concert van ze, echt nostalgie.
Wat een mooi gesprek heb je met die vriendin gehad. Wat lief dat ze meteen voor je klaar stond. Jammer dat ze niet helemaal begrijpt dat je alles van vroeger nog niet verwerkt hebt. Als iemand zolang erover door gaat, zou ik zelf de neiging krijgen om het weer te gaan bagatelliseren. Zij weet toch best veel doordat je bij haar ook r.i. doet?
Ik snap je verder wel dat je het liefst weer terug naar 'normaal' wilt met coach. Het is spannend dat je zoveel verteld hebt. Hoe ik je de laatste weken lees, word je naar verschillende mensen steeds opener.
Eefje, ik heb je verhaal een beetje gevolgd. Knap dat je de boel echt open wilt gaan gooien ondanks de consequenties die dat gaat hebben.
En je hebt gelijk in wat je zegt over mij. Ik vind mezelf in de kern ook niet goed en probeer dat inderdaad te verbloemen door de lat maar hoog te leggen. Ik ben al eerder tegen de lamp gelopen; bij mijn vorige werkgever leefde ik echt van weekend naar weekend en van vakantie naar vakantie. Daar had ik regelmatig een dagje thuis nodig om weer even bij te komen. Op mijn huidige werk was afgelopen vrijdag de eerste keer (in drie jaar tijd), dus de lat is gelukkig wel al iets naar beneden en ik wil hem daar ook houden. Vanaf nu ga ik het weer op m'n eigen manier doen.
Mepal, bedankt voor jouw reactie op mij. Je hebt gelijk in wat je zegt. Ik heb vaker zulke groepen gehad en vind het juist heel fijn om een beetje te kunnen freewheelen. Een erg gestructureerde les werkt dan niet fijn. Terwijl collega die structuur juist heel fijn vindt als houvast. Zij heeft nog nooit zo'n soort groep gehad en zag er eerst ook tegenop. Terwijl ik denk: geef mij zo'n groep elke dag maar bij wijze van spreken. Waar het vandaan komt? Ik denk toch weer het in andermans ogen 'goed' willen doen en dan dus mezelf weer wegcijferen. Niet nodig, dat weet ik wel.
Trots op mezelf: gewerkt (niet perfect), pauze genomen (zelfzorg), normaal gekookt (lukt écht niet elke dag), vitaminepil en extra fruit genomen (tegen de vermoeidheid, dus zelfzorg) en nu slapen (voor mijn doen op tijd, dus zelfzorg).
Ik was een paar weken geleden op een concert van ze, echt nostalgie.
Wat een mooi gesprek heb je met die vriendin gehad. Wat lief dat ze meteen voor je klaar stond. Jammer dat ze niet helemaal begrijpt dat je alles van vroeger nog niet verwerkt hebt. Als iemand zolang erover door gaat, zou ik zelf de neiging krijgen om het weer te gaan bagatelliseren. Zij weet toch best veel doordat je bij haar ook r.i. doet?
Ik snap je verder wel dat je het liefst weer terug naar 'normaal' wilt met coach. Het is spannend dat je zoveel verteld hebt. Hoe ik je de laatste weken lees, word je naar verschillende mensen steeds opener.
Eefje, ik heb je verhaal een beetje gevolgd. Knap dat je de boel echt open wilt gaan gooien ondanks de consequenties die dat gaat hebben.
En je hebt gelijk in wat je zegt over mij. Ik vind mezelf in de kern ook niet goed en probeer dat inderdaad te verbloemen door de lat maar hoog te leggen. Ik ben al eerder tegen de lamp gelopen; bij mijn vorige werkgever leefde ik echt van weekend naar weekend en van vakantie naar vakantie. Daar had ik regelmatig een dagje thuis nodig om weer even bij te komen. Op mijn huidige werk was afgelopen vrijdag de eerste keer (in drie jaar tijd), dus de lat is gelukkig wel al iets naar beneden en ik wil hem daar ook houden. Vanaf nu ga ik het weer op m'n eigen manier doen.
Mepal, bedankt voor jouw reactie op mij. Je hebt gelijk in wat je zegt. Ik heb vaker zulke groepen gehad en vind het juist heel fijn om een beetje te kunnen freewheelen. Een erg gestructureerde les werkt dan niet fijn. Terwijl collega die structuur juist heel fijn vindt als houvast. Zij heeft nog nooit zo'n soort groep gehad en zag er eerst ook tegenop. Terwijl ik denk: geef mij zo'n groep elke dag maar bij wijze van spreken. Waar het vandaan komt? Ik denk toch weer het in andermans ogen 'goed' willen doen en dan dus mezelf weer wegcijferen. Niet nodig, dat weet ik wel.
Trots op mezelf: gewerkt (niet perfect), pauze genomen (zelfzorg), normaal gekookt (lukt écht niet elke dag), vitaminepil en extra fruit genomen (tegen de vermoeidheid, dus zelfzorg) en nu slapen (voor mijn doen op tijd, dus zelfzorg).
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
dinsdag 10 september 2024 om 06:51
ID, goed bezig, en ook dat laatste stukje, je realiseren wat je hebt gedaan aan zelfzorg vandaag.
Dank je Avo. Ik lijk nu heel standvastig, maar tijdens de uitvoering krijg ik het vast wel moeilijk hoor. Het plan is ook zo doorgesproken met de therapeute ja.
Heel grappig want je benoemt haast letterlijk een paar inzichten die me idd geholpen hebben. Het is zijn probleem, niet mijn probleem. Eigenlijk ook altijd geweest trouwens. Ik heb tientallen jaren iedereen beschermd ten koste van mezelf. Door hier te schrijven/lezen, met mensen te praten (vriendinnen, huisarts, hapotherapeut, Fier) en zo vreselijk veel te lezen en luisteren heb ik een soort mate van erkenning bereikt en een vermindering van schuldgevoel die nodig zijn voor deze stap. Ook merk ik dat het getob over deze beslissing me weer totaal in beslag neemt waardoor mijn verwerking staakt. Ik heb heel diep het gevoel dat ik niet verder kom zonder deze stap. Hoe erg ik de consequenties ook vind voor anderen (vooral z'n kinderen dan). En oh ja, ik heb de laatste tijd best goed contact met zijn kinderen (die van niks weten). En ik weiger te liegen tegen ze (volwassenen, slechts paar jaar jonger dan ik).
Therapeute was heel blij. Ze zegt dat het een essentiële stap is, maar dat de meesten pas zover komen ergens later tijdens therapie. Dat heeft ze eerder niet gezegd hoor, de beslissing lag volledig bij mij, maar nu de beslissing genomen is zei ze dat. Ook zei ze dat ik on the long run ook x omdat zij nu eigenlijk ook on hold in de kramp staat. Die kramp is duidelijk uit de appjes. Woest word ik ervan maar ik adem in, adem uit, en trek m'n plan. En dat het ook heel goed is omdat ik misschien wel niet de enige ben geweest. Ik denk dat nog steeds wel maar dat is mogelijk heel naïef, of ook een soort coping. Maar ik weet het niet zeker. En dan zou m'n outcoming ook anderen kunnen helpen.
Dank je Avo. Ik lijk nu heel standvastig, maar tijdens de uitvoering krijg ik het vast wel moeilijk hoor. Het plan is ook zo doorgesproken met de therapeute ja.
Heel grappig want je benoemt haast letterlijk een paar inzichten die me idd geholpen hebben. Het is zijn probleem, niet mijn probleem. Eigenlijk ook altijd geweest trouwens. Ik heb tientallen jaren iedereen beschermd ten koste van mezelf. Door hier te schrijven/lezen, met mensen te praten (vriendinnen, huisarts, hapotherapeut, Fier) en zo vreselijk veel te lezen en luisteren heb ik een soort mate van erkenning bereikt en een vermindering van schuldgevoel die nodig zijn voor deze stap. Ook merk ik dat het getob over deze beslissing me weer totaal in beslag neemt waardoor mijn verwerking staakt. Ik heb heel diep het gevoel dat ik niet verder kom zonder deze stap. Hoe erg ik de consequenties ook vind voor anderen (vooral z'n kinderen dan). En oh ja, ik heb de laatste tijd best goed contact met zijn kinderen (die van niks weten). En ik weiger te liegen tegen ze (volwassenen, slechts paar jaar jonger dan ik).
Therapeute was heel blij. Ze zegt dat het een essentiële stap is, maar dat de meesten pas zover komen ergens later tijdens therapie. Dat heeft ze eerder niet gezegd hoor, de beslissing lag volledig bij mij, maar nu de beslissing genomen is zei ze dat. Ook zei ze dat ik on the long run ook x omdat zij nu eigenlijk ook on hold in de kramp staat. Die kramp is duidelijk uit de appjes. Woest word ik ervan maar ik adem in, adem uit, en trek m'n plan. En dat het ook heel goed is omdat ik misschien wel niet de enige ben geweest. Ik denk dat nog steeds wel maar dat is mogelijk heel naïef, of ook een soort coping. Maar ik weet het niet zeker. En dan zou m'n outcoming ook anderen kunnen helpen.
anoniem_672d07c2e9073 wijzigde dit bericht op 12-09-2024 06:32
0.66% gewijzigd
dinsdag 10 september 2024 om 13:08
Avo, dat klinkt als een mooi begin om samen met de emdr/hapto mevrouw een bandje op te bouwen. Jullie zijn goed aan doel 1 aan het werk!
Wauw Eefje, wat een dappere beslissing! Ik kan me voorstellen dat de uitvoering heel pittig kan zijn, maar je klinkt inderdaad standvastig. Niet alsof het je allemaal niets doet, ook niet alsof het allemaal van je afglijd, maar wel in het kiezen voor jezelf ( en hopenlijk uiteindelijk ook voor de mensen er omheen). Naast moeilijk ook ontzettend sterk.
Diva, wat heb je goed voor jezelf gezorgd! Toen ik je eerder las klonk het alsof je na een week al weer bijna tegen een burn-out aanzat. Wat goed dat je hebt bedacht waar het hem in zat, en daar ook naar hebt kunnen handelen. Terecht trots op jezelf! Lukt het je om dit vol te houden?
Wauw Eefje, wat een dappere beslissing! Ik kan me voorstellen dat de uitvoering heel pittig kan zijn, maar je klinkt inderdaad standvastig. Niet alsof het je allemaal niets doet, ook niet alsof het allemaal van je afglijd, maar wel in het kiezen voor jezelf ( en hopenlijk uiteindelijk ook voor de mensen er omheen). Naast moeilijk ook ontzettend sterk.
Diva, wat heb je goed voor jezelf gezorgd! Toen ik je eerder las klonk het alsof je na een week al weer bijna tegen een burn-out aanzat. Wat goed dat je hebt bedacht waar het hem in zat, en daar ook naar hebt kunnen handelen. Terecht trots op jezelf! Lukt het je om dit vol te houden?
dinsdag 10 september 2024 om 17:09
Ja. Het was bijna leuk. 
En ik hoop wat dingen te kunnen toepassen komende tijd.
Eefje, wat goed dat je deze stap met therapeute verkend en besproken hebt.
Ik kan me namelijk heul goed indenken dat dit heftig gaat worden.
Wat zijn reactie ook gaat zijn. En dan de rest nog.
En het idee dat er misschien meer slachtoffers zijn....
Wanneer ga je het ultimatum neerleggen?
Ik vind het echt zo'n knappe stap.
Zo'n 'ik dacht datdat alleen in films en boeken gebeurde' stap.
Ik heb nog steeds buikpijn bij het idee dat iemand het weet, en jij gaat iedereen vertellen wat er gebeurde.
Nu kijk ik dus voortaan enorm tegen je op he.
Net terug van de huisarts. Die vond het goed dat ik dit jaar zo vroeg kwam, om crisis te voorkomen. Ik heb verteld dat ik praatte met coach en bezig was met aanloop naar EMDR. (Je zag dr kijken. Zo, jij zit op de praatstoel)
Daar wilde ze van weten hoe coach reageerde (eindeloos geduldig, ze onthoudt zich van mening of commentaar, luistert, en zegt dan dat ze nog steeds niet weggaat), hoe die EMDR'er heet en of ze opgeleid was, en waarom voortraject.
Daarna was ik voor de test geslaagd geloof ik..
Ik geloof dat mijn dag een grote adrenaline rush is verder.
De kinderen profiteren ervan, want hebben friet afgetroggeld.
En ik hoop wat dingen te kunnen toepassen komende tijd.
Eefje, wat goed dat je deze stap met therapeute verkend en besproken hebt.
Ik kan me namelijk heul goed indenken dat dit heftig gaat worden.
Wat zijn reactie ook gaat zijn. En dan de rest nog.
En het idee dat er misschien meer slachtoffers zijn....
Wanneer ga je het ultimatum neerleggen?
Ik vind het echt zo'n knappe stap.
Zo'n 'ik dacht datdat alleen in films en boeken gebeurde' stap.
Ik heb nog steeds buikpijn bij het idee dat iemand het weet, en jij gaat iedereen vertellen wat er gebeurde.
Nu kijk ik dus voortaan enorm tegen je op he.
Net terug van de huisarts. Die vond het goed dat ik dit jaar zo vroeg kwam, om crisis te voorkomen. Ik heb verteld dat ik praatte met coach en bezig was met aanloop naar EMDR. (Je zag dr kijken. Zo, jij zit op de praatstoel)
Daar wilde ze van weten hoe coach reageerde (eindeloos geduldig, ze onthoudt zich van mening of commentaar, luistert, en zegt dan dat ze nog steeds niet weggaat), hoe die EMDR'er heet en of ze opgeleid was, en waarom voortraject.
Daarna was ik voor de test geslaagd geloof ik..
Ik geloof dat mijn dag een grote adrenaline rush is verder.
De kinderen profiteren ervan, want hebben friet afgetroggeld.
dinsdag 10 september 2024 om 17:35
Eefje en avo, ik zit gewoon te stralen van jullie berichten.
Avo, kijk nu wat allemaal durft, met knikkende knieën en klotsende oksels en spijt, en tóch doen. Emdr-begin klinkt goed zo. Aftasten, voorzichtig opbouwen, niet gelijk praten. Fijn!
Eefje, zo moedig wat je doet en dat je de zwaarte legt waar hij hoort, een stap richting meer lichtheid voor jou. Ontzettend ingewikkeld met alle relaties en dynamieken er omheen. Goed dat je je vriendinnen hebt ingeseind. Ik hoop dat je ook binnen de familie steun zal krijgen (dat komt soms ook uit onverwachte hoek).
Hier niet zo veel nieuws. Eerste therapiesessie gehad maar dat was vooral uitleg, dus emotioneel niet echt zwaar. Als het wel zover is weet ik ook niet of ik dat zo openbaar wildelen. Wel met jullie, meeschrijvers, maar niet met iedereen die ongezien meeleest.
Ik merk ook dat de taal van schematherapie me irriteert. 'Het kwetsbare kind', het voelt een beetje... nou, infantiel. Terwijl ik de theorie erachter begrijp en plausibel vind.
Avo, kijk nu wat allemaal durft, met knikkende knieën en klotsende oksels en spijt, en tóch doen. Emdr-begin klinkt goed zo. Aftasten, voorzichtig opbouwen, niet gelijk praten. Fijn!
Eefje, zo moedig wat je doet en dat je de zwaarte legt waar hij hoort, een stap richting meer lichtheid voor jou. Ontzettend ingewikkeld met alle relaties en dynamieken er omheen. Goed dat je je vriendinnen hebt ingeseind. Ik hoop dat je ook binnen de familie steun zal krijgen (dat komt soms ook uit onverwachte hoek).
Hier niet zo veel nieuws. Eerste therapiesessie gehad maar dat was vooral uitleg, dus emotioneel niet echt zwaar. Als het wel zover is weet ik ook niet of ik dat zo openbaar wildelen. Wel met jullie, meeschrijvers, maar niet met iedereen die ongezien meeleest.
Ik merk ook dat de taal van schematherapie me irriteert. 'Het kwetsbare kind', het voelt een beetje... nou, infantiel. Terwijl ik de theorie erachter begrijp en plausibel vind.
What a nuanced anxiety
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
