Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 3
vrijdag 1 maart 2024 om 21:50
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit. Originele TO schrijft nog mee. In afgelopen edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-03-2024 23:19
Reden: Titel aangepast
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
donderdag 19 september 2024 om 20:29
Hier wisselend, paar dagen ging het best heel goed, en daalde idd beetje in. Sliep zelfs wat beter. Was ook wel heel moe, zoals voorspeld na emdr. Daarna paar dagen shitty, angstig, onrustig, zenuwachtig, zonder echt duidelijke oorzaak. Vandaag tweede emdr sessie. Kwam wel weer van alles op, moest ook heel veel gapen. En nu weer moe, maar lekker onderuit op de bank.
Van de familie niks meer gehoord, had ik ook niet verwacht eigenlijk.
Hoe 's het bij jou nu thuis?
Van de familie niks meer gehoord, had ik ook niet verwacht eigenlijk.
Hoe 's het bij jou nu thuis?
donderdag 19 september 2024 om 22:02
Avo, zou je het wel willen, die diepere gesprekken met je man?
Het klinkt in elk geval alsof er bij jullie allebei een hoop onder de oppervlakte zit, dat er nu alleen uitkomt onder hoge druk, waardoor het ook gelijk hard aankomt.
Griebus, spannend dat de therapie gaat beginnen. Herken het dat je op goede dagen denkt: niets aan de hand, waar begin ik aan? Maar ja, die andere dagen hè, die zouden misschien toch wat beter, lichter kunnen.
Als je mij vraagt hoe het gaat is het antwoord: het gaat alles door elkaar. Ik voel me enorm geobsedeerd met mezelf doordat ik nu met de therapeut aan de slag ben. Nou kan ik zelf wel bedenken dat ik in mijn eigen leven heus wel een belangrijk personage mag zijn, maar toch, het voelt zo 'how can I make this about me' en tegelijk is het dus superfijn dat ik een uur zit te praten over allerlei moeilijke dingen en dat iemand dan heel begrijpend doet en bevestigt dat het heftige ervaringen zijn, waar ik dingen bij mag voelen. Lekker dubbel dus.
Ondertussen is er weer een collega gestopt met zijn promotieproject, niet de eerste die het niet meer trekt. Wat zijn er toch ontzettend veel mensen die het zwaar hebben.
Het klinkt in elk geval alsof er bij jullie allebei een hoop onder de oppervlakte zit, dat er nu alleen uitkomt onder hoge druk, waardoor het ook gelijk hard aankomt.
Griebus, spannend dat de therapie gaat beginnen. Herken het dat je op goede dagen denkt: niets aan de hand, waar begin ik aan? Maar ja, die andere dagen hè, die zouden misschien toch wat beter, lichter kunnen.
Als je mij vraagt hoe het gaat is het antwoord: het gaat alles door elkaar. Ik voel me enorm geobsedeerd met mezelf doordat ik nu met de therapeut aan de slag ben. Nou kan ik zelf wel bedenken dat ik in mijn eigen leven heus wel een belangrijk personage mag zijn, maar toch, het voelt zo 'how can I make this about me' en tegelijk is het dus superfijn dat ik een uur zit te praten over allerlei moeilijke dingen en dat iemand dan heel begrijpend doet en bevestigt dat het heftige ervaringen zijn, waar ik dingen bij mag voelen. Lekker dubbel dus.
Ondertussen is er weer een collega gestopt met zijn promotieproject, niet de eerste die het niet meer trekt. Wat zijn er toch ontzettend veel mensen die het zwaar hebben.
What a nuanced anxiety
vrijdag 20 september 2024 om 12:06
vrijdag 20 september 2024 om 12:43
vrijdag 20 september 2024 om 12:59
100% aan de anti-droom.
Het doet me denken aan wat de verpleegkundige tegen me zei bij mijn bevalling over de ruggenprik: als je het doet, doe het dan vroeg en snel. Alle geleden pijn is dan overbodig geweest.
Het heeft echt geen functie avo, die nachten. En (om het over een andere boeg te gooien) je bent het denk ik ook aan je gezin verplicht..
Het doet me denken aan wat de verpleegkundige tegen me zei bij mijn bevalling over de ruggenprik: als je het doet, doe het dan vroeg en snel. Alle geleden pijn is dan overbodig geweest.
Het heeft echt geen functie avo, die nachten. En (om het over een andere boeg te gooien) je bent het denk ik ook aan je gezin verplicht..
vrijdag 20 september 2024 om 13:46
Ik heb geen idee wat anti-droom is en ook niet echt wat een Klaasnacht is want nog geen jaar aangesloten hier. Maar het klinkt niet goed. Eens met Browniedoc: het heeft geen functie. Dus als je iets (niet schadelijks) kunt doen om het te minderen, lijkt me dat meer dan de moeite waard.
anoniem_672d07c2e9073 wijzigde dit bericht op 21-09-2024 08:05
0.17% gewijzigd
zaterdag 21 september 2024 om 00:04
Ik hoop dat je verstandig bent geweest Avo.
Hoe gaat het inmiddels met je man? Zijn jullie weer on speaking terms?
Hier is man zo ongezellig en afwezig. Ik roep al maanden dat hij eens naar de opticien moet gaan omdat hij steeds slechter ziet. Maar nee, dat is niet zo en met leesbril gaat het goed. Totdat hij de ondertiteling op tv niet meer goed kon lezen op 3 meter afstand. En er op het werk last van kreeg. Zaterdagochtend was hij opeens weg en zat hij dus bij de opticien. Die raadde een bezoekje bij de oogarts aan, dus daar gaat hij binnenkort heen. Hij is doodsbenauwd dat het iets ernstigs is en dat hij eraan behandeld moet worden.
Daarbij heeft hij al langere tijd steeds pijntjes. Hielspoorachtige klachten en last van zijn knie. Ik heb al vaker geopperd om eens naar de podo te gaan, maar nee, gaat vanzelf weer over. Hij is er nu al bijna 4 weken mee aan het sukkelen. Dan weer hiel, dan weer knie. Dan wel wandelen, dan niet. Super vervelend natuurlijk, maar doe iets.
En hij wordt er zo ongezellig van en er komt vaak geen woord uit, ik moet echt alles eruit trekken. Behalve als er andere mensen bij zijn, dan voert hij het hoogste woord. Ik word er echt onzeker van, maar ergens denk ik ook 'als je bij collega's of buren wel gezellig kunt zijn, hoezo thuis dan niet?' Ik vind het echt niet leuk zo.
/Sorry voor het geklaag.
Morgen een weekendje weg, was nog een cadeau voor mijn verjaardag van familie. Ik hoop dat hij dan wel een beetje gezellig kan zijn.
Hoe gaat het inmiddels met je man? Zijn jullie weer on speaking terms?
Hier is man zo ongezellig en afwezig. Ik roep al maanden dat hij eens naar de opticien moet gaan omdat hij steeds slechter ziet. Maar nee, dat is niet zo en met leesbril gaat het goed. Totdat hij de ondertiteling op tv niet meer goed kon lezen op 3 meter afstand. En er op het werk last van kreeg. Zaterdagochtend was hij opeens weg en zat hij dus bij de opticien. Die raadde een bezoekje bij de oogarts aan, dus daar gaat hij binnenkort heen. Hij is doodsbenauwd dat het iets ernstigs is en dat hij eraan behandeld moet worden.
Daarbij heeft hij al langere tijd steeds pijntjes. Hielspoorachtige klachten en last van zijn knie. Ik heb al vaker geopperd om eens naar de podo te gaan, maar nee, gaat vanzelf weer over. Hij is er nu al bijna 4 weken mee aan het sukkelen. Dan weer hiel, dan weer knie. Dan wel wandelen, dan niet. Super vervelend natuurlijk, maar doe iets.
En hij wordt er zo ongezellig van en er komt vaak geen woord uit, ik moet echt alles eruit trekken. Behalve als er andere mensen bij zijn, dan voert hij het hoogste woord. Ik word er echt onzeker van, maar ergens denk ik ook 'als je bij collega's of buren wel gezellig kunt zijn, hoezo thuis dan niet?' Ik vind het echt niet leuk zo.
/Sorry voor het geklaag.
Morgen een weekendje weg, was nog een cadeau voor mijn verjaardag van familie. Ik hoop dat hij dan wel een beetje gezellig kan zijn.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
zondag 22 september 2024 om 18:30
Ook lekker aan het aanmodderen op fysiek gebied dus Avo ![:-]](./../../../../smilies/77_happy.gif "Happy")
Erover praten is dus het het ding. Hij is dan juist niet echt aanspreekbaar en negeert mij zo wat. Dan zit hij met een gezicht als een oorwurm op de bank en vraag ik wat er is. 'Niks'. Ja, dat gaat er bij mij dan niet in. Als het zo duidelijk is dat er wél iets is.
Afgelopen weekend was hij gelukkig gezellig. Het lopen ging ook weer een stuk beter, maar dat kan morgen weer anders zijn.
Erover praten is dus het het ding. Hij is dan juist niet echt aanspreekbaar en negeert mij zo wat. Dan zit hij met een gezicht als een oorwurm op de bank en vraag ik wat er is. 'Niks'. Ja, dat gaat er bij mij dan niet in. Als het zo duidelijk is dat er wél iets is.
Afgelopen weekend was hij gelukkig gezellig. Het lopen ging ook weer een stuk beter, maar dat kan morgen weer anders zijn.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
woensdag 25 september 2024 om 07:51
Stil hier 
Avo, hoe is het thuis en hoe zijn je nachten?
En hoe is het met de rest?
Hier heel wisselend. Na de EMDR ben ik 3 dagen kapot, en daarna 3 dagen opstandig, bozig. Op anderen, maar ook op mezelf. Moeite om het niet op een eten te zetten, want dat wil ik de hele dag. Maar pas het overgrote deel van m'n wintergarderobe al niet, en daar baal ik goed van.
Niks van de familie gehoord. En eerlijk gezegd vind ik dat ook wel even best.
Ik slaap wel wat beter sinds ik het verteld heb, dus het geeft me wel wat rust. Dat ik niet voortdurend over die beslissing hoef te piekeren. Dreef me echt bijna tot waanzin, de stress daarom.
Avo, hoe is het thuis en hoe zijn je nachten?
En hoe is het met de rest?
Hier heel wisselend. Na de EMDR ben ik 3 dagen kapot, en daarna 3 dagen opstandig, bozig. Op anderen, maar ook op mezelf. Moeite om het niet op een eten te zetten, want dat wil ik de hele dag. Maar pas het overgrote deel van m'n wintergarderobe al niet, en daar baal ik goed van.
Niks van de familie gehoord. En eerlijk gezegd vind ik dat ook wel even best.
Ik slaap wel wat beter sinds ik het verteld heb, dus het geeft me wel wat rust. Dat ik niet voortdurend over die beslissing hoef te piekeren. Dreef me echt bijna tot waanzin, de stress daarom.
woensdag 25 september 2024 om 10:18
De beslissing is gemaakt, je hoeft niet meer na te denken over wat goed is om te doen, en wat als...
Ik kan me indenken dat dat rust geeft en kracht . En tegelijkertijd ontzettend pijnlijk en eenzaam is. En fucking oneerlijk.
EMDR klinkt enorm heftig.
Ik krijg er echt zin in...
Hier gaat ie goed. Ik pas nog maar een broek, mocht dat helpen.
wordt een winter in korte broek vrees ik.
Probeer lef te zoeken om met lief te praten, maar vrees dat we het erbij laten zitten.
Nachten gaan oke. Soms onrustig, soms een nachtmerrie, maar te doen.
Ik kan me indenken dat dat rust geeft en kracht . En tegelijkertijd ontzettend pijnlijk en eenzaam is. En fucking oneerlijk.
EMDR klinkt enorm heftig.
Ik krijg er echt zin in...
Hier gaat ie goed. Ik pas nog maar een broek, mocht dat helpen.
wordt een winter in korte broek vrees ik. Probeer lef te zoeken om met lief te praten, maar vrees dat we het erbij laten zitten.
Nachten gaan oke. Soms onrustig, soms een nachtmerrie, maar te doen.
woensdag 25 september 2024 om 10:39
Emdr is ook heftig maar het kan je ook veel brengen.
Advo ik snap dat je wilt praten met man over wat er is gebeurd maar heb je hier nu ruimten voor in je hoofd ? Of neemt het nu juist heel veel ruimten in in je hooft.
Hier gaat het matig ik merk dat de ontucht zaken die nu spelen mij heel erg triggeren. Vooral richting mijn oudste dochter.
Man en psycholoog willen graag dat ik er weer een paar sessies er tegen aan ga gooien maar ik wil graag een struisvogel zijn. En gewoon mijn meisjes beschermen
Advo ik snap dat je wilt praten met man over wat er is gebeurd maar heb je hier nu ruimten voor in je hoofd ? Of neemt het nu juist heel veel ruimten in in je hooft.
Hier gaat het matig ik merk dat de ontucht zaken die nu spelen mij heel erg triggeren. Vooral richting mijn oudste dochter.
Man en psycholoog willen graag dat ik er weer een paar sessies er tegen aan ga gooien maar ik wil graag een struisvogel zijn. En gewoon mijn meisjes beschermen
woensdag 25 september 2024 om 10:40
Ik heb bijgelezen. Wat heftig Avo, maar lijkt me ook heel naar om het niet te bespreken? Maakt je man ook geen aanstalten om het te willen bespreken?
En Eefje, wat goed dat je het verteld hebt! Hoe gaat dat nu?
Elmervrouw, herken ik ook zeker. Ik weet soms niet eens wie ik ben, omdat ik alleen maar vanuit andermans perspectief denk. Een vriendin van mij weet/voelt dat denk ik. Zij probeert regelmatig bij mij aan te spreken wat ik wil zeg maar. Maar ook dan lukt het me vaak niet en denk ik vanuit de ander.
Ondanks de aanleiding, heeft het me wel geholpen te lezen hoe jullie met conflict omgaan. Hoe je dat ook kan aanpakken. Bij mij thuis was conflict eenzijdig, ik moest vaak huilen en dan wilden ouders niet meer met me praten (stop eerst maar eens met dat gejank en dan praten we). In de relatie die ik had was het ook altijd eenzijdig. Hij kon zo ontzettend kwaad worden, en ik was altijd de schuldige. Of aartsdom. En dan moest ik huilen, want ik voelde me dan schuldig en daar werd hij dan nog bozer van. Daar werd ik zo wanhopig van dat ik mezelf ging beschadigen. Werd hij weer boos van, want sta je jezelf weer te slaan of krabben ziek wijf dat je bent of gare kankerhoer.
Tot dat punt probeerde ik alles om het goed te maken. Echt alles. Heel gênant en wat een zielig ziek figuur ben je dan ook. Maar dat wees hij allemaal af. Tenzij de reden van boosheid seks was. Dan gaf ik maar in. Had hij seks met mij, maar waar ik was weet ik niet. Daarna moest ik hem troosten omdat hij het zo erg vond dat ik dat tegen m'n zin had gedaan en of ik wel doorhad hoe dat voor hem was.
Als ik me zo wanhopig voelde, dan wilde ik het liefst verdwijnen, gewoon niet meer bestaan. De schaamte, de wanhoop. De laatste tijd slaap ik weer slecht, herbelevingen of dromen, hartkloppingen. Net alsof ik doodga. Ik ben gewoon niks.
Zou een afsluitende afspraak hebben met therapeut. Maar dat had ik afgezegd met geldige reden. Vervolgens heb ik tot nu toe niet gereageerd op verzoeken van therapeut. Mail, bellen, sms. En ik denk alleen maar, laat me met rust en het is wel prima zo. Maar ik moet toch een keer heen.
En Eefje, wat goed dat je het verteld hebt! Hoe gaat dat nu?
Elmervrouw, herken ik ook zeker. Ik weet soms niet eens wie ik ben, omdat ik alleen maar vanuit andermans perspectief denk. Een vriendin van mij weet/voelt dat denk ik. Zij probeert regelmatig bij mij aan te spreken wat ik wil zeg maar. Maar ook dan lukt het me vaak niet en denk ik vanuit de ander.
Ondanks de aanleiding, heeft het me wel geholpen te lezen hoe jullie met conflict omgaan. Hoe je dat ook kan aanpakken. Bij mij thuis was conflict eenzijdig, ik moest vaak huilen en dan wilden ouders niet meer met me praten (stop eerst maar eens met dat gejank en dan praten we). In de relatie die ik had was het ook altijd eenzijdig. Hij kon zo ontzettend kwaad worden, en ik was altijd de schuldige. Of aartsdom. En dan moest ik huilen, want ik voelde me dan schuldig en daar werd hij dan nog bozer van. Daar werd ik zo wanhopig van dat ik mezelf ging beschadigen. Werd hij weer boos van, want sta je jezelf weer te slaan of krabben ziek wijf dat je bent of gare kankerhoer.
Tot dat punt probeerde ik alles om het goed te maken. Echt alles. Heel gênant en wat een zielig ziek figuur ben je dan ook. Maar dat wees hij allemaal af. Tenzij de reden van boosheid seks was. Dan gaf ik maar in. Had hij seks met mij, maar waar ik was weet ik niet. Daarna moest ik hem troosten omdat hij het zo erg vond dat ik dat tegen m'n zin had gedaan en of ik wel doorhad hoe dat voor hem was.
Als ik me zo wanhopig voelde, dan wilde ik het liefst verdwijnen, gewoon niet meer bestaan. De schaamte, de wanhoop. De laatste tijd slaap ik weer slecht, herbelevingen of dromen, hartkloppingen. Net alsof ik doodga. Ik ben gewoon niks.
Zou een afsluitende afspraak hebben met therapeut. Maar dat had ik afgezegd met geldige reden. Vervolgens heb ik tot nu toe niet gereageerd op verzoeken van therapeut. Mail, bellen, sms. En ik denk alleen maar, laat me met rust en het is wel prima zo. Maar ik moet toch een keer heen.
woensdag 25 september 2024 om 10:41
woensdag 25 september 2024 om 10:56
Jahallo, als je niet bij het gevoel kan (vermijden of dissociëren?), dan is het logisch dat de EMDR ook niet zoveel doet. Wat naar dat je je zo onveilig voelde. Dat is ook geen goede basis voor een therapie, en om je zo kwetsbaar op te stellen. Ik snap dat je er klaar mee bent,aar zou je een goede therapeut gunnen waar je je veilig bij voelt.
Avo, zou je het op kunnen schrijven voor man? Of gaat het nu wel ok zo denk je?
Avo, zou je het op kunnen schrijven voor man? Of gaat het nu wel ok zo denk je?
woensdag 25 september 2024 om 11:57
Haha Avo, de winter in korte broek. Ik denk voor mij in stretchy zomerjurk
Eerlijk gezegd vind ik de heftigheid van EMDR nog meevallen. Ja ik ben wel moe in de dagen erna, moet ik rekening mee houden. En er zijn stemmingswisselingen maar die waren er al. En ze zijn te doen. Maar ik heb niet meer nachtmerries of herbelevingen etc. Ik functioneer zoals ik ervoor ook deed. Ik slaap wat beter. Ik pak sporten weer ietsje op.
Ik had 't heftiger verwacht.
Maar je moet je tijdens de sessie wel wat durven over te geven ja. Kan me voorstellen Jahallo dat als dat niet lukt, of als je dissocieert, dat het minder effect heeft. Dit klinkt misschien hard maar is niet zo bedoelt: het klinkt niet alsof je klaar bent om therapie helemaal af te sluiten als ik je zo hoor. Alhoewel een pauze soms wel nodig/goed is geloof ik. Of misschien iets anders, andere therapeut, ander soort therapie?
Frietje, herkenbaar dat die ontucht zaken in het nieuws zo binnen komen. En ik heb niet eens een dochter.
Eerlijk gezegd vind ik de heftigheid van EMDR nog meevallen. Ja ik ben wel moe in de dagen erna, moet ik rekening mee houden. En er zijn stemmingswisselingen maar die waren er al. En ze zijn te doen. Maar ik heb niet meer nachtmerries of herbelevingen etc. Ik functioneer zoals ik ervoor ook deed. Ik slaap wat beter. Ik pak sporten weer ietsje op.
Ik had 't heftiger verwacht.
Maar je moet je tijdens de sessie wel wat durven over te geven ja. Kan me voorstellen Jahallo dat als dat niet lukt, of als je dissocieert, dat het minder effect heeft. Dit klinkt misschien hard maar is niet zo bedoelt: het klinkt niet alsof je klaar bent om therapie helemaal af te sluiten als ik je zo hoor. Alhoewel een pauze soms wel nodig/goed is geloof ik. Of misschien iets anders, andere therapeut, ander soort therapie?
Frietje, herkenbaar dat die ontucht zaken in het nieuws zo binnen komen. En ik heb niet eens een dochter.
woensdag 25 september 2024 om 12:27
Wat fijn dat het ineens zo druk is hier.
Maisnon, opschrijven nee. Ik weet het niet.
Ik weet dat praten goed is. Maar ik vind dit gewoon lastig. We staan emotioneel denk ik een heel stuk van elkaar. Na laatste ruzie ik wel merk ik. We doen en zijn weer helemaal gewoon, maar er is een klein stukje afstand bijgekomen vanuit mij. Dat gaat tijd kosten. Ik doe wel heel erg mijn best om me weer helemaal op de fijne dingen samen te focussen.
Frietje, ze triggeren mij ook.
Hoe ga jij ermee om?
Jahallo, klinkt alsof je die therapie al afgestoten en voor jezelf afgeserveerd hebt. Afstand nemen want er valt toch niets meer te redden. Heel herkenbaar. En juist een reden om die afspraak in te plannen en erdoorheen te gaan. Afscheid nemen. Voelen dat je baalt, misschien zelfs pijn of verdriet hebt. Kijken of je het samen toch goed af kunt sluiten, zodat ze in jouw hoofd niet hoeft te veranderen in een onkundig naar mens. (Want dat is beter te verdragen dan als ze haar aardige zelf is die je nooit meer gaat zien).
Eefje, geen nachtmerries en geen extra herbelevingen klinkt wel goed. En ik denk ook dat een bepaalde mate van veiligheid ervaren nodig is om überhaupt te durven zijn daar. Ruimte innemen. Terug kunnen kijken.
Jou lukt dat dus?
Krijg je daar nog hulp bij, of is het gewoon 'denk maar aan iets naars' en succes ermee?
Stretchjurken heb ik niet. Dan ben ik net een kamerolifantenworst. Ik houd me maar voor dat eten minder vreemd is dan mijn andere copingstrategieen.
Ik ben ook wel bang dat ik bij emdr totaal dichtsla. Maar goed, ik heb nog even om relaxter te worden.
Het schuldgevoel en de schaamte zijn achteraf ook zo enorm als ik iets (negatiefs) gezegd heb over vroeger. Dat is echt een ding.
Lukt het op het moment, zit ik achteraf totaal over de rooie. Tot angst en complete paniek aan toe.
Hoort het niet op te luchten? Ze zeggen altijd 'je moet erover praten, dat helpt' maar niemand vertelt over de enorme schuld achteraf. De angst. De schaamte. De eenzaamheid. En hoe in en in slecht je je voelt dat je het enige dat nou Echt Echt niet mocht toch gedaan hebt. En de paniek dat je dat nooit meer goed kan maken.
Eefje, ik vind het wel hoopgevend om jou te lezen wat dat betreft.
Maisnon, opschrijven nee. Ik weet het niet.
Ik weet dat praten goed is. Maar ik vind dit gewoon lastig. We staan emotioneel denk ik een heel stuk van elkaar. Na laatste ruzie ik wel merk ik. We doen en zijn weer helemaal gewoon, maar er is een klein stukje afstand bijgekomen vanuit mij. Dat gaat tijd kosten. Ik doe wel heel erg mijn best om me weer helemaal op de fijne dingen samen te focussen.
Frietje, ze triggeren mij ook.
Hoe ga jij ermee om?
Jahallo, klinkt alsof je die therapie al afgestoten en voor jezelf afgeserveerd hebt. Afstand nemen want er valt toch niets meer te redden. Heel herkenbaar. En juist een reden om die afspraak in te plannen en erdoorheen te gaan. Afscheid nemen. Voelen dat je baalt, misschien zelfs pijn of verdriet hebt. Kijken of je het samen toch goed af kunt sluiten, zodat ze in jouw hoofd niet hoeft te veranderen in een onkundig naar mens. (Want dat is beter te verdragen dan als ze haar aardige zelf is die je nooit meer gaat zien).
Eefje, geen nachtmerries en geen extra herbelevingen klinkt wel goed. En ik denk ook dat een bepaalde mate van veiligheid ervaren nodig is om überhaupt te durven zijn daar. Ruimte innemen. Terug kunnen kijken.
Jou lukt dat dus?
Krijg je daar nog hulp bij, of is het gewoon 'denk maar aan iets naars' en succes ermee?
Stretchjurken heb ik niet. Dan ben ik net een kamerolifantenworst. Ik houd me maar voor dat eten minder vreemd is dan mijn andere copingstrategieen.
Ik ben ook wel bang dat ik bij emdr totaal dichtsla. Maar goed, ik heb nog even om relaxter te worden.
Het schuldgevoel en de schaamte zijn achteraf ook zo enorm als ik iets (negatiefs) gezegd heb over vroeger. Dat is echt een ding.
Lukt het op het moment, zit ik achteraf totaal over de rooie. Tot angst en complete paniek aan toe.
Hoort het niet op te luchten? Ze zeggen altijd 'je moet erover praten, dat helpt' maar niemand vertelt over de enorme schuld achteraf. De angst. De schaamte. De eenzaamheid. En hoe in en in slecht je je voelt dat je het enige dat nou Echt Echt niet mocht toch gedaan hebt. En de paniek dat je dat nooit meer goed kan maken.
Eefje, ik vind het wel hoopgevend om jou te lezen wat dat betreft.
woensdag 25 september 2024 om 17:21
Ik ben een beetje ziek, een koutje (schrijf je dat zo?) Ben vandaag niet op m'n scherpst, wel gewerkt, laptop vergeten, die dus gewoon op de keukentafel lag Ik kon wel gewoon lesgeven gelukkig, laptop van het werk gebruikt. Snel naar huis, Teams-overleg, zit ik natuurlijk met de meest irritante collega in een werkgroep. Zo dominant, ik er (ondanks energiegebrek en half ziek) toch steeds tegenin. De rest zei bijna niks en zij steeds zo stellig in alles, terwijl we moeten overleggen. Zo vermoeiend. En dit was pas de eerste bijeenkomst. Zucht.
En nu lig ik onder een dekentje op de bank, moe en koud-warm-koud, terwijl ik nog zoveel moet doen, ook vóór morgen (deadline). Ik ben al blij dat ik deze week aanwezig ben voor de lessen, maar mag ik alle extra dingen a.u.b. skippen??
Ik kon wel gewoon lesgeven gelukkig, laptop van het werk gebruikt. Snel naar huis, Teams-overleg, zit ik natuurlijk met de meest irritante collega in een werkgroep. Zo dominant, ik er (ondanks energiegebrek en half ziek) toch steeds tegenin. De rest zei bijna niks en zij steeds zo stellig in alles, terwijl we moeten overleggen. Zo vermoeiend. En dit was pas de eerste bijeenkomst. Zucht.En nu lig ik onder een dekentje op de bank, moe en koud-warm-koud, terwijl ik nog zoveel moet doen, ook vóór morgen (deadline). Ik ben al blij dat ik deze week aanwezig ben voor de lessen, maar mag ik alle extra dingen a.u.b. skippen??
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
woensdag 25 september 2024 om 18:41
woensdag 25 september 2024 om 18:47
@diva vervelend net niet ziek genoeg om je ziek te melden maar te weinig puf om al het extra te doen.
ik was vandaag onverwachts thuis 2 zieke kinderen. En we hebben vandaag helemaal niks gedaan normaal mogen ze pas 's avonds tv kijken. Vandaag heeft ie de hele dag aangestaard had gewoon de puf niet om ze te vermaken.
@advo op jouw vraag ik ga er totaal niet goed op. Dus probeer het nieuws enzo te mijden maar ergens in mijn onrust heb ik ook weer behoefte aan alle info die er is, dus zoek ik alle artikelen weer op en zo word de onrust weer groter en zo cirkel ik in een rondje het weten hoe ik het moet doen maar er na handelen is weer wat anders.
Daarom willen man en psycholoog dat ik weer een paar keer ga/kom praten om de cirkel te doorbreken.
En ik zit al vanaf maandag van morgen ga ik de afspraak plannen en op de dag zelf vanmiddag ga ik het doen en zo stellen we het steeds maar uit
ik was vandaag onverwachts thuis 2 zieke kinderen. En we hebben vandaag helemaal niks gedaan normaal mogen ze pas 's avonds tv kijken. Vandaag heeft ie de hele dag aangestaard had gewoon de puf niet om ze te vermaken.
@advo op jouw vraag ik ga er totaal niet goed op. Dus probeer het nieuws enzo te mijden maar ergens in mijn onrust heb ik ook weer behoefte aan alle info die er is, dus zoek ik alle artikelen weer op en zo word de onrust weer groter en zo cirkel ik in een rondje het weten hoe ik het moet doen maar er na handelen is weer wat anders.
Daarom willen man en psycholoog dat ik weer een paar keer ga/kom praten om de cirkel te doorbreken.
En ik zit al vanaf maandag van morgen ga ik de afspraak plannen en op de dag zelf vanmiddag ga ik het doen en zo stellen we het steeds maar uit
donderdag 26 september 2024 om 00:05
Frietje: ja, elk avond denk ik 'zo kan ik geen lesgeven' en elke ochtend gaat het dan wel weer. Het houdt niet over hoor.
Een dagje ziek met tv aan is niet zo erg toch? Kinderen zullen ook wel niet zoveel energie gehad hebben voor andere dingen lijkt mij?
Deadline gehaald. Nog 2 drukke dagen, gelukkig morgenochtend 'vrij', lees: lesvoorbereiding
Coördinator gemaild of ze iets van mij kan overnemen, zal ik morgen wel weer terug op m'n bordje krijgen haar kennende. Administratie wilde het ook al niet doen onder het mom van 'mentording.' Tja, dan blijft het liggen hè. Ik kan niet alles en werk parttime en het is al een uitdaging genoeg om binnen m'n uren te blijven. Heb ook gezegd dat ik al blij ben als ik deze week überhaupt door kom zonder me ziek te hoeven melden.
Nu slapen en hopelijk morgen weer wat beter.
Slaap lekker iedereen!
Een dagje ziek met tv aan is niet zo erg toch? Kinderen zullen ook wel niet zoveel energie gehad hebben voor andere dingen lijkt mij?
Deadline gehaald. Nog 2 drukke dagen, gelukkig morgenochtend 'vrij', lees: lesvoorbereiding
Coördinator gemaild of ze iets van mij kan overnemen, zal ik morgen wel weer terug op m'n bordje krijgen haar kennende. Administratie wilde het ook al niet doen onder het mom van 'mentording.' Tja, dan blijft het liggen hè. Ik kan niet alles en werk parttime en het is al een uitdaging genoeg om binnen m'n uren te blijven. Heb ook gezegd dat ik al blij ben als ik deze week überhaupt door kom zonder me ziek te hoeven melden.
Nu slapen en hopelijk morgen weer wat beter.
Slaap lekker iedereen!
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
donderdag 26 september 2024 om 13:56
Frietje, klinkt als een normale dag met twee zieke kinderen. Bedje bank en hangen maar.
Pedagogisch verantwoord is voor als ze beter zijn. Hier kijken ze later met liefde op terug.
Denk je dat paar afspraken bij psycholoog kunnen helpen om je patroon weer te doorbreken? Of heb je er geen behoefte aan?
Klopt het dat ik weerstand lees in je bericht?
Succes Diva.
Pedagogisch verantwoord is voor als ze beter zijn. Hier kijken ze later met liefde op terug.
Denk je dat paar afspraken bij psycholoog kunnen helpen om je patroon weer te doorbreken? Of heb je er geen behoefte aan?
Klopt het dat ik weerstand lees in je bericht?
Succes Diva.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
