Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 3
vrijdag 1 maart 2024 om 21:50
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit. Originele TO schrijft nog mee. In afgelopen edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-03-2024 23:19
Reden: Titel aangepast
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
woensdag 2 oktober 2024 om 20:19
Oh Tyche, wat ontzettend naar. Ik snap heel goed dat je verdrietig bent, zeker als al duidelijk is dat genezing geen optie meer is.
Avo, wat Tyche zegt klinkt logisch. Dat je niet meer kon horen/ontvangen van de troost. Mag het meisje wel getroost worden?
Je hebt eerder veel tegen hapto vertelt toch? Dus ik denk helemaal niet dat ze het raar of gênant vond, ik denk dat ze zag dat het niet goed met je ging en je wilde ondersteunen, maar nog niet weet hoe ze dat kan doen.
Wat goed dat je met coach geappt hebt. Moe en suf en trillen is niet erg. Je was bang, en deze reactie komt vaak na angst. Dat de angst wordt opgeroepen is heel naar, maar deze reactie erna is niet gek.
Avo, wat Tyche zegt klinkt logisch. Dat je niet meer kon horen/ontvangen van de troost. Mag het meisje wel getroost worden?
Je hebt eerder veel tegen hapto vertelt toch? Dus ik denk helemaal niet dat ze het raar of gênant vond, ik denk dat ze zag dat het niet goed met je ging en je wilde ondersteunen, maar nog niet weet hoe ze dat kan doen.
Wat goed dat je met coach geappt hebt. Moe en suf en trillen is niet erg. Je was bang, en deze reactie komt vaak na angst. Dat de angst wordt opgeroepen is heel naar, maar deze reactie erna is niet gek.
woensdag 2 oktober 2024 om 21:26
donderdag 3 oktober 2024 om 14:59
donderdag 3 oktober 2024 om 15:36
vrijdag 4 oktober 2024 om 11:17
Lief Avo, dank je.
Ik ben zowel emotioneel als lichamelijk een vaatdoek deze week. De EMDR woelt van alles los denk ik, veel herinneringen, veel verdriet. Daarnaast weer een afwijzing van familie wat gewoon snoeihard binnenkomt.
***
En ik heb covid. Dus ik voel me ziek en zit ook de hele week al alleen binnen. Kon niet naar therapie. En zou vandaag iets heel leuks doen waar ik al lang naar uitkeek maar gaat dus niet, gaat nu door zonder mij. Het is een beetje veel deze week.
Die twee gebeurtenissen samen 3jr geleden riepen zo allejezus veel triggers op zie ik nu. Ik denk eigenlijk dat dat het duwtje is geweest naar waar ik nu in zit.
Ik haal dit straks deels weer weg want te herkenbaar.
Ik ben zowel emotioneel als lichamelijk een vaatdoek deze week. De EMDR woelt van alles los denk ik, veel herinneringen, veel verdriet. Daarnaast weer een afwijzing van familie wat gewoon snoeihard binnenkomt.
***
En ik heb covid. Dus ik voel me ziek en zit ook de hele week al alleen binnen. Kon niet naar therapie. En zou vandaag iets heel leuks doen waar ik al lang naar uitkeek maar gaat dus niet, gaat nu door zonder mij. Het is een beetje veel deze week.
Die twee gebeurtenissen samen 3jr geleden riepen zo allejezus veel triggers op zie ik nu. Ik denk eigenlijk dat dat het duwtje is geweest naar waar ik nu in zit.
Ik haal dit straks deels weer weg want te herkenbaar.
anoniem_672d07c2e9073 wijzigde dit bericht op 05-10-2024 07:54
33.88% gewijzigd
vrijdag 4 oktober 2024 om 11:34
Liefs en sterkte voor allen hier. Het ontbreekt me even aan tijd om actief mee te schrijven maar lees jullie wel. En sommige ervaringen vind ik zo heftig dat ik niets anders kan doen dan jullie (indien gewenst) een stevige te geven. Voor degenen die daarvan rillen: misschien een als alternatief?
Volgende week begint mijn groeps-schematherapie. Inmiddels voel ik me al zoveel beter en sterker dat ik er eigenlijk wel zin in heb (naast de nervositeit die ik natuurlijk ook voel). Kom maar op met dat huiswerk en die realisaties, ik sta eindelijk weer een beetje aan het roer van mijn eigen gemoed.
Volgende week begint mijn groeps-schematherapie. Inmiddels voel ik me al zoveel beter en sterker dat ik er eigenlijk wel zin in heb (naast de nervositeit die ik natuurlijk ook voel). Kom maar op met dat huiswerk en die realisaties, ik sta eindelijk weer een beetje aan het roer van mijn eigen gemoed.
vrijdag 4 oktober 2024 om 23:52
Sorry Avo
Ik zie nu ik terug lees dat het niet duidelijk was.
Het ging over maskers en ik dacht dat jullie het wel zouden ruiken ofzo. Sorry
Een tijd geleden zei je dat een collega aan jou zag en je aansprak met wat je daar kwam doen en toen je zei te willen werken dat ze zei dat je je zelf voor de gek aan het houden was.
Ik draag denk ook heel vaak een masker. Maar toch zou ik het fijn vinden als iemand het zou zien. Of zou zeggen ofzo van meid waarom ga je door.
Vandaar dat ik als jaloers opschreef.
Sorry als je je rot voelt. Was niet mijn bedoeling.
Ik dacht dat het juist fijn is als mensen je helpen een stapje terug te doen lijkt mij. Dat zou ik ook wel eens willen.
Maar jaloers is niet get goede woord.
Ik zie nu ik terug lees dat het niet duidelijk was.
Het ging over maskers en ik dacht dat jullie het wel zouden ruiken ofzo. Sorry
Een tijd geleden zei je dat een collega aan jou zag en je aansprak met wat je daar kwam doen en toen je zei te willen werken dat ze zei dat je je zelf voor de gek aan het houden was.
Ik draag denk ook heel vaak een masker. Maar toch zou ik het fijn vinden als iemand het zou zien. Of zou zeggen ofzo van meid waarom ga je door.
Vandaar dat ik als jaloers opschreef.
Sorry als je je rot voelt. Was niet mijn bedoeling.
Ik dacht dat het juist fijn is als mensen je helpen een stapje terug te doen lijkt mij. Dat zou ik ook wel eens willen.
Maar jaloers is niet get goede woord.
zondag 6 oktober 2024 om 09:13
Avo ik lees geen slet of stiekem willen. Ik lees overleven en zelfbescherming. Je domme slimme lichaam heeft geen boodschap aan schaamte in situaties van leven of dood, het wil alleen maar zo snel mogelijk veilig zijn. Het heeft op die manier voor je gezorgd. Ik vind het vreselijk voor je hoe pijnlijk en verwarrend dat is. Dat is zwaar om te dragen.
What a nuanced anxiety
zondag 6 oktober 2024 om 12:03
Oh Avo, ik word er letterlijk naar van als ik je lees. Het was niet jouw schuld en je was en bent geen slet maar ik weet dat het niet echt helpt als mensen dat zeggen. Het moet ergens bij jezelf 'klikken'. Zodat je het zelf gaat voelen.
En ik weet dat zo goed omdat ik mezelf ook 30jr de schuld heb gegeven. Ik wilde het toch? Ik heb toch geen nee gezegd?
Ja, ik vond de aandacht (grooming, weet ik nu) prettig. En ja, ik vond de eerste knuffel en echte zoen interessant. Ik was 14jr. Eindelijk maakte ik dit ook mee, net als mijn vriendinnen. Eindelijk vond iemand mij interessant en leuk genoeg. Eindelijk kreeg ik aandacht en liefde die ik thuis tekort kwam.
Maar ik vond het ook meteen vies. En alles wat daarna kwam wilde ik niet. Had ik ook nooit bedacht. Nooit verwacht. De naïviteit van een 14jarige. Steeds werd ik weer overvallen. Maar ja, ik had de eerste keer geen nee gezegd. Dan hoorde dit er blijkbaar bij. Wist ik veel. En hoe kon ik hem nu nog teleurstellen? Ik was er toch in mee gegaan? Ik vond de knuffel toch fijn? De zoen interessant? Wat ie daarna allemaal deed wilde ik niet, vies, onprettig, pijn. Maar ik kon nu toch geen nee meer zeggen? Doe maar dan. Ofzo. Tot het zover ging dat ik een keer wel nee zei. En het daarna ook stopte. Eigen schuld dus weer, waarom had ik dat niet eerder gezegd? Hoe moeilijk was dat nou?
Wat mij heeft geholpen in het proces van mezelf 'ontschuldigen' (want je zult dit zelf moeten doen is mijn ervaring, anderen kunnen je erbij helpen, het 1000x zeggen en dat doet ook iets, maar niet genoeg) (en ik ben er nog niet, het 'zie je wel, sukkel, eigen schuld, aansteller, niet mauwen' zit echt nog wel ergens en kan me ook zomaar weer heftig overvallen maar ik ben een stuk op weg) :
1. Lezen hoe dit in de wet geregeld is. Het is strafbaar. Zelfs al had ik het gewild. Het is niet voor niks strafbaar. Want kinderen kunnen dit niet zelf beoordelen. Mijn huisarts zei: elke keer als je denkt dat het jouw schuld is, moet je mij in je hoofd horen: DIT IS 100% STRAFBAAR. Dat heeft me wel geholpen.
2. Lezen over de hersenontwikkeling van kinderen. Voor mij misschien relevanter want ik was 14 en dus had ik dit allemaal moeten weten, vond ik. Maar kinderen van 14 hebben nog geen volwassen hersenen, delen, zoals lange termijn consequenties overzien ed, zijn nog niet ontwikkeld. Daarom is het ook strafbaar, om als volwassene dit soort dingen met kinderen te doen.
3. Lezen, lezen, lezen over misbruik, informatieve boeken, ervaringsverhalen etc. Ik heb ze verslonden. Ik ben beter gaan begrijpen hoe het werkt. En heb geleerd dat kinderen geen nee zeggen. Dat ze het initieel prettig kunnen vinden. Dat ze hun mond niet open doen. Dat er zo veel verhalen als de mijne zijn. Dat ik daarin 'normaal' ben, en niet zwak, stom, dom, schuldig, aanstellerig, achterlijk, sletterig en weet ik het wat.
Ik zou het jou ook zo gunnen. Wat ontschuldiging.
En ik weet dat zo goed omdat ik mezelf ook 30jr de schuld heb gegeven. Ik wilde het toch? Ik heb toch geen nee gezegd?
Ja, ik vond de aandacht (grooming, weet ik nu) prettig. En ja, ik vond de eerste knuffel en echte zoen interessant. Ik was 14jr. Eindelijk maakte ik dit ook mee, net als mijn vriendinnen. Eindelijk vond iemand mij interessant en leuk genoeg. Eindelijk kreeg ik aandacht en liefde die ik thuis tekort kwam.
Maar ik vond het ook meteen vies. En alles wat daarna kwam wilde ik niet. Had ik ook nooit bedacht. Nooit verwacht. De naïviteit van een 14jarige. Steeds werd ik weer overvallen. Maar ja, ik had de eerste keer geen nee gezegd. Dan hoorde dit er blijkbaar bij. Wist ik veel. En hoe kon ik hem nu nog teleurstellen? Ik was er toch in mee gegaan? Ik vond de knuffel toch fijn? De zoen interessant? Wat ie daarna allemaal deed wilde ik niet, vies, onprettig, pijn. Maar ik kon nu toch geen nee meer zeggen? Doe maar dan. Ofzo. Tot het zover ging dat ik een keer wel nee zei. En het daarna ook stopte. Eigen schuld dus weer, waarom had ik dat niet eerder gezegd? Hoe moeilijk was dat nou?
Wat mij heeft geholpen in het proces van mezelf 'ontschuldigen' (want je zult dit zelf moeten doen is mijn ervaring, anderen kunnen je erbij helpen, het 1000x zeggen en dat doet ook iets, maar niet genoeg) (en ik ben er nog niet, het 'zie je wel, sukkel, eigen schuld, aansteller, niet mauwen' zit echt nog wel ergens en kan me ook zomaar weer heftig overvallen maar ik ben een stuk op weg) :
1. Lezen hoe dit in de wet geregeld is. Het is strafbaar. Zelfs al had ik het gewild. Het is niet voor niks strafbaar. Want kinderen kunnen dit niet zelf beoordelen. Mijn huisarts zei: elke keer als je denkt dat het jouw schuld is, moet je mij in je hoofd horen: DIT IS 100% STRAFBAAR. Dat heeft me wel geholpen.
2. Lezen over de hersenontwikkeling van kinderen. Voor mij misschien relevanter want ik was 14 en dus had ik dit allemaal moeten weten, vond ik. Maar kinderen van 14 hebben nog geen volwassen hersenen, delen, zoals lange termijn consequenties overzien ed, zijn nog niet ontwikkeld. Daarom is het ook strafbaar, om als volwassene dit soort dingen met kinderen te doen.
3. Lezen, lezen, lezen over misbruik, informatieve boeken, ervaringsverhalen etc. Ik heb ze verslonden. Ik ben beter gaan begrijpen hoe het werkt. En heb geleerd dat kinderen geen nee zeggen. Dat ze het initieel prettig kunnen vinden. Dat ze hun mond niet open doen. Dat er zo veel verhalen als de mijne zijn. Dat ik daarin 'normaal' ben, en niet zwak, stom, dom, schuldig, aanstellerig, achterlijk, sletterig en weet ik het wat.
Ik zou het jou ook zo gunnen. Wat ontschuldiging.
zondag 6 oktober 2024 om 12:12
Voor de liefhebber. Het boek Traumaseksualiteit van PJ Schouten heeft mij enorm geholpen.
De titel vind ik misleidend want het gaat niet over seksualiteit. Het gaat over hoe misbruik werkt en wat de gevolgen zijn (en ja daar zit ook een stukje seksualiteit bij natuurlijk, maar dat is niet waar het hele boek over gaat).
Het is eigenlijk geschreven voor misbruikte jongens/mannen. Maar het overgrote deel heel herkenbaar/toepasbaar op vrouwen (sommige stukken over verwarde homoseksualiteit etc wat minder, die kun je overslaan evt).
Voor mij een boek wat me echt veel geholpen heeft.
De titel vind ik misleidend want het gaat niet over seksualiteit. Het gaat over hoe misbruik werkt en wat de gevolgen zijn (en ja daar zit ook een stukje seksualiteit bij natuurlijk, maar dat is niet waar het hele boek over gaat).
Het is eigenlijk geschreven voor misbruikte jongens/mannen. Maar het overgrote deel heel herkenbaar/toepasbaar op vrouwen (sommige stukken over verwarde homoseksualiteit etc wat minder, die kun je overslaan evt).
Voor mij een boek wat me echt veel geholpen heeft.
zondag 6 oktober 2024 om 14:19
Ik hoor jou ook hoor Avo. Het is rete rete ingewikkeld. Ik wil zeker ook niet zeggen dat dit de oplossing is, maar ik wil het toch gezegd heb (ook voor wie weet welke (anonieme) meelezer, ooit). Soms is er opeens een klein stukje dat klikt. En voor de een is dat door totaal iets anders dan voor de ander. Misschien is lezen niet de weg voor jou, of misschien niet nu.
Ik denk dat coach gelijk heeft.
Ik denk dat coach gelijk heeft.
zondag 6 oktober 2024 om 14:43
Dat klikken herken ik idd!
Ik hoop dat je niet denkt dat ik het onzin vind wat je schrijft of dat ik het niet wil proberen.
In vind het fijn en lief dat je meedenkt en deelt hoe het voor jou werkt.
En dan ook nog de tijd en moeite neemt om dat uit te leggen.
Ik ben nogal eens zo vol van mijn gedachten dat ik vergeet daarvoor te bedanken. Sorrie...
Ik hoop dat je niet denkt dat ik het onzin vind wat je schrijft of dat ik het niet wil proberen.
In vind het fijn en lief dat je meedenkt en deelt hoe het voor jou werkt.
En dan ook nog de tijd en moeite neemt om dat uit te leggen.
Ik ben nogal eens zo vol van mijn gedachten dat ik vergeet daarvoor te bedanken. Sorrie...
zondag 6 oktober 2024 om 15:59
Oh nee joh, allemaal goed. We worstelen allemaal onze eigen strijd en alles wat daarbij zou kunnen helpen hier, een tipje, een klikje, een knuffel, een blad om te schrijven, een luisterend oor, een oppepper, een kleine herkenning, is mooi meegenomen Ook nog eentje voor alle anderen hier die 'm kunnen gebruiken
maandag 7 oktober 2024 om 05:33
Eefje, het houdt me zo bezig wat je schreef.
Over wel/niet fijn.
Ik vind het zo enorm knap dat je het zo op kon schrijven.
Ben je er voor jezelf echt zo okee mee?
Het klinkt zo logisch, zo begrijpelijk zoals jij het schrijft.
En ik begrijp zo goed wat je bedoelt met de aandacht.
Dankjewel. Voor het onder woorden brengen en je dappere eerlijkheid.
Over wel/niet fijn.
Ik vind het zo enorm knap dat je het zo op kon schrijven.
Ben je er voor jezelf echt zo okee mee?
Het klinkt zo logisch, zo begrijpelijk zoals jij het schrijft.
En ik begrijp zo goed wat je bedoelt met de aandacht.
Dankjewel. Voor het onder woorden brengen en je dappere eerlijkheid.
maandag 7 oktober 2024 om 15:24
Avo
Ben ik er echt zo ok mee? Soms wel. Soms minder. Maar ik vertel het mezelf wel steeds. Hij was 35, ik 14. Het was niet ok. Wist je dat het zelfs strafbaar is als je het als kind echt zelf wilde? Zelf begonnen bent? Het zelf bedacht had? De volwassene verleid had? Is niet zo, bij mij niet, bij jou niet, maar zelfs dan was het oh zo fout van de volwassene.
Ben ik er echt zo ok mee? Soms wel. Soms minder. Maar ik vertel het mezelf wel steeds. Hij was 35, ik 14. Het was niet ok. Wist je dat het zelfs strafbaar is als je het als kind echt zelf wilde? Zelf begonnen bent? Het zelf bedacht had? De volwassene verleid had? Is niet zo, bij mij niet, bij jou niet, maar zelfs dan was het oh zo fout van de volwassene.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in