Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 3
vrijdag 1 maart 2024 om 21:50
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit. Originele TO schrijft nog mee. In afgelopen edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-03-2024 23:19
Reden: Titel aangepast
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
vrijdag 11 oktober 2024 om 12:57
Rustig hier. Hoe is het met iedereen?
Ik was net buiten, stukje hardlopen, en kon heel erg genieten van hoe mooi het was. Kanjer van een vliegenzwam gespot en intense herfstkleuren overal. Elke extra dosis serotonine is mooi meegenomen want verder ben ik lekker labiel (naar mijn eigen standaarden - die misschien niet helemaal realistisch zijn).
Ik was net buiten, stukje hardlopen, en kon heel erg genieten van hoe mooi het was. Kanjer van een vliegenzwam gespot en intense herfstkleuren overal. Elke extra dosis serotonine is mooi meegenomen want verder ben ik lekker labiel (naar mijn eigen standaarden - die misschien niet helemaal realistisch zijn).
What a nuanced anxiety
vrijdag 11 oktober 2024 om 13:26
Ik ben bij de kaakchirurg geweest. Bleek dat de kies eruit gehakt moest worden. Had mij graag voorbereid want mede door dat ik me al raar voel, viel dit vanmorgen even verkeerd. Mevrouw, we gaan hem in stukken maken... hun..
Blij dat het voorbij is en probeer echt nuchter te.blijvem. maar het doet mij toch (te veel)
Nu treurig op de bank. Bah
Blij dat het voorbij is en probeer echt nuchter te.blijvem. maar het doet mij toch (te veel)
Nu treurig op de bank. Bah
vrijdag 11 oktober 2024 om 14:03
Oh kaakchirurg is nooit fijn! Maar je wist dus wel dat die kies er vandaag uit zou gaan of dat ook niet? Is de verdoving al uitgewerkt?
Tyche, het is inderdaad heel mooi buiten. Ik wil zo nog even een wandelingetje maken, lekker in de zon. Fijn na al die regen van gisteren.
Blij dat het weekend is. Elke week is zó druk. Nog één week en dan begint hier de herfstvakantie (regio zuid). Echt fijn.
Tyche, het is inderdaad heel mooi buiten. Ik wil zo nog even een wandelingetje maken, lekker in de zon. Fijn na al die regen van gisteren.
Blij dat het weekend is. Elke week is zó druk. Nog één week en dan begint hier de herfstvakantie (regio zuid). Echt fijn.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
vrijdag 11 oktober 2024 om 15:04
Oh, goed bezig Tyche!
Ik ben vandaag nog niet buiten geweest vanwege werk, maar moet eigenlijk nog wel.
Het is zo mooi. En de zon schijnt hier nu.
Even moed verzamelen.
Mijn lijf doet stom, rennen kan weer niet.
Ik wor oud ofzo.
Jaiks, die verstandskies. Blegh.
Kregen ze m er wel goed uit?
In stukken hoeven ze soms stuk minder te wrikken en graven, dat is wel fijn.
Maar het geluid...
Ik ben moe, maar okee.
Ik ben vandaag nog niet buiten geweest vanwege werk, maar moet eigenlijk nog wel.
Het is zo mooi. En de zon schijnt hier nu.
Even moed verzamelen.
Mijn lijf doet stom, rennen kan weer niet.
Ik wor oud ofzo.
Jaiks, die verstandskies. Blegh.
Kregen ze m er wel goed uit?
In stukken hoeven ze soms stuk minder te wrikken en graven, dat is wel fijn.
Maar het geluid...
Ik ben moe, maar okee.
vrijdag 11 oktober 2024 om 16:32
Ik wist wel dat de kies eruit zou gaan. Maar dacht ze gaan met een tang trekken. Bleek dat dat niet lukte. Dus kwam er inderdaad allemaal geluid als of iemand een muur stond weg te rammen en allemaal betonbrokken vielen.
Maar goed. Ik dacht maar de hele tijd aan zinnen zoals ik ben er niet. Het geluid hoort niet bij mij. Het lijkt maar zo. Straks ben ik weg hier... brrr
Maar goed. Ik dacht maar de hele tijd aan zinnen zoals ik ben er niet. Het geluid hoort niet bij mij. Het lijkt maar zo. Straks ben ik weg hier... brrr
vrijdag 11 oktober 2024 om 20:09
Oh, zo naar dat krakende geluid.
Klinkt ook alsof het bij jou iets triggerde en je reageerde zoals vroeger?
Klopt dat?
Hier mezelf naar buiten geschopt vanmiddag en ik werd er inderdaad vrolijker van.
Zo jammer dat het me zoveel moeite kost om mezelf die schop te geven die ik nodig heb om in actie te komen ..
Klinkt ook alsof het bij jou iets triggerde en je reageerde zoals vroeger?
Klopt dat?
Hier mezelf naar buiten geschopt vanmiddag en ik werd er inderdaad vrolijker van.
Zo jammer dat het me zoveel moeite kost om mezelf die schop te geven die ik nodig heb om in actie te komen ..
vrijdag 11 oktober 2024 om 21:57
Ik ben een beetje jaloers Diva, hier nog twee weken tot de herfstvakantie en ook hier heel druk en behoefte aan vakantie.
Ik lees hier wel, maar woorden ontbreken vaak om te reageren en het voelt als dat niet lukt dat ik dan ook niet mag schrijven. Heel sterk het gevoel te moeten presteren voordat ik dat wel mag. Eerst opleveren voordat ik erbij mag horen (of blijven).
En toch heel erg behoefte om even om de hoek te zwaaien.
Ik lees hier wel, maar woorden ontbreken vaak om te reageren en het voelt als dat niet lukt dat ik dan ook niet mag schrijven. Heel sterk het gevoel te moeten presteren voordat ik dat wel mag. Eerst opleveren voordat ik erbij mag horen (of blijven).
En toch heel erg behoefte om even om de hoek te zwaaien.
Forever is a hell of a long time
vrijdag 11 oktober 2024 om 22:10
Jammer dat je dat gevoel hebt Selune.
Elk schrijfsel wordt gewaardeerd. En als je niets weet te zeggen is een : hug : altijd makkelijk.
Oftewel: ik hoop dat je wat milder naar jezelf kan zijn, en schrijven als je wilt. Zwaaien wanneer je de behoefte voelt, en als je woorden tekort schieten, tsja, dan niet.
Dus. Hoe ist?
Iemand Olle nog gezien lately?
Elk schrijfsel wordt gewaardeerd. En als je niets weet te zeggen is een : hug : altijd makkelijk.
Oftewel: ik hoop dat je wat milder naar jezelf kan zijn, en schrijven als je wilt. Zwaaien wanneer je de behoefte voelt, en als je woorden tekort schieten, tsja, dan niet.
Dus. Hoe ist?
Iemand Olle nog gezien lately?
vrijdag 11 oktober 2024 om 22:21
Het gevoel zit in mij, niet alleen bij jullie/hier, in alles. Ik praat de hele dag; het is nou eenmaal m’n werk, maar ik zeg weinig echt wat er in mijn hoofd gebeurd. Het gevoel dat ik niet voldoe of niet genoeg om er echt te mogen zijn is sterk. En dan vooral er zelf als Selune te mogen zijn, i.p.v. de professional. Heel zichtbaar en tegelijk totaal onzichtbaar.
De afgelopen maanden gingen redelijk tot goed. In de zomer goede dagen gehad, zelfs een paar prima weken. De druk loopt momenteel weer op, het wordt donkerder, de eerste herbelevingen zijn weer geweest, ik ben bang voor deze periode.
De afgelopen maanden gingen redelijk tot goed. In de zomer goede dagen gehad, zelfs een paar prima weken. De druk loopt momenteel weer op, het wordt donkerder, de eerste herbelevingen zijn weer geweest, ik ben bang voor deze periode.
Forever is a hell of a long time
zaterdag 12 oktober 2024 om 14:05
Zo herkenbaar. Het uitstellen, beelden die al (veel) eerder komen.
Ik heb nog hulp en een soort van plan. En angst dat ik me niet aan het plan kan houden. Ik ben niet eerder zo heftig gecrasht als vorig jaar. Had nog nooit eerder ervaren dat ik de controle zo kwijt ƙon raken. En ben daar heel bang voor. En ja ik heb nu al hulp, dus het wordt hoop ik ook eerder opgemerkt en wellicht ook dat ik daardoor beter kan blijven staan maar er komen een paar momenten aan waarvan ik weet dat het enorme triggers zijn en hoewel ik nu meer technieken heb om mezelf in het hier en nu te houden en afleiding te bieden enz ben ik doodsbang voor als alles daar doorheen knalt.
Ik heb nog hulp en een soort van plan. En angst dat ik me niet aan het plan kan houden. Ik ben niet eerder zo heftig gecrasht als vorig jaar. Had nog nooit eerder ervaren dat ik de controle zo kwijt ƙon raken. En ben daar heel bang voor. En ja ik heb nu al hulp, dus het wordt hoop ik ook eerder opgemerkt en wellicht ook dat ik daardoor beter kan blijven staan maar er komen een paar momenten aan waarvan ik weet dat het enorme triggers zijn en hoewel ik nu meer technieken heb om mezelf in het hier en nu te houden en afleiding te bieden enz ben ik doodsbang voor als alles daar doorheen knalt.
Forever is a hell of a long time
zaterdag 12 oktober 2024 om 23:25
Ik heb hier nog niet eerder geschreven, dus ik voel me een beetje een indringer. Maar ik heb zoveel behoefte om te schrijven. Hopelijk is dat oké.
Ik baal er van dat mijn dagen zo ambivalent zijn. Vanmorgen ging het heel goed, had ik controle en genoot ik. Vanavond juist weer zo ruk, met gedachtes: waarom ben ik hier nog, wat is mijn toegevoegde waarde, ik ben lastig voor mijn omgeving.
Ik wil me niet meer zo voelen!
En bijna al mijn zinnen beginnen met 'ik' en dan voelt het als een egotrip.
Ik baal er van dat mijn dagen zo ambivalent zijn. Vanmorgen ging het heel goed, had ik controle en genoot ik. Vanavond juist weer zo ruk, met gedachtes: waarom ben ik hier nog, wat is mijn toegevoegde waarde, ik ben lastig voor mijn omgeving.
Ik wil me niet meer zo voelen!
En bijna al mijn zinnen beginnen met 'ik' en dan voelt het als een egotrip.
zondag 13 oktober 2024 om 09:44
Door wat je schrijft klikt het in elkaar Avo! Ik voel enorm de druk dat het nu wel goed moet gaan. Het mag om heel veel redenen niet meer zo slecht gaan, maar vooral ook omdat iedereen er nu vanuit gaat dat het veel beter zal gaan, want er is hulp en meer mensen weten het, er wordt op me gelet en een beetje voor me gezorgd enzovoorts. Dus het mag niet meer zo slecht gaan en daar moet ik voor zorgen. Alleen dat kon ik vorig jaar dus ook niet en ik heb pas achteraf doorgehad hoe diep ik zat. Ik realiseerde me pas toen ik er ergens rond april/mei een beetje uitkwam dat ik er geen enkele controle over had gehad. Normaal maak ik in ieder geval bewuste keuzes, er was niets bewust aan vorig jaar het overkwam me. Meer nog dan vroeger het misbruik, de pijn heeft me vorig jaar totaal overgenomen. Ik heb dingen gedaan en gezegd die ik normaal nooit zou hebben gedaan en die me extra angst geven nu.
Ik zit ook nog een stukje in de ontkenning, doe alsof het nog prima gaat, maar er sluipen dingen doorheen. Deze week op mijn werk 2x in paniek geraakt en ik kon alleen maar denken niet weer, alsjeblieft niet weer. Nu kan ik het nog wegpraten, maar ik wil niet weer die afgrond in. En op de momenten dat ik dat voel verlam ik. M'n therapeut focust heel erg op oefeningen inzetten op de momenten dat ik in paniek raak, ga herbeleven, bevries enzovoorts. Zij zegt dat het stap voor stap beter wordt als ik er per moment eerder uitkom, en dat hoop ik ook echt, maar ook daarmee voelt het een soort eigen schuld. Als het niet lukt doe ik het weer fout.
Jahallo het is inderdaad de angst voor de angst, de paniek, het donker. Er is een soort plan, maar het vertrouwen is er (nog?) niet en dat verlamd me.
Dewegkwijt schrijf hier gerust wel wat je bezighoudt. Het kan zo helpen om het ergens neer te zetten. Voor nu een
als je die wilt.
Ik zit ook nog een stukje in de ontkenning, doe alsof het nog prima gaat, maar er sluipen dingen doorheen. Deze week op mijn werk 2x in paniek geraakt en ik kon alleen maar denken niet weer, alsjeblieft niet weer. Nu kan ik het nog wegpraten, maar ik wil niet weer die afgrond in. En op de momenten dat ik dat voel verlam ik. M'n therapeut focust heel erg op oefeningen inzetten op de momenten dat ik in paniek raak, ga herbeleven, bevries enzovoorts. Zij zegt dat het stap voor stap beter wordt als ik er per moment eerder uitkom, en dat hoop ik ook echt, maar ook daarmee voelt het een soort eigen schuld. Als het niet lukt doe ik het weer fout.
Jahallo het is inderdaad de angst voor de angst, de paniek, het donker. Er is een soort plan, maar het vertrouwen is er (nog?) niet en dat verlamd me.
Dewegkwijt schrijf hier gerust wel wat je bezighoudt. Het kan zo helpen om het ergens neer te zetten. Voor nu een
als je die wilt.
Forever is a hell of a long time
zondag 13 oktober 2024 om 19:50
Ach, Selune en Avo, nog weer een extra belasting erbij dat het ook nog goed moet gaan. De angst dat jullie niet hetzelfde willen als vorig jaar, dat snap ik heel goed. Maar dat er nu hulp is, betekent niet dat je allemaal nu maar moet kunnen en het nooit mee fout zal/mag gaan hè? Ik hoop heel erg voor jullie dat dat inderdaad lukt. Jullie hebben het gelopen jaar alleen wel een netwerk om jullie heen gebouwd waar je op terug kan vallen, die helpen kijken hoe het echt gaat en aan de bel trekken als het niet meer lukt. Dat is grote winst. Maar als het niet lukt is dat niet jullie schuld. Ook als je er alles aan doet faal je niet. Zie het zo: als je zonder hulpmiddelen op zee drijft in een wilde storm met golven van 6 meter hoog kan je er niet zo veel aan doen als je verzuipt. Alles overkomt je. Maar ook als je in die storm drijft en een reddingsvlot hebt, met zwaailicht, megafoon, noodrantsoen en mensen die naar je op zoek zijn is de kans dat je verdrinkt nog steeds aanwezig. Dan zeggen we ook niet: ja, eigen schuld, had je maar harder moeten schreeuwen, je had toch een megafoon?
Selune, nog even over wat je zei over de tools hebben en dat het voelt als eigen schuld als het fout gaat: het is natuurlijk niet zo simpel dat het meteen allemaal lukt als je onder hoogspanning staat. Je leert nieuwe denkwijzen aan. Maar de oude denkwijzes, en de manier van reageren die hieraan gekoppeld is, zijn zeer hardnekkig. Heeft de therapeut wel eens de metafoor van de snelweg en het geitenpaadje uitgelegd? Oude denkwijzes zijn er al zo lang, en hardnekkig, dat ze een soort van snelweg uitgesleten hebben. Dat is de gebruikelijke, snelste en makkelijkste manier van gedachtes en reactie. Nieuwe gedachtes en gedrag moeten geoefend worden. Iedere keer als je dat doet maak je een nieuwe weg. Maar die moet door een soort van jungle heen gebaand worden. Dus dat kost veel tijd en moeite. En na veel oefenen ligt er een soort hobbelig geitenpaadje. Maar ja, dan gebeurd er iets heftigs. Dat kan je vergelijken met een dikke boom op je geitenpaadje. En wat gebeurd er dan? Of je blijft met veel moeite op je geitenpaadje, hakt de boom aan stukken of baant je er een weg omheen. Gelukt, maar uitgeput. Of dan gaan die gedachtes en reacties weer, hop, de makkelijkste weg. Over die snelweg. En de tijd die jullie nu tegemoet gaan is eerder als een soort orkaan die over je geitenpaadje raast. Moraal van het verhaal: het is helemaal niet gek als het je in tijden van grote stress niet lukt om de nieuwe manier van denken of reageren vast te houden. Geen eigen schuld dikke bult, maar hersenpaden die gewoon hun eigen ingesleten weg volgen. Dat is jou niet te verwijten en betekent niet dat je niet hard genoeg gewerkt hebt.
Selune, nog even over wat je zei over de tools hebben en dat het voelt als eigen schuld als het fout gaat: het is natuurlijk niet zo simpel dat het meteen allemaal lukt als je onder hoogspanning staat. Je leert nieuwe denkwijzen aan. Maar de oude denkwijzes, en de manier van reageren die hieraan gekoppeld is, zijn zeer hardnekkig. Heeft de therapeut wel eens de metafoor van de snelweg en het geitenpaadje uitgelegd? Oude denkwijzes zijn er al zo lang, en hardnekkig, dat ze een soort van snelweg uitgesleten hebben. Dat is de gebruikelijke, snelste en makkelijkste manier van gedachtes en reactie. Nieuwe gedachtes en gedrag moeten geoefend worden. Iedere keer als je dat doet maak je een nieuwe weg. Maar die moet door een soort van jungle heen gebaand worden. Dus dat kost veel tijd en moeite. En na veel oefenen ligt er een soort hobbelig geitenpaadje. Maar ja, dan gebeurd er iets heftigs. Dat kan je vergelijken met een dikke boom op je geitenpaadje. En wat gebeurd er dan? Of je blijft met veel moeite op je geitenpaadje, hakt de boom aan stukken of baant je er een weg omheen. Gelukt, maar uitgeput. Of dan gaan die gedachtes en reacties weer, hop, de makkelijkste weg. Over die snelweg. En de tijd die jullie nu tegemoet gaan is eerder als een soort orkaan die over je geitenpaadje raast. Moraal van het verhaal: het is helemaal niet gek als het je in tijden van grote stress niet lukt om de nieuwe manier van denken of reageren vast te houden. Geen eigen schuld dikke bult, maar hersenpaden die gewoon hun eigen ingesleten weg volgen. Dat is jou niet te verwijten en betekent niet dat je niet hard genoeg gewerkt hebt.
zondag 13 oktober 2024 om 20:54
Ik moest er van traanogen Maisnon...
Zo klinkt het minder mijn schuld inderdaad.
We zijn nu aan het uitvechten of dat goed is of juist slecht.
Maar het raakt me.
En het raakt me ook dat je helemaal de tijd en moeite neemt om dit uit te leggen. Zo lief!
En ik denk dat het mij wel helpt te relativeren.
Hoewel ik heus geen orkaan heb. Ik schrik gewoon van elke schaduw blijkbaar.
Mockturtle, dat klinkt niet fijn. Wil je vertellen wat maakt dat je je niet thuis voelt?
Zo klinkt het minder mijn schuld inderdaad.
We zijn nu aan het uitvechten of dat goed is of juist slecht.
Maar het raakt me.
En het raakt me ook dat je helemaal de tijd en moeite neemt om dit uit te leggen. Zo lief!
En ik denk dat het mij wel helpt te relativeren.
Hoewel ik heus geen orkaan heb. Ik schrik gewoon van elke schaduw blijkbaar.
Mockturtle, dat klinkt niet fijn. Wil je vertellen wat maakt dat je je niet thuis voelt?
zondag 13 oktober 2024 om 21:02
Je raakt me maisnon, dank je wel!
De angst dat ik niet genoeg doe inderdaad. Ik heb een plan, mensen om me heen enzovoorts, maar toch ook angst. Schuldgevoel. Het voelt alsof, omdat ik nu de reddingsboot, megafoon, rantsoenen enzovoorts heb dat ik moet zorgen dat de storm minder erg wordt, dat verzuipen heb optie is. En bij iedere aanzwiepende wind ben ik bang dat de storm begint en dat ik die niet onder controle kan houden.
Het voelt als naderend onheil en ik ben lang zo sterk niet als ik moet zijn.
De angst dat ik niet genoeg doe inderdaad. Ik heb een plan, mensen om me heen enzovoorts, maar toch ook angst. Schuldgevoel. Het voelt alsof, omdat ik nu de reddingsboot, megafoon, rantsoenen enzovoorts heb dat ik moet zorgen dat de storm minder erg wordt, dat verzuipen heb optie is. En bij iedere aanzwiepende wind ben ik bang dat de storm begint en dat ik die niet onder controle kan houden.
Het voelt als naderend onheil en ik ben lang zo sterk niet als ik moet zijn.
Forever is a hell of a long time
zondag 13 oktober 2024 om 21:07
Ik weet het niet goed uit te leggen. Het is een gevoel. De wereld staat en gaat te hard en mijn updatebeleid is verlopen denk ik.Avocadeau schreef: ↑13-10-2024 20:54Ik moest er van traanogen Maisnon...
Zo klinkt het minder mijn schuld inderdaad.
We zijn nu aan het uitvechten of dat goed is of juist slecht.
Maar het raakt me.
En het raakt me ook dat je helemaal de tijd en moeite neemt om dit uit te leggen. Zo lief!
En ik denk dat het mij wel helpt te relativeren.
Hoewel ik heus geen orkaan heb. Ik schrik gewoon van elke schaduw blijkbaar.
Mockturtle, dat klinkt niet fijn. Wil je vertellen wat maakt dat je je niet thuis voelt?
I'm not crazy. My reality is just different than yours.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
