Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 4

06-12-2024 09:04 2915 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.

Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
Alle reacties Link kopieren Quote
O Avo, dat is waarom ziek zijn zo fucking zwaar is geweest het afgelopen jaar. Ik kon van geen enkele waarde meer zijn. Ik was niets meer waard.

Dat is waarom ik van die fucking berg ben gevallen en er door gt is gezegd dat ik niets geleerd heb en niet leerbaar ben.

Dus ja. Ik snap het. Het lijkt soms de enige manier om het leven te kunnen overleven.
lucy wijzigde dit bericht op 25-04-2025 00:24
53.92% gewijzigd
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Alle reacties Link kopieren Quote
En lieve avo, je hoeft niets goed te maken. Maar het helpt jou om weer even te balanceren. En dat is okee. Dan zijn het twee helpende taarten.

Maar je bent al goed. En morgen komt ook goed.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Alle reacties Link kopieren Quote
@advo mag ik bij jouw in je tuin schuilen.

Hier gaat het in 1 woord kut.
Al voor de 5 de nacht aan het slaap wandelen en die moeten heel heftig zijn wat manlief mij verteld. (Man lief slaapt nu ook bijna niet )

Klote triggers

Straks maar een goede vriendin bellen alles proberen op de biechten en kijken of zij een nachtje hier wilt slapen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach Friet, het heeft er in gehakt he? Wanneer is de rechtzaak?

Fijn als vriendin even kan komen zodat man kan slapen en even bij kan tanken. En fijn dat je zulke vrienden hebt.

Ik heb net een tweede brief geschreven. Bizar: het verschil in handschrift. En in lengte: van 10 pagina's naar 1,5 kantje. Het verschil van "aanklacht" naar "kracht".

Deze tweede zou ik zelfs nog durven versturen naar gt zelf.

En met deze brief valt er een last af. Terwijl gisteren de boosheid alleen maar sterker werd.

Ik denk dat het goed is zo.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Alle reacties Link kopieren Quote
Friet, kom er maar bij, zoek een hoekje en maak een lekker plekje.
Zijn dit nog de naweeën van de rechtszaak, of speelt er iets anders?

Lucy, wauw, dat klinkt goed. Wat mooi dat je die verschillen ziet. Verschillende kanten van jou?
Alle reacties Link kopieren Quote
Fijn Lucy die brief. En ik vermoed dat je die tweede niet had kunnen schrijven zonder die eerste.

Friet, sterkte. Natuurlijk kun je erbij in de tuin. Goed dat je uitreikt naar je vriendin, kan ze komen?

Avo en Lucy, wat rot dat jullie die druk ook zo sterk voelen van waardevol moeten zijn (= werken). Ik kan moeilijk iets wijs zeggen hierover want ik trap ook in deze valkuil, al ziet een deel van mij heus dat het onzinnig is om iemands (mijn, want dit geldt natuurlijk alleen voor onszelf) waarde te reduceren tot arbeidsproductiviteit. Het is ook nogal een sterk aanwezige stem in onze cultuur dus ik vind het ook niet gek dat we die druk voelen, ook al helpt het niks. Ik moet nu bijvoorbeeld erg mijn best doen daadwerkelijk te genieten van mijn vakantie en los te laten hoeveel hoofdstukken er nog geproduceerd moeten worden en welke literatuur gelezen...
Mij helpt het om me te verliezen in andere activiteiten en samen zijn met fijne mensen, oftewel mezelf eraan herinnen dat er ook nog andere dingen in het leven zijn waar mijn aanwezigheid ertoe doet zonder dat ik hoef te presteren. Want ook zonder dat zijn jullie van waarde. In elk geval in dit topic, en dat zijn dan alleen nog maar getypte woorden. Die empathie, humor, goede raad, interesse in anderen die ik hier van jullie zie, dat is iets moois en ik ben in elk geval blij dat jullie er zijn.

Jahallo, dat geldt ook voor jou, jij mag ook ruimte innemen hier! Omdat dit dé plek is om dat te doen en omdat jouw verhaal en ervaring niet niks is. Delen is fijn voor jou en ook ontzettend waardevol voor anderen. Je laat zien hoeveel kracht je in je had toen je dacht dat dat niet zo was en wat je daarmee hebt kunnen doen, en ook hoe zwaar dat is.
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kom graag bij je schuilen advo.

Het is alles vorige week is de rechtzaak geweest maar de rechter heeft meer tijd nodig en wilt ook meer informatie van de behandelaar. Helemaal logisch

De begrafenis is heel erg heftig geweest ze lagen samen in de kist en krijg dat beeld gewoon niet van mijn netvlies samen met het gevoel dat ik daar had moeten liggen.

En dat blijkt ik in mijn slaapwandelen ook heel erg tegen mijn man te zeggen.

Vriendin komt morgen slapen maar had ook de huisarts gebeld en nu voor een week zwaardere slaap medicatie gekregen.

Hopelijk gaat dat helpen
Alle reacties Link kopieren Quote
Heb je veel last van het slaapwandelen Friet?
Knap dat je actie ondernomen hebt.
Speelt het erg in jullie gezin, het overlijden van vorige week? Naar dat dat gevoel zo sterk is zeg!

Tyche, het is bij mij niet perse werk hoor, daarvoor werk ik ook te weinig. Het is eigenlijk gewoon continue de drang te compenseren voor mijn aanwezigheid, alle last, alle gorigheid waarmee ik iedereen besmet, weten dat ik er niet hoor, niet op mijn plaats ben, en dus extra hard mijn best moeten doen.
In het topic heb ik het ook nu het zoveel drukker is... Dat ik teveel ruimte inneem terwijl er mensen zijn die echt steun kunnen gebruiken, dat ik weer overlast opleveren met mijn woordenbrij, dat ik gewoon eigenlijk niet hoor op zo'n fijne plek, er illegaal ben tot ik door de mand val.
Dus ook hier wil ik op iedereen reageren, me nuttig maken, compenseren voor de overlast en proberen zo perfect mogelijk te zijn.

Wat vast ongeloofwaardig is voor iemand die lappen en lappen plaatst altijd.
Maar de angst, het gevoel niet goed genoeg te zijn, niet gewenst, teveel, weer overlast, te smerig, is er eigenlijk altijd.

En het is ook niet dat ik kruiperif of extreem verzorgend ben. Maar ik ben er wel continue mee bezig eigenlijk, dat niet goed genoeg zijn, overlast zijn, etc.

Wat heb je allemaal gepland deze vakantie? En kom je ook tot rust op deze manier?
Heb jij het alleen qua werk?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap het gevoel avo, maar ga toch even tegenspreken: hier ben je niet teveel, en is het een gemis als je er niet bent. En dat gaat dan niet alleen om je reacties op anderen en de supergoede vragen die je stelt, maar ook het delen zelf waarmee je zoveel meeschrijvers (en vast ook lezers) laat voelen dat ze niet alleen zijn met de schaamte, het vies voelen, de donkere kant die echt heus bij jou als enige wel verschrikkelijk is... Juist dat jij nu dat gevoel beschrijft maakt duidelijk dat dat dus iets is wat bij dit soort trauma hoort en niet iets zegt over jou. En ook al kunnen we dat dan alleen nog bij de ander zien en niet bij onszelf, het opent toch dat deurtje naar de mogelijkheid dat je misschien niet gek bent, niet schuldig, niet vies. Hoe je woorden geeft aan de pijn van jezelf en anderen is waardevol. Dus blijf alsjeblieft de lappen schrijven.

Ik heb wel dat ik mezelf niet goed genoeg vind, met alles, behalve mijn relatie en sommige stukjes van mijn werk. Ik zie mezelf doorgaans als een optelsom van de slechtste momenten en wil bewijzen dat ik goed genoeg ben door geen fouten te maken. Dat is op gebied van werk wel het meest voelbaar dus ik moet mezelf er echt aan herinneren dat ik gewoon mag stoppen als de uren op zijn en ik die goed heb gebruikt, ook al is er altijd meer te doen.

Geen wilde plannen, veel genieten van de tuin en mensen opzoeken die ik niet zo vaak zie. Wel veel zin in.
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren Quote
Heel eventjes ego. Ga straks even reageren op wat er verder is geschreven.

Ik heb net de intake gehad. Ik wil terug naar psych. En dat kan niet. Geen optie.

Vond het moeilijk. Eerlijk zijn, me niet beter voordoen, daardoor het gevoel dat ik een dramaqueen ben. Niet eens echt kunnen antwoorden, want is het eigenlijk wel zo erg? Loop ik niet te overdrijven?

Overdracht psych was er nog niet. Vond ik ook moeilijk, want hoe leg je in zo'n korte tijd uit wat je al gedaan hebt en wat er nu nog speelt? Hoop oprecht dat de overdracht er wel is bij de volgende afspraak, want er speelt veel en ik vond het lastig om er echt woorden aan te geven...

In elk geval peilde ze wat ik vond van dramatherapie.

Pffff, kan ik niet gewoon volwassen doen en besluiten dat ik vanaf nu normaal ben?
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Alle reacties Link kopieren Quote
Advo Ik heb slaap wandelen ontwikkeld na het trauma.

Volgens pysch en huisarts is bij te veel prikkels mijn slaap/wakker stadium ontregeld en meestal uit zich dit in slaapwandelen en dat ik dan de keuken ga verbouwen enzo ik wil ook wel eens na buiten maar daar hebben we van de alarm sensors voor en daar word ik wel wakker van.

Ik merk vooral dat het beeld van een jonge vrouw met een klein kindje in de kist mij gewoon veel meer doet dan dat ik in eerste instantie dacht. ( ja ik vond het meteen heel heftig en ontiegelijk verdrietig en ook het gevoel dat ik dat beter had kunnen zijn)

Maar we zitten ook 4 weken af van het begin van het trauma dus dat helpt ook niet.

En de onzekerheid hoe de rechtzaak af gaat lopen ook al weet ik ergens wel dat het uitstel meer in ons voordeel werkt dan in haar.

En advo Ik lees je graag jouw teksten zijn soms heftig maar laten mij ook vaak voelen dat ik niet alleen ben met zulke gevoelens maar ik kan ze niet op papier kwijt ik krijg ze niet geschreven maar ik voel ze wel. Dus blijf ruimte innemen want ze zijn ook ergens troostend ook al zou ik voor jouw willen dat je ze niet had.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het gevoel nuttig te moeten zijn om al mijn gebreken te “compenseren” herken ik wel.
Ik ben volledig en permanent afgekeurd en werken zit er voor mij niet in.
Sinds een paar maanden doe ik 1 ochtend in de week vrijwilligerswerk. Dat gaat goed ik vind het leuk werk, geweldige collega’s en een mooie afstand vanuit huis dus “moet” dan een ruime 10 km fietsen en dat is ook wel fijn.
Ik ben nadien alleen zo vreselijk moe dat ik de hele dag echt niets meer kan of plan.
En dat is wel weer gedachtenvoer. Want ja wat voor nut ben ik nou voor de maatschappij.
Met mijn hoge zorglasten en WMO geld (dagbesteding) zouden de mensen me eerder kwijt dan rijk moeten zijn.
Maar het lukt mij wel steeds beter om dit wel te denken maar me niet ernaar te gaan voelen of gedragen. De gedachtes zijn er nog wel maar ik straf me er niet (meer) voor ik ben wat milder naar mijzelf geworden en daar ben ik dankbaar om.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
Alle reacties Link kopieren Quote
lucy
wat rot dat die overdracht er nog niet was dat maakt zo’n gesprek wel extra ingewikkeld. Ik hoop ook voor je dat dat de volgende ontmoeting geregeld is.
Dramatherapie lijkt mij trouwens vaak wel nuttig evt naast medicatie en/of andere behandelingen.

Frietje,
wat heftig dat slaapwandelen na trauma. Goed dat je vriendin kan komen slapen en ik hoop dat je dan door je medicatie sowieso rustiger slaapt en dat je man ook tot rust kan komen. Niet/slecht slapen doet zoveel met je geest en lijf.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
Alle reacties Link kopieren Quote
Zo, weer wat meer ruimte in mij hoofd.

Friet, eigenlijk vind ik het prachtig: samen in de kist. Niet dat ze er liggen natuurlijk. Dat is hartverscheurend. Maar dat mama en baby samen zijn nu: wat fijn dat dat kan en mag.

Dat het jou, zeker nu extra triggert snap ik ook. Wat fijn van extra slaapmedicatie en vriendin. Overleven nu, alles geoorloofd.

Avo: je weet dat ik je graag lees. En dat ik het ook herken: het eigenlijk geen ruimte innemen.

Je zegt dat zorgzaamheid eigenlijk niet zo in je zit. In mij zit dat dus eigenlijk wel. Maar ik ben altijd bang dat ik er in doorsla. Dus ik rem mijzelf af in mijn zorgzaamheid. Terwijl ik tegelijkertijd nuttig moet zijn. Wat dan soms weer een enorme clash veroorzaakt.

Ibi: is het okee dat je voldoening haalt uit je vrijwilligerswerk en dat je daarna die dag niets meer kunt? Of loop je jezelf voorbij? Want soms is het het waard: dit doen en verder de hele dag niets meer.omdat het je wel gelukkig maakt. Energie geeft. Omdat het hoed is voor je zelfbeeld. Maar alshet meer een soort "ik moet nuttig zijn" is, en je daarbij niet naar je lijf luistert, dan is het niet okee. En dan moet je er misschien iets mee.

Tyche, ik denk dat je gelijk hebt. Brief 2 had ik niet zonder 1 kunnen schrijven. Therapeut wilde alleen brief 2 hebben, trouwens :)

En wel fijn dat je je wel goed genoeg voelt in je eigen relatie. Veel plezier dit weekend!
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Alle reacties Link kopieren Quote
Zo, ik ben weer bij gelezen. Weer mooi hoe de kruisbestuiving hier werkt. Met vragen en delen, met vooruit- en terugdenken. En vooral met oor en empathie voor elkaar en weet je, ik voel alle goede gronden door het scherm spatten. We proberen allemaal om de ander zo goed mogelijk te begrijpen en waar we kunnen te steunen. :heart:

Cadeautje, je weet dat ik ook je graag elke dag lees. Ik kijk uit naar wat jij 'lappen tekst' noemt want elke keer is er wel een woord of een zin die me doet nadenken of overdenken. En dat is alleen maar goed. Dus behalve 'ruimte' innemen geef je vaak ook woorden aan dingen waar ik geen woorden voor heb.

Emdr.... Ik ken heel wat mensen die erdoor gegaan zijn en ken echt niemand die dat fluitend voor elkaar gekregen heeft. Ik ken ook niemand die van tevoren wist hoe heftig en diep het gaat en hoe moe en moeilijk het is na een sessie. Dus Cadeautje, je bent hierin zeker niet uitzonderlijk. Je hebt al twee sessies gedaan en elke sessie brengt iets anders en heeft andere 'restgevolgen' in de dagen erna :hug:

Frietje je komt bij me binnen :hug:

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven