Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 4
vrijdag 6 december 2024 om 09:04
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
maandag 23 december 2024 om 15:21
Ik voel je angst en wanhoop Lucy 
Je doet het wel goed, je doet namelijk alles wat je kunt. Je bent haar extern geweten (nu ze dat zelf even niet lijkt te kunnen zijn), je zorgt voor haar, je bent er, je bent er ook voor je man en zoon en je blijft zelf (ondanks je eigen klachten) staan. Grote bewondering voor
Ik weet ook niet wat verstandig is nu met je dochter helaas. Kun je misschien overleggen met iemand? Hoe jullie de komende nacht allemaal goed door kunnen komen? Kan me voorstellen dat jullie je compleet machteloos voelen.
Je doet het wel goed, je doet namelijk alles wat je kunt. Je bent haar extern geweten (nu ze dat zelf even niet lijkt te kunnen zijn), je zorgt voor haar, je bent er, je bent er ook voor je man en zoon en je blijft zelf (ondanks je eigen klachten) staan. Grote bewondering voor
Ik weet ook niet wat verstandig is nu met je dochter helaas. Kun je misschien overleggen met iemand? Hoe jullie de komende nacht allemaal goed door kunnen komen? Kan me voorstellen dat jullie je compleet machteloos voelen.
Forever is a hell of a long time
maandag 23 december 2024 om 20:02
Ze is (inderdaad) niet voor rede vatbaar.
Man heeft het net op de man afgevraagd: heb je pc gepakt? Ben je van plan jezelf iets aan te doen?
We krijgen geen contact met haar. Zodra we haar kamer in komen begint ze te gillen dat we weg moeten.
En ik weet het niet. Het lijkt of ik geen grenzen meer kan stellen. Mag stellen. Is het zo raar dat ik boos wordt als we duidelijk nee zeggen en zij snachts wegsneakt, terwijl ze niet of nauwelijks naar school gaat, keer op keer ziek meldt voor school en apathisch in haar bed blijft liggen? Moet ik haar nu naar haar feestje met vrienden laten gaan, terwijl we duidelijk "nee" hebben gezegd vannacht, alleen maar om weer contact te krijgen? Maar wat dan? Dan wordt dit vanaf nu als pressiemiddel ingezet? Als ze nu niet suïcidaal zou zijn zou dit geen issue zijn. Wees lekker boos. Morgen zien we wel weer verder.
Ik voel me totaal incapabel. Mislukt. Als ze me de rest van haar leven niet meer wil zien, dan is dat naar maar ook iets waar ik gek genoeg rekening mee hou. Als zij maar leert om om te gaan met haar emoties, met tegenslag, met autoriteit (in zekere zin).
Ze lijkt boos en verdrietig te worden om onze angst dat ze zichzelf iets aan zou kunnen doen. En dan hoop ik maar dat dat dan betekent dat dat niet het plan is.
Maar goed, misschien is dit ook wel niet het topic hier he...?
(Het leidt wel lekker af van het feit dat het over minder dan 2 dagen kerst is. Dat dan weer wel...)
Man heeft het net op de man afgevraagd: heb je pc gepakt? Ben je van plan jezelf iets aan te doen?
We krijgen geen contact met haar. Zodra we haar kamer in komen begint ze te gillen dat we weg moeten.
En ik weet het niet. Het lijkt of ik geen grenzen meer kan stellen. Mag stellen. Is het zo raar dat ik boos wordt als we duidelijk nee zeggen en zij snachts wegsneakt, terwijl ze niet of nauwelijks naar school gaat, keer op keer ziek meldt voor school en apathisch in haar bed blijft liggen? Moet ik haar nu naar haar feestje met vrienden laten gaan, terwijl we duidelijk "nee" hebben gezegd vannacht, alleen maar om weer contact te krijgen? Maar wat dan? Dan wordt dit vanaf nu als pressiemiddel ingezet? Als ze nu niet suïcidaal zou zijn zou dit geen issue zijn. Wees lekker boos. Morgen zien we wel weer verder.
Ik voel me totaal incapabel. Mislukt. Als ze me de rest van haar leven niet meer wil zien, dan is dat naar maar ook iets waar ik gek genoeg rekening mee hou. Als zij maar leert om om te gaan met haar emoties, met tegenslag, met autoriteit (in zekere zin).
Ze lijkt boos en verdrietig te worden om onze angst dat ze zichzelf iets aan zou kunnen doen. En dan hoop ik maar dat dat dan betekent dat dat niet het plan is.
Maar goed, misschien is dit ook wel niet het topic hier he...?
(Het leidt wel lekker af van het feit dat het over minder dan 2 dagen kerst is. Dat dan weer wel...)
maandag 23 december 2024 om 20:19
maandag 23 december 2024 om 22:19
maandag 23 december 2024 om 22:23
Hele reactie getikt en verkeerde knop. Ik moet leren te kopiëren voor die stomme verkeerde knop...
Geen drugs Avo. Weet ik zeker.
Zaterdag op zondag heeft ze voor het eerst in weken geslapen, op twee pammetjes. En zondag was ze hyper. Echt hyper. Voelde zich misschien (bedenk ik nu) voor het eerst weer goed. Zaterdagavond had ze verjaardagsfeestje van een vriendin (die ze al een half jaar niet had gezien) maar kon haar bed niet uit. Ook niet voor werk. En daar voelde ze zich schuldig over. Dus zondag moest en zou kennelijk deze vriendin bezocht worden. Geen grenzen meer kennelijk.
Ik moest huilen om het laatste stukje avo. Ik hou zielsveel van dat hoopje mens. Doe alles voor haar. Maar toch heb ik het gevoel gefaald te hebben. Ondanks hopen liefde en goede intenties. Soms zijn goede intenties niet goed genoeg. Daar weet ik alles van...
Ik ben benieuwd naar de intake mogen. Hoop dat we wat handvatten mee kunnen krijgen. Want ja: ze manipuleert. Enorm. Al dan niet bewust. Ze kan niet met nee omgaan, dat heeft al voor heel wat ruzies gezorgd. Ze kon het al niet toen ze 10 was. Maar toen was het nog iets makkelijker
. En ik moet soms rustiger blijven. Maar ze weet zo goed waar me te raken.
Dank je wel voor je uitgebreide reactie. Ik ben er blij mee.
Bedacht me net dat ik zo enorm therapie nodig heb. Steun. En ik ben zo bang dat ik niet mag komen... het is veel nu. Teveel.
Geen drugs Avo. Weet ik zeker.
Zaterdag op zondag heeft ze voor het eerst in weken geslapen, op twee pammetjes. En zondag was ze hyper. Echt hyper. Voelde zich misschien (bedenk ik nu) voor het eerst weer goed. Zaterdagavond had ze verjaardagsfeestje van een vriendin (die ze al een half jaar niet had gezien) maar kon haar bed niet uit. Ook niet voor werk. En daar voelde ze zich schuldig over. Dus zondag moest en zou kennelijk deze vriendin bezocht worden. Geen grenzen meer kennelijk.
Ik moest huilen om het laatste stukje avo. Ik hou zielsveel van dat hoopje mens. Doe alles voor haar. Maar toch heb ik het gevoel gefaald te hebben. Ondanks hopen liefde en goede intenties. Soms zijn goede intenties niet goed genoeg. Daar weet ik alles van...
Ik ben benieuwd naar de intake mogen. Hoop dat we wat handvatten mee kunnen krijgen. Want ja: ze manipuleert. Enorm. Al dan niet bewust. Ze kan niet met nee omgaan, dat heeft al voor heel wat ruzies gezorgd. Ze kon het al niet toen ze 10 was. Maar toen was het nog iets makkelijker
. En ik moet soms rustiger blijven. Maar ze weet zo goed waar me te raken.Dank je wel voor je uitgebreide reactie. Ik ben er blij mee.
Bedacht me net dat ik zo enorm therapie nodig heb. Steun. En ik ben zo bang dat ik niet mag komen... het is veel nu. Teveel.
maandag 23 december 2024 om 22:28
maandag 23 december 2024 om 23:00
Nou, ze is net beneden geweest.
Volgens haar is haar vriendschap met haar vriendin kapot door mij. Doordat ik boos ben geweest en haar vriendin daarvan geschrokken is. Doordat ik haar moeder heb gebeld dat ze weg zijn gesneaked (Waarbij ik wel heb gezegd dat zij met meis mee is gegaan).
Ze is boos. Verteld ons niets meer.
En ze gaat niet meer in therapie.
Eerlijk? Ik denk dat ze beter af is zonder mij. Als moeder. Dat haar leven vast beter wordt.
En ik zou het echt heel erg vinden dat het stuk gaat tussen haar en vriendin. Heb vriendin meerdere keren op het hart gedrukt dat ik boos was, maar dat ze altijd welkom is. Dat ze nog steeds er mag zijn en leuk is.maar dat dit gewoon niet kon.
Volgens haar is haar vriendschap met haar vriendin kapot door mij. Doordat ik boos ben geweest en haar vriendin daarvan geschrokken is. Doordat ik haar moeder heb gebeld dat ze weg zijn gesneaked (Waarbij ik wel heb gezegd dat zij met meis mee is gegaan).
Ze is boos. Verteld ons niets meer.
En ze gaat niet meer in therapie.
Eerlijk? Ik denk dat ze beter af is zonder mij. Als moeder. Dat haar leven vast beter wordt.
En ik zou het echt heel erg vinden dat het stuk gaat tussen haar en vriendin. Heb vriendin meerdere keren op het hart gedrukt dat ik boos was, maar dat ze altijd welkom is. Dat ze nog steeds er mag zijn en leuk is.maar dat dit gewoon niet kon.
maandag 23 december 2024 om 23:07
Lieve Lucy, ze is niet beter af zonder jou. Zonder moeder, zonder jou als moeder. Echt niet!
Ze is boos, ze lijkt geen grip op haar gevoelens te hebben, is de controle kwijt, weet waarschijnlijk letterlijk niet wat ze met haar gevoel en zichzelf aan moet en schopt. Ze schopt keihard om zich heen en ze raakt daarbij degene(n) het meest dichtbij. Dat ben jij, dat zijn jullie. Oneerlijk en onterecht, maar ze kan denk ik nu echt niet anders. En jij kunt wel anders, je had haar kunnen laten vallen, maar dat doe je niet en dat is wat je een geweldige en krachtige moeder maakt. Ze kan echt niet zonder jou, hoe hard ze ook schreeuwt van wel. Ze heeft je wel degelijk nodig, nu harder dan ooit.
Ze is boos, ze lijkt geen grip op haar gevoelens te hebben, is de controle kwijt, weet waarschijnlijk letterlijk niet wat ze met haar gevoel en zichzelf aan moet en schopt. Ze schopt keihard om zich heen en ze raakt daarbij degene(n) het meest dichtbij. Dat ben jij, dat zijn jullie. Oneerlijk en onterecht, maar ze kan denk ik nu echt niet anders. En jij kunt wel anders, je had haar kunnen laten vallen, maar dat doe je niet en dat is wat je een geweldige en krachtige moeder maakt. Ze kan echt niet zonder jou, hoe hard ze ook schreeuwt van wel. Ze heeft je wel degelijk nodig, nu harder dan ooit.
Forever is a hell of a long time
maandag 23 december 2024 om 23:32
Meis is morgen niet bij de intake. Hoefde ook niet perse, want betreft intake met de ouders. Maar het mocht wel.
Je hebt gelijk Avo. Systeemtherapie lijkt me sowieso een goede.
Ik zei net tegen haar:
Ik maak me zorgen. Ik hou van je. En ik vond hoe het ging tussen ons de afgelopen weken fijn.
Haar reactie: het gaat weer allemaal over jou. Dacht dat we het over mij gingen hebben.
En ik denk alleen maar: ben ik toch mijn moeder geworden? Nooit ruimte voor een ander?
Ik ben zo ongelofelijk op. Morgen komt een collega mij inwerken op de systemen. Ik weet niet eens hoe dan...
(Maar meis op kamers? Ze is 15... lijkt me niet handig...)
Je hebt gelijk Avo. Systeemtherapie lijkt me sowieso een goede.
Ik zei net tegen haar:
Ik maak me zorgen. Ik hou van je. En ik vond hoe het ging tussen ons de afgelopen weken fijn.
Haar reactie: het gaat weer allemaal over jou. Dacht dat we het over mij gingen hebben.
En ik denk alleen maar: ben ik toch mijn moeder geworden? Nooit ruimte voor een ander?
Ik ben zo ongelofelijk op. Morgen komt een collega mij inwerken op de systemen. Ik weet niet eens hoe dan...
(Maar meis op kamers? Ze is 15... lijkt me niet handig...)
maandag 23 december 2024 om 23:46
Lucy ja ze is een puber en ik begrijp heel goed hoe je hoofd werkt en kan denken dat ze beter verdient dan jou, maar jij bent alles wat ze heeft en of ze het nu zelf doorgeeft of niet je bent haar wereld. Ze triggert je, maar weet je uit ieder bericht dat je typt spreekt wanhoop, angst en liefde voor je meis. Dat is zo totaal anders dan een moeder die alleen aan zichzelf denkt.
Een hele dikke welgemeende
Schrijf hier zoveel als je wilt, zoveel als je nodig hebt. We zijn er. Ik hoop dat jullie wat rust krijgen vannacht een dat ze bij de intake morgen wat te bieden hebben aan jullie.
Een hele dikke welgemeende
Schrijf hier zoveel als je wilt, zoveel als je nodig hebt. We zijn er. Ik hoop dat jullie wat rust krijgen vannacht een dat ze bij de intake morgen wat te bieden hebben aan jullie.
Forever is a hell of a long time
...
dinsdag 24 december 2024 om 09:19
Jemig, Avo. Zo ontzettend heftig.
Lucy, wat een worsteling. En wat een angstig makende uitputtingsslag zo. Ik denk ook dat je het heel goed doet, en dat je daarnaast alle hulp kan gebruiken die er maar te krijgen is.
Wat me opviel: als jij zegt dat ze beter af zou zijn zonder jou, doe je eigenlijk hetzelfde als je lieve meis: escaleren en dramatiseren uit pure onmacht. Ze heeft het dus van geen vreemde.
Ergens in dit proces gaat het je helpen dat jullie op elkaar lijken. Nu nog niet, maar dat moment komt zeker. En dan zal ze heel blij zijn dat haar moeder haar begrijpt.
Heel veel sterkte de komende dagen.
Lucy, wat een worsteling. En wat een angstig makende uitputtingsslag zo. Ik denk ook dat je het heel goed doet, en dat je daarnaast alle hulp kan gebruiken die er maar te krijgen is.
Wat me opviel: als jij zegt dat ze beter af zou zijn zonder jou, doe je eigenlijk hetzelfde als je lieve meis: escaleren en dramatiseren uit pure onmacht. Ze heeft het dus van geen vreemde.
Ergens in dit proces gaat het je helpen dat jullie op elkaar lijken. Nu nog niet, maar dat moment komt zeker. En dan zal ze heel blij zijn dat haar moeder haar begrijpt.
Heel veel sterkte de komende dagen.
dinsdag 24 december 2024 om 09:28
Ik bedoel niet dat ik een einde maak aan mijn leven he? Meer dat ik een andere woonruimte zoek en haar rust gun.
Maar misschien. Mijn emotieregulatie sucks. En ik heb daar echt wel aan gewerkt hoor. Maar ik ben wel radeloos. En gisteravond absoluut getriggerd. En heb al heel erg lang het gevoel dat ze beter af zou zijn zonder mij als haar moeder. Haar vader is veilig.
Haar terugwerping is trouwens standaard: jij hebt me opgevoed jij hebt me dit geleerd. Dus het is niet mijn schuld, had je maar beter je werk moeten doen. Dus meis vindt dat je gelijk hebt
Maar misschien. Mijn emotieregulatie sucks. En ik heb daar echt wel aan gewerkt hoor. Maar ik ben wel radeloos. En gisteravond absoluut getriggerd. En heb al heel erg lang het gevoel dat ze beter af zou zijn zonder mij als haar moeder. Haar vader is veilig.
Haar terugwerping is trouwens standaard: jij hebt me opgevoed jij hebt me dit geleerd. Dus het is niet mijn schuld, had je maar beter je werk moeten doen. Dus meis vindt dat je gelijk hebt
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
