Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 4

06-12-2024 09:04 1229 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.

Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gefeliciteerd Doreia!! Wat gaaf!! Je hebt er zi hard voor gewerkt: ook terecht dus schat ik zo in!
Alle reacties Link kopieren Quote
Meis is meegeweest. Was goed dat ik 20 min speelruimte had ingecalculeerd, waren maar paar minuutjes te laat. Maar ze was er!!

Er wordt een onderzoek opgestart naar autisme en ad(h)d, met voornamelijk het vermoeden op autisme geloof ik. En volgende week worden we gebeld naar de rest van het verloop qua behandeling/begeleiding.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat knap van meis!
Super goed gedaan jullie allebei!
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh Lucy, wat goed van meis, en super goed gedaan van jou!
Heeft meis iets gezegd over hoe ze het vond?
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat fijn Lucy, goed gedaan!
Alle reacties Link kopieren Quote
Fijn Lucy! Hoe vond je dochter het?
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh, Jippie Lucy, ze is meegeweest! Wat een stap. Hoe was dat voor jou?
En nu onderzoeken. Kan je je daarin vinden? En wat vindt Meis er zelf van?

Doreia, Wauw wat gaaf!!! Zo hard voor gewerkt, en dan nu dit zo terugkrijgen. Dat lijkt me fantastisch! Zijn alle voorstellingen nu achter de rug, of mag je nog een keer?
En maakte het publiek de triggers anders?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik mag nog 2x zelfs. Beide uitverkocht ook weer.
En ik ben er helemaal door en vanaf met de triggers. Omdat ik weet in welke veilige omgeving ik ben beland, nadat Het Ondenkbare gebeurde ( de trigger die afging in de groep). Ik was er wel wat bang voor, aan het einde van de voorstelling, maar er gebeurde niets anders dan plezier, lol en gezelligheid. Wel wist ik zéker, de dag erna, dat men nu een geheime vergadering ging beleggen en ervoor ging zorgen dat ik de komende voorstellingen vervangen móest worden omdat het niet om aan te zien was. Echt, koekkoek denk ik nú, maar ik was volledig overtuigd van dit idee de dag erna :-(

Nu niet meer hoor, totaal niet meer zelfs. Ik ga zaterdag mijn tegenspeler even knuffelen en bedanken. Hij weet niet half hoe goud hij waard is....
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Alle reacties Link kopieren Quote
Ah wat super dat je je zo veilig voelt in de groep! En dat je nu iets positiefs hebt om tegenover de angst en nare Associatie te zetten.
Hoop dat je volgende keer dan met volle teugen kunt genieten van de roes, adrenaline en kick achteraf. Zonder angst dat het niet goed genoeg was. You rock, dat stond zelfs in de krant! 🥳
Alle reacties Link kopieren Quote
Meis vond het een fijn gesprek. Ze vond het alleen irritant dat het de laatste ca 20 minuten alleen maar over autisme ging. De intaker was autismespecialist, dus ze had het idee dat haar iets opgedrongen werd.

En ik heb alleen zoon als voorbeeld, en zie bij haar heel veel dingen niet die zoon wel heeft. Maar het schijnt dag autisme bij meisjes er heel anders uit ziet. Dus we gaan het wel zien.

Als meis autisme heeft laat ik me misschien ook wel testen :p

Vanmiddag stond de huisarts voor meis op de planning. Doorverwijzing naar gynaecoloog ivm hormonen, stemming en vermoeden op endometriose. Daarnaast wat klachten aan gewrichten, dus nu 2 weken ibuprofen en als niet over door naar de reumatoloog. Geloof dat ze echt al mijn slechte genen heeft gekregen...

Doreia: heel veel plezier bij je aankomende voorstellingen! En wie kan er nou zeggen dat in de krant staat dat ze geweldig zijn!?
Alle reacties Link kopieren Quote
Yes, dus Meis heeft een positieve ervaring gehad vandaag.
Ik hoor wel twijfels over het autisme deel. Hopenlijk gaat de test meer duidelijk maken.
He, ik hoop zo dat dit voor Meis de drempel richting hulp lager gaat maken.
En voor jou het begin van wat steun gaat betekenen.

En bleh nu al gyn en mogelijk reumatoloog.
Alle reacties Link kopieren Quote
@doriea gefeliciteerd en je verdient het om super trots op je zelf te zijn.

@lucy trots op jouw en trots op meis samen een hele grote stap gemaakt ( zonder hulp van man) en nu heeft meis als het goed is gezien dat de hulp niet eng is.

@advo je mag blijven drammen daar is dit topic voor.

@selune lukt het nog met ademenen ?
Alle reacties Link kopieren Quote
Twijfels...ik zie ook wel dingen die wel richting autisme kunnen wijzen hoor. Stronteigenwijs, alles moet op haar manier, moeite als dingen niet lopen zoals het in haar hoofd zit, moeite als ze niet afweet van bezoek of plannen, eerlijk tot op het bot (ook als het haar in de problemen brengt), vol hoofd/vastlopen, moeite met emotieregulatie.

Maar: grote vriendenkring, sociaal, kijkt je in de ogen, geen fixatie op 1 onderwerp, geen prikkelverwerkingsproblemen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben vanmiddag heel onredelijk boos op mijn man geworden.

Zijn plan was om pasta te maken en ik wil soep gevuld met groenten zonder vermicelli. En ik mag van hem geen soep.

En ik ben als een kleuter heel boos geworden. En ik heb nog geen zin om sorry te zeggen.

Dus mijn man laat me nu in het sop gaarkoken

Ik weet het ben onredelijk maar heb gewoon geen zin om redelijk te zijn nu
Alle reacties Link kopieren Quote
Onredelijk zijn mag soms best lieve frietje.

Lucy wat goed dat het gelukt is!
Hier een dochter die op de test net geen autisme 'scoorde', maar ook een grote vriendenkring, sociaal, ook een sociaal beroep en toch zie ik vooral de moeite met verandering, heel zwart/wit, alles moet gepland. En ze heeft het ook hier allemaal niet van vreemden, maar het zou best kunnen.
Mijn autistische zoon kijkt je overigens ook in de ogen en is zeker wel sociaal, dus dat zegt echt niet alles.

Doreia wat tof, gefeliciteerd!

Avo weinig woorden om het uit te leggen maar ik voel met je mee.

Ik adem. In ieder geval letterlijk. Verder amper. Ziekig, extreem gespannen, heel verdrietig en naar en extreem verstopt achter een soort clownsmasker. Kreeg vanmiddag van oude leidinggevende een appje dat ze zo blij was om te zien dat het zoveel beter ging. En dat vind ik heel lief, maar het maakt me ook een beetje verdrietig.
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach Selune... snap dat je je dan ook niet gezien voelt. Hoe is het met collega/vriendin? Zoeken jullie elkaar alweer een beetje op? Of is er nog steeds afstand?

Zoon kijkt ons ook in de ogen, even. Maar liever niet. Hij is sociaal, maar wel in een kleine groep mensen die hij vertrouwt. Nieuwe mensen of groepen vindt hij lastig. En hij vindt het ook lastig om emoties bij anderen te duiden. Denkt wel heel erg vanuit zichzelf. Terwijl hij wel heel liefdevol en zorgzaam is. En zoon heeft altijd een fixatie gehad voor 1 of 2 onderwerpen.

Wat jij beschrijft heeft meis ook.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet niet wat collegavriendin wil. Ze is er niet op teruggekomen en ik durf dat ook niet, dus ik hou afstand privé. We werken wel gewoon samen, maar niet meer dan dat. Lieve collega ook niet. Het lukt me ook niet het anders te doen. Masker op en blijven ademen.
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren Quote
En dat is oke Selune, als het je helpt nu niet om te vallen.
Dan kies je de veiligste weg, en die van de minste energie.
Weet je voor jezelf van vorige jaren wanneer het moment komt dat je weer adem krijgt en de angst wat mindert?

Lucy, autisme is een breeeed spectrum. Het vroegere asperger is totaal anders dan het klassiek autisme of de oude pdd-nos. Vooral die laatste groep kan enorm sociaal zijn, maar wel totaal de pan uit vlammen van vermeend onrecht en dingen die anders gaan dan gepland/gedacht. En bij meiden zie ik inderdaad echt andere dingen dan bij jongens.
De dingen die jij opnoemt verklaren wel eea in het gebeuren van afgelopen tijd.
En juist omdat ze veel vrienden heeft en sociaal gedrag niet afwijst zoek je ook niet snel in die hoek denk ik. Interessant om komende tijd eens met de autisme bril op naar haar te gaan kijken. Misschien kan je dingen dan ineens plaatsen (en dan ook makkelijker voorkomen of de-escaleren).
(toevallig hier in de omgeving ook ineens weer vermoeden van autisme. Toen de jarenlang zo benoemde 'droge humor' eigenlijk bittere ernst bleek, en letterlijk opvatten van dingen. Maar omdat deze persoon ook graag anderen om zich heen heeft, behoefte heeft aan gezelligheid, hadden we ook niet eerder met de autisme-bril gekeken. Nu we die ophebben vallen er ineens veel dingen op hun plek zeg. niet aanraken, hekel hebben aan stugge spijkerbroeken of eten met bepaalde structuur, erg rechtlijnig, sociale omgang en regels niet aanvoelen en onzin vinden, 2 interesses en daaar ook elk detail van weten, prietpraat lukt niet... Maakt niet uit, hoeft diegene verder niets mee, maar ik vind het wel fijn om te weten en nu me er wat op aan te passen. Scheelt me een hoop energie zeg)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet niet of je dochter van lezen houdt Lucy, maar dan is dit een tip mocht het inderdaad uit de tests komen (of nu al voor jou, het is ook gewoon een leuk boek):

Afbeelding
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren Quote
Het voelt niet ok, maar het voelt het 'meest veilig'. Bekend. Wat collegavriendin betreft, denk ik dat ik haar beter om kan dopen tot lieve collega 2 (lc2) ofzo. Het vriendin stukje heb ik denk ik wel verpest. Ik ben niet goed in vriendschappen.

Adem. Meestal helpt februari, dan zijn alle echt nare data even geweest en dan zijn het alleen 'normale' triggers. Sowieso voorjaar, echt meer licht. En ik sta nog, vorig jaar was ik nu 50% uitgevallen op werk en in mijn hoofd nog wel meer. Nu doe ik alles nog, doe heel vrolijk, pak vanalles op. Net als vroeger, niemand die zag hoe het ging. Het is een stuk bekendheid. Niet nog meer mensen willen lastigvallen, ik ben moeilijk genoeg zonder al het moeilijke gedoe en drama. En ik vind ook dat ik het verplicht ben om niet te zeuren, van het leven te genieten, dankbaar te zijn voor het feit dat ik mag leven. Ik moet gewoon niet zo moeilijk doen.
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren Quote
Tyche: die heb ik idd, en gelezen!

Avo: ben idd langzaam in mijn hoofd puzzelstukjes aan het leggen. Eerst maar eens kijken wat er uit de test komt.

Wat voor mij soms grk is, is dat ze enorm tegen me aan kan schoppen, maar tegelijkertijd haar veiligheid bij mij kan zoeken. Ze gaf aan dat ze voor nu liever heeft dat ik bij de gesprekken zit met de psycholoog, en niet alleen de gesprekken heeft. Ik gaf aan dat het ook fijn kan zijn ongefilterd over thuis te praten, zonder mij erbij. Haar reactie: ik praat ook wel ongefilterd met jou erbij. En dat is ook waar. Het geeft een blijk van vertrouwen in mij dat ze liever heeft dat ik erbij ben. En dat is heel fijn.

Selune, als je overlevingsstrategie werkt nu om je staande te houden, is dat goed genoeg :). Wat verdrietig dat collega echt afstand heeft genomen. Had gehoopt voor je dat het na de drukte van kerst en oud en nieuw wel zou herstellen...

Nog een week. Dan is februari er!
Alle reacties Link kopieren Quote
Selune, misschien is het wel een vriendschap, maar niet een waarbij je dit stuk ook altijd helemaal kwijt kan.
Mijn liefste vriendin kan ik best af en toe laten weten dat het kut gaat, maar er komt vanuit haarzelf weinig in november december. Ze kan er niet zoveel mee.
Maar toen ik corona had zat ze dezelfde dag nog in de auto met een enorm pakket.
Ze is een heerlijke vriendin om mee te lachen, te kletsen, en van alles te ondernemen. Ik mag bij haar zijn, en ze accepteert me zoals ik ben.
Maar als ik pikzwart ben en het gaat kut, daar kan ze gewoon niet zoveel mee. Ze doet wel haar best om af en toe wat te vragen, of als ik zelf eens iets zeg dan komt er een 'wat rot!' oid.
Maar t is geen geboren Tyche, om het maar zo te zeggen. ;)
Toch zal ze me wel helpen, het voor me opnemen en nog wat meer. En is praktisch met 'wanneer heb je voor het laatst geslapen? Gegeten? Moet je ongesteld worden? Oh, dan moet je misschien even coach bellen ofzo'.

Geef je collega vriendin even. Als ze zelf in een veilige bubbel zit is het nogal niet shockerend of heftig om een stukje van onze wereld te zien.
Maak eerst weer 'gewoon' verbinding. Lach samen, lunch samen, speel samen, werk samen. Kijk of dat vertrouwde weer terugkomt als je 'onze wereld' even weg laat. Of er dan ruimte is om weer te verbinden.
Misschien zat haar hoofd of aura of wat dan ook voller dan je dacht?
We kunnen niet allemaal onverschrokken helpers zijn. Dat ze dat niet kan bieden, maakt niet dat ze jou helemaal kut vindt, of dat jij haar helemaal af hoeft te schrijven he?
Ze is niet perfect, en niet De Steun En Toeverlaat die je had kunnen gebruiken.
Helaas. Maar ze kan wel een Leuke Werkvriendin zijn?

Verder herken ik heel erg wat je schrijft, al gaat het met mij nu niet zo.
De masker en doorgaan manier is effectief, houdt je gaande (zolang je neit stil gaat zitten of gaat voelen) maar is wel echt verschrikkelijk eenzaam.
Je bent er vast ontzettend goed in. Je hebt het jaren moeten doen om te overleven. Waarschijnlijk heb je het tot een tweede natuur gemaakt.
Maar au au als je lieve exleidinggevende dan denkt dat het weer helemaal lekker gaat.

Is hier lezen, hier schrijven te doen voor jou momenteel? Of komt het te dichtbij alles waar je nu geen ruimte voor hebt. Weg moet houden?
Ik hoop dat je snel wat meer lucht voelt, februari onderweg, einde van moeilijke data in zicht.

Ik zou je wel een tijdje heel voorzichtig vast willen houden. Gewoon, naast elkaar, lekker veilig benen opgetrokken, tegen elkaar leunen met een arm om je schouder of rug. Verder niets.
Gewoon. Zitten.
Ik hoop dat je meisje zich dan even beschermd kan voelen. Even klein en veilig.
Want mooi dat ze dat dan is, dat ik dr niemand bij laat.
We laten niemand meer bij haar. Het is klaar, en ze is nu veilig. Deur op slot, gordijnen op een kier, muziekje of serie aan. En niemand komt meer aan haar. En niemand had aan haar mogen komen. En we beschermen haar, omdat ze dat verdient. Omdat ze het meer dan waard is om beschermd te worden. Om mensen te hebben die voor haar opkomen. Die 'STOP' zeggen tegen de nare mensen die haar pijn deden. Vertel je haar dat? xx
Alle reacties Link kopieren Quote
Bijgelezen, maar het topic gaat me te snel, sorry. Drukke week en de komende 2 weken worden ook weer erg druk (en routineloos helaas), dus ik ben al blij als ik overeind blijf. Als ik de komende 2 weken zou kunnen skippen, graag!

Lucy: fijn dat je dochter vandaag mee is gegaan naar de ggz! En ook fijn dat er een onderzoek komt. Al is het maar om uit te sluiten hè.

Oja, wij gaan trouwens ook om met een man met autisme en het is dat hij het ergens tussen neus en lippen door vertelde, anders had ik het niet gedacht. Hij is sociaal, soms wel heel direct maar ik vind dat wel fijn eigenlijk, praat veel, kijkt je aan, kan goed tegen drukke omgevingen. Dus het hoeft niet altijd zo klassiek te zijn. En bij meisjes/vrouwen al helemaal niet.

Er zijn veel boeken en blogs te vinden btw. Ik herken zelf veel in de blogs van Mandy Verleijsdonk.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dank je wel Avo. Het komt binnen, reageren lukt niet zo goed, maar ik voel je woorden. Dank je wel.
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren Quote
Reageren hoeft niet.
Maar ik denk dat het 2 van dit soort berichtjes vol liefde waren die mijn december-top overleefbaar gemaakt hebben.
Ik weet niet of het bij jou ook zo'n grote impact heeft, maar misschien helpt het iets.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven