Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 4
vrijdag 6 december 2024 om 09:04
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
maandag 27 januari 2025 om 21:04
Fok
Kind: mama een motvlinder
Ik pak zo een glas, eerst je broertje tanden poetsen.
Papa, kijk een motvlinder.
Bzzzzzz... Geelectruteerd. 'Nu niet meer'.
Ik heb net zeker een half uur op blote voeten in een T-shirt buiten staan ademen en achtjes staan draaien met mijn heupen om hier te blijven .....
Man, vertel ik de reden. Die zegt: kun je niet gewoon op houden met dit?
Avo, heldin, ik heb je gewoon geciteerd! Nee, ik heb het niet voor het uitkiezen.
Verteld wat ik nodig heb, mocht ik toch vertrekken. Vraagt man of het helpt om thee te zetten. Ja, zeker.
Staat er op het zakje de vraag welke herinnering ik wil herbeleven.
Wel, gvd! Meteen een glas ijskoud water achterover geslagen. Lekker dit
Kind: mama een motvlinder
Ik pak zo een glas, eerst je broertje tanden poetsen.
Papa, kijk een motvlinder.
Bzzzzzz... Geelectruteerd. 'Nu niet meer'.
Ik heb net zeker een half uur op blote voeten in een T-shirt buiten staan ademen en achtjes staan draaien met mijn heupen om hier te blijven .....
Man, vertel ik de reden. Die zegt: kun je niet gewoon op houden met dit?
Avo, heldin, ik heb je gewoon geciteerd! Nee, ik heb het niet voor het uitkiezen.
Verteld wat ik nodig heb, mocht ik toch vertrekken. Vraagt man of het helpt om thee te zetten. Ja, zeker.
Staat er op het zakje de vraag welke herinnering ik wil herbeleven.
Wel, gvd! Meteen een glas ijskoud water achterover geslagen. Lekker dit
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 27 januari 2025 om 21:19
Is dit in het nu, Doreia? Wat bedoelt man met "kun je ophouden met dit"? Met je trigger? Met "overreageren" op een motvlinder (als in: voor jou een hele logische reactie vanuit herbeleving, maar voor niet trauma mensen misschien wel bijzonder)?
En wat bedoel je met vertrekken? Einde relatie? Of de rust opzoeken?
En kut-pickwick-rheezakjes
En wat bedoel je met vertrekken? Einde relatie? Of de rust opzoeken?
En kut-pickwick-rheezakjes
maandag 27 januari 2025 om 21:23
Ja, dit gebeurde vanavond.
Ik wou een glas pakken om te redden en ik was dus te laat. Man wist het niet.
Man kent dit niet van mij.
Ik ken dit ook niet van mij.
Hij denkt dat je het kunt controleren. Ik heb ook eerder nooit iets gezegd en het bij mezelf gehouden. Hij is een rationeel persoon.
Vertrekken is, in een paniekaanval schieten waarbij ik vergeet adem te halen. Zoals een paar weken terug gebeurde. Dat hij me dan terug helpt. Maar man moet echt even in de leer bij mijn tegenspeler
Ik wou een glas pakken om te redden en ik was dus te laat. Man wist het niet.
Man kent dit niet van mij.
Ik ken dit ook niet van mij.
Hij denkt dat je het kunt controleren. Ik heb ook eerder nooit iets gezegd en het bij mezelf gehouden. Hij is een rationeel persoon.
Vertrekken is, in een paniekaanval schieten waarbij ik vergeet adem te halen. Zoals een paar weken terug gebeurde. Dat hij me dan terug helpt. Maar man moet echt even in de leer bij mijn tegenspeler
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 27 januari 2025 om 21:28
Ik heb vandaag de zorgverzekering gebeld voor wachttijdbemiddeling. Eerst eigen ziekenhuis: kan nog weken duren voor er een nieuw apparaat wordt geplaatst, en dan kom ik op de wachtlijst. Klinkt niet of ik snel aan de beurt ben.
Begreep dat als het onderzoek in een ander ziekenhuis wordt gedaan, ik ook naar de kno moet in dat ziekenhuis voor de uitslag. Kan niet in mijn eigen ziekenhuis. Dus hoe ze uitslagen dan gaan vergelijken weet ik niet, en of ik hier dus goed aan doe weet ik ook niet. Maar het idee van weer maanden wachten grijpt me ook naar de keel.
Ik wordt woensdag gebeld waar ik eventueel terecht kan en wanneer...
...
Begreep dat als het onderzoek in een ander ziekenhuis wordt gedaan, ik ook naar de kno moet in dat ziekenhuis voor de uitslag. Kan niet in mijn eigen ziekenhuis. Dus hoe ze uitslagen dan gaan vergelijken weet ik niet, en of ik hier dus goed aan doe weet ik ook niet. Maar het idee van weer maanden wachten grijpt me ook naar de keel.
Ik wordt woensdag gebeld waar ik eventueel terecht kan en wanneer...
...
lucy wijzigde dit bericht op 27-01-2025 22:09
32.09% gewijzigd
maandag 27 januari 2025 om 21:31
Ah, vertrekken uit je lijf..
Als hij het nog nooit heeft meegemaakt snap ik dat hij denkt: what the fuck gebeurt hier?
Ben je in staat uit te leggen wat er bij jou gebeurde? En probeert hij je te begrijpen?
Mijn man gaat vaak bagetaliseren. Niet omdat hij mij niet gelooft, maar om het kleiner te maken, terug in proportie. Het helpt alleen niet, en dat vindt hij moeilijk om te begrijpen. Hij geeft me op zo'n moment wel ruimte en is lief voor me, maar idd: er zijn mensen die het uit nature een stuk beter doen
Als hij het nog nooit heeft meegemaakt snap ik dat hij denkt: what the fuck gebeurt hier?
Ben je in staat uit te leggen wat er bij jou gebeurde? En probeert hij je te begrijpen?
Mijn man gaat vaak bagetaliseren. Niet omdat hij mij niet gelooft, maar om het kleiner te maken, terug in proportie. Het helpt alleen niet, en dat vindt hij moeilijk om te begrijpen. Hij geeft me op zo'n moment wel ruimte en is lief voor me, maar idd: er zijn mensen die het uit nature een stuk beter doen
maandag 27 januari 2025 om 21:35
Ja, komt wel goed. We zijn al lang bij elkaar en hebben al wel wat voor de kiezen gehad. Maar het voelt zo privé ofzo. Ik weet niet. Schaamte denk ik ook wel. Omdat ik en hij normaal altijd wel stabiele mensen zijn over het algemeen.
Wat rot Lucy,
Kun je hem zeggen dat jij niet op zijn frequentie zit? Dat jij een week thuis aan het buffelen en jongleren bent geweest en dus niet uitgebreid nieuwe inzichten hebt kunnen opdoen en of hij daar rekening mee kan houden?
Wat rot Lucy,
Kun je hem zeggen dat jij niet op zijn frequentie zit? Dat jij een week thuis aan het buffelen en jongleren bent geweest en dus niet uitgebreid nieuwe inzichten hebt kunnen opdoen en of hij daar rekening mee kan houden?
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 27 januari 2025 om 21:45
maandag 27 januari 2025 om 22:42
Ik heb je tekst gemist Lucy, maar ik gok over iets met man en je eerdere gedachten?
Hoe voelt het, nu hij weer thuis is?
Wat fijn dat vriendin je zo geholpen heeft en er was!!! Dat is je zo gegund!
Doreia, shit, wat rot zeg. Dat was echt slechtste samenloop van omstandigheden mogelijk.
Wat rot dat man niet snapte wat er gebeurde.
Maakte dat de trigger erger?
Wil je graag dat man dit gaat begrijpen? Jou gaat begrijpen en eventueel kan helpen of steunen?
Of houdt je dit liever zo verborgen mogelijk?
Allebei is oke. Weet dat.
Ik denk wel dat, ook als je besluit om zo min mogelijk met man te bespreken verder, wel nog even samen te gaan zitten op een rustig moment en uit te leggen wat er met jou en je lijf gebeurd op zo'n moment.
Dat een nare herinnering die erin floept net zoiets is als een niesbui, of echt heel erg schrikken: er gaan allerlei reflexen in werking, en daarnaast roept het veel gevoelens op.
Maar net als dat hij bij niezen zijn ogen niet open zal kunnen houden, kan jij ook niet sturen op zo'n moment.
Ik kan me indenken dat dat heel kwetsbaar is. Weet dat je ook kleine stukjes kan vertellen, of als je er nog niet aan toe bent, dat zeggen.
Je bent zelf nog bezig met bevatten wat je overkomt laatste maanden.
Misschien is het wel fijn voor je man als je hem 5 praktische to do's en 5 dont's kan geven.
Is zachtjes vasthouden veilig, omdat hij het luchtje van nu draagt en je anders vasthoudt, of juist onveilig en te dichtbij?
Is een kop thee iets van het hier en nu, of is er een drankje wat je nu wel drinkt en met ex nooit.
Geuren en stemmen werken bij mij vrij ver door, ook als ik de weg kwijt raak. (Maar toon maakt alle verschil)
In een paniekaanval, helpen ijsklontjes in je handen je om terug te komen, heb je ademhalingsoefeningen die hij aan kan zetten voor je, of toch simpelwrg aan je vragen 5 dingen op te noemen die je ziet, 4 die je kan voelen, 3 die je kan horen?
Bij mij moet mijn lief in paniek echt niet aan me komen, en zelfs lief tegen me praten kan verkeerd vallen.
Me naar mijn kamer verwijzen, drinken neerzetten, en een veilig luchtje brengen werkt het best.
Naar de badkamer, een handdoek en pyjama neerleggen ook.
Dan weggaan en later checken hoe het gaat
Het helpt me wel als hij dan mij op komt zoeken.
Omdat ik in mijn verwarde state of mind soms niet durf of dan blijf hangen in 'afwezig'.
Het is een gedoe.
En heftig. En angstig. En daarna ontzettend eenzaam.
Dus als het je lukt om hem hierin mee te nemen, al heeft ie les nodig, dan scheelt dat wel een brok hartenpijn denk ik.
Maar ik kan het niet, en dat is ook oke.
Misschien komt dat ooit.
Misschien niet.
Hoe voelt het, nu hij weer thuis is?
Wat fijn dat vriendin je zo geholpen heeft en er was!!! Dat is je zo gegund!
Doreia, shit, wat rot zeg. Dat was echt slechtste samenloop van omstandigheden mogelijk.
Wat rot dat man niet snapte wat er gebeurde.
Maakte dat de trigger erger?
Wil je graag dat man dit gaat begrijpen? Jou gaat begrijpen en eventueel kan helpen of steunen?
Of houdt je dit liever zo verborgen mogelijk?
Allebei is oke. Weet dat.
Ik denk wel dat, ook als je besluit om zo min mogelijk met man te bespreken verder, wel nog even samen te gaan zitten op een rustig moment en uit te leggen wat er met jou en je lijf gebeurd op zo'n moment.
Dat een nare herinnering die erin floept net zoiets is als een niesbui, of echt heel erg schrikken: er gaan allerlei reflexen in werking, en daarnaast roept het veel gevoelens op.
Maar net als dat hij bij niezen zijn ogen niet open zal kunnen houden, kan jij ook niet sturen op zo'n moment.
Ik kan me indenken dat dat heel kwetsbaar is. Weet dat je ook kleine stukjes kan vertellen, of als je er nog niet aan toe bent, dat zeggen.
Je bent zelf nog bezig met bevatten wat je overkomt laatste maanden.
Misschien is het wel fijn voor je man als je hem 5 praktische to do's en 5 dont's kan geven.
Is zachtjes vasthouden veilig, omdat hij het luchtje van nu draagt en je anders vasthoudt, of juist onveilig en te dichtbij?
Is een kop thee iets van het hier en nu, of is er een drankje wat je nu wel drinkt en met ex nooit.
Geuren en stemmen werken bij mij vrij ver door, ook als ik de weg kwijt raak. (Maar toon maakt alle verschil)
In een paniekaanval, helpen ijsklontjes in je handen je om terug te komen, heb je ademhalingsoefeningen die hij aan kan zetten voor je, of toch simpelwrg aan je vragen 5 dingen op te noemen die je ziet, 4 die je kan voelen, 3 die je kan horen?
Bij mij moet mijn lief in paniek echt niet aan me komen, en zelfs lief tegen me praten kan verkeerd vallen.
Me naar mijn kamer verwijzen, drinken neerzetten, en een veilig luchtje brengen werkt het best.
Naar de badkamer, een handdoek en pyjama neerleggen ook.
Dan weggaan en later checken hoe het gaat
Het helpt me wel als hij dan mij op komt zoeken.
Omdat ik in mijn verwarde state of mind soms niet durf of dan blijf hangen in 'afwezig'.
Het is een gedoe.
En heftig. En angstig. En daarna ontzettend eenzaam.
Dus als het je lukt om hem hierin mee te nemen, al heeft ie les nodig, dan scheelt dat wel een brok hartenpijn denk ik.
Maar ik kan het niet, en dat is ook oke.
Misschien komt dat ooit.
Misschien niet.
maandag 27 januari 2025 om 22:54
Dank Avo. Ik ga je post morgen nog een paar keer lezen.
Ik ben nu te teveel overmand. Ik ga er over nadenken. Woensdag weer spych gelukkig.
Wel had ik al instructies gegeven aan de maandag setting. Maar daar zit ervaring. Ervaring dat man niet heeft.
Ik ben nu te teveel overmand. Ik ga er over nadenken. Woensdag weer spych gelukkig.
Wel had ik al instructies gegeven aan de maandag setting. Maar daar zit ervaring. Ervaring dat man niet heeft.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 27 januari 2025 om 23:00
dinsdag 28 januari 2025 om 09:33
Goh, toen ik hier even kwam vragen in het topic of ik even mee mocht schrijven, had ik niet verwacht om zo opgenomen te mogen worden hier. Ik voelde me een indringer in jullie veilige groepje. Ik dacht ook echt, even doorbijten klaar, bedanken en wegwezen hier en jullie met de werkelijke problemen weer aandacht en energie aan elkaar te geven. But here we are.... Paniekaanval 2. Was wel blij dat ik het aan voelde komen en meteen kon proberen te begeleiden. En ik riep het ook aan man: duurt even, geef me tijd en als ik vertrek, help me dan herinneren aan adem halen.
Ik heb raar geslapen, gek gedroomd, maar waarover weet ik niet meer. Gisteravond nog even met man gepraat. Hij moet nog even wennen aan de nieuwe versie van zijn vrouw, die op blote voeten buiten staat in t-shirt, vanwege het omleggen van een beestje. Ik heb dat voorbeeld genoemd, van niezen met je ogen open. Ik weet dat uitleggen aan een ander, mij ook helpt in het accepteren.
Morgen psych. zij wil me steeds naar mijn jeugd hebben en lief zijn voor het kleine meisje Doreia. Maar ik denk dat ik eerst de huiselijk geweld relatie moet opruimen. Ik snap wat ze wil (de bron), maar heden en verleden lopen nu in elkaar door en daar heb ik last van deze maanden. Die muur is weg en nu vloeit het samen. En dat wil ik niet.
Ik heb raar geslapen, gek gedroomd, maar waarover weet ik niet meer. Gisteravond nog even met man gepraat. Hij moet nog even wennen aan de nieuwe versie van zijn vrouw, die op blote voeten buiten staat in t-shirt, vanwege het omleggen van een beestje. Ik heb dat voorbeeld genoemd, van niezen met je ogen open. Ik weet dat uitleggen aan een ander, mij ook helpt in het accepteren.
Morgen psych. zij wil me steeds naar mijn jeugd hebben en lief zijn voor het kleine meisje Doreia. Maar ik denk dat ik eerst de huiselijk geweld relatie moet opruimen. Ik snap wat ze wil (de bron), maar heden en verleden lopen nu in elkaar door en daar heb ik last van deze maanden. Die muur is weg en nu vloeit het samen. En dat wil ik niet.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
dinsdag 28 januari 2025 om 09:52
Avo, helpt een dekentje over je heen bij de butterfly? Bij mij wel. Of echt even deur op slot zodat je zeker weet dat er niet per ongeluk iemand binnen komt rennen?
Doreia, ik heb ook een problematisch jeugd gehad, en daarna andere 'dingen'. Merk in therapie dat toch steeds alles teruggrijpt op de hele jonge jeugd. Soms proberen we een ander item aan te pakken (bv het misbruik in latere jeugd) maar dan blijken we toch weer uit te komen bij dingen uit de jonge jeugd. Hoeft bij jou natuurijk niet perse zo te zijn. Maar misschien meer go with the flow proberen? Niet eerst het een en dan het ander willen omdat je hoofd denkt dat...?
Doreia, ik heb ook een problematisch jeugd gehad, en daarna andere 'dingen'. Merk in therapie dat toch steeds alles teruggrijpt op de hele jonge jeugd. Soms proberen we een ander item aan te pakken (bv het misbruik in latere jeugd) maar dan blijken we toch weer uit te komen bij dingen uit de jonge jeugd. Hoeft bij jou natuurijk niet perse zo te zijn. Maar misschien meer go with the flow proberen? Niet eerst het een en dan het ander willen omdat je hoofd denkt dat...?
dinsdag 28 januari 2025 om 10:58
Ik ben blij dat je hebt "ingebroken" Doreia. Net als dat ik blij ben dat ik heb "ingebroken". En op ben genomen in deze groep.
En wat Libelle schrijft: zo werkt het bij mij ook. Alles is weer terug te voeren naar mijn (jongste) jeugd.
En ik haat mijzelf op dit moment. Echt intens. Voel me totaal machteloos naar het gedrag van meis en het constante spijbelen en in bed blijven liggen, reageer er ondertussen niet meer constructief op.
Kan man niet meer met open armen ontvangen, vertrouw hem niet meer. En dat slaat nergens op. Mijn trigger, heeft niets met nu te maken.
Eigenlijk wil ik alleen maar weg. Hutje op de hei. Niemand om me heen, niemand om rekening mee te houden. Even alleen mezelf en de dagelijkse beslommeringen. Maar dat is niet echt een optie hé?
Morgen ook weer psych. Ik weet niet eens waar ik moet beginnen en tegelijkertijd voel ik me met alles wat ik wil bespreken vooral enorm onvolwassen en falen dat ik dit nu niet kan...
(Wat zou je liefdevolle volwassene zeggen? Geen idee. Die is op vakantie denk ik).
Mag ik hier gewoon even heel hard gillen? Iemand zin om mee te doen?
En wat Libelle schrijft: zo werkt het bij mij ook. Alles is weer terug te voeren naar mijn (jongste) jeugd.
En ik haat mijzelf op dit moment. Echt intens. Voel me totaal machteloos naar het gedrag van meis en het constante spijbelen en in bed blijven liggen, reageer er ondertussen niet meer constructief op.
Kan man niet meer met open armen ontvangen, vertrouw hem niet meer. En dat slaat nergens op. Mijn trigger, heeft niets met nu te maken.
Eigenlijk wil ik alleen maar weg. Hutje op de hei. Niemand om me heen, niemand om rekening mee te houden. Even alleen mezelf en de dagelijkse beslommeringen. Maar dat is niet echt een optie hé?
Morgen ook weer psych. Ik weet niet eens waar ik moet beginnen en tegelijkertijd voel ik me met alles wat ik wil bespreken vooral enorm onvolwassen en falen dat ik dit nu niet kan...
(Wat zou je liefdevolle volwassene zeggen? Geen idee. Die is op vakantie denk ik).
Mag ik hier gewoon even heel hard gillen? Iemand zin om mee te doen?
dinsdag 28 januari 2025 om 11:09
Lucy,
Deze volwassene zegt:
Je man is een week weg geweest en je ziet hoeveel het hem heeft opgeleverd.
Ik zou zeggen: boek jij ook een week hutje op de hei. Er is zelfs een website van: natuurhuisje.nl
Want waarom zou jij dat niet verdienen(van jezelf)?
Soms moet je uit de pan soep klimmen om de soep weer goed te kunnen proeven en ruiken....
Deze volwassene zegt:
Je man is een week weg geweest en je ziet hoeveel het hem heeft opgeleverd.
Ik zou zeggen: boek jij ook een week hutje op de hei. Er is zelfs een website van: natuurhuisje.nl
Want waarom zou jij dat niet verdienen(van jezelf)?
Soms moet je uit de pan soep klimmen om de soep weer goed te kunnen proeven en ruiken....
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
dinsdag 28 januari 2025 om 12:41
Lucy, zou je dat echt willen, of is het 'gewoon' een fijn idee?
(Ik roep altijd dat ik in coma wil, of een maand naar Ibiza. Ik denk dat ik gillend gek word op Ibiza tussen de hippe mensen, alcohol en loungemuziek.)
Wat ik van je lees klinkt het vooral alsof je emmertje overvol zit. En dat je je hoos-schepje gebruikt om er zo goed mogelijk voor meis te kunnen zijn, maar dat man er zo niet bij kan dat je hem even niet goed in je buurt kan hebben.
Maar misschien zit ik er helemaal naast.
Meis weer druk aan het spijbelen en weigeren... Aiiii en wat naar....
Doreia, waarom kabbel je niet eens mee met psych? Ze had veel ervaring toch?
Je hebt al zo bedacht hoe het moet, en hoe het werkt en wanneer het dan klaar is...
Misschien kan je overwegen om een stapje terug te doen, en eens kijken wat het oplevert als je haar en haar expertise wat meer ruimte geeft?
Je hoeft haar nog niet te vertrouwen.
En je hoeft haar ook niet de volledige controle te geven. Maar misschien levert het je wel wat op, als het lukt je plan iets meer los te laten?
Libe, shit ik voel me heel betrapt nu, stom he?
Dekentje pakte ik bij Yoga altijd als het donker genoeg was. Nu (nieuwe lichten daar, minder donker) durf ik het niet zo goed meer. Of nee, dat is niet waar. Ik wil niet dat mensen het zien.
Van aansteller tot compliment. Ik wil het niet.
Ik ben al raar genoeg zonder dekentje als iedereen gewoon ligt.
Maar voor thuis is het wel een goed idee!!! Tnx!!
Vanochtend bij coach aan de slag met Voice Dialogues. Dat vonden de voices zelf helemaal niet grappig, en zowel mijn woorden als lucht kwamen moeilijk.
Coach vroeg na een tijdje (geen idee hoe lang) 'He, ben je nu ook aan het trillen? Wat goed dat je dat inzet '
Ehm. Ik bleek inderdaad enorm te rillen en trillen. Maar niet omdat ik dat inzette.
Voel me dan zo'n oplichter.
Sowieso beroerd na gevoel, sacherijnige stemmen, ik voel me schuldig dat ik niet goed genoeg meegewerkt heb, en dat maakt dat ik nu heel erg denk dat coach boos is en ik het verpest heb en ze me nu een sneu figuur vindt. Omdat ik de antwoorden had moeten weten en anders had moeten reageren ..
Klein, rillerig en mislukt.
Goed man, therapie.
Je gaat er prima heen, en bent daarna over de zeik.
(Ik roep altijd dat ik in coma wil, of een maand naar Ibiza. Ik denk dat ik gillend gek word op Ibiza tussen de hippe mensen, alcohol en loungemuziek.)
Wat ik van je lees klinkt het vooral alsof je emmertje overvol zit. En dat je je hoos-schepje gebruikt om er zo goed mogelijk voor meis te kunnen zijn, maar dat man er zo niet bij kan dat je hem even niet goed in je buurt kan hebben.
Maar misschien zit ik er helemaal naast.
Meis weer druk aan het spijbelen en weigeren... Aiiii en wat naar....
Doreia, waarom kabbel je niet eens mee met psych? Ze had veel ervaring toch?
Je hebt al zo bedacht hoe het moet, en hoe het werkt en wanneer het dan klaar is...
Misschien kan je overwegen om een stapje terug te doen, en eens kijken wat het oplevert als je haar en haar expertise wat meer ruimte geeft?
Je hoeft haar nog niet te vertrouwen.
En je hoeft haar ook niet de volledige controle te geven. Maar misschien levert het je wel wat op, als het lukt je plan iets meer los te laten?
Libe, shit ik voel me heel betrapt nu, stom he?
Dekentje pakte ik bij Yoga altijd als het donker genoeg was. Nu (nieuwe lichten daar, minder donker) durf ik het niet zo goed meer. Of nee, dat is niet waar. Ik wil niet dat mensen het zien.
Van aansteller tot compliment. Ik wil het niet.
Ik ben al raar genoeg zonder dekentje als iedereen gewoon ligt.
Maar voor thuis is het wel een goed idee!!! Tnx!!
Vanochtend bij coach aan de slag met Voice Dialogues. Dat vonden de voices zelf helemaal niet grappig, en zowel mijn woorden als lucht kwamen moeilijk.
Coach vroeg na een tijdje (geen idee hoe lang) 'He, ben je nu ook aan het trillen? Wat goed dat je dat inzet '
Ehm. Ik bleek inderdaad enorm te rillen en trillen. Maar niet omdat ik dat inzette.
Voel me dan zo'n oplichter.
Sowieso beroerd na gevoel, sacherijnige stemmen, ik voel me schuldig dat ik niet goed genoeg meegewerkt heb, en dat maakt dat ik nu heel erg denk dat coach boos is en ik het verpest heb en ze me nu een sneu figuur vindt. Omdat ik de antwoorden had moeten weten en anders had moeten reageren ..
Klein, rillerig en mislukt.
Goed man, therapie.
Je gaat er prima heen, en bent daarna over de zeik.
dinsdag 28 januari 2025 om 12:43
Ai Avocadeau,
Je prikt precies op de zere plek. Ik doe het weer he? Overdenken en regelen en de gesprekken alvast zodanig voorbereiden dat het in mijn controle valt.
Je zet me verschrikkelijk hard aan het denken en vooral ook voelen. Dank daarvoor!
Je prikt precies op de zere plek. Ik doe het weer he? Overdenken en regelen en de gesprekken alvast zodanig voorbereiden dat het in mijn controle valt.
Je zet me verschrikkelijk hard aan het denken en vooral ook voelen. Dank daarvoor!
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
dinsdag 28 januari 2025 om 12:48
dinsdag 28 januari 2025 om 13:10
Wil ik dat echt, dat hutje...
Ik wil vooral dat ik snap wat meis nodig heeft en dat ik haar dat kan geven. Dat ik rustig kan blijven en het haar verantwoordelijkheid kan laten zijn als ze spijbelt of haar bed niet uitkomt. Of dat ik het juiste kan zeggen zodat ze zich gezien voelt in plaats van dat ik mijn emoties de overhand laat nemen.
Ik wil dat man stopt met bagetaliseren. En dat ik stop met bevriezen in moeilijke gesprekken. Dat het weer is zoals het was. En dat ik los kan laten.
Ik wil dat mijn hoofd weer werkt. Dat ik mijn werk weer kan doen. Dat ik functioneer. En dat ik over drie weken naar Beth Hart kan, want daar heb ik kaartjes voor. Dat ik uit eten kan, kan dansen, kan sporten.
En ik wil dat ik emotioneel stabiel ben. Dat ik mijn emoties fatsoenlijk kan reguleren.
Maar gezien alles hierboven lalawonderland is, wil ik wel naar dat hutje op de hei. Zodat anderen geen last meer van mij hebben en ik niet meer het gevoel heb anderen tot last te zijn of zelfs te traumatiseren.
En nu ben ik wel weer dramatisch genoeg geweest voor vandaag. Ik wil ook dat ik daar eens mee stop, trouwens....
Ik wil vooral dat ik snap wat meis nodig heeft en dat ik haar dat kan geven. Dat ik rustig kan blijven en het haar verantwoordelijkheid kan laten zijn als ze spijbelt of haar bed niet uitkomt. Of dat ik het juiste kan zeggen zodat ze zich gezien voelt in plaats van dat ik mijn emoties de overhand laat nemen.
Ik wil dat man stopt met bagetaliseren. En dat ik stop met bevriezen in moeilijke gesprekken. Dat het weer is zoals het was. En dat ik los kan laten.
Ik wil dat mijn hoofd weer werkt. Dat ik mijn werk weer kan doen. Dat ik functioneer. En dat ik over drie weken naar Beth Hart kan, want daar heb ik kaartjes voor. Dat ik uit eten kan, kan dansen, kan sporten.
En ik wil dat ik emotioneel stabiel ben. Dat ik mijn emoties fatsoenlijk kan reguleren.
Maar gezien alles hierboven lalawonderland is, wil ik wel naar dat hutje op de hei. Zodat anderen geen last meer van mij hebben en ik niet meer het gevoel heb anderen tot last te zijn of zelfs te traumatiseren.
En nu ben ik wel weer dramatisch genoeg geweest voor vandaag. Ik wil ook dat ik daar eens mee stop, trouwens....
dinsdag 28 januari 2025 om 13:27
Ik werk vandaag thuis. ALLEEN. En dat was een strijd, want werd heel erg stom gevonden. Ik kreeg de 'je woont in een gezin, dus je kunt niet zomaar ff eisen dat het huis van jou is' kaart toegespeeld. Voor de context echt alleen in huis zijn is sinds er vorig jaar hierheen verhuisden misschien 3 keer eerder gebeurd en dan altijd hooguit een paar uurtjes als het toevallig zo uitkwam. Sinds Corona is alleen thuis zijn hier een soort bijzonder goed. Voor mij, want man wilt meestal 4 dagen per week thuis en dus heel vaak echt alleen. Ik weet niet of het echt zo bizar is, maar weten dat we niemand anders is dan ik en de kaart is voor nu even heel fijn. En nodig ofzo, want ik heb geen enkele energie voor alle interactie waarvan ik niet weet wat ik ermee moet. Tot ergens in maart is door wel meteen weer de laatste thuiswerkdag, dus het is een druppel op een hele gloeiende plaat, maar vandaag is er 1.
Sorry Lucy bovenstaande vooral om uit te leggen dat ik je gevoel van een hutje op de hei dus best wel snap.
Sorry Lucy bovenstaande vooral om uit te leggen dat ik je gevoel van een hutje op de hei dus best wel snap.
Forever is a hell of a long time
dinsdag 28 januari 2025 om 13:44
dinsdag 28 januari 2025 om 14:04
Oh Avo ik gun je zo erg meer mildheid voor jezelf. Je hebt enorm je best gedaan bij coach. En je bent een stukje op weg gekomen. En dat was genoeg voor vandaag. Je kunt dit soort dingen echt niet zomaar ineens helemaal 'goed' doen. Dit gaat in stapjes. En je bent weer een stapje aangegaan.
Zo grappig vind ik dat trouwens, dat is zoveel theorieën en methoden en stromingen allemaal dezelfde concepten gebruikt worden. Uiteindelijk is het allemaal hetzelfde lol. Voice Dualogue noem ik IFS. En als je over boeddhisme leest gaat het ook over luisteren naar stemmen en delen. En zo zijn er nog er meer.
In mijn yoga klas pakt altijd iedereen een dekentje vooraf en gebruikt hem naar believen tijdens de les. Om te zeggen: een dekentje pakken en gebruiken is niet raar Kan nog steeds zo voelen natuurlijk hoor.
Zo grappig vind ik dat trouwens, dat is zoveel theorieën en methoden en stromingen allemaal dezelfde concepten gebruikt worden. Uiteindelijk is het allemaal hetzelfde lol. Voice Dualogue noem ik IFS. En als je over boeddhisme leest gaat het ook over luisteren naar stemmen en delen. En zo zijn er nog er meer.
In mijn yoga klas pakt altijd iedereen een dekentje vooraf en gebruikt hem naar believen tijdens de les. Om te zeggen: een dekentje pakken en gebruiken is niet raar
Kan nog steeds zo voelen natuurlijk hoor.
dinsdag 28 januari 2025 om 14:34
Libe, het lijkt volgens mij ook ontzettend op IFS.
Maar ik bakte er niets van, met al mijn stemmen...
Ik denk dit kan ik een keer. Ging alles dicht zeg.
Zo stom.
Wat grappig dat het boeddhisme ook over delen en stemmen gaat... Wauw.
Het voelt ook zo ontzettend fout en schaamtevol en betrapt om het zo over een deel te hebben.
Mijn vorige therapie was heel erg gericht op integreren... Niets luisteren naar delen en ze nuttig noemen. Juist absoluut niet laten zien en horen.
Ik merk dat ik me kapot schaam om iets te zeggen over de delen in mij of de stemmen.
Hoe veel ik er hoor is al bedreigend.
En dan weet ik het ook spontaan niet meer echt en ga ik aan alles twijfelen.
Verzin ik het niet zelf, als ik antwoord geef verklaart ze me echt knettergek, als ik lieg geef ik vast het verkeerde antwoord.
Ik heb nooit geprobeerd het onder woorden te brengen. Hoeveel. Wie precies wat. Hoe weet ik in godsnaam welke taak bij welke steen hoort. En welke vooraan staat.
Ik ben al blij dat ze mij niet meer continue buitensluiten.
En ik wil appeltaart. Wel drie. En verstoppen.
En coach die zegt dat het oke is, en ze ons nog lief vindt.
En ik wil rust in mijn hoofd, twee weken vrij, een schoon huis, en ook graag een hutje elders, 2 weken.
Liever op een tropisch eiland dan op de hei.
En ik wil een moeder, en troost en vergeten.
En een verse baby om te knuffelen, maat 36, en gewoon voor een weekje niet het gevoel dat ik zo'n enorme failure ben die elk moment door de mand kan vallen. En appeltaart. Had ik appeltaart al gezegd.
Maar ik bakte er niets van, met al mijn stemmen...
Ik denk dit kan ik een keer. Ging alles dicht zeg.
Zo stom.
Wat grappig dat het boeddhisme ook over delen en stemmen gaat... Wauw.
Het voelt ook zo ontzettend fout en schaamtevol en betrapt om het zo over een deel te hebben.
Mijn vorige therapie was heel erg gericht op integreren... Niets luisteren naar delen en ze nuttig noemen. Juist absoluut niet laten zien en horen.
Ik merk dat ik me kapot schaam om iets te zeggen over de delen in mij of de stemmen.
Hoe veel ik er hoor is al bedreigend.
En dan weet ik het ook spontaan niet meer echt en ga ik aan alles twijfelen.
Verzin ik het niet zelf, als ik antwoord geef verklaart ze me echt knettergek, als ik lieg geef ik vast het verkeerde antwoord.
Ik heb nooit geprobeerd het onder woorden te brengen. Hoeveel. Wie precies wat. Hoe weet ik in godsnaam welke taak bij welke steen hoort. En welke vooraan staat.
Ik ben al blij dat ze mij niet meer continue buitensluiten.
En ik wil appeltaart. Wel drie. En verstoppen.
En coach die zegt dat het oke is, en ze ons nog lief vindt.
En ik wil rust in mijn hoofd, twee weken vrij, een schoon huis, en ook graag een hutje elders, 2 weken.
Liever op een tropisch eiland dan op de hei.
En ik wil een moeder, en troost en vergeten.
En een verse baby om te knuffelen, maat 36, en gewoon voor een weekje niet het gevoel dat ik zo'n enorme failure ben die elk moment door de mand kan vallen. En appeltaart. Had ik appeltaart al gezegd.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
