Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 4
vrijdag 6 december 2024 om 09:04
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
dinsdag 28 januari 2025 om 22:50
Verder hier niet echt iets leuks te melden, ik zit ook een beetje vast met van alles en nog wat. Met ex die vervelend deed. Dingen uit verleden, van vroeger en van met hem. Met dingen die nu spelen waar ik me voor schaam.
Die eeuwige stomme schaamte, ik haat het zo. Ik haat het om me zo te voelen. Maar ja, bevestiging is er telkens wel dat de schaamte terecht is.
Die eeuwige stomme schaamte, ik haat het zo. Ik haat het om me zo te voelen. Maar ja, bevestiging is er telkens wel dat de schaamte terecht is.
dinsdag 28 januari 2025 om 22:53
LG is heel tevreden. Voor zover hij weet wat ik doe. Zijn LG is ook heel tevreden, collega’s ook. Er komt een (tijdelijke) managementpositie vrij en ik ben al meerdere keren benaderd. En ik heb geen enkele (serieus 0,0) interesse in die plek en ik moet me waarschijnlijk gevleid voelen, maar het maakt dat ik wil vluchten. Mensen zien iets wat ik niet ben, niet heb, niet kan en niet wil zijn. En ik weet dat ik mezelf aan kan zetten en het toneelspel op kan tuigen, want nee zeggen voelt ook slecht, maar ik wil dus niet en van therapeut moet ik oefenen met nee zeggen en voor m’n eigen wensen uitkomen, maar je hoort toch te gehoorzamen. Nou ja dat dus.
Naast dat ik me ook compleet belachelijk heb gemaakt in nov/dec en vorig jaar ook al en toen leek het wel weer ok te worden en nu niet. Ik heb het verpest en ik kan daar slecht mee omgaan. Alleen en eenzaam en zwijgen ken ik wel en uitgelachen worden, niet geloofd of gebruikt omdat iemand ontdekt heeft dat dat kan; allemaal bekend. Maar geaccepteerd kende ik niet in die zin en geaccepteerd, geloofd en ok gevonden worden, maar het zelf zo verpesten dat ik dat heb weggegooid doet pijn en weet ik ook niet te plaatsen.
Naast dat ik me ook compleet belachelijk heb gemaakt in nov/dec en vorig jaar ook al en toen leek het wel weer ok te worden en nu niet. Ik heb het verpest en ik kan daar slecht mee omgaan. Alleen en eenzaam en zwijgen ken ik wel en uitgelachen worden, niet geloofd of gebruikt omdat iemand ontdekt heeft dat dat kan; allemaal bekend. Maar geaccepteerd kende ik niet in die zin en geaccepteerd, geloofd en ok gevonden worden, maar het zelf zo verpesten dat ik dat heb weggegooid doet pijn en weet ik ook niet te plaatsen.
Forever is a hell of a long time
dinsdag 28 januari 2025 om 23:02
) maar ik hoop dat je dat wat los kunt laten. Dat is wat jou nu helpt, en hoe mooi is het dat je vriendin je dat wil bieden vanuit haarzelf. Dat zegt toch alles over wat jij voor een ander betekent?
woensdag 29 januari 2025 om 11:50
En, kun je nog lopen Avo?
Hoe is het vandaag met jou Olle? Wat fijn dat je een man en bff hebt die zo goed voor je zorgen en van je houden.
Hier net bij de psych geweest. Die inzet op een halfvol glas ipv half leeg (aangegeven dat het onderzoek als een zwaard van damocles boven mijn hoofd hangt. Haar vraag: waarom kun je er niet met nieuwsgierigheid naar toe leven, dat je dan zekerheid hebt?). En ik moet heel veel meer compassie gaan hebben met mijzelf. Mag niet zeggen dat deze aandoening mijn eigen schuld is. Terwijl het wel zo voelt.
Hoe is het vandaag met jou Olle? Wat fijn dat je een man en bff hebt die zo goed voor je zorgen en van je houden.
Hier net bij de psych geweest. Die inzet op een halfvol glas ipv half leeg (aangegeven dat het onderzoek als een zwaard van damocles boven mijn hoofd hangt. Haar vraag: waarom kun je er niet met nieuwsgierigheid naar toe leven, dat je dan zekerheid hebt?). En ik moet heel veel meer compassie gaan hebben met mijzelf. Mag niet zeggen dat deze aandoening mijn eigen schuld is. Terwijl het wel zo voelt.
woensdag 29 januari 2025 om 11:51
Hallo allemaal,
Ik ben een tijdje weggeweest en heb mij een paar keer bedacht dat ik hier weer even moet komen. Ik heb niet bijgelezen. Alles gaat hier heen en weer en vaak twijfel. Het ergste wat kan gebeuren is dat jullie mij uitlachen. Dus nu tik ik toch deze tekst naar jullie omdat mijn gevoel dat zegt. Wie weet kom ik met de tijd nog weleens langs, maar ik wil jullie bedanken voor de hulp. Dat jullie mijm woorden hebben gelezen en geprobeerd hebben om te helpen. Ideeën te laten horen en dingen inzien. Op een andere manier naar dingen kijken. Ondanks dat vele van jullie zichzelf niet fijn voelen. Bedankt. Hopelijk gaat het met jullie steeds beter. Ik bewandel mijn pad nu op een andere manier. Ben heel benieuwd en naast de spanning voelt het heel goed. Veel liefs, rust en goede inzichten voor jullie!
Ik ben een tijdje weggeweest en heb mij een paar keer bedacht dat ik hier weer even moet komen. Ik heb niet bijgelezen. Alles gaat hier heen en weer en vaak twijfel. Het ergste wat kan gebeuren is dat jullie mij uitlachen. Dus nu tik ik toch deze tekst naar jullie omdat mijn gevoel dat zegt. Wie weet kom ik met de tijd nog weleens langs, maar ik wil jullie bedanken voor de hulp. Dat jullie mijm woorden hebben gelezen en geprobeerd hebben om te helpen. Ideeën te laten horen en dingen inzien. Op een andere manier naar dingen kijken. Ondanks dat vele van jullie zichzelf niet fijn voelen. Bedankt. Hopelijk gaat het met jullie steeds beter. Ik bewandel mijn pad nu op een andere manier. Ben heel benieuwd en naast de spanning voelt het heel goed. Veel liefs, rust en goede inzichten voor jullie!
. Kom nog eens aanwaaien als het voor jou goed voelt 
woensdag 29 januari 2025 om 17:28
woensdag 29 januari 2025 om 17:58
Verdrietig.
Om mezelf.
Hoe onveilig ik altijd ben geweest.
En dat zo normaal is.
En nu niet meer.
Misschien Emdr of iets lichaam gerichts. Omdat het in mijn lichaam vast zit. Ik kom vast op bekend terrein nu bij jullie, maar voor mij is het nogal een schok.
Vandaar het bad.
Om mezelf.
Hoe onveilig ik altijd ben geweest.
En dat zo normaal is.
En nu niet meer.
Misschien Emdr of iets lichaam gerichts. Omdat het in mijn lichaam vast zit. Ik kom vast op bekend terrein nu bij jullie, maar voor mij is het nogal een schok.
Vandaar het bad.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 29 januari 2025 om 18:43
Ik ben ook net in bad geklommen, want in de loop der dag steeds meer hoesten, rillen etc.
Doreia, wat verdrietig dat je daar achter gekomen bent. En wat knap dat je het kan voelen. Wauw. Grote stappen maak je.
Hoop dat je een beetje kan ontspannen in bad.
Monstrea, wat goed om je te lezen. Ben heel benieuwd hoe het nu met je gaat en welk pad je gekozen hebt.
Lucy, omdat je niet zomaar kiest wat je voelt denk ik? Omdat het van alles triggert bij je qua schuld en schaamte en onveiligheid?
Heb je er wat aan gehad?
Ik kon nog prima lopen vandaag gelukkig. Drukke dag geweest, wel gezellig.
En nu heb ik me net bij Yoga afgemeld omdat het me voor niemand relaxt lijkt als ik continue door de Zen heen zit te hoesten en proesten.
Heb ik mooi een avondje rust en vrij.
Doreia, wat verdrietig dat je daar achter gekomen bent. En wat knap dat je het kan voelen. Wauw. Grote stappen maak je.
Hoop dat je een beetje kan ontspannen in bad.
Monstrea, wat goed om je te lezen. Ben heel benieuwd hoe het nu met je gaat en welk pad je gekozen hebt.
Lucy, omdat je niet zomaar kiest wat je voelt denk ik? Omdat het van alles triggert bij je qua schuld en schaamte en onveiligheid?
Heb je er wat aan gehad?
Ik kon nog prima lopen vandaag gelukkig. Drukke dag geweest, wel gezellig.
En nu heb ik me net bij Yoga afgemeld omdat het me voor niemand relaxt lijkt als ik continue door de Zen heen zit te hoesten en proesten.
Heb ik mooi een avondje rust en vrij.
woensdag 29 januari 2025 om 20:08
En Doreia: ik snap dat dat als schok voelt. Want je dacht dat het wel klaar is. En dan blijkt een toneelstuk ineens een muur omver te blazen en blijken er allemaal verborgen hoekjes te zijn achter de muur die je verstopt had om nooit meer te zoeken.
Ik vind het zo knap hoe je alles aan gaat. Open vizier, voelen. En het mag enorm stom zijn, maar je neemt jezelf serieus.
Ik bewonder dat enorm aan je.
En Avo: fijn: zelfzorg en een avondje vrij. Hoewel stom dat dat komt omdat je ziek wordt... hoop dat je er snel weer overheen bent!
Ik vind het zo knap hoe je alles aan gaat. Open vizier, voelen. En het mag enorm stom zijn, maar je neemt jezelf serieus.
Ik bewonder dat enorm aan je.
En Avo: fijn: zelfzorg en een avondje vrij. Hoewel stom dat dat komt omdat je ziek wordt... hoop dat je er snel weer overheen bent!
donderdag 30 januari 2025 om 07:22
donderdag 30 januari 2025 om 08:09
Ik zeg sorry als ik iets heb gedaan wat een ander heeft gekwetst. Ook als het met de beste bedoelingen is geweest. Als het voor de ander niet zo voelt, bied ik mijn verontschuldigingen aan en beloof het niet meer te doen.
Daarna is het afgerond voor mij.
Daarna is het afgerond voor mij.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
donderdag 30 januari 2025 om 08:17
Voor mij gaan sommige dingen dieper dan dat, geloof ik.
Dat meis zit waar ze zit voelt (deels) als mijn schuld. Ik heb met de beste intenties opgevoed, heb haar lief, maar weet dat ik niet altijd de beste moeder ben geweest. Dat het me niet lukt bij haar aan te sluiten, of echt te kunnen zien wat ze nodig heeft. Ik heb niet het idee dat ik haar de onbezorgde jeugd heb kunnen geven die ik haar had willen geven.
Ik ben niet de dochter geweest die mijn moeder nodig had. Heeft. Had. Ik ben niet in staat om mijzelf opzij te zetten. Om haar haarzelf te kunnen laten zijn en haar onzekerheden en angsten bij haar te laten en mij er niet door te laten kwetsen. Ik durf me niet meer naar haar open te stellen. Ik zou haar het liefst nooit meer zien.
Ik weet, door literatuur, dat auto immuun ziekten, maar ook mijn aandoening, het gevolg is van een overbelast zenuwstelsel. En dat als ik beter voor mijzelf had gezorgd, beter in staat zou zijn om los te laten, ik niet ziek zou zijn. Dus voelt dit dit mijn eigen schuld. Waar anderen last van hebben.
In alledrie de situaties voelt sorry zeggen wat kort door de bocht. Heb ik vooral het gevoel dat ik moet boeten. Dat als het (in eerste 2 gevallen) de ander niet goed gaat, het met mij ook niet goed mag gaan.
Dat meis zit waar ze zit voelt (deels) als mijn schuld. Ik heb met de beste intenties opgevoed, heb haar lief, maar weet dat ik niet altijd de beste moeder ben geweest. Dat het me niet lukt bij haar aan te sluiten, of echt te kunnen zien wat ze nodig heeft. Ik heb niet het idee dat ik haar de onbezorgde jeugd heb kunnen geven die ik haar had willen geven.
Ik ben niet de dochter geweest die mijn moeder nodig had. Heeft. Had. Ik ben niet in staat om mijzelf opzij te zetten. Om haar haarzelf te kunnen laten zijn en haar onzekerheden en angsten bij haar te laten en mij er niet door te laten kwetsen. Ik durf me niet meer naar haar open te stellen. Ik zou haar het liefst nooit meer zien.
Ik weet, door literatuur, dat auto immuun ziekten, maar ook mijn aandoening, het gevolg is van een overbelast zenuwstelsel. En dat als ik beter voor mijzelf had gezorgd, beter in staat zou zijn om los te laten, ik niet ziek zou zijn. Dus voelt dit dit mijn eigen schuld. Waar anderen last van hebben.
In alledrie de situaties voelt sorry zeggen wat kort door de bocht. Heb ik vooral het gevoel dat ik moet boeten. Dat als het (in eerste 2 gevallen) de ander niet goed gaat, het met mij ook niet goed mag gaan.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
