Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 4
vrijdag 6 december 2024 om 09:04
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
zondag 16 maart 2025 om 20:51
Nouja Avo, het zit niet perse in alle theorie kunnen toepassen. Meer in het stuk jezelf aanschouwen en in het moment al weten dat je het anders moet doen, je het anders kunt. Maar het lukt niet. Dat vind ik wel echt frustrerend.
Wat heb ik nodig... doorademen. In het hier en nu zijn. Slaap. En dat er even voor me gezorgd wordt, denk ik. Maar weet niet of dat nu reëel is.
Ik zal in elk geval blij zijn als het vrijdag is.
(Donderdag is wel de moeilijkste dag: uitslag, gt, en meis gaat kijken op de dagbehandeling. Dus als ik woensdag uit de bocht vlieg hier: sorry alvast...)
Wat heb ik nodig... doorademen. In het hier en nu zijn. Slaap. En dat er even voor me gezorgd wordt, denk ik. Maar weet niet of dat nu reëel is.
Ik zal in elk geval blij zijn als het vrijdag is.
(Donderdag is wel de moeilijkste dag: uitslag, gt, en meis gaat kijken op de dagbehandeling. Dus als ik woensdag uit de bocht vlieg hier: sorry alvast...)
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
zondag 16 maart 2025 om 20:52
@advo met mijn moeder heb ik een normale band, ze zegt soms wel dat ik kloone ben van mijn vader in vrouwelijke vorm zoveel lijken we opelkaar in gedrag en emoties. Maar daardoor heb ik hem ook heel veel pijn gedaan in mijn gedrag het niet eten tot aan het coma zuipen aan toe. Dat ik hier nog sta is wel aan hem te danken door elke keer weer mij op te rapen en hulp te blijven zoeken. ( dit naast alle pijn van de vriendschappen die zijn verbroken en de acties van de loeder )
Mijn moeder had mij al opgegeven
Mijn moeder had mij al opgegeven
zondag 16 maart 2025 om 20:59
.
zondag 16 maart 2025 om 21:35
Woensdagochtend hapto, woensdagmiddag vriendin die 3 jaar geleden (is het alweer 3 jaar geleden...) overleden is eren met twee goede vrienden.
Beste vriendin had voorgesteld donderdag mee te gaan naar kno en me daarna naar peut en psych te rijden, maar die heb ik gisteren afgezegd. Geloof dat ik in al mijn zenuwen liever alleen wil zijn...
Beste vriendin had voorgesteld donderdag mee te gaan naar kno en me daarna naar peut en psych te rijden, maar die heb ik gisteren afgezegd. Geloof dat ik in al mijn zenuwen liever alleen wil zijn...
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
zondag 16 maart 2025 om 21:46
Ik leef nog, lief dat je ernaar vraagt avo.
Beweeg heen en weer tussen twee modussen. Enerzijds kunnen erkennen dat de ervaring waar de emdr over gaat voor mij heftig was en dat ik de impact ervan serieus mag nemen en troost voor mag krijgen. Dus beetje het tegenovergestelde van wat ik hierboven las over slachtoffer zijn: deze sessies laten me juist onder ogen zien dat ik dat was. Dat voelt kwetsbaar en verdrietig.
Tegelijk de strenge, ongeduldige stem die vindt dat het nu wel weer klaar mag zijn. Hup hup het was maar eenmalig en anderen maken veel erger mee en je hebt er nu om gehuild, dus ga maar weer door met je leven. Ik kan herkennen dat die stem het verwerken juist alleen maar in de weg zit en misschien onterecht hard oordeelt, maar dat is een hardnekkig patroon dat ik nog niet helemaal doorbroken krijg.
Beweeg heen en weer tussen twee modussen. Enerzijds kunnen erkennen dat de ervaring waar de emdr over gaat voor mij heftig was en dat ik de impact ervan serieus mag nemen en troost voor mag krijgen. Dus beetje het tegenovergestelde van wat ik hierboven las over slachtoffer zijn: deze sessies laten me juist onder ogen zien dat ik dat was. Dat voelt kwetsbaar en verdrietig.
Tegelijk de strenge, ongeduldige stem die vindt dat het nu wel weer klaar mag zijn. Hup hup het was maar eenmalig en anderen maken veel erger mee en je hebt er nu om gehuild, dus ga maar weer door met je leven. Ik kan herkennen dat die stem het verwerken juist alleen maar in de weg zit en misschien onterecht hard oordeelt, maar dat is een hardnekkig patroon dat ik nog niet helemaal doorbroken krijg.
What a nuanced anxiety
zondag 16 maart 2025 om 21:57
@Frietje
Ik waardeer dat je dit zegt hoor.
En fijn dat je daar je weg in hebt gevonden zelf.
Maar iedereen zijn eigen proces, emoties en tijdspad toch?
Want je kan je lichamelijke reactie daarin niet altijd sturen.
Ik ben juist ontzettend blij dat ik eindelijk weer boosheid kan voelen en vindt het ook een logische emotie op dit moment. Ik kreeg altijd straf als ik voor mezelf opkwam, dus kon op een gegeven moment ook niet eens meer boos worden.
En nog geen half jaar geleden was ik volledig afgestompt en een bang verdrietig vogeltje. Dat was tijdens de herbeleving van vrijdag ook.
Dus ik zie die boosheid juist als kracht, om te gebruiken als kompas.
En om mijn grenzen en behoeftes weer leren aan te geven zonder schuldgevoel. Super belangrijk voor mij, want dan gaan anderen niet meer ongewild over mijn grenzen of kunnen nog voor mij gaan bepalen.
En ik zal mijn boosheid nooit of te nimmer bewust op iemand af reageren.
Wat meerdere familieleden (zonder PTSS) wel deden.
Dus ik ben super trots op mezelf.
@Lucy,
Thanks nog voor de boektip!
Ik wou nog even zeggen dat ik echt respect voor je heb.
Toen ik deze week las wat je allemaal al hebt meegemaakt en hoe je tegelijkertijd je best doet om er voor je kinderen te zijn en ze een andere jeugd te gunnen dan jij hebt gehad. Volgens mij ben je dubbel zo hard aan het werk.
Daar kan ik alleen maar mijn pet voor afnemen.
Hopelijk lukt het om een beetje mild naar jezelf te zijn. En sterkte/succes aankomende week!
Ik waardeer dat je dit zegt hoor.
En fijn dat je daar je weg in hebt gevonden zelf.
Maar iedereen zijn eigen proces, emoties en tijdspad toch?
Want je kan je lichamelijke reactie daarin niet altijd sturen.
Ik ben juist ontzettend blij dat ik eindelijk weer boosheid kan voelen en vindt het ook een logische emotie op dit moment. Ik kreeg altijd straf als ik voor mezelf opkwam, dus kon op een gegeven moment ook niet eens meer boos worden.
En nog geen half jaar geleden was ik volledig afgestompt en een bang verdrietig vogeltje. Dat was tijdens de herbeleving van vrijdag ook.
Dus ik zie die boosheid juist als kracht, om te gebruiken als kompas.
En om mijn grenzen en behoeftes weer leren aan te geven zonder schuldgevoel. Super belangrijk voor mij, want dan gaan anderen niet meer ongewild over mijn grenzen of kunnen nog voor mij gaan bepalen.
En ik zal mijn boosheid nooit of te nimmer bewust op iemand af reageren.
Wat meerdere familieleden (zonder PTSS) wel deden.
Dus ik ben super trots op mezelf.
@Lucy,
Thanks nog voor de boektip!
Ik wou nog even zeggen dat ik echt respect voor je heb.
Toen ik deze week las wat je allemaal al hebt meegemaakt en hoe je tegelijkertijd je best doet om er voor je kinderen te zijn en ze een andere jeugd te gunnen dan jij hebt gehad. Volgens mij ben je dubbel zo hard aan het werk.
Daar kan ik alleen maar mijn pet voor afnemen.
Hopelijk lukt het om een beetje mild naar jezelf te zijn. En sterkte/succes aankomende week!
zondag 16 maart 2025 om 22:04
Ik had het niet voor slachtoffer zijn, maar slachtoffergedrag. Als in: dramadriehoek. Ik denk dat we allemaal slachtoffer zijn. Ik denk dat ik, voor ik in therapie ging, alleen nogal goed was in gedrag dat bij de dramadriehoek paste. Niet alleen het slachtoffergedrag, soms ook aanklager (vooral richting mijn moeder) en vaak ook redder (die herken ik nog steeds wel af en toe). Maar het slachtoffergedrag zat me het meest in de weg, omdat dat je willoos maakt.
Ik denk dat erkennen dat je slachtoffer bent geweest, juist heel krachtig kan zijn. De verantwoordelijkheid daar neerleggen waar hij hoort, de schuld niet naar je toetrekken. Dat dat echt je volwassen gedrag kan zijn.
En ik hoor dat jouw mildheid en volwassen ouder ook hoogtij viert...
Het gaat niet om hoe vaak het trauma heeft plaatsgevonden lieve Tyche. Het gaat om de impact die het heeft gehad. Ik heb op een gebeurtenis geloof ik wel 6x emdr gehad. Was ook maar een keer. Maar de impact was echt enorm groot op mijn leven. Dus chapeau, dat je het aan hebt gepakt. Je mag heel erg trots zijn op jezelf en erkennen dat het megahard werken was. En dat je met verdriet mag terugkijken op wat was, en met blijdschap dat je het nu verwerkt en dat het hopelijk een minder grote rol speelt vanaf nu.
Ik denk dat erkennen dat je slachtoffer bent geweest, juist heel krachtig kan zijn. De verantwoordelijkheid daar neerleggen waar hij hoort, de schuld niet naar je toetrekken. Dat dat echt je volwassen gedrag kan zijn.
En ik hoor dat jouw mildheid en volwassen ouder ook hoogtij viert...
Het gaat niet om hoe vaak het trauma heeft plaatsgevonden lieve Tyche. Het gaat om de impact die het heeft gehad. Ik heb op een gebeurtenis geloof ik wel 6x emdr gehad. Was ook maar een keer. Maar de impact was echt enorm groot op mijn leven. Dus chapeau, dat je het aan hebt gepakt. Je mag heel erg trots zijn op jezelf en erkennen dat het megahard werken was. En dat je met verdriet mag terugkijken op wat was, en met blijdschap dat je het nu verwerkt en dat het hopelijk een minder grote rol speelt vanaf nu.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
zondag 16 maart 2025 om 22:06
zondag 16 maart 2025 om 22:22
Mooie post Lucy naar Tyche.
Die ga ik voor mezelf ook ergens opslaan, want daar worstel ik ook nog mee op dit moment.
Dat stukje dader slachtoffer en die driehoek ga ik mij ook nog in verdiepen.
Bij mij is het zo gek, ik word als 'dader' gezien in plaats van mijn broer, en mijn moeder als slachtoffer in de slachtofferrol, want iedereen vindt haar zo zielig.
Dus erkenning krijgen dat ik ook slachtoffer ben en mag zijn (als mensen dus wel een keer begripvol zijn), maakt dat ik minder vecht tegen mezelf en mijn eigen realiteit het (hopelijk) eerder een plekje kan geven.
Of in elk geval dat ik niet meer verantwoordelijk ben en wordt gehouden voor mijn moeder en broers gedrag en emoties. En de verantwoordelijkheid dus ga teruggeven waar het hoort, al is het maar op gevoelslevel en niet letterlijk uitgesproken naar hen.
Die ga ik voor mezelf ook ergens opslaan, want daar worstel ik ook nog mee op dit moment.
Dat stukje dader slachtoffer en die driehoek ga ik mij ook nog in verdiepen.
Bij mij is het zo gek, ik word als 'dader' gezien in plaats van mijn broer, en mijn moeder als slachtoffer in de slachtofferrol, want iedereen vindt haar zo zielig.
Dus erkenning krijgen dat ik ook slachtoffer ben en mag zijn (als mensen dus wel een keer begripvol zijn), maakt dat ik minder vecht tegen mezelf en mijn eigen realiteit het (hopelijk) eerder een plekje kan geven.
Of in elk geval dat ik niet meer verantwoordelijk ben en wordt gehouden voor mijn moeder en broers gedrag en emoties. En de verantwoordelijkheid dus ga teruggeven waar het hoort, al is het maar op gevoelslevel en niet letterlijk uitgesproken naar hen.
zondag 16 maart 2025 om 22:22
Tyche, helpt het om te weten dat het mij kracht geeft, dat jij dit nu aan het doen bent. Ik weet een klein stukje van je leven, en ik zei je toen al meteen hoe heftig ik dat vond, en hoe verdrietig.
Dat jij dat serieus ging nemen, naar een psycholoog ging, nu EMDR doet, geeft mij het gevoel dat ik misschien ook wel mag dan.
Want ja, ik vind ook dat iedereen hier veel meer recht van spreken heeft.
Daarom schaam ik me ook zo als ik iets geschreven heb.
Dus lieve Tyche, je bent voor mij een voorbeeld, dat je EMDR doet. Op welke ervaring ook. Dat je jezelf serieus neemt, openstaat voor wat je tegenkomt.
En afgelopen jaar bereid bent geweest om je 6 los te gaan laten, en te onderzoeken of je een 9 ziet. Nu ook voelt.
Dus ik hoop dat het je lukt om naar de stem te blijven luisteren die zegt dat dit goed voor je is, dat je dit zo mag voelen, dat het ook gewoon fucking heftig was, en bedreigend, en je nu overspoeld wordt door van alles.
Je bent zo streng en hard voor jezelf, en tegelijkertijd zo wijs en mild naar mij...
Lucy, ik hoop dat je het jezelf gunt om je vriendin er wel te laten zijn als je dat ook maar een piepklein beetje kan verdragen.
Ik denk ook dat het heel helpend is als je kan zien, voelen dat je slachtoffer was, en er niets aan kon doen.
De dramadriehoek ben ik ook goed mee. Eerste jaren therapie ontzettend gezeten in ik weet het niet, ik kan het niet, dat helpt niet. Niet open staan, niets willen proberen. Niet echt in elk geval.
Nog steeds stel ik me snel afhankelijk op, en dingen bij mezelf houden vind ik ingewikkeld als ik geirriteerd ben.
Godenzijdank prikt coach daar doorheen na 30 jaar haha.
Dat jij dat serieus ging nemen, naar een psycholoog ging, nu EMDR doet, geeft mij het gevoel dat ik misschien ook wel mag dan.
Want ja, ik vind ook dat iedereen hier veel meer recht van spreken heeft.
Daarom schaam ik me ook zo als ik iets geschreven heb.
Dus lieve Tyche, je bent voor mij een voorbeeld, dat je EMDR doet. Op welke ervaring ook. Dat je jezelf serieus neemt, openstaat voor wat je tegenkomt.
En afgelopen jaar bereid bent geweest om je 6 los te gaan laten, en te onderzoeken of je een 9 ziet. Nu ook voelt.
Dus ik hoop dat het je lukt om naar de stem te blijven luisteren die zegt dat dit goed voor je is, dat je dit zo mag voelen, dat het ook gewoon fucking heftig was, en bedreigend, en je nu overspoeld wordt door van alles.
Je bent zo streng en hard voor jezelf, en tegelijkertijd zo wijs en mild naar mij...
Lucy, ik hoop dat je het jezelf gunt om je vriendin er wel te laten zijn als je dat ook maar een piepklein beetje kan verdragen.
Ik denk ook dat het heel helpend is als je kan zien, voelen dat je slachtoffer was, en er niets aan kon doen.
De dramadriehoek ben ik ook goed mee. Eerste jaren therapie ontzettend gezeten in ik weet het niet, ik kan het niet, dat helpt niet. Niet open staan, niets willen proberen. Niet echt in elk geval.
Nog steeds stel ik me snel afhankelijk op, en dingen bij mezelf houden vind ik ingewikkeld als ik geirriteerd ben.
Godenzijdank prikt coach daar doorheen na 30 jaar haha.
zondag 16 maart 2025 om 22:26
Oh, en Tyche, je claimt de rol niet.
Je was, van wat ik weet, oprecht slachtoffer van volwassenen die er een bende van maakten. Van iemand die geen recht had.
Je bent wel zeker een slachtoffer.
En dat ontkennen heeft je heel heel heel veel gebracht al die jaren.
Maar misschien is het nu tijd om te voelen dat het wel zo was?
Je was, van wat ik weet, oprecht slachtoffer van volwassenen die er een bende van maakten. Van iemand die geen recht had.
Je bent wel zeker een slachtoffer.
En dat ontkennen heeft je heel heel heel veel gebracht al die jaren.
Maar misschien is het nu tijd om te voelen dat het wel zo was?
maandag 17 maart 2025 om 06:22
maandag 17 maart 2025 om 13:03
Elefante, ik ben heel erg aan het twijfelen of ik iets wil zeggen of dat ik beter op mijn handen kan gaan zitten. Maar ik geloof dat ik voor het eerste kies.
In dit topic is er veel respect voor elkaar. Dat maakt dat ik me fijn voel in dit topic: we gaan volledig uit van elkaars goede intenties. Dat betekent dat er soms, uit een goed hart, dingen gezegd worden die (nog) niet bij je aansluiten. Dat kan, dat mag. Zoals avo (of eigenlijk haar fantastische coach) het zei: dat is dan jouw 6, en de ander zijn 9.
Frietje geeft je iets terug dat ze in je schrijfsels ziet. Ze wil je helpen, je bewust maken van een inzicht dat je verder kan helpen. Daar kun je nog niets mee, of wil je niets mee. Dat is prima. Dat mag. We hebben allemaal ons eigen proces, onze eigen triggers, onze eigen moeilijkheden. En van iedereen die hier rondloopt denk ik dat ik misschien nog wel de persoon ben die het minste heeft meegemaakt, maar die stiekem gewoon gevoelig is en mijzelf totaal niet helpende patronen heeft aangeleerd (en ja, ik weet dat Tyche dat ook denkt. Maar ik win
.) Iedereen hier heeft een (heftig) verhaal, een verleden met hulpverleners en een traject om het beter te doen of gaan doen voor zichzelf. En we modderen allemaal maar wat aan (behalve Maisnon, die is vooral heel erg lief en alwetend en heeft als geen ander altijd de juiste woorden klaar).
Wat ik eigenlijk wil zeggen: hier is een 6 van jou en een 9 van Frietje. En in plaats van Friet te vragen jou te negeren (wat ik een soort buitensluiten vind, en niet aardig naar Friet die er moeite in stopt jou met zachtheid en liefde iets terug te geven), kun je er ook voor kiezen te accepteren dat haar 9 niet jouw 9 is. En uit haar posts te halen wat wél helpt. In plaats van dat 2 mensen elkaar nu moeten gaan ontlopen ofzo. Want dat komt de fijne en open sfeer op dit topic niet ten goede.
Een wijze les die ik je mee wil geven van mijn gedragstherapeut: als het irriteert of triggert, is het de moeite waard om het te onderzoeken. Want daar ligt je groei.
En dit waren mijn 2 centen, en verder zeg ik er niets meer over.
In dit topic is er veel respect voor elkaar. Dat maakt dat ik me fijn voel in dit topic: we gaan volledig uit van elkaars goede intenties. Dat betekent dat er soms, uit een goed hart, dingen gezegd worden die (nog) niet bij je aansluiten. Dat kan, dat mag. Zoals avo (of eigenlijk haar fantastische coach) het zei: dat is dan jouw 6, en de ander zijn 9.
Frietje geeft je iets terug dat ze in je schrijfsels ziet. Ze wil je helpen, je bewust maken van een inzicht dat je verder kan helpen. Daar kun je nog niets mee, of wil je niets mee. Dat is prima. Dat mag. We hebben allemaal ons eigen proces, onze eigen triggers, onze eigen moeilijkheden. En van iedereen die hier rondloopt denk ik dat ik misschien nog wel de persoon ben die het minste heeft meegemaakt, maar die stiekem gewoon gevoelig is en mijzelf totaal niet helpende patronen heeft aangeleerd (en ja, ik weet dat Tyche dat ook denkt. Maar ik win
.) Iedereen hier heeft een (heftig) verhaal, een verleden met hulpverleners en een traject om het beter te doen of gaan doen voor zichzelf. En we modderen allemaal maar wat aan (behalve Maisnon, die is vooral heel erg lief en alwetend en heeft als geen ander altijd de juiste woorden klaar).Wat ik eigenlijk wil zeggen: hier is een 6 van jou en een 9 van Frietje. En in plaats van Friet te vragen jou te negeren (wat ik een soort buitensluiten vind, en niet aardig naar Friet die er moeite in stopt jou met zachtheid en liefde iets terug te geven), kun je er ook voor kiezen te accepteren dat haar 9 niet jouw 9 is. En uit haar posts te halen wat wél helpt. In plaats van dat 2 mensen elkaar nu moeten gaan ontlopen ofzo. Want dat komt de fijne en open sfeer op dit topic niet ten goede.
Een wijze les die ik je mee wil geven van mijn gedragstherapeut: als het irriteert of triggert, is het de moeite waard om het te onderzoeken. Want daar ligt je groei.
En dit waren mijn 2 centen, en verder zeg ik er niets meer over.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
maandag 17 maart 2025 om 13:16
maandag 17 maart 2025 om 13:17
Dank je Lucy, je verwoord heel erg mooi wat ik in ieder geval ook graag wilde zeggen. Het 'negeer mij maar' doet in ieder geval voor mij iets met de veiligheid in dit prachtige topic. Juist het feit dat mijn 6 bij een ander een 9 kan zijn en dat we van elkaar kunnen accepteren dat dat heel goed naast elkaar kan bestaan en dat zowel de 6 als de 9 gezien en gerespecteerd worden maakt dat ik soms dingen hier durf te delen.
En soms ook niet. Ik zit momenteel heel erg in mijn hoofd het is allemaal te ingewikkeld om te delen. Therapie is goed, maar zwaar. Het leven geeft iets te veel uitdagingen in het heden en ik kan niet goed verwoorden wat dat allemaal doet. Maar ergens weten dat dit een veilige plek is en jullie lezen en zien dat jullie er in elk geval nog zijn, dat helpt mij op de achtergrond.
En soms ook niet. Ik zit momenteel heel erg in mijn hoofd het is allemaal te ingewikkeld om te delen. Therapie is goed, maar zwaar. Het leven geeft iets te veel uitdagingen in het heden en ik kan niet goed verwoorden wat dat allemaal doet. Maar ergens weten dat dit een veilige plek is en jullie lezen en zien dat jullie er in elk geval nog zijn, dat helpt mij op de achtergrond.
Forever is a hell of a long time
maandag 17 maart 2025 om 13:24
maandag 17 maart 2025 om 13:26
@Elefante: Ik hoop dat je de post van Lucy met een open geest en aandachtig kan / wil lezen. Wat zij schrijft is ook wat ik voel.
Dat jij op een ander punt in je proces zit respecteer ik zeker. Dat respecteert hier iedereen van iedereen. We delen en nemen mee waar we op dit moment iets mee kunnen.
Als er dingen geschreven worden waar ik nu niets mee kan, wil niet zeggen dat het geen goede punten zijn of dat er geprojecteerd wordt. Ze passen dan op dat moment gewoon nog niet bij mij en ik hoef er dan ook niets mee. Tegelijk ben ik dankbaar dat deze punten me aangereikt worden zodat ik kan kiezen en er later misschien iets aan heb.
Iemand vragen om je te negeren past niet in dit topic. Iedereen mag hier zoveel ruimte nemen als hij of zij wil, zonder restricties en met respect. Ik zou het dan ook fijn vinden als je die vraag weg haalt.
Dat jij op een ander punt in je proces zit respecteer ik zeker. Dat respecteert hier iedereen van iedereen. We delen en nemen mee waar we op dit moment iets mee kunnen.
Als er dingen geschreven worden waar ik nu niets mee kan, wil niet zeggen dat het geen goede punten zijn of dat er geprojecteerd wordt. Ze passen dan op dat moment gewoon nog niet bij mij en ik hoef er dan ook niets mee. Tegelijk ben ik dankbaar dat deze punten me aangereikt worden zodat ik kan kiezen en er later misschien iets aan heb.
Iemand vragen om je te negeren past niet in dit topic. Iedereen mag hier zoveel ruimte nemen als hij of zij wil, zonder restricties en met respect. Ik zou het dan ook fijn vinden als je die vraag weg haalt.
maandag 17 maart 2025 om 13:26
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
