Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 4
vrijdag 6 december 2024 om 09:04
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
donderdag 13 maart 2025 om 22:56
Avo, dat besef is ook lastig om te internaliseren denk ik. Het heeft je ook een soort van beschermd door dat besef niet toe te laten?
Frietje, wat heftig. Heel veel sterkte gewenst!
Gesprek met ex was ruk. Zomervakantie wordt toch weer anders. Hij heeft al een tijd een vriendin en wil vrij ver gaan wonen. Daarmee gaat de regeling veranderen, en kind meer bij mij zijn. Daarmee wil ie straks al starten, maar omdat ie dan projecteert, probeert hij mij een slecht gevoel te geven. Door te zeggen dat ik veel werk, dat hij spijt zou hebben als hij zoveel zou werken en weinig tijd met kind zou hebben. Terwijl feit ook gewoon is dat ik meer betaal, omdat hij zo weinig werkt.
Daar was ik heel verdrietig over, want ben ik dan een slechte moeder? Gelukkig kon ik erover praten met vriendin, en het zien voor wat het is. Dat hij zijn gevoel op mij projecteert.
Ik vind het gewoon zo erg dat hij zo'n keuze maakt, maar naar kind doet alsof hij er zo voor haar is en allemaal leuke dingen doet. Terwijl hij van plan is te gaan verhuizen, daarmee haar minder ziet. Maar mij daar natuurlijk de schuld van geeft. En eigenlijk nog voordat hij gaat verhuizen, de regeling al anders wil laten worden.
Plus dat ik daarmee nog minder kans krijg mijn eigen leven op te bouwen. Vind ik weer erg dat ik dat zeg, want ik ben blij met kind en blij dat ze meer bij mij gaat zijn. Maar hij kan weer leuk zijn leven leiden, relatie opbouwen, en ik kan straks geen kant meer op.
Frietje, wat heftig. Heel veel sterkte gewenst!
Gesprek met ex was ruk. Zomervakantie wordt toch weer anders. Hij heeft al een tijd een vriendin en wil vrij ver gaan wonen. Daarmee gaat de regeling veranderen, en kind meer bij mij zijn. Daarmee wil ie straks al starten, maar omdat ie dan projecteert, probeert hij mij een slecht gevoel te geven. Door te zeggen dat ik veel werk, dat hij spijt zou hebben als hij zoveel zou werken en weinig tijd met kind zou hebben. Terwijl feit ook gewoon is dat ik meer betaal, omdat hij zo weinig werkt.
Daar was ik heel verdrietig over, want ben ik dan een slechte moeder? Gelukkig kon ik erover praten met vriendin, en het zien voor wat het is. Dat hij zijn gevoel op mij projecteert.
Ik vind het gewoon zo erg dat hij zo'n keuze maakt, maar naar kind doet alsof hij er zo voor haar is en allemaal leuke dingen doet. Terwijl hij van plan is te gaan verhuizen, daarmee haar minder ziet. Maar mij daar natuurlijk de schuld van geeft. En eigenlijk nog voordat hij gaat verhuizen, de regeling al anders wil laten worden.
Plus dat ik daarmee nog minder kans krijg mijn eigen leven op te bouwen. Vind ik weer erg dat ik dat zeg, want ik ben blij met kind en blij dat ze meer bij mij gaat zijn. Maar hij kan weer leuk zijn leven leiden, relatie opbouwen, en ik kan straks geen kant meer op.
donderdag 13 maart 2025 om 23:28
Wacht even, dus jij bent een slechte moeder als kind veel bij jou is, maar je ook werkt zodat jullie genoeg geld hebben.
In jouw plaats zou hij zich schuldig voelen.
Maar hij is een goede vader als hij bewust ver van kind vandaan verhuist en kind dan maar weinig bij zich heeft.
En heeft geen last van schuldgevoel als hij kind nu al weinig bij zich wil terwijl daar geen nuttige reden (zoals 'ik moet werken zodat ik geld heb om voor kind te zorgen') voor heeft.
Hoe werkt dat dan in zijn hoofd?
Zo Veel Vragen.
En wat betreft jouw schuldgevoel: thuis kunnen zijn bij je kinderen is een grote luxe. Geld moet ergens vandaan komen, het leven met kinderen kost stikveel geld.
Immens veel respect voor mensen die zich uit de naad werken om hun kinderen een dak boven het hoofd te bieden en eten.
Ik heb sowieso veel respect voor elke ouder die reflecteert op eigen handelen, en zich regelmatig afvraagt of dat in het bestwil van diens kind is.
Dus die kan je ook in je zak steken, want dat doe je duidelijk.
Wat een debiel joh (sorrie....)
Jouw kwalijk nemen dat je werkt, en zelf doodleuk kind minder bij zich willen èn verder weg gaan verhuizen. Koekoek.
En natuurlijk mag een deel van jou heel erg balen van dat je straks dan nog minder tijd voor jezelf hebt. Daar baalt elke ouder van, single of niet. Mooi dat dat deel gehoord mag worden. Het is de stem die zorgt voor jou welzijn, en voor even druk van de ketel en onbezorgd jezelf zijn.
We weten heus dat het andere deel er ook sterk is. Het deel dat het liefst dag en nacht kind bij zich zou hebben, omdat het zoveel pijn doet het te moeten missen.
Die kanten mogen er allebei zijn.
In jouw plaats zou hij zich schuldig voelen.
Maar hij is een goede vader als hij bewust ver van kind vandaan verhuist en kind dan maar weinig bij zich heeft.
En heeft geen last van schuldgevoel als hij kind nu al weinig bij zich wil terwijl daar geen nuttige reden (zoals 'ik moet werken zodat ik geld heb om voor kind te zorgen') voor heeft.
Hoe werkt dat dan in zijn hoofd?
Zo Veel Vragen.
En wat betreft jouw schuldgevoel: thuis kunnen zijn bij je kinderen is een grote luxe. Geld moet ergens vandaan komen, het leven met kinderen kost stikveel geld.
Immens veel respect voor mensen die zich uit de naad werken om hun kinderen een dak boven het hoofd te bieden en eten.
Ik heb sowieso veel respect voor elke ouder die reflecteert op eigen handelen, en zich regelmatig afvraagt of dat in het bestwil van diens kind is.
Dus die kan je ook in je zak steken, want dat doe je duidelijk.
Wat een debiel joh (sorrie....)
Jouw kwalijk nemen dat je werkt, en zelf doodleuk kind minder bij zich willen èn verder weg gaan verhuizen. Koekoek.
En natuurlijk mag een deel van jou heel erg balen van dat je straks dan nog minder tijd voor jezelf hebt. Daar baalt elke ouder van, single of niet. Mooi dat dat deel gehoord mag worden. Het is de stem die zorgt voor jou welzijn, en voor even druk van de ketel en onbezorgd jezelf zijn.
We weten heus dat het andere deel er ook sterk is. Het deel dat het liefst dag en nacht kind bij zich zou hebben, omdat het zoveel pijn doet het te moeten missen.
Die kanten mogen er allebei zijn.
donderdag 13 maart 2025 om 23:39
Oh, werken ging nog best redelijk, ondanks de handicap. Het zou kunnen dat ik wat stagiaires geleend heb van anderen.. het zou ook kunnen dat ik er het laatste uur klaar mee was en misschien toch wel wat gedaan heb, maar daar doe ik geen uitspraken over.
Wel supergenant dat echt Ie-de-reen die je tegenkomt 'ach, wat heb jij nou? Jeeetje joh!' gaat doen. En dat je dan uit kunt gaan leggen dat er eigenlijk geen ruk aan de hand is, maar dit preventief is om verdere schade te voorkomen.
(Ik ben dan ook wel weer zo dat ik even mijn hulpmiddelen wegleg om op de fiets te stappen. En dan kijken al die mensen je dus aan van 'nepper! Je kan ook gewoon zonder!' ehm, ja. Ik zei al, er is niet zoveel mis, maar dat probeer ik dus ook zo te houden.
Ge-nant.
Echt.
Hele dag wat uitgecheckt rondgelopen.
Hyper van de gene en het onwennige, hyperalert of er al oude bekenden verhaal komen halen of wraak nemen, en tegelijk op mijn superleukst en best om maar te compenseren dat ik niet volledig functioneerde.
Best vermoeiend eigenlijk, nu ik even incheck en terugkijk.
Wel supergenant dat echt Ie-de-reen die je tegenkomt 'ach, wat heb jij nou? Jeeetje joh!' gaat doen. En dat je dan uit kunt gaan leggen dat er eigenlijk geen ruk aan de hand is, maar dit preventief is om verdere schade te voorkomen.
(Ik ben dan ook wel weer zo dat ik even mijn hulpmiddelen wegleg om op de fiets te stappen. En dan kijken al die mensen je dus aan van 'nepper! Je kan ook gewoon zonder!' ehm, ja. Ik zei al, er is niet zoveel mis, maar dat probeer ik dus ook zo te houden.
Ge-nant.
Echt.
Hele dag wat uitgecheckt rondgelopen.
Hyper van de gene en het onwennige, hyperalert of er al oude bekenden verhaal komen halen of wraak nemen, en tegelijk op mijn superleukst en best om maar te compenseren dat ik niet volledig functioneerde.
Best vermoeiend eigenlijk, nu ik even incheck en terugkijk.
vrijdag 14 maart 2025 om 00:31
Jahallo,
Volkomen normaal gedrag bij dit type man. Snel een vriendin, snel bij haar gaan wonen. Je weet wel waarom: hij heeft iemand nodig voor de dagelijkse gang van zaken en voor de boksbal die hij nodig heeft. Hij kan niet alleen door de wereld. Hij heeft een persoon nodig om energie van te tappen.
Ik zou denk ik alleen maar aanmoedigen om te verhuizen, ver weg vooral, in jullie geval. Zodat jij je kind kan opvoeden in veiligheid en stabiliteit. En niet bij een emotioneel onvolwassen volwassene.
Volkomen normaal gedrag bij dit type man. Snel een vriendin, snel bij haar gaan wonen. Je weet wel waarom: hij heeft iemand nodig voor de dagelijkse gang van zaken en voor de boksbal die hij nodig heeft. Hij kan niet alleen door de wereld. Hij heeft een persoon nodig om energie van te tappen.
Ik zou denk ik alleen maar aanmoedigen om te verhuizen, ver weg vooral, in jullie geval. Zodat jij je kind kan opvoeden in veiligheid en stabiliteit. En niet bij een emotioneel onvolwassen volwassene.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
vrijdag 14 maart 2025 om 00:34
vrijdag 14 maart 2025 om 00:36
Ja, ik snap het ook niet. En ik heb best een constructie bedacht, waarbij ik kind regelmatig zie, ze niet teveel opvang heeft. En ik heb ruimte om daarin te kijken of ik wat meer bij haar behoeftes aan kan sluiten indien nodig. Maar ja, het leven kost geld inderdaad. Zeker ook als je een ex hebt die weigert meer te gaan werken.
En het is niet dat ik bedoel dat ik tijd wil om een relatie op te bouwen. Dat heeft niet mijn prioriteit. Maar gewoon de alledaagse dingen. Kunnen blijven sporten zou heel helpend zijn. Met vriendinnen af en toe afspreken. Een keer langer op het werk blijven vanwege een overleg. Dat soort dingen. Dat kan allemaal niet meer straks.
En het is niet dat ik bedoel dat ik tijd wil om een relatie op te bouwen. Dat heeft niet mijn prioriteit. Maar gewoon de alledaagse dingen. Kunnen blijven sporten zou heel helpend zijn. Met vriendinnen af en toe afspreken. Een keer langer op het werk blijven vanwege een overleg. Dat soort dingen. Dat kan allemaal niet meer straks.
vrijdag 14 maart 2025 om 00:38
En klopt Doreia, maar ik heb ondertussen ook geleerd dat dit type mens regelmatig terug probeert te komen. Heeft mijn psych destijds ook voor gewaarschuwd, dat de kans groot is dat hij regelmatig terugkomt. Juist als ik denk dat ie weg is. Daarbij hebben we een kind, dus voor heel lang aan elkaar verbonden nog.
vrijdag 14 maart 2025 om 08:55
Waaróm komt hij terug? En wannéér komt hij terug?
Als hij even geen vriendin heeft, of als hij ontdekt dat vriendin langzaam bezig is te vertrekken. Dát zijn de momenten dat hij weer even komt kijken of je alweer vatbaar voor hem bent. Verder niet. Als hij een nieuwe energietap heeft gevonden, ben jij alleen maar goed voor het geld en om kind kwijt te kunnen wanneer het hem uitkomt.
Als hij even geen vriendin heeft, of als hij ontdekt dat vriendin langzaam bezig is te vertrekken. Dát zijn de momenten dat hij weer even komt kijken of je alweer vatbaar voor hem bent. Verder niet. Als hij een nieuwe energietap heeft gevonden, ben jij alleen maar goed voor het geld en om kind kwijt te kunnen wanneer het hem uitkomt.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
vrijdag 14 maart 2025 om 18:53
Nou de operatie is gelukt wel lastiger dan verwacht maar het is goed gegaan.
@jahallo nooit schuldig voelen dat je werkt om je gezin te onderhouden.
Is het een optie dat je opzoek gaat na een student die een avond in de week kan oppassen. ( en soms iets meer) zodat je wel kan blijven sporten en iets kan ondernemen met vriendinnen.
( ik werk zelf 30 uur ) in mijn situatie zou het niet hoeven maar vind het fijn om te werken en financieel onafhankelijk te zijn.
En mijn dochters vinden mij gewoon heel erg lief.
@jahallo nooit schuldig voelen dat je werkt om je gezin te onderhouden.
Is het een optie dat je opzoek gaat na een student die een avond in de week kan oppassen. ( en soms iets meer) zodat je wel kan blijven sporten en iets kan ondernemen met vriendinnen.
( ik werk zelf 30 uur ) in mijn situatie zou het niet hoeven maar vind het fijn om te werken en financieel onafhankelijk te zijn.
En mijn dochters vinden mij gewoon heel erg lief.
vrijdag 14 maart 2025 om 20:19
Fijn Frietje! En nu herstellen.
JaHallo: ik denk dat het helemaal geen slecht iets is dat je werkt. Het is een voorbeeld aan je kinderen dat het normaal is je regen broek op te houden.
Gek genoeg ben ik minder gaan werken toen mijn kinderen ouder werden, maar dat had meer met mijn eigen belastbaarheid te maken. Ik werkte altijd 32 uur. Sinds 2,5 jaar is dit 24 uur (of nouja... het laatste jaar krijg ik voor 24 uur betaald en foe ik eigenlijk verrekte weinig...)
JaHallo: ik denk dat het helemaal geen slecht iets is dat je werkt. Het is een voorbeeld aan je kinderen dat het normaal is je regen broek op te houden.
Gek genoeg ben ik minder gaan werken toen mijn kinderen ouder werden, maar dat had meer met mijn eigen belastbaarheid te maken. Ik werkte altijd 32 uur. Sinds 2,5 jaar is dit 24 uur (of nouja... het laatste jaar krijg ik voor 24 uur betaald en foe ik eigenlijk verrekte weinig...)
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
vrijdag 14 maart 2025 om 20:58
Frietje: ik duim mee voor verder goed nieuws. En Lucy; Naar dat je niet sneller opknapt, maar ook goed om je te realiseren dat je wel vooruitgang geboekt hebt. Hoe klein ook er zit progressie in.
En Cadeautje, ook ik wacht op jouw trilogie. En doe dan ajb geen Green Mile'tje zoals Steven King deed... Elke maand een deel in paperback waar ik met smart op zat te wachten. (Dat was in '96 toen Man (toen nog vriend) in A'dam studeerde en met grote tulpenbossen naar mijn Brusselse residentie treinde en we om en om een deeltje kochten
)
En Cadeautje, ook ik wacht op jouw trilogie. En doe dan ajb geen Green Mile'tje zoals Steven King deed... Elke maand een deel in paperback waar ik met smart op zat te wachten. (Dat was in '96 toen Man (toen nog vriend) in A'dam studeerde en met grote tulpenbossen naar mijn Brusselse residentie treinde en we om en om een deeltje kochten
)
vrijdag 14 maart 2025 om 22:20
1000x keer sorry dat ik hier kom binnenvallen.
Maar ben even helemaal in paniek, de pijn is zo heftig en wil niet meer weg.
Ben ook helemaal alleen vanavond.
Alle ellende blijft maar hard binnenkomen.
En het is zo confronterend om tegen je eigen familie te moeten vechten in plaats van dat je steun krijgt. Het is zooo zwaar, helemaal alleen.
Ik voel mij zo vies en gebruikt.
Therapiesessie was toch hertraumatiserend, want mijn nieuwe therapeut had zich niet ingelezen en toen moest ik alle vragen voor de 10de keer weer opnieuw beantwoorden, en komt alles weer naar boven.
Welke moeder laat nou toe dat haar zoon seksueel getinte opmerkingen maakt naar haar dochter.
En dat haar zoon mag schreeuwen tegen haar dochter.
Zet haar dochter onder druk om dingen te doen met haar zoon die ze helemaal niet wil.
Volgens mij had mijn moeder nooit een dochter gewild.
Al haar vriendjes hoefden ook nooit respect te hebben voor mij.
En laat 10 jaar kutwijf op mijn slaapkamermuur staan.
Ben ik dan niets meer waard dan stront.
Mijn moeder heeft blauwe plekken door mijn broer en dan krijgt ze het alsnog voor elkaar dat het mijn schuld is uiteindelijk.
Ben ik een dramaqueen en heb ik de avond met haar vriend verpest.
Welke moeder doet nou zo?
Ze is de allergrootste pestkop in mijn leven.
En gebruikt mijn eigen verjaardag om een goed voetje te halen bij de familie van haar vriend door ze ongevraagd uit te nodigen een paar dagen van tevoren.
Ik haat mijn verjaardag want dat voelt zo naar.
Ik weet niet eens hoe een verjaardag leuk kan zijn. Ik voel mij zo vies en gebruikt.
En mijn moeder liegt tegen iedereen zodat mijn (ex)vriend en beste vriendin mij in de steek laten
De laatste paar mensen die ik nog over had willen ook niet meer met mij omgaan.
Omdat iedereen denkt dat het wel meevalt en ik de aansteller ben. Maar PTSS is de hel.
Ik heb mij zo lang sterk moeten houden, maar ik ben zooo gebroken en ben bang dat ik niet meer gelijmd kan worden.
Sorry, sorry sorry.
Wil helemaal niet zo dramatisch klinken. Maar doet even veel pijn en kan niet stoppen met huilen.
Dit is de enige plek waar ik mij een beetje veilig voel om iets te kunnen delen.
Maar ben even helemaal in paniek, de pijn is zo heftig en wil niet meer weg.
Ben ook helemaal alleen vanavond.
Alle ellende blijft maar hard binnenkomen.
En het is zo confronterend om tegen je eigen familie te moeten vechten in plaats van dat je steun krijgt. Het is zooo zwaar, helemaal alleen.
Ik voel mij zo vies en gebruikt.
Therapiesessie was toch hertraumatiserend, want mijn nieuwe therapeut had zich niet ingelezen en toen moest ik alle vragen voor de 10de keer weer opnieuw beantwoorden, en komt alles weer naar boven.
Welke moeder laat nou toe dat haar zoon seksueel getinte opmerkingen maakt naar haar dochter.
En dat haar zoon mag schreeuwen tegen haar dochter.
Zet haar dochter onder druk om dingen te doen met haar zoon die ze helemaal niet wil.
Volgens mij had mijn moeder nooit een dochter gewild.
Al haar vriendjes hoefden ook nooit respect te hebben voor mij.
En laat 10 jaar kutwijf op mijn slaapkamermuur staan.
Ben ik dan niets meer waard dan stront.
Mijn moeder heeft blauwe plekken door mijn broer en dan krijgt ze het alsnog voor elkaar dat het mijn schuld is uiteindelijk.
Ben ik een dramaqueen en heb ik de avond met haar vriend verpest.
Welke moeder doet nou zo?
Ze is de allergrootste pestkop in mijn leven.
En gebruikt mijn eigen verjaardag om een goed voetje te halen bij de familie van haar vriend door ze ongevraagd uit te nodigen een paar dagen van tevoren.
Ik haat mijn verjaardag want dat voelt zo naar.
Ik weet niet eens hoe een verjaardag leuk kan zijn. Ik voel mij zo vies en gebruikt.
En mijn moeder liegt tegen iedereen zodat mijn (ex)vriend en beste vriendin mij in de steek laten
De laatste paar mensen die ik nog over had willen ook niet meer met mij omgaan.
Omdat iedereen denkt dat het wel meevalt en ik de aansteller ben. Maar PTSS is de hel.
Ik heb mij zo lang sterk moeten houden, maar ik ben zooo gebroken en ben bang dat ik niet meer gelijmd kan worden.
Sorry, sorry sorry.
Wil helemaal niet zo dramatisch klinken. Maar doet even veel pijn en kan niet stoppen met huilen.
Dit is de enige plek waar ik mij een beetje veilig voel om iets te kunnen delen.
vrijdag 14 maart 2025 om 22:26
vrijdag 14 maart 2025 om 22:54
zaterdag 15 maart 2025 om 02:28
Elegante, geen sorry, juist goed dat je hier komt schrijven. Schrijf hier vooral van je af, er is altijd wel een luisterend oor. Wat naar dat de therapiesessie zo vervelend voor je uitpakte! En ik vind helemaal niet dat je je aanstelt trouwens.
Voor jou
( En als je niet van katten houdt, denk je hier maar een hond, konijn of hamster.)
Voor jou
( En als je niet van katten houdt, denk je hier maar een hond, konijn of hamster.)
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
zaterdag 15 maart 2025 om 08:20
Wat heftig allemaal elefanta.
En nee je moeder had je moeten beschermen tegen je broer en hulp moeten zoeken.
Blijft deze therapeut wel ? Want als dat niet is zou ik een klacht indienen zo is het toch geen therapie.
En hier is er maar 1 regel in fase 1 en 2 is alles toegestaan als je maar blijft ademen.
En wij zijn er hier om te luisteren
En nee je moeder had je moeten beschermen tegen je broer en hulp moeten zoeken.
Blijft deze therapeut wel ? Want als dat niet is zou ik een klacht indienen zo is het toch geen therapie.
En hier is er maar 1 regel in fase 1 en 2 is alles toegestaan als je maar blijft ademen.
En wij zijn er hier om te luisteren
zaterdag 15 maart 2025 om 14:05
Lieve Elefante,
Wat naar dat therapie dit met je heeft gedaan. Hoewel aanraken ook nodig is om "op te ruimen", maar dit klinkt als teveel en te snel in 1 gesprek.
Jouw mama had van jou moeten houden en jou moeten beschermen. Het was niet jouw schuld. Het is niet jouw schuld. Jij bent de speelbal geworden van haar emotionele onvolwassenheid en hoe zij je behandeld heeft had werkelijk nooit mogen gebeuren.
Jij bent okee. Echt. En meer dan welkom hier.
Wat naar dat therapie dit met je heeft gedaan. Hoewel aanraken ook nodig is om "op te ruimen", maar dit klinkt als teveel en te snel in 1 gesprek.
Jouw mama had van jou moeten houden en jou moeten beschermen. Het was niet jouw schuld. Het is niet jouw schuld. Jij bent de speelbal geworden van haar emotionele onvolwassenheid en hoe zij je behandeld heeft had werkelijk nooit mogen gebeuren.
Jij bent okee. Echt. En meer dan welkom hier.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
