Hoe doorverwijzing aanvragen?

30-08-2019 08:21 15 berichten
Ik kom maar meteen met de deur in huis vallen: ik voel me kut. Al jaren. Het liefste zou ik gaan slapen en niet meer wakker worden. Op m’n 17e een poging gedaan om uit het leven te stappen en nu dagelijks gedachten om het opnieuw te proberen.

Ik wil hulp. In m’n tienerjaren ben ik door m’n ouders naar een psycholoog gesleept en die zei dat het normaal pubergedrag was, maar ik voel me 10 jaar later nog steeds kut

Hoe overleg ik dit met mijn huisarts? Kan ik gewoon zeggen dat ik me echt zwaar depressief voel, nare gedachten heb en dus een doorverwijzing wil? Het is de eerste keer dat ik zelfstandig hulp zoek, dus ik weet niet hoe dat gaat.

Sorry als ik niet meteen reageer, ik ben op werk en kan niet meteen antwoorden. Ook is dit een nieuw account (vrienden en familie weten m’n echte), dus het kan even duren voordat mijn berichten zichtbaar zijn.
Ja dat kan je tegen de huisarts zeggen. Of je laat dit lezen. Maak vandaag gelijk een afspraak!
Naar de huisarts en je verhaal doen! Als je belt voor een afspraak, zeg dan tegen de assistent dat je psychisch in de knoop zit. Dan kunnen ze een dubbele afspraak plannen zodat jij rustig je verhaal kan doen.

Heel veel sterkte :redrose:
Alle reacties Link kopieren
Ja. En wees eerlijk. Zeg alles. Eventueel kun je alles opschrijven, hoeft niet mooi, kan ook puntsgewijs. Hou het briefje bij binnenkomst als vast. Zodat je het niet vergeet. Lees het voor of geef het aan de huisarts
Okay, dankjewel :) In elk geval fijn dat het redelijk ‘simpel’ is. Ik hoop dat m’n huisarts het serieus neemt. Had het gevoel dat m’n oude psycholoog het afdeed als pubergedrag en me daarom niet serieus nam. M’n ouders hebben me daarna ook nooit meer serieus genomen hierover en vonden me een drama queen als ik aangaf moeite te hebben. Ze weten heel veel dingen niet eens omdat ik het nooit meer durfde te zeggen.
Ben bang dat het weer zo eindigt en dan weet ik echt niet meer wat ik moet doen.
Alle reacties Link kopieren
Ik kan me niet voorstellen dat de huisarts je niet serieus neemt als je dit al meer dan 10 jaar hebt en zelfs een zelfmoordpoging gedaan hebt. En anders zeker naar een andere huisarts gaan, hier moet je echt niet langer mee rondlopen. Heel veel sterkte! :hug:
Alle reacties Link kopieren
Hoe lang geleden was dat?

Ik ben rond mijn 17e ook niet serieus genomen. Omdat er toen nog veelste weinig bekent was over depressie. Sinds 5 jaar is er nu veel meer bekendheid qua depressie. Dus een huisarts zal dit nu altijd serieus nemen!

En kwam de psycholoog toen wel via de huisarts. Het kan ook een psycholoog zonder titel zijn geweest. Bovendien gaan zaken nu vaak mede via een psychiater.

Dus depressie word nu veel serieuzer genomen!

Bel nu meteen even met de praktijk. Zeg gewoon waar het op staat tegen de assistente. Je krijgt dan vandaag nog een afspraak als het goed is.

Zeg gewoon tegen je werkgever dat je naar de huisarts moet. Een privé kwestie. Je kunt eerlijk zijn. Maar je kunt ook gewoon zeggen dat het privé is. Of iets verzinnen. Migraine. Of darmklachten.

Zoek een rustig plekje, bv ergens buiten en bel de huisarts nu meteen even.
Alle reacties Link kopieren
PizzaAndPasta schreef:
30-08-2019 10:09
Okay, dankjewel :) In elk geval fijn dat het redelijk ‘simpel’ is. Ik hoop dat m’n huisarts het serieus neemt. Had het gevoel dat m’n oude psycholoog het afdeed als pubergedrag en me daarom niet serieus nam. M’n ouders hebben me daarna ook nooit meer serieus genomen hierover en vonden me een drama queen als ik aangaf moeite te hebben. Ze weten heel veel dingen niet eens omdat ik het nooit meer durfde te zeggen.
Ben bang dat het weer zo eindigt en dan weet ik echt niet meer wat ik moet doen.
Toen was je nog jong en je kon zelf nog niet bepalen hoe het ging. Nu ben je volwassen en kun je zeggen: ik denk wel dat ik hulp nodig heb. Het gaat vast lukken TO, succes!
Wat eten we vanavond?
Alle reacties Link kopieren
PizzaAndPasta schreef:
30-08-2019 10:09
Okay, dankjewel :) In elk geval fijn dat het redelijk ‘simpel’ is. Ik hoop dat m’n huisarts het serieus neemt. Had het gevoel dat m’n oude psycholoog het afdeed als pubergedrag en me daarom niet serieus nam. M’n ouders hebben me daarna ook nooit meer serieus genomen hierover en vonden me een drama queen als ik aangaf moeite te hebben. Ze weten heel veel dingen niet eens omdat ik het nooit meer durfde te zeggen.
Ben bang dat het weer zo eindigt en dan weet ik echt niet meer wat ik moet doen.
Toen was je nog jong en je kon zelf nog niet bepalen hoe het ging. Nu ben je volwassen en kun je zeggen: ik denk wel dat ik hulp nodig heb. Het gaat vast lukken TO, succes!
Wat eten we vanavond?
makreel schreef:
30-08-2019 11:20
Toen was je nog jong en je kon zelf nog niet bepalen hoe het ging. Nu ben je volwassen en kun je zeggen: ik denk wel dat ik hulp nodig heb. Het gaat vast lukken TO, succes!
Daar ben ik het niet geheel mee eens. Al sinds mijn elfde weet ik dat er iets ‘mis’ is, maar je gaat heel erg aan jezelf twijfelen als je niet serieus wordt genomen. En mijn ouders hadden beter moeten weten, beiden hebben een verleden van depressies en beide kanten van de familie zitten vol met psychische problemen. Achteraf is dat natuurlijk makkelijk zeggen, maar ze hadden zoveel eerder en beter in kunnen grijpen :(

Huisarts is inmiddels gebeld. Voor vandaag was een afspraak niet meer mogelijk (al bellen ze wel als er nog een gaatje vrij komt), maar maandag ben ik de eerste. Ik hoop dat het helpt. Ik wil me niet meer zo voelen.
PizzaAndPasta schreef:
30-08-2019 12:17
Daar ben ik het niet geheel mee eens. Al sinds mijn elfde weet ik dat er iets ‘mis’ is, maar je gaat heel erg aan jezelf twijfelen als je niet serieus wordt genomen. En mijn ouders hadden beter moeten weten, beiden hebben een verleden van depressies en beide kanten van de familie zitten vol met psychische problemen. Achteraf is dat natuurlijk makkelijk zeggen, maar ze hadden zoveel eerder en beter in kunnen grijpen :(

Huisarts is inmiddels gebeld. Voor vandaag was een afspraak niet meer mogelijk (al bellen ze wel als er nog een gaatje vrij komt), maar maandag ben ik de eerste. Ik hoop dat het helpt. Ik wil me niet meer zo voelen.
Goed zo, de eerste stap is gezet !
PizzaAndPasta schreef:
30-08-2019 12:17
Daar ben ik het niet geheel mee eens. Al sinds mijn elfde weet ik dat er iets ‘mis’ is, maar je gaat heel erg aan jezelf twijfelen als je niet serieus wordt genomen. En mijn ouders hadden beter moeten weten, beiden hebben een verleden van depressies en beide kanten van de familie zitten vol met psychische problemen. Achteraf is dat natuurlijk makkelijk zeggen, maar ze hadden zoveel eerder en beter in kunnen grijpen :(

Huisarts is inmiddels gebeld. Voor vandaag was een afspraak niet meer mogelijk (al bellen ze wel als er nog een gaatje vrij komt), maar maandag ben ik de eerste. Ik hoop dat het helpt. Ik wil me niet meer zo voelen.
:hug: 1e stap gezet
Alle reacties Link kopieren
Wat goed dat je gebeld hebt!

Mocht je nog van je af willen schrijven, gewoon doen hoor. Hier in jou topic of er is ook een depressie topic. Wellicht iets om daar je ei kwijt te kunnen?

Verder kun je 24/7 je ei kwijt via https://www.113.nl. Tel. 0900 0113

Of via de luisterlijn. https://www.deluisterlijn.nl/
Tel. 0900 0767 ook 24/7

Echt doen als je even behoefte hebt aan een luisterend oor. Daar zijn ze voor!
Alle reacties Link kopieren
En mochten je klachten dit weekend erger worden, bel je de huisartsenpost.

Veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren
PizzaAndPasta, hoe was het bij de huisarts?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven