Psyche
alle pijlers
Hoe gaan jullie om met eenzaamheid?
vrijdag 18 maart 2022 om 11:38
Nav mijn topic over kinderen alleen laten, geen oppas meer regelen voor hun, vraag ik me echt af hoe andere omgaan met eenzaamheid of alleen zijn of dingen ondernemen?
Ik kan wel zeggen dat ik me vaak heel alleen voel. Ik heb een relatie, niet de vader van mijn kinderen. Ik werk en mijn vriend werkt in de horeca. Hij is vaak laat thuis, doordeweeks ga ik dan zo ongeveer naar bed want ik moet om 6 uur opstaan de volgende dag. In het weekend is hij werken.
Op mijn werk zit ik het grootste gedeelte alleen. Ik doe thuis wel veel dingen met mijn kinderen; weekendjes weg (2 keer per jaar), bios, wat drinken. Maar het zijn mijn kinderen en niet vrienden. Je praat natuurlijk over andere dingen.
Ik merk dat ik me heel erg eenzaam doe. Ik moet alles plannen. De kinderen hebben steeds meer hun eigen leven en daar ben ik heel erg blij mee. Ik hoop dat ze heel veel vrienden krijgen en gelukkig worden. Dus ik moet ze vaker wegbrengen en/of halen. Maar dit zorgt er wel voor dat ik zelf weinig kan. Ik heb ook niet heel veel vriendinnen en die hebben wel een gezin en doen leuke dingen. Ik mis dat en voel me steeds vaker alleen.
Hoe gaan jullie daarmee om? Wat doe je zoal?
Ik kan wel zeggen dat ik me vaak heel alleen voel. Ik heb een relatie, niet de vader van mijn kinderen. Ik werk en mijn vriend werkt in de horeca. Hij is vaak laat thuis, doordeweeks ga ik dan zo ongeveer naar bed want ik moet om 6 uur opstaan de volgende dag. In het weekend is hij werken.
Op mijn werk zit ik het grootste gedeelte alleen. Ik doe thuis wel veel dingen met mijn kinderen; weekendjes weg (2 keer per jaar), bios, wat drinken. Maar het zijn mijn kinderen en niet vrienden. Je praat natuurlijk over andere dingen.
Ik merk dat ik me heel erg eenzaam doe. Ik moet alles plannen. De kinderen hebben steeds meer hun eigen leven en daar ben ik heel erg blij mee. Ik hoop dat ze heel veel vrienden krijgen en gelukkig worden. Dus ik moet ze vaker wegbrengen en/of halen. Maar dit zorgt er wel voor dat ik zelf weinig kan. Ik heb ook niet heel veel vriendinnen en die hebben wel een gezin en doen leuke dingen. Ik mis dat en voel me steeds vaker alleen.
Hoe gaan jullie daarmee om? Wat doe je zoal?
zondag 20 maart 2022 om 21:15
Ik ben inderdaad sinds 2 maanden aan het praten met iemand, voor hulp. Omdat ik zelf niet gelukkig ben op het moment, niet blij met mezelf enz.minnimouse schreef: ↑20-03-2022 17:16Eenzaamheid kan idd in je zitten. Je kunt ook eenzaam zijn in gezelschap.
Ik zou met mezelf aan de slag gaan want je geeft aan niet blij te zijn met jezelf.
Ik had dat ook en daardoor ook weinig zin/fut om dingen te ondernemen. Hopelijk verandert dat voor je als je beter in je vel zit.
En kijk eens naar een leuke vereniging waar je bv 1 keer in de week naar toe kan.
zondag 20 maart 2022 om 21:27
Weet jouw vriend dat je je eenzaam voelt?
Blijft dit zo, met die baan 's avonds en in de weekenden? Is hij helemaal nooit een weekend vrij? Dat moet toch anders ingedeeld kunnen worden lijkt me. Of wil hij dat niet?
Op deze manier heeft samenwonen weinig meerwaarde lijkt me. Hoe deden jullie dat toen jullie nog apart woonden?
Blijft dit zo, met die baan 's avonds en in de weekenden? Is hij helemaal nooit een weekend vrij? Dat moet toch anders ingedeeld kunnen worden lijkt me. Of wil hij dat niet?
Op deze manier heeft samenwonen weinig meerwaarde lijkt me. Hoe deden jullie dat toen jullie nog apart woonden?
...
zondag 20 maart 2022 om 21:40
Het klinkt inderdaad alsof er even veel gebeurd bij je en dat je niet lekker in je vel zit.
Uit ervaring weet ik dat dat heel pittig is en dat eenzaamheid het meest nare gevoel is. Ik heb het heel erg ervaren icm een zware depressie maar weet ook van mezelf dat ik me los daarvan ook veel eenzaam kan voelen.
Goed dat je hulp zoekt, denk dat dit belangrijk is. Het gevoel van eenzaamheid is vaak een gevolg/symptoom van iets onderliggends.
Ik wens je wat meer rust en ruimte in t koppie toe en een knuffel, want lijkt me even niet makkelijk, hoe je je nu voelt. En spui vooral ook op het forum, je staat niet alleen en wellicht vind je wat (h) erkenning.
Uit ervaring weet ik dat dat heel pittig is en dat eenzaamheid het meest nare gevoel is. Ik heb het heel erg ervaren icm een zware depressie maar weet ook van mezelf dat ik me los daarvan ook veel eenzaam kan voelen.
Goed dat je hulp zoekt, denk dat dit belangrijk is. Het gevoel van eenzaamheid is vaak een gevolg/symptoom van iets onderliggends.
Ik wens je wat meer rust en ruimte in t koppie toe en een knuffel, want lijkt me even niet makkelijk, hoe je je nu voelt. En spui vooral ook op het forum, je staat niet alleen en wellicht vind je wat (h) erkenning.
zondag 20 maart 2022 om 21:47
eenzaamheid is geen defect en geen ziekte
het kan komen en gaan en onderdeels van het leven is het ook.
iedereen is ooit eenzaam, het is de condition humaine: je wordt alleen geboren en gaat alleen dood. Dat is niet fatalistisch, maar zie het ook als normaal onderdeel van ieders leven. Niet alleen van dat van jou.
Moeilijk, uit ervaring kan ik je zeggen dat het wel zo voelt soms: dat ik de enige ben, en er iets mis met mij is omdat ik eenzaam ben
Maar het is zoals het is, en met mij is niks mis....
Het is wel een rotgevoel
wat ik wel helpend vindt is podcatsts luiteren, bv The gathering pod van Martha Beck.
Of op YT maakt Einzelganger gave video's over bv eenzaamheid, allemaal vanuit gedegen filosofisch perspectief....
https://www.youtube.com/c/Einzelg%C3%A4nger/videos
kijk en grasduin eens wat je aanspreekt, er is zoveel goeds en helpends op beide kanalen, en elders....
Zoek je eigen steun....
svp NIET quoten, merci
het kan komen en gaan en onderdeels van het leven is het ook.
iedereen is ooit eenzaam, het is de condition humaine: je wordt alleen geboren en gaat alleen dood. Dat is niet fatalistisch, maar zie het ook als normaal onderdeel van ieders leven. Niet alleen van dat van jou.
Moeilijk, uit ervaring kan ik je zeggen dat het wel zo voelt soms: dat ik de enige ben, en er iets mis met mij is omdat ik eenzaam ben
Maar het is zoals het is, en met mij is niks mis....
Het is wel een rotgevoel
wat ik wel helpend vindt is podcatsts luiteren, bv The gathering pod van Martha Beck.
Of op YT maakt Einzelganger gave video's over bv eenzaamheid, allemaal vanuit gedegen filosofisch perspectief....
https://www.youtube.com/c/Einzelg%C3%A4nger/videos
kijk en grasduin eens wat je aanspreekt, er is zoveel goeds en helpends op beide kanalen, en elders....
Zoek je eigen steun....
svp NIET quoten, merci
If your life feels like a rocky, bumpy mess, just remember: people gaze at the Grand Canyon in awe- C. Celini
maandag 21 maart 2022 om 09:44
Dit blijft wel zo denk ik. Zo gaat het in de Horeca. En ja dat wist ik van te voren maar dat het zo voelde wist ik eigenlijk ook niet. Op zondag is hij vrij maar dan is zijn dochter bij hem, waar hij tijd mee wil doorbrengen en ik hoef daar zeker niet (altijd) bij te zijn.Rooss4.0 schreef: ↑20-03-2022 21:27Weet jouw vriend dat je je eenzaam voelt?
Blijft dit zo, met die baan 's avonds en in de weekenden? Is hij helemaal nooit een weekend vrij? Dat moet toch anders ingedeeld kunnen worden lijkt me. Of wil hij dat niet?
Op deze manier heeft samenwonen weinig meerwaarde lijkt me. Hoe deden jullie dat toen jullie nog apart woonden?
Hij weet dat ik me eenzaam voel.
Toen we apart woonde voel ik me ook wel eens alleen maar niet zoals nu, want nu woon ik samen met ook weer niet. En toen ik alleen was was ik helemaal alleen en dan keek ik uit als hij terug kwam van werk. Maar nu woon ik samen en moet ik nog meer doen (huishouden voor 5 personen, zelf 28 uur werken, 2 pubers enz enz). Ik vind het heel veel.
En het delen van dingen; ik kan hem niet bellen als er iets is. En als hij om 21.30 uur thuis komt is hij ook moe en ik ben moe. Ga je ook geen zware gesprekken voeren.
Misschien moet ik mijn draai nog vinden.
maandag 21 maart 2022 om 12:37
Ook ik ben een introvert persoon en kan om die reden ook niet zoveel ‘aan’. Ik had jarenlang genoeg aan de interactie op mijn werk. Ik had er eenvoudigweg de energie niet voor om dan ’s avonds ook allerlei dingen te hebben. Maar sinds corona werk ik thuis. Ook al kunnen we nu wel weer naar kantoor, mijn collega’s hebben ontdekt dat het wel fijn is om thuis te werken. Dus ja, zelfs al zou ik naar kantoor gaan – dan zit ik ook daar alleen. Zonder collega’s is mijn leven wel erg veel alleen en herken ik je situatie helemaal.
Ik schat in dat jouw vriend een meer outgoing persoon is (aanname vanwege z’n horecabaan). Mijn vriend is dat ook, heeft veel vrienden waar hij 1-op-1 dingen mee doet of weekendjes mee weg gaat. Soms heeft hij ook feestjes en juist dán mag ik als partner-van komen opdraven, maar dat is nou juist weer een overkill waar ik de rest van het weekend van moet bijkomen. Ik ben nu zo ver dat ik niet meer mee ga, maar het gevolg is wel dat we elkaar dan ook niet zien en ik dus ook weer alleen ben. Weinig mensen snappen dat, de meeste mensen zitten zo namelijk niet in elkaar. Die zeggen: als je niet mee wilt moet je niet zeuren… en anders ga jij toch ook wat doen? Dat doe ik, Netflix kijken, computeren, beetje rommelen of ik ga wandelen ofzo. Dat is prima hoor maar is wel ‘alleen’.
Lange tijd vond ik het allemaal prima want mijn kinderen waren thuis. Ik hoefde niet te investeren in vriendschappen. Het probleem zit ‘m erin dat je als introvert wel al die sociale contacten moet onderhouden. Ook als het voor jou niet uitkomt of teveel is! Ik snap dat de gemiddelde persoon meer nodig heeft dan een aanwezige partner of kinderen, dat dat zelfs veel ‘gezonder’ is, om een aantal vrienden te hebben.
Tegelijkertijd moet ik ook toegeven dat ik weinig initiatief neem. Ik vind het best moeilijk om afgewezen te worden. Dus dan is 1 + 1 twee. Ofwel de makkelijkste weg. Maar dat het zo zou lopen op het werk (alleen maar thuiswerken) had ik nooit kunnen voorspellen. Dat is wel confronterend, omdat je met kleine kring dan al snel kwetsbaar bent.
Ik schat in dat jouw vriend een meer outgoing persoon is (aanname vanwege z’n horecabaan). Mijn vriend is dat ook, heeft veel vrienden waar hij 1-op-1 dingen mee doet of weekendjes mee weg gaat. Soms heeft hij ook feestjes en juist dán mag ik als partner-van komen opdraven, maar dat is nou juist weer een overkill waar ik de rest van het weekend van moet bijkomen. Ik ben nu zo ver dat ik niet meer mee ga, maar het gevolg is wel dat we elkaar dan ook niet zien en ik dus ook weer alleen ben. Weinig mensen snappen dat, de meeste mensen zitten zo namelijk niet in elkaar. Die zeggen: als je niet mee wilt moet je niet zeuren… en anders ga jij toch ook wat doen? Dat doe ik, Netflix kijken, computeren, beetje rommelen of ik ga wandelen ofzo. Dat is prima hoor maar is wel ‘alleen’.
Lange tijd vond ik het allemaal prima want mijn kinderen waren thuis. Ik hoefde niet te investeren in vriendschappen. Het probleem zit ‘m erin dat je als introvert wel al die sociale contacten moet onderhouden. Ook als het voor jou niet uitkomt of teveel is! Ik snap dat de gemiddelde persoon meer nodig heeft dan een aanwezige partner of kinderen, dat dat zelfs veel ‘gezonder’ is, om een aantal vrienden te hebben.
Tegelijkertijd moet ik ook toegeven dat ik weinig initiatief neem. Ik vind het best moeilijk om afgewezen te worden. Dus dan is 1 + 1 twee. Ofwel de makkelijkste weg. Maar dat het zo zou lopen op het werk (alleen maar thuiswerken) had ik nooit kunnen voorspellen. Dat is wel confronterend, omdat je met kleine kring dan al snel kwetsbaar bent.
maandag 21 maart 2022 om 13:13
Ik snap wel wat je zegt. Het voelt voor mij persoonlijk heel dubbel omdat ik wel iemand ben die sociale contacten onderhoudt. Ik ben juist diegene die altijd appt en iets wil gaan doen. Maar ik merk juist dat iedereen met zijn eigen gezin zo is. En mijn eigen invulling dan dat ik niet leuk genoeg ben. Zo voel ik dat wel. Ik app vaker in vriendinnenapp wat iedereen gaat doen en ik krijg dan vaak helemaal geen reactie. Het is ook niet dat ik dagelijks app, dus dat het te veel zou zijn. Maar ik merk dat ik introvert ben in de zin van dat ik niet goed ben in small talks. Zo over niets heel lang praten. Kan ik niet.vivinnetje schreef: ↑21-03-2022 12:37Ook ik ben een introvert persoon en kan om die reden ook niet zoveel ‘aan’. Ik had jarenlang genoeg aan de interactie op mijn werk. Ik had er eenvoudigweg de energie niet voor om dan ’s avonds ook allerlei dingen te hebben. Maar sinds corona werk ik thuis. Ook al kunnen we nu wel weer naar kantoor, mijn collega’s hebben ontdekt dat het wel fijn is om thuis te werken. Dus ja, zelfs al zou ik naar kantoor gaan – dan zit ik ook daar alleen. Zonder collega’s is mijn leven wel erg veel alleen en herken ik je situatie helemaal.
Ik schat in dat jouw vriend een meer outgoing persoon is (aanname vanwege z’n horecabaan). Mijn vriend is dat ook, heeft veel vrienden waar hij 1-op-1 dingen mee doet of weekendjes mee weg gaat. Soms heeft hij ook feestjes en juist dán mag ik als partner-van komen opdraven, maar dat is nou juist weer een overkill waar ik de rest van het weekend van moet bijkomen. Ik ben nu zo ver dat ik niet meer mee ga, maar het gevolg is wel dat we elkaar dan ook niet zien en ik dus ook weer alleen ben. Weinig mensen snappen dat, de meeste mensen zitten zo namelijk niet in elkaar. Die zeggen: als je niet mee wilt moet je niet zeuren… en anders ga jij toch ook wat doen? Dat doe ik, Netflix kijken, computeren, beetje rommelen of ik ga wandelen ofzo. Dat is prima hoor maar is wel ‘alleen’.
Lange tijd vond ik het allemaal prima want mijn kinderen waren thuis. Ik hoefde niet te investeren in vriendschappen. Het probleem zit ‘m erin dat je als introvert wel al die sociale contacten moet onderhouden. Ook als het voor jou niet uitkomt of teveel is! Ik snap dat de gemiddelde persoon meer nodig heeft dan een aanwezige partner of kinderen, dat dat zelfs veel ‘gezonder’ is, om een aantal vrienden te hebben.
Tegelijkertijd moet ik ook toegeven dat ik weinig initiatief neem. Ik vind het best moeilijk om afgewezen te worden. Dus dan is 1 + 1 twee. Ofwel de makkelijkste weg. Maar dat het zo zou lopen op het werk (alleen maar thuiswerken) had ik nooit kunnen voorspellen. Dat is wel confronterend, omdat je met kleine kring dan al snel kwetsbaar bent.
Mijn vriend is wel zo ja. Hij is ook meteen aanwezig en ik val echt mega in het niet als we samen ergens zijn.
maandag 21 maart 2022 om 14:13
To, eenzaamheid is niet raar of zo. Er zijn echt wel veel mensen eenzaam, ondanks partner, kinderen, collega's. Zelf zie ik het als een gemis van een warme/wat diepere connectie, het gemis van een echte klik.
Een goede ouder-kindrelatie is vaak warm/liefdevol, maar met je kinderen heb je het vaak niet over jouw favoriete serie/hobby of over de problemen/frustraties in je leven. Met een partner heb je vaak een andere relatie, maar ook vaak genoeg dat hoewel je het samen fijn en leuk hebt, jij jouw frustraties of problemen niet bij jouw partner terecht kunt. Dat is wel jammer, maar het schijnt heel normaal te zijn, want daar heb je dan vaak weer vriendinnen voor.
To, heel irritant als jijzelf vaak een voorzetje doet om iets af te spreken, maar er gewoon weinig reactie op komt. Wat je kunt doen, is dit eens aankaarten. Heb je daar geen zin in, dan zelf niet teveel energie er meer in steken en kijken of je andere contacten kunt vinden, die wel energie in jullie relatie willen steken.
Heb je nu eigenlijk het idee dat je echt contact hebt met jouw vriend? Dat je klik/emotionele verbinding hebt, dat jullie echt iets delen, naast een huis?
Een goede ouder-kindrelatie is vaak warm/liefdevol, maar met je kinderen heb je het vaak niet over jouw favoriete serie/hobby of over de problemen/frustraties in je leven. Met een partner heb je vaak een andere relatie, maar ook vaak genoeg dat hoewel je het samen fijn en leuk hebt, jij jouw frustraties of problemen niet bij jouw partner terecht kunt. Dat is wel jammer, maar het schijnt heel normaal te zijn, want daar heb je dan vaak weer vriendinnen voor.
To, heel irritant als jijzelf vaak een voorzetje doet om iets af te spreken, maar er gewoon weinig reactie op komt. Wat je kunt doen, is dit eens aankaarten. Heb je daar geen zin in, dan zelf niet teveel energie er meer in steken en kijken of je andere contacten kunt vinden, die wel energie in jullie relatie willen steken.
Heb je nu eigenlijk het idee dat je echt contact hebt met jouw vriend? Dat je klik/emotionele verbinding hebt, dat jullie echt iets delen, naast een huis?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 21 maart 2022 om 14:49
Rose81 schreef: ↑21-03-2022 13:13Ik snap wel wat je zegt. Het voelt voor mij persoonlijk heel dubbel omdat ik wel iemand ben die sociale contacten onderhoudt. Ik ben juist diegene die altijd appt en iets wil gaan doen. Maar ik merk juist dat iedereen met zijn eigen gezin zo is. En mijn eigen invulling dan dat ik niet leuk genoeg ben. Zo voel ik dat wel. Ik app vaker in vriendinnenapp wat iedereen gaat doen en ik krijg dan vaak helemaal geen reactie. Het is ook niet dat ik dagelijks app, dus dat het te veel zou zijn. Maar ik merk dat ik introvert ben in de zin van dat ik niet goed ben in small talks. Zo over niets heel lang praten. Kan ik niet.
Mijn vriend is wel zo ja. Hij is ook meteen aanwezig en ik val echt mega in het niet als we samen ergens zijn.
Dat zou ik inderdaad erg moeilijk vinden. Neem je al de stap om initiatief te nemen, dan wordt er niet gereageerd. Ik denk wel dat dat komt omdat je het in een groepsapp voorstelt. Dan voelen mensen niet dat zij degenen zijn die moeten antwoorden (want anderen kunnen toch ook antwoorden). Of ze wachten af om te kijken wie er reageert (ofwel, wie er nog meer mee gaan). Maar met name om dat laaste zou ik het gevoel hebben dat ik in m'n uppie dan niet leuk genoeg ben. Er zijn ook nog mensen die het domweg niet efficiënt vinden als een afspraak niet met meerdere vrienden gecombineerd kwan worden. Zelf heb ik ook niet altijd een enthousiaste eerste reactie, zeker niet in een groepsapp omdat ik dan van tevoren niet weet waar ik aan toe ben (hoe groot de groep wordt), maar ben zo'n type dat het dan achteraf toch wel erg leuk vond om iemand weer te zien.
Het is onmogelijk om continu de juiste balans te voelen. Meer dat je dat gevoel van eenzaamheid er ook moet laten zijn, het is iets wat bij iedereen soms de kop opsteekt, hoort bij het leven. Ook bij degene met heel veel vrienden, die op een moment allemaal niet beschikbaar zijn. Je kunt soms denken dat je de enige bent met dit gevoel, zeker op momenten dat het bij jou opspeelt terwijl anderen allemaal iets te doen hebben. Op de momenten dat je zelf wel iets leuks op de planning hebt staan vraag je je ook niet af of anderen misschien behoefte hebben aan jou, ten minste, zo werkt dat voor mij en die gedachte helpt me wel relativeren wanneer ik me eenzaam voel.
Je gezin is lange tijd een fijne deken geweest, want: zij zijn er altijd. Je kunt er altijd op rekenen en zij op jou. Daar komt dat 'ten dienste van' opstellen vandaan, niet alleen voor hen, maar zeker ook voor jezelf. Ik zit nu in de fase dat mijn kinderen zelf bepalen of en wanneer ze welk weekend langskomen. En dat vergt veel van me... soms teleurstelling vanwege het gemak en de vrijblijvendheid (ik weet nog niet of ik wat voor school moet doen, iemand organiseert een feestje waar ik liever heen ga – en mam, jij bent er sowieso toch altijd...
Het is best lastig om daar je weg in te vinden zonder je altijd naar alles en iedereen te schikken, dat vind ik zelf ook erg lastig.Over dat jij in het niet valt bij je vriend... Ja, dat herken ik helemaal. Op zich normaal als je als 'partner van' mee gaat naar mensen die je via hem kent. Maar ook bij vrienden die ik via hem nu ook al meer dan acht jaar ken blijven het altijd zijn vrienden. En ik weet dat dit eigenlijk in mijn hoofd zit en me daar dan ook naar gedraag – wat voor anderen dan weer versterkt dat ik in het niet val bij mijn 'graag geziene vriend', soort selfufilling prophecy!
maandag 21 maart 2022 om 15:20
Wat er ook bijkomt, zo voelt het voor mij, ik een gesprek tussen mijn vriend en zijn dochter heb opgevangen. (dunne muren, zat niet af te luisteren 
) Ze is 8 jaar en mijn vriend en zijn ex hebben een slechte band. Ze zegt dat ze niet lekker slaapt omdat ze veel geluiden hoort en discussie.... ja ik heb 2 pubers en die zijn niet altijd makkelijk. Naar bed gaan doen ze overigens super stil om niemand wakker te maken. Maar er is meer discussie met hun dan mijn vriend heeft met zijn dochter ja.
Ik voel me daar al bezwaard onder want het verpest zeker wel eens de sfeer. Zij is enig kind en haar moeder doet (nog meer) alles voor haar. Alle aandacht krijgt ze en nu is dat minder bij ons ja.
Ik ben bang dat ze het niet leuk vind bij ons en ik vind het ook minder met momenten. Dat brengt toch een druk mee met mij en ik voel me ook echt zo een niet leuk persoon met dit alles.
Ik mis het leuke gezinsleven, dat het leuk en gezellig is. Tuurlijk ook met ruzie maar dan heb je wel beide ouders.
En daarbij inderdaad mijn vriendinnen en mijn gevoel. Het maakt op dit moment dat ik echt uitkijk om weer naar bed te gaan en te slapen. Alles kost me gewoon energie.
) Ze is 8 jaar en mijn vriend en zijn ex hebben een slechte band. Ze zegt dat ze niet lekker slaapt omdat ze veel geluiden hoort en discussie.... ja ik heb 2 pubers en die zijn niet altijd makkelijk. Naar bed gaan doen ze overigens super stil om niemand wakker te maken. Maar er is meer discussie met hun dan mijn vriend heeft met zijn dochter ja. Ik voel me daar al bezwaard onder want het verpest zeker wel eens de sfeer. Zij is enig kind en haar moeder doet (nog meer) alles voor haar. Alle aandacht krijgt ze en nu is dat minder bij ons ja.
Ik ben bang dat ze het niet leuk vind bij ons en ik vind het ook minder met momenten. Dat brengt toch een druk mee met mij en ik voel me ook echt zo een niet leuk persoon met dit alles.
Ik mis het leuke gezinsleven, dat het leuk en gezellig is. Tuurlijk ook met ruzie maar dan heb je wel beide ouders.
En daarbij inderdaad mijn vriendinnen en mijn gevoel. Het maakt op dit moment dat ik echt uitkijk om weer naar bed te gaan en te slapen. Alles kost me gewoon energie.
maandag 21 maart 2022 om 16:40
maandag 21 maart 2022 om 17:27
Op dit moment niet zo veel maar dat komt ook omdat ik niet lekker in mijn vel zit.montblanc schreef: ↑21-03-2022 16:40To, wanneer doe je eigenlijk iets leuks met je vriend? Ik lees alleen maar dat jullie langs elkaar heen leven en werken en voor jullie eigen kinderen zorgen (logisch hoor, dat laatste) daarnaast doe jij nu ook het (hele?) huishouden. Wat haal je nu eigenlijk uit jullie relatie?
We doen ook weinig samen op dit moment. Ik mis het simpele op zaterdag naar de winkel gaan of terras. En als de kids er zijn is het niet makkelijk om samen te zijn of te praten überhaupt
zondag 15 mei 2022 om 10:50
Hoi,
Ik lees net je topic en ik was even nieuwsgierig hoe het nu met je is? Voel je je al wat beter?
Ik betrap mezelf er op dat ik me toch wel regelmatig eenzaam voel, soms zeg ik tegen mezelf dat ik het prima vind om alleen te zijn maar is dat echt wel zo. Ik heb mijn leven prima voor elkaar, goeie baan 3 dagen in de week, leuk huisje, geen geld problemen of vervelende exen, ben al 10 jaar single. Ben inmiddels de 50 gepasseerd en denk vaak na over wat ik anders had moeten doen of hoe mijn leven jaren geleden was. Toen had ik dit gevoel niet, ik ondernam van alles met vrienden maar geleidelijk aan is mijn leven veranderd, vriendschappen veranderen of misschien ben ik wel veranderd dat ik bepaalde dingen nu anders zie. Corona heeft daar ook een bijdrage aan geleverd.
En dat gevoel is er niet altijd maar komt af en toe opdagen. Nu heb ik net een week vakantie gehad en ben het grootste gedeelte alleen geweest, niemand die even vraagt of ik zin om iets te doen, en als ik zelf iets voorstel zijn mensen altijd druk met hun eigen leven. Nu is het zondag met prachtig weer maar ik zal vandaag weer alleen zijn omdat er niemand is met wie ik iets zou kunnen ondernemen en dat voelt verdrietig. Dus ik ga straks even beetje in mijn tuin werken, dat geeft me altijd wel weer een beter gevoel.
Dus, je bent niet alleen met je eenzame gevoel. En ik denk dat er velen onder ons zijn. Dus bij deze even een
Ik lees net je topic en ik was even nieuwsgierig hoe het nu met je is? Voel je je al wat beter?
Ik betrap mezelf er op dat ik me toch wel regelmatig eenzaam voel, soms zeg ik tegen mezelf dat ik het prima vind om alleen te zijn maar is dat echt wel zo. Ik heb mijn leven prima voor elkaar, goeie baan 3 dagen in de week, leuk huisje, geen geld problemen of vervelende exen, ben al 10 jaar single. Ben inmiddels de 50 gepasseerd en denk vaak na over wat ik anders had moeten doen of hoe mijn leven jaren geleden was. Toen had ik dit gevoel niet, ik ondernam van alles met vrienden maar geleidelijk aan is mijn leven veranderd, vriendschappen veranderen of misschien ben ik wel veranderd dat ik bepaalde dingen nu anders zie. Corona heeft daar ook een bijdrage aan geleverd.
En dat gevoel is er niet altijd maar komt af en toe opdagen. Nu heb ik net een week vakantie gehad en ben het grootste gedeelte alleen geweest, niemand die even vraagt of ik zin om iets te doen, en als ik zelf iets voorstel zijn mensen altijd druk met hun eigen leven. Nu is het zondag met prachtig weer maar ik zal vandaag weer alleen zijn omdat er niemand is met wie ik iets zou kunnen ondernemen en dat voelt verdrietig. Dus ik ga straks even beetje in mijn tuin werken, dat geeft me altijd wel weer een beter gevoel.
Dus, je bent niet alleen met je eenzame gevoel. En ik denk dat er velen onder ons zijn. Dus bij deze even een
