Psyche
alle pijlers
hoe overleef ik de wachtlijst???
zaterdag 29 mei 2010 om 21:50
hallo allemaal
Sinds begin dit jaar gaat het niet zo lekker. Langzaam aan weer richting depressie en een paar maanden geleden zat ik dan toch weer echt in de depressie zoals ik die al vaker heb gehad.
Deze keer alleen niet aan de bel getrokken bij Huisarts/GGZ
Ben daar bekent mee en dacht dat ik het wel zelf zou redden.
En weet uit ervaring dat het ook weer voer gaat/.
Dingen blijven doen, de deur uit blijven gaan enz enz.
Maar......
Een maand geleden ging het toch echt niet goed meer. Voelde mij al dagen niet lekker en zondags ben ik in de paniek/hyperventilatie en in de war geraakt.
Een vriendin heeft me toen geholpen en met medicijnen op bed gebracht.
Ik ben daar wel zo van geschrokken dat ik de volgende ochtend bij de huisarts zat. Ik heb een zoon van 5 en moet/wil daar wel verantwoord voor kunnen zorgen.
Goed, over de drempel heengestapt. Maar dan. Ik moet 3 maanden!!!!! wachten voor ik kan starten met een behandeling. Als het volgens plan verloopt dan he...
Tussendoor nog wel de intake maar verder is het overleven en uitzoeken tot die tijd!!
En dan is het net vakantie tijd dus zijn er veel medewerkers op vakantie (terecht en logisch ook)
Maar het gaat niet goed! Echt niet! Ik zak verder weg en het kost mij zoveel moeite /energie/kracht om voor zoon te blijven zorgen.
Hij gaat iets meer naar zijn vader en zijn vrouw en daar heb ik mazzel mee!
Voorbeeldje: Afgelopen dinsdag een dagje naar de dierentuin geweest (wat al maaanden geleden was gepland) Om 9:00 de deur uit gegaan en om 16:00 weer thuis. Was gezellig , leuk, niks mis mee.
Maar daarna, KAPOT. huilen van de spierpijn(verkrampt) en moeheid. En woensdag donderdag en vrijdag ook nog........
Ik kan dit echt niet nog weken volhouden.....
wat moet ik nou??
Ik neem veel rust en probeer prikkels te beperken omdat ik daar heftig op reageer.
Maar zoon moet wel eten. schone kleren aan het het huis moet ook een beetje netjes blijven.......boodschappen doen.
Dit houd mij aan de ene kant in ene ritme wat heel gezond is dnek ik maar het is zoooooooooooo slopend...
Om 11:00 sóchtends ben ik al op.
Afgelopen week 3 keer op het school plein staan snotteren om niks.
Iemand die vroeg hoe het met mij was, zoon die iets vroeg wat ik niet trok...
Niet normaal toch??
Ik slik AD, al jaren en tijdelijk verhoogde dosis..
Iemand tips advies??
De enige manier om sneller hulp te krijgen is om een suicide poging te doen....
Ben ik niet van plan! Kan niet naar zoon toe en die ben ik daarna kwijt......geen optie.
Sinds begin dit jaar gaat het niet zo lekker. Langzaam aan weer richting depressie en een paar maanden geleden zat ik dan toch weer echt in de depressie zoals ik die al vaker heb gehad.
Deze keer alleen niet aan de bel getrokken bij Huisarts/GGZ
Ben daar bekent mee en dacht dat ik het wel zelf zou redden.
En weet uit ervaring dat het ook weer voer gaat/.
Dingen blijven doen, de deur uit blijven gaan enz enz.
Maar......
Een maand geleden ging het toch echt niet goed meer. Voelde mij al dagen niet lekker en zondags ben ik in de paniek/hyperventilatie en in de war geraakt.
Een vriendin heeft me toen geholpen en met medicijnen op bed gebracht.
Ik ben daar wel zo van geschrokken dat ik de volgende ochtend bij de huisarts zat. Ik heb een zoon van 5 en moet/wil daar wel verantwoord voor kunnen zorgen.
Goed, over de drempel heengestapt. Maar dan. Ik moet 3 maanden!!!!! wachten voor ik kan starten met een behandeling. Als het volgens plan verloopt dan he...
Tussendoor nog wel de intake maar verder is het overleven en uitzoeken tot die tijd!!
En dan is het net vakantie tijd dus zijn er veel medewerkers op vakantie (terecht en logisch ook)
Maar het gaat niet goed! Echt niet! Ik zak verder weg en het kost mij zoveel moeite /energie/kracht om voor zoon te blijven zorgen.
Hij gaat iets meer naar zijn vader en zijn vrouw en daar heb ik mazzel mee!
Voorbeeldje: Afgelopen dinsdag een dagje naar de dierentuin geweest (wat al maaanden geleden was gepland) Om 9:00 de deur uit gegaan en om 16:00 weer thuis. Was gezellig , leuk, niks mis mee.
Maar daarna, KAPOT. huilen van de spierpijn(verkrampt) en moeheid. En woensdag donderdag en vrijdag ook nog........
Ik kan dit echt niet nog weken volhouden.....
wat moet ik nou??
Ik neem veel rust en probeer prikkels te beperken omdat ik daar heftig op reageer.
Maar zoon moet wel eten. schone kleren aan het het huis moet ook een beetje netjes blijven.......boodschappen doen.
Dit houd mij aan de ene kant in ene ritme wat heel gezond is dnek ik maar het is zoooooooooooo slopend...
Om 11:00 sóchtends ben ik al op.
Afgelopen week 3 keer op het school plein staan snotteren om niks.
Iemand die vroeg hoe het met mij was, zoon die iets vroeg wat ik niet trok...
Niet normaal toch??
Ik slik AD, al jaren en tijdelijk verhoogde dosis..
Iemand tips advies??
De enige manier om sneller hulp te krijgen is om een suicide poging te doen....
Ben ik niet van plan! Kan niet naar zoon toe en die ben ik daarna kwijt......geen optie.
zaterdag 29 mei 2010 om 21:55
zaterdag 29 mei 2010 om 21:59
Idd, je kan bij veel eerste lijns psychologen direct terecht, heb je ook wel een verwijzing voor nodig van je ha. En vaak een eigen bijdrage. Maar goed, als de nood nu hoog is, dan lijkt het mij echt nodig maandag je ha te bellen om je daarnaar te verwijzen.
Sterkte
Sterkte
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zaterdag 29 mei 2010 om 21:59
Bel een vriendin en ga met haar maandag langs je ha. Zij kan daar uit de doeken doen hoe het met je gaat en dat de situatie onhoudbaar is. Geloof me, als je ha een beetje zijn best doet hoef je echt niet maanden te wAchten. Neem je vriendin vooral mee als emotionele back up. Dit moet je niet alleen doen!
zaterdag 29 mei 2010 om 22:01
quote:Sarah Scott schreef op 29 mei 2010 @ 21:54:
Dat laatste is zeer zeker geen optie!
Wat naar dat je je zo verschrikkelijk voelt. Is er geen nooddienst ofzoiets? Sorry heb er geen verstand van, hopelijk andere forummers wel...
Heb ik die bewuste zondag gebelt.....advies was echt briljant.......NOT
je raad het nooit.........maar ik meost ontspannen!!!! echt was het enige wat ze me wist te vertellen/adviseren.....nogal schokkend vond ik dat eerlijk gezegt.
Kan er nu wel om lachen maar toen....
Dat laatste is zeer zeker geen optie!
Wat naar dat je je zo verschrikkelijk voelt. Is er geen nooddienst ofzoiets? Sorry heb er geen verstand van, hopelijk andere forummers wel...
Heb ik die bewuste zondag gebelt.....advies was echt briljant.......NOT
je raad het nooit.........maar ik meost ontspannen!!!! echt was het enige wat ze me wist te vertellen/adviseren.....nogal schokkend vond ik dat eerlijk gezegt.
Kan er nu wel om lachen maar toen....
zaterdag 29 mei 2010 om 22:02
Allereerst .
wat een moeilijke situatie zit je in zeg.
Maar bedenk (en dat doe je al gelukkig) dat suïcide nooit een oplossing is. Al ken ik dat gevoel heel goed helaas.
Ik zou toch nog een keer naar de HA zodat duidelijk is dat het echt spoed heeft..soms kun je dan tijdelijk terecht bij de crisisdiensd.
Heb je iemand die misschien tijdelijk de zorg over je zoontje met je kan en wil delen?
Zodat je iets meer rust kan nemen als dat nodig lijkt.
Iemand die b.v. je zoontje van school haalt en terug brengt tussen de middag ofzo tot jij je weer iets beter voeld.
sterkte liefs IndianSummer1980
wat een moeilijke situatie zit je in zeg.
Maar bedenk (en dat doe je al gelukkig) dat suïcide nooit een oplossing is. Al ken ik dat gevoel heel goed helaas.
Ik zou toch nog een keer naar de HA zodat duidelijk is dat het echt spoed heeft..soms kun je dan tijdelijk terecht bij de crisisdiensd.
Heb je iemand die misschien tijdelijk de zorg over je zoontje met je kan en wil delen?
Zodat je iets meer rust kan nemen als dat nodig lijkt.
Iemand die b.v. je zoontje van school haalt en terug brengt tussen de middag ofzo tot jij je weer iets beter voeld.
sterkte liefs IndianSummer1980
Kijk altijd eerst in de spiegel, voor je een ander veroordeeld!
zaterdag 29 mei 2010 om 22:02
Lieve Benmamma, wat ontzettend vervelend voor je allemaal.
Kun je geen hulp krijgen van familie? Ik ben 2 jaar geleden een paar maanden flink depressief geweest (had een sociale reden, niet chronisch) en mijn ouders zijn toen een paar weken bij mij in huis geweest. Niet om me van alles uit handen te nemen, maar meer als ondersteuning. Ik begon met AD, dat moest inwerken, wat ook nog eens vervelend was. Mijn moeder sliep bij me en dat heeft me zo'n ontzettend veilig gevoel gegeven. Ik bleef gewoon zelf m'n ding doen. Zoon naar school brengen, boodschapjes etc., maar als ik dacht dat het nodig was, ging mijn moeder mee.
Ik ben ervan overtuigd dat deze steun mij sneller uit mijn depressie heeft geholpen.
Voor nu...een dikke knuffel en heel veel sterkte!
Kun je geen hulp krijgen van familie? Ik ben 2 jaar geleden een paar maanden flink depressief geweest (had een sociale reden, niet chronisch) en mijn ouders zijn toen een paar weken bij mij in huis geweest. Niet om me van alles uit handen te nemen, maar meer als ondersteuning. Ik begon met AD, dat moest inwerken, wat ook nog eens vervelend was. Mijn moeder sliep bij me en dat heeft me zo'n ontzettend veilig gevoel gegeven. Ik bleef gewoon zelf m'n ding doen. Zoon naar school brengen, boodschapjes etc., maar als ik dacht dat het nodig was, ging mijn moeder mee.
Ik ben ervan overtuigd dat deze steun mij sneller uit mijn depressie heeft geholpen.
Voor nu...een dikke knuffel en heel veel sterkte!
zaterdag 29 mei 2010 om 22:06
quote:mylenevalerie schreef op 29 mei 2010 @ 21:59:
Idd, je kan bij veel eerste lijns psychologen direct terecht, heb je ook wel een verwijzing voor nodig van je ha. En vaak een eigen bijdrage. Maar goed, als de nood nu hoog is, dan lijkt het mij echt nodig maandag je ha te bellen om je daarnaar te verwijzen.
Sterkte
Ik heb mijn vergeodingen van de verzekering er bijgepakt en ik mag 9 keer naar een eerste loijns psycholoog zonder dat het mij geld kost.Maar daarna moet ik alles zelf betalen.
Aangezien ik van de bijstand leef is dat helaas geen optie...
A;ls ik daar voor 9 keer heen zou gaan ben ik denk ik 3 afspraken kwijt aan mijn verhaal te vertellen. ..........is nogal complex allemaal en vooral veeeeeeeeeeeeeeeel.
Bij het GGZhebben ze mijn dossier,
hoop niet dat ik nu overkom alsof ik niks wil......
zie alleen het nut niet in van 6 keer met iemand praten en daarna opnieuw beginnen bij GGZ.
Problemen zijn wel zo complex dat het niet met die sessies klaar zal zijn........
Opname is namelijk ook al als optie genoemd maar probeer ik te voorkomen ivm zoon en ben zelf ook liever thuis in mijn eigen bed . Maar is het noodzakelijk dan ga ik natuuurlijk wel.
Idd, je kan bij veel eerste lijns psychologen direct terecht, heb je ook wel een verwijzing voor nodig van je ha. En vaak een eigen bijdrage. Maar goed, als de nood nu hoog is, dan lijkt het mij echt nodig maandag je ha te bellen om je daarnaar te verwijzen.
Sterkte
Ik heb mijn vergeodingen van de verzekering er bijgepakt en ik mag 9 keer naar een eerste loijns psycholoog zonder dat het mij geld kost.Maar daarna moet ik alles zelf betalen.
Aangezien ik van de bijstand leef is dat helaas geen optie...
A;ls ik daar voor 9 keer heen zou gaan ben ik denk ik 3 afspraken kwijt aan mijn verhaal te vertellen. ..........is nogal complex allemaal en vooral veeeeeeeeeeeeeeeel.
Bij het GGZhebben ze mijn dossier,
hoop niet dat ik nu overkom alsof ik niks wil......
zie alleen het nut niet in van 6 keer met iemand praten en daarna opnieuw beginnen bij GGZ.
Problemen zijn wel zo complex dat het niet met die sessies klaar zal zijn........
Opname is namelijk ook al als optie genoemd maar probeer ik te voorkomen ivm zoon en ben zelf ook liever thuis in mijn eigen bed . Maar is het noodzakelijk dan ga ik natuuurlijk wel.
zaterdag 29 mei 2010 om 22:09
quote:Stien schreef op 29 mei 2010 @ 22:02:
Lieve Benmamma, wat ontzettend vervelend voor je allemaal.
Kun je geen hulp krijgen van familie? Ik ben 2 jaar geleden een paar maanden flink depressief geweest (had een sociale reden, niet chronisch) en mijn ouders zijn toen een paar weken bij mij in huis geweest. Niet om me van alles uit handen te nemen, maar meer als ondersteuning. Ik begon met AD, dat moest inwerken, wat ook nog eens vervelend was. Mijn moeder sliep bij me en dat heeft me zo'n ontzettend veilig gevoel gegeven. Ik bleef gewoon zelf m'n ding doen. Zoon naar school brengen, boodschapjes etc., maar als ik dacht dat het nodig was, ging mijn moeder mee.
Ik ben ervan overtuigd dat deze steun mij sneller uit mijn depressie heeft geholpen.
Voor nu...een dikke knuffel en heel veel sterkte!
Helaas....
Mijn moeder is zwaar psychotisch. Dus geen optie.
Mijn vader is gedeeltelijk de reden dat ik depressief ben en is ook niet van het helpen.
Vind dat ik oud genoeg ben om mijn eigen broek op te houden....
(zal ik hem aan herrinneren als hij hulpbehoevend is geworden )
Lieve Benmamma, wat ontzettend vervelend voor je allemaal.
Kun je geen hulp krijgen van familie? Ik ben 2 jaar geleden een paar maanden flink depressief geweest (had een sociale reden, niet chronisch) en mijn ouders zijn toen een paar weken bij mij in huis geweest. Niet om me van alles uit handen te nemen, maar meer als ondersteuning. Ik begon met AD, dat moest inwerken, wat ook nog eens vervelend was. Mijn moeder sliep bij me en dat heeft me zo'n ontzettend veilig gevoel gegeven. Ik bleef gewoon zelf m'n ding doen. Zoon naar school brengen, boodschapjes etc., maar als ik dacht dat het nodig was, ging mijn moeder mee.
Ik ben ervan overtuigd dat deze steun mij sneller uit mijn depressie heeft geholpen.
Voor nu...een dikke knuffel en heel veel sterkte!
Helaas....
Mijn moeder is zwaar psychotisch. Dus geen optie.
Mijn vader is gedeeltelijk de reden dat ik depressief ben en is ook niet van het helpen.
Vind dat ik oud genoeg ben om mijn eigen broek op te houden....
(zal ik hem aan herrinneren als hij hulpbehoevend is geworden )
zaterdag 29 mei 2010 om 22:10
Lieve Benmamma, wat naar dat je je zo voelt. Ik ga nu iets zeggen wat je niet wilt horen, maar ik doe het toch....
Kun jij onder deze omstandigheden nog voor je kind zorgen? Is het niet beter als je kind een poosje bij zijn vader en zijn vrouw blijft? Zodat jij de ruimte hebt om aan jezelf te gaan werken?
Als het je zoveel moeite kost om je kind te verzorgen, laat het dan even aan hen over.
Kun jij onder deze omstandigheden nog voor je kind zorgen? Is het niet beter als je kind een poosje bij zijn vader en zijn vrouw blijft? Zodat jij de ruimte hebt om aan jezelf te gaan werken?
Als het je zoveel moeite kost om je kind te verzorgen, laat het dan even aan hen over.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 29 mei 2010 om 22:10
Het ene hoeft het andere toch niet in de weg te staan? Neem je die 9x bij die eerste lijns psycholoog, ondertussen sta je toch nog in de wacht bij het GGZ, en daar kan je toch gewoon terecht? Geen eigen bijdrage. Dus dan hoef je met deze "constructie" toch niets te betalen?
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zaterdag 29 mei 2010 om 22:11
quote:IndianSummer1980 schreef op 29 mei 2010 @ 22:02:
Allereerst .
wat een moeilijke situatie zit je in zeg.
Maar bedenk (en dat doe je al gelukkig) dat suïcide nooit een oplossing is. Al ken ik dat gevoel heel goed helaas.
Ik zou toch nog een keer naar de HA zodat duidelijk is dat het echt spoed heeft..soms kun je dan tijdelijk terecht bij de crisisdiensd.
Heb je iemand die misschien tijdelijk de zorg over je zoontje met je kan en wil delen?
Zodat je iets meer rust kan nemen als dat nodig lijkt.
Iemand die b.v. je zoontje van school haalt en terug brengt tussen de middag ofzo tot jij je weer iets beter voeld.
sterkte liefs IndianSummer1980
Denk dat ik er niet langr aan ontkom.....
Wil graag het zo gewoon mogelijk houden voor hem. Hij is nog maar 5. Maar is helaas niet meer realistisch.
Bah ik voel me zo KUT!!! Zit alweer te janken vanmachteloosheid.
Allereerst .
wat een moeilijke situatie zit je in zeg.
Maar bedenk (en dat doe je al gelukkig) dat suïcide nooit een oplossing is. Al ken ik dat gevoel heel goed helaas.
Ik zou toch nog een keer naar de HA zodat duidelijk is dat het echt spoed heeft..soms kun je dan tijdelijk terecht bij de crisisdiensd.
Heb je iemand die misschien tijdelijk de zorg over je zoontje met je kan en wil delen?
Zodat je iets meer rust kan nemen als dat nodig lijkt.
Iemand die b.v. je zoontje van school haalt en terug brengt tussen de middag ofzo tot jij je weer iets beter voeld.
sterkte liefs IndianSummer1980
Denk dat ik er niet langr aan ontkom.....
Wil graag het zo gewoon mogelijk houden voor hem. Hij is nog maar 5. Maar is helaas niet meer realistisch.
Bah ik voel me zo KUT!!! Zit alweer te janken vanmachteloosheid.
zaterdag 29 mei 2010 om 22:13
quote:Conundrum schreef op 29 mei 2010 @ 22:10:
Benmama, veel sterkte, het is zo ontzettend rot, als je zelf bijtijds aan de bel trekt, dat niemand je kan helpen.
Zelf ook meegemaakt, wat voelde ik me toen alleen staan.
Zelf ben ik niet zo te spreken over het GGZ en een psychotherapeut, kost alleen je eigen bijdrageJa maar voor 9 gesprekken. daarna alles zelf betalen en leef van een bijstandsuitkering.Gaat verder prima maar kan ik geen therapeut van betalen..(wat ook terecht is trouwens)
Benmama, veel sterkte, het is zo ontzettend rot, als je zelf bijtijds aan de bel trekt, dat niemand je kan helpen.
Zelf ook meegemaakt, wat voelde ik me toen alleen staan.
Zelf ben ik niet zo te spreken over het GGZ en een psychotherapeut, kost alleen je eigen bijdrageJa maar voor 9 gesprekken. daarna alles zelf betalen en leef van een bijstandsuitkering.Gaat verder prima maar kan ik geen therapeut van betalen..(wat ook terecht is trouwens)
zaterdag 29 mei 2010 om 22:15
quote:benmamma schreef op 29 mei 2010 @ 22:06:
[...]
hoop niet dat ik nu overkom alsof ik niks wil......
Zo kom je echt niet over. Ik vind deze schreeuw om hulp alleen maar aangeven dat je juist heel veel verantwoordelijkheidsgevoel naar je zoon toe hebt. Ik weet dat je het nu niet zo voelt, maar je zoon mag trots zijn op zijn moeder, die zo haar problemen wil oplossen.
Opname is namelijk ook al als optie genoemd maar probeer ik te voorkomen ivm zoon en ben zelf ook liever thuis in mijn eigen bed . Maar is het noodzakelijk dan ga ik natuuurlijk wel.Dit vind ik wel heel dapper. Ik hoop alleen wel dat het niet nodig is en dat er toch een andere oplossing is waar iedereen baat bij heeft.
Veel succes en sterkte!!
[...]
hoop niet dat ik nu overkom alsof ik niks wil......
Zo kom je echt niet over. Ik vind deze schreeuw om hulp alleen maar aangeven dat je juist heel veel verantwoordelijkheidsgevoel naar je zoon toe hebt. Ik weet dat je het nu niet zo voelt, maar je zoon mag trots zijn op zijn moeder, die zo haar problemen wil oplossen.
Opname is namelijk ook al als optie genoemd maar probeer ik te voorkomen ivm zoon en ben zelf ook liever thuis in mijn eigen bed . Maar is het noodzakelijk dan ga ik natuuurlijk wel.Dit vind ik wel heel dapper. Ik hoop alleen wel dat het niet nodig is en dat er toch een andere oplossing is waar iedereen baat bij heeft.
Veel succes en sterkte!!
zaterdag 29 mei 2010 om 22:17
Er zal toch wel een aanvullende regeling zijn voor mensen in de bijstand? De tweedelijnspsycholoog bv. wordt ook uit een apart potje betaald. Heb daar 2 jaar geleden een aantal sessies bij gehad en nooit een rekening o.i.d. gezien. Ook niet van de zorgverzekering.
Vervelend dat je niet bij je ouders terecht kunt, Benmamma. Ik ken je verdere verhaal natuurlijk niet, maar als zij (of iig je vader) de reden zijn dat je depressief bent, dan zijn zij niet de aangewezen personen.
Vervelend dat je niet bij je ouders terecht kunt, Benmamma. Ik ken je verdere verhaal natuurlijk niet, maar als zij (of iig je vader) de reden zijn dat je depressief bent, dan zijn zij niet de aangewezen personen.
zaterdag 29 mei 2010 om 22:17
quote:benmamma schreef op 29 mei 2010 @ 22:06:
[...]
Ik heb mijn vergeodingen van de verzekering er bijgepakt en ik mag 9 keer naar een eerste loijns psycholoog zonder dat het mij geld kost.Maar daarna moet ik alles zelf betalen.
Aangezien ik van de bijstand leef is dat helaas geen optie...
A;ls ik daar voor 9 keer heen zou gaan ben ik denk ik 3 afspraken kwijt aan mijn verhaal te vertellen. ..........is nogal complex allemaal en vooral veeeeeeeeeeeeeeeel.
Bij het GGZhebben ze mijn dossier,
hoop niet dat ik nu overkom alsof ik niks wil......
zie alleen het nut niet in van 6 keer met iemand praten en daarna opnieuw beginnen bij GGZ.
Problemen zijn wel zo complex dat het niet met die sessies klaar zal zijn........
Opname is namelijk ook al als optie genoemd maar probeer ik te voorkomen ivm zoon en ben zelf ook liever thuis in mijn eigen bed . Maar is het noodzakelijk dan ga ik natuuurlijk wel.er is vast wel een gulden middenweg. Als opname als optie genoemd is, dan is er best een kans dat jij onder het kopje 'tweedelijns' valt. In dat geval zit er geen limiet aan het aantal keer dat je met een psycholoog kan praten en wordt alles vergoed.
[...]
Ik heb mijn vergeodingen van de verzekering er bijgepakt en ik mag 9 keer naar een eerste loijns psycholoog zonder dat het mij geld kost.Maar daarna moet ik alles zelf betalen.
Aangezien ik van de bijstand leef is dat helaas geen optie...
A;ls ik daar voor 9 keer heen zou gaan ben ik denk ik 3 afspraken kwijt aan mijn verhaal te vertellen. ..........is nogal complex allemaal en vooral veeeeeeeeeeeeeeeel.
Bij het GGZhebben ze mijn dossier,
hoop niet dat ik nu overkom alsof ik niks wil......
zie alleen het nut niet in van 6 keer met iemand praten en daarna opnieuw beginnen bij GGZ.
Problemen zijn wel zo complex dat het niet met die sessies klaar zal zijn........
Opname is namelijk ook al als optie genoemd maar probeer ik te voorkomen ivm zoon en ben zelf ook liever thuis in mijn eigen bed . Maar is het noodzakelijk dan ga ik natuuurlijk wel.er is vast wel een gulden middenweg. Als opname als optie genoemd is, dan is er best een kans dat jij onder het kopje 'tweedelijns' valt. In dat geval zit er geen limiet aan het aantal keer dat je met een psycholoog kan praten en wordt alles vergoed.
zaterdag 29 mei 2010 om 22:19
quote:anhar schreef op 29 mei 2010 @ 21:55:
google 's op HSK groep. Die hebben geen wachtlijst en zitten door het hele land. Júist voor dit soort situaties hebben zij altijd psychologen 'vrij' in de planning.
Heel goed advies. Toen ik met een paniekstoornis bij de huisarts kwam, heeft ze me ernaar doorverwezen, en ik kon er meteen langskomen. Zelfs de huisarts was verbaasd over de snelheid waarmee dat ging. Ik ben er heel erg goed geholpen.
Edit: en ik heb de hele behandeling vergoed gekregen - wel via de aanvullende verzekering die we hebben. Ik weet niet hoe het zit met een basisverzekering.
Heel veel sterkte, meis Ik hoop dat je snel hulp zult krijgen.
google 's op HSK groep. Die hebben geen wachtlijst en zitten door het hele land. Júist voor dit soort situaties hebben zij altijd psychologen 'vrij' in de planning.
Heel goed advies. Toen ik met een paniekstoornis bij de huisarts kwam, heeft ze me ernaar doorverwezen, en ik kon er meteen langskomen. Zelfs de huisarts was verbaasd over de snelheid waarmee dat ging. Ik ben er heel erg goed geholpen.
Edit: en ik heb de hele behandeling vergoed gekregen - wel via de aanvullende verzekering die we hebben. Ik weet niet hoe het zit met een basisverzekering.
Heel veel sterkte, meis Ik hoop dat je snel hulp zult krijgen.
anoniem_6498240f1a0cc wijzigde dit bericht op 29-05-2010 22:27
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
zaterdag 29 mei 2010 om 22:19
