Psyche
alle pijlers
hoe overleef ik de wachtlijst???
zaterdag 29 mei 2010 om 21:50
hallo allemaal
Sinds begin dit jaar gaat het niet zo lekker. Langzaam aan weer richting depressie en een paar maanden geleden zat ik dan toch weer echt in de depressie zoals ik die al vaker heb gehad.
Deze keer alleen niet aan de bel getrokken bij Huisarts/GGZ
Ben daar bekent mee en dacht dat ik het wel zelf zou redden.
En weet uit ervaring dat het ook weer voer gaat/.
Dingen blijven doen, de deur uit blijven gaan enz enz.
Maar......
Een maand geleden ging het toch echt niet goed meer. Voelde mij al dagen niet lekker en zondags ben ik in de paniek/hyperventilatie en in de war geraakt.
Een vriendin heeft me toen geholpen en met medicijnen op bed gebracht.
Ik ben daar wel zo van geschrokken dat ik de volgende ochtend bij de huisarts zat. Ik heb een zoon van 5 en moet/wil daar wel verantwoord voor kunnen zorgen.
Goed, over de drempel heengestapt. Maar dan. Ik moet 3 maanden!!!!! wachten voor ik kan starten met een behandeling. Als het volgens plan verloopt dan he...
Tussendoor nog wel de intake maar verder is het overleven en uitzoeken tot die tijd!!
En dan is het net vakantie tijd dus zijn er veel medewerkers op vakantie (terecht en logisch ook)
Maar het gaat niet goed! Echt niet! Ik zak verder weg en het kost mij zoveel moeite /energie/kracht om voor zoon te blijven zorgen.
Hij gaat iets meer naar zijn vader en zijn vrouw en daar heb ik mazzel mee!
Voorbeeldje: Afgelopen dinsdag een dagje naar de dierentuin geweest (wat al maaanden geleden was gepland) Om 9:00 de deur uit gegaan en om 16:00 weer thuis. Was gezellig , leuk, niks mis mee.
Maar daarna, KAPOT. huilen van de spierpijn(verkrampt) en moeheid. En woensdag donderdag en vrijdag ook nog........
Ik kan dit echt niet nog weken volhouden.....
wat moet ik nou??
Ik neem veel rust en probeer prikkels te beperken omdat ik daar heftig op reageer.
Maar zoon moet wel eten. schone kleren aan het het huis moet ook een beetje netjes blijven.......boodschappen doen.
Dit houd mij aan de ene kant in ene ritme wat heel gezond is dnek ik maar het is zoooooooooooo slopend...
Om 11:00 sóchtends ben ik al op.
Afgelopen week 3 keer op het school plein staan snotteren om niks.
Iemand die vroeg hoe het met mij was, zoon die iets vroeg wat ik niet trok...
Niet normaal toch??
Ik slik AD, al jaren en tijdelijk verhoogde dosis..
Iemand tips advies??
De enige manier om sneller hulp te krijgen is om een suicide poging te doen....
Ben ik niet van plan! Kan niet naar zoon toe en die ben ik daarna kwijt......geen optie.
Sinds begin dit jaar gaat het niet zo lekker. Langzaam aan weer richting depressie en een paar maanden geleden zat ik dan toch weer echt in de depressie zoals ik die al vaker heb gehad.
Deze keer alleen niet aan de bel getrokken bij Huisarts/GGZ
Ben daar bekent mee en dacht dat ik het wel zelf zou redden.
En weet uit ervaring dat het ook weer voer gaat/.
Dingen blijven doen, de deur uit blijven gaan enz enz.
Maar......
Een maand geleden ging het toch echt niet goed meer. Voelde mij al dagen niet lekker en zondags ben ik in de paniek/hyperventilatie en in de war geraakt.
Een vriendin heeft me toen geholpen en met medicijnen op bed gebracht.
Ik ben daar wel zo van geschrokken dat ik de volgende ochtend bij de huisarts zat. Ik heb een zoon van 5 en moet/wil daar wel verantwoord voor kunnen zorgen.
Goed, over de drempel heengestapt. Maar dan. Ik moet 3 maanden!!!!! wachten voor ik kan starten met een behandeling. Als het volgens plan verloopt dan he...
Tussendoor nog wel de intake maar verder is het overleven en uitzoeken tot die tijd!!
En dan is het net vakantie tijd dus zijn er veel medewerkers op vakantie (terecht en logisch ook)
Maar het gaat niet goed! Echt niet! Ik zak verder weg en het kost mij zoveel moeite /energie/kracht om voor zoon te blijven zorgen.
Hij gaat iets meer naar zijn vader en zijn vrouw en daar heb ik mazzel mee!
Voorbeeldje: Afgelopen dinsdag een dagje naar de dierentuin geweest (wat al maaanden geleden was gepland) Om 9:00 de deur uit gegaan en om 16:00 weer thuis. Was gezellig , leuk, niks mis mee.
Maar daarna, KAPOT. huilen van de spierpijn(verkrampt) en moeheid. En woensdag donderdag en vrijdag ook nog........
Ik kan dit echt niet nog weken volhouden.....
wat moet ik nou??
Ik neem veel rust en probeer prikkels te beperken omdat ik daar heftig op reageer.
Maar zoon moet wel eten. schone kleren aan het het huis moet ook een beetje netjes blijven.......boodschappen doen.
Dit houd mij aan de ene kant in ene ritme wat heel gezond is dnek ik maar het is zoooooooooooo slopend...
Om 11:00 sóchtends ben ik al op.
Afgelopen week 3 keer op het school plein staan snotteren om niks.
Iemand die vroeg hoe het met mij was, zoon die iets vroeg wat ik niet trok...
Niet normaal toch??
Ik slik AD, al jaren en tijdelijk verhoogde dosis..
Iemand tips advies??
De enige manier om sneller hulp te krijgen is om een suicide poging te doen....
Ben ik niet van plan! Kan niet naar zoon toe en die ben ik daarna kwijt......geen optie.
zaterdag 29 mei 2010 om 22:21
quote:Poezewoes schreef op 29 mei 2010 @ 22:10:
Lieve Benmamma, wat naar dat je je zo voelt. Ik ga nu iets zeggen wat je niet wilt horen, maar ik doe het toch....
Kun jij onder deze omstandigheden nog voor je kind zorgen? Is het niet beter als je kind een poosje bij zijn vader en zijn vrouw blijft? Zodat jij de ruimte hebt om aan jezelf te gaan werken?
Als het je zoveel moeite kost om je kind te verzorgen, laat het dan even aan hen over.
Ik zit nu op de rand denk ik van wel/niet verantwoord.
Zijn vader en zijn vrouw werken alleen alle 2 veel en dan is er nog heel veel geen opvang voor hem.
Ze vangen hem nu op tijdens hun vrije dagen en zijn daar erg behulpzaam in geweest.
Zoon was afgelopen vrijdag helemaal overstuur.
Hij wilde niet alweer naar papa. Ik hem uitgelegt dat ik het begreep maar ook waarom we dit nu ff zo doen.
En als we dat niet deden ik misschien wel een tijdje helemaal niet emer voor hem zou kunnen zorgen.
Hij raakte in paniek!!! ZO ZIELIG!!!!
Hij wil bij mij blijven. Ik begrijp hem zo goed. Ondanks dat zijn vader hele goede dingen doet in zijn vader rol zijn er een aantal dingen die zoon (terecht) minder leuk vind.
Vader is van door bang maken laten luisteren. en zoon kanniet echt zichzelf zijn. Zijn emoties niet kwijt.
Begrijp me goed, ze zijn op heel veel vlakken erg goed voor hem en doen ook veel hele lieve dingen met hem. Maar snap welw at hij daar mist.
En ik denk dat ze het gewoon niet kunnen/willen regelen.
Lieve Benmamma, wat naar dat je je zo voelt. Ik ga nu iets zeggen wat je niet wilt horen, maar ik doe het toch....
Kun jij onder deze omstandigheden nog voor je kind zorgen? Is het niet beter als je kind een poosje bij zijn vader en zijn vrouw blijft? Zodat jij de ruimte hebt om aan jezelf te gaan werken?
Als het je zoveel moeite kost om je kind te verzorgen, laat het dan even aan hen over.
Ik zit nu op de rand denk ik van wel/niet verantwoord.
Zijn vader en zijn vrouw werken alleen alle 2 veel en dan is er nog heel veel geen opvang voor hem.
Ze vangen hem nu op tijdens hun vrije dagen en zijn daar erg behulpzaam in geweest.
Zoon was afgelopen vrijdag helemaal overstuur.
Hij wilde niet alweer naar papa. Ik hem uitgelegt dat ik het begreep maar ook waarom we dit nu ff zo doen.
En als we dat niet deden ik misschien wel een tijdje helemaal niet emer voor hem zou kunnen zorgen.
Hij raakte in paniek!!! ZO ZIELIG!!!!
Hij wil bij mij blijven. Ik begrijp hem zo goed. Ondanks dat zijn vader hele goede dingen doet in zijn vader rol zijn er een aantal dingen die zoon (terecht) minder leuk vind.
Vader is van door bang maken laten luisteren. en zoon kanniet echt zichzelf zijn. Zijn emoties niet kwijt.
Begrijp me goed, ze zijn op heel veel vlakken erg goed voor hem en doen ook veel hele lieve dingen met hem. Maar snap welw at hij daar mist.
En ik denk dat ze het gewoon niet kunnen/willen regelen.
zaterdag 29 mei 2010 om 22:21
[quote]Kalliope schreef op 29 mei 2010 @ 22:19:
Ik weet hoe je je voelt, ik sta nu op een wachtlijst van een jaar voor therapie. Is er niemand bij het GGZ die je intake heeft gedaan ofzo? 'Mijn' intake-mensen boden altijd aan dat ik ze gewoon kon bellen als er wat was.[/quote
Heb over een ruime week de intake. Dus kan nu nog ff niet bellen.
Ik weet hoe je je voelt, ik sta nu op een wachtlijst van een jaar voor therapie. Is er niemand bij het GGZ die je intake heeft gedaan ofzo? 'Mijn' intake-mensen boden altijd aan dat ik ze gewoon kon bellen als er wat was.[/quote
Heb over een ruime week de intake. Dus kan nu nog ff niet bellen.
zaterdag 29 mei 2010 om 22:23
quote:Conundrum schreef op 29 mei 2010 @ 22:15:
Kosten
Psychotherapie zit sinds 1 januari 2008 in het Basispakket. Er worden geen zittingen of gesprekken meer afgerekend, maar een hele behandeling in de vorm van een DBC (Diagnose Behandeling Combinatie). De gegevens van de DBC worden volledig geanonimiseerd naar het DBC Informatie Systeem (DIS) gestuurd voor beleidsdoeleinden. Daarnaast maakt de psychotherapeut een rekening van de DBC. Deze rekening is niet anoniem. Op de rekening wordt alleen een zogenoemde hoofdgroep vermeld, zoals bijvoorbeeld stemmingsstoornis, angststoornis e.d. Méér informatie gaat er niet naar de zorgverzekeraar.
Het verplichte eigen risico in de basisverzekering van ¤ 155 wordt apart hiervan geïnd door de zorgverzekeraar.
Sinds 1 januari 2009 is de verplichte eigen bijdrage vervallen.
geknipt en geplakt van psychotherapeutenwebsiteDis is nieuw voor mij maar wel interressant!! Ga ik morgen bekijken/uitzoeken.thanks!!!
Kosten
Psychotherapie zit sinds 1 januari 2008 in het Basispakket. Er worden geen zittingen of gesprekken meer afgerekend, maar een hele behandeling in de vorm van een DBC (Diagnose Behandeling Combinatie). De gegevens van de DBC worden volledig geanonimiseerd naar het DBC Informatie Systeem (DIS) gestuurd voor beleidsdoeleinden. Daarnaast maakt de psychotherapeut een rekening van de DBC. Deze rekening is niet anoniem. Op de rekening wordt alleen een zogenoemde hoofdgroep vermeld, zoals bijvoorbeeld stemmingsstoornis, angststoornis e.d. Méér informatie gaat er niet naar de zorgverzekeraar.
Het verplichte eigen risico in de basisverzekering van ¤ 155 wordt apart hiervan geïnd door de zorgverzekeraar.
Sinds 1 januari 2009 is de verplichte eigen bijdrage vervallen.
geknipt en geplakt van psychotherapeutenwebsiteDis is nieuw voor mij maar wel interressant!! Ga ik morgen bekijken/uitzoeken.thanks!!!
zaterdag 29 mei 2010 om 22:40
Ik en zelf in therapie bij de GGZ en er erg tevreden over eigenlijk.
en ik betaal alleen het eigen risico van de verzekering dus die 165 euro.
ook bij mij werd er tijdens de intake aangegeven dat ik altijd mocht bellen als er iets veranderde of het slechter met me ging.
bij ons was de wachtlijst overigens niet zo heel lang 4weken ofzo maar ik had na twee weken al een afspraak.
mijn man heeft na een week na aanmelding een telefonische intake gehad en kon na een week al terecht bij de ggz.
liefs IndianSummer1980
en ik betaal alleen het eigen risico van de verzekering dus die 165 euro.
ook bij mij werd er tijdens de intake aangegeven dat ik altijd mocht bellen als er iets veranderde of het slechter met me ging.
bij ons was de wachtlijst overigens niet zo heel lang 4weken ofzo maar ik had na twee weken al een afspraak.
mijn man heeft na een week na aanmelding een telefonische intake gehad en kon na een week al terecht bij de ggz.
liefs IndianSummer1980
Kijk altijd eerst in de spiegel, voor je een ander veroordeeld!
zaterdag 29 mei 2010 om 23:43
zondag 30 mei 2010 om 09:42
zondag 30 mei 2010 om 10:37
Je maakt jezelf wel afhankelijk van een of andere therapie in de verre toekomst. Net of zo'n therapie kan toveren.
Het beste lijkt me op je dagelijkse taak te concentreren, verder je hoofd leeg te maken. Dan kan je tenminste trots op jezelf zijn dat je zoon niks tekortkomt. En letterlijk instorten, dat doe je alleen als je lijf het begeeft.
Ik zou in ieder geval lichamelijke ziekten dmv onderzoeken laten uitsluiten en verder gewoon de enige taak waaraan je je trots ontleent, het zorgen voor je kind, zo perfect mogelijk voortzetten. Daar ga je echt niet dood aan.
Het beste lijkt me op je dagelijkse taak te concentreren, verder je hoofd leeg te maken. Dan kan je tenminste trots op jezelf zijn dat je zoon niks tekortkomt. En letterlijk instorten, dat doe je alleen als je lijf het begeeft.
Ik zou in ieder geval lichamelijke ziekten dmv onderzoeken laten uitsluiten en verder gewoon de enige taak waaraan je je trots ontleent, het zorgen voor je kind, zo perfect mogelijk voortzetten. Daar ga je echt niet dood aan.
zondag 30 mei 2010 om 11:58
quote:Groll schreef op 30 mei 2010 @ 10:37:
Je maakt jezelf wel afhankelijk van een of andere therapie in de verre toekomst. Net of zo'n therapie kan toveren.
Het beste lijkt me op je dagelijkse taak te concentreren, verder je hoofd leeg te maken. Dan kan je tenminste trots op jezelf zijn dat je zoon niks tekortkomt. En letterlijk instorten, dat doe je alleen als je lijf het begeeft.
Ik zou in ieder geval lichamelijke ziekten dmv onderzoeken laten uitsluiten en verder gewoon de enige taak waaraan je je trots ontleent, het zorgen voor je kind, zo perfect mogelijk voortzetten. Daar ga je echt niet dood aan.
En ja mijn lichaam geeft aan alle kanten aan dat de grens is bereikt. Ben duizelig , sta op mijn benen te wankelen.
En DAN kan ik trots zijn op mezelf......tja.........may be.
Is deze reactie uit ervaring??
Hoofd leegmaken?? Hoe doe je dat???
En zeg ik dat ik doodga??
Maar de negatieve gedachten hebben wel sterk de overhand inmiddels.
En denk ik dat therapie de enige manier is??
Voor nu wel ff ja. Om handvaten te krijgen hoe ik dit moet aanpakken. Gaat namelijk niet zonder hulp, blijkbaar.
Ik verwacht iet dat als ik 1 keer naaer therapie ben geweest het allemaal geweldig gata lopen maar is wel een start. En dan nog een lange weg....ben ik bang.
En ik doe mijn stinkende best om zo goed mogelijk voor mijn kind te zorgen. Dat hij er zo weinig mogelijk van merkt. dat er nog gewoon gelachen, gestoeit, en gek gedaan kan wordne hier in huis.
Maar het gaat steeds moeizamer, ook la is dat mijn enige focus.
Maar vertel..waarom dit advies?
Je maakt jezelf wel afhankelijk van een of andere therapie in de verre toekomst. Net of zo'n therapie kan toveren.
Het beste lijkt me op je dagelijkse taak te concentreren, verder je hoofd leeg te maken. Dan kan je tenminste trots op jezelf zijn dat je zoon niks tekortkomt. En letterlijk instorten, dat doe je alleen als je lijf het begeeft.
Ik zou in ieder geval lichamelijke ziekten dmv onderzoeken laten uitsluiten en verder gewoon de enige taak waaraan je je trots ontleent, het zorgen voor je kind, zo perfect mogelijk voortzetten. Daar ga je echt niet dood aan.
En ja mijn lichaam geeft aan alle kanten aan dat de grens is bereikt. Ben duizelig , sta op mijn benen te wankelen.
En DAN kan ik trots zijn op mezelf......tja.........may be.
Is deze reactie uit ervaring??
Hoofd leegmaken?? Hoe doe je dat???
En zeg ik dat ik doodga??
Maar de negatieve gedachten hebben wel sterk de overhand inmiddels.
En denk ik dat therapie de enige manier is??
Voor nu wel ff ja. Om handvaten te krijgen hoe ik dit moet aanpakken. Gaat namelijk niet zonder hulp, blijkbaar.
Ik verwacht iet dat als ik 1 keer naaer therapie ben geweest het allemaal geweldig gata lopen maar is wel een start. En dan nog een lange weg....ben ik bang.
En ik doe mijn stinkende best om zo goed mogelijk voor mijn kind te zorgen. Dat hij er zo weinig mogelijk van merkt. dat er nog gewoon gelachen, gestoeit, en gek gedaan kan wordne hier in huis.
Maar het gaat steeds moeizamer, ook la is dat mijn enige focus.
Maar vertel..waarom dit advies?
zondag 30 mei 2010 om 12:39
jee Benmama wat een rotsitautie en wat klink je wanhopig (wat ik erg herken)
Ik sta zelf in inmiddels al een jaar op een wachtlijst voor complexe problematiek en dat is idd best aanploeteren.
Ik ken de gedachte dat je denkt hoe trek ik dit nog en ik sta op instorten, maar na genoeg is mijn ervaring dta dat instorten nooit gebeurt, alzegt mijn ervaring natuurlijk niets over hoe jij ervoor staat.
Het gaf mij wel wat vertrouwen dat een mens vaal meer aan kan dan hij denkt.
Ik begrijp wel dat de zorg van je zoontje tevens ook je grootste zorg is en je daar wel je verantwoordelijkheid in moet nemen,
Ben kritisch in hoeverre je nog goed genoeg voor hem kan zorgen en waar de grens ligt waarin hij eigenlijk tekort gedaan wordt.
Dan moet je middelen in gaan zetten voor hem.
Is geen schande of falen, maar juist heel verantwoordelijk gedrag en toont goed en liefdevol moederschap .
Mijn ervaring is ook dat je zelf echt achter de hulp aan moet zitten, vuist op tafel slaan!
Bellen, bellen en nog eens bellen en eis gewoon dat ze je nu iets aanreiken omdat het gewoon niet gaat( al denk ik soms weleens dat ze je bij het ggz pas serieus nemen als je met een touw om je nek op de afspraak verschijnt)
De belangrijkste pijlers waar je nu in ieder geval wel de meeste winst uit kan halen voor jezelf zijn de 3 r's
Rust, reinheid en regelmaat.
Zet die in ieder geval in.
Veel sterkte meid
Ik sta zelf in inmiddels al een jaar op een wachtlijst voor complexe problematiek en dat is idd best aanploeteren.
Ik ken de gedachte dat je denkt hoe trek ik dit nog en ik sta op instorten, maar na genoeg is mijn ervaring dta dat instorten nooit gebeurt, alzegt mijn ervaring natuurlijk niets over hoe jij ervoor staat.
Het gaf mij wel wat vertrouwen dat een mens vaal meer aan kan dan hij denkt.
Ik begrijp wel dat de zorg van je zoontje tevens ook je grootste zorg is en je daar wel je verantwoordelijkheid in moet nemen,
Ben kritisch in hoeverre je nog goed genoeg voor hem kan zorgen en waar de grens ligt waarin hij eigenlijk tekort gedaan wordt.
Dan moet je middelen in gaan zetten voor hem.
Is geen schande of falen, maar juist heel verantwoordelijk gedrag en toont goed en liefdevol moederschap .
Mijn ervaring is ook dat je zelf echt achter de hulp aan moet zitten, vuist op tafel slaan!
Bellen, bellen en nog eens bellen en eis gewoon dat ze je nu iets aanreiken omdat het gewoon niet gaat( al denk ik soms weleens dat ze je bij het ggz pas serieus nemen als je met een touw om je nek op de afspraak verschijnt)
De belangrijkste pijlers waar je nu in ieder geval wel de meeste winst uit kan halen voor jezelf zijn de 3 r's
Rust, reinheid en regelmaat.
Zet die in ieder geval in.
Veel sterkte meid
zondag 30 mei 2010 om 18:29
dank je Iry
Wat lief dat je ondanks je eigen shit hier nog zo'n lieve post typt!!!
Uit ervaring weet ik dat ik nooit echt in zal storten. Maar zo voelt het wel! en ik vind het geen prettig gevoel. Steeds minder kunnen, je wereld steeds minder groot maken ivm prikkels.
Het is nu op de automatische piloot leven. Nou ja leven ik vind het meer overleven .....
Ga morgen met HA een afspraak maken. Doe maar ene driedubbele denk ik. Hiervoor, onstoken vingers en een ontstoken keel/kaak......
En ik practiseer de drie R s al weken.
En daar heb ik mijn handen meer dan vol aan .
Ik weet dat het wel goed komt. Uit ervaring weet ik dat. Maar tot die tijd vind ik het ff zwaar en kan ik wel hulp gebruiken.......
Zoon is aan het einde van de middag weer bij mij gekomen. Dus weer leven in huis! En kan mijn 3 R s weer volop in de strijd gooien.
Vanavond komt een vriendin. Heb haar al gewaarschuwd dat als ze voor de gezelligheid komt ze beter iemand anders kan vereren met haar bezoekje.
Wat lief dat je ondanks je eigen shit hier nog zo'n lieve post typt!!!
Uit ervaring weet ik dat ik nooit echt in zal storten. Maar zo voelt het wel! en ik vind het geen prettig gevoel. Steeds minder kunnen, je wereld steeds minder groot maken ivm prikkels.
Het is nu op de automatische piloot leven. Nou ja leven ik vind het meer overleven .....
Ga morgen met HA een afspraak maken. Doe maar ene driedubbele denk ik. Hiervoor, onstoken vingers en een ontstoken keel/kaak......
En ik practiseer de drie R s al weken.
En daar heb ik mijn handen meer dan vol aan .
Ik weet dat het wel goed komt. Uit ervaring weet ik dat. Maar tot die tijd vind ik het ff zwaar en kan ik wel hulp gebruiken.......
Zoon is aan het einde van de middag weer bij mij gekomen. Dus weer leven in huis! En kan mijn 3 R s weer volop in de strijd gooien.
Vanavond komt een vriendin. Heb haar al gewaarschuwd dat als ze voor de gezelligheid komt ze beter iemand anders kan vereren met haar bezoekje.
zondag 30 mei 2010 om 19:55
Ik bedoelde inderdaad nog wat oostelijker, Drenthe is nog een eind uit de richting dus wat ik in gedachten had gaat niet lukken helaas.
Wel heel goed dat je morgen naar de huisarts gaat! Hopelijk neemt hij/zij het serieus, en zal alle hulp sneller op gang komen!
Misschien ook een idee om het op de school van je zoontje te vertellen, en vragen of zij nog ideeën hebben om jou wat uit handen te nemen (misschien dat je hem vaker kan laten overblijven, naar de naschoolse opvang of met andere ouders..)
Heel veel succes!
Wel heel goed dat je morgen naar de huisarts gaat! Hopelijk neemt hij/zij het serieus, en zal alle hulp sneller op gang komen!
Misschien ook een idee om het op de school van je zoontje te vertellen, en vragen of zij nog ideeën hebben om jou wat uit handen te nemen (misschien dat je hem vaker kan laten overblijven, naar de naschoolse opvang of met andere ouders..)
Heel veel succes!
maandag 31 mei 2010 om 10:46
Vanmorgen met de huisarts gebelt.
Donderdag ochtend kan ik terecht........zucht.....
Tja partime , en dit is iets wat ze zelf af wil handelen....
Nou ja balen en weer doorgaan.
Vanmorgen zeer aangenaam verrrast door een paar buurvrouwen!!!
Ze zijn met zijn allen de tuin aan het opknappen voor mij!!!!
1 Buuf heeft een paar mannen van gemeentje werken lief aan gekeken en die trekken er ff een enorme struik uit wat ons niet lukt!!!
Ben onder de indruk!!! ERG LIEF!!!!
Een vader van het school¨plein fietste langs en is nu ook aan het helpen!!!
Zo geweldig maar ook raar..........
Donderdag ochtend kan ik terecht........zucht.....
Tja partime , en dit is iets wat ze zelf af wil handelen....
Nou ja balen en weer doorgaan.
Vanmorgen zeer aangenaam verrrast door een paar buurvrouwen!!!
Ze zijn met zijn allen de tuin aan het opknappen voor mij!!!!
1 Buuf heeft een paar mannen van gemeentje werken lief aan gekeken en die trekken er ff een enorme struik uit wat ons niet lukt!!!
Ben onder de indruk!!! ERG LIEF!!!!
Een vader van het school¨plein fietste langs en is nu ook aan het helpen!!!
Zo geweldig maar ook raar..........
maandag 31 mei 2010 om 22:27
maandag 31 mei 2010 om 22:49
dinsdag 1 juni 2010 om 10:20
ja echt super buren!!! Ben er echt blij mee!!!
Vandaag een blegh dag. Alles doet weer zeer na gisteren. Hbe graag geholpen hoor maar ga dan toch weer over grenzen heen.
Stom ik ben er zelf bij.....
Ik ben er niet goed in om anderen aan het werk te zien in mijn tuin en dat ik op de bank ga zitten en en af en toe een bakje koffie naar hun breng......
Ik wil ze graag bedanken door iets te geven.
Natuurlijk heb ik alwel 10 keer bedankt gezegt en hoe geweldig ik dit vind.
Voor de schoolpleinvader weet ik wel wat.
Maar 1 van de 2 buurvrouwen zu ik niet weten wat ze leuk vind.
Ze is zaterdag jarig. Iemand een suggestie??
Zit zelf aan een 20-30 euro te denken.....redelijk??
Vandaag een blegh dag. Alles doet weer zeer na gisteren. Hbe graag geholpen hoor maar ga dan toch weer over grenzen heen.
Stom ik ben er zelf bij.....
Ik ben er niet goed in om anderen aan het werk te zien in mijn tuin en dat ik op de bank ga zitten en en af en toe een bakje koffie naar hun breng......
Ik wil ze graag bedanken door iets te geven.
Natuurlijk heb ik alwel 10 keer bedankt gezegt en hoe geweldig ik dit vind.
Voor de schoolpleinvader weet ik wel wat.
Maar 1 van de 2 buurvrouwen zu ik niet weten wat ze leuk vind.
Ze is zaterdag jarig. Iemand een suggestie??
Zit zelf aan een 20-30 euro te denken.....redelijk??
